1396 : రివ్యూ!

 

రచన- దర్శకత్వం : ఉన్ని శివలింగం 

తారాగణం : షేన్ నిగమ్, శాంతనూ భాగ్యరాజ్, ప్రీతీ అస్రానీ, పూర్ణిమా ఇంద్రజిత్, ఆల్ఫాన్స్ పుదిరేన్, సెల్వరాఘవన్ తదితరులు 

సంగీతం: సాయి అభ్యంకర్, చాయాగ్రహణం : అలెక్స్ పులిక్కల్ 

బ్యానర్స్ : ఎస్టీకే ఫిలిమ్స్, బినూ జార్జి అలెగ్జాండర్ ప్రొడక్షన్స్ 

నిర్మాతలు : సంతోష్ కురువిల్లా, బినూ జార్జి అలెగ్జాండర్  

***

    గత నెల మలయాళ తమిళ భాషల్లో విడుదలైన 'బాల్టీ' ఈవారం తెలుగులోనూ విడుదలైంది. దీన్ని స్పోర్ట్స్ యాక్షన్ డ్రామాగా ప్రచారం చేశారు. దీనికి ఉన్ని శివలింగం కొత్త దర్శకుడు. హీరో షేన్ నిగమ్ నటించిన 25 వ సినిమా ఇది. అలాగే తమిళ దర్శకుడు సెల్వరాఘవన్ విలన్ గా నటించాడు. కబడ్డీని లోకల్ మాఫియా కథతో కలిపి స్పోర్ట్స్ యాక్షన్ డ్రామాగా సిద్ధం చేశామని చెప్పిన కొత్త దర్శకుడి ప్రయత్నం ఏ మేరకు ఫలించిందో చూద్దాం...

కథేమిటి? 

తమిళనాడు- కేరళ సరిహద్దులో వేలం పాళయం పట్టణంలో ముగ్గురు లోన్ మాఫియాలు చీడ పురుగుల్లా వుంటారు. చక్రవడ్డీలకి చక్రవడ్డీలువేసి ప్రజల్ని చిత్ర హింసలు పెట్టి వసూలు చేస్తూంటారు. ఇక్కడే  ఉదయన్, కుమార్, సురేష్, మణి అనే చురుకైన కబడ్డీ ఆటగాళ్ళు ఎదురు లేకుండా వుంటారు. కబడ్డీలో వీళ్ళ  మెరుపు వేగానానికి ఇంకే జట్టూ గెలవలేని పరిస్థితిలో వుంటుంది. లోన్ మాఫియా భైరవన్  జట్టు వీళ్ళతో  ఎప్పుడూ గెలవదు. సోడా బాబు, గౌరీ అనే మరో ఇద్దరు లోన్ మఫియాలతో భైరవన్ కి వైరం వుంటుంది. సోడాబాబు సోడా ఫ్యాక్టరీ ముసుగులో స్మగ్లింగ్ కూడా చేస్తూంటాడు. ఒకప్పుడు వేశ్య అయిన గౌరీ వడ్డీలతో పేద స్త్రీలని దోపిడీ చేస్తూంటుంది. ఈ ముగ్గురు మాఫియాల ఆగడాలతో పట్టణం ఎప్పుడూ అల్లకల్లోలంగా వుంటుంది.

 ఇలా వుండగా, ఉదయన్ టీం ఒక వీధి పోరాటంలో కనబరిచిన తెగువ, పోరాటంలో వాడిన నైపుణ్యమూ గమనించిన భైరవన్, ఉదయన్ టీం ని డబ్బుతో లోబర్చుకుని, లోన్ రికవరీ  ఏజెంట్లుగా నియమించుకుంటాడు. ఇప్పుడు ఈ టీం లోన్లు రికవరీ చేస్తూ దౌర్జన్యాలు  మొదలెడతారు.

భైరవన్ ప్రదీప్ అనే వాడికి లక్ష రూపాయలు అప్పు ఇచ్చి వుంటాడు. దీనికి జంబో వడ్డీ పేరుతో 10 లక్షలు కలిపి మొత్తం  11 లక్షలు ఇవ్వాలని కట్టేసి హింసిస్తూంటాడు. తను ప్రేమిస్తున్న కావేరీకి ఈ ప్రదీప్  అన్న అవుతాడని తెలుసుకున్న ఉదయన్,  హింసని అడ్డుకునేప్పుడు చేయి వెళ్ళి భైరవన్ కి తగలడంతో, నన్నే కొడతావాని ఉదయన్ మీద పగబడతాడు. దీంతో భైరవన్ కీ ఉదయాన్ టీం కీ శత్రుత్వం మొదలైపోతుంది. ఈ శత్రుత్వం ఏ పరిణామాలకి దారి తీసిందన్నది మిగతా కథ 

ఎలా వుంది కథ?

ప్రచారం చేసినట్టుగా ఇది స్పోర్ట్స్ యాక్షన్ డ్రామా కాదు. స్పోర్ట్స్ కథగా మొదలై మాఫియా యాక్షన్ డ్రామాగా మారిపోయే కథ. దీంతో అటు కబడ్డీకీ,  ఇటు వడ్డీల దోపిడీలకీ న్యాయం చేయలేకపోయింది. పెద్ద నగరంలో గాక చిన్న పట్టణంలో ఈ ఎత్తున లోన్ మాఫియాలు వుండడం విడ్డూరమే. దీనికి ఉదయన్ మిత్రుడు కూడా బాధితుడే. అయితే ఈ వడ్డీ కబడ్డీల కథ ఒక కథగా గాక రెండు కథలుగా విడిపోవడంతో సమస్యలో పడింది.

ఉదయన్ టీం ని భైరవన్ లోన్ రికవరీ ఏజెంట్లుగా వాడుకోవాలనుకోవడం దగ్గరే  కథ దారి తప్పింది. తిరుగులేని క్రీడా కారులు కూడా తమ క్రీడాసక్తిని  బలిపెడుతూ మాఫియాతో చేతులు కలపడమేమిటి? భైరవన్ చేస్తే క్రీడాకారుల్ని ఉపయోగించుకుని పెద్ద క్రీడా వ్యాపారం చేసుకోవచ్చు. తనకెలాగూ రికవరీ ఏజెంట్లు వున్నారు. లోన్లు తీసుకుంటున్నది పెద్ద  నగరాల్లో  ఘరానా వ్యక్తులు కూడా కారు. అదే చిన్న పట్టణంలో బడుగు జీవులు. వీళ్ళని  పీడించి వసూళ్ళు బాగానే చేస్తున్నారు. ఇలా క్రీడలతో కబడ్డీ టీంకి ఎదగాలన్న ఆశయం, కబడ్డీతో  భైరవన్ కి వ్యాపార లక్ష్యమూ లేని అసహజ పాత్ర చిత్రణల వల్ల ఈ కథ ఏమిటోగా మారిపోయింది కొత్త దర్శకుడితో. చేస్తే కబడ్డీ ఆటగాళ్ళు పట్టణానికి మాఫియాల పీడా వదిలిలించాలేమో గానీ, తమని  కబడ్డీ వీరులుగా అభిమానిస్తున్న ప్రజలనే లోన్ రికవరీ ఏజెంట్లుగా మారిపోయి పీడించడం దగ్గర బ్యాడ్ టేస్ట్ గా మారిపోయింది కథనం.

అయితే ఉదయన్, భైరవన్ మీద చేసుకున్నాడన్న  కాన్ఫ్లిక్ట్ ఫస్టాఫ్ లో రాదు, ఇంటర్వెల్లో కూడా వుండదు. ఇంటర్వెల్ వరకూ కబడ్డీ కథ, లోన్ మాఫియాల ఆగడాలు, ఉదయన్ టీం రికవరీ ఏజెంట్లుగా చేసే హంగామా, ఇంటర్వెల్లో ఓ  యాక్షన్ సీను  -వీటితో గడిచిపోతుంది ఫస్టాఫ్ కథ ఎస్టాబ్లిష్ కాకుండా. 

సెకండాఫ్ లో ఉదయన్ చేయి చేసుకోవడంతో అప్పుడు కాన్ఫ్లిక్ట్ ఏర్పడి, భైరవన్ ప్రతీకార కథగా మారిపోతుంది. ఫస్టాఫ్ కబడ్డీ కథతో సెకండాఫ్ తెగిపోయి- మాఫియాల కథ వచ్చి అతకడంతో సెకండాఫ్ సిండ్రోం అనే సుడిగుండంలో పడింది సినిమా! ఇక ఇక్కడ్నుంచీ భైరవన్ తో బాటు మరో ఇద్దరు  మాఫియలతో చీటికీ మాటికీ  విసుగు పుట్టేలా యాక్షన్ సీన్స్ వచ్చేస్తూంటాయి. చివరికి పూర్తి శత్రు సంహారం జరిగి దయతలిచి ముగుస్తుంది రెండున్నర గంటల సినిమా! ఇంతకీ బాల్టీ అంటే మెరుపు వేగం. కబడ్డీలో ఉపయోగపడే నైపుణ్యం. దీన్ని కథకి కూడా ఉపయోగించుకుని వుంటే బావుండేది.

ప్రజల్ని పీడిస్తున్న లోన్ మాఫియాల్ని కబడ్డీ నుపయోగించుకుని  అంతమొందించే కథగా ఇది వుండి వుంటే- ప్రచారం చేసినట్టుగా ఏదో విధంగా స్పోర్ట్స్ యాక్షన్ డ్రామా అన్పించుకునేది!

ఎవరెలా చేశారు?

హీరో ఉదయన్ గా షేన్ నిగం వృత్తి కబడ్డీ క్రీడాకారుడుగా మాత్రం పాత్రలో లీనమైపోతూ నటించాడు. మాఫియాలతో పోరాటాలు కూడా కబడ్డీ ట్రిక్స్ తోనే మెరుపు వేగంతో చేయడం పాత్రని హైలైట్ చేసింది. మిగతా బృందం కూడా ఇదే యాక్షన్ కొరియోగ్రఫీలో భాగమయ్యారు. యాక్షన్ సీన్లు వదిలేస్తే కథా పరంగా పొసగని పాత్రలు ఇవి. ఇంకో పొసగని పాత్ర హీరోయిన్ ప్రీతీ అస్రానీ. ఈమె ఎప్పుడూ మూతి ముడుచుకుని వుంటుంది. 

విలన్ గా నటించిన తమిళ దర్శకుడు  సెల్వ రాఘవన్, ప్రేమగా మాట్లాడి కడుపులో తన్నే విలనిజాన్ని తనదైన శైలిలో నటించుకుపోయాడు. సోడా బాబుగా నటించిన మరో దర్శకుడు ఆల్ఫోన్స్ పుదిరేన్, గౌరీగా పూర్ణిమా ఇంద్రజిత్  మాఫియా పాత్రలకి రూరల్ టచ్ ఇచ్చేప్రయత్నం చేశారు.

 మాఫియా పాత్రలకి న్,  దర్శకుడు, అతని స్క్రీన్ ప్ప్రెజెన్స్ దృష్టిని ఆకర్షిస్తుంది. సంగీత దర్శకుడు సాయి అభ్యంకర్ పాటలు, బిజిఎం ఫర్వాలేదన్పించేలా వున్నాయి. సినిమాటోగ్రాఫర్ అలెక్స్ పులిక్కర్ కబడ్డీ సహా మిగతా యాక్షన్ కోరియోగ్రఫీని మల్టిపుల్ యాంగిల్స్ లో కవర్ చేస్తూ షాట్స్ తీశాడు. దీనికి ఎడిటర్ శివకుమార్ ఎడిటింగ్, సందోష్ -విక్కీల యాక్షన్ కోరియోగ్రఫీ విజువల్ గ్రామర్ ని అద్భుతంగా పోషించాయి.

పైన చెప్పుకున్నట్టు స్క్రీన్ ప్లే మధ్యకి ముక్కలవడంతో, రెండు కథల విడివిడి కథనాలు కావడంతో బలి అయింది ఎమోషనల్ డ్రైవ్. భావోద్వేగ రహితంగా ఫ్లాట్ గా కథనం మారడంతో ఫైట్లు, కబడ్డీ పట్లు కూడా ఈ సినిమాని నిలబెట్టడం సమస్య అయికూర్చుంది.

-సికిందర్ 

1395 : స్పెషల్ ఆర్టికల్

 

    2019  లో పశ్చిమ బెంగాల్‌లోని రాణాఘాట్ రైల్వే స్టేషన్‌లో హృదయాల్ని మీటే  ఒక స్వరం పలుకుతోంది. జనం చుట్టూ చేరి సమ్మోహితులవుతున్నారు.  ఆ జనంలో ఒక టెక్కీ దాన్ని వీడియో తీసి వైరల్ చేశాడు. 1972 లో నటుడు, రచయితా నిర్మాతా దర్శకుడూ అయిన  మనోజ్ కుమార్ తీసిన  - 'షోర్' లోని  లతా మంగేష్కర్ పాడిన 'ఏక్ ప్యార్ కా నగ్మా హై' హిట్ సాంగ్ పాడుతున్న ఆ తియ్యటి  గళం - వెళ్ళి వెళ్ళి బాలీవుడ్ లో సంగీత దర్శకుడు హిమేష్ రేషమ్మియా చెవిన పడింది. వెంటనే ఆమెని పిలిపించుకుని  ఒక రియాలిటీ షోలో పరిచయం చేశాడు. ఆ షోతో ఆమె మరింత హిట్టయ్యింది. ఇక ఆమెకి తన కొత్త సినిమాలో పాడే అవకాశమిచ్చాడు. ఆ పాట 'తేరీ మేరీ కహానీ' వైరల్ హిట్టయ్యి ఆమెకి మరిన్ని అవకాశాలు తెచ్చి పెట్టింది. 20 పాటలు పాడేసి రాత్రికి రాత్రి సెలబ్రిటీ అయిపొయింది. అప్పుడు ... ఎంత వేగంగా సెలబ్రిటీ సోపానాలెగ బ్రాకిందో అంత  వేగంగానూ వచ్చి ఠపీ మని కింద పడింది!  

రానూ మండల్  ఉత్థాన పతనాల విషాద గాథ షార్ట్ కట్ కళాకారులకి పాఠాలు నేర్పుతుంది. లోతు పాతుల్లేకుండా రాత్రికి రాత్రేం జరగదు. జరిగినా ఎంతో కాలం నిలబడదు. ఆరు నెలల్లో  ఆమె ఎక్కడ్నించి బయల్దేరి బాలీవుడ్ లో సంచలన గాయిక అయిందో, అక్కడ్నుంచి  అదే కోల్ కత సమీపంలోని తన పాడుబడ్డ ఇంట్లో అదే నిరుపేద జీవితంలోకి జారుకుంది. గతవారం నీషూ తివారీ అనే యూట్యూబర్ మతిస్థిమితం కోల్పోయిన ఆమెని వెతుక్కుంటూ వెళ్ళి, అన్నం పెట్టి, ఓదార్చి, వీడియో పోస్ట్ చేసింది. ఈ వీడియో కోటి వ్యూస్ కి చేరుకుంది... 

ఈ పతనానికి కారణం అహంకారం, దుష్ప్రవర్తన. తన సెల్ఫ్ ఇమేజీని అంతా నేనే, అన్నీ నాకే - అన్న పొగరు బోతుతనంగా క్రియేట్ చేసుకుని విర్రవీగడం. అభిమానుల మీద చేయి చేసుకోవడం.  ప్రసిద్ధ హాలీవుడ్ దర్శకురాలు కేథరిన్ బిగేలో కూడా పేదరికంలో మగ్గింది. కానీ ఆమె తనలో వున్న కళని గుర్తించి అభివృద్ధి చేసుకుంది.  కొలంబియా యూనివర్సిటీ నుంచి థియరీ అండ్ క్రిటిసిజం లో మాస్టర్స్ చేసింది. హాలీవుడ్ లో అడుగుపెట్టి నానా ఢక్కా మొక్కీలు తింటూ, 1981-2007 మధ్య ఎనిమిది సినిమాలకి దర్శకత్వం వహించింది. 2008 లో ‘హర్ట్ లాకర్' తీసి ఆస్కార్ ఉత్తమ దర్శకురాలి అవార్డు నందుకుంది. అంతవరకూ ఈ అవార్డు తీసుకున్న దర్శకురాళ్ళు లేరు. తర్వాత 'జీరో డార్క్ థర్టీ'  అన్న మరో ప్రసిద్ధ సినిమా తీసింది. ఈ సంవత్సరం పదమూడో సినిమా 'ది హౌజ్ ఆఫ్ డైనమైట్' తీసి, 45 ఏళ్ళ సుదీర్ఘ కెరీర్ తో పాఠ్య పుస్తకంలా నిల్చింది. 

రానూ మండల్  తనలోని కళతో సమున్నత స్థానానికి చేరుకోవచ్చని తెలుసుకోలేదు.   పూర్వం పని వెతుక్కుంటూ భర్తతో ముంబాయి వెళ్ళి కూలీనాలీ చేసుకుంటూ కష్టాలు పడలేక తిరిగి వచ్చేసిందే తప్ప- తన గానకళతో జీవితంలో ఎదగ వచ్చనుకోలేదు. ఆమెకి చెప్పే వాళ్ళు కూడా లేరు. వీధుల్లో పాడుకుంటోంటే వినోదించడం తప్ప. ఒక టెక్కీ ఆమె గానాన్ని వైరల్ చేసి బాలీవుడ్ చేర్చినా, ఆ కెరీర్ లో ఎలా మెలగాలో, మల్చుకోవాలో చెప్పే సలహాదారుల్ని కూడా ఆమె నియమించుకోలేదు. రాత్రికి రాత్రి వచ్చి పడిన ఖ్యాతితో అంతా నేనే, అన్నీ నాకే అన్న దురహంకారమే పెరిగి పతనమైపోయింది. 

దర్శకత్వ శాఖలో ఇలాటి షార్ట్ కట్ స్వాములు చాలామందే వుంటారు. రెండు సినిమాలకి అసిస్టెంట్లుగా చేసి నిర్మాతల వేటలో  పడి దర్శకులైపోవడం. ఆ రెండు సినిమాలకి కూడా షూటింగుల వరకే పనిచేయడం. తర్వాత పోస్ట్ ప్రొడక్షన్లో పనుండదు. పోస్ట్ ప్రొడక్షన్లో ఏ శాఖ ఏమిటో తెలియాలంటే  అసోసియేట్ గా కొన్నేళ్ళు పనిచేయాలి. అప్పుడే సినిమా తీయడం మీద పూర్తీ అవగాహనా ఏర్పడుతుంది. రెండు సినిమాల అసిస్టెంట్ గా జంప్ చేసి రాత్రికి రాత్రి డైరెక్టర్ లైపోతే రానూ మండల్లే అవుతారు.  నిర్మాతకి ఒక బడ్జెట్ చెప్పి సినిమా ప్రారంభించి, సగం సినిమాకే బడ్జెట్ అయిపోయి మళ్ళీ కనపడకుండా జంపై పోవడం ఇందుకే జరుగుతుంది. 

దర్శకత్వ అవకాశాల కోసం ఎల్ ఏ ఓ ప్రయత్నిస్తే, దీనికి కూడా చాలా కమిటై వుండాలని ముందే చెప్పుకున్నాం. ఇందులో భాగంగా గత వారం సెల్ఫ్ ఇమేజీని ఎలా సృష్టించుకోవాలో చెప్పుకున్నాం. ఈ వారం యోగ్యత (క్వాలిఫికేషన్), లక్ష్యం ఏర్పాటు (గోల్ సెట్టింగ్), విశ్వాసం (బిలీఫ్), ప్రతిజ్ఞ (అఫర్మేషన్స్), దృశ్యీకరణ (విజువలైజేషన్),  కార్యాచరణ (యాక్షన్) ల గురించి తెలుసుకుందాం...

2. యోగ్యత :

    దర్శకుడవ్వాలని గోల్ పెట్టుకున్నప్పుడు ఆ గోల్ కి తగ్గ యోగ్యత ఎంత వరకుందన్న ఆత్మ పరిశీలన చాలా ముఖ్యం. ఈ యోగ్యత గురించి మొదట్నుంచీ మొదలుపెడితే, ముందుగా  పని చేయాలనుకుంటున్న రంగం పుట్టు పూర్వోత్తరాల గురించి ఎంత పరిజ్ఞా నముంది? అంటే,  సినిమా చరిత్ర గురించి ఏం తెలుసు? సినిమా ఎప్పుడు ఎక్కడ పుట్టింది? తెలుగులో మొట్ట మొదటి సినిమా ఎప్పుడు ఎవరు నిర్మించారు? ఏ కథల ఆధారంగా నిర్మించారు? ఆ కథలు కాలక్రమంలో ఎలా మారుతూ వచ్చాయి? తొలి స్వర్ణ యుగంగంలో, మలి స్వర్ణ యుగంలో సినిమాల తీరుతెన్నులేమిటి? తర్వాత వ్యాపార యుగంలో పోకడలేమిటి? అప్పటి పదిమంది ప్రముఖ దర్శకులెవరు? అప్పట్లో వాళ్ళు బాటలు వేసుకుంటూ వస్తేనే ఇప్పుడు అంతా ముందుకు సాగుతున్నారు. వాళ్ళకి కృతఙ్ఞతలు చెప్పుకుంటున్నారా? ఐన్ స్టీన్ ప్రతి రోజూ పూర్వ శాస్త్రజ్ఞులకి కృతజ్ఞతలు చెప్పుకున్నాకే పని మొదలెట్టేవాడు. కృతజ్ఞతల పవరేమిటో అతడికి తెలుసు. 

తెల్లారి నిద్రలేవగానే తమని పోషిస్తున్న తెలుగు సినిమా పరిశ్రమకి కృతఙ్ఞతలు చెప్పుకుంటున్నారా? చెప్పుకుంటే తెలుస్తుంది అదెలా మ్యాజిక్ లా పని చేస్తుందో.  ఒక్కోసారి  మంచి జరిగినా, చెడు జరిగినా అన్నిటి పట్లా, అందరి పట్లా బేషరతుగా కృతజ్ఞతా భావంతో వుంటే, ఇంకే ఎల్ ఓ ఏ అక్కర్లేదు. కృతజ్ఞత హై ఫ్రీక్వెన్సీ ఫీలింగ్. ఎంత కృ తజ్ఞులై వుంటే అన్ని వరాలు కురిపిస్తుంది విశ్వం. ఎల్లప్పుడూ కృతజ్ఞతా భావంతో వుంటే నెగెటివ్ ఫీలింగ్స్ కి చోటుండదు. దాంతో పాజిటివ్ పరిణామాలు ఎదురవుతాయి- ఇక్కడ భౌతిక శాస్త్ర నియమం పని చేస్తుంది- ఒక సమయంలో ఒక స్థలంలో రెండు వస్తువులు వుండలేవన్నది ఆ నియమం. అలా మెదడులో నెగెటివ్ ఫీలింగ్స్ వున్నంత కాలం పాజిటీవిటీకి చోటుండదు- సింపుల్ సైన్స్. అందుకని తెలుగు సినిమా పరిశ్రమలో పనిచేస్తూంటే దాని చరిత్ర తెలుకుని, ప్రతిరోజూ  కృతఙ్ఞతలు చెప్పుకుంటూ వుంటే  ఫలితాలు త్వరగా వస్తాయి. విశ్వం గమనించే యోగ్యతల్లో ఇదొకటి. 

తర్వాత, సినిమాలకి పని చేయడం సరే- కూలీ వాడు కూడా పనిచేస్తాడు. ఆ కూలి పని సరిపోతుందా? రానూ మండల్ అవ్వాలనుకుంటే సరిపోతుంది. కేథరిన్ బిగేలో అవ్వాలంటే మాత్రం సరిపోదు. దాంతో బాటు స్టడీస్ వుండాలి. ఫిలిం స్కూల్లోనే చదవనవసరం లేదు, దర్శకత్వం మీద పుస్తకాలు, సినిమా రచన మీద పుస్తకాలు, టెక్నాలజీ మీద పుస్తకాలూ చదవాల్సి వుంటుంది. వీటికి ఆర్ధిక స్థోమత లేకపోతే వెబ్ సైట్లు వున్నాయి- నిత్యం కొత్త సమాచారమిస్తూంటాయి. బాలీవుడ్ సీనియర్ రచయిత కమలేష్ పాండే తెల్లారి లేవగానే స్క్రీన్ ప్లే వెబ్సైట్స్ లో అప్డేట్స్ ఏమున్నాయా  చూస్తాడు. సీనియరైనా అప్డేట్ అవుతూ వుండకపోతే శూన్యమైపోవాల్సిందే. అంత సంపాదించినా బిల్ గేట్స్, ఎలాన్ మస్క్, జెఫ్ బెజోస్, మార్క్ జుకర్ బెర్గ్ ప్రభృత  బిలియనీర్లు ప్రతీ రోజూ కొంత సేపు పుస్తకాలు చదువుతారు. జుకర్ బెర్క్ వారానికొక పుస్తకం చదివేస్తాడు. అన్ని బిలియన్ల  డాలర్లు కూడ బెట్టిన వారెన్ బఫెట్ ఇంకా ఏడాదికి 50 పుస్తకాలూ చదవాల్సిన వ అవసరమేమిటి? నాలెడ్జి- నాలెడ్జి పెంచుకుంటున్న కొద్దీ పెరుగుతుంది. 

విశ్వమంతా మనకు తెలియని అపార నాలెడ్జితో  నిండి వుంది. ఏ నాలెడ్జి అయినా మనకు విశ్వం నుంచి అందుతుంది. మన మెదడులో మెరిసే ఐడియాలు, ఆలోచనలు విశ్వం నుంచే అందుతాయి. బిగ్ బ్యాంగ్ తో విశ్వం వయస్సు అంచనా వేస్తే సుమారుగా 13.8 బిలియన్ల సంవత్సరాలు. దానికున్న ఇన్ని బిలియన్ల సంవత్సరాల అనంతమైన నాలెడ్జితో అద్భుత ఇంజనీరింగు చేసి విశ్వాన్నంతా ఏర్పాటు చేసింది. ఇన్ని బిలియన్ల సంవత్సరాల దాని  నాలెడ్జి నుంచే మనకి నాలెడ్జి అందుతోంది. కాబట్టి ఎవరికందిన నాలెడ్జి ఏమిటో తెలుసుకోవడానికి బిలియనీర్లు పుస్తకాలు  చదువుతారు. 

అందుకని సినిమాలకి సంబంధించిన వివిధ పుస్తకాలూ చదవాలి. ఆ పుస్తకాలూ షెల్ఫ్ లో కనపడాలి. ఇక సినిమాలు చూడడం నోట్సు రాసుకోవడం మామూలే. యోగ్యతా కోసం ఇంకా ఎన్ని వీలయితే అన్ని అభ్యాసాలు చేయాలి. ఇక దర్శకుడుగా ప్రమోటవడం గురించి రెండు వాదాలున్నాయి- ఒకటి,  అసిస్టెంట్ గా చేసివుంటే సరిపోతుందని, రెండు- అసోసియేట్ గా కూడా అనుభవం పొందాలని. అసిస్టెంట్ గా చేస్తే షూటింగ్ వరకే పరిమితమవుతారు. పోస్ట్ ప్రొడక్షన్ అనుభవముండదు. అసిస్టెంట్ తర్వాత అసోసియేట్ గా కొనసాగితే పోస్ట్ ప్రొడక్షన్ లో 24 కాదు, ఇప్పుడు 34 క్రాఫ్ట్స్ తో అనుభవం సంపాదించ వచ్చు. ఇది దర్శకత్వానికి గట్టి పునాది వేస్తుంది. షార్ట్ కట్లు అలోచించి అసిస్టెంట్ నుంచి నేరుగా డైరెక్టర్ అయిపోతే పోస్ట్ ప్రొడక్షన్ నాలెడ్జి వుండదు. టెక్నీషియన్ల మీద ఆధారపడి వాళ్ళు చెప్పినట్టు వినాలి. చులకనైపోవాలి కూడా.  ఈ రెండో కేటగిరీని మనం ప్రమోట్ చేయడం లేదు. అసోసియేట్ గా దర్శకత్వ అవకాశాల కోసం కృషి చేస్తున్న వాళ్ళెందరో వున్నారు. వాళ్ళు ఉపోయోగించుకుంటే ఎల్ ఓ ఏ బాగా పనిచేస్తుంది. విశ్వం చూసే యోగ్యతల్లో ఇదొకటి.

(ఇంకా వుంది)

-సికిందర్  

1394 : స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు

        సెకండాఫ్ మూడాఫ్ అయ్యే సినిమాలు ఈమధ్య వరుసగా వస్తున్నాయి. మదరాసి, ఘాటీ, కూలీ, వార్2, కింగ్డం, తమ్ముడు, కుబేరా, థగ్ లైఫ్, రెట్రో, జాక్, రాబిన్ హుడ్, దిల్రుబా….ఇవన్నీ ఈ సెప్టెంబర్- మార్చిమధ్య విడుదనవే. వీటి సరసన ఇప్పుడు ‘ఓజీ’ చేరింది. ఫస్టాఫ్ లైట్స్ ఆన్, కెమెరా, యాక్షన్ అని గొప్పగా  ప్రారంభించి - సెకండాఫ్ రాగానే లైట్సాఫ్, కెమెరా, ప్యాకప్ అనేసి దులిపేసుకుని వెళ్ళిపోతున్నారు. మధ్యలో ఇలైరుక్కున్న ప్రేక్షకులు నానా యాతన పడుతున్నారు.

        కాన్ఫ్లిక్ట్ ఎస్టాబ్లిష్ చేయడానికి ఫస్టాఫ్ అంతా అవసరానికి మించిన  సమయం తీసుకుని, దాంతో సెకండాఫ్ కథ నడపడానికి ఏం చేయాలా మేథో మథనాలు జరిపి  బుల్ డాగ్స్ చింపిన విస్తరి చేస్తున్నారు. కాన్ఫ్లిక్ట్ అంటే ఏమిటి, అది ఎందుకు ఎప్పుడు ఎలా ఏర్పడుతుంది, దాని ఫలితమేమిటి తెలుసుకోకుండా కథని అనాధని  చేసి వదుల్తున్నారు.

‘ఓజీ’ లోనైతే అసలు కథకి కాన్ఫ్లిక్టే వుండదన్నట్టు ప్రవర్తించాడు దర్శకుడు ‘సాహో’ ఫేమ్ సుజీత్. రెండు మూడు కాన్న్ఫ్లిక్టు లు జోడిస్తూ పోయి వాటితో తనే కాన్ఫ్లిక్ట్ కి లోనయ్యాడు. ఈ కాన్ఫ్లిక్టులతో కన్ఫ్యూజై సెకండాఫ్ అంతటా రకరకాల పాత్రల సబ్ ప్లాట్స్ తో నింపేసి, పవన్ కళ్యాణ్ కి  ప్రధాన కథంటూ లేకుండా చేసి కిల్ చేశాడు. ‘సాహోలో కూడా ఇంటర్వెల్లో ప్రభాస్ తో పుట్టిన కాన్ఫ్లిక్ట్ ని వదిలేసి, సెకండాఫ్ అంతా బోలెడు మంది విలన్స్ తో ట్విస్టుల మీద ట్విస్టు లిచ్చుకుంటూ, ప్రభాస్ తో వుండాల్సిన ప్రధాన కథని ఖూనీ చేశాడు. పైగా క్లయిమాక్స్ దగ్గర్లో ఇంకో కాన్ఫ్లిక్ట్ ఇచ్చి,  మిడిల్ మటాష్  స్క్రీన్ ప్లే అన్నట్టు  తయారు చేశాడు. ప్రేక్షకులు సినిమా అర్ధం కాలేదని గగ్గోలు పెడితే, ఇంకోసారి చూస్తే అర్ధమవుతుందని సమర్ధించుకున్నాడు !

పునాది తవ్వేసిన కథ!

    'ఓజీ’ లో రెండు మూదు  కాన్ఫ్లిక్ట్స్ తో బాటు ఇంకో ప్రయోగం చేశాడు. అది ఫస్ట్ యాక్ట్ (బిగినింగ్) లో ప్లాట్ పాయింట్ వన్ ని ఎత్తేసి, సెకండాఫ్ లో  ఫ్లాష్ బ్యాక్ రూపంలో దాన్ని రివీల్ చేయడం! ఇదెంత ఘోరమంటే దీన్ని చూస్తే బాక్సాఫీసు గిరగితా కళ్ళు తిరిగి ధడాల్న మూర్చపోతుంది! బిగినింగ్ లో ప్లాట్ పాయింట్ వన్ ని ఎత్తేస్తే ఆ  కథ ఏం కావాలి? ఇంటికి పునాది తవ్వేస్తే ఆ ఇల్ల్లేం కావాలి? మొత్తం స్క్రీన్ ప్లే అనే సౌధానికి ప్లాట్ పాయింట్ వన్ అనేది కథని నిలబెట్టే మూలస్థంభం లాంటిది. దీన్ని ఎత్తేస్తే  అసలు కథే వుండదు! ఎందుకంటే ఇక్కడ పుట్టాల్సిన ప్రాథమిక కాన్ఫ్లిక్ట్ మిస్సయి కథ నడిపించే ప్రధాన పాత్ర పుట్టదు. ప్రధాన పాత్ర పుట్టాలంటే ఇక్కడ ప్రాథమిక ఎమోషన్లు పుట్టాలి. ప్రాథమిక ఎమోషన్స్ ని పుట్టించే ప్లాట్ పాయింట్ వన్నే లేనప్పుడు కథ పుట్టే సమస్యే లేదు.  (All drama is conflict. Without conflict you have no action; without action, you have no character; without character, you have no story; and without story, you have no screenplay - Syd Field)

ఫస్టాఫ్ బిగినింగ్ లో చిన్నప్పుడు  జపాన్ లో సమురాయ్ వర్గాల ఘర్షణల్లో సత్యదాదా (ప్రకాష్ రాజ్) తనని కాపాడి బొంబాయికి తీసుకొచ్చాడని  ఓజస్ గంభీర (పవన్ కళ్యాణ్) అలియాస్ ఓజీ అతడికి అంగ రక్షకుడుగా వుంటాడు. సత్య దాదా ఇక్కడ పోర్టు నెలకొల్పుతాడు. పెరిగి పెద్దయ్యాక ఓజీ సత్యదాదాని వదిలేసి వెళ్ళిపోతాడు. మదురై లో డాక్టర్ కన్మణి (ప్రియాంకా మోహన్) ని ప్రేమించి పెళ్ళి చేసుకుని  సెటిలవుతాడు. ఇక్కడ బొంబాయిలో సత్యదాదాకి ఓమి భావు ( ఇమ్రాన్ హాష్మి) తో శత్రుత్వమేర్పడుతుంది. దుబాయి నుంచి  మాఫియా ఓమికి పంపిన కంటెయినర్ లో ఆర్డీ ఎక్స్ ప్రేలుడు పదార్ధ ముంటుంది. దాంతో  బొంబాయిలో ప్రేలుళ్ళు జరపాలని ప్లానేస్తాడు ఓమి. దీన్ని అడ్డుకుని కంటెయినర్ ని దాచేస్తాడు సత్య్హదాదా. దీంతో ఇద్దరి మధ్యా ఘర్షణలు మొదలవుతాయి. సత్యదాదా ప్రాణాలకి ప్రమాదమొస్తుంది. ఇప్పుడు 15 ఏళ్ళ తర్వాత సత్యదాదాని, బొంబాయిని  కాపాడుకునేందుకు తిరిగొస్తాడు ఓజీ. వచ్చాక ఓమి గ్యాంగ్ తో ఘర్షణలు మొదలవుతాయి. ఈ ఘర్షణల్లో ఓమి  గ్యాంగ్ ఓజీ భార్య డాక్టర్ కన్మణిని  చంపేయడంతో ఇంటర్వెల్.

సెకండాఫ్ కొస్తే, ఇన్స్ పెక్టర్ తావడే (అభిమన్యూ సింగ్) సత్య దాదా పోర్టుకి చెందిన మనుషుల్ని పోలీస్ స్టేషన్లో బంధిస్తే, ఓజీ వచ్చి పోరాడి విడిపించుకుంటాడు.తర్వాత ఓమి తమ్ముడ్ని చంపేస్తాడు. చంపేసి ‘వదిలేయ్, ఆర్డీ ఎక్స్ గీర్డీ ఎక్స్ అన్నీ వదిలేయ్- ఇది నా వార్నింగ్ కాదు, ఫైసలా’ అనేసి ఓమికి చెప్పేసి వెళ్ళిపోతాడు. తర్వాత ఒక పొలిటీషియన్ వచ్చి సత్యదాదాని ఆర్డీ ఎక్స్ ఎక్కడుందో చెప్పమంటాడు. ఇంతలో ఓజీ వచ్చేసి ఫ్లాష్ బ్యాక్ లో తను అతడికి బుద్ధి చెప్పిన విషయం గుర్తు చేసి వెళ్ళగొడతాడు. ఇంకా తర్వాత సత్యదాదా  మనవడు - పెద్ద కోడలు గీతా (శ్రియా రెడ్డి) కొడుకు అర్జున్ (అర్జున్ దాస్) ఒజీ  మీద ప్రతీకారం తీర్చుకునే క్రమం మొదలవుతుంది. ఇందులో భాగంగా అతడి కూతుర్ని కిడ్నాప్ చేస్తాడు. ఆ కూతుర్ని ఇన్స్ పెక్టర్ తావడే కిడ్నాప్ చే సుకు పోతాడు. ఇన్స్ పెక్టర్ తావడే దగ్గర్నుంచి ఓమి  గ్యాంగ్ కిడ్నాప్ చేసుకుపోతారు. ఇదంతా చూసి గీతా అర్జున్ ని తిడుతుంది. ఓజీ ని అపార్ధం జేసుకున్నావని మందలిస్తుంది.

ఇప్పుడు 15 ఏళ్ళ క్రితం ఏం  జరిగిందో  ఫ్లాష్ బ్యాక్ వస్తుంది. ఆ ఫ్లాష్ బ్యాక్ లో గీతాకి భర్తతో గొడవ జరుగుతుంది. అతడ్ని బయటికి నెట్టేసి ఓజీకి కాల్ చేస్తుంది. ఆ భర్త వెంటిలేటర్ నుంచి చిన్న పిల్లాడుగా వున్న అర్జున్ కి సైగలు చేసి సొరుగులో రివాల్వర్ తెప్పించుకుంటాడు. స్టూలు ఎక్కి ఆ రివాల్వర్ అందిస్తూంటే, అది పేలి అతను (గీతా భర్త) చనిపోతాడు. అదే సమయంలో ఓజీ రావడంతో అతడే చంపాడని నింద వేస్తారు. ఓజీ చేసేది లేక సత్యదాదాని  విడిచి పెట్టి వెళ్ళి పోతాడు. మదురైలో డాక్టర్ కన్మణిని ప్రేమించి పెళ్ళి   చేసుకుని సెటిలైపోతాడు.

ఈ ఫ్లాష్ బ్యాక్ తెలుసుకుని పగబట్టిన అర్జున్ శాంతిస్తాడు, ఇక ఓజీ కూతుర్ని కాపాడుకునే ప్రయత్నాలు మొదలు పెడతాడు. ఓమి బొంబాయిని  పేల్చేసే కుట్ర మొదలెడతాడు. ఇంతలో జపాన్ నుంచి సమురాయ్ వస్తాడు. వచ్చి ఓజీ ఎవరో తెలుసా అని ఓమి గ్యాంగ్ కి బిల్డప్ ఇస్తాడు. దీంతో యాక్షన్ సీను, ఆతర్వాత కథ ముగిస్తూ క్లయిమాక్స్.

దీని స్క్రీన్ ప్లే సంగతులేమిటి?

పై కథ ప్రారంభం నుంచీ చూసుకుంటూ వస్తే,  సత్యదాదాకి అంగ రక్షకుడుగా వున్న ఓ జీ అతడ్ని వదిలేసి వెళ్ళిపోయాడు. ఎక్కడికి వెళ్ళిపోయాడు, ఎందుకు వెళ్ళి పోయాడు చెప్పలేదు. వెళ్ళిపోయి తెర వెనుక ప్రత్యర్థుల మీద పథకం రచిస్తున్నాడా తెలీదు. వెళ్ళిపోవడానికి ముందు పరిస్థితులు కూడా మామూలుగా వున్నాయి. మరెందుకు వెళ్ళిపోయాడు. సత్య దాదాకి మాత్రం  ఓమి గ్యాంగ్ తో ఘర్షణలు, మరణాలు  పెరుగుతాయి. ఇప్పుడు చూస్తే  ఓజీ మదురైలో డాక్టర్ కన్మణి తో ప్రేమలో వుంటాడు. పెళ్ళి చేసుకుంటాడు. కూతురు పుడుతుంది. తర్వాత సత్యదాదాకి ప్రమాద తీవ్రత పెరిగి, బొంబాయికి ప్రమాదం తలెత్తాక  ఇప్పుడు తిరిగి వస్తాడు.

ఇప్పుడు సెకండాఫ్ లో చూద్దాం- ఇక్కడ ఫ్లాష్ బ్యాక్ లో గీతా భర్తతో గొడవ పడడం, కొడుకు అతడికి రివాల్వర్ అందించబోతూంటే అది పేలి ఆ భర్త మరణించడం, అప్పుడే వచ్చిన ఓజీ  మీద ఆ నేరం మోపడంతో అతను వెళ్ళిపోవడం వగైరా ఇప్పుడు ఫ్లాష్ బ్యాక్ లో తెలుసుకుంటాం. అంటే ఫస్టాఫ్ లో అతనెందుకు  వెళ్ళిపోయాడో కారణం ఇప్పుడు తెలుస్తోందన్న మాట. ఇప్పుడు తెలియడం వల్ల కథకి జరిగిన మంచి ఏమిటి? ఇది థ్రిల్ చేస్తోందా? లేదు. సస్పెన్సు వీడి రిలీఫ్ నిస్తోందా? లేదు. సెకండాఫ్ కి బలాన్ని చేకూర్చిందా? లేదు. ఓజీ పట్ల సానుభూతిని కల్గించిందా? లేదు. కేవలం అర్జున్ అపార్ధాన్ని తీర్చడానికే పనికొచ్చింది. అర్జున్ అపార్దానికీ, ఓజీ మీద పగకీ అర్ధముందా? ఓజీ భార్య హత్య జరిగినప్పుడే అర్జున్ అపార్ధం, పగ చల్లారి పోవాలి. ఓజీకి ఇంత  కంటే శిక్ష ఏముంటుంది? అసలు సెకండాఫ్ కి ఓజి ప్రధాన ఎజెండా భార్య హత్యకి పగ దీర్చుకోవడమైతే, ఈ ప్రధాన కథని వదిలేసి అర్జున్ తో సబ్ ప్లాట్ తీసుకురా వడమేమిటి?

అంటే  ఈ ఫ్లాష్ బ్యాక్ సీను ప్రధాన కథ ననుసరించి సీను ఫస్టాఫ్ లో ప్రెజెంట్ స్టోరీగా వుండాల్సిందన్నమాట. సెకండాఫ్ లో ఫ్లాష్ బ్యాకుగా కాదు. ఈ సీను ఫస్టాఫ్ లో వుంటే అది ప్లాట్ పాయింట్ వన్ అవుతుంది. ఈ సీనులో ఘర్షణ వుంది, గీతా భర్త మరణం వుంది, ఆ హత్యా నేరం ఓజీ మీదేసుకుని వెళ్ళిపోయే ఎమోషనల్ కంటెంట్ వుంది. ఈ ఎమోషనల్ కంటెంట్ కి ఆడియెన్స్ కి పీలింగ్స్ పుట్టే అవకాశముంది. దాంతో ఓజీ  పట్ల సానుభూతి ఏర్పడుతుంది. కథ అర్ధమై, ఇప్పుడేం  జరుగుతుందా అన్న ఉత్కంఠ, సస్పెన్సూ ఏర్పడతాయి. ఇది బిగినింగ్ ముగుస్తూ ప్లాట్ పాయింట్ వన్ సీను కావడంతో, స్క్రీన్ ప్లే కూడా  స్ట్రక్చర్ లో వుంటుంది. ఇప్పుడు ప్లాట్ పాయింట్ వన్ లో సమస్య పుట్టి  పాత్ర ఇరుకున పడింది కాబట్టి పాత్ర గోల్ ఏమిటా అన్న ప్రశ్న వస్తుంది. గీతా భర్తని అంటే సత్యదాదా కొడుకుని తను చంపలేదని నిరూపించుకుంటాడా?

అలా చేయలేదు. మదురై వెళ్ళిపోయి డాక్టర్ తో ప్రేమా, పెళ్ళీ, జీవితం పెట్టుకున్నాడు. ఇది ప్రశ్నార్ధకం చేస్తుంది. పాత్ర అర్ధం కాదు. పాత్రకి మరింత సస్పెన్స్ ఏర్పడుతుంది. ఇది ఆడియెన్స్ ని పట్టి ముందుకు తీసికెళ్తుంది. కథనం ఆసక్తికరంగా మారుతుంది. అప్పుడు ఊహిస్తున్న గోల్ కి విరుద్ధంగా పెద్ద మనసు చేసుకుని, సత్యదాదా ప్రమాదంలో వుంటే తిరిగి వచ్చేశాడు- తన మీద నేరం మోపినా పెద్ద మనసు చేసుకుని రావడం పాత్ర పట్ల గౌరవాన్ని పెంచుతుంది. అలా తిరిగి వచ్చినప్పుడు ఆ యాక్షన్ సీనుకి - ఎలివేషన్ కి విపరీతమైన అప్లాజ్ వస్తుంది!

ఎందుకంటే అతడికేం జరిగిందో తెలుసు కాబట్టి ఆ సానుభూతితో వున్నారు ప్రేక్షకులు. అతడికేం జరిగిందో చూపించకుండా ఆ ముక్క కత్తిరించి సెకండాఫ్ లో ఫ్లాష్ బ్యాకుగా వేసుకుంటే అర్ధవంతమైన పై ఎలివేషన్ వస్తుందా? దాన్ని బలపర్చే కథా నేపథ్యం లేక - ఎమోషన్ లేని తాటాకు చప్పుళ్ళు చేస్తుందా?

అతను  తిరిగి వచ్చి ప్రత్యర్దులనుంచి సత్య దాదాని కాపాడేసి, ఆ తర్వాత బొంబా యిని కాపాడే యాక్షన్ ఎపిసోడ్స్ ప్రారంభించవచ్చు పై కథ ప్రకారం. అంటే దీని అర్ధం ప్లాట్ పాయింట్ లో అతడికి పుట్టింది ప్రాథమిక ఎమోషన్ అయితే సత్య దాదాని కాపాడడం, బొంబాయిని  కాపాడడం వంటివి దాని అనుబంధ ఎమోషన్స్ అవుతాయి. అంటే పాత్ర ఎమోషనల్ ఆర్క్ పెరుగుతూ పోతోంది. ఈ క్రమంలో- ఈ ఘర్షణలో ఓమి గ్యాంగ్ ఓజీ భార్యని చంపడం తో ఎమోషనల్ ఆర్క్ మరింత పెరిగి- ఇంటర్వెల్ కి భావోద్వేగాలు మరింత ప్రజ్వరిల్లుతాయి. ఇలా జరగలేదు. ఇందుకే ఎమోషనల్ కంటెంట్ ఈ కథలో లేదు.

సరే, అయితే ఒకటుంది- అప్పటి బొంబాయి- ముంబాయి మాఫియాలు ఒక నీతిని పాటించేవాళ్ళు. మనం మనం కొట్టుకు చద్దాం, కుటుంబాల జోలికి పోవద్దని. దీన్ని దృష్టిలో పెట్టుకుని అప్పట్లో హిందీ సినిమాలు కూడా ఇలాగే వచ్చేవి- రాం గోపాల్ వర్మ తీసిన 'సత్య', 'కంపెనీ' సహా. పరస్పరం మాఫియాలు కుటుంబాల్ని ఇబ్బంది పెట్టుకునే చిత్రణలు లేకుండా. 'ఓజీ' కథలో ఈ నీతిని పాటించలేదు. ఓజీ కూతుర్ని కూడా వదిలిపెట్టలేదు. కథ కోసం రీసెర్చి చేసి వుండరు.

ఇప్పుడు ఫస్టాఫ్ లో ఎమోషనల్ కంటెంట్ పెరిగి పెరిగి ఇంటర్వెల్లో భార్య హత్యతో పతాక స్థాయికి చేరుకున్నాక సెకండాఫ్ ఎలా ప్రారంభమవాలి? భార్య హత్యకి కసి తీర్చుకోవాలన్న ఏకైక ఎజెండాతో  ప్రారంభమవ్వాలి. ముంబాయిని కాపాడే లక్ష్యం అప్రధానమై, భార్య హత్యే ప్రధానమై పోవాలి. కానీ ఇలా జరగలేదు. వేరే క్యారక్టర్స్ తో ఇంకేవో సీన్లతో సెకండాఫ్ ప్రారంభమవుతుంది. తర్వాత తీరిగ్గా ఓజీ కనిపిస్తాడు. అతడి ముఖంలో భార్య పోయిందన్న విచారంగానీ,భావోద్వేగాలు గానీ వుండవు. అంటే ఫస్టాఫ్ కథతో సెకండాఫ్ తెగిపోయి సెకండాఫ్ సిండ్రోం లో పడిందన్న మాట స్క్రీన్ ప్లే!

ఎప్పుడైతే భార్య హత్యకి అతను ఫీల్ కావడం లేదో, ఇక ఎన్ని యాక్షన్ సీన్లు, ఎలివేషన్లు చూపించినా బాక్సాఫీసు కూడా ఫీల్ కాదు. ఇంకెన్ని సబ్ ప్లాట్స్ తో నింపినా బాక్సాఫీసు వేసే ప్రశ్న ఒకటే- నీ ప్రధాన కథ ఏది మిస్టర్ ఓజీ?

-సికిందర్

 

1393 : స్పెషల్ ఆర్టికల్

       

        2003 లో ఈ వ్యాసకర్త ఒక షూటింగు నిమిత్తం ముంబాయి వెళ్ళాడు. అక్కడ సినిమా ఆఫీసులో అసిస్టెంట్ డైరెక్టర్. అతను తన ఫ్యూచర్ ప్లాన్స్ గురించి చాలా గొప్పగా చెప్పాడు. దర్శకుడవ్వాలన్న తన కల త్వరలో నిజం కాబోతోందన్నాడు.  మంచి కాన్ఫిడెన్సు తో వున్నాడు. ఇంతలో ఖర్మ కాలి ఒక ఫోన్ కాల్ వచ్చింది. నోకియా సెల్ ఫోన్ తీసి ఒక్క నొక్కు నొక్కాడు. ఇక అవతలి మాటలు విని చిందు లేయసాగాడు- '20 వేలా? ఎక్కడ్నించి తెచ్చివ్వాలి 20 వేలు? నేనింకా రెంటే కట్టలేదు. తిరగడానికి డబ్బులే లేవు, అమ్మో 20 వేలా? ఎలా వస్తాయి ...' అని ఇంకేదేదో అనేస్తూ కంట్రోలు తప్పిపోయాడు. కట్ చేసి, కంగారు పడిపోతూ  అటూ ఇటూ చూసి, మళ్ళీ కాల్ చేశాడు- 'టైం కావాలి. ఎప్పుడందితే అప్పుడు ఇచ్చేస్తా' అని  కట్ చేశాడు. ఊగిపోతూ మళ్ళీ కాల్ చేసి- '20 వేలు వూరకే వస్తాయా, నా వల్ల కాదు, అమ్మో నావల్ల కాదు- అయినా ఇచ్చేస్తా' అనేసి ఫైనల్ గా సెల్ జేబులో వేసుకుని, మూడాఫ్ అయిపోయి కూర్చున్నాడు. ఆ ఫోన్ చేసింది ఇద్దరు రచయితలు. అతడి కథ మీద పనిచేస్తున్నందుకు 20 వేలు అడిగారు. దానికి ఇతడి తతంగం ఇలా వుంది.

     అమితాబ్ బచ్చన్  'కౌన్ బనేగా కరోడ్ పతి' ప్రోగ్రాం లో 5 కోట్లు గెలిచిన సుశీల్ కుమార్ అనే పాలవ్యాపారి, ఐదేళ్ళు తిరిగేసరికల్లా మళ్ళీ మొదటికొచ్చి కూరగాయాలమ్ముకుని జీవించ సాగాడు. అమెరికాలో 18 మిలియన్ డాలర్లు లాటరీ గెలిచిన మిడిల్ క్లాసు జానైట్ లీ అదంతా పోగొట్టుకుని రోడ్డున పడింది. ఇలాటి జీవితాలు చాలా వున్నాయి. వీటికి కారణం సెల్ఫ్ ఇమేజీ లేకపోవడమే. సెల్ఫ్ ఇమేజీ లేనప్పుడు సడెన్ గా అదృష్టం వరిస్తే నిలబెట్టుకోలేరు. పాలమ్మినవాడు 5 కోట్లు గెలిచేసరికి తనని తానూ మిలియనీర్ మైండ్ సెట్ తో సెల్ఫ్ ఇమేజీని మార్చుకోలేదు. అదే పాలమ్ముకునే బడుగు జీవి మనస్తత్వంతో వుండిపోయాడు. అలాంటప్పుడు అంత హై ఎనర్జీతో వున్న 5 కోట్ల డబ్బు ఈ లో- ఎనర్జీ శాల్తీతో ఎందుకుంటుంది. ఇలాగే జానైట్ లీ ట్రాజడీ కూడా. ఆర్ధికవేత్త లంటారు- ధనికుల దగ్గర వున్న డబ్బంతా సామాన్యులకి పంచేస్తే, తిరిగి ఆ డబ్బంతా ధనికుల దగ్గరికే  వచ్చేస్తుందని. ధనికులు మిలియనీర్ మైండ్ సెట్ తో సంపదని  అలా ఆకర్షించేస్తారు. పాపం రాబిన్ హుడ్ ని చూస్తే  ఈ విషయం తెలీక అన్నట్టు ధనికుల్ని కొట్టి పేదలకి పంచేస్తూంటాడు. పైన చెప్పుకున్న అసిస్టెంట్ డైరెక్టర్ కూడా తన గోల్ కి తగ్గ సెల్ఫ్ ఇమేజీ లేకా అలా ప్రవర్తించాడు. తను దర్శకుడ వ్వాలని హై ఎనర్జీ కలలు గంటున్నప్పుడు ఆ దర్శకుడి హోదా ఫీలవుతూ దానికి తగ్గ సెల్ఫ్ ఇమేజీ ని సృష్టించుకోవాలి. ఆ హోదాతో హూందాగా ప్రవర్తించాలి. కానీ రచయితలు డబ్బు అడగ్గానే తన పరువు తనే తీసుకుంటూ లో-ఎనర్జీ  చిందులూ కేకలూ వేస్తే ఏమై పోతాడు. దర్శకుడి హోదాతో వుండే హై ఎనర్జీ దగ్గరికి రానిస్తుందా  తనని . దర్శకుడంటే టీం మొత్తానికీ లీడర్.  బాధ్యత తీసుకునే వాడు. ఇలా చలించి పోయి చులకనయ్యే బలహీన మనస్కుడు కాడు. దీన్ని గుర్తించదు ఎల్ ఓ ఏ. 

కాబట్టి ఎల్ ఓ ఏ పాటించి దర్శకుడవ్వాలనుకుంటే ముందు దానికి తగ్గ సెల్ఫ్ ఇమేజీ వుందా  చెక్ చేసుకోవాలి. గోల్ కి తగ్గ సెల్ఫ్ ఇమేజీ లేకపోతే  లా ఆఫ్ ఎట్రాక్షన్  పనిచెయ్యదు. విశ్వం అన్నీ కనిపెట్టి అవకాశాలిస్తుంది. తనని దర్శకత్వ అవకాశం కోరుతున్న వ్యక్తి అసలంటూ దర్శకుడవ్వాలని ఏ మేరకు ఫ్రీక్వెన్సీ తో సిన్సీ యర్ ఫా ఫీలవుతున్నాడన్నది కనిపెట్టి- ఇందులో నెగ్గితే మిగతా కార్యక్రమం జరిగేలా చూస్తుంది విశ్వం. సింపుల్ గా సక్సెస్ అంటే ఫీలింగులు- ఫ్రీక్వెన్సీల ఆటే! ఫీలింగులు విశ్వాన్ని తాకే హై ఫ్రీక్వెన్సీ తో వున్నాయా ఇక పంటే!!

సెల్ఫ్ ఇమేజీ ఎలా వస్తుంది?  

    సెల్ఫ్ ఇమేజీ ఏదైనా గోల్ పెట్టుకోక ముందు ప్రతీ ఒక్కరికీ వుంటుంది. రెండేళ్ళ అప్పట్నుంచే వుంటుంది. ఆ వయసులో తనని అందరూ ఇష్టపడతారు, ఆడిస్తారు, ఏడిస్తే   లాలిస్తారు. మారాం చేస్తే  ముద్దుచేసి అన్నం తినిపిస్తారు. అడక్కుండానే అవసరాలు తీరుస్తారు. దీంతో ఆ బుడ్డోడు లేదా బుడ్డిది గ్రేట్ గా ఫీలవుతారు. అందరి దృష్టి నాకర్షిస్తూ తాము ప్రత్యేకంగా వున్నామనుకుంటారు. అదొక అందమైన పాజిటివ్ సెల్ఫ్ ఇమేజీ. ఇక ఐదేళ్ళకో ఎప్పుడో అఆలు నేర్చుకునేప్పుడు  హతాశులవుతారు. చదువు సరిగా నేర్చుకో, లేకపోతే ఎందుకూ  పనికి రాకుండా పోతావని పెద్దల తిట్లూ దెబ్బలూ మొదలై పోతాయి. స్కూ ల్లో టీచర్లు కూడా నువ్వు దద్దమ్మవి,  నీకు జీరో మార్కులు కూడా ఎక్కువేనని  ఆత్మ విశ్వాసాన్ని దెబ్బతీస్తారు. ఇలా ఏడేళ్ళు వచ్చేటప్పటికి రెండు మూడేళ్ళ వయసులో ఏర్పరచుకున్న అందమైన సెల్ఫ్ ఇమేజీ కాస్తా చెదిరి పోయి- నేను అన్ ఫిట్ ని, నావల్ల ఏదీ సాధ్యం కాదనే కొత్త సెల్ఫ్ ఇమేజీ- అంటే నెగెటివ్ సెల్ఫ్ ఇమేజీ ఏర్పడిపోతుంది. పెద్దలు ఇలా తయారు చేసి వదుల్తారు. పెద్దల ఆజమాయిషీలో నెగెటివ్ అదలింపులే తప్ప పాజిటివ్ మందలింపులుండవు. చాలా కాలం క్రితం 'బోర్న్ టు విన్' అన్న పుస్తకం చదివినప్పుడు అందులో డాక్టర్ మురియెల్ జేమ్స్, డాక్టర్ డరోతీ జోంగ్వార్డ్ లంటారు- కడుపులో పడ్డప్పుడు ఆ బిడ్డ తలరాత దేవుడు రాస్తాడో లేదోగానీ, పుట్టాక మాత్రం నుదుటి మీద తల్లిదండ్రులు రాస్తారని!

    ఆ నెగెటివ్ సెల్ఫ్ ఇమేజీతో, ఇంకా పెద్ద వాళ్ళు చెప్పే అశాస్త్రీయ సిద్ధాంతాలనీ, వాళ్ళ మూఢ నమ్మకాలనీ - నిజమని నమ్మి ఆ మేరకు జీవితం పట్ల దృక్పథా నేర్పర్చుకుని టీనేజీ దాటి- జీవితంలో స్థిరపడే దశకొస్తారు. ఇలాటి దశలో గోల్ నేర్పర్చుకుంటే వాళ్ళ సెల్ఫ్ ఇమేజీ ఎలా వుంటుంది? ఈ దశలో వ్యక్తిగతంగా అప్పటి వరకూ వున్న నెగెటివ్  సెల్ఫ్ ఇమేజీని దాటుకుని ఫ్రెష్ గా  వృత్తిగత సెల్ఫ్  ఇమేజీని సృష్టించుకోగలిగితేనే,  ఏదైనా గోల్ తో జీవితంలో రాణించగలుగుతారు. పైన చెప్పుకున్న అసిస్టెంట్ డైరెక్టర్ గతంలో ఎవరెవరితోనో ప్రభావితమై ఏర్పరచుకున్నవ్యక్తిగత  సెల్ఫ్ ఇమేజీని దాటుకుని, తన గోల్ పరమైన వృత్తిగత సెల్ఫ్ ఇమేజీని సృష్టించుకోలేక పోవడం వల్లే, అలా గోల్ విధి విధానాలకి విరుద్ధంగా అదుపుతప్పి ప్రవర్తించాడు. 

గత వ్యాసంలో చెప్పుకున్నట్టు- హాలీవుడ్ సూపర్ స్టార్ సిల్వెస్టర్ స్టాలోన్ పుట్టుకతో తన ముఖంలో ఏర్పడ్డ లోపంతో సినిమావకాశాలు కోల్పోతూ వచ్చాడు. తన ముఖం పట్ల  నెగెటివ్ కామెంట్స్ ని ఎదుర్కొన్నాడు- కానీ దాంతో  తన సెల్ఫ్ ఇమేజీ ఇదేనని కృంగిపోలేదు. దాన్ని స్వీకరించడానికి తిరస్కరించాడు. దాన్ని తుంగలో తొక్కి, తను ఖచ్చితంగా హాలీవుడ్  స్టారే నని బలంగా నమ్ముతూ  ఆ వృత్తిగత సెల్ఫ్ ఇమేజీతో గోల్ నేర్పర్చుకున్నాడు. సఫలమయ్యాడు. మొదటి సినిమాతోనే నటుడుగా ఆస్కార్ అవార్డులకి నామినేట్ అయ్యే దాకా వెళ్లి పోయాడు!

కనుక ముందుగా నెగెటివ్ ఎనర్జీని ఉత్పత్తిచేసే వ్యక్తిగత సెల్ఫ్ ఇమేజీని జయించాలి. ఈ నెగెటివ్ ఎనర్జీ కేవలం మెదడులో ఇమిడి వుండదు. గుండెలోనూ తిష్ట వేసుకు వుంటుంది. మెదడు -గుండె -పొట్ట వేగస్ నాడి ద్వారా కనెక్ట్ అయి వుం టాయని  గత వ్యాసంలో చెప్పుకున్నాం. మెదడులో ఎమోషన్స్ పుడితే అవి  వేగస్ నాడి ద్వారా గుండెకి చేరి ఫీలింగ్ రూపంలో నిల్వ వుంటాయి. రెండవ మెదడు అయిన పొట్ట విశ్వం నుంచి అందే సంకేతాలని మూడవ మెదడు అయిన గుండెకీ, అటు పైన మెదడుకీ అందించి అప్రమత్తం చేస్తుంది. పొట్ట నుంచి అందే సంకేతాలనే గట్ ఫీలింగ్స్  అంటాం. వీటిని బలంగా నమ్మి నిర్ణయాలు తీసుకుంటాం. అయితే గుండెలో నెగెటివ్ ఫీలింగ్స్ వుంటే, పొట్టనుంచి గట్ ఫీలింగ్స్ మెదడుకి అందవు. మెదడుకి అందకపోతే విశ్వం అందిస్తున్న సంకేతాలు తీలీక చాలా అవకాశాలు కోల్పోతాం.  గుండెలో ప్రధానంగా నిల్వ వుండే నెగెటివ్ ఫీలింగ్స్ అపరాధభావం, ద్వేషం, ప్రతీకార భావం. ఈ మూడూ గట్ ఫీలింగ్స్ ని అడ్డుకుంటాయి. అంటే ఇలా ఎల్ ఓ పాటిస్తే ఫలితాలు శూన్యంగా వుంటాయి. 

మరొకటేమిటంటే, కొందరిలో వేగస్ నాడి పనిచెయ్యదు. ఇది తీవ్ర శారీరక పరిణామాలకి దారితీస్తుంది. ఇక ఎల్ ఓ ఏ పరిస్థితేమిటో వూహించుకోవచ్చు. డిప్రెషన్, అలసత్వం, దేని పట్లా ఆసక్తి లేకపోవడం మొదలైనవి దీనికి కారణమవుతాయి. వెంటనే చర్య తీసుకోవాలి. ప్రాణయామం, ధ్యానం, వ్యాయామం, సంగీతం వినడం లాంటివి చేస్తే వేగస్ నాడి  యాక్టివేట్ అవుతుంది. లేదా చలికాలం హరిద్వార్ వెళ్ళి  గంగలో రెండు మునకలేస్తే భళ్ళున శరీరం ప్రకంపనలతో వశం తప్పుతుంది. వేగస్ నాడి  యాక్టివేట్ అయిందనడానికి ఇదే సంకేతం. 

ఇక గుండెలోంచి నెగెటివ్ ఎనర్జీని లేదా నెగెటివ్ ఫీలింగ్స్ తీసేయాలంటే  పాజిటివ్ ఫీలింగ్స్ తో  నింపాలి. పాజిటివ్ ఫీలింగ్స్ పాజిటివ్ ఆలోచనలతో, పనులతో వస్తాయి.  ఇది హో- ఒపోనోపోనో ప్రార్ధనతో  సాధ్యమవుతుందని గత వ్యాసంలో చెప్పుకున్నాం. దీంతో నెగెటివ్ ఫీలింగ్స్ ప్రక్షాళన జరిగి -ఇకపైన మెదడులో పుట్టే ఎమోషన్స్ నుంచి నెగెటివ్ ఎనర్జీని తిప్పి కొడుతుంది గుండె. పొట్ట అందించే గట్  ఫీలింగ్స్ ని స్వీకరించి మెదడుకి అందించడం మొదలెడుతుంది. ఈ డెప్త్ లో కెళ్ళ కుండా - నేను దర్శకుడ్ని- నేను దర్శకుడ్ని అవుతాను- నేను దర్శకుడ్ని అయ్యాను- అని ఎన్ని అఫర్మేషన్లు చేసినా ఎల్ ఓ ఏ పనిచేయకుండా స్తబ్దుగానే వుండి పోతుంది. 

ఈ వృత్తిగత సెల్ఫ్ ఇమేజీ సింపుల్- దర్శకుడుగా వూహించుకోవడమే. అలా ఫీలవడమే. వూరికే ఫీలయితే ఫీలింగుల కేంద్రం గుండె తీసుకోదు కాబట్టి  కారణంతో వూ హించాలి. ఎందుకంటే....అని కారణం జోడిస్తే ఫీలింగు పుడుతుంది. నేను దర్శకుడ్ని...ఎందుకంటే మానాన్న కోరిక తీర్చాలి, నేను దర్శకుడ్ని  ఎందుకంటే నన్ను ఉక్కిరిబిక్కిరి చేస్తున్న ఎన్నో కథలు చెప్పాలి, నేను దర్శకుడ్ని ఎందుకంటే సినిమా కళకి అదనపు విలువ జోడించాలి. ఇలా సెంటిమెంటుతో కూడిన  ఉదాత్త కారణం అనుకుని విజువలైజ్ చేసుకోవాలి. దర్శకుడుగా ఏ రూపంలో, ఏ దుస్తుల్లో, ఇంకే ప్రత్యేకతలతో  వుంటారో రాసి పెట్టుకుని, ప్రతీసారీ అలాగే విజువలైజ్ చేసుకోవాలి. దుస్తుల రంగుకూడా మారకుండా అదే రంగుల్లో వుండాలి. మెదడు నుంచి గుండెకీ, గుండెనుంచి పొట్టకీ, అంతిమంగా సబ్ కాన్షస్ మైండ్ లోకీ ఈ విజువలైజ్ చేసిన ఇమేజీ వెళ్తుందని గుర్తుంచుకోవాలి. సబ్ కాన్షస్ మైండ్ మాటల  కంటే ఇమేజెస్ ని ఎక్కువ ఇష్టపడి త్వరితంగా రియాక్ట్ అవుతుంది. 

ఇంతేకాదు, ఇంకో ఆశ్చర్యకర విషయమేమిటంటే, విజువలైజేషన్ వల్ల శరీరంలో వివిధ రసాయనాలు విడుదలవుతాయి. దీంతో శరీరంలోని 86 బిలియన్ల నాడీ  కణాలు యాక్టివేట్ అవుతాయి. ఇవి ఖాళీగా కూర్చోవు. విశ్వంతో మాట్లాడతాయి. ఎలా మాట్లాడతాయి? మెదడులో ఇమేజెస్ ని రికార్డు చేసే రెటిక్యులర్ యాక్టివేటింగ్ సిస్టం కి తమ మెసేజ్ అని అందిస్తాయి. జీన్స్ స్థాయిలో మార్పులు తేవాలని. అలా జీన్స్ చలనంలోకొచ్చి మనల్ని మోటివేట్ చేస్తాయి. మన శక్తి పెరుగుతుంది, వైబ్రేషన్ పెరుగుతుంది, ఫ్రీక్వెన్సీ పెరుగుతుంది. మొత్తం కలిపి విజువలైజేషన్ వెళ్ళి విశ్వాన్ని తాకుతుంది. మన శరీరం సంభ్రమాశ్చర్యాలు కలిగించే  ఇంత అద్భుత వ్యవస్థ అన్నమాట!

విజువలైజేషన్ కి ఇంకా యాక్షన్ కూడా జోడిస్తే మంచిది. దర్శకుడుగా షూటింగు   చేస్తున్నట్టు, వివిత నటీనటులతో షాట్స్  చేస్తున్నట్టు వగైరా. ఇక్కడ కూడా ప్రతీసారీ అదే షూటింగు, అదే నటీనటులు వుండాలి. ఇలా ముందు దర్శకుడి ఇమేజీతో, తర్వాత యాక్షన్ లో వీలైనప్పుడల్లా  విజువలైజ్ చేసుకుంటూ వుండాలి.  ఇక వ్యక్తిత్వంలో ప్రశాంతత, లీడర్ షిప్, కమాండ్ మొదలైన పాజిటివ్ ఫీలింగ్స్ ని సెల్ఫ్ ఇమేజీకి జోడించాలి. 

ఒకసారి వృత్తిగత సెల్ఫ్ ఇమేజీని సృష్టించుకున్నాక మళ్ళీ ఎలాటి నెగెటివ్ ఎనర్జీకి తావివ్వకూడదు. ఇక విసుగు, కోపం, చిరాకు, అసహనం, ద్వేషం వంటివి ఫీలవకూడదు. కొందరు ఏం చేస్తారంటే ఓ నిర్మాతకి కథ చెప్పి ఆయన తిరస్కరిస్తే వచ్చి బ్యాడ్ గా చెప్తారు. బాడీ షేమింగ్ చేస్తారు. బుర్ర లేదంటారు. ఇంకేదో అని ఇన్సల్ట్ చేస్తారు. ఇలా చేయకుండా జాగ్రత్త పడాలి. ఇంకెవరో ఏదో అన్నారని అంతు చూసేందుకు నడుం బిగిస్తారు. ఎవరేమన్నా, ఎవరు తప్పుగా ప్రవర్తించినా వాళ్ళ సంగతి విశ్వం చూసుకుంటుంది- మనం చేయాల్సింది- థాంక్యూ, గాడ్ బ్లెస్ యూ అనుకుని దీవించి వదిలేయడమే. నేను సినిమా తీస్తా, తీసి వాడికి నిరూపిస్తా అనడం కూడా నెగెటివిటీయే. ఎవరికో ఏదో నిరూపించడం కోసం విశ్వం పనిచేయదు. అది విశాల ప్రయోజనం కోసం పని చేస్తుంది. అలాగే గాసిప్స్ కి దూరంగా వుండాలి. 

వృత్తిగత సెల్ఫ్ ఇమేజీతో అనుకున్న గోల్ సాధించాక, కోరుకున్న పై స్థాయికి చేరుకున్నాక  -అంటే దర్శకుడిగా మారేక - అక్కడుంటుంది మళ్ళీ పరీక్ష! అనుకున్నది సాధించాం కదా అని, కింది స్థాయిలో వున్నప్పుడు ఏ సెల్ఫ్ ఇమేజీ సృష్టించుకున్నారో, ఇప్పుడూ అదే సెల్ఫ్ ఇమేజీతో కొనసాగుదామనుకుంటే సర్రున జారి అదే కింది స్థాయికి వచ్చేస్తారు. అందుకని అనుకున్న గోల్ సాధించాక మళ్ళీ అంతకి మించిన పెద్ద సెల్ఫ్ ఇమేజీని సృష్టించుకోవాలి. దాని మీద పనిచేయాలి. అంటే మనతో మనమే పోటీ పడాలి, ఇంకొకరితో పోటీ పడడం కాదు. లక్ష్మి చాలా చంచలమైనది. అది మనతో స్థిరంగా వుండాలంటే నిత్యం స్కిల్స్ ని పెంచుకుంటూ వుండాలి. ఎడ్యుకేట్ అవుతూ వుండాలి. న్యూ ఏజ్ గురు దీపక్ చోప్రా అంటాడు- లక్ష్మి రావాలంటే,  వచ్చి మనతో వుండి పోవాలంటే,  మనం నిత్యం విద్యని పెంపొందించుకుంటూ వుండాలి- అప్పుడు మనతో వుంటున్న అంత సరస్వతిని చూసి, ఈర్ష్యతో లక్ష్మి మన పక్కకొచ్చేస్తుందని! నిరంతర విద్యలేక ఏదీ నిలబడదు జీవితంలో. 

పొతే, సెల్ఫ్ టాక్ (స్వగతం) అనే దొకటుంటుంది. మనసు నిత్యం ఏం రొదపెడుతోందో  ఓ కన్నేసి వుంచాలి. అది నెగెటివ్ సెల్ఫ్ టాక్ అయివుంటే ఎల్ ఓ ఏ మీద బురదజల్లినట్టే. దీన్ని నివారించి పాజిటివ్ సెల్ఫ్ టాక్ గా మార్చుకోవాలి. 

ఎల్ ఓ ఏ కి మొదటి అడుగు ఇలా వృత్తిగత సెల్ఫ్ ఇమేజీని సృష్టించుకోవడం. దాని విదివిదానాలకి కట్టుబడి వుండడం. ఏ వృత్తికైనా ఇది అవసరం. దీంతో గోల్ సాధించాక మరింత పెద్ద సెల్ఫ్ ఇమేజీని సృష్టించుకోవడం కూడా అవసరం. నోకియా కంపెనీ తను సృష్టించుకున్న గ్లోబల్ మార్కెట్ ని చూసి మురిసిపోయింది. కానీ స్మార్ట్ ఫాన్స్ కి అప్ గ్రేడ్ అవ్వాలని మరింత పెద్ద సెల్ఫ్ ఇమేజీ సృష్టించుకోకపోవడం వల్ల మార్కెట్ లోనే లేకుండా పోయింది. ఈ విషయం కన్నీళ్లు పెట్టుకుంటూ చెప్పుకోవాల్సి వచ్చింది నోకియా బాస్!

(ఇంకా వుంది) 

-సికిందర్ 

 

1392 : స్పెషల్ ఆర్టికల్

 

అతను సినిమాల్లో చిన్న చిన్న వేషాలు వేయదల్చుకోలేదు, సినిమా రైటర్ అవదల్చు కోలేదు, నిర్మాతా అవ్వాలనుకోలేదు, హీరో అవ్వాలనుకోలేదు. పెద్ద స్టార్ మాత్రమే అవ్వాలని కఠిన నిర్ణయం తీసుకున్నాడు. కానీ ఆడిషన్స్ లో నటనకి పనికిరావు పొమ్మంటున్నారు. కారణం అతడి ముఖం ఎడమ భాగం కింది వైపు పక్షవాతం వల్ల ముఖ కవళికలు పలకవు. పురిట్లో డాక్టర్ పొరపాటువల్ల జరిగిన అనర్ధం. వెయ్యి ఆడిషన్స్ లో రిజెక్ట్ అయ్యాడు. ఒకవైపు పేదరికం, భార్యతో గొడవలు. చెప్పకుండా ఆమె నగలు తీసికెళ్ళి అమ్మేశాడు. ఆమె అతడ్ని వదిలేసి వెళ్ళిపోయింది. కానీ పెంపుడు కుక్క వెళ్ళలేదు, విశ్వాసంతో తనతోనే వుంది. డబ్బుకోసం దాన్ని కూడా తీసికెళ్ళి పాతిక డాలర్లకి అమ్మేసి కన్నీళ్ళు పెట్టుకున్నాడు. ఓ రోజు ప్రపంచ ప్రఖ్యాత బాక్సర్ మహ్మదాలీకీ, చక్ వెప్నర్ అనే జ్యూనియర్ కీ మ్యాచ్ జరుగుతోంటే వెళ్ళి చూశాడు. వెప్నర్ గెలిచే ప్రసక్తే లేదు. అయితే గెలిచి తీరతానన్న అతడి ఆత్మవిశ్వాసం కదిలించింది. అంతే, దీంతో మూడురోజుల్లో ఒక కథ సృష్టించి స్క్రిప్టు రాసేశాడు.

ఆ స్క్రిప్టు పట్టుకుని తిరగసాగాడు. ఎవరికీ నచ్చడం లేదు. నీకు రాయడం రాదు వేరే పని చూసుకో మనసాగారు. అలా తిరుగుతోంటే ఓ పేరున్న నిర్మాతకి నచ్చింది. దానికి లక్షాపాతిక వేల డాలర్లు ఆఫర్ చేశాడు. ఆ డబ్బుతో రిచ్ గా సెటిలై పోవచ్చనుకున్నాడు. అయితే నిర్మాత షరతు పెట్టాడు. ఇందులో హీరో రోల్ ఇవ్వనన్నాడు. స్క్రిప్టు అమ్మేసి వెళ్ళి పొమ్మన్నాడు. నేను స్టార్ ని అవ్వాలనే ఈ స్క్రిప్టు రాసుకున్నాను, నాకు డబ్బులెందుకు అని వెళ్ళిపోయాడతను.

కొన్ని రోజుల తర్వాత అదే నిర్మాత పిలిచి- ఒరే బాబూ, రెండున్నర లక్షల డాలర్లు తీసుకో, స్క్రిప్టు ఇచ్చేసి వెళ్ళిపో అన్నాడు. అస్సలు కుదరదన్నాడు. మరి కొన్ని రోజుల తర్వాత అదే నిర్మాత మళ్ళీ పిలిచి-  బాబ్బాబూ, నీ మొహంతో స్టార్ వి కాలేవురా, మూడున్నర లక్షల డాలర్లకి స్క్రిప్టు ఇచ్చేసి వెళ్ళిపోరా అన్నాడు. అస్సలంటే అస్సలు కుదరదన్నాడు. నా స్క్రిప్టులో నేను స్టార్ గా యాక్ట్ చేయాల్సిందేనన్నాడు.

ఆఖరికి దిగి వచ్చాడు నిర్మాత- సరే అలాగే కానీయ్, కానీ 35వేల డాలర్లే నీకిస్తా నన్నాడు. దీనికి ఒప్పుకున్నాడు. ఆ డబ్బు తీసుకుని వెంటనే పెంపుడు కుక్క కోసం వెళ్ళాడు. మూడురోజులు వెతికితే కొనుక్కున్న వ్యక్తి  కనబడ్డాడు. పెంపుడు కుక్కని వెనక్కి ఇచ్చేయమని ఆ వ్యక్తికి 500 డాలర్లు ఆఫర్ చేశాడు. ఆ వ్యక్తి  ఒప్పుకోలేదు. వెయ్యి డాలర్లకీ ఒప్పుకోలేదు. ఆఖరికి 15 వేల డాలర్లకి బేరం కుదిరింది. ఆ డబ్బు చెల్లించి పెంపుడు కుక్కని ఇంటికి తెచ్చేసుకున్నాడు. పాతిక డాలర్లకి అమ్మేసిన పెంపుడు కుక్కని, పారితోషికంగా తనకొచ్చిన 35 వేల డాలర్లలో 15 వేల డాలర్లు దానికే వెచ్చించేశాడు. భార్య తనని వదిలేసి వెళ్ళిపోయినా ఇది విశ్వాసంతో తనతోనే వుంది మరి!

ఇక తను స్టార్ గా నిర్మాత మొదలెట్టిన సినిమా నటించేశాడు. అది 1976 వ సంవత్సరం. ఆ సినిమా సర్ప్రైజ్ హిట్టయ్యింది. 200 మిలియన్ డాలర్ల కలెక్షన్లు. దీనికి ఆస్కార్ అవార్డులు. బెస్ట్ పిక్చర్, బెస్ట్ డైరెక్షన్, బెస్ట్ ఎడిటింగ్ ఆస్కార్ అవార్డులు. బెస్ట్ యాక్టర్ గా, బెస్ట్ ఒరిజినల్ స్క్రీన్ ప్లే గా రెండు నామినేషన్లు. దీంతో తనని స్టార్ గా ఫీలవుతూ ఎంట్రీ ఇచ్చిన సినిమాతో ఏకంగా హాలీవుడ్ సూపర్ స్టారే అయిపోయాడు. ఆ సినిమా ‘రాకీ’. ఆ స్టార్ ఇంకెవరో కాదు, సిల్వెస్టర్ స్టాలోనే! తర్వాత ‘రాకీ’, ‘రాంబో’ సిరీస్ సినిమాల ‘సిల్వెస్టార్’!

బిగ్ గోల్స్ రహస్యమిదే!     

                         స్టాలోన్ గురించి ఇప్పుడెందుకంటే, లా ఆఫ్ ఎట్రాక్షన్ మానసిక స్ట్రక్చర్ లో సెల్ఫ్ ఇమేజి ప్రధాన పాత్ర వహిస్తుంది. జీవితంలో ఏం పాత్ర పోషించాలనుకుంటున్నామో, ఆ పాత్రలో మనల్ని మనం ఊహించుకోకపోతే ఎల్ ఓ ఏ పని చేయదు. లక్ష్యాన్ని సాధించలేం. అసలు లక్ష్యమంటూ ఏర్పడదు. ఇది కాసేపూ అది కాసేపూ అని మనసు నిలకడ లేకుండా వివిధ విషయాల మీదికి పోతుంది. వెరసి ఏమీ కాకుండా పోతాం. ఒక్కోసారి అధైర్యం, ఆత్మ న్యూనతా భావం, భయం వంటివి సెల్ఫ్ ఇమేజిని సృష్టించుకోవడానికి ప్రతిబంధకాలవుతాయి. దీన్ని బ్రేక్ చేయాలంటే అతి పెద్ద గోల్ ని ప్లానింగ్ చేయాల్సిందే.

        సిల్వెస్టర్ స్టాలోన్ తన ముఖంలో కుంగ దీసే చిన్న లోపాన్ని చూసుకుని అధైర్య  పడలేదు. అదెంత కుంగదీస్తోందో అంత ఆకాశాన్నంటే గోల్ ని సృష్టించుకుని, తనని ఏకంగా స్టార్ గా ఊహించుకుంటూ, నామరూపాల్లేకుండా  లోపాన్ని పాతాళంలోకి తొక్కేశాడు. హాలీవుడ్ స్టార్ గా తన సెల్ఫ్ ఇమేజిని ముందే సృష్టించుకున్నాడు. సూపర్ స్టార్ రజనీకాంత్ నెరసిన జుట్టునీ, బట్ట తలనీ పట్టించుకోలేదు. వాటిని గాలికొదిలేసి యాక్టర్ గా తనని విభిన్నంగా ఊహించుకుంటూ, టాప్ లెవెల్ ఇమేజిని మనసులో  సృష్టించుకున్నాడు. దీని వల్ల తను బయట ఎంత అందవిహీనంగా కనిపించినా ప్రేక్షకుల అభిమానం తగ్గలేదు. అందాల నటుడు దివంగత శోభన్ బాబు రిటైరయ్యాక బయట కనిపించలేదు. ఎందుకంటే అందాల నటుడుగా ప్రేక్షకుల్లో తన గ్లామరస్ ఇమేజి ఎలా ముద్రించుకుందో, అదే ఇమేజితో వాళ్ళ జ్ఞాపకాల్లో మిగిలిపోవాలని, గ్లామరున్నప్పుడే రిటరై పోయి వృద్ధాప్యంలో బయట ఎవరికీ కనిపించలేదు.

        సెల్ఫ్ ఇమేజి ఎంత పనిచేస్తుందో విజువల్ గా చెప్పడానికి ఆలోచిస్తూంటే, ఎప్పుడో చదివిన స్టాలోన్ అనుభవం మెదిలి, దాన్ని వెతికి తెచ్చి ఇక్కడ పేర్కొన్నాం. ఐతే బిగ్ గోల్స్ ఎందుకు పెట్టుకోవాలంటే విశ్వం అనంత మైనది, పైగా ఇంకా విస్తరిస్తూ పోతోంది. దానికి ఎంతయినా పంచి పెట్టడానికి కొరతంటూ లేదు. మనుషుల మీద ఆధారపడితేనే గోల్స్ ని కురచ చేసుకుంటాం. మనుషులతో పోటీ పడితేనే అవకాశాల్ని పరిమితం చేసుకుంటాం. మార్కెట్ లో పోటీ ఎక్కువుంది, మన వస్తువు అమ్మకం కష్టమనుకోవడం విశ్వాన్ని అర్ధం జేసుకోక పోవడం వల్లే. పోటీ, పోటీ, అన్ని రంగాల్లోనూ పోటీ అనే మాట పెరిగిపోతోంది. పోటీ పరీక్షలని చెప్పి విద్యార్ధులని కూడా లేనిపోని వొత్తిళ్ళకి లోనుజేస్తున్నారు. ఇది కరెక్ట్ కాదు. పోటీ అనే పదాన్ని నెగెటివ్ పదంగా ఎంచి నిషేధించాలి.

ఎవ్వరూ ఎవ్వరితోనూ పోటీ పడనవసరం లేదు- ఎంత కోరుకుంటే అంత సమృద్ధిగా అందించే వనరుగా అనంత విశ్వమే వుంటే ఏమిటి పోటీ? సిల్వెస్టర్ స్టాలోన్ స్టార్ గా అవకాశమిస్తేనే స్టోరీ ఇస్తానని రాజీ లేని బిగ్ గోల్ పెట్టుకుంటేనే కదా దాన్ని నిజం చేసి విశ్వం అందించింది? చాలా మంది కొత్త దర్శకులు తీసే చిన్నచిన్న సినిమాలకి కూడా ఎంత బిజినెస్ చేస్తుందో నిర్మాతకి వివరించి అంచనా ఇవ్వడానికి జంకుతారు. అది నిర్మాతకి వివరించడం కాదనీ, విశ్వానికి చెప్తున్నామనీ నమ్మితే, ఆ బిజినెస్ విశ్వమే తెచ్చి చూపిస్తుంది. ఏం కావాలో ఖచ్చితంగా కోరుకోవాలి, ఎంత కావాలో స్పష్టంగా తెలియజేయాలి- లేకపోతే నిజాయితీ  లోపించిందని ఎల్ఓఏ పని చేయదు.

 మానసిక స్ట్రక్చర్ సంగతులు

        గత వ్యాసంలో శారీరక ఎల్ ఓ ఏ స్ట్రక్చర్ గురించి తెలుసుకున్నాక, ఇప్పుడు మానసిక  స్ట్రక్చర్ ఎలా వుంటుందో చూద్దాం. ఇందులో భాగంగా 1. సెల్ఫ్ ఇమేజి, 2. అర్హత, 3. గోల్ సెట్టింగ్, 4.విశ్వాసం, 5. అఫర్మేషన్స్, 6. విజువలైజేషన్, 7. యాక్షన్ -ఈ ఏడు అభ్యాసాలూ వుంటాయి.

అయితే వీటన్నిటికంటే ముందుగా మానసిక స్థితిని పరిగణనలోకి తీసుకోవాల్సి వుంటుంది. మానసికారోగ్యంతో  లేకపోతే ఎల్ ఓ ఏ ప్రయత్నించడం వృధా. అందుకని ముందుగా మనసు గురించి తెలుసుకోవడం ముఖ్యం. దర్శకులు, రచయితలు మనసు గురించి తెలియకుండా పాత్ర చిత్రణలు చెయ్యరు. అయినా మనసు గురించి ఒకసారి తెలుసుకుందాం. మనసు రెండంచెలుగా వుంటుంది. 1. కాన్షస్ మైండ్, 2. సబ్ కాన్షస్ మైండ్. ఇవి కంటికి కనిపించే అవయవాలు కావు. మెదడుని హార్డ్ వేర్ అనుకుంటే అందులో ఇన్ స్టాల్ అయి వుండే సాఫ్ట్ వేర్లు ఈ రెండూ. కాన్షస్ మైండ్ బాహ్య ప్రపంచాన్ని స్కాన్ చేస్తూంటుంది. దాంతో మనం కళ్ళతో దృశ్యాలు చూస్తాం, చెవులతో శబ్దాలు వింటాం, నాలుకతో రుచి తెలుసుకుంటాం, నాసికతో వాసన చూస్తాం, చర్మంతో స్పర్శ గ్రహిస్తాం. పంచేంద్రియాలతో ఈ కార్యకలాపాల్ని నిర్వహించే కాన్షస్ మైండ్ ఐదు శాతమే వుంటుంది. సబ్ కాన్షస్ మైండ్ అలా కాదు, ఇది 95 శాతమూ వుంటుంది. 

ఇందులోనే పంచేంద్రియాలతో కాన్షస్ మైండ్ గ్రహించే సమాచారం జ్ఞాపకాలుగా నిల్వ వుంటుంది. ఈ జ్ఞాపకాలు విజువల్స్ గా నిల్వవుంటాయి. ఎప్పుడైనా మనం మన ఫ్లాష్ బ్యాక్స్ చూసుకోవడానికి వీలుగా. దీని నిల్వ సామర్ధ్యం ఎంతటిదంటే, మన జీవితకాలం పూర్తయినా ఇంకా స్పేస్ మిగిలే వుంటుంది. డిజిటల్ గా చెప్పుకుంటే, 2.5 పెటా బైట్లు వుంటుంది. అంటే 2.5 మిలియన్ల గిగా బైట్లు! మన జీవితంలో జరిగే ప్రతీదీ జ్ణాపకాలుగా స్టోర్ చేసుకుంటూ, మన శరీరం లోపల  రక్త ప్రసరణ దగ్గర్నుంచీ హృదయ స్పందనల వరకూ, ఊపిరి తీసుకోవడం దగ్గర్నుంచీ నిద్ర తెప్పించడం వరకూ  సమస్త జీవన క్రియలు అవిశ్రాంతంగా 24x7 నిర్వహిస్తూనే  వుంటుంది సబ్ కాన్షస్ మైండ్.

        ఈ భాండాగారంలో లేనిదంటూ లేదు. దీన్ని అంతరాత్మ అనికూడా అంటారు. ఇందులో శాశ్వత సత్యాలు, నగ్న సత్యాలూ, పుట్టిన దగ్గర్నుంచీ మనం అనుభవిస్తున్న, చేసిన- చేస్తున్న మంచీ చెడులు అన్నీ జ్ఞాపకాల రూపం లో నిల్వ వుండి, దైనందిన జీవితంలో ప్రశ్నిస్తూ వుంటాయి. ఈ ప్రశ్నలు కాన్షస్ మైండ్ లో వుండే మన ఇగోకి నచ్చవు. అందుకని సబ్ కాన్షస్ మైండ్ కి కాన్షస్ మైండ్ ప్రత్యర్ధిలా వుంటుంది. ఇది అంతరాత్మ గొంతు నొక్కి జల్సాగా బ్రతకాలనే చూస్తుంది. అంటే నిత్యం మన లోపల కాన్షస్ కీ, సబ్ కాన్షస్ కీ మధ్య ఘర్షణ జరుగుతూ వుంటుంది. ఈ సైకాలజీయే స్క్రీన్ ప్లేల్లో కాన్షస్ మైండ్ ఫస్ట్ యాక్ట్ గా, సబ్ కాన్షస్ మైండ్ సెకండ్ యాక్ట్ గా, ఇగో హీరోగా దర్శనమిస్తాయన్న విషయం కూడా తెలిసిందే.

స్వామి చిన్మయానంద పుస్తకం ఆధారంగా చెప్పుకుంటే- కురుక్షేత్రం మరెక్కడో జరగలేదు, మన మనస్సులోనే అనుక్షణం జరుగుతూ వుంటుంది. అంటే పంచ పాండవుల్లాంటి ఐదు పాజిటివ్ ఎమోషన్స్ వచ్చేసి, సబ్ కాన్షస్ మైండ్ లోని నూరుమంది కౌరవుల్లాంటి నెగెటివ్ ఎమోషన్ తో పాల్పడే సంఘర్షణ.

సబ్ కాన్షస్ లో పొంచి వుండే నెగెటివ్ ఎమోషన్స్ ఏమిటి? మన భయాలు, సందేహాలు, సంకోచాలు, చెడు అనుభవాలు, అవమానాలు, అణిచివేతలు, ఈర్ష్యాసూయలు, ప్రతీకారాలూ మొదలైన గతం తాలూకు నెగెటివ్ ఎమోషన్లు, భవిష్యత్తు గురించి ఆందోళనా...ఇలా మనల్ని బాధించే ప్రతీదీ నూరుమంది కౌరవుల్లాంటి నెగెటివ్ ఎమోషన్స్, లేదా జ్ఞాపకాలతో సమానం. ఎల్ ఓ ఏ పనిచేయాలంటే ముందు ఈ నెగెటివ్ ఎనర్జీని సంహరించాల్సిందే. సంహరించి పాజిటివ్ ఎనర్జీకి చోటివ్వాలి.అప్పుడే సెల్ఫ్ ఇమేజి సృష్టి సాధ్యమవుతుంది.

        కానీ కాన్షస్ మైండ్ లో ఇగో వీటిని సంహరించడానికి ఓ పట్టాన ఒప్పుకోదు. దానికి పాజిటివ్ శక్తులు వుండి కూడా వాటిని ప్రయోగించక, బాధ్యత నుంచి, క్రమశిక్షణ నుంచి తప్పించుకుంటూ వుంటుంది. కురుక్షేత్రంలో అర్జునుడు ఇలాటి కాన్షస్ ఇగో.ఇందుకే మొదట యుద్ధం (సబ్ కాన్షస్ మైండ్ తో) చేయనన్నాడు. యుద్ధంలో వున్న కౌరవులని చూసి నా బంధువుల్ని నేనెలా చంపుకోనూ అని వాపోయాడు. అంటే నెగెటివ్ ఎమోషన్స్ కి కాన్షస్ ఇగో అంతలా అలవాటు పడిపోతుందన్న మాట. ఇందుకే వాటి సంహారానికి ఓ పట్టాన ఒప్పుకోదు. సర్వాంతర్యామి అయిన సబ్ కాన్షస్ మైండ్ కి ప్రతీకైన కృష్ణుడు ఎంతో నచ్చేజెప్పి అర్జునుడ్ని యుద్ధానికి దింపాల్సి వచ్చింది. మన కాన్షస్ ఇగో తో కూడా ఇంతే. ఇలా సబ్ కాన్షస్ లో పేరుకు పోయిన నానా చెత్త- నెగెటివ్ ఎనర్జీని ఖాళీ చేయించేందుకు ఒక టెక్నిక్ వుంది. అదే హో- ఒపోనోపోనో టెక్నిక్. ప్రాచీన కాలపు హవాయీ చికిత్సా విధానం.

దీని కథ ఏమిటి?   

        అమెరికాలో హవాయి ద్వీపకల్పం. అక్కడో పిచ్చాసుపత్రి. అందులో 40 మంది కరుడుగట్టిన పిచ్చోళ్ళు. దగ్గరి కెళ్తే దాడి చేసి కొట్టేస్తారు. దీంతో ఏ డాక్టరూ ఎక్కువ కాలం వుండేవాడు కాదు. అప్పుడొచ్చాడు డాక్టర్ ఇహలేకలా హ్యూ లేన్ అనే అతను. ఇతను రోగుల దగ్గరికెళ్ళకుండా, అస్సలు వాళ్ళని చూడనే చూడకుండా, వాళ్ళ ఫైళ్ళు తెప్పించుకుని చదివాడు. అవి చదవడం వల్ల ఆ రోగుల నెగెటివ్ ఎనర్జీ అంతా తన సబ్ కాన్షస్ లో నిండిపోయింది. అప్పుడా  రోగుల పరిస్థితికి తను బాధ్యత ఫీలవుతూ, తన సబ్  కాన్షస్ మైండ్ ని పరిశుభ్రం చేసుకోవడానికి  హవాయీ ప్రాచీన వైద్య మంత్రం హో- ఒపోనోపోనో ఉచ్ఛరించ సాగాడు- ‘ఐయాం సారీ, ప్లీజ్ ఫర్గివ్ మీ, థాంక్యూ, ఐ లవ్యూ అని ఈ నాలుగు మాటలు. 

        ఇలా కొన్ని వారాల పాటు ప్రార్ధన చేస్తూంటే రోగుల్లో మార్పు కనిపించసాగింది. మరి కొన్ని రోజుల తర్వాత ఆ కరుడు గట్టిన 40 మంది పిచ్చోళ్ళంతా ఆరోగ్యవంతులై ఆస్పత్రి ఖాళీచేసి వెళ్ళిపోయారు. ఇది 1980 లో జరిగిన ఉదంతం. దీని మీద విస్తృతంగా పరిశోధనలు చేసి ఆధునిక కాలానికి అప్డేట్ చేస్తూ డాక్టర్ జో విటాలేతో కలిసి ‘జీరో లిమిట్స్’ అన్న పుస్తకం రాశాడు 2007 లో డాక్టర్ హ్యూ లేన్. ఇలా ఈ టెక్నిక్ క్రమంగా పాపులర్ అవుతూ ఈ మధ్యకాలం లో మనదేశంలో ప్రాకింది. కోకొల్లలుగా యూట్యూబ్ వీడియోలు. అయితే రీకీ హీలర్ డాక్టర్ పూరణ్ శర్మ హో –ఒపోనోపోనో వీడియోలు డెప్త్ తో వుంటాయి.

నెగెటివ్ ఎనర్జీకి చెక్

        ఇది శక్తివంతమైన ప్రార్ధనా విధానం. దీంతో అన్ని నెగెటివ్ ఎమోషన్స్ వైదొలగి మనసు తేటపడుతుంది. గత జ్ఞాపకాలుగా వున్న ఎమోషన్సే మన ప్రస్తుత పరిస్థితుల్లో రియాక్షన్స్ కి / రెస్పాన్స్ కి కారణమవుతాయి. ప్రస్థుత పరిస్థితులకి జ్ఞాపకాల్లోని నెగెటివ్ ఎమోషన్స్ యాక్టివేట్ అయితే ఆవేశంతో రియాక్ట్ అవుతాం. జ్ఞాపకాల్లోని పాజిటివ్ ఎమోషన్స్ యాక్టివేట్ అయితే రియాక్ట్ అవకుండా ప్రశాంతంగా రెస్పాండ్ అవుతాం. ఈ రెండో ఫలితంతో జీవితాన్ని సుఖమయంగా మార్చుకోవడానికి వీలు కల్పించేదే ఈ ప్రార్ధన.   ఈ  ప్రార్థన చేయాలంటే ముందుగా జీవితంలో జరిగిన ప్రతీ దానికీ బాధ్యత వహించాలి. వేరొకర్ని బ్లేమ్ చేయడం కాదు. అందుకని ‘నా జీవితంలో జరిగిన ప్రతి మంచికీ చెడుకీ అన్నిటికీ నేనే బాధ్యత వహిస్తున్నాను’ అని చెప్పి ప్రార్థన ప్రారంభించాలి.   

        ప్రార్ధనలో మొదటి లైను ‘ఐయాం సారీ’. సారీ ఎవరికి చెప్తున్నట్టు? సబ్ కాన్షస్ మైండ్ కి చెప్తున్నట్టు. ఎందుకంటే మన నానా నెగెటివ్ ఎమోషన్స్ తో దాన్ని నింపేసి బాధపెడుతున్నాం కాబట్టి. దాని దైవత్వాన్ని దెబ్బ తీస్తున్నాం కాబట్టి- ‘ఐయాం సారీ’ అని  చెప్పాలి. రెండవ లైను- ‘ప్లీజ్ ఫర్గివ్ మీ’- ఐయాం సారీ అంటూ విచారం వ్యక్తం చేశాక, క్షమించమని అడగాలి. మూడవ లైను- ‘థాంక్యూ’- క్షమించినందుకు థాంక్స్ చెప్పాలి. అది క్షమించిందని ఏమిటి నమ్మకం? మనమేం చెప్తే దాన్ని ఆజ్ఞగా తీసుకుంటుంది సబ్ కాన్షస్. నాల్గవ లైను- ‘ఐ లవ్యూ’- ఇక నిన్నుబాధించే ప్రసక్తే లేదు, నిన్ను బేషరతుగా ప్రేమిస్తూ వుంటాను -అని కమిటవడం.

ఈ ప్రార్థన- ‘ఐయాం సారీ, ప్లీజ్ ఫర్గివ్ మీ, థాంక్యూ, ఐలవ్యూ’- సూర్యోదయానికి ముందు 108 సార్లు చేయాలి. పైకి ఉచ్చరించలేకపోతే మనసులో స్మరించుకోవచ్చు. 21 రోజుల పాటు వరసగా క్రమం తప్పకుండా చేయాలి. మధ్యలో మిస్ చేస్తే మళ్ళీ మొదట్నుంచీ చేయాలి. రోజుకి 108 సార్లు, 21 రోజులు ఎందుకంటే -ఇన్ని సార్లు ఇన్ని రోజులు చేస్తేనే సబ్ కాన్షస్ లో, ఇంకాతర్వాత శరీరం అణువణువులో ఇంకుతుంది ప్రార్ధన. డ్రైవింగ్ నేర్చుకోవడమంటే సబ్ కాన్షస్ కి అలవాటు చేయడమే. ఆ తర్వాత మనం ఏటో ఆలోచిస్తూ బండి నడుపుతున్నా సబ్ కాన్షస్ మైండ్ దానికదే డ్రైవ్ చేసుకుంటూ పోతుంది. ఈ ప్రార్ధనతో మనసుతో బాటు శరీరంలోంచి కూడా నెగెటివ్ ఎనర్జీ వెళ్ళిపోయి శారీరక మానసికా రోగ్యాలు చక్కబడతాయి.

ఎప్పుడైతే నెగెటివిటీ వెళ్ళిపోతుందో అప్పుడు పాజిటివ్ సంఘటనలు ఎదురవుతూంటాయి, పాజిటివ్ వ్యక్తులు కలుస్తూంటారు, పాజిటివ్ అవకాశాలు వస్తూంటాయి. ఇక నెగెటివ్ ఆలోచన, మాట, చర్య కట్టిపెట్టాలి. ఇది ప్రార్ధన వల్ల ఆటోమేటిగ్గా కట్టడి అయిపోతుంది. అయినా ఎప్పుడైనా దేనికో ఆందోళన కలగ వచ్చు. అప్పుడు దైవనామ స్మరణ చేసుకోవచ్చు. క్రమంగా దేనికీ ఆందోళన చెందని శక్తి వచ్చేస్తుంది. సబ్ కాన్షస్ లో తులసి తోటలు తప్ప గంజాయి కలుపు వుండదు.      

ఈ ప్రార్ధన వృత్తి వ్యాపారాల్లో అవకాశాలు పొందడానికే కాదు, మానవ సంబంధాల ఆరోగ్యానికి, అర్దికారోగ్యానికీ కూడా పని చేస్తుంది. కాకపోతే డబ్బు కోసమైతే ప్రార్ధనలో మొదట డబ్బు కి ఐయాం సారీ చెప్పాలి.

దర్శకత్వ అవకాశాల కోసం ఇలా మానసిక శారీరక శుద్ధి చేసుకున్నాక,  తర్వాతి ఎల్ ఓ ఏ అభ్యాస  ప్రక్రియ రేపు చూద్దాం.

-సికిందర్