స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు అతి శ్రమ పెట్టకూడదు. అత్యంత శ్రమ పెట్టిందీ ‘హిట్ -ది ఫస్ట్ కేస్’.... దీని క్రియేటివ్ యాస్పెక్ట్ లో ఐదు మేజర్ సమస్యలున్నాయి. 1. కథా మర్యాద తప్పడం, 2. జానర్ మర్యాదని అతిగా ప్రదర్శించడం, 3. ఎన్నెన్నో క్లూస్ తో ప్రేక్షకుల జ్ఞాపక శక్తికి అతిగా పరీక్ష పెట్టడం,4. పాసివ్ పాత్ర, 5.ఎండ్ సస్పెన్స్ కథ నడపడం. ఈ జానర్లో పోలీస్ ఇన్వెస్టిగేషన్ అంటేనే లాజిక్ తో కూడుకున్నది. ఫార్ములా సినిమాల్లో పోలీసు దర్యాప్తులో లాజిక్ ని వదిలేసి సినిమాటిక్ లిబర్టీ అంటూ వెళ్లి పోవచ్చేమో గానీ, ఇలాటి పోలీస్ ప్రోసీజురల్ జానర్ లో కుదరదు. ఇది పక్కా ప్రొఫెషనల్ గా వుండాల్సిందే. ఇటీవలే ఇలాటి క్రైం థ్రిల్లర్ జానర్ మర్యాదల గురించి సవివరంగా పేర్కొంటూ ఆరు వ్యాసాలిచ్చాం గమనించే వుంటారు.ఈ వ్యాసాలిచ్చాక వచ్చిన ఈ మొదటి పోలీస్ థ్రిల్లర్ ‘హిట్’ గురించి ఇలా రాయాల్సివచ్చింది. అసలు రాయాల్సింది ‘ఏజెంట్ రాఘవ్ - క్రైం బ్రాంచ్’ అనే వొక పక్కా హిందీ టీవీ క్రైం ఎపిసోడ్ గురించి. సరే, ‘ఎవ్విరీ డిటెయిల్  కౌంట్స్’ అని పోలీస్ ప్రోసీజురల్ అయిన ‘16 డి’ తమిళ డబ్బింగ్ కి ట్యాగ్ లైన్ గా వుంటుంది. ఇన్వెస్టిగేషన్ లో ప్రతీదీ లాజికల్ గా వుండాల్సిందే. నిజ జీవితంలో పోలీస్ డిటెక్టివ్ అనే అతను, లేదా ఇన్వెస్టిగేషన్ ఆఫీసర్ (ఐఓ)  - సినిమాని సినిమాగా చూడాలన్న వితండ వాదంతో లాజిక్ లేని ఇన్వెస్టిగేషన్ చేస్తే కోర్టులో శృంగభంగమవుతుంది. సినిమాని సినిమాగా చూడాలి యువరానర్ అని వాదిస్తే, కథని కథలాగా చూసి కేసు రాసుకురామ్మంటాడు జడ్జి. నేర ఘటనని నేర ఘటన లాగా చూస్తేనే ఇన్వెస్టిగేషన్ నిర్దుష్టంగా చేసి కోర్టులో దోషుల్ని శిక్షింప జేయగలడు ఆఫీసర్. ఐనా కూడా ఎంత ఇన్వెస్టిగేషన్ సినిమా అయితే మాత్రం, ఇంత భూతద్దంలో చూడాలా అనుకుంటే చేసేదేం లేదు. బుద్ధిపూర్వకంగా మెదడుకి పరీక్ష పెట్టే ఉద్దేశంతో, పజిల్స్ తో సాగే ఈ ‘హిట్’ లో పజిల్స్ ని పరిశీలించాల్సిందే...ఈ వ్యాసం ఉద్దేశం సినిమాని తక్కువ చేయడం కాదు, ఇన్నేసి పొరపాట్లు మళ్ళీ ఇంకెవరైనా చేయకుండా వుండాలన్నసదుద్దేశమే. అయినా ఇదంతా కాదు, మేం తీసేది మేం తీస్తామంటే అదీ ఓకే, నో ప్రాబ్లం.

      ఈ స్క్రీన్ ప్లే సంగతుల్లో ఎండ్ సస్పెన్స్ గా వున్న ఈ కథలో, ప్లస్ లు మైనస్ ల గురించి ఇలా చెప్పుకుంటున్నామంటే, వీటిని సరిదిద్దుకుంటే ఈ ఎండ్ సస్పెన్స్ కథ ఓకే అయిపోతుందని కాదు. ముమ్మాటికీ కాదు. పోలీస్ థ్రిల్లర్ జానర్ మర్యాదల గురించి గత వ్యాసాల్లో చెప్పుకున్న విధంగా, ఎండ్ సస్పెన్స్ ఈ జానర్ కథ కాదు. ప్రైవేట్ డిటెక్టివ్ కథ వుతుంది, అదీ ప్రింట్ మీడియా కథవుతుంది. విజువల్ మీడియాగా పోలీస్ డిటెక్టివ్ కథకి సీన్ టు సీన్ సస్పెన్స్ వుండాల్సిందే. కనుక ‘హిట్’ అనే ఈ ఎండ్ సస్పెన్స్ కథైనా ఎన్ని లోపాలతో, ఎన్ని దీపాలతో వుందని మాత్రమే ఇక్కడ తెలుసుకోవడం. ఈ లోపాలు సరిదిద్దుకుని ఎండ్ సస్పెన్స్ సినిమాలు ఇంకా తీయమని కాదు. ఎండ్ సస్పెన్స్ సినిమాలన్నీ గత ఇరవై ఏళ్లుగా ఫ్లాపయ్యాయి. ఈ విషయం కొన్ని వందల రివ్యూలలో విన్నవించుకుంటున్నాఅలాగే తీస్తున్నారు. బేసిక్ నాలెడ్జి ప్రాబ్లం. 

       ఈ సినిమాని మెదడుకి ఎంతో పదునుబెట్టి చూసివుంటారు. అలాగే ఈ స్క్రీన్ ప్లే సంగతుల వ్యాసాలూ అంతే శ్రమకోర్చి చదవడానికి సిద్ధపడాలని చెప్పేందుకు చింతించక తప్పడం లేదు. 

       ఈ వ్యాసంలో ఫస్టాఫ్ లో – మొదట బిగినింగ్ విభాగం వరకూ చూద్దాం. కథనంలో ఎక్కడేం జరుగుతూ ఎలా ముందుకు సాగిందో పరిశీలిద్దాం. ఇక్కడ ఇస్తున్న అంకెలు సీన్ నెంబర్లు కావు. ముందుగా బిగినింగ్ విభాగపు బిజినెస్. ఇది విక్రం పానిక్ ఎటాక్ తో ప్రారంభమవుతుంది. తర్వాత తన మానసిక సమస్యకి మెడికల్ సలహా కాదని ఇలాగే డ్యూటీ చేస్తానంటాడు.      

       1. విక్రం ఒక హత్యా స్థలంలో కలుపు మొక్కల లాజిక్ తో శవం ఆచూకీ కనుగొంటాడు. ఇలా పోలీస్ ఇన్వెస్టిగేటర్ గా విక్రం స్కిల్స్ ఏమిటో మనకి పరిచయమవుతుంది. 

       2. తర్వాత రివాల్వర్ తో కాల్చుకుని ఒకతను ఆత్మహత్య చేసుకున్న ఘటనా స్థలానికెళ్తే, అక్కడ డ్యూటీలో వున్నఇన్వెస్టిగేటర్ అభిలాష్ అడ్డుకుంటాడు. ఇద్దరి మధ్య గొడవలున్నట్టు అర్ధమవుతుంది. మృతుడు రివాల్వర్ తో కాల్చుకుంటూ సెల్ లో రికార్డు చేసుకుని, ఆత్మహత్య చేసుకున్నట్టు చెప్తాడు అభిలాష్. మరి సెల్ ఎలా ఆఫ్ చేశాడని అడుగుతాడు విక్రం. కాబట్టి ఇంకో వ్యక్తి  రికార్డు చేసి వుండాలనీ, ఇది బలవంతంగా చేయించిన ఆత్మహత్యనీ తేలుస్తాడు విక్రం. అసలు చేతులకి గ్లవ్స్ తొడుక్కోకుండా, సెల్ ని ఎందుకు ముట్టుకున్నావని నిలదీస్తాడు అభిలాష్ ని. ఇలా విక్రం స్కిల్స్ మనకి ఇంకోసారి తెలుస్తాయి.   

       3. తర్వాత విక్రం ఫోరెన్సిక్ లాబ్ కి వెళ్తాడు. అక్కడ సైంటిఫిక్ ఆఫీసర్ నేహా అతడి గర్ల్ ఫ్రెండ్ గా పరిచయమవుతుంది. అతడి మెంటల్ కండిషన్ గురించి ఆమె తీవ్రంగానే మాట్లాడి, ఇక లీవ్ పెట్టి రెస్టు తీసుకోకపోతే, తనని చూడ్డం మానెయ్యమని చెప్పేస్తుంది. అక్కడే లాబ్ ఇంచార్జి షిండే పరిచయమవుతాడు. విక్రం కొలీగ్ రోహిత్ ఫ్లాట్లో, అతడి భార్య స్వప్న పరిచయమవుతుంది. 

       4. ఆ తర్వాత టీవీ వాయిసోవర్ వస్తూంటుంది...నగరంలో కొత్తగా ఏర్పాటయిన ‘హిట్’ శాఖ వల్ల హత్యలు తగ్గినట్టు, ఇక మిస్సింగ్ కేసులు, కిడ్నాప్ కూడా చేపడతారనీ ప్రకటన...

       5. ‘హిట్’ (హొమిసైడ్ ఇంటర్వెన్షన్ టీమ్) కార్యాలయంలో చీఫ్ విశ్వనాథ్ పరిచయమవుతాడు. ఇతడ్నివిక్రం కలిసి, ఆరు నెలల లీవ్ లెటర్ ఇస్తాడు. లెటర్ లో, ఎప్పుడు పిలిస్తే అప్పుడు వస్తానని రాశాడు కాబట్టి, వెంటనే లీవ్ మంజూరు చేస్తాడు విశ్వనాథ్.

       6. ప్రీతి అనే స్టూడెంట్ ఫ్రెండ్స్ ని కలవడానికి కారులో బయల్దేరుతుంది. ఔటర్ రింగ్ రోడ్డు మీద కారు పాడయి ఒకపక్క నాపుకుని చూస్తూంటే, అటుగా వస్తున్న ఎస్సై ఇబ్రహీం కారాపి దిగి విషయం కనుక్కుంటాడు. తను రావిర్యాల గేటెడ్ కమ్యూనిటీలో వుంటాననీ, కారు పాడయిందనీ అంటుంది ప్రీతి. తన కార్లో డ్రాప్ చేస్తానని అతనంటే ఒప్పుకోదు. ఎవరికైనా కాల్ చేశావా అంటే, సెల్ ఫోన్ ఇంట్లో మర్చిపోయాననీ, దాని కోసం ఇంటికి తిరిగి వెళ్తూంటేనే కారు పాడయిందనీ  అంటుంది. అతను తన సెల్ లో మాట్లాడిస్తాడు. తండ్రితో మాట్లాడి తను ఎక్కడుందో చెప్తుంది. ఎస్సై ఇబ్రహీం వెళ్ళిపోతాడు. 

       ఒక పోలీస్ స్టేషన్ కెళ్ళి ఫైలు అందిస్తే ఇది కాదు, వేరే ఫైల్ అంటే వెనక్కి బయల్దేరతాడు ఇబ్రహీం. వెనక్కి వస్తూంటే అదే స్పాట్ లో ప్రీతి ఆగి వున్న ఒక బ్లూ కార్లోకి తొంగి మాట్లాడుతూ కన్పిస్తుంది. ఇబ్రహీం తన పోలీస్ స్టేషన్ కెళ్ళిపోయి వేరే ఫైలుతో తిరిగి వస్తూంటే, ఇప్పుడు అక్కడాగి వున్న ప్రీతి కారు ముందు ఇంకో కారు వుంటుంది. ఇప్పుడు అక్కడ ప్రీతి తండ్రి మోహన్ వుంటాడు. ఇక్కడ ప్రీతి లేదంటాడు. ఇంటికి చేరుకుందేమో కనుక్కోమంటాడు ఇబ్రహీం. కనుక్కుంటే రాలేదని చెప్తుంది ప్రీతి తల్లి లక్ష్మి. ఫ్రెండ్స్ దగ్గరికి వెళ్ళిపోయిందేమో, ఒకవేళ రాత్రికి రాకపోతే తనకి కంప్లెయింట్ చేయమంటాడు ఇబ్రహీం. 

       7. ఉదయం పోలీస్ స్టేషన్ కి వెళ్లి ప్రీతి రాలేదని అంటాడు మోహన్. ‘నాకెందుకు కాల్ చేయలేదు?’ అంటాడు ఇబ్రహీం. మోహన్ సీరియస్ అయిపోతూ, ‘చెప్తే అర్ధం గాదా నీకూ?నిన్ననే సీరియస్ గా తీసుకుని వుంటే...నా కూతురితో చివరిగా మాటాడింది నువ్వే. అసలెందుకు తనని రోడ్డు మీద వదిలేసి వచ్చావ్?’ అని దురుసుగా మాట్లాడతాడు. ఇబ్రహీం కూడా సీరియస్ అయిపోయి ధూంధాం చేస్తాడు. కంప్లెయింట్ ఇచ్చి వెళ్ళమంటాడు. 

       ఈ పోలీస్ స్టేషన్ సీను 25నిమిషాల కొచ్చే ప్లాట్ పాయింట్ -1 సీను. దీంతో బిగినింగ్ విభాగం ముగిసింది. 

       బిగినింగ్ విభాగం వివరణ :

    ఈ బిగినింగ్ సీన్స్ లో జరగాల్సిన బిజినెస్ చూద్దాం. కథా నేపథ్య రంగం ఏర్పాటు, పాత్రల పరిచయం, సమస్యకి దారితేసే పరిస్థితుల కల్పన, సమస్య ఏర్పాటూ అనే నాల్గు టూల్స్ తో...1. కథా నేపథ్య రంగ ఏర్పాటులో హిట్ శాఖనీ, పోరెన్సిక్స్ శాఖనీ, ప్రీతి అదృశ్యాన్నీ పరిచయం చేసి, వీటి కేంద్రంగా కథ నడవబోతున్నట్టు సూచనలిచ్చారు, 2. పాత్రల పరిచయాల్లో ఈ కథలో దోషులుగా పట్టుబడ బోయే విక్రం కొలీగ్ రోహిత్, అతడి భార్య స్వప్నలని పాజిటివ్ గా పరిచయం చేస్తూ, తురుపు ముక్కల్లా చేతిలో వుంచుకున్నాడు కథకుడు. దూరదృష్టితో ఇది మంచి ఆలోచన. ఇక ‘హిట్’ ఇన్వెస్టిగేటర్ విక్రం, చీఫ్ విశ్వనాథ్, ఇంకో కొలీగ్ అభిలాష్ తో బాటు, ఫోరెన్సిక్స్ లో విక్రం గర్ల్ ఫ్రెండ్ గా నేహానీ పరిచయం చేశారు. ఫోరెన్సిక్స్ ఇంచార్జిగా షిండేని పరిచయం చేశారు. మరో పక్క ప్రీతి పేరెంట్స్ తో బాటు, ఎస్సై ఇబ్రహీంనీ పరిచయం చేశారు. ఈ పాత్రలన్నీ బిగినింగ్ విభాగం నుంచే కథని నడిపే పాత్రలు. 

       3. సమస్యకి దారితీసే పరిస్థితుల కల్పనని, ప్రీతి ఫ్రెండ్స్ ని కలవడానికి బయల్దేరడం దగ్గర్నుంచీ ఎత్తుకున్నారు, 4. సమస్య ఏర్పాటుని, ప్రీతి పేరెంట్స్ ప్రీతి మిస్సింగ్ కంప్లెయింట్ ఇవ్వడంతో చేశారు.

 బిగినింగ్ విభాగం మరింత వివరణ :
       1. కథకి నేపథ్య రంగాన్నిఏర్పాటు చేస్తూ, ‘హిట్’ అనే హొమిసైడ్ ఇంటర్వెన్షన్ టీమ్ ని, ఫోరెన్సిక్ లాబ్ నీ చూపిస్తూ వీటి చుట్టూ కథ వుండబోతుందని తెలియజెప్పారు. హొమిసైడ్ ఇంటర్వెన్షన్ టీమ్ హత్య కేసుల్ని విచారించే బృందమన్నారు. హొమిసైడ్ అంటే హత్య. ఈ బృందం వల్ల నగరంలో హత్యలు తగ్గాయని పరిచయ వాక్యాలు చెప్పారు. ఈ బృందం ఇలా సక్సెస్ అయిన దృష్ట్యా ఇకపైన మిస్సింగ్, కిడ్నాప్ వంటి కేసుల్ని కూడా చేపడుతుందనీ ప్రకటించారు. ఈ విధంగా  ప్రీతి మిస్సింగ్ కేసుని చేపట్టినట్టు చూపించారు. ఇలా ఇది మిస్సింగ్ కేసు పరంగా ‘హిట్’ చేపట్టిన ఫస్ట్ కేస్ అయినట్టు ప్రతిపాదించారు. టైటిల్ కి న్యాయం చేశామనుకున్నారు. 

       హత్యలు వంటి మేజర్ క్రైమ్స్ కోసం ఏర్పాటయిన ఈ ప్రత్యేక హైటెక్ శాఖ, ప్రొటోకాల్ తప్పి మిస్సింగులు, కిడ్నాపుల కేసులూ పట్టించుకుంటూ విలువైన ఎనర్జీ వేస్ట్ చేసుకుంటుందా? మిస్సయిన, కిడ్నాపయిన వ్యక్తులు హత్యకి గురయితే అప్పుడు రంగ ప్రవేశం చేయవచ్చేమో. మరిప్పుడేం చేయాలి? హొమిసైడ్ ఇంటర్వెన్షన్ టీమ్ స్థాపనోద్దేశాన్ని పరిరక్షించాలంటే, ప్లాట్ పాయింట్ వన్ కల్లా ప్రీతి మర్డరవాలి. ఆ మర్డర్ కేసుతోనే ‘హిట్’ రంగంలోకి దిగాలి. 

       కేవలం ప్రీతి మిస్సింగ్ అని చెప్పడం వల్ల ప్లాట్ పాయింట్ వన్ బలహీనంగా తయారైంది. ఎప్పుడైతే ఫస్ట్ యాక్ట్ ఇలా బలహీనంగా వుంటుందో, అప్పుడు సెకండాఫ్ లో థర్డ్ యాక్ట్ కూడా కుదరక బలహీనమవుతుందని జనరల్ రూలు స్క్రీన్ ప్లే రచనలో. మొత్తం కథకి డీఎన్ఏ అంతా ప్లాట్ పాయింట్ వన్ లోనే వుంటుంది. డీఎన్ఏ పుచ్చిపోయిందా, ఇక చచ్చిపోవడమే కథ. 

       ప్రీతి ఎలాగూ మిస్సయిన రాత్రే మర్డర్ అయిందని తర్వాత ఎండ్ విభాగం కథనంలో కథకుడు మిస్టరీ విప్పాడు కాబట్టి, ప్లాట్ పాయింట్ వన్ దగ్గరే ఆమె అలా మర్డరై వుండచ్చన్న అనుమానాలు సృష్టించాల్సి వుంటుంది. ఎస్సై ఇబ్రహీం మర్నాడు ఆ స్పాట్ కొచ్చి ప్రీతి కారు చెక్ చేస్తున్నప్పుడు, అతనొక విషయం పూర్తిగా మర్చిపోయాడు. ప్రీతి కారు ముందు బ్లూ కారు ఆగి వున్నట్టూ, అందులోకి తొంగి చూస్తూ ప్రీతి మాట్లాడుతున్నట్టూ క్రితం సాయంత్రం తను చూసి వున్నాడు గనుక, ఆ బ్లూ కారు వుండిన స్పాట్ ని వెంటనే చెక్ చేయాలి. చెక్ చేసి వుంటే అక్కడ దూదీ, విరిగిన సిరంజీ అప్పుడే దొరికేవి. ఎస్సై ఇబ్రహీం అనవసరంగా వీటిని మిస్ చేసుకున్నాడు. ఫలితంగా అర్ధం లేకుండా సస్పెండ్ అయ్యాడు. తర్వాత ఈ స్పాట్ లోనే కదా ఫోరెన్సిక్ కి ఆ దూదీ, విరిగిన సిరంజీ లభించినట్టు మిడిల్ కథనంలో వెల్లడించాడు కథకుడు? 

       ఇబ్రహీం మూసి వున్న ప్రీతి కారు అద్దాల్లోంచి లోపలికి తొంగి చూస్తాడు. అప్పుడు సీట్లో ఆమె హేండ్ బ్యాగు చూసి డోర్ తెరిపించే ప్రయత్నం చేస్తాడనుకుంటాం. అదేమీ చేయకుండా, కారుని సీజ్ చేయకుండా వెళ్ళిపోతాడు. కనీసం వీడియో కూడా తీయించడు. వీడియో లేకుండా ప్రీతి కారక్కడ వదిలేసిందని స్థల సాక్ష్యం ఏముంటుంది కోర్టులో? ఇక్కడే కాదు, ఈ సినిమాలో ఎక్కడా, ఏ నేరస్థలంలోనూ వీడియోగ్రఫీయే వుండదు. కనీసం ఫోటోగ్రఫీ కూడా వుండదు. 

       ఇబ్రహీం కారు డోర్ తీయించి బ్యాగు సీజ్ చేసి వుంటే, డాగ్ స్క్వాడ్ ని పిలిపించి, బ్యాగుని చూపించి వుంటే, ఆ డాగ్సే ఆమె వాసన పట్టుకుని ఎటు వెళ్లిందో పరుగెత్తేవి. ఆఫ్ కోర్స్, ఆమె ఎక్కడ వాహనం ఎక్కేస్తే అక్కడివరకూ వెళ్లి ఆగిపోతాయి. ఆమె పక్కనే ఆగిన బ్లూ కారెక్కి వెళ్లిందో లేదో, ఇప్పుడే అనుమాన నివృత్తి అయ్యేది. అసలు ఓఆర్ ఆర్ మీద రాత్రంతా అలా వదిలేసి వున్న ప్రీతి కారుని పెట్రోలింగ్ పోలీసులు కూడా చూసి వూరుకోలేరు. 

       ఇదంతా అలా వుంచి, ఇబ్రహీం ప్రీతి ఇంట్లో వదిలేసి పోయిన ఆమె సెల్ ఫోన్ చెక్ చేసి కూడా వుండాల్సింది. ఎవరైనా మొట్టమొదట ఆ పనే చేస్తారు. ఫ్రెండ్స్ ని కలవడానికి బయల్దేరిన ఆమె రాకపోవడంతో ఫ్రెండ్ ఆమె సెల్ కి కాల్స్ చేసే వుంటారు. రాత్రంతా ఆమె పేరెంట్స్ ఎక్కడ వెతికారో తెలీదు. ఇంకా చీకటి పడ కుండానే ఫ్రెండ్స్ నుంచి కాల్స్ వస్తూండాలి. అప్పుడే పేరెంట్స్ అప్రమత్తమై పోలీసులకి చెప్పేసి వుంటే రాత్రి నుంచే వేట మొదలయ్యేది. తీరుబడిగా ఉదయం పోలీస్ స్టేషన్ కి వెళ్లి ఎస్సై ఇబ్రహీం మీద అనవసరంగా అరిచాడు. 

       మరొకటేమిటంటే, ఎండ్ విభాగంలో కథకుడు రివీల్ చేసే అసలు విషయాన్ని బట్టి, ప్రీతి ఎక్కిన బ్లూ సెడాన్ కారు వాడు క్రిమినల్ లా కనిపించే మెకానిక్. వాడు కారాపితే వాడి దగ్గరికెందుకు వెళ్లి మాట్లాడింది? తండ్రే పికప్ చేసుకోవడానికి వస్తున్నాడన్నాక? తను వున్నది పెద్ద గోల్కొండ, రావిర్యాల టోల్ బూత్స్ కి మధ్యనే అని తండ్రికి చెప్పింది కదా? అంత దగ్గరలో వున్నప్పుడు తండ్రి కోసం వెయిట్ చేయకుండా, ఇంకేదో కారెక్కేసి వెళ్ళిపోతే - ఆ వచ్చిన తండ్రిని కంగారు పెట్టడం కాదా? అసలు ఎస్సై ఇబ్రహీం డ్రాప్ చేస్తాను రమ్మన్నప్పుడు, పోలీస్ కారెక్కనని అన్న తనే, ఎవడో బ్లూ కారు వాడి దగ్గరికి ఎందుకు వెళ్ళింది? అమ్మాయిలెవరైనా  అలా ఏకాంతంలో చిక్కుబడి పోతే కార్లాపే వాళ్ళుంటారు. వాళ్ళని ఇగ్నోర్ చేయకుండా, అసలు ఎవరి కంటా బడకుండా తన కార్లోనే కూర్చోకుండా, ఎందుకు రోడ్డు మీద నిలబడాలి? ఓ పక్క పోలీసులు అమ్మాయిలకి అన్నన్ని జాగ్రత్తలు చెప్తూ ప్రచారం చేస్తూంటే, ఒక స్టూడెంట్ అయివుండి ఆ జాగ్రత్తలు విననే లేదా? ఏ లోకంలో జీవిస్తోంది? ఇలా ఇన్ని లోపాలతో సమస్యకి దారితీసే పరిస్థితుల కల్పనా వుంది. దీన్ని బట్టే - ఇన్ని లోపాలమయంగా - ప్లాట్ పాయింట్ వన్ దగ్గర సమస్య ఏర్పాటయింది.

        పాత్ర ఆదర్శంగా వుండాలి. ఎవరైనా చూస్తే పాత్ర నుంచి నేర్చుకునేలా  వుండాలి. వాహనం ట్రబులిస్తే ఎవరి సహాయమూ తీసుకో కుండా తమకి కాల్ చేయాలని పోలీసులే అంటున్నారు. కాల్ చేయడానికి తన దగ్గర సెల్ లేదు. అలాంటప్పుడు కార్లోనే కూర్చోవాలి. ఏ పోలీస్ పెట్రోలింగ్ వాహనమో వస్తుంది. వాళ్లకి చెప్పాలి. ఎస్సై వచ్చినప్పుడు అతడి కారెక్కననడం తప్పు. మెకానిక్ ని పంపించమని చెప్పొచ్చు. లేదా ఇల్లు దగ్గరలోనే వుందని చెప్పి, అతడి సెల్ అడుక్కుని మాట్లాడి, అతడికి థాంక్స్ చెప్పి కార్లోనే కూర్చుంటే సరిపోతుంది. 

       తర్వాత ఆ వచ్చిన బ్లూ కారు కిడ్నాపర్ ఆమెని టార్గెట్ చేసి ప్లానింగ్ తోనే వచ్చాడు కాబట్టి, జాగ్రత్తలు తీసుకున్న ఆమెని ఎలా కిడ్నాప్ చేశాడన్నది సీను లో జరగాలి. ఇల్లు దగ్గరలోనే వుంది కాబట్టి ఆమె అక్కడ వెయిట్ చేయడంలో జస్టిఫికేషనుంది. దూరంగా ఎక్కడో వుంటే వెయిట్ చేసేది కాదేమో. ఎస్సై చెప్పినట్టు వినేదేమో. పాత్ర ఆదర్శవంతంగా వుండాలి. అన్నిజాగ్రత్తలూ తీసుకున్నా అపాయంలో పడిందంటే సానుభూతి వుంటుంది. జాగ్రత్తలే తెలీని పాత్ర పట్ల సానుభూతి ఏర్పడదు. పైగా కథని చెడగొట్టిందని వైరాగ్యం పుడుతుంది. ప్రీతి నీతి ప్లాట్ పాయింటు స్వాహాయై నమః.
***
       2. పాత్రల పరిచయ క్రమంలో ఇన్వెస్టిగేటర్ విక్రంని మానసిక పీడితుడిగా చిత్రించడం ఈ జానర్ మర్యాదకి ఎలా భంగకరమో క్రితం వ్యాసంలోనే చూశాం. అంతే గాకుండా, ఈ మానసిక సమస్య అతణ్ణి పాసివ్ పాత్రగా కూడా మార్చింది. ఇక్కడ గతంలో తన చెల్లెలి దారుణ హత్యకి పిచ్చెత్తి పోవడం కాదు కావాల్సింది, ఆ హంతకుణ్ణి పట్టుకునే ఎమోషనల్ గోల్ తో వుండడం కావాలి. అప్పుడు పాసివ్ నెస్ పోతుంది.  ‘ఏజెంట్ రాఘవ్ -క్రైం బ్రాంచ్’ టీవీ ఎపిసోడ్స్ లో, రాఘవ్ కి అపారమైన స్కిల్స్ తండ్రి నుంచే వచ్చాయి. తండ్రి సైకియాట్రిస్ట్. తండ్రి క్లయంటే తండ్రిని హత్య చేశాడు. ఆ కేసు పోలీసులు సాల్వ్ చేయలేని కేసుగా మిగిలిపోయింది. క్రైం బ్రాంచ్ లో చేరాక రాఘవ్ కి, ఆ హంతకుణ్ణి పట్టుకోవడంగా ఇన్నర్ గోల్ వుంటుంది. అలా యాక్టివ్ పాత్రగా వుంటాడు. 

       పోలీస్ డిటెక్టివ్ కి విషాదకర బ్యాక్ స్టోరీ ఇస్తే రొటీన్ హీరో అయిపోతాడు. ఈ జానర్లో పోలీస్ డిటెక్టివ్ అయినా, స్పై జానర్లో స్పై అయినా, సొంత బాధలతో వుండరు. ఒక ప్రొఫెషనల్స్ గా ప్రపంచ బాధే తమ బాధగా వుంటారు. సోషల్ ఆర్డర్ ని స్థాపించేందుకు శ్రమిస్తారు. ఇలా చూసినప్పుడు విక్రంకి రన్నింగ్ స్టోరీలో మిస్సైన గర్ల్ ఫ్రెండ్ నేహాతో ఎమోషనల్ ఆర్క్ ఒక్కటి వుంటే సరిపోతుంది. మిడిల్ విభాగంలో ప్రీతి కేసు పరిశోధిస్తూ ఒక చోట అంటాడు- ప్రీతి ఎమోషనల్ గా టచ్ చేసిందని. ఆ మాట మిస్సయిన నేహా గురించి అనాల్సింది. 

       ఇక ప్రారంభంలో రెండు సీన్లు ఇన్వెస్టిగేటర్ గా విక్రం స్కిల్స్ తెలియజేయడానికి ఉద్దేశించాడు కథకుడు. స్కిల్స్ అనగానే ఇటీవల ఒక కథ డిస్కషన్స్ లో జరిగింది ప్రస్తావించక తప్పని అవసరం వస్తోంది (ఎప్పుడో తప్పనిసరైతే తప్ప వెల్లడించడం జరగదు. అదీ పరోక్షంగానే వుంటుంది)...ఒక స్టార్ హీరో కథ డిస్కషన్స్ లో హీరోని  స్కిల్స్ తో పరిచయం చేయడం అవసరమా అన్న ప్రశ్న వచ్చింది అంతా జరిగిపోయాక. చాలా సినిమాల్లో ఇది రొటీనే. ఈ టెంప్లెట్ అవసరమా అన్పించింది దర్శకుడికి. నిజమే, కథలో హీరో సమర్ధుడు కాబట్టి, ఆ సమర్ధత ఎలా వుంటుందో ఓపెనింగ్ లో రెండు శాంపిల్స్ రుచి చూపించి - ఓ విజయోత్సవ గ్రూప్ సాంగేయడం ఎన్ని సినిమాల్లో చూడ్డం లేదు విసుగ్గా? 

       హీరో సమర్ధత ముందుగానే శాంపిల్స్ రుచి చూపించేస్తే, తర్వాత తెలుసుకుని ఆడియెన్స్ థ్రిల్లవుతూ వుండడానికేముంటుంది? హీరో ముందే మెచ్యూర్డ్ అని చూపించేస్తే, ఇక మెచ్యూర్ అవడానికేముంటుంది? కథ ఓపెనింగ్ లోనే ముగిసినట్టు వుంటుంది. కథంటే ఇమ్మెచ్యురిటీ నుంచి మెచ్యురిటీకి ప్రయాణం కదా? అదే ‘హీరోస్ జర్నీ’ కదా స్క్రీన్ ప్లే పరిభాషలో? ఒక సామాన్య జీవితం గడుపుతున్న హీరో, అసాధారణ జీవితం ఎదురయ్యేసరికి, దాన్ని మధిస్తూ, ఆ అనుభవాల్నుంచీ నేర్చుకుంటూ, స్కిల్స్ డెవలప్ చేసుకుంటూ, సమస్యని సాధించి- విజేత అవడం సహజ వ్యక్తిత్వ పరిణామ క్రమం కదా?

        ‘శివ’ లో మాఫియాగా మారే నాగార్జునకి మొదట్నుంచీ మాఫియా స్కిల్స్ తెలుసా? విద్యార్థిగా సామాన్య జీవితం గడుపుతున్నఅతను, మాఫియాలతో తలపడి- అసాధారణ చీకటి ప్రపంచంలోకి ఎంటరయ్యాకే కదా -స్కిల్స్ నేర్చుకుంటూ మాఫియాగా మారి కథ ముగించాడు? ఈ ఫ్రేం వర్క్ లో ఆలోచించాక, స్కిల్స్ ప్రదర్శన అవసరం లేదనిపించింది. ‘హీరోస్ జర్నీ’ అనే సహజ ట్రీట్మెంటే స్టార్ హీరో కథకి ఓకే అయింది.

       ఇన్వెస్టిగేటర్ విక్రంని ప్రత్యేకంగా స్కిల్స్ తో పరిచయం చేయడమెందుకు? స్కిల్స్ అంటూ లేకపోతే ఆ ఉద్యోగంలో, తర్వాత ఈ సినిమాలో వుండేవాడు కాదుకదా? కథకుడు టెంప్లెట్ సీన్లు పెట్టుకున్నాడు. ఇవెలా వున్నాయో చూస్తే... మొదటి సీను కలుపు మొక్కలతో బాగానే వుంది. రెండో సీనులోనే కథకుడు విఫలమయ్యాడు. విక్రం స్కిల్స్ ని కిల్ చేశాడు. 

       ఇదెలాగో చూద్దాం. రెండో శాంపిల్ సీన్లో ఒకతను రివాల్వర్ తో కాల్చుకుని ఆత్మహత్య చేసుకుని వుంటాడు. ఘటనా స్థలానికెళ్తే విక్రం చేయాల్సిన మొదటి పని సీనాఫ్ క్రైంని చూడడం చెయ్యడు. వేరే ఏవో సెర్చి చేస్తూ గదులు తిరుగుతూంటాడు. దర్శకుడు కూడా సీనాఫ్ క్రైం ని ఒక మాస్టర్ షాట్ తో డిటెయిల్స్ ఫ్రేములో రిజిస్టర్ చేసి మనకి చూపించడు. ఆ డిటెయిల్స్ కుర్చీలో తలవాల్చేసి వున్న హతుడు, తలకి బుల్లెట్ గాయం, కింద రక్తపు మడుగు, కింద రివాల్వర్, బుల్లెట్ షెల్ మొదలైనవి- ఏది ఏ పొజిషన్లో వుండి, ఏం జరిగిందో అర్ధమవడానికి ఒక సింగిల్ ఫ్రేములో రిజిస్టర్ చెయ్యడు.  

        హతుడు కుర్చీలో తల వాల్చేసి కూర్చున్న షాట్, కింద రక్తం మడుగు షాట్, కిందే రివాల్వర్, బుల్లెట్ కేస్ షాట్...ఇలా విడివిడి షాట్స్ వుంటాయి. వీటిని పేర్చుకుని చూస్తే రివాల్వర్, బుల్లెట్ కేస్ హతుడి ముందు పడి వుంటాయి. హతుడి కుడివైపు రక్తం మడుగు వుంటుంది. ఒక షాట్ లో హతుడు కుడి పైపు తల వాల్చి వుంటాడు, షర్టు మీద కుడి వైపు రక్తం వుంటుంది. ఇంకో షాట్లో ఎడం వైపు వాల్చి వుంటాడు... ఇలా ఘటనా స్థల కంపోజిషన్ గందరగోళంగా వుంటుంది. 

       ఇది ఆత్మహత్య అని చెప్పడానికి హతుడు సెల్ ఫోన్లో స్వయంగా వీడియో రికార్డింగ్ చేశాడని అభిలాష్ చెప్తూ సెల్ ఫోన్ విక్రం కి అందిస్తాడు. అభిలాష్ చేతులకి గ్లవ్స్ వుండవు. విక్రం ఫ్యాషన్ గా ఒక చేతికే గ్లవ్స్ తొడుక్కుంటాడు. సెల్ ఫోన్లో వీడియో చూస్తాడు. హతుడు సెల్ ఫోన్ని కొంతదూరం ముందు పెట్టుకుని, కుర్చీలో కూర్చుని, కుడి చేత్తో రివాల్వర్ తో తల కుడి పైపు కాల్చుకుని, రివాల్వర్ ముందుకు పడేసి, ఎడం వైపు తల వాల్చేస్తాడు (ఒక షాట్ లో తల కుడి వైపు వాల్చాడని, షర్టు మీద కుడి వైపు రక్తం వుందనీ పైన చెప్పుకున్నాం). 

        ఈ విడియో చూసి, వీడియోని హతుడెలా ఆఫ్ చేశాడని విక్రం అడుగుతాడు. కాబట్టి ఇది ఇంకెవరో వుండి చేయించిన ఆత్మహత్య అని తేల్చేస్తాడు. ఒకవేళ ఇది చేయించిన ఆత్మహత్యే అనుకుందాం, మరి బుల్లెట్ కేస్ ముందుకు వచ్చి ఎలా పడింది? రివాల్వర్ ఫైర్ చేసినప్పుడు, బుల్లెట్ కేస్ రివాల్వర్ని బట్టి రివాల్వర్ కి కుడి వైపో, ఎడం వైపో, వెనక్కో వెళ్లి పడుతుంది. ట్రిగ్గర్ నొక్కినప్పుడు ఫైరింగ్ పిన్ టచ్ అయి, బుల్లెట్ నుంచి బుల్లెట్ కేస్ విడిపోయి, అలా పడిపోతుంది. బుల్లెట్ మాత్రమే ముందుకు దూసుకెళ్తుంది. బుల్లెట్ కేస్ వెళ్లి ముందుకు పడదు. బుల్లెట్ కేస్ శవం ముందు పడిందంటే అతను కాల్చుకోవడం కాదు, ఇంకెవరో ముందు నుంచి కాల్చి వుండాలి. ఇలా రాంగ్ సీను మనకి చూపిస్తూ విక్రం చేత క్లోజ్ చేయించారు. ఇది సినిమా కాబట్టి సినిమాగానే చూడాలంటే ఓ నమస్కారం పెట్టాలి. ఎలా పడితే అలా వాడెయ్యడానికి సినిమా అనే మాధ్యమం మునిసిపాలిటీ డస్ట్ బిన్నేమో! 

       విక్రంకీ అభిలాష్ కీ పడదని ఈ సీను మొదట్లోనే చూపించారు. ఇప్పుడు చేతులకి గ్లవ్స్ లేకుండా హతుడి సెల్ ఫోన్ ముట్టుకున్నందుకు, విక్రం పంచ్ డైలాగు కొట్టి అభిలాష్ ని చిన్నబుచ్చుతాడు. అంటే విక్రం స్కిల్స్ ని మనకి శాంపిల్ చూపించడానికి, అట్టహాసంగా, ఏంతో గర్వకారణంగా చూపిస్తున్న హొమిసైడ్ ఇంటర్వెన్షన్ టీం విశ్వసనీయతనే దెబ్బ తీస్తున్నాడన్న మాట కథకుడు. అభిలాష్ సెల్ ఫోన్ని అలా హేండిల్ చేసి, వేలిముద్రల సాక్ష్యాల్నే నాశనం చేస్తూ - కేసుని మూసీలో కలిపేశాడు. 

       అసలిన్ని ‘స్కిల్స్’ చూపిస్తున్న విక్రం, ఈ ‘ఆత్మహత్య’ జరిగిన ఫ్లాట్ కి వచ్చినప్పుడు, బయట నిలబడి గ్లవ్స్ లేని చేత్తో, అన్ ప్రొఫెషనల్ గా డోర్ ఫ్రేం మీద వేళ్ళు టకటక లాడిస్తూ, అభిలాష్ ని చూస్తాడు. డోర్ ఫ్రేం మీద వేలి ముద్రల సాక్ష్యాల్ని కూడా కలుషితం చేస్తూ. ‘హిట్’ అనే టీంని అడుగడుగునా ఫ్లాప్ చేస్తున్నాడు కథకుడు.   

       ఇక కథామర్యాదని కాపాడే - ఈ సినిమా టైటిల్ గా ప్రకాశిస్తున్న ‘హొమిసైడ్ ఇంటర్వెన్షన్ టీం’ సెటప్ ఎలావుందో చూద్దాం. దీని చీఫ్ గా ఎడిజిపి ర్యాంకు అధికారిగా విశ్వనాథ్ ని చూపించారు ఓకే. సీఐడీ శాఖ ఈ ర్యాంకు అధికారి చేతిలోనే వుంటుంది. అయితే ఈ అధికారి కింద ఎవరికీ డిసిప్లిన్ లేదు. చీఫ్ కెలాటి పట్టింపూ లేదు. ఎలాపడితే అలా కేసులు పంచేస్తాడు. ఒక్క కేసూ విక్రం కి ఒరిజినల్ గా  దక్కదు. ప్రారంభంలో అభిలాష్ చూస్తున్న ఆత్మహత్య కేసు దగ్గర్నుంచీ, తర్వాత శ్రీనివాస్ చూస్తున్న ప్రీతీ మిస్సింగ్ కేసుతో బాటు, అభిలాషే చూస్తున్ననేహా మిస్సింగ్ కేసు వరకూ, ఎదైనా వాళ్ళనుంచి చీఫ్ పీకి, లేదా విక్రం పీకించుకుని పొందే  కేసులుగానే వుంటాయి. ఇలా ఎంగిలిపడిన - సెకెండ్ హేండ్ కేసులతో అతనొక నమ్మబలికిన పాసివ్ క్యారక్టర్ లా వుంటాడు. హీరో పాత్ర పట్ల కథకుడికున్న అభిమానం అలాంటిది.

       ఇక టీం స్పిరిట్ విషయనికొస్తే, విక్రంకీ అభిలాష్ కీ పడదు. అసలుకి అభిలాష్ మొదట చూపిన ఆత్మహత్య కేసు చేపట్టి ఫీల్డులో వున్నాడు. అక్కడికి విక్రం వస్తాడు. వస్తూంటే చీఫ్ నుంచి మెసేజ్ వస్తుంది చేరుకున్నావా అని. నేను ఆభిలాష్ కి కాల్ చేస్తాను నువ్వెళ్ళు - అని మరో మెసేజ్ పెడతాడు చీఫ్. దీనికి కూడా జవాబుగా ఎమోజీ పెడతాడు విక్రం, ‘నేను నీ సీనియర్ని, ఎమోజీలు పెట్టకు’ అని ఇంకో మెసేజి పెడతాడు చెఫ్ మందలింపుగా. అయినా దీనికీ జవాబుగా ఎమోజీనే  పెడతాడు విక్రం. ఇలావుంది పై అధికారితో విక్రం కేర్లెస్ తనం.

       ఇప్పుడు ఇక్కడ అభిలాష్ కి అప్పగించిన ఆత్మహత్య కేసు తను పొందేందుకు విక్రం చీఫ్ కి చెప్పుకుని, తనని రానియ్యని అభిలాష్ కి చీఫ్ చేత ఫోన్ చేయించుకుని- వచ్చి ఈ కేసు హైజాక్ చేశాడన్న మాట. ఇదీ టీం స్పిరిట్. పాసివ్ క్యారక్టర్ స్పిరిట్. చీఫ్ కూడా తోటి స్టాఫ్ ఆత్మస్థయిర్యాన్నిదెబ్బతీసే ఇలాటి అన్ ప్రొఫెషనల్ నిర్ణయాలు తీసుకోకూడదని అనుకోడు. 

       విక్రంకీ అభిలాష్ కీ మధ్య గొడవలేంటి? ఒక టీం అన్నాక ఒకే జట్టుగా వుంటూ క్రిమినల్స్ ఆటకట్టించి మంచి పేరు తెచ్చుకునే ఒకే లక్ష్యంతో వుండక? ఇంకోటేమిటంటే ప్రీతిని చంపిన హంతకులు విక్రం కొలీగ్ రోహిత్, అతడి భార్య స్వప్నాలే అని తేల్చడం! ఇంతకంటే కథా మర్యాద చెడగొట్టడం వుంటుందా? చాలా బ్యాడ్ టేస్టు కథకుడికి! నగరానికి గర్వకారణంగా ప్రారంభించిన ‘హిట్’ డిపార్ట్ మెంట్ లోనే ఇంటి దొంగలా? ఇంకెందుకూ మూసేసి వెళ్ళిపోక!

       మిడిల్ విభాగం రేపు.

―సికిందర్ 

931 : స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు

         నేచురల్ స్టార్ నాని నిర్మాతగా, కొత్త దర్శకుడు శైలేష్ కొలను మేకింగ్ లో, విశ్వక్  సేన్ హీరోగా, ‘హిట్ - ది ఫస్ట్ కేస్’ అనే పోలీస్ డిటెక్టివ్ క్రైం థ్రిల్లర్ తీశారు. ఫిబ్రవరిలో విడుదలైంది. ఏప్రెల్ లో అమెజాన్ లో విడుదలైంది. వివేక్ సాగర్ సంగీత దర్శకుడు, మణి కందన్ ఛాయాగ్రాహకుడు, బీహెచ్ గేరీ కూర్పు. విశ్వక్ సేన్ ఇందులో పోలీసాఫీసర్ గా నటిస్తే, భానుచందర్ అతడి సీనియర్ గా, రుహానీ శర్మ ఫోరెన్సిక్ సైంటిఫిక్ ఆఫీసర్  గా నటించారు. ఇతర పాత్రల్లో మురళీ శర్మ, చైతన్య, శ్రీనాథ్, రవివర్మ, బ్రహ్మాజీ, సాహితీ, నవీనా రెడ్డి, రవిరాజా మొదలైన వారు నటించారు. దీని సీక్వెల్ ‘సెకెండ్ కేస్’ గా 2021 లో రాబోతున్నట్టు చివర అక్షరాలేశారు. ఈలోగా ‘ఫస్ట్ కేస్’ ఎలావుందో చూద్దాం. ముందుగా కథేమిటో చూద్దాం... ఈ ఎండ్ సస్పెన్స్ కథ సస్పెన్స్ లీకయ్యేలా మొత్తం చెప్పుకు పోకపోతే, స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు సాధ్యం కాదు. కనుక ఈ మూవీ చూడాలనుకుంటున్న వారు ఈ ఆర్టికల్ ని పక్కకు పెట్టడం మంచిది. లేదంటే అమెజాన్ లో చూసేసి ఆర్టికల్ ని చేపట్టొచ్చు. 

        విక్రం కొత్తగా ఏర్పాటైన ‘హిట్’ అనే ‘హొమిసైడ్ ఇంటర్వెన్షన్ టీమ్’ లో పోలీసాఫీసర్. రోహిత్ (చైతన్య) అతడి కొలీగ్. అభిలాష్ (శ్రీనాథ్) ఇంకో టీం మెంబర్. విశ్వనాథ్ (భానుచందర్) టీం చీఫ్. విక్రంకి వెంటాడే గతం వుంటుంది. దాంతో అతను మానసికంగా ఇబ్బంది పడుతూ వుంటాడు. అదేమిటో గర్ల్ ఫ్రెండ్ నేహా (రుహానీ శర్మ) కి చెప్పడు. లీవ్ పెట్టి కొంతకాలం రెస్టు తీసుకోమం
టుంది. విన్పించుకోడు. అయితే తనతో మాట్లాడవద్దని వెళ్లి పోతుంది. ఆమె ఫోరెన్సిక్ ల్యాబ్ లో సైంటిఫిక్ ఆఫీసర్ గా పని చేస్తూంటుంది. 

        ప్రీతి (సాహితి) అనే స్టూడెంట్ ఒక గేటెడ్ కమ్యూనిటీలో పేరెంట్స్ తో వుంటుంది. ఒక రోజామె ఫ్రెండ్స్ ని కలవాలని కారులో బయల్దేరుతుంది. ఆ తర్వాత కన్పించదు. ఆమె పేరెంట్స్ పోలీస్ కంప్లయింట్ ఇస్తారు. ఈ సందర్భంగా ఎస్సై ఇబ్రహీం (మురళీ శర్మ) తో ఘర్షణ పడతారు. దీంతో ప్రీతి అదృశ్యంలో ఇబ్రహీం హస్తముందని అనుమానించి అతణ్ణి సస్పెండ్ చేస్తాడు చీఫ్.

       అటు లీవ్ లో వున్న విక్రంకి నేహా కన్పించడం లేదని తెలిసి వచ్చేస్తాడు. ఈ కేసు తనకిమ్మంటే ఇవ్వడు చీఫ్. గర్ల్ ఫ్రెండ్ కేసు కాబట్టి ఇతను ఇంటలిజెన్స్ తో కాకుండా ఎమోషన్ తో డీల్ చేస్తాడని, ఇంకో టీం మెంబర్ అభిలాష్ కిస్తాడు. అభిలాష్ కీ విక్రంకీ పడదు. బద్ధ శత్రువుల్లా వుంటారు. ఇక నేహా మిస్సింగ్ కేసులో విక్రంని అనుమానిస్తాడు అభిలాష్.

        ఇంతలో విక్రంకి ప్రీతి మిస్సింగ్ కేసు గురించి తెలుస్తుంది. ప్రీతీ, నేహా ఇద్దరి మిస్సింగ్ కేసులకీ ఏదో సంబంధముందని అనుమానించి, ప్రీతి కేసు తనకిమ్మని కోరతాడు విక్రం. నువ్వు డీల్ చేస్తానంటే అంతకంటే కావాల్సిం దేముందని, కేసు చూస్తున్న శ్రీనివాస్ (రవివర్మ) నుంచి తప్పించి, విక్రం కిచ్చేస్తాడు చీఫ్.

        విక్రం దర్యాప్తులో ప్రీతి ఒక అనాధ అనీ; మోహన్, లక్ష్మీ (రంగధాం, రూపలక్ష్మి) లు ఆమె పెంపుడు తల్లిదండ్రులనీ తెలుస్తుంది. సరస్వతి (కల్పలత) అనే ఆవిడ నడిపే అనాధాశ్రయం నుంచీ మోహన్ తమ్ముడు శివ (శ్రీ హర్ష), మరదలు ప్రియ (సత్య కృష్ణన్), ప్రీతిని దత్తత తీసుకుని యూఎస్ వెళ్ళారనీ, అక్కడ వాళ్ళిద్దరూ ప్రమాదంలో చనిపోవడంతో, ప్రీతిని తెచ్చుకుని మోహన్ లక్ష్మీలు పెంచుకున్నారనీ తెలుస్తుంది. 

        దర్యాప్తు చివరి దశలో అసలు విషయం తెలుస్తుంది... చిన్నప్పుడు ప్రీతి అనాధాశ్రయంలో వున్నప్పుడు, ఆమెతో బాటు స్వప్న, స్వప్న చెల్లెలు అలేఖ్యా వుండే వాళ్ళు. అలేఖ్యకి గుండె జబ్బుండేది. మోహన్ తమ్ముడు శివ, మరదలు ప్రియ ఒకర్ని దత్తత తీసుకోవడానికి వచ్చినప్పుడు, అలేఖ్యకి ఈ అవకాశమిస్తే గుండె జబ్బు నయం చేస్తారని ప్రీతికి నచ్చజెప్పింది స్వప్న. కానీ ప్రీతి దీన్ని పెడచెవిని బెట్టి తను దత్తత వెళ్లిపోవడంతో, ఆ తర్వాత చెల్లెలు చనిపోవడంతో, ప్రీతి మీద పగ బట్టింది స్వప్న. 

        అలా పగ పెంచుకున్నస్వప్న(నవీనా రెడ్డి), ఇప్పుడు ప్రీతిని కిడ్నాప్ చేయించి చంపేసింది. ఒక సాక్ష్యాధారం నేహా దగ్గరికి రావడంతో, వాటినామె వెల్లడించకుండా ఆమెని కూడా కిడ్నాప్ చేయించి బంధించింది. ఇలా చేసిన స్వప్న, విక్రం కొలీగ్ రోహిత్ భార్యే. ఇదంతా రోహిత్ కి తెలిసే, అతడి సహకారంతోనే జరిగింది...ఇదీ కథ. 

 ప్రేక్షకులకి అవగాహన

    అద్భుత చిత్రీకరణ చేశాడు కొత్త దర్శకుడు శైలేష్. హిట్ టీము చేసే దర్యాప్తు, ఫోరెన్సిక్ లాబ్ పాత్ర మొదలైనవి క్రైం కేసుల్లో ప్రేక్షకులకి తెలియని ఎన్నో విషయాల పట్ల అవగాహన కలిగేలా చిత్రీకరించాడు. కథనంలో వేగం, సంభాషణల్లో క్లుప్తత, సాంకేతిక హంగుల్లో నాణ్యత కనబర్చాడు. వివేక్ సాగర్ హెవీ బీట్స్ వేయకుండా, సీన్లని పరుగులెత్తించే ఇన్సిడెంటల్ మ్యూజిక్ నిచ్చాడు. మణి కందన్ కెమెరా వర్క్ థ్రిల్లర్ కి తగ్గ లైటింగ్ ని – కాంట్రాస్ట్ ని బేస్ చేసుకుని వుంది. బీహెచ్ గేరీ కూర్పు స్మాష్ కట్ టెక్నిక్ తో వుంది. సీన్లు అలాగే రాసి వుంటారు. పాత్రలు ఇంకేదో అనబోతున్నారకునేంతలో కట్ అయిపోతుంది. అవినాష్ కళాదర్శకత్వం పాప్ కల్చర్ తో వుంది. ప్రశాంతి తిపిరినేని వస్త్రాలంకరణ స్టైలిష్ పంథానే గానీ, పోలీస్ టీంకి పోలీస్ యూనీఫారాలు కూడా వుండేలా చూడాల్సింది. ఇక చివర్లో నబా ఫైట్స్ చీకట్లో, వర్షంలో రియలిస్టిక్కే.  

        పోతే కలర్ స్కీములో మూడ్ ని కుదించే, బ్యాక్ గ్రౌండ్ లో రన్నయ్యే, బీజ్ షేడ్ తీసేయాల్సింది. అద్భుత రసం కిందికి వచ్చే పోలీస్ క్రైం థ్రిల్లర్, ప్లెజెంట్ మూడ్ ని క్రియేట్ చేస్తూ కలర్ఫుల్ గా వుండాల్సిందే. ‘నైవ్స్ ఔట్’ లాంటి ఇటీవలి మిస్టరీలని కూడా హాలీవుడ్ లో అత్యంత కలర్ఫుల్ గా తీస్తున్నారు. పైగా ఇది (హిట్) అమ్మాయిల కథయినప్పుడు కలర్ఫుల్ గానే వుండాలి. హిందీలో వచ్చిన పోలీస్- కోర్టు రూమ్ డ్రామా ‘పింక్’ అమ్మాయి కథే. ఎంత కలర్ఫుల్ గా తీశారు టైటిలే ‘పింక్’ అని పెట్టి? 

         ‘హిట్’ మార్కెట్ యాస్పెక్ట్ ని సరీగ్గా నిర్ణయించు కోకుండా మేకింగ్ చేశారన్పిస్తుంది. పోలీస్ క్రైం థ్రిల్లర్ కేవలం ఒక వర్గం ప్రేక్షకులకి చెందే జానర్ కాదు. ఇది అమ్మాయిల చుట్టూ కథ కూడా అయినప్పుడు - మాస్, యూత్ తో బాటు ఫ్యామిలీల్నికూడా టార్గెట్ చేస్తూ మార్కెట్ వ్యూహం పన్నినట్టు లేదు (యూత్ అంటే కూడా అబ్బాయిలే తప్ప అమ్మాయిలని కూడా దృష్టిలో పెట్టుకుని సినిమాలు తీయడం లేదు. న్యాయంగా వెండి తెరలో సగం వాళ్ళదే. ఇలాగే చేస్తూంటే ఆ సగం చించేసుకు పోతారు కూడా). 

        పోస్టర్లు కూడా ఏదో వయొలెంట్ మాఫియా మూవీ అన్నట్టే నెగెటివ్ గా వున్నాయి. ‘పింక్’ మార్కెట్ యాస్పెక్ట్ కి కుటుంబాలకి కుటుంబాలే తరలి వచ్చాయి. హైదరాబాద్ లో కూడా తెలుగమ్మాయిలు తెగ చూశారు. ఇలా మార్కెట్ యాస్పెక్ట్ దగ్గర పొందాల్సినంత బాక్సాపీసు మైలేజీని పొంద లేకపోయింది ఈ పోలీస్ థ్రిల్లర్. 

        నటవర్గంలో హీరో విశ్వక్ సేన్ మళ్ళీ  ‘ఫలక్ నుమా’ సేన్ లాగే కన్పించాడు. క్లీన్ షేవ్ చేసుకుంటే పోలీస్ డిటెక్టివ్ లాగా వుండే వాడు. ఇంకిద్దరు టీం మెంబర్లు కూడా గడ్డాలతోనే వుంటారు. చీఫ్ గా భానుచందరేమో క్లీన్ షేవ్ చేసుకుని వుంటాడు.  భానుచందరే యూనీఫాంలో వుంటాడు. మిగిలిన టీమంతా ఆయన ముందు సివిల్ డ్రెస్సుల్లో తిరుగుతూంటారు. ఒక్కసారైనా ఈ టీముని యూనీఫామ్స్ లో ప్రొఫెషనల్స్ గా చూపించకూడదా? ఈ ప్రొఫెషనల్ సినిమాలో కూడా ప్రేక్షకులేమను కుంటారోనని భయపడాలా? విశ్వక్ సేన్ ర్యాంకేమిటో కూడా చెప్పలేదు. ఇన్స్ పెక్టరయితే డిటెక్టివ్ ఇన్స్ పెక్టర్ అనీ, సబిన్స్ పెక్టరయితే డిటెక్టివ్ ఎస్సై అనీ చెప్తే ప్రేక్షకులు తెలుసుకుంటారుగా? అలాగే మిగతా టీంకీ? ఈ జానర్ మూవీలో కూడా తగిన ఐడీలు లేకుండా టెంప్లెట్ మూస పోలీసులేనా? 

        విశ్వక్ సేన్ పాత్రకి బాధాకర గతాన్నిచ్చారు. ఇది ‘ప్రిజనర్స్’ (2013) లో పోలీస్ డిటెక్టివ్ పాత్రనుంచి తీసుకున్నారేమో తెలీదు. కానీ ‘ప్రిజనర్స్’ పోలీస్ క్రైం థ్రిల్లర్ జానర్ కాదు. అది ఫాదర్ రివెంజి సినిమా. పోలీస్ క్రైం థ్రిల్లర్ జానర్లో పాత్రకి గతాన్ని తల్చుకుని బాధపడే బ్యాక్ స్టోరీ వుండదు. ప్రెజెంట్ స్టోరీలోనే కుటుంబంతోనో, ప్రేమతోనో తేలికపాటి సమస్యలుంటాయి. పోలీస్ డిటెక్టివ్ పాత్రలకి, జేమ్స్ బాండ్ లాంటి స్పై పాత్రలకీ డార్క్ మూడ్ ని క్రియేట్ చేసే ట్రాజిక్ ఫ్లాష్ బ్యాకులుండవు. ఈ జానరే ఒక అద్భుత రసం. అంతా కలర్ఫుల్ గా మానసికోల్లాసమే. మానసిక పీడిత హీరో పాత్రకి స్థానం లేదు.  

        హాలీవుడ్ మాఫియా యాక్షన్లోనో, ఇంటెల్ ఆపరేషన్స్ లోనో, ఇలాటి పోలీస్ టెంప్లెట్ పాత్రలుంటాయి. అది కూడా మాజీ పోలీసుగా. గతంలో అతడికి వ్యక్తిగతంగా ఏదో జరిగి, జాబ్ కి రిజైన్ చేసి, బాటిల్స్ మీద బాటిల్స్ తాగుతూ ఎక్కడో విషాదంగా బతుకుతూంటాడు. లేదా ఏదోపని చేసుకుంటూ బాధని మర్చిపోయే ప్రయత్నం చేస్తూంటాడు- ‘ఈక్వలైజర్ 2’  లో డెంజిల్ వాషింగ్టన్ లాగా. అప్పుడు చీఫ్ నుంచి కాల్ వస్తుంది, కొత్త ఆపరేషన్ కి రారాబాబూ అని. అలా వెళ్లి పాత బ్యాక్ స్టోరీతో సఫరవుతూ, కొత్త శత్రువులతో తలపడుతూంటాడు. 

        దీన్ని తెచ్చి పోలీస్ డిటెక్టివ్ విశ్వక్ సేన్ కి కట్ట బెట్టేశారేమో జానర్ మర్యాద తెలుసుకోకుండా. గతంలో ఇతడి చెల్లెల్ని ఎవరో నిలువునా తగులబెట్టారు. అదీ బాధ. ఆ  పానిక్ ఎటాక్స్ తో డిస్టర్బ్ అవుతూంటాడు. ఇలాటి వ్యక్తిని ‘హొమిసైడ్ ఇంటర్వెన్షన్ టీం’ (హిట్) అనే కొత్త శాఖానేర్పాటు చేస్తూ అందులోకి తీసుకుంటారా - తీసుకుని ఫస్ట్ కేస్ అప్పజెప్తారా?

        ఈ గతంతో కథకి కూడా సంబంధం లేదు. ఇన్వెస్టిగేషన్ జానర్ కి అడ్డుపడుతూ అనవసరంగా డార్క్ సీన్లు. ఇంకా గర్ల్ ఫ్రెండ్ నేహా కూడా కిడ్నాప్ అవడంతో దాని తాలూకు బాధాకర మాంటేజెస్. ఇలా పాత్ర మనఃక్లేశానికి ఏకసూత్రత లేకుండా రెండు రకాల పాయింట్లు, బాధలు. 

        వేలి ముద్రల టెక్నీషియన్ నేహాగా రుహానీ శర్మ సోసోగా కన్పిస్తుంది. సీన్లు కూడా ఎక్కువలేవు. ‘చిలసౌ’ లో హైలైట్ అయిన నిస్సహాయ మధ్యతరగతి అమ్మాయి సంఘర్షణలాంటిది ఇక్కడ లేదు. భానుచందర్ వూరికే తిరుగుతూ వుండే పాత్ర. కేసుల్లో ఇన్వాల్వ్ అవడం వుండదు, ఏ వర్రీ వుండదు. కొత్తగా పెట్టిన శాఖకి ఫస్ట్ కేస్ పట్ల ఏ ఉత్సాహమూ వుండదు. 

        వేరే పోలీస్ స్టేషన్ ఎస్సై ఇబ్రహీంగా మురళీశర్మ పై అధికారితో బాటు, తోటి పోలీసులైన హీరో సహా అందరితో ఛీత్కారాలు పొందే పాత్ర, కేవలం ఆధారాలు లేని అనుమానాలతో అతణ్ణి దొంగలా ట్రీట్ చేస్తూ, ఏరా పోరా అని తిట్టడం. అతడి మతం తెలియడానికి దర్శకుడు షర్టు గుండీ తీయించి, తావీజు చూపించి మరీ తిట్టించడం. చాలా బ్యాడ్ టేస్ట్. మతమనే కాదు, ఒక ఎస్సై ని ఇలా ట్రీట్  చేయడం - అందులోనూ ఈ జానర్ లో బ్యాడ్ టేస్ట్. చివరికి  ప్రాణత్యాగం చేయించి, అంతిమ యాత్ర జరపడం!

        ఈ పాత్రతోనే కాదు, మొత్తం హిట్ శాఖ కథే బ్యాడ్ టేస్టు చుట్టూ కథగా చూడొచ్చు. ఇంకా పొడిగిస్తే హెవీ అవచ్చు, క్రియేటివ్ యాస్పెక్ట్ గురించి రేపు చూద్దాం...

―సికిందర్

930 : సందేహాలు -సమాధానాలు

 Q : ‘జాన్ విక్’ సిరీస్, మరి కొన్ని హిట్ మాన్ టైప్ మూవీస్ లో ప్రొటాగనిస్ట్ క్యారక్టర్ గురించి లెన్తీ ఫ్లాష్ బాక్స్ చూపించకుండానే చిన్న చిన్న డైలాగ్స్ తో, పక్క పాత్రలు మాట్లాడుకునే మాటలు, బిట్ సీన్స్ తోనే ఇంటెన్సిటీ  బిల్డ్ చేసి ప్రస్తుత కథలోకి వస్తారు. మన దగ్గర ఇంకా లెన్తీ ఫ్లాష్ బాక్ లు వస్తూనే ఉన్నాయి. తెలుగు సినిమాకు ఏది కరెక్ట్? ‘జాన్ విక్’ టైప్ క్యారక్టర్ ని బిలీవబుల్ గా చేయాలంటే ఎలాంటి నియమాలు పాటించాలి? బిల్డ్ అప్ సీన్ రాయాలంటే ఎలాంటి జాగ్రత్తలు తీసుకోవాలి? దీనికి సంబంధించిన సినిమాలను ఉదహరిస్తూ వీలైనంత వివరంగా చెప్పగలరు.

―ఎపి, ఏడీ

 A :  ‘జాన్ విక్’ అనేది రివెంజి సినిమా. యాక్షన్ సినిమా చూస్తున్న ప్రేక్షకులు ఇది రివెంజి కథ అని ఫీలైతే పెప్ వుండదని రివెంజి కోణాన్ని మరుగుపర్చి యాక్షన్ కథ నడిపే విధానమొకటుంది. రివెంజి కోణాన్ని మెల్లగా ఎప్పుడో ప్రేక్షకులు షాక్ తినేలా వెల్లడిస్తారు. ‘ది మాగ్నిఫిషెంట్ సెవెన్’ (2016) అనే  ‘సెవెన్ సమురాయ్’ రెండో రీమేక్ లో దీన్ని గమనిస్తాం. ఈ విషయం ‘ది మాగ్నిఫిషెంట్ సెవెన్’ రివ్యూలో రాశాం కూడా. ఇలాటి స్క్రీన్ ప్లే టిప్స్ కాపీ పేస్ట్ చేసుకుని డేటా బ్యాంక్ ఏర్పాటు చేసుకుంటే, మళ్ళీ డౌట్ వచ్చి అడిగే అవసరం రాదు.

        ‘ది మాగ్నిఫిషెంట్ సెవెన్’ లో కౌబాయ్ డెంజిల్ వాషింగ్టన్, ఆ గ్రామానికి బందిపోటు విలన్ ముఠా పీడా విరగడ చేయడానికి తన గ్రూపుతో వస్తాడు. ఇలా సినిమా సాంతం పోరాడుతూనే  వుంటే పాత్ర నమ్మశక్యంగా అన్పించదు. తనది కాని ఏదో వూరుని కాపాడే అవసరం తనకెందుకని? ఎందుకో చిట్ట చివర్లో వెల్లడిస్తాడు. ఆ బందిపోటు విలన్ని చంపుతూ, ‘రేయ్, నా చిన్నప్పుడు  మా అమ్మనీ, నా ఇద్దరు చెల్లెళ్ళనీ చంపావ్ గుర్తుందా?’ అంటాడు. ఈ ఎండింగ్ స్టేట్ మెంట్ కి మనం కూడా షాకవుతాం విలన్తో పాటు.  విలన్తో అతడికి పాతపగ వుందని మనకి అప్పటివరకూ తెలియకుండా దాచారు. తెలిస్తే రివెంజి కథ అని తెలిసిపోయి ఇంటరెస్టు పోయేది. ఇలా చిట్ట చివరికి వెల్లడించాక, వాషింగ్టన్ పాత్ర ఎంతో ఉన్నతంగా ఎలివేటయ్యే పాత్ర చిత్రణా పరమైన హంగు చేకూరింది. అంటే తనలో ఇంత బాధని దాచుకుని గ్రామం కోసం చేశాడన్న మాట. హీరో అనేవాడి   మొదటి ప్రాధాన్యం పర సుఖమే తప్ప స్వసుఖం కాదు. తన పగదీర్చుకోవడానికే గ్రామంకోసం పోరాడినట్టు అన్పించదు. పగలేకపోతే వచ్చే వాడు కాదని కూడా అన్పించదు. పగ గురించే అయితే విలన్ ఎక్కడున్నాడో అక్కడి కెళ్ళి చంపేసి పోతాడుగా? ఇలా కాకుండా స్వకార్యం, స్వామి కార్యం రెండూ చక్కబెట్టదల్చుకున్నాడు. 

      దీని దర్శకుడు ఆంటన్ ఫుఖ్వా. డెంజిల్ వాషింగ్టన్ తోనే 2018 లో ‘ఈక్వలైజర్ 2’ తీశాడు. ఈ యాక్షన్ మూవీలో కూడా ముగింపులో వాషింగ్టన్ ని, ఎంత మరపురాని మానవీయ కోణంతో ఎలివేట్ చేశాడంటే, ఇలాటిది మన తెలుగు స్టార్లతో ఇక ముందు కూడా చూడలేనంత. మానవీయ కోణం యూనివర్సల్ నాడి. ఇది డెంజిల్ వాషింగ్టన్ కోసం ఫుఖ్వా పట్టుకున్నాడు.   

      
        రివెంజి కథ రిస్కీ బిజినెస్సే. దీని విషయంలో ప్రేక్షకులు రెండాకులు ఎక్కువే చదివి వుంటారు. దర్శకుడు మూడో నాల్గో ఆకులు ఎక్కువ చదువుకుని  ముందుండక పోతే అడకత్తెరలో పోక అయిపోతాడు. ఫుఖ్వా పదాకులు ఎక్కువే స్టడీ చేశాడు. అందుకే ‘ఈక్వలైజర్ 2’  రొటీన్ రివెంజి కథతో ప్రేక్షకుల మీద పగదీర్చుకో గల్గాడు. ఇంటర్వెల్ కి పది నిమిషాల ముందు హత్య జరుగుతుంది. ఇక వాషింగ్టన్ దీనికి పగ దీర్చుకుంటాడు కదా,  ఇంతే ఈ సినిమా కథా అని తెలిసిపోతుంది. ప్రేక్షకులకి ఇలా తెలిసిపోయాక ఇంకేం కథ నడుపుతామని, ఫుఖ్వా ఇంటర్వెల్ తర్వాత పది నిమిషాలకే క్లయిమాక్స్ కి తెరతీశాడు. డెంజిల్ వాషింగ్టన్ మాఫియా కిల్లర్స్ ని పిల్చి, ‘ఇక మీరు చావుకి సిద్ధపడండ్రా’ అని మీట నొక్కడంతో, మొదలయి పోతుంది 40 నిమిషాల ఊపిరి సలపని సుదీర్ఘ యాక్షన్ క్లయిమాక్స్. రివెంజి సినిమా ఫీలింగ్ చెల్లాచెదురై ప్రేక్షకులు స్టన్ అయిపోతారు. 

        గమనించాల్సిందేమిటంటే, అకిరా కురసావా తీసిన జపనీస్ ‘సెవెన్ సమురాయ్’ (1954) లోనూ, దీని మొదటి హాలీవుడ్ రీమేక్ ‘ది మాగ్నిఫిషెంట్ సెవెన్’ (1960) లోనూ రివెంజి కోణం లేదు. హీరోకి బ్యాక్ స్టోరీ (ఫ్లాష్ బ్యాక్) ఇవ్వలేదు. రెండో రీమేక్ లో దర్శకుడు ఆంటన్ ఫుఖ్వా బ్యాక్ స్టోరీ ఇస్తూ రివెంజి కోణాన్ని కల్పించాడు. అది కూడా ‘జాన్ విక్’ లో మీరన్నట్టు సింగిల్  డైలాగు టెక్నిక్ తో. ఈ సింగిల్ డైలాగుకి సపోర్టుగా విజువల్స్ వేయలేదు. మనమైతే వేసేస్తాం. హీరో కుటుంబాన్ని విలన్ తనివిదీరా చంపుతున్న కట్ షాట్స్ మనసుదీరా వేసేసి ఆనందిస్తాం. ఈ ఆనందం వృధాగా పది లక్షల బడ్జెట్ ని మింగేసిందన్న తెలివి లేకుండా. మన తెలివే మనకానందం కనుక.

        ఉద్దేశమేమిటంటే, క్రియేటివ్ యాస్పెక్ట్ లో క్రాఫ్ట్ ని, టెక్నిక్ నీ కాపాడ్డమే. వేస్తే  సింగిల్ డైలాగు ఒక్కటే వెయ్యాలి, ఇంపాక్ట్ వుంటుంది. లేదా విజువల్స్ ఒక్కటే వెయ్యాలి. ఇంపాక్ట్ వుండదు. రెండూ కలిపి వేస్తే ఇంపాక్ట్ అస్సలుండదు. సింగిల్ డైలాగ్ ఈజ్ సుప్రీమ్. మళ్ళీ డైలాగు పొడిగించ కూడదు, విలన్ తో కూడా ఇంకేమీ అన్పించకూడదు. యాక్షన్ తో సీను ఫినిష్ చేసేయాలి. సింగిల్ డైలాగ్ తర్వాత యాక్షనే. ఇంకేమీ వుండకూడదు. 

        ఒక ఇంపాక్ట్ నిచ్చే సింగిల్ డైలాగుతో సూచన ప్రాయంగా ఇచ్చిన హీరో బ్యాక్ స్టోరీ (ఫ్లాష్ బ్యాక్) చాలు. మిగతాదంతా ప్రేక్షకుల ఇమాజినేషన్ కి వదిలెయ్యాలి. విలన్ హీరో కుటుంబాన్ని చంపేశాడా? పాపం ఆ తల్లి ఎలా వుండేదో... చెల్లెళ్ళు ఎలా వుండే వాళ్ళో... బలై పోయారు...అని ఇమాజిన్ చేసుకోవడంలో వుండే బలం, ఫీల్ ఎదురుగా దృశ్యం కనబడితే తేలిపోతాయి. 

        ఈ టెక్నిక్ నే ‘జాన్ విక్’ లో దర్శకుడు చాడ్ స్టహెల్ స్కీ పాటించాడు. అతడి ఇంటర్వూ చూశారా? ఇంటర్వ్యూలో చెప్పాడు. ‘ద గుడ్ ద బ్యాడ్ ద అగ్లీ’ లో క్లింట్ ఈస్ట్ వుడ్ హీరో పాత్ర. దీనికి చాలా బ్యాక్ స్టోరీ వుంటుంది. కానీ ఎక్కడా అదేమిటో చెప్పరు. ప్రేక్షకుల ఇమాజినేషన్ కి వదిలేశాడు దర్శకుడు సెర్జియో లియోన్. ‘We’re big fans of leaving it to your imagination’ అన్నాడు ఈ మూవీతో ఇన్స్పైర్ అయిన చాడ్. ‘జాన్ విక్’ లో కొసరి కొసరి అక్కడక్కడా ఇతర పాత్రల డైలాగుల ద్వారా, వేరే కట్ షాట్స్ ద్వారా బ్యాక్ స్టోరీ వేస్తూ పోయాడు స్టార్ కినూ రీవ్స్ పాత్రకి. 

        ప్రారంభ సీను చూశారా? గాయాల పాలైన కినూ రీవ్స్ పరుగెత్తుకుంటూ వచ్చి, దాక్కుని, సెల్ ఫోన్ తీసి, భార్య వున్న వీడియో చూసుకుంటాడు. ఇదొక్కటి చాలు ఎంతో చెప్పేయడానికి బ్యాక్ స్టోరీ గురించి. ‘ఖైదీ’ లో చూశారా? ప్రారంభ సీనులో  పోలీస్ ఇన్స్ పెక్టర్ పాత్రలో రంగ నాథ్, అనుమానాస్పదంగా కన్పిస్తున్న చిరంజీవిని ఆపి దబాయిస్తున్నప్పుడు, చిరంజీవి దగ్గర కత్తి బయట పడుతుంది. ఇదొక్కటి చాలు బ్యాక్ స్టోరీ గురించి ఎంతో చెప్పేయడానికి. ఫిలిం ఈజ్ బిహేవియర్ అన్నాడు సిడ్ ఫీల్డ్. 

         ‘జాన్ విక్’ టెక్నిక్ సబ్ కాన్షస్ కి కనెక్ట్ చేసే టెక్నిక్ కావచ్చు. హీరో గురించి, ‘వాడెవడో తెల్సా? వాడు కాంట్రాక్ట్ కిల్లర్’ అని ఒక పాత్ర ఇంకో పాత్రకి చెబుతూంటే, హీరో మనకి చాలా గుంభనంగా కన్పిస్తాడు. గుంభనంగా అన్పించేది మన సబ్ కాన్షస్ తో కనెక్ట్ అవుతుంది. ఇక రకరకాలుగా వూహించుకుంటూ (ఇమాజినేషన్) మనముండిపోతాం. పాత్ర బలంగా, అయస్కాంతంలా పట్టేస్తుంది. 

        ఈ టెక్నిక్ తెలుగుకి ఎలా వుంటుందని ఒక దర్శకుడికి ఫోన్ చేశాం. ఈ టెక్నిక్ -  వస్తాడు, ఇక వస్తాడు, వచ్చేస్తున్నాడు...అని చెప్పిస్తూ నాందీ ప్రస్తావనా మాత్రంగా బావుటుందే తప్ప - వచ్చాక పాత కథ వుంటే,  అది పూర్తి ఫ్లాష్ బ్యాక్ వేసి చూపించక పోతే ప్రేక్షకులు అల్లరి చేస్తారన్నారు.

    ఇంకేం చేస్తాం. ప్రేక్షకులు కాలంతో బాటు మారి, కొత్త డిక్లరేషన్ ఇస్తే తప్ప కొత్త టెక్నిక్కులు చెల్లెలా లేవు. ఈ బ్యాక్ స్టోరీనే ‘సర్కిల్ ఆఫ్ బీయింగ్’ అన్నాడు సిడ్ ఫీల్డ్. ఇందుకు కొన్ని మంచి ఉదాహరణ లిచ్చాడు : హౌ టు మేక్ ఏన్ అమెరికన్ క్వల్ట్, థెల్మా అండ్ లూయిస్, డెత్ ఆఫ్ ఏ సేల్స్ మాన్, షాషంక్ రిడెంప్షన్, ది సైలెన్స్ ఆఫ్ ది లాంబ్స్, ది లాంగ్ కిస్ గుడ్ నైట్...

        నిజానికి బ్యాక్ స్టోరీ స్క్రీన్ ప్లేలో ఏ విభాగం? బిగినింగ్ విభాగమే. ‘జాన్ విక్’ లో ఇమాజినేషన్ టెక్నిక్ తో వున్న బ్యాక్ స్టోరీ బిట్స్ బిగినింగ్ విభాగమే. లీనియర్ నేరేషన్ చేస్తే అక్కడ్నించే కదా ప్రారంభమయ్యేది కథ. ఈ కథ రాయడానికి ఇంకో నాల్గు హాలీవుడ్ సినిమాలు కూడా ఇన్స్పైర్ చేశాయి. అలాగే అలిస్టర్ మెక్లీన్ నవలల్లో వుండే స్టోరీ వరల్డ్, స్టీఫెన్ కింగ్ నవలల్లో వుండే సర్ప్రైజ్ చేసే హీరో క్యారక్టరైజేషన్ తోడయ్యాయి. చాలా స్టడీ చేస్తే గానీ ఈ రివెంజి మాఫియా యాక్షన్ స్క్రీన్ ప్లే తయారు కాలేదు. కాబట్టి దీనికిది బ్యాక్ స్టోరీతో యూనిక్. తెలుగులో ఎవరైనా సాహసం చేస్తే చేసి చూడొచ్చు. ప్రేక్షకులకంటే రెండాకులు ఎక్కువే చదవగల్గితే. 

        ఇక మీరడిగిన బిల్డ్ అప్ సీన్లు రాయడం గురించి. ఏ జానర్ కైనా క్యారక్టర్ బిల్డప్ సీ ను క్యారక్టర్ చేసే సంఘర్షణని బట్టి మిడిల్ లో వస్తుంది. ఇంట్రడక్షన్ ని బట్టి బిగినింగ్ లో వస్తుంది. క్లయిమాక్స్ ని బట్టి ఎండ్ లో వస్తుంది. క్యారక్టర్ బిల్డప్ సీన్లే కథకి బిల్డప్ సీన్లవుతాయి. filmsite అని వెబ్సైట్ వుంది. ఇందులో ఈ సీన్లన్నీ పురాతన కాలం నుంచీ ఇప్పటిదాకా పొందుపర్చి వుంటాయి.  ఇంకా ఇతర రిఫరెన్సులు చాలా వుంటాయి. ఈ సైట్ ని మీ డైరీలో చేర్చుకోండి. 

Q :  ‘సంచిక డాట్ కాం’ లో మీరు ప్రాంతీయ సినిమాల గురించి చేస్తున్న విశ్లేషణలు ఫాలో అవుతున్నాను. వివిధ భాషల ప్రాంతీయ సినిమాల సమాచారాన్ని శ్రమ తీసుకుని అందిస్తున్నందుకు థాంక్స్. నా ప్రశ్నేమిటంటే, నేను ఇలాటి సినిమాలు చేయాలని ఫిక్స్ అయ్యాను. ఇప్పుడు కాదు, మొదటి నుంచీ నా ఆలోచనలు కమర్షియల్ సినిమాలు కాదు, ఆర్ట్ సినిమాలే. అయితే తెలుగులో వీటితో ఎంతవరకు ముందుకు పోగలననే సందేహం వుంది.
―ఏఎన్, ఏడీ 

A : తెలుగులో ముందుకు పోవాలంటే వెనక్కి వెళ్ళాలి. కమర్షియల్ సినిమాలు తీయడానికి ఏమీ నేర్చుకోనవసరం లేదేమో గానీ, ఆర్ట్ సినిమాలకి ప్రపంచ సినిమా  శాస్త్రాల, సిద్ధాంతాల పరిచయముండాలి. ఆ భాష మీరు మాట్లాడగల్గాలి. ఇది ఫిలిం ఇనిస్టిట్యూట్స్ నుంచి డిగ్రీ పుచ్చుకుంటేనే సాధ్యమవుతుంది. ఆర్ట్ సినిమా అంటే ఏదో తెలుగు నేటివిటీ కథ తీసేసి, తెలుగు రాష్ట్రాల్లో నాల్గు చోట్ల విడుదల చేసుకుని, అయ్యిందన్పించుకుంటే ఆ ఒక్క సినిమాతో ఆగిపోతారు. ఇతర ప్రాంతీయ భాషల సినిమాలు చూడండి, అవి అంతర్జాతీయ స్థాయికి వెళతాయి. అలా వెళ్ళగలిగితే తెలుగులో తీయండి, లేకపోతే అవసరం లేదు. ఆయా ప్రాంతీయ దర్శకుల ఇంటర్వ్యూలు చదవండి. వాళ్ళ అవుట్ లుక్, వాళ్ళ విస్తృత నాలెడ్జి తెలుస్తుంది. వాళ్ళ బ్యాక్ గ్రౌండ్ తెలుస్తుంది. ఇలా వెనక్కెళ్ళి బోలెడు తెలుసుకున్నాక, ఫిలిం ఫెస్టివల్స్  లో ఇంటరాక్ట్ అయ్యాక, ఆ అనుభవసారంతో తీసే ప్రయత్నం చేయండి. తప్పకుండా తెలుగు సినిమా అంతర్జాతీయ అవార్డులు తీసుకొస్తుంది. ఓ ఐదేళ్ళు పదేళ్ళు టైం తీసుకోండి. 

Q :  మీ బ్లాగులో సినిమా న్యూస్, గాసిప్స్ వంటి లైట్ రీడింగ్ మెటీరియల్ కూడా ఇస్తే నాలాంటి పాఠకులకి బావుంటుంది కదా?
―రజనీకాంత్, పాఠకుడు
 A :  ఈ బ్లాగుకో థీమ్ వుంది. ఆ థీమ్ ప్రకారం పోస్టులుంటాయి. దీనికి పాఠకులున్నారు. దీన్నిలా వుండనిద్దాం. 

Q :  1. ఈ కరోనా తో సినిమా రంగానికి ఎక్కువ ఇబ్బంది అంటున్నారు. భవిష్యత్తు ఏమిటి అన్నది తెలియడం లేదు. ఈ టైంలో భవిష్యత్తు మీద ఎన్నో ఆశలతో ఉన్న అసిస్టెంట్ డైరెక్టర్ లు ఎలా ఉండాలి? ఏం ఆలోచించాలి? అంతా సెట్ అవుతుంది అని కథలు రాసుకుంటూ ఉన్నా కరోనా భయం మనసులో ఏదో మూల వుంటుంది.
        2. కరోనా ఎఫెక్ట్ వలన భవిష్యత్తు లో సినిమా థియేటర్ లు తగ్గిపోయి అమెజాన్, నెట్ ప్లిక్స్ లాంటి వాటికి ఆదరణ పెరుగుతుందా? దర్శకులు కూడా అటు వైపుగా వెళ్ళడానికి ఆలోచన చేయాలి అంటారా?
        3. మనం ఇప్పుడు పరిష్కారం లేని సమస్యతో పోరాడుతున్నామని అనిపిస్తుంది. సినిమానే జీవితం అనుకుని ఉన్న వారి కోసం ఏవైనా సలహాలు సూచనలు చెప్పండి.
        4. అసిస్టెంట్ డైరెక్టర్ లు, రచయితల కోసం రోజూ ఇన్స్పైరింగ్ గా ఏమైనా మీ బ్లాగులో రాయండి. అది చాలా మందికి కొత్త శక్తిని ఇవ్వగలదు. నేను రాస్తే ఏం జరుగుతుంది అనుకోకండి. మీరు రాస్తే ఒక స్నేహితుడు మాకు ధైర్యం చెపుతున్నట్టు అనుకుంటాం.
        5. ప్రతీ జానర్ లో ఖచ్చితంగా చూడవలసిన సినిమాల లిస్ట్ ఒకటి ఇవ్వండి. కనీసం దాని వల్లయినా ఈ సినిమా లు తప్పకుండా చూడాలి అని ఆ పనిలో ఉంటాం.
        6. చివరగా కరోనా గురించి పట్టించుకోకుండా వుండడానికి ఏమైనా టిప్స్ లాంటివి ఇవ్వండి(అవి ఫన్నీ గా ఉన్నా సరే).

―రవి, ఏడీ 

A : ఇది ప్రపంచంలో అన్ని రంగాల సమస్య. వైరస్ కి మించి ఆర్ధిక సమస్య. రెండు నెలలకో మూడు నెలలకో వైరస్ భయం తీరిపోయిందిక, జనాలు థియేటర్లకి వచ్చేస్తారను కోవడానికి లేదు. ఈలోగా ఆర్ధిక పరిస్థితులు తలకిందులయ్యే అవకాశముంది. కార్మికులు, పేదలు భారీగా ఉపాధి కోల్పోయే పరిస్థితి వుంది. దీంతో మాస్ ప్రేక్షకుల్లో భారీగా కోత పడొచ్చు. అలాగే దేశంలో మధ్య తరగతి 27 శాతం. ఇందులో 14 శాతం వుండే దిగువ మధ్య తరగతి, 10 శాతం వుండే సగటు మధ్యతరగతి భారీగా ఉద్యోగాలు కోల్పోతారు. 3 శాతం వుండే ఎగువ మధ్యతరగతి బయట పడొచ్చు. యువత కూడా కష్టాల్లో పడతారు. సినిమాలకి రావడానికి డబ్బులు కాదుగదా, సినిమాలు చూసే మూడ్ వుంటుందా? రేపు లాక్ డౌన్ ఎత్తేశాక సామాన్యుడి నుంచీ సంపన్నుడి వరకూ వృత్తి వ్యాపారాలు చక్కదిద్దుకునేందుకు పరుగులు పెడతారు, ఇంట్లో కూర్చుని సినిమాలు చూసే అవకాశం వుంటుందా? ఆలోచించుకోవాలి.

        కనుక దేశం ఆర్ధికంగా కోలుకునే దాకా ఏ రంగమూ ఇంతే. రంగాలు కోలుకోవడానికి ప్రభుత్వం ప్యాకేజీలు ప్రకటిస్తోంది. చిన్న, మధ్యతరహా పరిశ్రమలకి 15 వేల కోట్ల ప్యాకేజీ ప్రకటించింది. ఒక్కో పరిశ్రమకి రెండు వేల రూపాయలు చొప్పున ఏ మూలకి? ఈ రంగం కోలుకుంటుందా? ఈ రంగంలోనే 92 శాతం అసంఘటిత కార్మికులున్నారు. ఒక్క వైరస్ వేటుకి గ్లోబలైజేషన్ చరిత్ర పరిసమాప్తమయ్యేలా వుంది. చెన్నై నుంచి మనకందిన సమాచారం బట్టి అక్కడ సినిమా రంగం కోలుకోవడానికి సంవత్సరం దాకా పడుతుంది. ఎక్కడైనా ఇంతే. 

        ఈ పరిస్థితుల్లో సినిమా కథలు రాస్తూ కూడా కూర్చోలేరు. ఆల్రెడీ ఓకే అయివుంటే ఓకే అనుకుని రాసుకోవచ్చు. కొత్త ప్రయత్నాల కోసం రాయాలనుకోవడం వృధా. రాయనీయదు మనసు కూడా. రాస్తూంటే, ‘రేపేంటో తెలీని పరిస్థితుల్లో రాయడం వేస్టేమోరా ఆలోచించు’ అని ఓవైపు రొద పెడుతుంది మనసు. కనుక ప్రస్తుతానికి వాయిదా వేస్తే మంచిది. 

        థియేటర్లేమీ తగ్గిపోవు. అన్ని దృశ్య మాధ్యమాలకీ మదర్ లాంటిది సినిమా. సినిమా అంతరించిపోదు. సినిమా అంతరించిపోతే కదా థియేటర్లు అంతరించిపోవడానికి. సినిమా అనే మదర్  టెక్నాలజీ ఇంకెన్నో వంశాంకురాల్ని చూస్తుంది, ఇప్పుడు ఓటీటీ సహా. మీకవకాశాలుంటే వెబ్ సిరీస్ వైపు ఎందుకెళ్ళకూడదు? రేపు ఇతర రంగాలు మూతబడితే  పోగొట్టుకున్న ఉద్యోగాలు పొందడం కష్టమే కావచ్చు. ప్రింట్, ఎలక్ట్రానిక్ మీడియాల్లో ఈ లాక్ డౌన్ సమయంలోనే ఉద్యోగాల్లోంచి తీసేస్తున్నారు. వాళ్ళకి ఇంకో మీడియా సంస్థల్లో అవకాశాల ప్రసక్తే లేని పరిస్థితేర్పడింది.  సినిమా రంగం అలాకాదు. ఇప్పుడు మూత బడ్డ సినిమా రంగం లాక్ డౌన్ తర్వాత నెమ్మది నెమ్మదిగా తెరచుకుంటుంది. ఉపాధి ఎక్కడికీ పోదు. థియేటర్లు పుంజుకోవడానికి సమయం పట్టొచ్చు గానీ, ఈలోగా సినిమాలు తయారవుతూనే వుంటాయి, ఆగిపోయిన సినిమాలు సహా. కాకపోతే ఆర్ధిక మోడల్ మారవచ్చు. కనుక నిశ్చింతగా వుండి, ఇతర విషయాలమీద దృష్టి పెట్టండి.

 

Randy Glasbergen - Glasbergen Cartoon Service 

        ఈ లాక్ డౌన్ పీరియడ్ లో రాయడం కట్టి పెట్టి తెలుసుకోవడం మీద, నేర్చుకోవడం మీద దృష్టి పెట్టండి. అదే పనిగా సినిమాలు చూడకండి. వారానికి రెండు మూడు సెలెక్టివ్ గా చూస్తే చాలు. చూసి వదిలేయకుండా, మీకెలా అన్పించాయో రివ్యూలు రాసుకోండి సాంకేతికాలు సహా. మీ స్కిల్స్ పరీక్షించుకోండి. బాలీవుడ్ దర్శకుడు ఒనిర్ ఈ సమయంలో అసిస్టెంట్లకి టాస్క్ ఇచ్చాడు. ఇండోర్స్ లో రెండు నిమిషాల షార్ట్ మూవీస్ మొబైల్ మీద తీసి పంపమంటున్నాడు. గెలుపొందిన వారికి తన టీములో అవకాశమిస్తానంటున్నాడు. అవకాశం సంగతేమో గానీ, ముందు స్కిల్స్ పరీక్షించుకోవడానికిదో చిన్నపాటి  యాక్టివిటీ కావచ్చు. ఖాళీగా వున్నాం కదాని సోషల్ మీడియాలో అదే పనిగా గడపకండి. రాజకీయ కార్యకర్తలా పోస్టులు పెట్టకండి. ఎగ్రెసివ్ మెంటాలిటీ ప్రదర్శించకండి. రేపు మీ కవకాశమిచ్చే చోట, మీ సోషల్ మీడియా బిహేవియర్ చెక్ చేస్తే, మీకవకాశం కష్టం కావొచ్చు. మీకు సినిమాలు ముఖ్యమా, లేనిపోని హైపర్ యాక్టివిటీ ముఖ్యమా ఆలోచించండి. న్యూట్రల్ గా వుండండి. సినిమా వ్యక్తిగా న్యూట్రల్ గా వుంటేనే సమగ్ర సృష్టి చేయగల్గుతారు. ఒకసారి ప్రముఖ స్టార్లు, దర్శకుల ట్వీట్లు చూడండి. అలా వుండండి. ఇన్ స్టాగ్రాంలో నీతా అంబానీని ఫాలోకండి. సంపన్నులని ఫాలోకండి. రతన్ టాటా, కుమార మంగళం బిర్లా, రాహుల్ బజాజ్, అజీమ్ ప్రేంజీ, ఆనంద్ మహీంద్రా మొదలైన సంపన్నులని ఫాలోకండి. కామెంట్లు పెట్టండి. సినిమా స్టార్లనీ ఫాలోకండి. కామెంట్లు పెట్టండి. చాలా పాజిటివ్ నెస్ వస్తుంది. పనికొచ్చే వెబ్సైట్స్, చానెల్స్ చూడండి. ఏవైనా చదవాల్సిన పుస్తకాలుంటే చదివెయ్యండి (చాలా రోజులుగా చదవలేక పోయిన జీఎస్ వరదాచారి గారి ‘ఇలాగేనా రాయడం?’ చదివేశాం మనం). హాస్య రచనలు చదవండి. నెట్ లో బోలెడు వుంటాయి. వైరస్ వార్తలు ఎప్పటికప్పుడు తెలుసుకోండి. లెక్కల ప్రకారం జూన్ ఫస్టున మన దేశానికి వైరస్ పీక్ దశ వస్తుంది. అక్కడ్నించీ తగ్గు ముఖం పడుతుంది. అదే పనిగా దాని గురించి ఆలోచించి, దాంతో వచ్చే ఆర్ధిక, ఆరోగ్య సమస్యల్ని కూడా బోనస్ గా వూహించుకుని, బుర్ర ఖరాబు చేసుకోకండి. శారీరక దూరతీరాలు పాటిస్తే తర్వాత ప్రాపంచిక సుఖాలు మనవే అవుతాయి. రాత్రి పూట కళ్ళకి బయటి పని అప్పజెప్పకుండా విజువల్ మీడియా కట్టిపెట్టండి. చెవులకి లోపలి పని అప్పజెపుతూ, ఆడియో తక్కువ వాల్యూం పెట్టుకుని మీకిష్టమైన పాటలు వినండి. రాత్రి పూట వినే పాటలుంటాయి. ఇళయరాజా పాటలు వినండి. ఇంకా పాత పాటల మీద ఆసక్తి వుంటే, 1940 - 70 ల మధ్య ముప్ఫయ్యేళ్ళ చరిత్రంతా చెవుల ముందుంది. పడుకునే ముందు చార్లీ చాప్లిన్ చేష్టలు చూడండి. మన లోపలి ప్రశాంతి కోసం ఇన్ని బయటి సాధనాల మీద ఆధారపడుతున్నాం. లాక్ డౌన్ వల్ల ప్రకృతి తేట పడిందని ఆనందిస్తున్నాం. మనం మాత్రం తేట పడక నాటుగానే వుంటున్నాం. లాక్ డౌన్ కి పూర్వమెప్పట్నించో క్రిస్టఫర్ నోలన్ తేట పడి ప్రకృతిలో మమేకమై వున్నాడు. హాలీవుడ్ అగ్రదర్శకుడు క్రిస్టఫర్ నోలన్ చేతి వాచీ, జేబులో సెల్లు, ఇంట్లో టీవీ, ఆఫీసులో కంప్యూటర్, ఇంటర్నెట్, సోషల్ మీడియా, మల్టీ మీడియా, గిల్టీ మీడియా అన్నిటికీ లాక్ డౌన్ పెట్టేసి - ప్రకృతి అంత తేట మనసుతో ప్రకృతితో వుంటూ - ఒక్కో హై ఎండ్ టెక్నాలజీ మూవీ దిమ్మదిరిగేలా తీస్తూ పోతూంటాడు... సరే, ఉదయం ఐదున్నరకి లేచి ఎక్సర్ సైజ్, వాకింగ్, జాగింగ్ లాంటివి ముప్పావు గంట చేయండి. ఫీల్ గుడ్ హార్మోన్లు విడుదలవుతాయి. మానసికంగా బావుంటే శారీరకంగా బావుంటారు. మునగాకు దొరికితే ఉదయం పూట నీట్లో మరిగించి ఓ గ్లాసుడు పట్టించండి. దరిద్రం వదుల్తుంది. బ్రెయిన్ భేషుగ్గా వుంటుంది. ఇల్లు నీటుగా వుంచుకోండి. బయటి కెళ్ళినప్పుడు ఎవరైనా బాధల్లో కన్పిస్తే సెల్ఫీలు తీసుకోకుండా వంద రూపాయలు ఇచ్చేయండి. మనకూ వుండొచ్చు బాధలు. కానీ ఈ లాక్ డౌన్  తో మనమెవ్వరం వూహించని కొత్త పీడిత వర్గం -నయా దరిద్రనారాయణులు పరిణమించారు. తలతిప్పుకుని వెళ్లిపోలేం. చాయ్ బిస్కెట్లు, మందు సిగరెట్లు, సినిమాల ఖర్చులూ తప్పాయిగా? అందులోంచి కొంత ఇచ్చేయండి. అలాగే వీధి కుక్కలు అల్లాడుతున్నాయి. ఓ బన్ను ముక్క పడెయ్యండి, హుషారుగా వుంటాయి. ఇలా ఎక్కువై పోయిందేమో... ఇక ఆపుదాం. 
        చూడదగ్గ జానర్ వైజ్ సినిమాల లిస్టు కోసం మంగళవారం చూడండి. 

 ―సికిందర్