సినిమా స్క్రిప్టులు ఎలా రాస్తారు? స్క్రిప్టు ఎక్కడెక్కడ ఏ వైబ్రేషన్ తో వుందో దృష్టిలో పెట్టుకోకుండా రాస్తారు. వైబ్రేషన్ ని
పుట్టించే ప్రతీ పదార్థం దాని ఫ్రీక్వెన్సీని బట్టి విశ్వం తో కనెక్ట్ అవ్వాలో వద్దో
నిర్ణయించుకుంటుంది. వైబ్రేషన్ హై ఫ్రీక్వెన్సీతో వుంటే విశ్వంతో కనెక్ట్
అవుతుంది. లేకపోతేలేదు. విశ్వం తో కనెక్ట్ అవడమంటే ప్రజా సమూహంతో కనెక్ట్ అవడమే.
ప్రజాసమూహంతో కనెక్ట్ అవడమంటే బాక్సాఫీసు విజయం సాధించడమే. అందుకని స్క్రిప్టుల
వైబ్రేషన్ హెచ్చు స్థాయిలో వుండాలి. స్క్రిప్టుల్లో ఎన్ని బోరు సన్నివేశాలు
రాస్తారు, అవి విశ్వంతో కనెక్ట్ అవుతాయా? అలాగే బోరుగా వుండే డైలాగులు, పాటలు, పోరాటాలు మొదలైనవి కూడా విశ్వంతో ఎట్టి పరిస్థితిలో కనెక్ట్ కాలే వు. ఇక
పాసివ్ హీరో పాత్రలతో సినిమాలు విశ్వంతో కనెక్ట్ అయ్యే ప్రశ్నే లేదు. అందుకనే
ఫ్లాపవుతున్నాయి. ఈ వైబ్రేషన్ ఫ్రీక్వెన్సీని దృష్టిలో పెట్టుకుని ప్రపంచంలో
ఎక్కడా స్క్రిప్టులు రాయడం లేదని రీసెర్చి చేస్తే తెలిసిపోయే విషయం. కానీ భావోద్వేగాల
హెచ్చుతగ్గుల్ని నియంత్రిస్తూ స్క్రిప్టులు రాస్తే వాటి చైతన్యం వేరే వుంటుందని
అర్ధమై ప్రయోగాత్మకంగా ఈ వ్యాసాన్ని ముందుకు తెస్తున్నాం.
వైబ్రేషన్ అంటే ఏమిటి? ప్రతీ పదార్ధం, ప్రతీ ప్రాణి పరమాణు స్థాయిలో ప్రోటాన్లు,
న్యూట్రాన్లు, ఎలక్ట్రాన్ లని కలిగి వుంటాయి (తర్వాత
క్వాంటమ్ ఫిజిక్స్ వచ్చేసి ఎలక్ట్రాన్లు లేవని, శక్తి తరంగాలే
వున్నాయనీ తేల్చింది అది వేరే విషయం). ఇలా పరమాణు స్థాయిలో ఇవి అలుపు
లేకుండా కంపిస్తాయి.
ఈ కంపనాలే శక్తిని సృష్టిస్తాయి. ఈ శక్తియే వైబ్రేట్ అవుతూ బయటికి ప్రసారమవుతుంది. ఈ వైబ్రేషన్ స్థాయినే ఫ్రీక్వెన్సీ అంటారు. మన ఆలోచనల ద్వారా, మాటల ద్వారా, చేతల ద్వారా ఉత్పన్నమయ్యే శక్తి
భావోద్వేగాలతో కూడి వుంటుంది (ఎమోషనల్ ఎనర్జీ). ఇలా వెలువడిన భావోద్వేగాలు వైబ్రేట్
అవుతూ విశ్వంలోకి విడుదలవుతాయి. అలా ఇవి మనల్ని మాత్రమే కాకుండా మన
చుట్టూ వున్న వాళ్ళని కూడా ప్రభావితం చేసే సామర్థ్యాన్ని కలిగి వుంటాయి.
క్వాంటం ఫిజిక్స్
ప్రకారం కూడా విశ్వంలోని అన్ని వస్తువులూ శక్తితో
తయారయ్యాయి. ఈ శక్తి తరంగాలు లేదా కంపనాలలో ప్రయాణిస్తుంది. ఈ అధ్యయనం
నుంచే లా ఆఫ్ ఎట్రాక్షన్ అనే కాన్సెప్ట్ ఉనికిలో కొచ్చింది. అంటే మనం ఎలా ఫీలైతే
అలాటి ఫీలింగ్ నే ఆకర్షిస్తాం. మనం కోపంతో వుంటే కోపాన్నే ఆకర్షిస్తాం. సంతోషంతో
వుంటే సంతోషాన్నే ఆకర్షిస్తాం. విజయాన్ని కోరుకుంటే విజయాన్నే ఆకర్షిస్తాం. అయితే
విజయం కోసం ఆఫర్మేషన్లు చేసి తర్వాత రోజంతా వాడ్ని తిడుతూ వీడ్ని కొడుతూ గడిపితే
లా ఆఫ్ ఎట్రాక్షన్ పనిచేయదు. ఎలాటి నెగెటివిటీకి లోను కాకుండా పాజిటివ్ భావాలతో
వుంటేనే పనిచేస్తుంది. మనం ఏమిస్తే విశ్వం తిరిగి అదే ఇస్తుంది. నేను పాజిటివ్
గానే వుంటున్నాను, ఎవరికీ ఏ హనీ చేయడం లేదు, అయినా లా ఆఫ్ ఎట్రాక్షన్ పనిచేయడం లేదంటే దానర్ధం- నువ్వు బయట అందరితో
బాగానే వుండొచ్చు, లోలోపల నీ ఫీలింగ్స్ ఏమిటి- భయం, నిరాశ, పని జరుగుతుందో లేదోనన్న అపనమ్మకమూ లాటి నెగెటివ్ భావాలతో నిండి వుంటే ఖచ్చితంగా
లా ఆఫ్ ఎట్రాక్షన్ (ఆకర్షణ సిద్ధాంతం) పని చేయదు. ఇదంతా చాలా పెద్ద సైన్సు, పక్కన పెడదాం.
వైబ్రేషనల్ ఫ్రీక్వెన్సీ కి
సంబంధించి డాక్టర్
డేవిడ్ ఆర్. హాకిన్స్ అనే మానసిక శాస్త్రజ్ఞుడు ఇనిస్టి ట్యూట్ ఆఫ్ నోయెటిక్ సైన్సెస్ తో కలిసి చేసిన ఒక సంచలనాత్మక అధ్యయనం -వివిధ
భావోద్వేగాల ద్వారా ఉత్పన్నమయ్యే శక్తి క్షేత్రం ఉనికిని ప్రదర్శించింది. అత్యంత స్వల్ప ఫ్రీక్వెన్సీ అయిన సిగ్గు (20) నుంచి అత్యున్నత
ఫ్రీక్వెన్సీ అయిన జ్ఞానోదయం (700+) వరకూ, వివిధ
భావోద్వేగాలకి విభిన్న ఫ్రీక్వెన్సీల విలువల్ని కేటాయించే స్కేల్ ని అభివృద్ధి చేశారు. భయం, కోపం వంటి భావోద్వేగాలు తక్కువ ఫ్రీక్వెన్సీలని
కలిగి వుంటే, ప్రేమ
- ఆనందం వంటి భావోద్వేగాలు అధిక ఫ్రీక్వెన్సీలని కలిగి వున్నట్టు
కనుగొన్నారు.
వైబ్రేషనల్ ఫ్రీక్వెన్సీ చార్ట్ ప్రకారం- 1. సిగ్గు (20 Hz) : అత్యల్ప ఫ్రీక్వెన్సీ. సిగ్గు అనేది అనర్హతకి సంకేతం కాబట్టి; 2. అపరాధ భావం (30- 60 Hz) : స్వయం ఘాతుకం, పశ్చాత్తాపానికి దారితీస్తుంది; 3. ఉదాసీనత (50 Hz) : నిరాశావాద స్థితి, సంకల్ప శక్తి లేకపోవడం; 4. శోకం (75 Hz) : బాధతో, దుఃఖంతో గడపడం; 5. భయం (100 Hz) : సమీప భవిష్యత్తు గురించి ఆందోళన, చింత; 6. కోరిక (125 Hz) : అసంతృప్తికి దారితీసే ఫీలింగ్; 7. కోపం (150 Hz) : విధ్వంసానికి దారితీసే శక్తి; 8. అహంకారం (175 Hz) : ఇగో మంచిదే కానీ, ఇందులో పవర్ వుండదు, నెగెటివ్ గా ఫోర్స్ వుంటుంది; 9. ధైర్యం (200 Hz) : శక్తికి కేంద్రం; ఒకరు తమ జీవితానికి బాధ్యత తీసుకోవడం ప్రారంభించే క్షణం; 10. సంపూర్ణ తటస్థత (250 Hz) : జడ్జిమెంటల్ కాని స్థితి; 11. సంకల్పం (310 Hz) : నేర్చుకోవడానికి, విస్తరించడానికి, పెరగడానికి, సర్దుబాటు చేసుకోవడానికి సంసిద్ధత; 12. అంగీకారం (350 Hz) : ప్రతిఘటన లేకుండా జీవితాన్ని దాని అన్ని రూపాల్లో స్వీకరించడం.
13. కారణం (400 Hz) : మేధోపరమైన, విశ్లేషణాత్మక అవగాహన, హేతుబద్ధత తర్కం; 14. ప్రేమ (500 Hz) : సామరస్యాన్ని, శాంతిని తీసుకురాగల పరివర్తనాత్మక ఎమోషన్; 15. ఆనందం (540 Hz) : కృతజ్ఞతతో, కరుణలతో కూడిన భావోద్వేగ స్థితి; 16. శాంతి (600 Hz) : సంతృప్తిని కలిగించే లోతైన అనుభూతి; 17. జ్ఞానోదయం (700-1000 1000 Hz) : ఏవేర్నెస్ పతాక స్థాయి. ఆధ్యాత్మిక, దైవిక సంబంధ భావోద్వేగం.
ఇలా అధిక ఫ్రీక్వెన్సీ గల ప్రేమ, ఆనందం ఆధ్యాత్మిక వికాసాన్ని కలిగిస్తాయి. తక్కువ ఫ్రీక్వెన్సీ గల ఆందోళన, ఒత్తిడి అనేవి అనారోగ్యాలతో ముడిపడి వుంటాయి. ఇంకా ఫ్రీక్వెన్సీలు చూద్దాం : 475 - సృజనాత్మకత; 505 - అందం. 510 - శక్తి, చొరవ; 530 - అంతర్ దృష్టి, ప్రశంస; 540 - హాస్యం, ఆనందం; 550 - బేషరతు ప్రేమ; 570 – పారవశ్యం.
ఇప్పుడు స్క్రిప్టు రాసేప్పుడు ఏం చేయాలి? సింపుల్.
లో ఫ్రీక్వెన్సీతో వుండే ఎమోషన్స్ ని ఇంకా కిందికి దించాలి, హై
ఫ్రీక్వెన్సీతో వుండే ఎమోషన్స్ ని ఇంకా పైకి పెంచాలి. ఉదాహరణకి- భయం, కోపం, ద్వేషం, పగ, హత్య వంటి 30 Hz వుండే ఫ్రీక్వెన్సీలని తగ్గించి
చూపించాలి. ఎలా తగ్గించాలి? ఎంత నీచంగా చూపిస్తే అంత
ఫ్రీక్వెన్సీ తగ్గుతుంది.
శాంతి, సంకల్పం, అంగీకారం వంటి హై ఫ్రీక్వెన్సీ ఎమోషన్స్ ని వాటి స్థాయిని పెంచి చూపించాలి. ప్రేమకి ఆనందం ఫ్రీక్వెన్సీ కలిపితే ప్రేమ ఫ్రీక్వెన్సీ అమాంతం పెరుగుతుంది. ఇలా సన్నివేశాన్ని బట్టి ఫ్రీక్వెన్సీలని కలుపుకోవాలి. ప్రేమలో అంగీకారం కుదిరినప్పుడు సన్నివేశాన్ని బట్టి ఆనందం, లేదా శాంతి ఫ్రీక్వెన్సీని కలిపినప్పుడు హైలైట్ అవుతుంది అంగీకార సన్నివేశం. ఈ ఫ్రీక్వెన్సీ మాటల్లో, చేతల్లో కూడా కనపడాలి.
ఇక స్క్రిప్టు లో ఏ సన్నివేశం ఏ భావోద్వేగంతో ఏ ఫ్రీక్వెన్సీ తో వుందో గ్రాఫ్ గా వేసుకుంటే కథ ఎక్కడెక్కడ డౌనైందో, ఎక్కడెక్కడ హై అయిందో తెలుస్తుంది. కథ ప్రకారం కొన్ని లో -ఫ్రీక్వెన్సీలు తప్పవు. అయితే ఈ డౌన్లు ఎక్కువైతే కథ బలహీనపై పోతుంది. దేని ఆధారంగా ఈ హై, డౌన్లు ఏర్పడతాయో తెలుసుకుంటే ఫ్రీక్వెన్సీల ప్లే అలవాటవుతుంది. జానర్స్ ఫ్రీక్వెన్సీలని నిర్ణయిస్తాయి. రోమాంటిక్ కామేడీ జానరైతే కామెడీ ఫ్రీక్వెన్సీ 550 తో సన్నివేశాలన్నీ హైలోనే వుంటాయి. ఇందులో లో -ఫ్రీక్వెన్సీ ఎమోషన్స్ కి స్థానం లేదు. అంటే ఆద్యంతం స్క్రిప్టు హై ఫ్రీక్వెన్సీ తో ఫెళఫెళ లాడుతూ వుంటుందన్నమాట. అదే రోమాంటిక్ డ్రామా అయితే ఆనంద విషాదలతో కూడిన హై అండ్ డౌన్ గ్రాఫుతో వుంటుంది. ఈ డౌన్లు ఎక్కువ కాకుండా చూసుకోవాలి.
ఇలాగే ఇతర జానర్లు డిమాండ్ చేసే
ఎమోషన్లు తీసుకుని వాటి ఫ్రీక్వెన్సీ లని ప్లే చేయాలి. ఈ ఫ్రీక్వెన్సీలు
సంభాషణాల్లో, యాక్షన్ లో కూడా కనపడాలి. జేబులోంచి నోటు కింద
పడిపోవడం లో- ఫ్రీక్వెన్సీ, అదే గాలి కెగిరిపోవడం హై
ఫ్రీక్వెన్సీ. ఐ లవ్ యూ అనడం ఒక భావాన్ని ప్రకటించడం మాత్రమే. అదే ఐ లివ్ విత్ యూ
అంటే అందులో కన్ఫర్మేషన్ వుంది, యాక్షన్ వుంది...అంటే థ్రిల్
వుంది. థ్రిల్ హై ఫ్రీక్వెన్సీ. కలియుగం యాక్షన్ లో వుండగా భావాలతో పని జరగదు, చేతల్లో చూపించాలి. ఇంతకంటే విడమర్చి చెప్పాల్సిన అవసరం లేకపోవచ్చు.
—సికిందర్