1302 : రివ్యూ!

దర్శకత్వం : శౌరి చంద్రశేఖర్ టి రమేష్

తారాగణం : అనిఖా సురేంద్రన్, అర్జున్ దాస్, సూర్య వశిష్ట, నవ్య స్వామి తదితరులు

స్క్రీన్ ప్లే- మాటలు : గణేశ్ రావూరి, సంగీతం : గోపీ సుందర్, ఛాయాగ్రహణం : వంశీ పచ్చిపులుసు

బ్యానర్స్ :

నిర్మాతలు : నాగ వంశీ ఎస్, సాయి సౌజన్య

విడుదల : ఫిబ్రవరి 4, 2023

***

          కొత్త హీరోయిన్ తో, కొత్త సంవత్సరంలో, కొత్త కొత్తగా ఫ్రేమ కథ చూపిస్తూ, ప్రేక్షకుల్ని పరవశుల్ని చేయాలనుకున్నారు. దీనికి ఒరిజినల్ కంటెంట్ కాకుండా అరువు కంటెంట్ ఎంపిక చేసుకున్నారు. అరువు కంటెంట్ ఎప్పుడూ బరువే. అరువు లాగే తెలుగు కుదరాలని లేదు. పైగా అది ఓటీటీలో ప్రేక్షకులు చూసేసి వుంటే అస్సలు కుదరదు. అయినా చూద్దామని ప్రయత్నించారు. కొత్త దర్శకుడు అరువు కంటెంట్ తో వస్తున్నాడంటే ఆసక్తి ఏముంటుంది. అయినా ఆసక్తి కల్గించుకుని ఈ రీమేక్ ఎలా వుందని చూస్తే...

కథ

అరకులో దూది కొండ గ్రామానికి చెందిన సత్య (అనిఖా సురేంద్రన్) ఇంటి పట్టున కాలం గడుపుతూ వుంటుంది. టైలరింగ్ చేసే తల్లి, రైస్ మిల్లులో పనిచేసే తండ్రీ వుంటారు. ఒక చదువుకుంటున్న చెల్లెలు వుంటుంది. సత్యకి ఒక కెమెరా ఫోన్ కొనుక్కుని రీల్స్ చేసి పేరు తెచ్చుకోవాలని కోరిక వుంటుంది. ఉన్న ఫోన్ తో ఒకసారి తల్లి కోసం ఎవరికో ఫోన్ చేస్తే రాంగ్ కాల్ వెళ్ళి ఆటో డ్రైవర్ మురళి (సూర్య వశిష్ట) కి చేరుతుంది. తను కట్ చేస్తే అతను కాల్స్ చేస్తూ వెంటపడతాడు. ఆమె తగ్గి, అతడితో ఫోన్ రోమాన్స్ ప్రారంభిస్తుంది. తను చెప్పిన పొడుపు కథ విప్పాడని అతడ్ని ప్రేమిస్తుంది. ఈమె గొంతు బావుందని అతను ప్రేమిస్తాడు.

గ్రామంలోనే ఒక డబ్బున్న బట్టల కొట్టు వ్యక్తి సత్యని ప్రేమిస్తూంటాడు. అతడితో పెళ్ళి సంబంధం అనుకుంటారు సత్య తల్లిదండ్రులు. ఇది నచ్చని సత్య ఇక మురళిని కలుసుకుని పెళ్ళి చేసుకోవాలని వైజాగ్ వెళ్ళిపోతుంది. వైజాగ్ లో మురళి పోగొట్టుకున్న ఫోన్ ఆర్కే (అర్జున్ దాస్) అనే రౌడీకి దొరకడంతో, ఫోన్ చేసిన సత్య అతనే మురళి అనుకుని కలుసుకుంటుంది.

        

ఎవరీ ఆర్కే? తనతో పొరబడ్డ సత్యకి నిజం చెప్పకుండా ఏం చేశాడు? మురళి ఏమయ్యాడు? ఆర్కే ఎవరు? మురళి ఎవరు? సత్య ఎవర్ని నమ్మాలి? ఏం చేయాలి?.. వంటి ప్రశ్నలతో సాగేదే మిగతా కథ.

ఎలావుంది కథ

2020 లో మలయాళ నటుడు, దర్శకుడు మహ్మద్ ముస్తఫా తీసిన ‘కప్పెలా’ (చిన్నచర్చి) కి ‘బుట్టబొమ్మ’ రీమేక్ కథ. వాస్తవంగా జీవితంలో ఎదురయ్యే సంఘటనలతో యూత్ సినిమాలు తీస్తున్న మలయాళ దర్శకుల కోవలో, ముస్తఫా కూడా ఒక రియలిస్టిక్ ఫిక్షన్ తీశాడు. అయితే అంతర్లీనంగా ఒక తిరోగమన భావజాలాన్ని షుగర్ కోటింగ్ వేసి తెలియకుండా రుద్దాడు. బాహ్య అందాలతో ఈ షుగర్ కోటింగ్ కి పడిపోయి తెలుగులోనూ అలాగే తీసేశారు.

        

ఇందులో హీరోయిన్ కి ఇంటా బయటా భావస్వాతంత్ర్యం వుండదు. గ్రామంలో డబ్బున్న ఒకడు ఏక పక్షంగా ఆమెని ప్రేమించుకుని పెళ్ళి చూపులు పెట్టుకుంటాడు. కూతురికి ఇష్టమా కాదా అడక్కుండా పేరెంట్స్ సంబంధం ఒప్పేసుకుంటారు. హీరోయిన్ తండ్రి కూతుళ్ళ పట్ల ఎంత కఠినంగా వుంటాడో చిన్న కూతుర్ని చావబాదుతున్నప్పుడు చూస్తే చాలు. వాళ్ళ మీద నిఘా వేసి వుంటాడు. తండ్రిగా కూతుళ్ళని సంరక్షించుకోవడం వేరు, సంరక్షణ పేరుతో పురుషాధిక్యం ప్రదర్శించడం వేరు. పెళ్ళి విషయంలో తండ్రికి తల్లి మీద కూడా పురుషాధిక్యమే.

        

ఇక హీరోయిన్ ఫోన్ ప్రేమాయణంతో కలిసిన ఆటో డ్రైవర్ ది ఆమెని  వల్లో వేసుకుని అమ్మేసే దుర్మార్గం. హీరోయిన్ ని కాపాడే రౌడీ మంచి మగాడే గానీ, తను ప్రేమిస్తున్న టీచర్ అమ్మాయితో అతడిదీ మగ అహంకారమే. ఈ టీచర్ నా ఆస్తి అన్న ఇగోయే తప్ప, నా సమస్తం అన్న ప్రేమే వుండదు. పాఠాలు చెప్పే ఆ టీచరమ్మ పాపం అణిగిమణిగి వుంటుంది.

        

ఇంట్లోంచి వెళ్ళిపోయి చివరికి ఎవరేమిటో తెలుసుకుని ఇంటి ముఖం పట్టిన హీరోయిన్, పేరెంట్స్ చూసిన సంబంధమే చేసుకుంటుంది. అంటే పెద్దలు చూసిన సంబంధమే తప్ప నీకంటూ నీ ఇష్టాలతో పనిలేదన్న పురుషాధిక్య భావజాలం ఉట్టి పడే సీన్లతో ఈ కథ ముగుస్తుంది. చివరికి ఆమె ఫ్రెండ్ కూడా ఆమెకి  భావ స్వాతంత్ర్యమివ్వని మోరల్ పోలిసింగ్ తోనే  మాట్లాడుతుంది. పోలీస్ కంప్లెయింట్ ఇచ్చి నువ్వెందుకు ఇరుక్కుంటావ్, ఇంటికెళ్ళి పొమ్మంటుంది. 

        

ఇది అమాయక అమ్మాయిల్ని మోటివేట్ చేసే సినిమాయే అయితే, అమ్మాయిల స్మగ్లర్ల గురించి తనే పోలీసులకి సమాచారమిచ్చి సాటి అమ్మాయిల్ని కాపాడాలి ఒక కథానాయిక పాత్రగా. ఇది చెయ్యక, ప్రేమించిన వాడితో మోసపోయి, ఇంకేం చేయాలన్పించక ఇంటి ముఖం పట్టి, అదే డబ్బున్న వాడు కన్పించి నవ్వితే, పెళ్ళికి తలూపడం తిరోగమనమే తప్ప అభ్యుదయంలా వుండదు. దీన్ని ఉన్నదున్నట్టు తెలుగులోకి దింపేశారు!! బుట్టబొమ్మని ఆటబొమ్మ చేశారు.

        

అయితే మలయాళంలో ఫాలోయింగ్ వున్న సాఫ్ట్ గా కన్పించే రోషన్ మాథ్యీవ్ నెగెటివ్ పాత్రగా రివీల్ అవడం, రఫ్ గా కన్పించే శ్రీనాథ్ భాసి పాజిటివ్ పాత్రగా రివీల్ అవడమనే డైనమిక్స్ సినిమాని నిలబెట్టుకోవడానికి  బాగా వర్కౌట్ అయ్యాయి. తెలుగులో ఈ కాస్టింగ్ వ్యూహమైనా ఆలోచించలేదు. కళ్ళు మూసుకుని రీమేక్ చేసేశారు.      

రీమేక్ ఒరిజినల్లో వున్న ఫీల్ తో ఎప్పుడూ వుండదు. రీమేక్ ని ఒరిజినల్ తో పోల్చి రేటింగ్ తగ్గించకూడదు. అయితే ఒరిజినల్లో వున్న ఒప్పించని కంటెంట్ తో రీమేక్ వుండకూడదు. ఒరిజినల్ ని ఓటీటీలో తెలుగు ప్రేక్షకులు చాలామంది చూసేశారు. చూడని వాళ్ళకి బాహ్య అందాలతో షుగర్ కోటింగ్ వల్ల నచ్చ వచ్చు.

నటనలు - సాంకేతికాలు

హీరోయిన్ అనిఖా పాత్ర ప్రకారం నటించుకు పోయింది. మలయాళంలో హీరోయిన్ అన్నాబెన్ కీ, అనిఖా సురేంద్రన్ కీ నటనా పరమైన తేడా ఏమిటంటే చిత్రీకరణ. మలయాళం కెమెరా వర్క్ వెలుగు నీడల డెప్త్ తో, కూల్ కలర్స్ తో, తక్కువ లైటింగ్ తో కేరళ నేటివిటీలోకి పాత్రల్ని తీసికెళ్తుంది. దీంతో అన్నా బెన్ హావభావాలు డెప్త్ తో కూడిన మూడ్ ని క్రియేట్ చేస్తాయి. తెలుగులో ప్లాట్ లైటింగ్ తో, రంగులమయం చేసిన దృశ్యాలతో అనిఖా నటనని ఫీలయ్యేందుకు పెద్దగా వుండదు.

        

ఆర్కే గా నటించిన అర్జున్ దాస్ వాయిస్ వల్ల ప్రభావం చూపిస్తాడు. ఆటోడ్రైవర్ గా సూర్య వశిష్ట ఫర్వాలేదన్పిస్తాడు. మిగిలిన అన్ని పాత్రలకీ అందరూ తెలియని కొత్తవాళ్ళే కావడంతో ఇది తెలుగు సినిమాయేనా అనుకునేలా తయారైంది. మలయాళంనే డబ్బింగ్ చేస్తే సరిపోయేదేమో. రెగ్యులర్ తెలుగు సినిమాల్లోని పాత్రలే అరకులో తిరుగుతున్నట్టు వుంటాయే తప్ప, అరకు జీవితం కనపడదు. ఈ సినిమా హైదరాబాద్ పక్కన తీసినా సరిపోతుంది. రెండు పాటలు అదనంగా పెట్టినా బలహీన సంగీతంతో బడ్జెట్ వృధాగా మారాయి.

        

గణేష్ రావూరి స్క్రీన్ ప్లే, మాటలు. స్క్రీన్ ప్లే దాదాపూ మలయాళం స్క్రీన్ ప్లేనే.  ఎలావున్న స్క్రీన్ ప్లే అలా తీస్తూ ఎందుకో మొదటి సీను మీద చేయి చేసుకున్నారు. మలయాళంలో మొదటి సీనులో హీరోయిన్ ఫ్రెండ్ హీరోయిన్ని వర్షంలో బస్సెక్కించి వెళ్ళిపోతుంది. హీరోయిన్ ఎక్కడికి వెళ్తోందో మనకి తెలీదు. రెండో సీన్లో హీరోయిన్, ఆమె ఫ్రెండ్ గ్రామంలో జీపు దిగి నడుచుకుంటూ పోతారు. బస్సెక్కి వెళ్ళడం, జీపు దిగి గ్రామంలోకి రావడమనే ఈ పరస్పర విరుద్ధ డైనమిక్స్ ఆలోచనలు రేకెత్తిస్తాయి. బస్సెక్కి ఎక్కడికి  వెళ్ళింది? తిరిగి గ్రామంలోకి వచ్చింది. ఇంటికి వెళ్ళింది... ఇలా కథని ఫాలో అవుతూంటే, పెళ్ళి సంబంధం తప్పించుకుని ఆటో డ్రైవర్ ని కలుసుకునేందుకు టౌన్ కి వెళ్ళిపోయే సీను వస్తుంది. ఇక్కడ వర్షంలో బస్సెక్కుతుంది. దీంతో లూప్ లో ఈ శీను వెళ్ళి మొదటి సీనుకి కనెక్ట్ అవుతుంది. ఈ సింపుల్ క్రియేటివిటీ ఆర్గానిక్ గా సస్పెన్స్ క్రియేట్ చేస్తోంది. అర్ధవంతంగా కూడా వుంది.

        

దీన్ని అర్ధం జేసుకోకుండా తెలుగులో ప్రతాపం చూపించారు. ఫస్ట్ సీనులో హీరోయిన్ వైజాగ్ లో బస్సు దిగుతుంది. అక్కడ బస్టాపు ఎపిసోడ్ చూపించేశారు. ఆ ఎపిసోడ్ లో రౌడీ క్యారక్టర్ తో ఆమెని కంగారు పెట్టించే సీను సాగి సాగి, ఆమె తప్పించుకుని - టాయిలెట్ లోకెళ్ళి పోయి ఫోను తీసినప్పుడు, ఆమె క్లోజప్ మీద కట్ అవుతుంది. ఇక రొటీన్ గా ఫ్లాష్ బ్యాక్ ప్రారంభమవుతుంది ఉస్సూరన్పిస్తూ. ప్రారంభంలోనే బోరు కొట్టించేశారు. ఇప్పుడు మలయాళంలోని  గ్రామంలో జీపు దిగే సీనుతో ఫ్లాష్ బ్యాక్ ప్రారంభమవుతుంది.

        

మలయాళంలో ఫ్లాష్ బ్యాక్ అన్నట్టే వుండదు. బస్సెక్కి ఎక్కడికో వెళ్ళింది, జీపు దిగి తిరిగి వూళ్ళోకి వచ్చిందనే కంటిన్యూటీతో వుంటుంది. తెలుగులో ఏకంగా వైజాగ్ ఎపిసోడ్ ఓపెన్ చేసేసి హీరోయిన్ తో ఏదో సస్పెన్స్ క్రియేటయ్యే ప్రారంభం వుండాలనుకున్నారు. ఇది ఫ్లాష్ బ్యాక్ కి దారి తీస్తుందని తెలిసిపోయే, అరిగిపోయిన టెంప్లెట్ ప్రారంభం. తర్వాత కథ మధ్యలో ఇంట్లోంచి వెళ్ళిపోతూ బస్సెకితే ఎక్కడికి వెళ్తోందో మనకి తెలిసిపోతుంది -ప్రారంభ సీను చూసేశాం గనుక-  వైజాగ్ ఎపిసోడ్ సీను. ఇంకెక్కడి సస్పెన్స్. మలయాళంలో సస్పెన్స్ ఆర్గానిక్ గా వుంటే, తెలుగులో కావాలని సృష్టించినట్టు కృత్రిమత్వంతో వుండి స్క్రీన్ ప్లేని చెడగొట్టింది.

——సికిందర్