627 : సందేహాలు -సమాధానాలు

Q :    మీరు స్క్రీన్ ప్లేకి ‘శివ’ స్ట్రక్చర్ ని వాడమంటే ఇక్కడ అర్ధం గావడం లేదు. మేము ప్రేమ కథో, ఇంకేదో కథో రాయాలనుకుంటున్నామే గానీ, మాఫియా కాదంటున్నారు. ‘శివ’ స్ట్రక్చర్ అలాటి మాఫియా సినిమాలకే అనుకుంటున్నారు. ‘శివ’ ప్లాట్ పాయింట్ వన్ లో నాగార్జున జేడీ ని కొడతారు. మా ప్రేమ కథలో అదెలా పెట్టాలి? ఎవరు ఎవర్ని కొట్టాలి? అంటున్నారు. ఇదే ప్లాట్ పాయింట్ వన్ దగ్గర ప్రేమ కథకైతే  సంఘర్షణ ఎలా పుట్టవచ్చో  ఉదాహరణగా ‘బొమ్మరిల్లు’ ని వివరించినా అర్ధం జేసుకోవడం లేదు. ఇక ప్లాట్ పాయింట్ వన్ దగ్గర మెయిన్ క్యారక్టర్ కి ఏర్పడే గోల్ లో,  నాల్గు ప్రాపర్టీస్ వుండాలన్నా కొట్టి  పారేస్తున్నారు. ‘శివ’ లో బిగినింగ్ విభాగంలో లాగే,  ‘బొమ్మరిల్లు’ బిగినింగ్ విభాగంలో కూడా  ఆ నాల్గు ప్రాపర్టీస్ ఎలా ప్లే  అయ్యాయో చూడమన్నా ఒప్పుకోవడం లేదు. ఏం చేయాలి? ఇది ఒక చోటని కాదు, చాలా చోట్ల చూస్తున్నాను ఇలాటి పరిస్థితి.
 ―జె దుర్గా స్వామి, కో డైరెక్టర్

A :    ‘శివ’ ప్లాట్ పాయింట్ వన్ లో నాగార్జున జేడీ ని కొడతారు, మా ప్రేమ కథలో అదెలా పెట్టాలి? ఎవరు ఎవర్ని కొట్టాలి? అన్నప్పుడే వాళ్ళెంత బుద్ధిమంతులో అర్ధమవుతోంది. బుద్ధిమంతులకి ఇంకేం చెప్తాం. ‘శివ’ నే ప్రేమ కథ గానో, కుటుంబ కథగానో మార్చమంటున్నామని వాళ్ళ బుద్ధికి అంది బెదిరి పోతున్నట్టుంది.  సిడ్ ఫీల్డ్ స్ట్రక్చర్ కి ఉదాహరణగా ‘శివ’ని చూపించడం పాపమై పోయింది. వాళ్ళు సిడ్ ఫీల్డ్ పుస్తకం చదివినా,  అందులో ఆయన చూపించే  హాలీవుడ్ నమూనాలకి ఇంకా బెదిరిపోవచ్చు.  ‘సిటిజన్ కేన్’ ని మా ప్రేమ కథగా ఎలా తీయాలని  గోలగోల చేయవచ్చు. కాబట్టి వాళ్ళ అవగాహనకి వాళ్ళని వదిలెయ్యాలి.  

Q :   ఐడియాలో మార్కెట్ యాస్పెక్ట్, యూత్ అప్పీల్ వుండాలని మీరు చెప్తూంటారు కదా... మరి ఈ వారం విడుదలైన ‘కర్తవ్యం’ తమిళ డబ్బింగ్ లో, పూర్వపు ‘అన్నమయ్య’, ‘ఆ నల్గురు’ లాంటి కథల్లో యూత్ అప్పీల్ వుండదు కదా... మరి అలాంటి కథలు రాసేటప్పుడు ఎలాంటి జాగ్రత్తలు తీసుకోవాలంటారు?
―అశోక్ పి, అసోషియేట్
A :   రెగ్యులర్ కమర్షియల్ కథల్లో  యూత్ అప్పీల్ గ్లామర్ ప్రధానంగా వుంటుంది. సీరియస్ సామాజిక కథల్లోనో, లేక భక్తి కథల్లోనో వాటిలోని సెంట్రల్ పాయింటుతో బాటు వాటిలో నటించే తారాగణం  యూత్ అప్పీల్ ని ప్రేరేపిస్తాయి. అయితే భక్తీ సామాజికాలని  కేవలం యూత్ అప్పీల్ తో తీసే అవస్థ వుండదు. వాటికి  అన్ని వర్గాల ప్రేక్షకుల వ్యవస్థ వుంటుంది. కాబట్టి అవి సేఫ్ అవుతూంటాయి. అవి కూడా ఈ రోజుల్లో ఎప్పుడోగానీ రావు. కానీ ఎప్పుడూ వచ్చే రెగ్యులర్ కమర్షియల్స్ కి అన్ని వర్గాల ప్రేక్షకులు వుండడం లేదు. కాబట్టి యూత్ ని, మాస్ ని టార్గెట్ చేస్తూ వాటి అప్పీల్స్ తో తీస్తూంటారు. మళ్ళీ ఇలాటి సినిమాలకి యూత్ లో కూడా సినిమాలకి వస్తున్న గర్ల్స్ అతి తక్కువ. ఎందుకంటే యూత్ అప్పీల్ పేరుతో  బాయ్స్ వేషాలే అతిగా చూపించి గర్ల్స్ రాకుండా చేస్తున్నారు. కాబట్టి యూత్ అప్పీల్ కి బాక్సాఫీసులో సగం దాదాపు లేనట్టే .

‘కర్తవ్యం’ సామాజికం. బోరు బావుల్లో పడిపోతున్న పిల్లల గురించి. ఈ ఘటనలు తరచూ జరిగి ఆసక్తి రేపుతున్నాయి కాబట్టి ఈ సెంట్రల్ పాయింటు యూత్ ని కూడా ఆకర్షించవచ్చు. పైగా నయనతార లాంటి గ్లామర్ తార వుంది.  అయినా తెలుగులో ఫ్లాప్ అయింది. అదే కార్తీ లాంటి పాపులర్ హీరో వుంటే తెలుగులో యూత్ అప్పీల్ వచ్చేదేమో అదే బోరుబావుల సామాజికానికి. కొన్ని కొన్ని సామాజికాల్ని యూత్ లోకి తీసి కెళ్లాలంటే పాపులర్ తారలు అవసరపడతారు.
          ‘ఆ నల్గురు’  తండ్రీ కొడుకుల కథ కాబట్టి సహజంగానే కొంత యూత్ అప్పీల్ వుంటుంది. మిగతా వర్గాలనీ ఆకర్షిస్తుంది. యూత్ అప్పీల్ కి  ఆర్ధిక కోణాలు తోడయ్యాయి. మానవ సంబంధాల్లో ఆర్ధిక సంబంధాలు కన్పించకపోతే ఏ యూత్ అప్పీలూ వుండదు. అందుకే ఇప్పటి సినిమాల్లో ఎకనమిక్స్ లేదా, ఇంకో యూత్ అప్పీల్ అయిన రోమాంటిక్స్ కన్పించాలనేది.  ఆనాటి ‘ఆకలి రాజ్యం’ లో నిరుద్యోగమే యూత్ అప్పీల్. నిరుద్యోగమంటే ఎకనమిక్స్  కాబట్టి.

‘నీదీ నాదీ ఒకే కథ’  కూడా యూత్ అప్పీల్ వున్న సామాజికమే. ఎకనమిక్సే.  కాకపోతే ఏం తేల్చారన్నది వేరే విషయం. యూత్ అప్పీల్ కి నెగెటివ్ పాజిటివ్ లని వుండవు - ఎటు చూపిస్తే అటు పడిపోతారు. ఇంకా నెగెటివ్ కే ఎక్కువ పడిపోతారు. ‘అర్జున్ రెడ్డి’ కి కూడా ఇలాగే పడిపోయారు.
          ఇక ‘అన్నమయ్య’ లాంటి భక్తి కథలకి గ్లామర్ తారలు తోడయితే, యూత్ అప్పీల్ దానికదే వుంటుంది, ఇతర వర్గాల ప్రేక్షకుల మన్నన సరేసరి. భక్తికి ఇప్పుడు కూడా యూత్ అప్పీల్ వుంది. ఇటీవల యూత్ లో దైవ భక్తి బాగా పెరిగిపోయింది. కాకపోతే ఇంకా పాతదేవుళ్ళే  కాకుండా,  యూత్ ని ఆకర్షిస్తున్న దేవుళ్ళు ఇంకెవరో కనిపెట్టి, అలాటి వీసా బాలాజీల మీద తీస్తే బ్రహ్మరథం పట్టొచ్చు. భక్తి కథల్లో కూడా ఇప్పుడు ఎకనమిక్సే కన్పించాలి. మోక్షం భిక్షం అంటే  తిప్పి కొడతారు.
          ఇలా సామాజిక,  భక్తి సినిమాల్లో యూత్ అప్పీల్ వుండదని  కాదు, వుంటుంది. వాటిని ఎలా ఉపయోగించాలనేది అప్పుడున్న యూత్ మెంటాలిటీని బట్టి వుంటుంది. యూత్ మెంటాలిటీ ఒక్కటే – ఎకనమిక్స్. లేదా రోమాంటిక్స్ లేదా ఈ రెండిటి మిశ్రమం.  అయితే సామజిక, భక్తి కథల్లాగా యాక్షన్ కథల్ని కూడా సీరియస్ గా తీస్తే యూత్ అప్పీల్ వుంటుందా? రెండు పెద్ద యాక్షన్ స్క్రిప్టుల్లో ఎకనమిక్స్ గానీ, రోమాంటిక్స్ గానీ లేక డ్రైగా కన్పిస్తూంటే వాటికి యూత్ అప్పీల్ వుంటుందా? ఇదే మార్కెట్ యాస్పెక్ట్ ని చూడకపోవడమంటే. కేవలం క్రియేటివ్ యాస్పెక్ట్ ని పట్టుకుపోవడమంటే. చూద్దాం ఫలితాలెలా వస్తాయో.

Q :    ఏ జానర్ కి ఆ జానర్ డిమాండ్ చేసే లక్షణాలు వుంటాయిని ఒక వ్యాసంలో మీరు చెప్పారు. దయచేసి ఏ జానర్ ఏ లక్షణాలను డిమాండ్ చేస్తుందో,  సజాతి, విజాతి జానర్స్ ఏవేవో వివరిస్తారని ఆశిస్తున్నాను.
―రాజ్, అసోషియేట్
A :  ఈ క్రింది రెండు లింకులు క్లిక్ చేసి చూడండి.
       జానర్ మర్యాద -1  జానర్ మర్యాద -2

        

―సికిందర్ 

626 : మూవీ నోట్స్

Add caption

You disappointed me big time, Venu bhai!
నీదీ నాదీ ఒకే కథ - తిరోగమన వాదంలా వుంది. పకోడా వాదానికి సమర్ధింపులా వుంది. చదువులకి వ్యతిరేకంగా వుంది. వ్యక్తిత్వ వికాసాన్ని వద్దంటోంది. నిరాశగా, నిర్ గమ్యంగా బతకమంటోంది. నచ్చిన పనిలో ఆనందాన్ని వెతుక్కోమంటోంది.ఆ ఆనందం భౌతిక వాదాన్ని కాదంటోంది. కానీ మనిషి శరీరం భౌతికమైనదే. ఈ సృష్టి భౌతిక మైనదే. మనిషి జీవితం భౌతికాత్మికమే.  భౌతిక స్వరూపం లేకుండా ఆత్మ లేదు, ఆనందం లేదు. ఈ స్ట్రక్చర్ లేని పనిలో ఆనందం చేతకాక తిరోగమనవాదమే. ఆర్టు సినిమా జీవితమే.  ఫేక్ పర్సనాలిటీలు ఎక్కడా లేవు, గ్లోబల్ ప్రపంచంలో భాగం కాలేని బీదనినాదమే అది. ‘అసమర్ధుని జీవయాత్ర’ కూడా ఇంత డిప్రెస్సివ్ మూడ్ లోకి తీసికెళ్ళదు  ముగింపుతో. అథోజగత్ యాత్రే యువత బాటగా చూపించారు...సారీ భాయ్, వెరీ సారీ!

―సికిందర్

(ఈ మూవీ చూసి ఏమైనా అంటే మేధావి అంటారని చూడకూడదనుకున్నాను. ప్రివ్యూకి పిల్చినా పోలేదు. అలా వూరుకోకుండా బయట చూశాను. చూసి వూరుకోకుండా రాశాను. రాస్తే చాలామందికి నచ్చలేదు. తెలంగాణా సినిమా కాబట్టి నెగెటివ్ గా  వున్నా జై అనాలని అర్ధమైంది. అలాగే జై అందాం... జై నీదీ నాదీ ఒకే కథ!)

625 : టిప్స్

 ఔత్సాహిక దర్శకులకి, రచయితలకి మాత్రమే అంటూ... జి. విజయ్ కృష్ణ (బిజినెస్ డెస్క్, tv5 న్యూస్),ఈ బ్లాగులో  సేకరించిన కొన్ని ముఖ్యాంశాల్ని ఏర్చి కూర్చి పంపారు. పాఠకుల సౌలభ్యం కోసం ఇక్కడ ఇస్తున్నాం, స్వీకరించగలరు.

*క్రియేటివిటీ రహస్యమంతా మూలాల్ని దాచి పెట్టడంలోనే ఉంది.
*ఇంటలిజెంట్ స్క్రీన్ ప్లే రైటింగ్ ఎప్పుడూ మూలాల్ని దాచి పెడుతుంది.
*ఎక్సర్ సైజ్ అనేది మూలం అనుకుంటే, గేమ్ అనేది ఆ ఎక్సర్ సైజుని మరుగుపర్చే  క్రియేటివిటీ.
*ఎక్సర్ సైజ్ కి షుగర్ కోటింగ్ వేస్తే గేమ్ అవుతుంది. 
*ఇంటలిజెంట్ రైటింగ్ కి ఇంటలెక్చువల్  అయి తీరాల్సిన  పని లేదు.
*ఇంటలిజెంట్ రైటింగ్స్ తో ఇటీవల విజయవంతమైన కమర్షియల్ సినిమాలు : మయూరి, కంచె
*తెలుగు సినిమాలకి ఇంటలిజెంట్ అయివుంటే చాలు, ఇంటలెక్చువల్ అవనవసరంలేదు. 
*స్క్రీన్ ప్లేకి ఎప్పుడూ బలం బిగినింగ్ ముగుస్తూ వచ్చే ప్లాట్ పాయింట్ -1.
*కథకి పాయింటుని ఎస్టాబ్లిష్ చేసే కేంద్ర బిందువు ప్లాట్ పాయింట్ -1.
*అనుకున్నది మొత్తం తలకిందు లవడమే కథనంలో అసలు సిసలు డైనమిక్స్
*కథమీద ఏర్పాటు చేసిన మూలస్థంభం (స్టోరీ పాయింటు) మీదా ఫోకస్ వుంటే,డైనమిక్స్ ఆ కథానుగుణంగా, సజీవంగా మంచి పంచ్ తో బలంగా వుండే అవకాశముంది.
*కోరిక, పణం, పరిణామాల హెచ్చరిక, ఎమోషన్ అన్నవి స్క్రీన్ ప్లే స్ట్రక్చర్ లో అంతర్భాగాలు.
*కోరిక, పణం, పరిణామాల హెచ్చరిక, ఎమోషన్ అన్నవి క్రియేటివిటీకి సంబంధించినవి కావు.
*స్ట్రక్చర్ కి రూల్స్ వుంటాయి, క్రియేటివిటీకి ఏ రూల్సూ వుండవు.
*క్రియేటివిటీ కేవలం స్ట్రక్చర్ సహిత స్క్రీన్ ప్లేలో  సీన్లని  చెక్కే నగిషీ మాత్రమే.
*క్రియేటివిటీతో కథ నడవదు, స్ట్రక్చర్ ఎలిమెంట్స్ స్క్రూలు, నట్లు, బోల్టులు తోనే కధ నడుస్తుంది.
*ముప్పై రోజులని కచ్చితంగా చెప్పడం టైం లాక్ స్టోరీ లిమిట్ కథా లక్షణం, ఘడియల్ని లెక్కబెడుతూ పరిగెట్టేలా వుంటుంది.
*ఓ నెలరోజులు అనడం ఆప్షన్ లాక్ కథా లక్షణం, సెన్సాఫ్ అర్జెన్సీ వుండదు.
*‘బ్యాక్ టు ది ఫ్యూచర్’ ఆధారంగా తీసిన ‘ఆదిత్య-369’  అనే సైన్స్ ఫిక్షన్లో  ఎక్కడా సైన్స్ సూత్రాలే చెప్పరు.
*‘జురాసిక్ పార్క్’ లో శిలాజాల సైన్స్ గురించి కొద్ది మాటల్లో చెప్పి ముగిస్తాయి పాత్రలు.
*వెండితెర మీద జరిగేదాన్ని ఆడియెన్స్ ఫీలవ్వాలి. ఫీల్ కి పేర్లు పెట్టి విషయం చెప్పేస్తే ఫీల్ అంతా పోయి, వ్యతిరేక ఫలితాలొస్తాయి.
*ఈ ఫీలవడాన్ని సబ్ టెక్స్ట్ అంటారు.
***

624 : మేకింగ్ లో మెరుపులు!

        స్క్రిప్టు రాసినా షాట్లు తీసినా ప్రేక్షకుల్ని దృష్టిలో పెట్టుకునే చేస్తారు. ప్రేక్షకుల్ని కనెక్ట్ చేయడం, ఎంగేజ్ చేయడం స్క్రిప్టు రాస్తున్నప్పుడు ఎంత ముఖ్యమో షాట్లు తీస్తున్నప్పుడూ  అంతే ముఖ్యం. విజయవంతమైన సినిమా నిర్మించడంలోని కిటుకు ప్రేక్షకులు పాత్రల్ని ఐడెంటిఫై చేసుకోగలిగేట్టు చేయడంలోనే వుంది. విజయవంతమైన సినిమా కథలు వాటిలోని ప్రధాన పాత్రలతో ప్రేక్షకుల్ని మానసికంగా ఐక్యం చేసే వ్యూహంతో వుంటాయి. థియేటర్లో లైట్లారి పోగానే ఆ చీకటి హాల్లో  95 శాతం మన జ్ఞానేంద్రియాలు ఆ విజువల్సుకీ, సౌండుకీ ట్యూన్ అయిపోతాయి. ఎక్కడున్నామా అని చూస్తే,  తెలియకుండా తెరమీద నడుస్తున్న ఆ కథా లోకంలో  మనంకూడా విహరిస్తున్నామని గ్రహిస్తాం. ఆ విహారంలో అక్కడి పాత్రలతో మమేకమైపోయి, అవి పాల్పడే చర్యల్ని దగ్గరగా గమనిస్తూ,  ఆ చర్యలు మంచివైతే ఆనందిస్తూ, చెడ్డవైతే ఛీ ఛీ అని ఛీత్కరించుకుంటూ రియాక్ట్ అవుతూ వుంటాం. భావోద్వేగాలపరంగా సంలీనమైపోయి, ఉదాహరణకి - వుడీ అలెన్ సినిమా చూస్తున్నామనుకోండి – అటువంటి ‘ది పర్పుల్ రోజ్ ఆఫ్ కైరో’ సినిమాలో మియా ఫారో పాత్ర పక్కకెళ్ళిపోయి, భుజం భుజం రాసుకు తిరగాలని ఉబలాటపడతాం. జెఫ్ డేనియల్ తో కూడా పోజులు కొడుతూ తిరగాలని ఉద్రేకపడతాం.

          కథతో ప్రేక్షకుల్ని కనెక్ట్ చేయడానికి దర్శకులు ప్రధానంగా మూడు చిట్కాలు ప్రయోగిస్తారు. చిట్కాలనడం కంటే ‘కుట్లు’ అనడం కరెక్టు. అంటే మూడు కుట్లు వేస్తారన్నమాట. కుట్లేసి ప్రేక్షకుల్ని అతికించేస్తారు. అవేమిటో చూద్దాం.

1. ఫిజికల్ కుట్టు 
          కెమెరా టెక్నిక్స్ తో, సౌండ్ టెక్నిక్స్  తో ప్రేక్షకులకి ఫిజికల్ గా కుట్లేసేస్తారు.

          ఎ. హీరో చూస్తున్న వాటిని మనంకూడా చూసేట్టు పాయింటాఫ్ వ్యూ షాట్స్ వేస్తారు. ఇవి ఓవర్ ది షోల్డర్ షాట్స్,
          బి.  మనం కూడా రూములోనే వున్నామని, కానీ దూరం నుంచి చూస్తున్నామనీ ఫీలవడానికి లాంగ్ వైడ్ షాట్  వేస్తారు.

          సి. హీరో ఓ ఆలోచనలో వున్నప్పుడు, పరిస్థితిని సమీక్షించుకుంటున్నప్పుడు, అదే మూడ్ లో కి మనంకూడా వెళ్లేట్టు లాంగ్ ఎక్స్ ట్రీం క్లోజప్స్ (ఈసీయూ) వేస్తారు.
          డి. కొన్ని సినిమాల్లో పాత్ర ఏం వింటోందో మనం కూడా వింటున్నట్టు సౌండ్ ఎఫెక్ట్ వేస్తారు- ‘వాట్ విమెన్ వాంట్’ లో  మెల్ గిబ్సన్ లాగా, ‘బ్రూస్ ఆల్ మైటీ’ లో జిమ్ కెరీ లాగా.
          ఇ. విజువల్ గ్యాప్స్ , నెరేటివ్ గ్యాప్స్ ఇస్తారు - ఆటోమేటిగ్గా ఆ గ్యాప్స్ ని మనమే నింపేసుకుని చూస్తాం. ఉదాహరణకి, హీరో ఒక చోటు నుంచి బయల్దేరి ఇంకో చోటికి వెళ్లినట్టు  కారెక్కడం, దిగడం మాత్రమే షాట్లుగా  వేస్తారు.

2. ఎమోషనల్ కుట్టు
          కథతో ప్రేక్షకుల్ని కుట్టేయడానికి దర్శకులు కొన్ని సిట్యుయేషన్ ని సృష్టిస్తారు. సానుభూతి, ప్రమాదం, ఆత్మీయత అనే మూడు కుట్లు. ప్రేక్షకులు ఆకర్షణీయమైన పాత్రలకి బాగా ఆకర్షితులవుతారు. ఫన్నీ, పవర్ఫుల్, స్కిల్స్, అందచందాలు, అతిధి మర్యాదలు- ఈ లక్షణాలతో వుండే పాత్రలకి వెంటనే కనెక్ట్ అవుతారు. ఈ లక్షణాలతో పాత్రల్ని సృష్టించినప్పుడు, ప్రేక్షకులు వాటిని దగ్గరగా ఐడెంటిఫై చేసుకోగల్గుతారు. పాత్ర బాహ్య లక్షణాలు, ప్రవర్తనలని ఆధారంగా చేసుకుని,  ప్రేక్షకులనుంచి ఎమోషనల్  రియాక్షన్ ని రాబట్టడమన్న మాట. 

3. మోరల్ కుట్టు  
          ప్రతీ విజవంతమైన కథకి కేంద్రంగా విలువల సంఘర్షణ వుంటుంది. ఇది విశ్వవ్యాప్తంగా ప్రేక్షకులు గుర్తించే, అర్ధంజేసుకునే సార్వజనీన ఎమోషన్. దీనితో కలిపి కుట్లేస్తారు. విజయవంతమైన నైతిక విలువల కుట్టు ‘మోరల్ ప్రెమైజ్’  అనే టెక్నిక్ తో వేస్తారు. కథల్లో ఆయా సంఘర్షణలు పుట్టడానికి కారణమయ్యే విలువలని మోరల్ ప్రెమైజ్ వివరిస్తుంది. కథల్లో ఫిజికల్ యాక్షన్ గానీ,  మానసిక సంఘర్షణ గానీ, పాత్ర దానికున్న  నైతికవిలువలతో సైకలాజికల్ గా తీసుకునే నిర్ణయాల ఫలితంగానే పుడతాయి. 

          కనుక, మోరల్ ప్రెమైజ్ స్టేట్ మెంట్ (ఎంపిఎస్) అనేది పాత్ర దాని గోల్ ని సాధించడానికి మోటివేట్ చేసే మంచికి చెడుకీ సంఘర్షణతో సహజంగా జరిగే పరిణామాలని వివరించే ఏకవాక్య నినాదం, లేదా స్టేట్ మెంట్ అవుతుంది. 

          ఉదాహరణకి, అనేక మంచి కథా చిత్రాలు స్వార్ధం లేని విలువలు గల హీరోకీ,  స్వార్ధపరుడైన విలువలు లేని విలన్ కీ మధ్య పోరాటాన్ని సృష్టిస్తాయి. ఈ విలువలు డబ్బు గురించి కావొచ్చు, అధికారం గురించి కావొచ్చు, ప్రేమ గురించి కావచ్చు, కుటుంబ బంధాల  గురించీ కావొచ్చు...మనసులో ఎలాటి కోరిక పుడితే  బయట అలాంటి పరిస్థితులు తలెత్తుతాయి. మనసులో చెడు కోరికలుంటే బయట చెడు చెండాడ్డం మొదలెడుతుంది.  మనసులో మంచి ఆశయాలుంటే,  బయట ఆశావహ పరిస్థితులు పలకరిస్తాయి.

          ఈ దృష్ట్యా ‘బ్రేవ్ హార్ట్’ ఎంపిఎస్ ఇలా వుంటుంది : విముక్తితో రాజీ పడితే పీడన పెరుగుతుంది, విముకి కోసం ప్రాణాలర్పిస్తే స్వాతంత్ర్యం లభిస్తుంది.
          అలాగే ‘ది ఇంక్రెడిబుల్స్’  ఎంపిఎస్ : దురదృష్టంతో ఒంటరి పోరాటం బలహీనతకీ, ఓటమికీ దారితీస్తాయి; ఒక కుటుంబంగా పోరాడితే శక్తీ విజయమూ సిద్ధిస్తాయి. 

          ఇలా ఎంపిఎస్  థియరీ చాలా సులభంగానే కన్పిస్తున్నా, దీని విజయవంతమైన ప్రయోగం అంత సులభం కాదు. చాలా అంకితభావంతో, సృజనాత్మకతతో చేయాలి. ప్రతీ పాత్రకీ ఒక క్యారక్టర్ ఆర్క్ (ఉత్థాన పతనాల చాపం) వుండేట్టు చూడాలి. ప్రతీ సెట్టింగు, కళా దర్శకత్వం, సంగీతం, ప్రతీ సీనూ, ప్రతీ డైలాగూ అన్నీ కూడా ఆ కథ ప్రతిపాదిస్తున్న ఎంపిఎస్ నే ప్రతిఫలింపజేస్తూ వుండాల్సి వుంటుంది. 

          పాత్ర మొదట దాని ఎంపిఎస్ తోనే ప్రయాణం కడుతుంది. కానీ కథలో విశ్రాంతి ఘట్టం  వచ్చేసరికి, ఆ నమ్మిన ఎంపిఎస్ చేజారిపోయే పరిస్థితి వస్తుంది. ద్వితీయార్ధంలో ఈ నమ్మిన ఎంపిఎస్ ని కాపాడుకుంటూ తిరిగి పోరాడే ప్రయాణంగా వుంటుంది.  ఉదాహరణకి,  ‘లయర్ లయర్’ ఎంపిఎస్ ఈ విధంగా వుంటుంది : మోసకారి మనిషికి తిరస్కారమే, మంచి మనిషికి ఆహ్వానమే.

          ఇంటర్వెల్ ఘట్టానికి ముందు వరకూ  జిమ్ కెరీ వృత్తిగతంగా, వ్యక్తిగతంగా, కుటుంబపరంగా  అబద్దాలాడితేనే బాగు పడగలమని నమ్ముతాడు. ఇంటర్వెల్ ఘట్టానికి వచ్చేసరికి అబద్ధాల వల్ల తనకి తిరస్కారమే లభిస్తోందని తెలుసుకుంటాడు. అప్పట్నుంచి అబద్ధాలాలడకుండా బతకడానికి విశ్వప్రయత్నం చేస్తాడు...

          కేవలం ఏవో రెండు పరస్పర వ్యతిరేక శక్తుల్ని, ఏవో పరిణామాల్నీ సృష్టించినంత మాత్రానా ఎంపిఎస్ అయిపోదు. 1. ఆ పరస్పర విలువల్ని బలంగా ఎస్టాబ్లిష్ చేయాలి, 2. ప్రధాన పాత్రకి దాని ఎంపిఎస్ తో అన్ని చోట్లా వ్యతిరేకతే వుండాలి, సవాళ్లు ఎదురవాలి, 3. ఆ ఎంపిఎస్ కూడా దైనందిన జీవితాల్లో ప్రేక్షకులు ఎదుర్కొనే అనుభవాల్నేగుర్తుచేయాలి.

          ఇలా ఫిజికల్, ఎమోషనల్,  మోరల్ కుట్లు వేసిన దర్శకులు విజయవంతమైన సినిమాలని అందించగల్గుతున్నారు. విజువల్ గా కెమెరాతో కుట్లేసినా, ఎమోషనల్ గా పాత్రచిత్రణతో కుట్లేసినా, ఈ రెండూ రాణించాలన్నా, రాణించి బలమైన కథ ఏర్పడాలన్నా, మూడోదైన మోరల్ కుట్టు అత్యంత అవసరం. ఇదిలేక ఎన్ని వున్నా ప్రయోజనం వుండదు.

―డా. స్టాన్లీ విలియమ్స్
(రచయిత, నిర్మాత, దర్శకుడు)