రివ్యూలు, సాంకేతికాలు, స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు...

టికెట్లు దొరకడం యోగం, సినిమాలు చూడడం భోగం, రివ్యూలు రాయడం రోగం!

29, ఆగస్టు 2017, మంగళవారం

504 : డార్క్ మూవీస్ స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు - 14

     సీన్ అంటే బిగినింగ్ - మిడిల్ - ఎండ్ అని తెలిసిందే. కథంటే బిగినింగ్ - మిడిల్ - ఎండ్ అని కూడా తెలిసిందే. కథకి స్ట్రక్చర్ అంటే బిగినింగ్ - మిడిల్ - ఎండ్ అనీ, ఆ స్ట్రక్చర్ లో బిగినింగ్ అంటే బిగినింగ్ - మిడిల్ - ఎండ్ అనీ, మిడిల్ అంటే బిగినింగ్ - మిడిల్ – ఎండ్ అనీ, మళ్ళీ ఎండ్ అంటే కూడా బిగినింగ్ - మిడిల్ – ఎండ్ అనీ తెలిసిందే. అలాగే సీక్వెన్స్ అన్నా బిగినింగ్ - మిడిల్ – ఎండే. పాత్ర అన్నాకూడా బిగినింగ్ - మిడిల్ – ఎండే. ఇలా సీను కూడా బిగినింగ్ - మిడిల్ – ఎండ్ అయిందని తెలుసు. అన్నిటా ఈ నిర్మాణమే వుంటుంది. ఐడియా తీసుకున్నా, సినాప్సిస్  తీసుకున్నా కూడా. సృష్టికి సూక్ష్మ రూపం కథా ప్రపంచం, కథా ప్రపంచంలోని ప్రతీ ఒక్కటీ.  ప్రతీ సీనూ బిగినింగ్ తో ప్రారంభమై, మిడిల్ తో విషయం నలిగి, ఎండ్ తో ఆ విషయాన్ని కొలిక్కి తెస్తుంది. ఉదాహరణకి గత వ్యాసంలో చెప్పుకున్న ‘బ్లడ్ సింపుల్’  మిడిల్ - 2 మొదటి సీనులో- అందమైన ఇల్లు కన్పిస్తుంది, రే ఆలోచిస్తూ వుంటాడు. ఇది బిగినింగ్. ఈ బిగినింగ్ లో అతడి భవిష్యత్తు ఎంత అందంగా, అద్భుతంగా  కనపడుతోందో ఎస్టాబ్లిష్ అయింది (ఇది వివరంగా గత వ్యాసంలో చూడండి). తర్వాత అతను కారు స్టార్ట్ చేస్తాడు. కొంత సేపు కారు స్టార్ట్ కాదు.  ఇది మిడిల్.  ఇందులో మిడిల్ బిజినెస్ ప్రకారం కారు స్టార్ట్ కాకపోవడమనే సంఘర్షణ.  ఈ సంఘర్షణకి బిగినింగ్ విషయంతో సంబంధం వుంటుంది. బిగినింగ్ విషయంతోనే సంఘర్షిస్తున్నాడు. చివరికి స్టార్ట్ అయి సమాధి మీంచి వెళ్ళిపోయాడు. సంఘర్షణ కొలిక్కి రావడంతో ఎండ్ పూర్తయ్యింది.

సెట్ లో కోయెన్ బ్రదర్స్ 
     దీంతో సీను పని పూర్తయ్యింది. అంటే ఈ సీనుతో ఇక పనిలేదా?  సీన్లు ఎక్కడికక్కడ పని ముగించుకుని వెళ్లి పోయే స్వయం ప్రతిపత్తితో వుంటాయా? ఉండవు. రాష్ట్రాలన్నీ కలిస్తే దేశమైనట్టు, సీన్లన్నీ కలిసి కథవుతాయి.  రాష్ట్రాలు పరస్పరం సహకరించుకున్నట్టు, సీన్లు పరస్పరం ఇచ్చిపుచ్చుకోవడాలు చేస్తాయి. అందుకే ప్రతీ సీను ముగింపూ ఇంకో సీనుకి ప్రారంభం కావాలన్నది. లేకపోతే ఇచ్చిపుచ్చుకోవడాలుండవు. ఇచ్చిపుచ్చుకోవడాలుండకపోతే సీన్లు పుచ్చిపోతాయి. సీన్లు పుచ్చిపోయాక కథని అడ్డంగా కుప్పకూలుస్తాయి. 

            కనుక ఇచ్చి పుచ్చుకోవడాల కోసం ప్రతీ సీనూ ఈ రెండిట్లో ఒకటి చేస్తుంది, లేదా రెండూ చేస్తుంది  :  పాత్ర గురించి కొత్త సంగతి చెప్పడం, కథని ముందుకు నడిపించే ముగింపు  నివ్వడం. సందర్భాన్నిబట్టి  ఈ రెండిట్లో ఒకటే చెయ్యొచ్చు, లేదా రెండూ చెయ్యొచ్చు. పై సీనులో చూస్తే, రే భవిష్యత్తుని వూహిస్తున్నవిధంతో అతడి గురించి కొత్త సంగతి బయట పెట్టింది సీను. సమాధి మీంచి వెళ్ళే ముగింపుతో కథని ముందుకి నడిపించింది- ఒక ఆందోళనకర ప్రశ్న లేవనెత్తుతూ( గత వ్యాసం చూడండి).

స్టోరీ బోర్డుతో మ్యాచింగ్ షాట్ 
       ప్రతీ సీనుకీ ఈ స్ట్రక్చర్ ని గమనించవచ్చు.  కోయెన్ బ్రదర్స్ సీన్లకి స్టోరీ బోర్డ్ వేసుకున్నారు. సీన్లు ఎంత సూక్ష్మ దృష్టితో రాశారో  షాట్లూ అలాగే తీసినట్టు, స్టోరీ బోర్డ్ ఎలా తయారు చేశారో షాట్లూ ఆవిధంగానే తీశారు. దీనికోసం ఇక్కడ క్లిక్ చేసిఇక్కడ క్లిక్ చేసి వీడియోని చూడండి.

            ఇక మిడిల్ టూ ఒరిజినల్ స్క్రీన్ ప్లే కాపీ కోసం ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి.

 25. ఎడారిలా వున్న రోడ్డు మీద డ్రైవ్ చేసుకుంటూ వెళ్ళడం
            ఇలా రాశారు : సూర్యోదయపు ఎండలో ఖాళీ  హైవే మీద రే డ్రైవ్ చేసుకుంటూ పోతూంటాడు.
            రే క్లోజ్ షాట్ : పాలిపోయిన మొహంతో రెప్ప వేయకుండా చూస్తూంటాడు.
            రే పాయింటాఫ్ వ్యూ : హైవే. దూరంగా తెల్లరంగులో ఒక పాత  స్టేషన్ వ్యాగన్ దగ్గరవుతూ వుంటుంది. దాని హెడ్ లైట్స్ ఒకసారి వెలిగి ఆరిపోతాయి.  
            రే మీదికి ఫోకస్ : దగ్గరవుతున్న ఆ కారు కేసే కళ్ళు విప్పార్చుకుని చూస్తాడు.
               రే పాయింటాఫ్ వ్యూ : కారు మరింత దగ్గరవుతుంది. హెడ్ లైట్స్ మళ్ళీ ఆన్ ఆఫ్ అవుతాయి.
            రే మీదికి ఫోకస్ : రే దవడ ఎముక బిగుసుకుంటుంది. కారుకేసి తదేకంగా చూస్తాడు. సడెన్ గా చూపులు తిప్పుకుని డాష్ బోర్డుని  చూస్తాడు.
            క్లోజ్ షాట్ లో కారు హెడ్ లైట్ స్విచ్.
            స్విచ్ ఆన్ లో వుంటుంది. రే చెయ్యి ఫ్రేములోకొచ్చి ఆఫ్ చేసేస్తుంది.
             సైడ్ యాంగిల్ లో రే : దగ్గరవుతున్న కారునే చూస్తాడు. దాటి పోతున్న ఆ కారులో  వున్నతను నవ్వుతూ  బొటన వేలు చూపిస్తాడు. 


      ఈ సీను అర్ధం :  కారు పోతున్నప్పుడు రే పాయింటఫ్ వ్యూలో నిర్జన హైవే చూపించిన విధానం చూస్తే, రోడ్డు తారు రోడ్డే అయినా నల్లగా నిగనిగ లాడుతూ వుండదు. మాసిపోయి వుంటుంది మట్టితో. మలుపులు తిరిగి వుండదు. సూటిగా వుంటుంది. రేపటి జీవితంలోకి అతడి సూటి ప్రయాణం.  ఎడారి ప్రయాణం. దూరంనుంచి తెల్ల రంగు కారు రావడం ఇంకో  రూపకాలంకారం : తెలుపు స్వచ్ఛతకి, పవిత్రతకి, భద్రతకి గుర్తు. కానీ ఇవి పాతబడిన కారు రూపంలో వున్నాయి. అంటే ఆ స్వచ్ఛత, పవిత్రత, భద్రత ఇవన్నీ మసకబారాయి. ఇది రే ఎబ్బీలు అంగీకరించాల్సిన వాస్తవం. ఈ వస్తున్న పాత కారు హెడ్ లైట్స్ ఆన్- ఆఫ్ కావడమంటే, ఆ మసకబారిన స్వచ్ఛత, పవిత్రత, భద్రత -  జాగ్రత్తా  అని హెచ్చరించడం. ఆ హెడ్ లైట్స్ ని  చూసి రే తన కారు హెడ్ లైట్స్  ఆఫ్ చేయడమంటే, ఆ మసకబారిన స్వచ్ఛత, పవిత్రత, భద్రత చేస్తున్న హెచ్చరికకి - తెలియకుండానే  లొంగుబాటు ప్రకటించడం. ఆ కారులో అతను  నవ్వుతూ బొటన వేలు చూపించడమంటే, అదీ నువ్వలా వుండాలి - అని వెన్నుతట్టడం. 

            ఇక్కడ కూడా సబ్ కాన్షస్ కథ చెప్తోంది. ఈ రూపకాలంకారాలు, ఈ గుర్తులు, ఈ చర్యలూ ఇవన్నీ సబ్ కాన్షస్ కథనమే. మన చుట్టూ ఇలాటివే జరుగుతూంటాయి మనకి సంబంధమున్నవీ, లేనివీ; అప్పుడే అర్ధమయ్యేవీ, తదుపరి కాలంలో అర్ధమయ్యేవీ. దీన్ని సబ్ కాన్షస్ – లేదా దేవుడు – లేదా విధి లీలలని పిలవ్వొచ్చు. ఒక సీనులో పాత్రలు కాన్షస్ కథ చెప్పొచ్చు. నేపధ్యంలో ఎలిమెంట్స్ సబ్ కాన్షస్ కథ చెప్తూంటాయి. ఇలా కాన్షస్ – సబ్ కాన్షస్ ల కలయికతో అంతర్ – బాహిర్ కథనాల వల్ల  మొత్తం కథ ఓటి కుండలా మిగిలిపోక, నిండు కుండలా తొణికిసలాడుతూంటుంది. ఇలాటి చిత్రణే నీలకంఠ తీసిన ‘షో’ లో కూడా కన్పిస్తుంది.  

     ఈరోజు (ఆగస్టు 30) జేనీనా గోమ్స్ ఆసక్తికర వ్యాసం రాశారు.  సుఖ సంతోషాలు బాహ్యంగా మనం సృష్టించుకునే పరిస్థితుల్లో లేవని, అంతర్గతంగా మూడో కంటికి తెలిసేవాటిని స్వీకరించడంలో వున్నాయని. రే మార్టీ ని చంపి తప్పించుకుందామనే బాహ్య పరిస్థితిని సృష్టించుకున్నాడు. ఇందులో సుఖముందా? ఎంత కాలం తప్పించుకుంటాడు? అన్నాళ్ళూ భయం భయంగా గడపాల్సిందేగా? ఇలాకాకుండా, ఎదురొచ్చిన  కారు రూపంలో ప్రకృతి అందిస్తున్న సందేశాన్ని, చేస్తున్న హెచ్చరికని అర్ధంజేసుకుంటే, చట్టానికి లొంగిపోయి ప్రాయశ్చిత్తం చేసుకుని,  తిరుగులేని మానసిక శాంతిని పొందుతాడుగా?

26. ఫోన్ బూత్ నుంచి ఎబ్బీకి కాల్ చేసి కుశలమడగడం
            ఇలా రాశారు : హై యాంగిల్. పెట్రోల్ బంకు మూసి వుంటుంది. ఓ పక్క రే కారు ఆపి వుంటుంది. కారులో రే వుండడు. చెట్లు గుట్టలు లేని విశాలమైన  పచ్చగడ్డి మైదానం దిగంతాల్ని తాకుతూ వుంటుంది. ఫ్రేములో ఎలాంటి కదలికా వుండదు. 

            హై యాంగిల్లో క్రేన్ షాట్ టిల్ట్ డౌన్ అవుతూంటే, గొంతుకలు విన్పిస్తూంటాయి. ఎబ్బీ, నువ్వు ఓకేనా? - అని రే గొంతు. ఇలా టిల్ట్ డౌన్ కంటిన్యూ అయి  ఫోన్ బూత్ లో రే రివీలవుతాడు. ఫోన్ లో మాట్లాడుతూంటాడు. ఇప్పుడు టైమెంత – అని  ఎబ్బీ అడుగుతుంది.  తెలీదనీ, కానీ తెల్లారిందనీ చెప్పి,  ఐలవ్యూ అంటాడు. నువ్వు ఓకేనా -  అంటుంది.  తెలీదంటాడు. ఇప్పుడు తను  జంప్ అయితే బెటర్ – అంటాడు. ఓకే సీయూ, థాంక్స్ - అని చెప్పి కట్ చేసేస్తుంది. సీను ముగుస్తుంది.

            సీను ప్రారంభ దృశ్యం ఎలా తోస్తుందంటే, రే జంప్ అయ్యాడన్నట్టే వుంటుంది. కోయెన్ బ్రదర్స్ చాలా మ్యాజిక్ లు చేస్తున్నారు పైకి అతి సాధారణంగా కన్పించే, అనవసరమన్పించే  సీన్లతో. ఏముంది, బంకు దగ్గర కారాపాడు, ఎబ్బీ తో కాల్ మాటాడాడు, జంప్ అయితే బెటరన్నాడు – ఇంతేగా అన్పించవచ్చు. ఈ కాస్త దానికి ఇంత ఖర్చుతో ఒక సీనా? ఎలాగూ  తర్వాతి సీన్లో ఎబ్బీ దగ్గరే వుంటాడు, అప్పుడు చెప్పొచ్చుగా ఈ మాట? - అని మనం ఈ సీను లేపి అవతల పారేసి డోనాల్డ్ ట్రంప్ లా చూస్తాం.

            మన అలవాటు డైలాగ్ టు డైలాగ్ కథలు  చెప్పడమే కదా? ఫీల్ కోసం సబ్ టెక్స్ట్ ని ఉంచం కదా? జంప్ అయ్యే విషయం సీరియస్ గా పరిగణించాల్సిన అంశం, నిర్ణయం. దీని పరిణామాల పట్ల మన మనసు ఉరకలు వేస్తుంది. ఇదే నేరుగా వెళ్లి ఆమెకి చెప్పేస్తే ఉరకలు వేయదు. మనల్ని ఆలోచించుకో నివ్వదు, ఫీలవ నివ్వదు. ఆమె సమాధానం మీద ఆధారపడిపోయి లేజీగా, బానిసలుగా  చూస్తాం సీన్ని. మనల్ని బానిసలుగా తయారుజేయడం కోయెన్ బ్రదర్స్ కిష్టం లేదు. 

      అందుకని ఈ సీన్లో సబ్ కాన్షస్ కథ చెపుతూ ఆలోచింపజేశారు. కించిత్ ఆందోళన పుట్టించారు. ఎలాగంటే – కారాపేసి వుంటుంది. అందులో అతనుండడు.  ఎదురుగా దిగంతాల్ని తాకే పెద్ద పచ్చగడ్డి మైదానం. కార్లో లేకుండా ఎక్కడికి పోయాడు? పచ్చగడ్డి మైదానంలో దసరాబుల్లోడిలా జంపై,  దిగంతాల్లోకి  అంతర్ధానమయ్యాడా  చట్టాన్నుంచి తప్పించుకోవాలని? పచ్చ గడ్డి మైదానం కూడా ప్రతీకే. వెనక సీన్లో ఎడారి లాంటి రహదారి. ఇప్పుడు పచ్చగడ్డి మైదానం. డెవలప్ మెంట్ కన్పిస్తోంది పరిస్థితిలో. అంటే అర్ధం సీన్లు కథని ముందుకి నడిపిస్తున్నాయి. ఇలా జంప్ ఎపిసోడ్ గురించి సబ్ కాన్షస్ కథనం ముందే చెప్పేసింది. ఇదే సీను  చివర అతడి నోట్లోంచి వచ్చింది. ఎవ్విరీ థింగ్ ఈజ్ రిలేటివ్. 

            సీన్లో సంభాషణ గమనిద్దాం : ఎబ్బీ,  నువ్వు ఓకేనా – అంటాడు. దీనికి సమాధానం చెప్పకుండా - టైమెంత? – అని అడుగుతుంది. ఎందుకిలా అడగాలి? ఎందుకీ డైలాగు రాయాలి? ఎందుకంటే పోలిక కోసం. అటుపక్క ఆమె సుఖంగా వుంటే, ఇటు పక్క ఇతను సుఖంగా లేడని తెలియజేసి, సీనులో ఆర్తిని ఎలివేట్ చేయడం కోసం. ఆమె టైమెంత అని అడుగుతోందంటే, రాత్రంతా వొళ్ళు తెలీని నిద్రపోయిందన్నమాట, ఇక్కడ ఇతను నిద్రలేక నరకయాతన పడుతున్నాడు. ప్రేమలో ఇదొక పరిస్థితి. మూడ్ సృష్టించే పరిస్థితి.  కొన్ని సార్లు ప్రేమలో ఎదుటి ప్రేమిక / ప్రేమికుడి మూడ్ ఉద్రిక్తతల్ని సృష్టిస్తుంది. ఎబ్బీ మూడ్  ఇంకా దేనికి దారితీస్తుందో చూద్దాం.  

            ఆమె అడిగిన ప్రశ్నకి టైమెంతో తెలీదన్నాడు. అంటే ఈ లోకంలో లేడు తను పరిస్థితుల నేపథ్యంలో. తెల్లారిందన్నాడు - అంటే ఈ లోకంలో కొచ్చి తెల్లవారి వెలుగు చూస్తున్నట్టా? కాదు.  మొదటి మాట – టైమెంతో తెలీదు - కాన్షస్ మాట. రెండో మాట - తెల్లారిందని – సబ్ కాన్షస్ మాట.  తెల్లారిందీ  అంటే ఇక్కడ అర్ధం – తను తెప్పరిల్లాడని.  వెనకసీన్లో తీవ్రమైన ఆలోచనలతో చేసిన ప్రయాణం, ఈ సీన్లోకి వచ్చేటప్పటికి ఒక నిర్ణయానికొచ్చి తెప్పరిల్లాడన్న మాట. సీన్లు భౌతికంగా ముందుకి కదలడమే గాక,  మానసికంగానూ పాత్రలో పురోగతిని సాధిస్తున్నాయి. 

            ఇక ఐలవ్యూ అంటాడు. ఇలాటి పరిస్థితిలో కూడా, ఆమె పూర్తి చేయలేకపో
యిందని అనుకుంటున్న హత్య తను చేసినా కూడా, ఈ విషయంగా ఒక్క ముక్కా అడగకుండా, కమిటైన ప్రేమకి కట్టుబడ్డాడు. ఇది పాత్రని ప్రేక్షకులతో మరింత కనెక్ట్ చేసే బలమైన డైలాగు. నేపధ్య బలముంటే  మామూలు రొటీన్ ఐలవ్యూ అనే డైలాగు కూడా ఎంత కదిలిస్తుందో, ఆలోచింపజేస్తుందో ఇక్కడ గమనించవచ్చు. నేపధ్య బలమున్నప్పుడు సాధారణ మాటలే  వండర్స్ చేస్తాయని ఇందులోంచి నేర్చుకోవచ్చు. 

            నువ్వు ఓకేనా అంటుంది. తెలీదంటాడు. ఇక జంప్ అయితే బెటర్ అంటాడు. దృశ్య ప్రారంభంలో సబ్ కాన్షస్ కథనంలోని జోస్యం ఇతడి నోట్లో నిజమైంది. ఎవ్విరీ థింగ్ ఈజ్ రిలేటివ్ జీవితంలో. సృష్టిలో ప్రతీదీ శక్తి తరంగాలతో ఒకదాన్నొకటి  పట్టుకుని వెళ్ళాడుతు న్నాయి.  ఎవ్విరీ థింగ్ ఈజ్ ఇంటర్ కనెక్టెడ్.  భౌతికమైనా, మానసికమైనా. 

      ఓకే సీయూ, థాంక్స్ – అని కట్ చేసేస్తుంది. అతడి పరిస్థితినీ, మాటల్లో మర్మాన్నీ, తీవ్రతనీ ఏమీ పట్టించుకోవడం లేదు. రాత్రంతా ఎక్కడున్నాడో, ఏం చేశాడో కూడా తెలుసుకోవాలన్పించలేదు. డిటాచ్డ్ గా వుంది. అతను ఆమెని రక్షించడానికి ఇంతా చేస్తే పట్టనట్టే వుంది. వేరే ఉద్దేశం లేకపోవచ్చు, ఒక్కోసారి మూడ్ బావుండదంతే. 

         కానీ ఆమె కట్ చేయడంతో అతడి ఫీలింగ్స్ చూస్తే, తను బకరా అవుతున్నాడా అన్నట్టే వుంటుంది. మొదట్నించీ ఆమె మాట్లాడిన పధ్ధతి దృష్ట్యా, తనని వదిలించుకుని ఇంకొకర్ని చూసుకుంటోందా అన్న శంక అతడి మొహంలో ద్యోతకమవుతుంది. రేలో అనుమానం మొదలైంది. ఫస్టాఫ్ లో ఎబ్బీ కూడా ఇలాగే ఇతణ్ణి  అనుమానించి,  సూటి పోటి మాటలని రిలేషన్ షిప్ కి ఎసరు పెట్టింది. తను అతడికి చేసింది, ఇప్పుడతను తనకి చేసే పరిస్థితిని కల్పించుకుంది కర్మ సిద్ధాంత రీత్యా తెలియకుండా మూడాఫ్ అయిన ధోరణితో.తను విసిరింది తిరిగి తనకి తగలాలిగా? 

            స్క్రిప్టులో రాయలేదుగానీ, ఇంకో రెండు విశేషాలు చిత్రీకరణలో వున్నాయి. ఫోన్ బూత్ లో నిలబడ్డ రే కుడి అరచెయ్యి చివర్లో రివీలవుతుంది అద్దానికి ఆన్చి. ఆ అరచేతికంతా మట్టి మురికి అంటుకుని వుంటుందింకా నల్లగా. ఆమె కట్ చేసినప్పుడు రివీలయ్యే ఈ చెయ్యితో, నేరమనే మరక తనకి అంటుకుని, ఆమె ఎస్కేప్ అవుతోందన్న భావం.

            ఇంకో విశేషం, ప్రారంభంలో క్రేన్  టిల్ట్ డౌన్ అవుతున్నప్పుడు ఫోన్ బూత్ పైన రంగురంగుల జెండాలు రెప రెపలాడుతూ వుంటాయి. ఇది దిగంతాల్లోకి గడ్డి మైదానం షాట్ తర్వాత. ఈ జెండాలు విజయ కేతనాలు. రే కృతనిశ్చయుడై వున్నాడిక జంప్ అవ్వాలని. ఆమెతోనే జంప్ అవ్వాలని- మెక్సికోకి. మేక్సికోకి ఎందుకు? వెనక సీన్లో ఎదురొచ్చిన కారులో అతను ప్రొసీడ్ అన్నట్టు బొటన వేలు చూపించాడు. అతను మెక్సికన్ కాబట్టి మెక్సికో ఇన్స్ పిరేషన్ రే కి.
అదంతా మాయ అని తెలీదు. 

           19 వ శతాబ్దపు విఖ్యాత నవలా రచయిత హెన్రీ జేమ్స్ ఒక సైంటిస్టులా కూర్చుని పాత్రల్ని మల్చే వాడట. కోయెన్  బ్రదర్స్  సీన్లని కూడా సైంటిస్టుల్లా మలుస్తున్నారు.

(సశేషం)
-సికిందర్
       
       
       
           




             


           
           

           



           





27, ఆగస్టు 2017, ఆదివారం

503 : రివ్యూ!


దర్శకత్వం : కుషాన్ నంది
తారాగణం : నవాజుద్దీన్ సిద్దిఖీ, బిదితా బాగ్, దివ్యా దత్తా, జతిన్ గోస్వామి, మురళీ శర్మ, అనిల్ జార్జి తదితరులు
రచన : గాలిబ్ అసద్ భోపాలీ – కుషాన్ నంది, సంగీతం : గౌరవ్ దగావోంకర్, ఛాయాగ్రహణం : విశాల్  విఠల్, బ్యానర్ : మూవీస్ బై ది  మాబ్
నిర్మాతలు : కిరణ్ శ్యాం ష్రాఫ్, అస్మిత్ కుందర్, కుషాన్ నంది
విడుదల : ఆగస్టు 25, 2017

***
         
విజయవంతమైన ‘గ్యాంగ్స్ ఆఫ్ వసేపూర్’ -  1, 2 భాగాల తర్వాత మూడో భాగం కూడా రాబోతున్న సమయంలో, మధ్యలో కలగజేసుకుని అందినంత  సొమ్ము లాగేసు కునేందుకా అన్నట్టు ‘బాబూ మోషాయ్ బందూక్ బాజ్’  (తుపాకీ వీరుడు బాబూ మోషాయ్) వచ్చి వాలింది. ఇందులో కూడా ‘వసేపూర్’  ఫేమ్ నవాజుద్దీన్ నటించాడు. ఈ గ్యాప్ లో  మాకో  చిన్న వసేపూర్ లాంటిది చేసి పెడుదూ రావయ్యా అని నిర్మాతలు  బతిలాడేరో  ఏమో,  పేదవాడి ఆపిల్ లాగా పేదవాడి  చిన్న వసేపూర్ లో నటించేశాడు నవాజ్ ఐదుకోట్ల బడ్జెట్ కి కుదించి. 

        కొత్త దర్శకుడు కుషాన్ నంది తన వసేపూర్ ని రియలిస్టిక్ గానే తీసే ప్రయత్నంలో ఉత్తరప్రదేశ్ లో లొకేషన్స్ పరంగా అనేక అడ్డంకుల్ని ఎదుర్కొని ఎలాగో పూర్తి చేశాక, విడుదల వాయిదాలు పడుతూ, మరో పక్క ఏకంగా 48 కట్స్ తో సెన్సార్ తో గొడవపడుతూ,  తనకి తాను ఇంకో  వసేపూర్ నే సృష్టించుకున్నాడు. రియలిస్టిక్ అనగానే పచ్చి బూతులు ఫ్యాషన్ అయిపోయాక – రియలిస్టిక్  సినిమాలు సువాసనలు వెదజల్లుతున్నాయి. ప్రేక్షకులు థియేటర్ కి వెళ్లినట్టుగాక, బ్రోతల్ కెళ్ళి నట్టు చక్కగా. ‘హోమ్లీ’ గా వుంటోంది. ఆడామగా అని లేకుండా నటులు కెలికి కెలికి ఎన్ని  పచ్చి బూతులు మాట్లాడితే అంత బ్రోతలీయంగా, ‘హోమ్లీ’ గా  వాస్తవిక సినిమా తయారవుతుందన్న క్రేజ్ వచ్చింది. ప్రాణసమానమైన బూతుల కోసం సెన్సార్ తో పోరాడితే రోల్ మోడల్స్  కూడా అయ్యే ఛాన్సు వచ్చింది.  పాపం పహ్లాజ్ నిహ్లానీ – రోల్ మోడల్స్ కి దారిచ్చి తప్పుకోవాల్సి వచ్చింది. 

      ఉత్తరప్రదేశ్  గ్రామాలు పాత హిందీ సినిమాల్లో కూడా కన్పించేవి. బందిపోట్ల కథలతో తీసిన సినిమాల్లో కూడా గ్రామాలు పచ్చటి పొలాలూ చెరువులతో, పాడిపశువులతో,  పరిశుభ్రమైన ఇళ్ళతో కన్పించేవి. వసేపూర్ సిరీస్ కొచ్చేసరికి దారిద్ర్యం జీరాడుతూ, పాడుబడ్డ గ్రామాల్లో మురికి వాడల్ని చూపించే పరిస్థితి వచ్చింది. అప్పటికీ ఇప్పటికీ యూపీ ‘అభివృద్ది’ కి నిదర్శన మిదేనేమో  తెలీదుగానీ, ‘దంగల్’ లో కూడా ఇలాగే చూపించారు. ఇప్పుడు ‘బాబూ మోషాయ్’ లో కూడా.  ‘స్లమ్ డాగ్ మిలియనీర్’  లో డానీ బాయల్  ఇలాగే పచ్చి మురికి వాడల్ని చూపిస్తే, ఇండియా పరువు తీశాడని ధ్వజమెత్తారు. ఇప్పుడు స్వయంగా పరువు తీసుకునే క్రతువు మొదలెట్టారు తామే.

     ఇలాటి ఒక యూపీ చెత్తకుప్పలాంటి  ప్రాంతంలో సుపారీకిల్లర్ బాబు బిహారీ (నవాజుద్దీన్ సిద్దిఖీ – టైటిల్ ప్రకారం బాబు మోషాయ్ పేరు సినిమాలో పలకరు. మోషాయ్ అంటే బెంగాలీలో శ్రీయుత అని అర్ధమట) వుంటాడు. ఇతను రాజకీయనాయకుల కోసం, వ్యాపారస్తుల కోసం డబ్బు తీసుకుని హత్యలు చేస్తూంటాడు.  చెప్పులు కుట్టే ఫుల్వా (బిదితా బాగ్) ని చూసి ప్రేమిస్తాడు. ఈమె కళ్ళ ముందే ఒక సుపారీ కిల్లింగ్ చేస్తాడు. ఇంకో ఇద్దరున్నారనీ, వాళ్ళని కూడా చంపితే జీవితాంతం ఉంపుడుగత్తెగా వుంటాననీ షరతు పెడుతుంది. ఈ ముగ్గురూ కలిసి తనని రేప్ చేశారంటుంది. ఆ ఇద్దర్నీ కూడా బాబు చంపేసి ఆమెని ఉంచుకుంటాడు. 

         హత్యలు చేయడంలో బాబు దగ్గర శిష్యరికం చేసిన  బంకే బీహారీ (జతిన్ గోస్వామి- బంకే అంటే బీహారీలో కృష్ణుడట) అని వుంటాడు. ఇతను వొక కిల్లింగ్ కి వచ్చి బాబు కిల్లింగ్ ని డిస్టర్బ్ చేస్తాడు. దరిమిలా బాబు మంచితనంతో వచ్చి బాబు ఇంట్లో చేరతాడు. బాబుకి తెలియకుండా ఫుల్వాతో సరసం మొదలెడతాడు.

          సుమిత్ర (దివ్యాదత్తా), దుబే (అనిల్ జార్జి) అనే రాజకీయ ప్రత్యర్ధులుంటారు. సుమిత్ర కోసం దుబే అనుచరుల్నీ,  దుబే కోసం సుమిత్ర అనుచరుల్నీ చంపుతూంటాడు బాబు. ఒకసారి సుమిత్ర అనుచరులు ముగ్గుర్నీ చంపాల్సి వచ్చి ఆ సంగతి ఆమెకి చెప్తాడు. ఆ ముగ్గుర్లో ఆమె ముఖ్య అనుచరుడు (మురళీ శర్మ ) కూడా వుంటాడు. ఇక్కడ ఆమెతో తేడా వస్తుంది. ఈ తేడాలో బంకేబాబు దూరి గురువుగారైన బాబు  బీహారీని కాల్చేస్తాడు. బాబు బీహారీ ఎనిమిదేళ్ళు కోమాలోకి వెళ్ళిపోతాడు. బంకేబాబు ఫుల్వాని పెళ్లి చేసుకుని కొడుకుని కంటాడు. అప్పుడు  కోమాలోంచి లేచి చూస్తాడు బాబు... కొమాలోంచి లేచిన బాబు ఈ మొత్తం అందరి మీదా ఎలా పగ తీర్చుకున్నాడన్నదే మిగతా కథ. 

ఎలావుంది కథ 
        నీతీరీతీ లేని నీచ పాత్రలతో డార్క్ మూవీలా అన్పించవచ్చు. కానీ ఇది  డార్క్ మూవీ కాదు. డార్క్ మూవీస్ నగరాల్లో ఉన్నత వర్గాల్లో నీతిలేని వాళ్ళ నేరకథల్ని డిమాండ్ చేస్తాయి. పైగా స్టయిలిష్ గా, రిచ్ గా వుంటాయి. ప్రస్తుత కథ గ్యాంగ్ స్టర్ జానర్. గ్యాంగ్ స్టర్ జానర్ ప్రేక్షకుల మీద చూపని ప్రభావం డార్క్ మూవీస్ ఎలా చూపిస్తాయంటే, ఇవి ఉన్నతవర్గాల స్వయంకృతాపరాధాల్ని, శిక్షల్ని చూపిస్తూ అందరికీ కనెక్ట్ అవుతాయి. గ్యాంగ్ స్టర్ మూవీస్ అథోఃజగత్ నేరగాళ్ళ చావుల్ని చూపించడం వల్ల ఎవరూ ఫీల్ కారు. ఫీలవ్వాలంటే హీరో మంచివాడై వుండాలి, మంచి వాడు నేరగాడై అనుభవించాలి (‘సత్య’ లో లాగా).
          

     నువ్వు చేసిన దారుణాలు ఒకరోజు వూహించని విధంగా నీకే ఎదురవుతాయన్న నీతితో  ఈ కథ చెప్పారు. నేరగాళ్ళ మీద పెట్టి ఈ నీతి చెప్తే నేరగాళ్ళు నేర్చుకోవడానికేమోగానీ, మనకి కాదని ప్రేక్షకులు డుమ్మా కొట్టే పరిస్థితి వచ్చింది. కాబట్టి దీని మార్కెట్ యాస్పెక్ట్  నేరగాళ్ళు  చూసేందు
కన్నట్టే  వుంది. నేరగాళ్ళ గురించి తీసే సినిమాలు నేరగాళ్ళు చూస్తే,  రిక్షావాడి మీద రాసే కవిత్వం రిక్షావాళ్ళు చదివితే ఈ దేశమెప్పుడో బాగుపడేది. 

         కిల్లర్ గా పాత్రకి గ్లామర్ కోసం ఎంత నవాజుద్దీన్ ని వాడుకున్నా, ఇది వ్యవస్థ బాధిత పాత్ర అన్పించే పూర్వ కథ లేకపోవడంతో, అంతా నీచంగానే వుండి – కథలో ఎంత డ్రామా వున్నా- నవాజ్ గ్లామర్ కాపాడే ప్రసక్తే లేకుండా పోయింది. క్రియేటివ్ యాస్పెక్ట్ కూడా ఇలా లోపించింది. 

        మంచివాడ
న్పించే పూర్వ కథ లేకపోయినా, శిష్యుడి హత్యాప్రయత్నంతో కోమాలోకెళ్ళి  ఎనిమిదేళ్ళకి లేచి పగబట్టినా -  అది బాధితుడి పగలా కూడా అన్పించదు. హంతకుడి పాత్ర తనకి తాను బాధితుడిగా ఫీలవ్వచ్చు, కానీ ఎంత శిష్యుడు ద్రోహం చేసినా,  హంతక పాత్ర  పట్ల ప్రేక్షకులకి సానుభూతి వుంటుందా?  గ్యాంగ్ స్టర్  సినిమాకి ముందుగా ముఖ్యమైన ఈ క్రియేటివ్ యాస్పెక్ట్ నీ, మార్కెట్ యాస్పెక్ట్ నీ సరిచూసుకోక పోవడంతో కథ తూటాల్లేని తుపాకీ గొట్టంలా తయారైంది. 

ఎవరెలా చేశారు   
     నవాజుద్దీన్ వృధా చేశాడు. నవాజ్ షరీఫ్ పనామా పేపర్స్ కి దొరికిపోయినట్టు, నవాజుద్దీన్ ఈసారి ఫ్లాప్ కి దొరికిపోయాడు. రొటీన్ గా నీచ పాత్రల్ని రిపీట్ చేస్తున్నాడు. రియలిస్టిక్ సినిమా పాత్రలు పశుప్రవృత్తితోనే వుండాలన్న నియమం పెట్టుకున్నట్టుంది. దీనికి నటీమణులిద్దరూ కూడా తోడయ్యారు. బిదితా బాగ్ పాత్ర ఏం మాట్లాడుతుందో, ఏం చేస్తుందో దానికే తెలీదు. పైగా తను రేప్ బాధితురాలంటుంది. రేపిస్టుల్ని చంపితే ఉంపుడుగత్తెగా వుంటానంటుంది. ఉంపుడుగత్తెగా వుంటాననడమేమిటి – ఒక ఆడది ఇలా అంటుందా - రేప్ కి ముందు అలాటి తిరుగుబోతా ఈమె?  నన్ను పెళ్లి చేసుకోవాలంటే రేపిస్టుల్ని చంపాలనొచ్చుగా? శీలమంటే లెక్కలేని ఈమె దృష్టిలో జరిగింది రేప్ ఎందుకవుతుంది? పైగా చెప్పులు కుట్టించుకునే మగాళ్ళ దగ్గర ఇంకో ఇరవై రూపాయలు ఎక్కువ అడుగుతుంది. ఎందుకంటే తన ముందు లొట్టలేస్తూ కూర్చున్నందుకట. ఇరవై రూపాయలిచ్చి లొట్టలేస్తూ కూర్చోవడానికి చాలామందే వస్తారు హీరో సహా. ఇలా వుంది ఈమె పాత్రచిత్రణ. ఇలా ధోరణితో వున్న ఈమెకి  రేప్ జరిగిందని హీరో ఎలా నమ్మి వాళ్ళని చంపాడో అర్ధంగాదు.

          ఇక హీరోకి ఉంపుడుగత్తెగా వుంటూనే అతడి శిష్యుడితో సరసాలాడుతుంది. ఇదింకో ఘోరం. సరే, ఈమె శిష్యుడితో లేచిపోయిందని పగబడతాడు హీరో కోమాలోంచి వచ్చి. తను చనిపోయాడని తెలుసుకునే శిష్యుణ్ణి పెళ్లి చేసుకుందని గ్రహించవచ్చు. దీనికామె మీద ఎందుకు పగబట్టి చంపాలి? 

          కథ అంటేనే ఆర్గ్యుమెంట్. మంచీ చెడుల మధ్య ఆర్గ్యుమెంట్. పాత్రలన్నీ చెడ్డవే అయితే ఇక ఆర్గ్యుమెంట్ ఎక్కడుంటుంది? ఆర్గ్యుమెంట్ లేక సినిమా ఎలా అవుతుంది? అందుకే ఇది సినిమాకి పనికి రాని గాథ అయింది. గాథకి  స్టేట్ మెంటే వుంటుంది, ఆర్గ్యుమెంట్ వుండదు. 

          మొన్నటి వరకూ హీరోయిన్ గా నటిస్తూ వున్న దివ్యాదత్తాది  కూడా,  రాజకీయ నాయకురాలి చెడ్డ పాత్ర. ‘బేగం జాన్’ లో పురుషద్వేషి అయిన విద్యాబాలన్ పాత్ర ఎలా ఆడవాళ్లకే తగిలే తిట్లు తిడుతుందో, అలాటి తిట్లు ఈమే తిడుతుంది. రహస్యాంగాలు మగాళ్ళకి కూడా వుంటాయి కదా – మగాళ్ళని తిట్టడానికి వాటినే  వాడుకునే ఆడపాత్రల రియాలిజాన్ని ఇంకా ప్రయత్నించాల్సి వుంది సోకాల్డ్ రియలిస్టిక్ మేకర్లు. ఆడపాత్రలు వాటి రహస్యాంగాల్నే తిట్లకి వాడుకుని ఎందుకు పరువు తీసుకుంటున్నాయి. హిందీ సినిమాల్లో మొట్టమొదటి సారి 2000 లో ‘బిచ్చూ’ అనే థ్రిల్లర్ లో  ఇలాటి తిట్టు వినపడి షాకయ్యారు. తిట్టింది హీరోయిన్ రాణీ ముఖర్జీ. ఆ తర్వాత మరే సినిమాలోనూ లేదు, ఈ మధ్య రియలిస్టిక్ సినిమాల్లోనే చూస్తున్నాం. 

          ఇక సెకండ్  హీరో జతిన్ గోస్వామితో కూడా హీరోయిన్ తో సెక్స్ సీన్లు – పెదవుల్ని ఆమె రహస్యాంగాలతో పోల్చి చేసే పోర్న్ కామెంట్లూ దివ్యంగా వున్నాయి. విజువల్ పోర్న్ కంటే వెర్బల్ పోర్న్ ఎంత ఘోరమో ఈ వొక్క ఉదాహరణ చాలు. వెర్బల్ పోర్నే ప్రమాదకరమైనది. రేపుల దేశంగా మారిన ఉత్తర దేశంలో ఇలాటి సినిమాలు, సెన్సార్ తో పోరాటాలూ. పాపం పహ్లాజ్ నిహ్లానీ బలి! 

          చివరికి ఇద్దరు హీరోల మధ్య మెక్సికన్ స్టాండాఫ్ లాంటి సీనుంటుంది.  పరస్పరం గన్స్ గురిపెట్టుకుని కాల్చుకోబోయే ఇలాటి సీన్లు తగినంత టైం అండ్ టెన్షన్ తో వుంటాయి. ఎవరు ముందు పేలిస్తే వాళ్ళు బతికిపోతారు. కానీ ఇక్కడ ఈ టైం అండ్ టెన్షన్ ధ్యాసే వుండదు. పైగా హీరో బతికిపోతాడని మనకి తెలుసు. హీరో బతకడు - అన్న నేపధ్యాన్ని ముందు సీన్లలో కల్పించి వుంటే - ఈ సీను హీరో బతుకుతాడా - సెకండ్ హీరో బతుకుతాడా అన్న సందిగ్ధాన్ని క్రియేట్ చేసేది. నేపధ్యబలం కూడా లేకపోవడంతో పేలవంగా ముగుస్తుంది ఈ సీను. 

          పాటల గురించి, ఇతర సాంకేతికాల గురించీ చెప్పుకోవడానికేమీ లేదు. చూపించిన మురికి, దుర్గంధ పరిసరాలు ఎలాటి విజువల్ అప్పీల్ని ఇవ్వవు. 

చివరికేమిటి 

      హీరో కోమా లోంచి లేచే మంచి మలుపు వున్నా కథ ఫ్లాష్ బ్యాక్స్ తో లేదు, లీనియర్ గానే చెప్పు కొచ్చారు. ఈ లీనియర్ కథనమే కోమా మలుపుకి బలాన్నిచ్చింది. ఫస్టాఫ్ లో కిరాయి హంతకుడిగాహీరో పరిచయం, హీరోయిన్నిఉంచుకోవడం,శిష్యుడు రావడం, ఒక కాంట్రాక్ట్ కిల్లింగ్ లో అడ్డుపడి  హీరోని ‘చంపడం’, దీంతో ఇంటర్వెల్. ఇంతవరకూ కథనంలో విషయం కనపడదు. కథనంలో విషయం  పాత్రలో విషయముంటేనే కనపడుతుంది. అంటే పాత్రకి పూర్వ  జీవితంతో కూడిన సర్కిల్ ఆఫ్ బీయింగ్ వుండాలి. ఇది లేక ఫస్టాఫ్ డొల్లగా తయారైంది. 


          ఇంటర్వెల్ తర్వాత హీరో హాస్పిటల్లో ఆపరేషన్లూ  అవీ జరిగి కోలుకున్నట్టు – పేలవంగా రొటీన్ గా చూపించకుండా, టైం లాప్స్ తో ఎనిమిదేళ్ళు  కోమాలోకి వెళ్లపోయినట్టు చూపడం ఆసక్తి కల్గించే క్రియేటివిటీయే. ఇప్పుడతను కోమాలోంచి లేస్తే, సెకండాఫ్ లోనైనా డెప్త్ కోసం, ఇప్పటి క్యారక్టర్ కి ఫస్టాఫ్ కథంతా పూర్వ కథలా సర్కిల్ ఆఫ్ బీయింగ్ ని ఏర్పరుస్తున్నట్టు కనిపించవచ్చు. కానీ ఏర్పర్చదు. కారణం, ఫస్టాఫ్ కథలో అతడి మీద జాలిపడాల్సిన విషయమేమీ లేదు. హంతకుడుగానే మనకి తెలుసుగానీ ఎందుకు హంతకుడయ్యాడో తెలీదు. 

          కానీ కోమా లోంచి లేచిన హీరోకి మాత్రం ఫస్టాఫ్ లో జరిగింది తన పూర్వకథ - సర్కిల్  ఆఫ్ బీయింగ్ - ఇప్పుడు పగ దీర్చుకోవడానికి ప్రేరణా  అనీ తెలుసు. ఇలా క్యారక్టర్ కి తెలిసిం దొకటైతే, మనకి తెలియాల్సింది ఇంకొకటి వుంది. అది ఫస్టాఫ్ కథ కంటే ముందు జీవితం. అసిలతను ఎవరు, ఎక్కడ్నించి వచ్చాడు, ఎందుకు కిల్లర్ అయ్యాడనేది. ఇది లేకనే కదా వర్మ తీయించిన  ‘జేమ్స్’ జామ్ అయింది. 

          కాబట్టి అతను కోమా లోంచి  లేచాక ఫస్టాఫ్ కథ గుర్తు చేసుకోకుండా - అదసలు గుర్తుకే రాకుండా - ఫస్టాఫ్ కథకంటే తనపూర్వ జీవితమే గుర్తు కొచ్చి – ఫస్టాఫ్ కథే పూర్తిగా మర్చిపోతే, తనని ఎవరు చంపబోయారో, ఎందుకు చంపబోయారో అస్సలు తెలీక పోతే – సెకండాఫ్ కథ పెద్ద దుమారం లేపి ప్రకంపనాలు సృష్టించేది. ఇలా పూర్వ జీవితంతో కూడిన సర్కిల్ ఆఫ్ బీయింగ్ భర్తీ అయి, ఆతర్వాత  - ఇంకో టర్నింగ్ తో అతడికి ఫస్టాఫ్ జీవితం గుర్తుకొచ్చినప్పుడు పగా ప్రతీకారాలనే యాక్షన్ ని ఎత్తుకుంటే,  సమగ్రంగా వుండేది కథ. పాత్ర కథ చెప్పకుండా కథ చెప్పడం సాధ్యంకాదు. ఈ బేసిక్సే మర్చిపోతే పేదవాడి వసీపూర్ కాస్తా ఆకలి చావుతో శ్రద్ధాంజలి ఘటించుకునే పరిస్థితి వుంటుంది.

- సికిందర్
cinemabazaar.in




         


                     

         




26, ఆగస్టు 2017, శనివారం

503 : డార్క్ మూవీస్ స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు - 14

     ఎక్కువగా డెషెల్ హెమెట్ రాసిన డిటెక్టివ్ సాహిత్యం డార్క్ మూవీస్ (ఫిలిం నోయర్ - నియో నోయర్) జానర్ కి స్ఫూర్తి అని చెప్పుకున్నాం.  ప్రతీసారీ హెమెట్ నవలల్నే తీయకపోయినా, ఆ స్పూర్తితో ఎన్నో తీశారు. కోయెన్ బ్రదర్స్ కూడా హెమెట్ నవలల్లోని పాత్రల తీరుతెన్నుల్ని, వాతావరణాన్నీ రీక్రియేట్ చేస్తూ ‘బ్లడ్ సింపుల్’  తీశారు. అప్పటికి ఎప్పుడో ఎనభై ఏళ్లక్రితం రాసిన పాత్రల్ని దృష్టిలో పెట్టుకుని  ఇప్పుడు కోయెన్ బ్రదర్స్ సినిమాలుగా తీస్తే చూస్తారా అంటే, చూస్తారు. అరవై ఏళ్ల క్రిందటి ‘దేవదాసు’ని ఇప్పుడు ‘అర్జున్ రెడ్డి’ గా తీస్తే చూస్తున్నారు.  ఇతర డిటెక్టివ్ నవలలకీ హెమెట్ డిటెక్టివ్ నవలలకీ తేడా ఏమిటంటే, హెమెట్ అపరాధ పరిశోధక నవలలు రాయలేదు, అపరాధ పరిశోధకుల 
(డిటెక్టివ్స్) గురించి రాశాడు. ఇలా ‘బ్లడ్ సింపుల్’ లో డిటెక్టివ్ విస్సర్ అనే వాడు నేర పరిశోధనలతో తన వృత్తేదో తాను చేసుకోక, తానే నేరానికి పాల్పడ్డాడు. తన కథ లోకానికి చెప్పాల్సిన అగత్యాన్ని కథకులకి కల్పించాడు. నీతి కథలు రాసుకునే రచయిత తనే నీచానికి పాల్పడితే, ఎలా తనే ఒక  కథగా మారి లోకాన్ని ఎంటర్ టైన్ చేస్తాడో అలాగన్న మాట. అయితే హెమెట్ రాసినవన్నీ నీచ డిటెక్టివ్ ల గురించే కాదు, నేరకపోయి ఇరుక్కునే మంచి డిటెక్టివ్ ల కథలూ రాశాడు. హెమెట్ ఏం చెప్పాడో ఆయన మాటల్లోనే -"What I try to do is write a story about a detective rather than a detective story. Keeping the reader fooled until the last, possible moment is a good trick and I usually try to play it, but I can't attach more than secondary importance to it. The puzzle isn't so interesting to me as the behavior of the detective attacking it."

డెషెల్ హెమెట్  (1894 – 1961)
     మిడిల్ టూ ప్రారంభిస్తే, ఇందులో 13  సీన్లు వున్నాయి. ఇంటర్వెల్ తర్వాత మొదటి సీను ఇంటర్వెల్ సీనుకి కొనసాగింపే. అదే విషాదమయ మూడ్ ని క్యారీ చేస్తూ...
24. సమాధి దగ్గర నుంచి  రే బయల్దేరడం 
25. ఎడారిలా వున్న రోడ్డు మీద డ్రైవ్ చేసుకుంటూ వెళ్ళడం
26. ఫోన్ బూత్ నుంచి ఎబ్బీకి కాల్ చేసి కుశలమడగడం
27. అమాయకంగా మాట్లాడే ఎబ్బీతో రే తికమక పడడం
28. విస్సర్ కి లైటర్ గుర్తుకొచ్చి కంగారు పడడం
29. ఎబ్బీ బ్యాగులో విస్సర్ లైటర్ వెతకడం
30. మార్టీ శవాన్ని తొలగించానని, ఇక ఫర్వాలేదనీ రే అంటూంటే ఎబ్బెకి అర్ధంగాకపోవడం 31. సేఫ్ లో డబ్బంతా రే దోచుకెళ్లాడని మార్టీ అన్నాడని, రేని మారిస్ దూషించడం
32. ఎబ్బీ బార్ కెళ్ళి పరిశీలించడం, అక్కడ దాక్కున్న విస్సర్ గమనించడం
32. ఎబ్బీకి మార్టీ తో పీడకల రావడం
33. మార్టీ హత్య గురించి ఎబ్బీ రేలు మాటామాటా అనుకోవడం
34. ఎబ్బీ వెళ్లి మారిస్ కి ఫిర్యాదు చేయడం
35. రే వెళ్లి బార్ లో సేఫ్ తెరిస్తే ఫేక్ ఫోటో బయట పడడం
***
24. సమాధి దగ్గర నుంచి  రే బయల్దేరడం  
       ఇలా రాశారు : తెల్లవారుతున్న నేపధ్యంలో సమీపంలో ఒక ఇల్లు. ఇంటి ముందు పర్ఫెక్ట్ గా దీర్ఘ చతురస్రాకారంలో లాన్. ఆ ఎడారి లాంటి మైదానంలో ఆ ఇల్లు పొసగకుండా వుంటుంది. 

          రే మీద ఫోకస్ : ఏ ఎమోషనూ లేకుండా చూస్తూంటాడు.  చివరిదాకా సిగరెట్ దమ్ము పీల్చి పారేస్తాడు.కారెక్కుతాడు. స్టార్ట్ చేస్తాడు. స్టార్ట్ అయి ఆగిపోతుంది. మళ్ళీ ప్రయత్నిస్తాడు. మళ్ళీ ఆగిపోతుంది ఇంజన్. మరోసారి ప్రయత్నిస్తే, వూగిసలాడుతూ ఎలాగో అందుకుని రెడీ అవుతుంది. బయల్దేరి సమాధి మీదుగా దూరాన హైవే కేసి సాగిపోతుంది.

          ఇంటర్వెల్లో సమాధి చేసే సీను రాత్రి జరుగుతుంది. ఇంటర్వెల్ తర్వాత సీను చూస్తే ఇంకా అక్కడే వున్నాడు రే తెల్లారినా. ఇంతసేపు అతను ఆలోచనలతో గడిపినట్టే. ఏమాలోచించి వుంటాడో వూహించవచ్చు. మార్టీ చనిపోయాడు, మార్టీ ని చంపిన ఎబ్బీని తను కాపాడేడు, కానీ తనే అంతిమంగా మార్టీని చంపాల్సి వచ్చింది. సమాధి చేసి చేతులు దులుపుకున్నాడు. ఇప్పుడేమిటి? సుఖమేనా? ఎబ్బీతో సుఖవంతమైన జీవితమేనా> ఇలాటి ఆలోచనలతో గడిపివుంటాడు...

         
ఇందుకే ఇంటర్వెల్ తర్వాత మిడిల్ టూ ప్రారంభిస్తూ ఓపెనింగ్ షాట్ గా ఇల్లు కనపడుతుంది...ఆకుపచ్చటి దీర్ఘ చతురస్రాకార లాన్ తో ముచ్చటగా వున్న ఇల్లు. దీర్ఘ చతురస్రాకార లాన్ అని రాశారు, త్రికోణమో – వర్తులమో అని రాయలేదు. ఎందుకు రాయలేదు? అతడి ఆలోచనలతో సరిపోవాలి. దీర్ఘ చతురస్రాకారానికి అర్ధమేమిటి? కలలకర్ధం చెప్పే నిఘంటువు చూస్తే – “To see a rectangle in your dream, represents permanence, materialism and stability. Because of its four corners and four sides, it is also symbolic of the number 4

       ఇదన్నమాట! చీకూచింతా లేని, బాగా డబ్బూ దస్కమున్న హంగుతో లైఫ్ పర్మనెంట్ గా సెటిల్ అన్నమాట. ఇక నాల్గు మూలలు 4 అంకెని సూచిస్తున్నాయి. న్యూమరాలజీలో 4 అంకె కలిసిన వాళ్ళు మొనగాళ్ళయి వుంటారన్న మాట. రే ఇక మొనగాడన్న మాట. ఎబ్బీతో పర్మనెంట్ గా లైఫ్ సెటిల్ అన్నమాట. ఇలా ఇతడి ఆలోచల్ని బలపర్చే విధంగా తెల్లవారిన వెలుగులో ఈ ఇల్లు కనపడింది. ‘లా ఆఫ్ ఎట్రాక్షన్’ అని ఒక ‘సైన్స్’ చెప్తూంటారు (రోండా బైర్న్స్ చాలా చెప్పి వందలకోట్లు గడించింది), దీని ప్రకారం- మనం దేన్నైతే వూహించుకుంటూ వుంటామో- అదే భౌతిక రూపంలో నిజమై ఎదురవుతుందని. కాసేపు  దీని ప్రకారం చూస్తే, రే కిదే జరిగిందనుకోవాలి. 

          మళ్ళీ ఇంతా అర్ధం చెప్పి ఒక అడ్డుపుల్ల వేశారు – ఈ ఇల్లు
ఎడారి లాంటి మైదానంలో పొసగకుండా వుందని రాశారు. నిజమే, ఆ ఎడారిలాంటి మైదానమేమిటి, దాని మధ్య అందమైన ఇల్లేంటి? అంటే – మర్డర్ చేసి భౌతికంగా శ్మశానాన్ని సృష్టించుకున్నాక, అందమైన కలలు ఎలా సాధ్యమవుతాయని!  రే ఇలాటి ఆలోచనలు గనుక చేస్తే అది మూర్ఖత్వమని  హెచ్చరికగా మరుభూమిలో పొదరిల్లు.

          ఇక కారు ఇంజన్ స్టార్ట్ కాకపోవడం –  కారు స్టార్ట్ అవడానికి మొరాయిస్తోందంటే - నువ్వు మార్టీని చంపి సమాధిని చేసి ఎక్కడికీ వెళ్ళలేవు, ఎంజాయ్ చేయలేవు, ఇక్కడే నీకు కూడా ఇలాగే చావుందని కారు చెప్తోంది దాని భాషలో. పైగా కారుని సమాధి మీంచి పోనిచ్చే తప్పో, అపచారమో కూడా చేశాడు...

          ఈ ఒక్క సీనుతో- ఎబ్బీతో రే కి జీవితముండదని, అతనూ చనిపోతాడనీ ఎస్టాబ్లిష్ చేస్తూ- సెకండాఫ్ ఎత్తుగడతోనే  ఒక్క సీనుతో విపరీతమైన సస్పెన్స్ - టెన్షన్ - టెర్రర్ సృష్టించి, ముందు జరగబోయే దానిపట్ల మనం నిటారుగా కూర్చునేట్టు చేశారు. లేజీగా ప్రేక్షకులు సినిమా చూడకుండా, అనుక్షణం ఇన్వాల్వ్ చేయడం కూడా ఆర్టే!

(సశేషం)
-సికిందర్
-     
         



         




           
           

.