రివ్యూలు, సాంకేతికాలు, స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు...

టికెట్లు దొరకడం యోగం, సినిమాలు చూడడం భోగం, రివ్యూలు రాయడం రోగం!

25, జూన్ 2020, గురువారం

954 : స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు


             స్పెన్సుకి తల వుండి తోక లేకపోతే తెనాలి రామకృష్ణుడి మేక తోక పద్యంలా తికమకగా వుంటుంది. మేకని తలతో మొదలు పెట్టి మెడ, కడుపు, కాళ్ళు అంటూ తోక కొస్తాం. అంటే తల స్టార్టింగ్ పాయింట్, తోక ఎండ్ పార్టు. మేకని చూసే నార్మల్ పధ్ధతి ఇది. ఇలా తల నుంచి కాక, తోక నుంచి మొదలు పెడితే మొత్తం మేక శరీర భాగాలు తోకకి ఎండ్ పార్టులవుతాయి. అంటే తోకకి తోకలవుతాయి. తోకే లేకపోతే తల ఏమవుతుంది? స్పెన్సు కీ అదే అవుతుంది. ఇక సస్పెన్సుకి ఇద్దరు విడి విడి విలన్లుంటే తలా తోకా రెండూ వుండవు!

        మురుగ దాస్ కూడా రజనీ కాంత్ తో తలాతోకా లేని పనే చేశాడు. ‘దర్బార్’ లో ఇద్దరు విడి విడి విలన్స్ ని పెట్టాడు. రజనీ కాంత్ డ్రగ్ దందా మూలాలు వెతుకుతున్నప్పుడు, ఇతనే విలన్ అని మనం సెటిలై ఫాలో అయ్యే ఒక విలన్ తెరపైకొస్తాడు. రజనీ అతడి కొడుకు దొరికితే వాణ్ణి చంపేసి విలన్ కి షాకిస్తాడు. అప్పుడు రజనీకి తెలియని ఇంకో విలన్ వచ్చి ఉన్న విలన్ని చంపేస్తాడు. చంపడమేగాక, రజనీ మీద దాడి చేసి అతడి కూతుర్నీ చంపేస్తాడు. సెకండాఫ్ లో ఈ కొత్త విలనెవరో తెలియక రజనీ ఇన్వెస్టిగేషన్ ప్రారంభిస్తాడు. ఇలా హీరోగా రజనీ ముగించాల్సిన కథలో విలన్ పాత్రని రెండో విలన్ చంపి ముగించి, సూపర్ స్టార్ గా రజనీ పాత్రకి దక్కాల్సిన క్రెడిట్, బాక్సాఫీసు అప్పీల్, ఫ్యాన్స్ చప్పట్లూ వగైరా మార్కెట్ యాస్పెక్ట్స్ ని అప్పనంగా తను కొట్టేసి సినిమాకి నష్టం చేశాడు. రజనీ పాసివ్ క్యారక్టర్ గా వెలవెల బోయాడు. ఇలా కథని రెండో విలన్ ముగించాక అతడితో ఇంకో కథ ప్రారంభమవడంతో, అసలు కథ తెగిపోతూ స్క్రీన్ ప్లే నిట్టని లువునా ఫ్రాక్చర్ అయి - సెకండాఫ్ సిండ్రోం, మిడిల్ మటాష్ వంటి అనారోగ్యాలు సినిమాకి పట్టుకున్నాయి.

       ఇద్దరు విలన్లతో ఇలావుంటే, ఇక సాహోలో లెక్కలేనంత మంది విలన్లు. వాళ్ళ లెక్కలేనన్ని విలనిజాలు. వాళ్ళందరూ ఒకే కథగా, ఒకే ఎజెండాతో వుంటే, హీరో ప్రభాస్ కి ఓ ఏకీకృత గోల్ ఏర్పడి, ఉమ్మడి శత్రువుల్ని మూకుమ్మడిగా చంపుతూ కథకో అర్థాన్నీ, బలాన్నీ సమకూర్చి పెట్టేవాడు. హాలీవుడ్ ఫాంటసీ -సైన్స్ ఫిక్షన్ సినిమాల్లో మల్టిపుల్ విలన్సే వుంటారు. ఇవి ఎక్కువగా కామిక్ బుక్స్ సిరీస్ ఆధారంగా తీసినవై వుంటాయి కాబట్టి. ఈ మల్టిపుల్ విలన్స్ ఒక సిండికేట్ గా ఏర్పడి వుంటారు. లేదా ఒక మెయిన్ విలన్ వుంటూ మిగిలిన వాళ్ళు ఆ విలన్ కి ఏజెంట్లుగా వుంటారు. వీళ్ళందరికీ హీరోతో ఒకే సమస్యతో సంబంధం - పోరాటం వుంటుంది.

        ఇప్పుడు ‘పెంగ్విన్’ తో వచ్చిన సమస్య కూడా ఇలా మల్టిపుల్ విలన్ సిండ్రోమే:
ఇద్దరు విలన్లు వుండడం. ఇద్దరు విలన్లతో కథలు నిలబడవని కాదు, ఇద్దరూ ఒకటవ కృష్ణుడు, రెండో కృష్ణుడు బాపతుగా ఒకరు పోయాక ఇంకొకరు వస్తేనే సమస్యంతా. ఇద్దరూ ఒకే గోల్ తో ఒకే సమయంలో ఒకే గ్యాంగ్ గా, సిండికేట్ గా ఆపరేట్ చేస్తే సమస్య రాదు. వాళ్ళు ఒకే కథతో ఉమ్మడి శత్రువులుగా ఒకే టార్గెట్ గా హీరోకి వుంటారు కాబట్టి. ఇలాకాక ‘పెంగ్విన్’ లోలాగా హీరోయిన్ కీర్తీ సురేష్ ని ఒక ఇబ్బంది పెట్టి తను కాదని ఒక విలన్ వెళ్ళిపోతే, ‘దర్బార్’ లో రజనీ కాంత్ లా ఆమె ఇంకో విలన్ని వెతుక్కోవడంతో -  ఈ విడివిడి విలన్ల రాక పోకలు విడివిడి కథలయ్యాయి. దీంతో ఆమూలాగ్రం ఎడతెగని ఒకే ధారగా ప్రవహించాల్సిన ఒకే కథ, మధ్యలో ఒక పాయగా విడిపోయి సస్పెన్సు, సినిమా అన్నీ వీగిపోయాయి.
2
   నెట్ లో ఒక విషయం గురించి సెర్చి చేస్తూంటే ‘జస్ట్ వాట్ కైండ్ ఆఫ్ మదర్ ఆర్యూ?’ అన్న నవల తగిలింది. బ్రిటిష్ రచయిత్రి పౌలా డాలీ తొలి థ్రిల్లర్ నవల. 2014 లో అచ్చయింది. బాగా పేరు తెచ్చి పెట్టింది. ఏమిటా అని సినాప్సిస్ చదివితే, ‘పెంగ్విన్’ పోలికలే కన్పించాయి. లీసాకి ముగ్గురు పిల్లలు. లేక్ డిస్ట్రిక్ట్ లో వుంటుంది. తన పిల్లలతో బాటు పొరిగింటి పిల్ల లుసిండాని తీసుకుని షికారు వెళ్తుంది. లుసిండా తప్పిపోతుంది. దీంతో ‘నువ్వెలాంటి తల్లివి?’ అని అందరూ నిందిస్తారు. ఆమెని బాధ్యురాల్ని చేసి వెలి వేస్తారు. ఇంతలో తన రెండో కూతురు కూడా అదృశ్య మవుతుంది. దీంతో మరింత కలకలం లేస్తుంది. ఇంతలో దయనీయ స్థితిలో లుసిండా తిరిగి వస్తుంది. ఈ స్థితికి మళ్ళీ నిందలు మోస్తుంది లీసా. ఇక అసలేం జరిగిందో తెలుసుకుని తన వల్ల జరిగిన తప్పుని సరిదిద్దడానికీ, కూతుర్ని వెతకడానికీ సమకడ్తుంది. ఈ క్రమంలో తెలుసుకుంటున్న నిజాలతో షాకింగ్ డొమెస్టిక్ డ్రామాలు, మనుషుల అసలు స్వరూపాలూ భయంకరంగా వెల్లడై, ఎడతెగని సస్పెన్స్ థ్రిల్లర్ కి దారితీస్తాయి...

        కీర్తి సురేష్ పాత్ర రిథమ్ కథ కూడా దీనికి దగ్గరగా వుంటుంది. కాకపోతే ఫస్టాఫ్ వరకే. నీలగిరి ఘాట్స్ లో వుండే రిథమ్ రెండేళ్ళ కొడుకు అజయ్ (ఉమర్) ని పోగొట్టుకుంటుంది. దీనికి భర్త రఘు (లింగా) ఆమెని నిందించి విడాకులు తీసుకుంటాడు. మూడేళ్ళ తర్వాత ఆమె గౌతం (రంగరాజ్) ని పెళ్లి చేసుకుని ఇప్పుడు ఏడు నెలల గర్భవతిగా వుంటుంది. కానీ ఆరేళ్ళ క్రితం అదృశ్యమైన కొడుకు అజయ్ కోసమే తల్లడిల్లుతూ వుంటుంది. పోలీసులు ఇక చనిపోయినట్టే నని చేతులెత్తేస్తారు. ఇంతలో అనుకోకుండా ఎనిమిదేళ్ళ అజయ్ (అద్వైత్) తిరిగొస్తాడు. కానీ మానసికంగా దెబ్బ తిని వుంటాడు. ఏం జరిగిందో, తనని ఎవరు తీసికెళ్లారో డాక్టర్ డేవిడ్ (మాథి) ఎంత  ప్రయత్నించినా చెప్పడు. కొడుకుని ఇలా ఎవరు చేశారో తెలుసుకోవాలని పూనుకుంటుంది రిథమ్. ఇంతలో అంజన (ఐశ్వర్య) అనే ఇంకో అమ్మాయి అదృశ్యమవుతుంది. ఈమె జాడ కూడా దొరకదు. ఇంతేగాక ఇంటికి తిరిగొచ్చిన అజయ్ కోసం కిడ్నాపర్ మళ్ళీ ప్రయత్నిస్తూంటాడు. ఇతను చార్లీ చాప్లిన్ మాస్కులో వుంటాడు. ఎవరితను? ఎందుకు చిన్న పిల్లల్ని అపహరిస్తున్నాడు? మళ్ళీ ఇప్పుడు రిథమ్ కొడుకుని కాపాడుకుంటూ కిడ్నాపర్ ని పట్టుకో గల్గిందా? అంజన ఏమైంది? రిథమ్ తెలుసుకున్న అసలు నిజమేంటి? ఇదీ మిగతా కథ.
3
     రాట్ససన్, అంజాం పాథిరా, ఫోరెన్సిక్, సైకో, పొన్మంగళ్ వందాళ్, ఇప్పుడు పెంగ్విన్ ...ఇలా వరుసగా సీరియల్ కిల్లర్ సినిమాలు తమిళ మలయాళాల నుంచి వస్తున్నాయి.  వీటిలో రాట్ససన్, పొన్మంగళ్ వందాళ్, పెంగ్విన్ మూడూ చిన్న పిల్లల కిల్లర్స్ కథలతో వచ్చాయి. అయితే ‘పెంగ్విన్’ తో సమస్య ఏమిటంటే, దీన్ని ఒక విలన్ తో సీరియల్ కిల్లర్ కథలా నడిపించి చీట్ చేయడం. ఒక విలన్ తో సీరియల్ కిల్లర్ కథలా నడిపిస్తూ దాన్ని క్యాన్సిల్ చేసి, ఇంకో విలన్ తో రిథమ్ చిన్నప్పటి వేరే కథగా కొత్త ఖాతా తెరవడం. ఇటీవల తెలుగులో వచ్చిన ‘హిట్’ లో చిన్నప్పుడు ఇద్దరు స్నేహితురాండ్ర మధ్య జరిగే పరిణామాలతో ఎండ్ సస్పెన్స్ ఎలా వుందో చూశాం కదా? అలాటి ఎండ్ సస్పెన్స్ అన్నమాట. ఈ కాలంలో ఇంకా వద్దన్నా సినిమా కథకి ఎండ్ సస్పెన్స్ చేస్తే చేశారు, దోషి (విలన్) ఎవరో తేల్చడానికి రెండున్నర గంటలూ ఓపికని పరీక్షించి, చివరికా విలనెవరో విప్పి చెప్పే ఎండ్ సస్పెన్సేదో కథని నెక్స్ట్ లెవెల్ కి తీసికెళ్తూ హై రేంజిలో బ్లాస్ట్ అయ్యేలా చూడాలిగా? ఇలా చేయడం ఎవరికైనా దాదాపూ అసాధ్యమే. అందుకే ఎండ్ సస్పెన్స్  క్లయిమాక్సులు మెట్టు దిగి నేలబారు విషయాలతో తేలిపోతున్నాయి.  

        ఇక సెకండాఫ్ లో రిథమ్ కి సీరియల్ కిల్లర్ దొరుకుతాడు. అతను డాక్టర్ డేవిడ్. చిన్న పిల్లల అవయవాల కోసం అపహరిస్తూంటాడు. ఆ శవాల మధ్య అంజన వుంటుంది. అంజనని కాపాడి డాక్టర్ ని పోలీసులకి అప్పగిస్తుంది రిథమ్. అయితే ఆమె కొడుకుని తను అపహరించ లేదంటాడు. అదెవరో నువ్వే తెలుసుకొమ్మని పరీక్ష పెడతాడు. ఇంకో అరగంటలో సెకండాఫ్ ముగుస్తుందనగా, కొలిక్కొచ్చిందనుకుంటున్న కథ కాస్తా క్యాన్సిల్ అయి, ఇంకో కథ ముందుకొస్తుంది. స్క్రీన్ ప్లే ఇలా ఫ్రాక్చర్ అయి, సెకండాఫ్ సిండ్రోంలో పడుతుంది. ఈ మొదలయ్యే రెండో కథ రిథమ్ చిన్నప్పటి కథ.

        ఐతే ఫస్టాఫ్ అంతా తెలియని విలన్ తో, ఇది మేకర్లకి ప్రియమైన పనికిరాని ఎండ్ సస్పెన్స్ కథ అని తెలిసిపోతూనే వుంటుంది. కానీ సెకండాఫ్ చివరి వరకూ ఆగకుండా, సగంలోనే ఆ విలన్ డాక్టరని తేలడంతో - హమ్మయ్యా ఎండ్ సస్పెన్స్ ప్రమాదం తప్పిందనుకుంటాం. ఇక్కడే ఈ సైకో డాక్టర్  ఫేక్ విలన్ అని తెలియడంతో, మళ్ళీ ఎండ్ సస్పెన్స్ కథే మొదలు!

        డాక్టర్ పాత్రతో ట్రాక్ ఆడియెన్స్ ని చీట్ చేయడమే. సైకో డాక్టర్ పాత్రని ఇన్వెస్టిగేషన్ లో తగిలిన ఒక తప్పుడు లీడ్ గా చూపించి వదిలెయ్యకుండా, అతడికో బ్యాక్ డ్రాప్, కథా, సుదీర్ఘ ఇంటరాగేషన్, హీరోయిన్ తో డ్రామా, బిల్డప్పులతో ఇతనే విలన్ అన్పించేలా చేశారు. ఇతను కాదంటూ డ్రామామీద నీళ్ళు చల్లారు. 

        ‘ప్రిజనర్స్’ లో ఆడపిల్లల కిడ్నాపర్ ని పట్టుకునే ప్రయత్నం చేసే పోలీసు అధికారి ఒకడ్ని ఫాలో అయి, వాడి ఇంట్లో శవాల గుట్టని చూస్తాడు. రెండు మాటల్లో వీడు కిడ్నాపర్ కాదని, వేరే సైకో అని సిబ్బందికి అప్పజెప్పేస్తాడు. ఇది ఫస్టాఫ్ ఇంటర్వెల్ ముందు వస్తుంది. ఇంకా పాకాన పడని ఇన్వెస్టిగేషన్ ప్రారంభదశలో, ఇదింకో తప్పుడు లీడ్ గా కన్విన్స్ చేస్తుంది. కానీ ‘పెంగ్విన్’ సెకండాఫ్ లో పాకాన పడ్డాక, తప్పుడు లీడే నిజమైన లీడ్ అన్పించేలా ఇంత డ్రామా చేశారు. దీంతో కథ తెగిపోయి ఇద్దరు విడి విడి విలన్లు ఏర్పడ్డారు కథా నియమాలకి విరుద్ధంగా. ఇప్పుడు సైకో డాక్టర్, చివర్లో ఫ్రెండ్ భావన. 

        దీన్ని నివారించాలంటే ఏం చేసి వుండాలి? ఒకే కన్పించని విలన్ తో ఎండ్ సస్పెన్స్ కథ ఎండ్ సస్పెన్స్ కథలా అన్పించకుండా చేసే టెక్నిక్స్ ‘టు ఛేజ్ ఏ క్రూకెడ్ షాడో’ నుంచీ ‘ధువా’ వరకూ వున్నాయి. ‘రాట్ససన్’ (తెలుగులో బెల్లంకొండ శ్రీనివాస్ ‘రాక్షసుడు’) కూడా వుంది.
చిన్నచిన్న ఆడపిల్లల్ని చంపే ఈ సైకో కిల్లర్ కథ. పూర్తిగా చూస్తేగానీ ఇది ఎండ్ సస్పెన్స్ మిస్టరీ అని తెలీకుండా గుట్టుగా వుంటుంది. ఇందులో ఫస్టాఫ్ మధ్యలోనే మధ్యలో టీచర్ పాత్ర మీదికి దృష్టి మళ్ళించి అతనే కిల్లర్ అన్నట్టుగా కథ నడుపుతారు. దీంతో విలన్ రూపంలో అతనే కన్పించి ఎలా దొరుకుతాడా అనే సీన్ టు సీన్ సస్పెన్స్ ఏర్పడుతుంది. ఇంటర్వెల్లో ఇతను కాదని తేల్చేస్తారు. మళ్ళీ కొత్త లీడ్స్ తో కొత్త ఇన్వెస్టిగేషన్. ఈ ఇన్వెస్టిగేషన్ తో చివర్లో అసలు సీరియల్ కిల్లర్ని వెల్లడి చేస్తారు. ఇప్పుడు మాత్రమే చూసిందంతా ఎండ్ సస్పెన్స్ మిస్టరీ అని తేల్చి, ఫ్లాప్ కి దొరక్కుండా బయటపడేలా చేశారు. అంటే టీచర్ రూపంలో బిల్డప్ లేని కరివేపాకు పాత్రతో ఫస్టాఫ్ ని భర్తీ చేస్తూ, కవరింగ్ లెటర్ కథనం చేశారన్న మాట. ‘పెంగ్విన్’ లో ఈ టెక్నిక్ వాడుకోక పెంగ్విన్ లని చిన్నబుచ్చారు.
4
      ఇక రెండో కథగా  మొదలయ్యే రిథమ్ చిన్నప్పటి కథ. రిథమ్ తన ఫ్రెండ్ భావన (నిత్య కృప) మీద అనుమానం వచ్చి పట్టుకుంటే, ఆమె చెప్పుకొస్తుంది చిన్నప్పటి కథ. రిథమ్ చదువులో ఫస్ట్. ఆమెతో పోలుస్తూ తనని వేధించారు పేరెంట్స్. ఆమెలా తను చదవాలి, ఆమెలా తను ఎదగాలి... ఈ టార్చర్ భరించలేక రిథమ్ మీద పగ పెంచుకుంది. తన అర్హతలతో తనకి సొంత ఐడెంటిటీ లేకుండా చేసిన రిథంకి బుద్ధి చెప్పాలనుకుని కొడుకుని కిడ్నాప్ చేసి బంధించింది. ఇలా ఈ ఆరేళ్ళూ రిథమ్ కడుపుకోత చూస్తూ ఆనందం అనుభవించింది తను. 
        ‘హిట్’ లో కూడా చిన్నప్పుడు అనాధాశ్రయంలో తన చెల్లెలి అవకాశం హీరోయిన్ కి పోవడంతో, పెద్దయ్యాక హీరోయిన్ని కిడ్నాప్ చేసి చంపుతుంది హీరోయిన్ ఫ్రెండ్. చిన్నప్పుడు విలన్ తో ఏదైనా జరిగితే, పెద్దయాక అతణ్ణి గుర్తు పట్టి రివెంజి తీర్చుకోవడం జనం మెచ్చిన ఒక బాక్సాఫీసు ఫార్ములా. చిన్నప్పుడు తోటి చిన్నపిల్ల వల్ల ఆమెకి తెలీకుండా ఏదో జరిగిపోతే, దానికి పెద్దయ్యాక పగదీర్చుకోవడం జనం మెచ్చని ఫార్ములా కాని ఫార్ములా. పిల్లలు తోటి పిల్లలతో ఇంకా అగరు. అప్పటి కప్పుడు జుట్లు పట్టుకుని కొట్టుకుంటారు. జాకెట్లు చింపేసుకుంటారు. అయిపోతుంది ఆరణాల పగ. ఆరణాల పగతో ఐదుకోట్ల మెగా సినిమా తీయనవసరం లేదు. చిన్నప్పుడు పిల్లలకి ప్రేమలు గుర్తుంటాయి గానీ, పగలు గుర్తుండవు.   
5
      అసలు రిథమ్ పాత్ర గోల్ ఏమిటి? తన కొడుకుని ఇలా ఎవరు తయారు చేశారో తెలుసుకోవాలని గోల్ పెట్టుకుంటుంది. ఇది అవసరం లేదు. ఆరేళ్లుగా పోలీసులు సహా ఎవరూ తెలుసుకోలేని విషయం ఇప్పుడనవసరం. కొడుకు తిరిగి వచ్చిందే చాలు. రెండో భర్తతో ఏడు నెలల గర్భంతో వుంది. కడుపులో బిడ్డ, దొరికిన బిడ్డ ఇద్దరూ చాలు. ముందు కొడుకు ఆరోగ్యం బాగు చేసుకుంటే అతనే తర్వాత ఎప్పుడో చెప్తాడు ఎవరు కిడ్నాప్ చేశారో. ఈ తెలుసుకునే బాధ్యత ఈ పెండింగ్ కేసులో పోలీసులకే ఎక్కువ. 

        అయితే ఇప్పుడు పారిపోయి వచ్చిన కొడుకు కోసం అదే చాప్లిన్ మాస్కు కిడ్నాపర్ ప్రయత్నిస్తూంటాడు. ఇది రిథంకి గోల్ కావాలి. ఒక ప్రెగ్నెంట్ వుమన్ గా కొడుకుని కాపాడుకుంటూ కిడ్నాపర్ ని తెగించి పట్టుకునే గోల్ - ఈ గోల్ లో ఆపరేటివ్ ఎమోషన్ వుంటుంది. అంతేగానీ తాననుకున్నట్టు కొడుకుని ఇలా ఎవరు తయారు చేశారో తెలుసుకోవడంలో ఏ ఎమోషనూ లేదు, పైన చెప్పుకున్న కారణాల వల్ల. 

        ఇలావుంటే, అంజన అనే ఇంకో అమ్మాయి కిడ్నాప్ తో రిథంకి కనెక్షన్ లేదు. ఆమె గురించి ఫీల్ కాదు కూడా. డాక్టర్ని పట్టుకున్నాక అక్కడ కాకతాళీయంగా కన్పించిన అంజనని కాపాడుతుందంతే. ఈ కథలో అంజన పాత్ర అవసరం లేదు. 

        పైన చెప్పిన నవలలో, కథానాయిక లీసా వల్ల పొరుగింటి లుసిండా కన్పించకుండా పోతే, అందరి సూటిపోటి మాటలతో లీసా గిల్టీ ఫీలవుతుంది. ఇంతలో సొంత కూతురు కూడా కిడ్నాపై లుసిండా తిరిగొస్తుంది. ఇప్పుడు తన కూతురు మాయమవడంతో ఇక తనేం చేయాలో డిసైడ్ చేసుకుంటుంది. ఈ కిడ్నాపుల గుట్టు రట్టు చేసి, మొదటి అమ్మాయితో  తన మీద పడ్డ నింద తొలగించుకునే బలమైన ఎమోషనల్ గోల్, కూతుర్ని కనుగొనే ఫిజికల్ గోల్ రెండూ ఏర్పడ్డాయి. ఇలా ముందు పొరుగింటి అమ్మాయి కిడ్నాపై తర్వాత కూతురు కిడ్నాపవడంతో, కథ ఏకత్రాటి పైనే వుంది. ‘పెంగ్విన్’ లో సొంత కొడుకు కిడ్నాపై వచ్చాక, పొరుగు అమ్మాయి కిడ్నాప్ అవడంతో, ఈ అమ్మాయితో రిథం కేలాటి ఎమోషనల్ కనెక్షన్ లేకుండా పోయింది. ఎందుకంటే దీనికి తను బాధ్యురాలు కాదు, తననెవరూ నిందించడం లేదు కూడా. 

        ఆఫ్ కోర్స్, మొదటి భర్త నిందించాడు. ఆమె అజాగ్రత్త వల్లే కొడుకు కిడ్నాపయ్యాడని నిందించి, విడాకులు తీసుకుని వెళ్ళిపోయాడు. ఈ నింద ఆరేళ్ళ పాటూ కొడుకు తనకి తాను తిరిగి వచ్చేవరకూ మోసిందే తప్ప, ఏమీ చేయలేక పోయింది. కొడుకు రావడంతో నిందా తొలగిపోయింది, మొదటి భర్తా క్షమించమన్నాడు.
6
    ఈ కథలో ‘హిడెన్ ట్రూత్’ రిథమ్ ఫ్రెండ్ భావన చిన్నప్పటి పగ. చిన్నప్పుడు భావన తన మీద పగ ఫీలయిందని రిథంకి తెలీదు. అయితే వర్తమాన కథలో కొడుకు తిరిగొచ్చాక, కొడుకుని ఇలా ఎవరు తయారు చేశారో తెలుకోవాలన్న తపన రిథమ్ కి ఆమె సబ్ కాన్షస్ పరంగా కరెక్టే. అయితే కొత్త దర్శకుడు ఇలా పలుకుతున్న ఆమె సబ్ కాన్షస్ ని పట్టుకుని, ఓపెనింగ్ ఇమేజిని కరెక్టు చేసుకోవాలని తెలుసుకోలేదు.   సినిమా ఓపెనింగ్ ఇమేజి ఎలా వుంటుందంటే, పొగమంచు... సరస్సు... ఎల్లో హుడ్ వేసుకున్న రెండేళ్ళ పిల్లాడు... వెంట కుక్క పిల్ల... ఇంతలో ఎల్లో గొడుగుతో చాప్లిన్ మాస్కు వేసుకున్న కిల్లర్... పిల్లాడి గొంతు కసక్ మని కోసి సరస్సులోకి అలా అలా మాయం...   
 
        థ్రిల్లర్ కి చాలా క్వాలిటీతో వున్న పొయెటిక్ సీన్. దర్శకుడి ఉత్తమాభిరుచి. కానీ విజువల్సే సినిమా కాదు. విజువల్స్ కి కథాత్మ జతపడాలి. ‘ఇట్’ అనే హాలీవుడ్ మూవీలో పిల్లల అపహర్త ఇలాటి ఒక మాస్కులోనే వుంటాడు. ఇది ఇన్స్ పిరేషనేమో. కానీ ఈ ఓపెనింగ్ ఇమేజికి కథతో, కాన్సెప్ట్ తో సంబంధంలేదు. పైగా ఇది రిథమ్ కనే ఓ పీడ కల మాత్రంగానే వుంటుంది. కానీ దర్శకుడు స్క్రిప్టులో సరైన దృష్టి పెడితే, ఆమె సబ్ కాన్షస్ విలువ లేని ఈ కలని ప్రసారం చేయడం కాదు, తనకే తెలియని విలువైన ఒక సమాచారం అందించడానికి ప్రయత్నిస్తూంటుంది. ఇందుకే దర్శకుడు, ఆమె కొడుకుని ఇలా ఎవరు తయారు చేశారో తెలుసుకోవాలనే గోల్ ని స్క్రిప్టులో అప్రయత్నంగా అక్షరీకరించాడు. దీనికి ఓపెనింగ్ ఇమేజి కూడా తోడైతే, ఈ గోలే బలమైన ఎమోషన్ గల ఆపరేటింగ్ గోల్ అయ్యేది. కొడుకుని ఇలా ఎవరు తయారు చేశారు? - అన్న ప్రశ్నలోనే కథాత్మతో కూడిన ఓపెనింగ్ ఇమేజి దాగి వుంది. ఆ కథాత్మ లేదా మిస్టరీ - చిన్నప్పుడు ఫ్రెండ్ భావనతో కూడిన పగ. హిడెన్ ట్రూత్. తనకి తెలీని సమాచారం. ఈ హిడెన్ ట్రూత్ ని అందించాలని ఆమె సబ్ కాన్షస్ ప్రయత్నిస్తున్నట్టయితే, అప్పుడు తదనుగుణ మైన ఓపెనింగ్ ఇమేజి వెండి తెరనలంకరించేది.

        మాస్కు కిల్లర్ తన రెండేళ్ళ కొడుకుని చంపినట్టు కల రావడం అయిపోయిన కథ. మాస్కు కిల్లర్ భావనకి సంబంధించిన అస్పష్ట మయా దృశ్యాలని ఏర్పర్చడం అవ్వాల్సిన కథ. ఓపెనింగ్ ఇమేజికి అవ్వాల్సిన కథ కావాలి, అయిపోయిన కథ కాదు. వెంటాడుతున్న ఈ అస్పష్ట ఓపెనింగ్ ఇమేజికి అర్ధమేమిటాని హిడెన్ ట్రూత్ కి దారి తీసే ఆమె అన్వేషణ కావాలి. 

        2003 లో అనురాగ్ బసు దర్శకత్వంలో మహేష్ భట్ నిర్మించిన ఫాంటసీ థ్రిల్లర్ ‘సాయా’ (నీడ) లో, హీరో జాన్ అబ్రహాం కి నీళ్ళే నీళ్ళు ఎదురవుతూంటాయి. సీలింగ్ కూడా కారిపోతూ  నీళ్ళు నిండి పోతూంటాయి. ఎందుకిలా జరుగుతోందో అర్ధం గాదు. చనిపోయిన భార్య (తారా శర్మ) ఏదో చెప్పాలని ప్రయత్నిస్తున్నట్టు తెలుసుకుంటాడు. డాక్టర్ గా ఆమె ఈశాన్య రాష్ట్రంలో వైద్య బృందంలో వెళ్లినప్పుడు వరదల్లో కొట్టుకు పోయింది. మృత దేహం కూడా లభించలేదు. గర్భవతిగానే తనువు చాలించింది. ఇప్పుడు నీళ్ళు కురిపిస్తూ భార్య తనకి చెప్పాలని ప్రయత్నిస్తోందేమిటో తెలుకోవాలని ఈశాన్య రాష్ట్రానికి వెళ్తాడు. తెలుసుకుంటే ఆమె సజీవంగానే గిరిజనులకి దొరికింది. పురుడు పోయగానే చనిపోయింది. వాళ్ళే దహన సంస్కారాలు చేసి బిడ్డని పోషించుకుంటున్నారు. ఆ బిడ్డని చూసుకుంటాడు జాన్ అబ్రహాం. ఇలా బిడ్డ దగ్గరికి తనని చేరేసేందుకు సింబాలిక్ గా వరదల్ని గుర్తుచేసే జల ధారలతో తనతో సంభాషించిందన్న మాట భార్య. ఇది సింబాలిజంతో కూడిన వెంటాడే హిడెన్ ట్రూత్.
7
     దర్శకుడు కార్తీక్ సుబ్బరాజ్ కొత్త దర్శకుడు ఈశ్వర్ కార్తీక్ కి అవకాశ మిచ్చి ‘పెంగ్విన్’ నిర్మించాడు. ఈశ్వర్ కార్తీక్ ఎక్కడా సినిమాలకి పని చేయలేదు. సీరియల్స్, వెబ్ సిరీస్, షార్ట్ నూవీస్ ఏవీ తీసిన అనుభవం లేదు. నాటకరంగంలో వుంటూ సినిమా కథ రాసుకొచ్చేసి ‘పెంగ్విన్’ తీసేశాడు. మేకర్ గా మంచి ప్రతిభ కనబర్చాడు. రైటర్ గా ఎందరో లాగా తప్పకుండా విఫల మవ్వాలని డిసైడ్ అయ్యాడు. ఎంతగానంటే సెకండాఫ్ భరించలేనంత. పైన చెప్పుకున్న లోపాలతో సెకండాఫ్ నీలగిరి లోయల్లోకి వెళ్ళిపోయింది. మనమే ఎలాగో విరిగే కొమ్మ అంచు పట్టుకుని కొన ప్రాణాలతో వేలాడుతూంటాం. ఈ సాహసానికి ఇస్తే అవార్డు మనకే ఇవ్వాలి. ఫస్టాఫ్ కథా కథనాలు వాటి దృశ్యీకరణతో  క్లాస్ గా వున్నాయి. అరగంటలో ప్లాట్ పాయింట్ వన్ వచ్చే వరకూ, రిథమ్ ఫ్లాష్ బ్యాక్స్ మధ్య ప్రస్తుత జీవితం చూపిస్తూ, కొడుకు తిరిగి రావడంతో ప్లాట్ పాయింట్ వన్ వేసి, ఆమెకి గోల్ నిచ్చాడు. అదే సమయంలో మాస్క్ కిల్లర్ ని యాక్టివేట్ చేసి మిడిల్ కెళ్ళి పోయాడు. 

        అలాగే సెకండాఫ్ లో డాక్టర్ తో ఫేక్ డ్రామా ముగించి, కొత్త అన్వేషనతో ప్లాట్ పాయింట్ టూ నిచ్చాడు. కానీ ఇంటర్వెల్లో కొడుకు మీద వయోలెంట్ షాట్ వేశాక, ఇక సెకండాఫ్ అంతా షాట్స్ మిస్సవుతున్న ఫైరింగే చేసుకుంటూ వెళ్లి అమెజాన్ కప్పగించాడు. తమిళనాడులో బయ్యర్లు హేపీగానే వున్నారు, లాక్ డౌన్ పుణ్యమాని దీన్నుంచి తాము తప్పించుకున్నందుకు. 

        విజువల్ క్వాలిటీకి కెమెరా మాన్ కార్తీక్ పళని దోహదం చేశాడు. సాంప్రదాయ షాట్స్ వల్ల టేస్ట్ ఏమిటో తెలిసింది. ఎడిటింగ్ కూడా స్మూత్ ఎడిటింగే. ఎక్కడా పాప్ కార్న్ ఎడిటింగ్ చేయలేదు. స్వరాలతో సంతోష్ నారాయణ్ కూడా కథానాయిక పేరు రిథమ్ లాగే, ఒకే రిథమ్ ని మెయింటైన్ చేస్తూ క్లాస్ టచ్ నిచ్చాడు. 

        ఇక హీరోయిన్ కీర్తీ సురేష్. పూర్తి విషాద పాత్రలో, తనకున్న స్క్రీన్ ప్రెజెన్స్ తో అవార్డుకి అర్హమైనట్టు నటించింది...

సికిందర్ 

23, జూన్ 2020, మంగళవారం

953


      ఒక ‘కామెడీ నైట్స్ విత్ కపిల్ షో’ లో సల్మాన్ ఖాన్ డైలాగులకి కొత్తర్ధం చెప్పాడు. డైలాగు అంటే ఏమిటి? రైటర్ రాసిందేనా? కాదు. రైటర్ చేసేది ప్రేక్షకుల కోసం ఇన్ఫర్మేషన్ అడగడం, ఆ ఇన్ఫర్మేషన్ తెలియపర్చడం మాత్రమే. ‘షోలే’ లో ‘కిత్నే ఆద్మీ థే?’ (వాళ్ళెంత మంది?) అని సల్మాన్ నాన్న సలీం ఖాన్ రాశారు. ఇది డైలాగు కాదు. వూళ్ళో ప్రత్యర్ధులు ఎంత మంది వున్నారో తెలుసుకోవడానికి రాసిన ప్రశ్న. ఇది గబ్బర్ సింగ్ నోట పలికినప్పుడు డైలాగుగా మారింది. గబ్బర్ సింగ్ పలికే తీరు వల్ల ప్రశ్న డైలాగుగా మారి అంత పాపులర్ అయింది...

        సల్మాన్ సూక్ష్మ దృష్టి రైటర్స్ కళ్ళు తెరిపిస్తాయి బహుశా. నటుల నోట పలికేవరకూ రాసింది డైలాగు అవదు. కాబట్టి నటులే డైలాగు కర్తలు. వాళ్ళ ఉచ్ఛారణ వల్లే రైటర్ రాసింది డైలాగులవుతాయి. ఆ క్రెడిట్ నటులకే పోతుంది. అంతవరకూ అవి ఇన్ఫర్మేషన్ ఇచ్చే రాతలే. అసలు సినిమా స్క్రిప్టు అంటేనే ఓ పేద్ద ఇన్ఫర్మేషన్ తో కూడిన బొత్తి అన్నారుగా? స్క్రీన్ ప్లేలని సినిమా తీయడానికి పనికొచ్చే బ్లూ ప్రింట్స్ అన్నారుగా? వాటిని సాహిత్య రచనలాగా ఓ కళ అనలేదుగా? ఆ బ్లూప్రింట్ ని తెరకెక్కించే విధానమే కళ అవుతుందని అన్నారుగా? కాబట్టి కథ -స్క్రీన్ ప్లే- మాటలు- దర్శకత్వం అని వేసుకుని మురిసిపోనవసరం లేదు. రచన- దర్శకత్వం అంటే సరిపోతుంది. స్క్రీన్ ప్లే కి స్క్రీన్ ప్లే పదం ఎత్తేసి బ్లూ ప్రింట్ అంటే ఇంకా బావుంటుంది...

     ‘లా రాయడానికి ఏడడుగులు వ్యాసానికి సంబంధించి ఒకరు ఒక ప్రశ్న వేశారు. ఈ వ్యాసం ఎసైన్ మెంట్ రైటర్స్ గురించి వుంది. ఎసైన్ మెంట్ రైటర్స్ అంటే ఘోస్ట్ రైటర్సే కదా అని ఆయన ప్రశ్న. దీనికి కాదు అని జవాబు వస్తుంది. రైటర్లు వున్న కాలంలో కొందర్ని ఘోస్ట్ రైటర్స్ అన్నారు. రైటర్లే లేని ఈ కాలంలో ఎసైన్ మెంట్ రైటర్స్ అంటారు. ఇరవై ఏళ్ల క్రితం దర్శకులకి కథలిచ్చే రైటర్లు వుండే వాళ్ళు. వాళ్ళ పేరు పడేది. ఇదే సమయంలో పేరేయమని అడగకుండా కథలకి రాసి పెట్టే వాళ్ళని ఘోస్ట్ రైటర్లు అన్నారు. తర్వాత దర్శకులే కథ మాటలు స్క్రీన్ ప్లే దర్శకత్వం అనే రైటర్ డైరెక్టర్లు గా ప్రారంభమయ్యాక, కథలిచ్చే రైటర్ అనేవాడు చచ్చూరు కున్నాడు. అలా రైటర్లే లేకుండా పోయాక ఘోస్ట్ రైటర్లు వుండే అవకాశం లేదు. వ్యాసంలో  పేర్కొన్న తీరులో ఎసైన్ మెంట్ రైటర్లనే కొత్త జాతి చెలామణి లోకొచ్చింది. ఏదో ప్రొఫెషనల్ గా చేస్తున్నామని అనుకోవడమే తప్ప, ఇది కూడా ఏమంత మంచి జీవితం కాదు.

సికిందర్ 



19, జూన్ 2020, శుక్రవారం

ఫ్లాష్ బ్యాక్




      ఏడడుగుల సంబంధం...ఎన్నో జన్మల అనుబంధం...అన్నాడు ఆనాడు సినిమా కవి. మరి కవులకీ ఇది వర్తిస్తుందేమో?  కవులు కాకపోతే  నేటి సినిమా రైటర్స్ కీ??....అంటే వాళ్ళ సంసారం గురించి కాదు, వ్యాపారం గురించి. పైకి ఎన్ని చెప్పుకున్నా సినిమా రైటర్స్ పక్కా వ్యాపారులే. వ్యాపారం కోసమే వున్నారు. వ్యాపారం లేకపోతే ఎవరైనా వున్నారా? కానీ వ్యాపారి అన్నాక నేను వాడికి అమ్మను, వీడికి అమ్మను అని కూర్చుంటాడా? కూర్చుంటే వ్యాపారం సాగుతుందా? కానీ సినిమా రైటర్ అనే వ్యాపారి లేనిపోని ఇగోలతో ఇలాగే చేసి వ్యాపారం పోగొట్టుకుంటాడు. అందుకే వ్యాపారంతో ఏడడుగులు ఎలా వేయాలో, వేసుకుని ఎలా ఎన్నో జన్మల బంధంగా ఆ వ్యాపారంతో చెలిమి చేయవచ్చో తెలుసుకోవడానికే  ‘ఇలా రాయడానికి ఏడడుగులు’ అనే ఈ సెవెన్ సీటర్ షేర్ ఆటోలో క్రిక్కిరిసిన మార్కెట్లో జర్నీ!!

     ఎసైన్ మెంట్ కి రాయడమంటే కొందరు రైటర్స్ కి  కష్ట సాధ్యంగా వుంటుంది. మీరొక రైటర్ అయివుండి, మీరు స్వతంత్రంగా రాసుకునే వాళ్ళయితే మీ కథ, మీ ఆలోచనలు, మీ రాత పని మీ వొక్కరివే. పూర్తి చేసిన స్క్రిప్టు కి క్రెడిట్ అంతా మీకే చెందుతుంది. కానీ మీరొక ఎసైన్ మెంట్ మీద పనిచేయాల్సి వస్తే, సీనుపూర్తిగా మారిపోతుంది. అప్పుడు మీరెంత మాత్రం మీ సొంత ఒరిజినల్ కథల్నీ, పాత్రల్నీ రాయలేరు. ముందే నిర్ణయమైపోయిన  కాన్సెప్ట్ లు, క్యారక్టర్లు మొదలైన వాటితో మీరు తలపడాల్సి వస్తుంది. ఈ నిర్ణేతలు నిర్మాతలు కావొచ్చు, లేదా దర్శకులు కావొచ్చు. వాళ్ళ  దగ్గర సోర్స్ మెటీరియల్ గా సొంత ఐడియాలు వుండొచ్చు, లేదంటే పూర్వపు స్క్రిప్టులు, రిమేక్ చేద్దామనుకున్న సినిమాలు, కాపీ కొడదామనుకున్న సినిమాలు, హక్కులు కొనుక్కున్న నవలలు, కథానికలు, కామిక్స్; ఇంకా వార్తా కథనాలు, వీడియో గేములు ...ఇలా ఏవైనా వుండొచ్చు. ఇలా మరొకరి ‘మేధో సంపత్తి’ ని మీరు డెవలప్ చేయాల్సి వచ్చినప్పుడు మీకు స్వేచ్ఛ అనేది వుండదు- ఆ ‘మేధోసంపత్తి’ పరిధిదాటకుండా బందీలైపోయి,  మీ ఆలోచనల్ని  పేపర్ మీద పెట్టాల్సి వుంటుంది. 

          స్క్రిప్టు ఎసైన్ మెంట్ తో అనుభవం కొన్నిసార్లు బురదనేలలా వుంటుంది, అడుగులు జారిపోతూంటాయి. ఒకవైపు రాయించుకుంటున్న వాళ్ళ మెప్పుదల, వాళ్ళిచ్చే నగదు మొత్తాలూ ఎంత సంతృప్తి నిస్తాయో; మరోవైపు ఫ్రస్టేషన్, నిరాశా నిస్పృహలూ  అంతే పీడిస్తాయి. అయినా ఇందులోంచి బయటపడలేరు. మీ కలులు, ఆశలు స్వతంత్ర రైటర్ గా స్థిరపడాలని వుంటే, మీరొక విషయం  అర్ధం జేసుకోవాలి : 99 శాతానికి పైగా స్క్రిప్టు వర్క్స్ అన్నీ ఎసైన్ మెంట్స్ తోనే ముడిపడి వుంటాయి. మీరు స్వతంత్ర రైటర్ గా మీ  సొంత స్క్రిప్టు తో ప్రయత్నాలు ప్రారంభిస్తే, ఆ ప్రయత్నాల్లోనే వుండిపోయే అవకాశాలే ఎక్కువ. ఎవరు మీ స్క్రిప్టు నచ్చి ఓకే చేస్తారో, అందుకెంత కాలం  పడుతుందో ఎవరూ చెప్పలేరు. కానీ మీరు మాత్రం ఫ్రస్ట్రేషన్ తో గడుపుతారు, ఒంటరి వాళ్ళయి పోయి ఆత్మవిశ్వాసాన్ని కోల్పోతారు. టాప్ రైటర్లు ఏం చేస్తారో తెల్సా? చాలామంది ఇతరుల ఐడియాలనే, కాన్సెప్ట్స్ నే డెవలప్  చేస్తూ వుంటారు. 

          కనుక ఒక ఎసైన్ మెంటుకి రాయాలంటే మీరేం చేయాలి? ఎసైన్ మెంటుని టీం వర్కుగా చూడకూడదు. టీం వర్క్ అని చెప్పుకుంటారు గానీ, నిజానికి అది టీం వర్క్ కాదు- అందులో చాలా లుకలుకలుంటాయి. అందరూ కలిసి ఏ రాగద్వేషాలూ లేని ప్రవర్తనలతో- ఒకే ఉమ్మడి కార్యక్రమం కోసం అంకితభావంతో పనిచేస్తున్న బృందంలా స్నేహపూర్వక వాతావరణం అక్కడ వుండడకపోవచ్చు. ఒకరు బాగా ఆలోచిస్తూంటే ఇంకొకరికి పడక పోవచ్చు, టీము స్ఫూర్తి కి విరుద్ధంగా ఒకరు ఇంకొకరి మీద ఆ నిర్మాతకో, దర్శకుడికో గాసిప్స్ చెప్పి వాళ్లకి క్లోజ్ అవ్వాలని ప్రయత్నించ వచ్చు- ఆ నిర్మాత గానీ దర్శకుడు గానీ  దీన్ని ప్రోత్సహించ వచ్చు. కాబట్టి మా టీం అనీ, మేం టీం వర్క్ చేస్తున్నామనీ అంటున్నారంటే అది శుద్ధ అబద్ధం. ఏ ఆఫీసులోనైనా వుండే పాలిటిక్సు ఇక్కడ కూడా  టీం వర్క్స్ లో  జొరబడిపోతాయి. టీములోనే పాలిటిక్సు చేసుకుని ఒక సబబైన కనీస కళా సృష్టి చేయడం సాధ్యం కాదు. 

          ఎసైన్ మెంటుకి ఇదంతా వుండదు. ఎసైన్ మెంటుని మీరెక్కడో పూర్తి చేసి ఇవ్వచ్చు. ఇచ్చాక ఇతరులు ఇచ్చిన వాటితో మీ వర్కుని మూల్యాంకన చేసి- నచ్చింది తీసుకోవచ్చు, ఏదీ నచ్చకపోతే మొత్తం తిరస్కరించవచ్చు. ఈ నేపధ్యంలో మీకు బాగా మైనస్ మార్కులు పడిపోయి, ఇతర చోట్ల నుంచి మీకు ఆహ్వానాలు అందని  పరిస్థితి ఏర్పడకుండా వుండాలంటే ఏం చేయాలో,  ఇతరుల ఐడియాల్ని డెవలప్ చేస్తూ కూడా అది  మీలోని రైటర్ పురోభివృద్ధికి తోడ్పడేలా ఎలా మల్చుకోవచ్చో ఇక చూద్దాం...

          1. 
కాన్సెప్ట్ పట్ల పాషన్ పెంచుకోండి 
       ముందుగా మీరు మొనగాడు అని భావించుకోవడం మానెయ్యాలి. ఇక్కడ మొనగాళ్లెవరూ వుండరు, అందరూ నేర్చుకునే పోరగాళ్ళే.  ఎంత నేర్చుకున్నా వచ్చేవి ఫ్లాపులే. కాబట్టి ఒక నిర్మాతో మరెవరో చెప్పిన కాన్సెప్ట్ విని వచ్చి- వాడి మొహం, వాడి కేమైనా తెల్సా? అని బయట కామెంట్లు చేయకండి. మనసులో కూడా ఇలాటి ఆలోచనా ధోరణి ప్రబలకుండా జాగ్రత్త తీసుకోండి. మీ కాన్సెప్టు లే గొప్పవీ, మీరే  పెద్ద గొప్పా అన్న  అహాన్ని తగ్గించుకోకపోతే-  ఎసైన్ మెంటు కి కాదుకదా,  సొంతంగా రాసుకోవడానికి కూడా మీరు పనికి రాకుండా పోతారు.

          మీకు ఇలా ఒక ఎసైన్ మెంటు వచ్చిందనుకుందాం : అన్ని ఆటంకాల్నీ ఎదుర్కొని వరల్డ్ కప్ గెల్చిన ఫుట్ బాల్  టీం గురించి స్క్రిప్టు రాయాలి ... అప్పుడు మీకు ఫుట్ బాల్ అంటే పడక-  క్రికెట్ పెట్టండి సార్, అద్భుతంగా  రాస్తా- అన్నారనుకోండి, మీరు ఇంటికెళ్ళిపోతారు. మీకు ఫుట్ బాల్ అంటే ఇష్టం లేకపోతే మొదటే  మీకు మైనస్ మార్కు పడిపోతుంది. మీ ముఖభావాలే మిమ్మల్ని పట్టిచ్చేస్తాయి. మీరు రాయాలనుకున్న దాని పట్ల మీకు పాషన్ వుండి  తీరాలి. మీరు  సొంతంగా రాసుకుంటే ఎంత పాషన్ తో  రాస్తాతో, అంతే పాషన్ ఇతరుల కాన్సెప్ట్స్ పట్ల వుండాలి. వినగానే కాన్సెప్ట్ విలువని మీరు డిసైడ్ చేయలేరు. మీరొక పాషన్ తో దాన్ని చేపట్టి ఎలా డెవలప్ చేస్తారో, ఏ తీరాలకి చేరుస్తారో దాన్ని బట్టి విలువ వస్తుంది. కాన్సెప్ట్ మీ చేతి చలవే, మీ చేవ కొద్దీ దాని విలువ. 

          పాషన్ లేకపోతే ఏ నిర్మాతా ఎసైన్ మెంట్ ఇవ్వరు. కాన్సెప్ట్ చెప్తున్నప్పుడే మీ రియాక్షన్స్ గమనిస్తూంటారు. కాబట్టి మీరు ముఖాముఖీ గోష్టీ మర్యాద అని ఒకటుంటుందని తెలుసుకుని దాన్ని పాటించాలి. చెబుతున్నది సంతోషంగా  వినాలి. లేకపోతే  ఎసైన్ మెంటుకి రావడమెందుకు? చెబుతున్నది సంతోషంగా విని ఎంజాయ్ చేయాలి. ఎంజాయ్  చేయకపోతే మీకు పాషన్ అనేది పుట్టదు. కాన్సెప్ట్ చెబుతూండగానే  ఏ ఏ విధాలుగా  దాన్ని ఆసక్తికరంగా మల్చవచ్చో మీ మనసులో రేఖా చిత్రం  ఏర్పడిపోతూండాలి. ప్రొఫెషనల్ రైటర్ అన్పించుకోవాలంటే ఇలాటి వృత్తితత్త్వం వుండాలి. ప్రొఫెషనల్ రైటర్ ఎలాటి దానికి ఏం కావాలో అది తనలోంచి తీసివ్వాలి. వింటున్నది ఇష్టం లేనట్టు  ముఖం పెట్టి కూర్చోవాలనుకుంటే ఇక్కడికి రానవసరం లేదు, బయటే స్వతంత్ర రైటర్ గా పాట్లు పడవచ్చు. 

          కాబట్టి ఎసైన్ మెంటుకి పాషన్ అవసరం. కాన్సెప్టు, సబ్జెక్టు శ్రద్ధగా వినండి. పాయింట్స్ ఏమైనా తడితే రాసుకోండి, వాళ్ళిచ్చే మెటీరియల్ ని  పరిశీలించండి, దీన్ని చేసితీరాలన్న పాషన్, పట్టుదలా  పెంచుకోండి. ప్రతీ ఎసైన్ మెంట్ నీ  మీ సామర్ద్యానికి ఛాలెంజిగా తీసుకోండి. అహంతో ఇది చెత్త అనుకుని మానేస్తే ప్రతీ చోటా చెత్తే కన్పిస్తుంది. మీరు రాసేదెప్పుడు? మీరేమిటో లోకానికి తెలిసేదెప్పుడు?  మీ ఉన్నతభావాలు మనసులో పెట్టుకు తిరగడం, మీ సిద్ధాంతాలేవో వల్లిస్తూ నల్గురిలో గొప్ప అన్పించుకోవడం- ఈ కార్యక్రమాల  వల్ల ఏమీ లాభం వుండదు.  కార్యరూపంలో ఏదీ లేకుండా మీరలాగే వుండిపోతారు. కూసే వాడు రాయడు, రాసే వాడు కూయడు. ఇది గుర్తుంచుకోండి. లెక్చర్లు ఇచ్చేవాడు పాఠాలు చెప్తాడుగానీ, ప్రాక్టికల్ గా చేయలేడనే అపహాస్యానికి  గురయ్యే స్థితికి చేరుకోకండి. 

          మీకు ఫుట్ బాల్ అంటే ఇష్టం లేకపోతే, ఇలాటి కథల్లో మీరిష్ట పడే ఎలిమెంట్స్ ఏవైనా ఆలోచించి ప్రవేశ పెట్టొచ్చేమో చూడండి. అండర్ డాగ్స్ థీమ్స్ మీద మీ ఆలోచనల్ని ఫోకస్ చేయండి. బ్రదర్ హుడ్ కాన్సెప్ట్స్  పట్ల మీకు పాషన్ వుండివుంటే,  అలాటి కథ ఫుట్ బాల్ కాన్సెప్ట్  కి కలప వచ్చేమో చూడండి. ప్రొఫెషనల్ రైటర్స్ ఇలాగే చేస్తారు. వాళ్ళు ఇచ్చిన కాన్సెప్ట్స్ లోనే  తమ సొంత ఇష్టాల్ని  వెతుక్కుని  పాషన్ ని పెంచుకుంటారు. పాషన్ పుడితే అది మీకు ఎసైన్ మెంటుని ఓకే  చేయించడమే కాదు; ఆ నిర్మాతలనుంచి, ఇతరులనుంచీ  మీకుసహాయసహకారాలు పెరిగేట్టు కూడా చేస్తుంది. పైగా కొత్త చోట్ల నుంచి ఆఫర్స్  తెచ్చి పెడుతుంది. 

         2. ఏం కోరుకుంటున్నారో  తెలుసుకోండి

         ఎసైన్ మెంట్ అంటే నిర్మాత కాన్సెప్ట్ చెప్పగానే, ఓకే అనేసి జామ్మంటూ ఎగిరిపోయి మీ సొంత వెర్షన్ రాసుకు వచ్చెయ్యడం కాదు. దెబ్బతినిపోతారు. వృత్తి తెలిసిన నిర్మాత దీన్ని  అంగీకరించడు కూడా. చాలా మంది కొత్త  రైటర్లకి పధ్ధతి తెలీక, తెలిసినా అడిగే ధైర్యం లేక, చివరికి దెబ్బతిని పోతూంటారు. పత్రికా రిపోర్టర్ కి అధైర్యమనేది వుండదు, ఎంతటి వారినైనా ప్రశ్నలు అడుగుతాడు. లేకపోతే  అది వృత్తి ధర్మమే కాదు, వృత్తికి పనికి రాడు. రైటర్ కూడా అధైర్యంతో ప్రశ్నలు అడగడం మానేస్తే అతనొక రైటరే కాదు. నిర్మాత  ఆ కాన్సెప్ట్ ని ఎంచుకోవడానికి ఏవో కారణాలుంటాయి. ఆ కారణాలతో ఎటాచ్ అవగల రైటర్ అన్వేషణలో  వుండివుంటారు. ఎంతో రీసెర్చి కూడా చేసి వుంటారు. ఎన్నో మీటింగులు కూడా జరిపివుంటారు. దీన్ని ఎందుకు తెరకెక్కించాలో బాగా వర్కౌట్ చేసి వుంటారు. ఎవరి కోసం తెరకెక్కించాలో, మార్కెట్ ఎలా చేయాలో స్టడీ చేసే వుంటారు. డిస్ట్రిబ్యూటర్లు ఏదెలా వుండాలని కోరుకుంటున్నారో కూడా తెలుసుకుని వుంటారు.  

          కాబట్టి మీరు కొన్ని ప్రశ్నలు అడక్క తప్పదు. నిర్మాత కేం  అవసరమో, ఏం కోరుకుంటున్నారో తెలుసుకోవడం మీకవసరం. మీరేం రాయాలో, ఏది రాయకూడదో తెలుసుకోవడానికి కూడా ప్రశ్నించడం అవసరం : దీని టోన్, అట్మాస్ ఫియర్ ఎలా వుండాలి?  స్క్రిప్టు ఎంత వైవిధ్యంగా వుండాలి? జనరల్ బడ్జెట్ ఏమిటి? భారీ బడ్జెట్టా, లిమిటెడ్ బడ్జెట్లో పెట్టి రాయాలా? ...ఇలా మీరొక్క అక్షరం రాయడానికి ముందుగా ఇలాటి ప్రాజెక్టు సంబంధ సందేహాలు తీర్చుకోవడం అవసరం.  మీ మనసులో ఇంకా కథ రూపొందే ముందే ఇది  అవసరం. ఈ ప్రశ్నలు, ఇంకా ఇలాటివి ఇంకొన్ని  ప్రశ్నల వల్లా  మీరు ఏ శైలిలో రాయాల్సి వుంటుందో, సెక్సువల్ గా ఎంత ఎక్స్ పోజ్ తో రాయాలో, వయొలెన్స్ ఏ మేరకు వుండాలో, అసలుండ కూడదో, లుక్ ఫీల్ ఎలా వుండాలో, కాస్టింగ్ ఏమిటో, ఎన్ని లొకేషన్స్ అవసరమో, ఎంత భారీతనం వుండాలో, వుండకూడదో...ఈ సమాచారమంతా మీరు రాయడానికి సేకరించుకున్న వాళ్ళవుతారు. 

          అసలు ఆల్రెడీ లొకేషన్స్  నిర్ణయమైపోయి   వుండొచ్చు, కొన్ని సెట్స్ కూడా ప్లాన్ చేస్తూండవచ్చు, కొందరు నటీ నటులతో సంప్రదింపులు కూడా  జరుపుతూండొచ్చు. కనుక నిర్మాత ఏమనుకుంటున్నదీ స్పష్టంగా తెలుసుకోండి. వాటిని ఖండించకండి. ఎదురు సలహాలివ్వకండి. దేంట్లోనూ జోక్యం చేసుకుని మాటాడకండి. అది మీ పనికాదు. ఒక వడ్రంగి ఇచ్చిన కలప తీసుకుని చెప్పిన కుర్చీనో బల్లనో తన పనితనంతో తయారు చేసి ఇస్తాడు. అలాగే  ప్రొఫెషనల్ ఎసైన్ మెంట్ రైటర్ కూడా కాన్సెప్ట్ తీసుకుని, పైన చెప్పిన సమాచారం కూడా తీసుకుని, వాటితో తంటాలు పడాలే తప్ప- తంపులు పెట్టకూడదు. ఆల్రెడీ అన్నీ ఫిక్స్ అయిపోయివుంటాయి, కాబట్టి నోరు మెదపకుండా స్క్రిప్టు రాసుకోవాలి. సమాచారం కూడా తెలుసుకుని రాయడం వల్ల, చాలా సమయం కలిసివచ్చి, ఏ ఇబ్బందులూ పడకుండా ఫస్ట్ డ్రాఫ్ట్ అందించే అవకాశం వుంటుంది. 

          3. మీ మ్యాజిక్ మీరే ప్రదర్శించండి 

     
టేక్ కేర్...రైటర్ గా ప్రశ్నలు అడగొచ్చు కదాని, సబ్జెక్టు గురించి కూడా అడక్కండి. ఇంటికి పోతారు. రైటర్లు రాయడానికి తగిన స్వేచ్ఛా, స్పేస్ అవసరమని నిర్మాతలకీ తెలుసు. గొంతు మీద కూర్చుంటే క్రియేటివిటీ రాదనీ  తెలుసు. క్రియేటివిటీని జుర్రుకోవడం కోసం సబ్జెక్టుని పూర్తిగా  వెల్లడించరు. సబ్జెక్టు గురించి మీరడిగిందానికల్లా చెప్పరు. ఒక ప్రొఫెషనల్ ఎథిక్స్ తో వున్న నిర్మాత మిమ్మల్ని నియమించుకోవడానికి కారణమేమై వుంటుందంటే – ఎక్కడో ఎప్పుడో ఎలాగో మీ సమర్ధత తన దృష్టిలో పడివుంటుంది. కథ రాయడంలో మీ నేర్పూ  శైలీ తెలిసే వుంటుంది. మీ గురించి అన్నీ తెలుసుకున్నాకే పిలిచి వుంటారని మరవకండి.  మీలో ఎంతో కొంత టాలెంట్ వుందని పిలిచాక, తీరా ఆ  కాన్సెప్ట్ పట్ల మీరు పాషన్ కనబర్చకపోతే, అక్కడితో మీ పని కట్ అయిపోతుందనుకోండి, అదివేరే విషయం – కానీ పాషన్ పరీక్షలో  మీరు నెగ్గాక, మీ టాలెంట్ ని రాబట్టాలనుకుంటారు. సబ్జెక్టులో మీ సొంత కథనంతో, ఎలిమెంట్స్ తో, మీ విజువలైజేషన్ ఏమిటో చూడాలనుకుంటారు. మీమీద గౌరవంతో ఇలా కోరుకుంటారు. అంతేగానీ  పరీక్షపెట్టి టార్చర్ చేయడానికి కాదు. మీరు కాన్సెప్ట్ పట్ల అంత  ‘పాషనిస్టు’ అయివుండి కూడా, ఇది టార్చర్ అని అపార్ధం చేసుకుని పారిపోతే, దావానలంలా  ఈ వార్త ప్రాకిపోయి మీ వృత్తికి గోరీ కట్టేస్తుంది. సెలబ్రిటీలే న్యూస్ మేకర్లు అనుకోకండి- ఇలా చేస్తే బచ్చా రైటర్లు కూడా న్యూస్ మేకర్లు అవుతారు మూవీ లాండ్ లో. 

          సబ్జెక్టు గురించి మీరెక్కువ ప్రశ్నలు అడిగేస్తూంటే, మీ గురించి మీరు రెండు ప్రమాద ఘంటికలు మోగించుకున్నట్టే  : ఒకటవ ప్రమాద ఘంటిక -ఎసైంట్ మెంట్ కి తగ్గ సత్తా మీదగ్గర  శూన్యమని మీరే తెలుపుకుంటారు. అన్నీ నిర్మాతే చెప్పాల్సి వస్తే నిర్మాతే రాసుకోగలడు కదా, మిమ్మల్నెందుకు పిలవడం దండగ? 

          రెండో ప్రమాద ఘంటిక - రాయడానికి కూర్చుంటే ఇది మీ మెడకే ఉచ్చులా బిగుసుకుంటుంది. సబ్జెక్టు గురించి మీరన్ని ప్రశ్నలు అడుగుతూంటే, సరే అనుకుని నిర్మాత అన్నిటికీ సమాధానాలు చెప్పేయ వచ్చు. సబ్జెక్టు గురించి మనసులో అనుకుంటున్న ప్రతీదీ మీకు రివీల్ చేసెయ్యొచ్చు. దీంతో వీటి ఆధారంగా మీరు సంతోషంగా స్క్రిప్టు రాసుకుంటూ పోవచ్చు. అప్పుడు ఒకానొక క్షణంలో మీకే అన్పిస్తుంది- సబ్జెక్టు గురించి అన్నీ అడిగేసి మీరే గొయ్యిలో పడ్డారని. మీరు ఫాలో అవడానికి నిర్మాత అన్ని డైరెక్షన్లూ చెప్పేశాక ఇక సొంతంగా మీరు రాయడానికి మీకేం స్వేచ్ఛ  వుంటుంది? మీకంటూ మీకేం  స్పేస్ వుంటుంది?  మీరేం క్రియేటివిటీ చూపించగల్గుతారు? రైటర్ల నుంచి  క్రియేటివిటీ పెల్లుబకడానికే   ఈ స్వేచ్ఛా, స్పేస్ లు అవసరం కాబట్టే  నిర్మాతలు సబ్జెక్టుని పూర్తిగా వెల్లడించరు. దీన్ని అపార్ధం చేసుకుంటే ప్రొఫెషనల్ రైటర్ కాలేరు- కోపంతో ఇంట్లో కూర్చోవాల్సిన ఎమోషనల్ రైటర్ అవుతారు. ఎమోషనల్ రైటర్ కి ఇతరుల కాన్సెప్ట్స్ పట్ల పాషన్ కూడా పుట్టదు. 

          కాబట్టి  పై రెండు తప్పులూ చేయకండి. వీటి వల్ల మీరు రైటర్ అవ్వాలన్న కోరికతో  ఎప్పటికీ స్ట్రగుల్ చేస్తూనే వుండిపోతారు. 

          4. అతి రాతలు రాయకండి 

       ఇతరుల కాన్సెప్ట్ ని రాస్తున్నప్పుడు సర్వసాధారణంగా నిర్లక్ష్యంగా రాసేస్తూంటారు. అంటే పాషన్ లేక కాదు, వుంటుంది. కానీ దాన్ని మీరొక్కరే  అనుభవిస్తూ రాసేస్తారు. పాషన్ ని అనుభవించడం ఎంత అవసరమో, ప్రకటించడం కూడా అంతే అవసరం. పాషన్ ని ప్రకటించడం కూడా చేసినప్పుడు అందులో నిర్మాత మనోగతం కూడా ప్రతిబింబిస్తుంది. లేకపోతే ఎమౌతుందంటే, ఇచ్చిన సబ్జెక్టునీ, పాత్రల్నీ అత్యుత్సాహంతో అవసరానికి మించి విస్తరించేసి వీర విహారం చేస్తారు. మీరు వీర విహారానికి అర్హులని నిర్మాత భావిస్తే, వేరే లగ్జరీ కారు ఏర్పాటు చేస్తారు. గోవా దాకా యువరాజులా జాయ్ రైడ్ వెళ్లి రావొచ్చు. అంతే గానీ స్క్రిప్టులో ఇష్టానుసారం  వీర విహారాలు చేసే అనుమతి మీకు లేదు. నిర్మాత మీ క్రియేటివిటీకి అంత  స్వేచ్ఛా స్పేసూ ఇచ్చారంటే ఎందుకు? మీదైన స్టయిల్ ని, స్పార్క్ ని, బిలియెన్స్ నీ రంగరించి, సబ్జెక్టులో తనకే తెలీని డెప్త్ నీ, రహస్యాల్నీ బహిర్గతం చేసి, తను కోరుకుంటున్నదీ, తనకి అవసరమైనదీ వూహించని తీరులో మీరు ఇవ్వాలనే కదా? కాబట్టి ఇచ్చిన స్వేచ్ఛనీ  స్పేసునీ దుర్వినియోగం చేసుకోకండి. 

          చెత్తగా రాయకండి. ఫుట్ బాల్ ఆట మీద ఎన్ని సినిమాలు వచ్చి వున్నా, వాటిలో చెత్తకి ఫిదా అయిపోయి అలాగే రాసెయ్యకండి. చెత్తకి అవకాశం లేకుండా, ఫుట్ బాల్ మీద ఇదివరకు ఎవ్వరూ రాయని విధంగా రాసి నిరూపించుకోండి. 

          5. కొత్తతో పాతని కలుపుకు పోండి 
      నిర్మాతగానీ, సంబంధీకులు గానీ తమకేం కావాలో ఓవరాల్ పిక్చర్ మాత్రమే చెప్తారు. కాన్సెప్ట్ కి  కి లోబడి ఆ ఓవరాల్ పిక్చర్ కి న్యాయం చేసే విధంగా మీరు రాయాలి. అయితే చెత్త జొరబడకుండా రాయాలనుకున్నప్పుడు సూక్ష్మాంశాల పైన దృష్టి పెట్టాలి. క్యారక్టర్ షేడ్స్, స్కిల్స్; సబ్ ప్లాట్స్, కొన్ని రొటీన్ సన్నివేశాలు, ఫార్ములా పాత్రలు;  ట్విస్టులు, టర్నింగులు, క్యారక్టర్ బలహీనతలు, సంఘర్షణ, అంతర్గత భయాలు, కొత్తదనం గల సస్పెన్స్ సీక్వెన్సులు... మీరు దృష్టి పెట్టాల్సిన సూక్ష్మాంశాలలో ఇవి కొన్ని. వీటివల్ల మీ స్క్రిప్టుకి బలం వస్తుంది. ఏకపక్షంగా మీరేదో కొత్తగా చెప్పేస్తూ రుద్దకుండా, నిర్మాత ఇష్టపడే ఈ కమర్షియల్  ఎలిమెంట్స్ ని కూడా కలిపి రాసినట్టయితే మీరొక పక్కా ప్రొఫెషనల్ రైటర్ అన్పించుకుంటారు. 

          6.  విజ్ఞతతో వ్యూహ ముండాలి  

       మీరు రాయడానికి ముందు డెవలప్ మెంట్ చర్చల్లోగానీ, లేదా మీరు ఫస్ట్ డ్రాఫ్ట్ పూర్తి చేసి అందించాక గానీ,  మీ పోరాట వ్యూహం ఎలా వుండాలో మీరు నిర్ణయించుకోవాలి. ప్రొఫెషనల్ రైటర్స్ కి అభిప్రాయాలుంటాయని నిర్మాతలూ నమ్ముతారు. వాళ్ళు రోబోలనీ, చెప్పినట్టల్లా ఆడాలనీ వాళ్ళూ ఆశించరు. సినిమా నిర్మాణమంటేనే  కొలాబరేషన్. ఎందరినో కూడేసి రూపొందించే వినోద సాధనం. నిర్మాతలు నిర్మాణం చేయాలి, దర్శకులు దర్శకత్వం వహించాలి, నటీ నటులు నటించాలి. ఇక రైటర్లు రాయాలి. కాబట్టి కథ పట్లా, పాత్రల పట్లా మీకుండే  విశ్వాసాల కోసం మీరు నిలబడక తప్పదు,  ఆ హక్కు మీకుంది. అయినప్పటికీ పోరాట వ్యూహం విజ్ఞతతో వుండాలి. కొలాబరేషన్ అంటేనే కాంప్రమైజ్ అని గుర్తుంచుకోవాలి.   అంతిమ తీర్పు నిర్మాతదే అని కూడా మర్చిపోకూడదు. దీన్ని దాటుకుని వెళ్ళలేరు.

          అయినా మీలోని రైటర్ కాంప్రమైజ్ అవడానికి  స్ట్రగుల్ చేస్తూంటే, క్షణికావేశానికి  లోను కాకూడదు. ఎసైన్ మెంట్ ప్రాసెస్ అంటేనే ఇచ్చి  పుచ్చుకునేది. మీరే ఎక్కువ ఇచ్చుకునేది. ఎందుకంటే ఇచ్చుకునేందుకే మిమ్మల్ని పెట్టుకున్నారు. పెట్టుకున్నందుకు మీకు కొంత ఇచ్చుకున్నారు. కాబట్టి కాంప్రమైజ్ అవ్వాల్సిన ఖర్మ మీకే పడుతుంది. ఈ కళని మీరు ప్రాక్టీసు చేయాలి. సినిమా ఆడకపోతే మీకేం నష్టం రాదు, ఈ రైటర్ నాశనం చేశాడని ఎవరూ అనరు. ఎసైన్ మెంట్ రైటర్ గా  కాన్సెప్ట్ మీది కానప్పుడు, ఇంకేదీ మీది కానపుడు మిమ్మల్నిదోషిగా చూడరు. ఆ వినాశ కారకులు వేరే కళ్ళెదుట కన్పిస్తూంటారు. వాళ్ళ కేరీర్స్ కే ఎసరు రావొచ్చు, రైటర్ గా ఇంకో చోట మీరు చక్కగా రాసుకుంటూ వుంటారు.  

          ఈ స్ట్రగుల్  లో ఒక్కటే మీ ఆయుధం : మీరు పాషన్ తో మీ విశ్వాసాల కోసం నిలబడ్డారే తప్ప,  ఇగోతో కాదని స్పష్టమవుతుంది. ఈ వ్యూహం మీకు అవకాశాలకి దూరం చెయ్యదు, మరింత దగ్గర చేస్తుంది. 

          7. వేటుకు సిద్ధంగా వుండండి 

      సినిమాలు కొలాబరేషన్ మీడియా గనుక అనుకున్నది అనుకున్నట్టుగా జరగక పోవచ్చు. మంచే జరగొచ్చు, చెడైనా దాపురించ వచ్చు. దీనికి మొట్టమొదట దెబ్బ పడేది మీరు అపురూపంగా రాసిన మీ స్క్రిప్టు అనే పవిత్ర గ్రంధం మీదే. మీదే. మీరు ఎసైన్ మెంట్ రైటర్ గా వున్నారంటే, ఎప్పుడైనా మీ స్థానంలో మరొకరు రావొచ్చనీ, లేదా మీరు రాసింది ఎప్పుడైనా పూర్తిగా మారిపోవచ్చనీ తెలిసే మీరు వచ్చారని గుర్తు పెట్టుకోండి. స్క్రిప్టు మారిపోవడమనేది ప్రొడక్షన్  సమయంలో ఒక అనివార్య తంతు. మాటిమాటికీ మీరు ఎన్నో ప్రొడక్షన్ స్క్రిప్టులూ  రాయాల్సి రావొచ్చు. ప్రొడక్షన్ పూర్తయ్యే నాటికి మీరు ఒరిజినల్ గా రాసిన స్క్రిప్టు మీకే కన్పించకపోవచ్చు. 

          ప్రొడక్షన్లో మీరే కాదు, మీతో ఎంతో ఇష్టపడి రాయించుకున్న పాపం ఆ నిర్మాతే ఏమీ చేయలేక చేతులెత్తేస్తారు. ఎవరైనా సరే ప్రొడక్షన్ లో అప్పటి డిమాండ్స్ ని బట్టి తమ డిమాండ్స్ ని వదులుకోవాల్సిందే. ఇంతా చేసి ఇలా ఆత్మహత్య చేసుకోవడానికా నేను రాశానూ అని మొహం పెట్టి కూర్చోకండి. మీ ఆత్మహత్యతో జీవించి వున్న రైటర్స్ పరిస్థితులేమీ బాగు పడిపోవు. మీకు విగ్రహం పెట్టి జయంత్యుత్స వాలు జరుపుకోరు. ఇగోతో మీరిక్కడ ఒక్క క్షణం కూడా మనశ్శాంతితో వుండలేరు, పైగా ఇతరులకి దూరమైపోతారు. పాషన్ తో మీరు ప్రశాంతంగా వుండగల్గుతారు, నల్గురికీ దగ్గరవుతారు. 

          ఈ పై ఏడడుగుల్నీ  ఆచి తూచి వేస్తూ మీ నడక సాగించినట్టయితే, మీ కెరీర్ కే ఢోకా వుండదు. నిజానికి రైటర్ గా మీకు అవకాశం రావడమే గొప్ప. అవకాశాల కోసం ఏళ్లతరబడి ప్రయత్నించే ఎందరో  రైటర్లకి కాకుండా ఈ అవకాశం మీకు దక్కింది. మీరెంతో అదృష్టవంతులు. ఇంత గొప్ప సినిమా అవకాశంతో మీ స్నేహితుల్లో, మీ బంధువర్గంలో మీరు సగటు మనిషి నుంచి ప్రత్యేక వ్యక్తి స్థాయికి ఎదిగారు. అందుకని అవకాశాన్ని ప్రేమించండి, పరిస్థితుల్ని ద్వేషించకండి.


-ఏజెన్సీస్ 

14, జూన్ 2020, ఆదివారం

952 : సందేహాలు - సమాధానాలు


వి.డి, అసోసియేట్ అడిగిన నాల్గు ప్రశ్నలు:
Q: 1. ఏదైనా కథలో ముందుగా ప్రధాన పాత్ర ను పరిచయం చేస్తూ ఇది అతని కథగా చెప్పి, ఆ తర్వాత అనుకోకుండా ఇంకో ప్రధాన పాత్ర అంటే హీరోయిన్ ను పరిచయం చేస్తూ, హీరో తన గోల్ రీచ్ అవలేకపోయాడు కాబట్టి, హీరోయిన్ తన గోల్ రీచ్ అయ్యేలా చేయడం అన్నది ఎంత వరకు సమంజసం అంటారు? కథలో మొదటి ప్రధాన పాత్ర తను సాధించాలి అనుకున్న గోల్ సాధించలేక, ఇంకో ప్రధాన పాత్ర ఆ గోల్ కోసం పాటుపడడం మంచిదే అంటారా? కొంచెం వివరించగలరు.

A: దొంగరాముడు’ (1955) లో క్లయిమాక్స్ తో కథ ముగించడం హీరో అక్కినేని నాగేశ్వరరావు మీద వుండదు, హీరోయిన్ సావిత్రి మీద వుంటుంది. హత్య కేసులో అక్కినేని అరెస్ట్ అయితే, ఆధారాలతో విలన్ని పోలీస్ స్టేషన్ కి అప్పగించి అక్కినేనిని విడిపించి సుఖాంతం చేస్తుంది సావిత్రి. ఇక్కడ హీరో కథలో వుండీ ఏమీ చేయలేని, గోల్ లేని పాసివ్ పాత్రయ్యాడు. హీరోయిన్ కే అతణ్ణి విడిపించాలన్న గోల్ ఏర్పడింది. ఇలా ప్రధాన పాత్రగా హీరో వుండగా కథ చేతులు మారడ మన్నది - అంటే హీరోయిన్ చేతికి కథ వెళ్ళడమన్నది ఏ సినిమాలోనూ జరగదు. ఆ కాలంలో కాబట్టి సరిపోయింది. ఇప్పుడయితే ప్రధాన పాత్ర చనిపోవాలి, చనిపోతేనే దాని గోల్ ఇంకో పాత్ర తీసుకుని కథ ముగించడానికి వీలుంటుంది ( హిచ్ కాక్ ‘సైకో’ లోనైతే ప్రధాన పాత్ర చనిపోయి, దాని గోల్ కూడా పూర్తి కాకుండా పోయి, ఇంకో ప్రధాన పాత్ర తన గోల్ తో ఇంకో కథని అందుకుం
టుంది. దీని గురించి తర్వాత చెప్పుకుందాం). 

        అయితే  
దొంగరాముడు’ తో ఇన్స్పైర్ అయితే, ఇప్పుడు కొత్త రకం క్లయిమాక్సు సృష్టించవచ్చు హీరోని యాక్టివ్ గా మారుస్తూ. ఎంత సేపూ క్లయిమాక్స్ యాక్షన్ అంటే హీరోనే చేసే వందల సినిమాల రొటీన్ నుంచి బయట పడొచ్చు. అంటే హీరో ఎక్కడో వుండి క్లయిమాక్స్ యాక్షన్ కి సూచనలిస్తూంటాడు, హీరోయిన్ ఆ ప్రకారం యాక్షన్ చేసుకు పోతూంటుంది. హీరోయిన్ తో క్లయిమాక్స్ అన్నది కొత్తగా అన్పించి వైరల్ అయ్యే అవకాశముంటుంది. హీరో తను స్వయంగా యాక్షన్ లో పాల్గొనక పోయినా సూచనలిస్తూ రిమోట్ లో యాక్షన్ జరిపించడం యాక్టివ్ పాత్ర లక్షణమే, పాసివ్ అయిపోడు. 

        ప్రధాన పాత్రగా హీరో బతికుంటే తన కథ తనే ముగించుకోవాలి. ఇంకో మార్గం లేదు. ఒకవేళ బ్రతికుండీ ప్రత్యక్షంగా కథ ముగించ లేకపోతే, ఇంకో పాత్ర సాయం తీసుకుని పైన చెప్పుకున్నట్టు తన నియంత్రణలో పరోక్షంగా ముగించాలి. అప్పుడు తన కథతో తను యాక్టివ్ గా వుంటాడు. 

       ‘ఎర్రమందారం’ (1991), ‘మనుషులు మారాలి’ (1969) లలో హీరోలు చనిపోయి వాళ్ళ భార్యలు ఆశయాలు పూర్తి చేస్తారు. ‘ఎర్రమందారం’ లో దళిత సర్పంచ్ గా రాజేంద్ర ప్రసాద్ హత్యకి గురయితే, భార్య పాత్రలో యమున కథని అందుకుని పూర్తి చేస్తుంది. ‘మనుషులు మారాలి’ లో కార్మిక నాయకుడుగా శోభన్ బాబు చనిపోతే, భార్య పాత్రలో శారద కథ నందుకుంటుంది. ఇలా ప్రధాన పాత్ర చనిపోతే ఇంకో పాత్ర కథని అందుకున్నప్పుడు, ఆ పాత్రని హేండాఫ్ పాత్ర అంటారు. 

        ఆల్ ఫ్రెడ్ హిచ్ కాక్ తీసిన సైకో కథతో ఒక సమస్య వచ్చింది. ప్రధాన పాత్ర తో మొదలైన కథ, ఆ ప్రధాన పాత్ర హత్యకి గురవడంతో దాని కథ అర్దాంతరంగా ముగిసి, ఇంకో ప్రధాన పాత్ర తో వేరే కథ మొదలవుతుంది. ఇది అప్పట్లో రాబర్ట్ బ్లాచ్ అనే రచయిత రాసిన నవల. ఈ కథ తనకి నచ్చడం లేదని హిచ్ కాక్ తో అన్నాడు స్క్రీన్ ప్లే రచయిత జోసెఫ్ స్టెఫానో.  ప్రధాన పాత్ర చనిపోయాక దాంతో ప్రారంభమైన కథే అర్ధాంతరంగా ముగిసిపోవడం ఒకటైతే, అక్కడ్నించీ ఇంకో ప్రధాన పాత్రని తెచ్చి వేరే కథ ప్రారంభమవడం తనకి మింగుడు పడ్డం లేదన్నాడు. అప్పుడు హిచ్ కాక్, ‘ఈ రెండో పాత్ర ఆంథోనీ పెర్కిన్స్ నటిస్తే?’ అన్నాడు. స్టెఫానో స్టన్నయ్యాడు. సమస్య తీరిపోయింది. ఆంథోనీ పెర్కిన్స్ స్టార్ డమ్ వున్న నటుడు. అతను నటిస్తే కథలో ఏర్పడ్డ గండి పూడిపోతుంది. మొదటి ప్రధాన పాత్ర హీరోయిన్ జానెట్ లే తో ఆమె కథగా ప్రారంభమైన సినిమా, ప్లాట్ పాయింట్ వన్ లో హీరో ఆంథోనీ పెర్కిన్స్ కొత్తగా ప్రధాన పాత్రగా వచ్చి, ఆమెని హత్య చేస్తే, ఆమె కథని మర్చిపోయి అతడి సైకో కథలో లీనమైపోతారు ప్రేక్షకులు. ఇలా స్టార్స్ వల్ల కథతో కొన్ని అక్రమాలు సక్రమమై పోతాయి. 

        జానెట్ పాత్రలో అనూష్కా వుందనుకుందాం. సినిమా ప్రారంభమై ఓ ఇరవై నిమిషాలు ఆమె పాత్ర పరిచయం, జీవితం, ఆశయం చూస్తూ వున్నాం. ఇంతలో ఎక్కడ్నించో నాగార్జున వచ్చి ఆమెని కసక్ మన్పించి తన కథ మొదలెట్టుకుంటే, ఈ సర్ప్రయిజ్ ఎంట్రీకి అనూష్కా కథని మర్చిపోయి, నాగార్జున కొత్త కథని ఫాలో అవుతామా లేదా? ఇదీ స్టార్ చేసే మ్యాజిక్ అంటే. 

        నవల చదువుతున్నప్పుడు పాత్రల రూపాలు అందులో కన్పించవు. అప్పుడు బాగా లేని కథతో నవల మింగుడు పడదు. స్టెఫానో సమస్య ఇదే. ఐతే బాగా లేదన్పించిన ‘సైకో’ నవల్లో ఆంథోనీ పెర్కిన్స్ ని వూహించుకోమని హిచ్ కాక్ ఎప్పుడైతే అన్నాడో, అప్పుడు స్టెఫానో సెట్ రైట్ అయిపోయాడు. 

        కృష్ణం రాజు నటించిన ‘అగ్నిపూలు’ (1981) లో కృష్ణం రాజు ఏమీ చెయ్యడు. అతణ్ణి చంపే లక్ష్యంతో వచ్చి ఇంట్లో వుంటుంది జయసుధ. ఆమె లక్ష్యం చివరి వరకూ తెలీని పాసివ్ పాత్రగా, ఆమెతో ఇంటరాక్ట్ అవుతూ వుంటాడు. ముగింపులో ఆమె డైరీ బయటపడి, ఆమెని ఎదుర్కొంటూ యాక్టివ్ పాత్రయిపోతాడు. సినిమాలో వీళ్ళిద్దరి కథే వుంటే ఎప్పుడూ కృష్ణం రాజు కనపడుతూ, ఏమీ చెయ్యని అతడితో మనకి సహన పరీక్ష అయ్యేది. సినిమా ఇంకా జయప్రద, ఇంకో హిందీనటి, నిర్మలమ్మల కథ కూడా. జయసుధతో కలిపి నల్గురు స్త్రీ పాత్రల కథ. అందువల్ల కృష్ణం రాజు పాత్రని అప్పుడప్పుడు మాత్రమె చూస్తూంటాం. దీంతో పాసివ్ అని తెలిసినా, స్త్రీపాత్రల మీద మన దృష్టి వుండడంతో ఈ పాసివ్ నెస్ పెద్దగా ఫీల్ కాం. ఇలా ప్రేక్షకుల అసంతృప్తిని మేనేజ్ చేయగల్గితే చివరి వరకూ పాసివ్ గా తీసికెళ్ళి యాక్టివ్ చేయవచ్చు హీరోని. 

        పరిష్కారాలు వచ్చిన సినిమాల్లోనే వుంటాయి, ఎవరూ కనిపెట్టి చెప్పరు. ఆ సినిమాలని కాస్త కాన్షస్ గా, పరిశీలనాత్మకంగా చూడగల్గితే చాలు. 

       
కాబట్టి మీ ప్రశ్నలో, హీరో గోల్ రీచ్ అవలేకపోయాడు కాబట్టి, హీరోయిన్ ఆ గోల్ రీచ్ అయ్యేలా చేయడమన్నది ఎంత వరకు సమంజసమంటే, హీరో బతికుండగా అలా జరగదు. ఒకవేళ జరిగితే పైన చెప్పిన పరోక్షంగా రిమోట్ యాక్షన్ తో వుండొచ్చు. ఇలా కుదరకపోతే హీరోని చంపేసి, పైనే చెప్పిన హేండాఫ్ పాత్రగా అతడి గోల్ ని హీరోయిన్ కివ్వొచ్చు. 

        మీ ప్రశ్నలో కథలో మొదటి ప్రధాన పాత్ర తను సాధించాలనుకున్న గోల్ సాధించలేక, ఇంకో ప్రధాన పాత్ర ఆ గోల్ కోసం పాటుపడడం మంచిదా అంటే, మొదటి ప్రధాన పాత్ర జూనియర్ హీరో అయివుండి, రెండో ప్రధాన పాత్ర సీనియర్ హీరో అయివుంటే మాత్రమే మంచిది. జూనియర్, సీనియర్ లిద్దరున్నప్పుడు, జూనియర్ గోల్ సాధించడంలో నిస్సహాయుడవం ప్రేక్షకులు ఒప్పుకునే పాత్ర చిత్రణే. ఇద్దరూ సమాన హీరోలైనప్పుడు మంచిది కాదు. అప్పుడు ఉమ్మడి గోల్ వుండాల్సిందే. 

Q: 2. ఏ సినిమాలో అయినా సెకండ్ హాఫ్ లో విలన్ ను పూర్తిగా మట్టు బెట్టడానికో లేదా ప్రధాన పాత్ర తన గోల్ సాధించడానికి ఫస్ట్ యాక్ట్ లో పరిచయం చేయని, లేదా రాని పాత్రలను తీసుకుని రావడం, లేదా కొత్త ప్లాన్ వేయడం, లేదా కొత్త పాత్రల ఎంట్రీ తో కథ నడపడం అనేది స్ట్రక్చర్ ను ఫాలో అవడమే అవుతుందా లేదా?  

A: స్ట్రక్చర్ కి సంబంధం లేదు. స్ట్రక్చర్ కథని సెట్ చేస్తుంది. పాత్రల నడవడికని ఆ స్ట్రక్చర్ కి లోబడి క్రియేటివిటీ సెట్ చేస్తుంది. హీరో సాయంగా తీసుకునే పాత్ర ఎప్పుడైనా కథలోకి రావచ్చు. సెకండాఫ్ లో డల్ అవుతోందన్పిస్తే,  కథని రీఫ్రెష్ చేస్తూ డైనమిక్ గా ఆ పాత్రని తీసుకురావచ్చు. 

Q: 3. ఏదైనా కథలో ఓపెన్ డ్రామా చేసినప్పటికీ కథలో ట్విస్ట్ లు తెలిసి పోకుండా ఎలాంటి జాగ్రత్తలు తీసుకోవాలి? ఈమధ్య నేను ‘నైవ్స్ అవుట్’  అనే ఇంగ్లీష్ సినిమా చూసాను. దాంట్లో ఒక ఇంట్లో ఒక హత్య జరగడం, ఆ ఇంట్లో ఉన్న వాళ్లందరినీ అనుమానితులు అని ఎంక్వైరీ చేయడం, అంతలోపే హత్య చేసింది ఈ పాత్రే అని రివీల్ చేసి, ఓపెన్ డ్రామా చేశారు కానీ, ఇక అక్కడి నుంచి వచ్చే ట్విస్ట్ లలో ప్రధాన ట్విస్ట్ లను మనం ముందే పసిగడతాం. ఇలాంటప్పుడు కథలో సస్పెన్స్ కోసం ఎలాంటి జాగ్రత్తలు తీసుకోవాలి.

A: అనుకున్న దానికి వ్యతిరేకంగా జరగడమే ట్విస్ట్. ట్విస్ట్ లు ముందు తెలిసిపోయే అవకాశమే లేదు. ఓవరాల్ గా కథ తెలిసిపోతూ వుండొచ్చు గానీ, ఇప్పుడు ఫలానా ఈ విధంగా ఈ ట్విస్టు వస్తుందని ముందూహించడం కష్టం. ఒకరి కూతుర్ని కిడ్నాప్ చేసి కిడ్నాపర్ డబ్బు డిమాండ్ చేశాడనుకుందాం. కూతురు ప్రమాదంలో వుందని టెన్షన్ లో పడతాం. పేరెంట్స్ డబ్బిస్తారా, పోలీసులకి చెప్తారా అని ప్రశ్నించుకుంటాం. పేరెంట్స్ పోలీసులకే చెప్పేస్తారు. ఇక పోలీసులు డబ్బుతో ట్రాప్ చేయాలనుకుంటారు. ఇప్పుడు రిస్కు పెరిగిందని ఇంకింత టెన్షన్ లో పడతాం. డబ్బుని ఎరగా వేసి పోలీసులు కిడ్నాపర్ని పట్టేసుకుంటారు. హమ్మయ్యా కూతురు సేఫ్ అనుకుంటాం. కానీ పోలీసులు కిడ్నాపర్ ముసుగు లాగేస్తే సర్ప్రయిజ్ - ఆ ‘కిడ్నాపర్’ కూతురే! డబ్బు కోసం నాటకమాడింది. 

        ఈ ట్విస్టు ముందూహించగలమా? ఇలా ట్విస్టుకి ఫార్ములా సీన్ రివర్సల్ ట్రిక్కే. వూహించే దానికి భిన్నంగా సీనుని రివర్స్ చేయడమే. అయితే ‘నైవ్స్ అవుట్’ లోలాగా ఓవరాల్ గా కథ తెలిసిపోతూంటే, కథనంలో ఎన్ని ట్విస్టులిచ్చినా ఆసక్తి కల్గించవు. నీ కథ తెలిసిపోయిందిలే, ఇవన్నీ అనవసరం అనుకుంటాం. కథ సరిగ్గా లేనప్పుడే ట్విస్టులతో గిమ్మిక్కులు చేయాల్సి వస్తుంది. ‘క్యాష్’ (2007) అనే హిందీ మల్టీ స్టారర్ లో అడుగడుగునా ట్విస్టులే ట్విస్టులు. ఇన్ని ట్విస్టులు పెడితే వెగటు పుట్టిస్తాయి. ఫ్లాపవుతుంది. ‘క్యాష్’ ఫ్లాపయ్యింది. కథ ఎప్పుడూ రైటర్ తెలివి తేటలు ప్రదర్శిస్తున్నట్టు వుండకూడదు.  

        ఇక కథలో సస్పెన్స్ అనేది క్రియేటివిటీ చేసుకునే పని. కథని బట్టి ఆ క్రియేటివిటీ మారుతుంది. కాబట్టి సస్పెన్స్ కోసం తీసుకునే జాగ్రత్తలు చెప్పడం కష్టం. కానీ సస్పెన్స్ ని సృష్టించడానికి సినిమాలకి మ్యూజిక్, సినిమాటోగ్రఫీ, ఎడిటింగ్, సౌండ్ డిజైన్, ప్రొడక్షన్ డిజైన్ ఐదూ ముఖ్యం. 

Q: 4. ఏ కథలో అయినా పాత్ర కు ఇన్నర్ కాన్ఫ్లిక్ట్ అలాగే ఔటర్ కాన్ఫ్లిక్ట్ ఉండాలి అంటారు. కొన్ని సార్లు పాత్రకు ఇన్నర్ కాన్ఫ్లిక్ట్ లేకపోతే ఏం జరుగుతుంది? అలాగే పాత్రకు ఇన్నర్ కాన్ఫ్లిక్ట్ ఒకటే వుండి ఔటర్ కాన్ఫ్లిక్ట్ లేకపోతే ఏం జరుగుతుంది అనేది కొంచెం వివరణ ఇవ్వండి.

A: ఇన్నర్ కాన్ఫ్లిక్ట్ వుండి ఔటర్ కాన్ఫ్లిక్ట్ లేకపోతే పాత్ర పాసివ్ పాత్రవుతుంది. చదువుకుని పాసవమంటే, ఆ పని చెయ్యక, నిత్యం పేరెంట్స్ చీవాట్లతో ఇన్నర్ కాన్ఫ్లిక్ట్ అనుభవించే పాత్ర పాసివ్ పాత్రే. చదువుకుంటూ పాసయ్యే ప్రయత్నాలు ప్రారంభిస్తే, ఔటర్ కాన్ఫ్లిక్ట్ ఏర్పడి యాక్టివ్ పాత్రవుతాడు. ఇన్నర్ కాన్ఫ్లిక్ట్ పాత్ర వ్యక్తిగత పరిస్థితుల్ని బట్టి వుండొచ్చు. ఇన్నర్ - ఔటర్ కాన్ఫ్లిక్ట్స్ రెండూ సజీవ, చైతన్య వంతమైన పాత్రకుండాల్సిందే. ఇన్నర్ వుండి ఔటర్ లేకపోతే పాసివ్ ఎలా అవుతుందో, అలా ఔటర్ వుండి ఇన్నర్ లేకపోతే ఫ్లాట్ అవుతుంది. 

సికిందర్