రివ్యూలు, సాంకేతికాలు, స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు...

టికెట్లు దొరకడం యోగం, సినిమాలు చూడడం భోగం, రివ్యూలు రాయడం రోగం!

22, జులై 2017, శనివారం

486 : డార్క్ మూవీస్ స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు -8





ప్పుడైనా  ప్లాట్ పాయింట్ వన్ ని బట్టే మిడిల్లో కథ వుంటుంది. మిడిల్లో వేరే కథ పుట్టుకురాదు. కొన్ని తెలుగు సినిమాల్లో పుట్టుకొస్తుంది. ఫస్టాఫ్ కథ సెకండాఫ్ లో వుండదు. సెకండాఫ్ లో వేరే కథ మొదలవుతుంది.  బ్రహ్మోత్సవం, షేర్, బ్రూస్ లీ, కాటమరాయుడు, డిక్టేటర్ మొదలైన  స్టార్ సినిమాలు ఇలా తీస్తూనే వుంటారు. జ్యోతిలక్ష్మి కూడా ఇలాటిదే. ఇంటర్వెల్ వరకూ ఒక సినిమా, ఇంటర్వెల్ తర్వాత ఇంకో సినిమా.  స్క్రీన్ ప్లే  సగానికి ఫ్రాక్చర్ అయిన సంగతే పట్టదు. ఫ్రాక్చరై సెకండాఫ్ సిండ్రోమ్ లో, ఆ పైన అట్టర్ ఫ్లాప్ సుడిగుండంలో పడుతున్నామని అసలే పట్టదు. పైన చెప్పుకున్నవి కొన్ని ఉదాహరణలు మాత్రమే. వెనక్కిపోతే ఇంకా వున్నాయి. ఇది రెండు వేర్వేరు ముక్కల్ని అతికించి సక్సెస్ ని ఆశించే కళా తాపీ మేస్త్రీయం. వేర్వేరు ముక్కలు కాకుండా, చూపిస్తున్న ఒకే రూపాన్ని ఫ్రాక్చర్ అవకుండా, ప్లాట్ పాయింట్ వన్ దగ్గర్నుంచీ ఇంకో రూపంలో చూపించవచ్చా? తప్పకుండా వచ్చు. ‘బ్లడ్ సింపుల్’  చూస్తే బాగా వచ్చు. 

            ‘బ్లడ్ సింపుల్’ ప్లాట్ వన్ దగ్గర డిటెక్టివ్ విస్సర్ కి ఏర్పాటైన గోల్  ప్రకారమే మిడిల్లో కథ నడుస్తోందని అన్పిస్తోందా? విస్సర్ మార్టీకి ఫోన్ చేసి వాళ్ళిద్దర్నీ చంపేశానని చెప్పడం చూస్తే  అలాగే అన్పిస్తుంది. మార్టీ కిచ్చిన మాట ప్రకారం డబ్బుకోసం వాళ్ళని చంపడమే విస్సర్ గోల్. ఐతే అసలు విస్సర్ గోల్ ఇదే కాకపోతే?  అప్పుడేమవుతుంది?  చెప్పిన గోల్ తో సంబంధంలేని కథ మొదలవుతుందా? ఇంతవరకూ ఇంటర్వెల్ తర్వాతే వేరే అతుకుడు కథలు మొదలవుతున్నాయని పైన చెప్పుకున్నాం. ఇంటర్వెల్ లోపే ప్లాట్ పాయింట్ వన్ దగ్గరే,  ఆశించిన దానికి భిన్నంగా కథ మొదలవడం ఇప్పుడు చూడబోతున్నాం  ‘బ్లడ్ సింపుల్’ లో. ఇలా అయితే ఇంటర్వెల్ దాకా ఎందుకు,  ప్లాట్ పాయింట్ వన్ దగ్గరే ఫ్రాక్చర్ అవుతుందా స్క్రీన్ ప్లే? చూద్దాం!

          మిడిల్ - 1 వన్ లైన్ ఆర్డర్ తరువాయి చూస్తే-
         
19.  విస్సర్ మార్టీ దగ్గరికెళ్ళి మర్డర్ ఫోటో చూపించి డబ్బు తీసుకుని, మార్టీని షూట్ చేయడం
          20.  రే బార్ కొచ్చి మార్టీ శవాన్నీ, రివాల్వర్నీ చూసి ఈ హత్య ఎబ్బీ చేసిందనుకోవడం
          21. కారులో శవంతో రే బార్ లోంచి బయట పడడం
          22.  హైవే మీద ప్రయాణంలో మార్టీ ఇంకా బతికే వున్నాడని  రే తెలుసుకుని పారిపోవడం
          23.  మార్టీ ని అలాగే లాక్కెళ్ళి సజీవ సమాధి చేయడం

19.  విస్సర్ మార్టీ దగ్గరికెళ్ళి మర్డర్ ఫోటో చూపించి డబ్బు తీసుకుని, మార్టీని షూట్ చేయడం 
        ఎబ్బీ, రే లని చంపేశాడు గనుక  డబ్బు తీసుకోవడానికి మార్టీ దగ్గరికి బార్ మూసేశాక వస్తాడు  రాత్రి పూట విస్సర్. వచ్చి రెండు చేపల్ని టేబుల్ మీద పడేసి కూర్చుని సిగరెట్ వెల్గించుకుని, లైటర్ ని టేబుల్ మీద పెడతాడు. టేబుల్ మీద మార్టీ వైపు ఇంకో రెండు చేపలు పడి వుంటాయి. డబ్బులు అడుగుతాడు విస్సర్. ముందు నువ్వేదో చూపించాలేమో? – అంటాడు మార్టీ. విస్సర్ కవరందిస్తాడు. అందులోంచి చిన్నగా ఫోటో బయటికి లాగుతూ చూస్తాడు మార్టీ. బెడ్ మీద ముందు రే కన్పిస్తాడు. ఇంకా ఫోటో లాగుతూంటే పక్కన ఎబ్బీ వుంటుంది. కప్పుకున్న దుప్పటి మీద మూడు బుల్లెట్ రంధ్రాలు కన్పిస్తూంటాయి. రక్తం వుంటుంది. ఇదంతా చూసి- చచ్చినట్టేనా?-  -అంటాడు. అంతే కదా మరి- అని విస్సర్ సమాధానం.  

            క్లోజ్  షాట్ లో టేబుల్ మీదున్న చేపల్ని పెన్సిల్ పట్టుకుని మార్టీ ముందుకు తోస్తాడు విస్సర్. శవాల్ని ఏం చేశావంటాడు మార్టీ.  చేయాల్సింది చేశా, నువ్వెంత తక్కువ తెలుసుకుంటే అంత మంచిదంటాడు విస్సర్. ఒక్కసారి మార్టీ వొంట్లో అలజడి ప్రారంభమవుతుంది. ఏదో  అనీజీగా వుందని, కవర్లో ఫోటో పెట్టుకుని, దాంతో లేచి బాత్రూం వైపు వెళ్తాడు మార్టీ. 

          క్లోజ్ షాట్ లో కొస్తాడు విస్సర్. మార్టీ వెళ్తూంటే గమనిస్తాడు. ఆ ఫోటో తనక్కావాలని చెప్తాడు. మాట్లాడకుండా బాత్రూం లో కెళ్ళి పోతాడు మార్టీ. డోర్ పూర్తిగా వేసుకోడు. సందులోంచి లోపలి లైటు తెల్లటి కాంతి ప్రసరిస్తూంటుంది.

          విస్సర్ తలతిప్పి సేఫ్ వైపు చూస్తూంటాడు. నుదుటి మీద చిరు చెమటలు పడుతూంటాయి.  హేట్ తో గాలి వూపుకుంటాడు. ఆఫ్ స్క్రీన్ లో బాత్రూం లోంచి నీళ్ళ శబ్దం వస్తుంది. అటు చూస్తాడు. బాత్రూం పక్కన నోటీసు వుంటుంది : Employees must wash hands – అని. వెంటనే చేతిలోని సిగరెట్ పీకని టేబుల్ మీదున్న దున్నపోతు మినియేచర్ మీద నలిపేస్తాడు. 

          లాంగ్ షాట్ తీసుకుంటే,  మార్టీ తిరిగి ఆఫీసులోకి ఎంటరవుతాడు. ఔను, డబ్బివ్వాలి కదూ- అంటాడు.  విస్సర్ డల్ గా టేబుల్ మీదికి చూస్తాడు. మార్టీతో  అంటాడు -  నేనొకటి అడగాలనుకుంటున్నా మార్టీ. నేను చాలా చాలా కేర్ ఫుల్ గా వుంటున్నా, నువ్వూ  అంతే కేర్ ఫుల్ గా వున్నావనుకుంటా...

          ఆఫ్ కోర్స్ – అంటాడు మార్టీ. నన్ను హైర్  చేసినట్టు ఎవరికీ తెలీదుగా?  –విస్సర్ మళ్ళీ అడిగితే సమాధానం చెప్పడు మార్టీ. 

          హై యాంగిల్ తీసుకుంటే, ఓపెన్ చేసిన సేఫ్ ముందు కూర్చుని వుంటాడు మార్టీ. చేతిలో కవర్ వుంటుంది. విస్సర్ కి సేఫ్ కన్పించకుండా అతడి వైపు వీపు అడ్డు పెట్టి, కవర్ లోని ఫోటోని సేఫ్ లోకి జారవిడుస్తాడు. డబ్బు తీస్తాడు...

          అప్పుడు విస్సర్ ప్రశ్నకి జవాబిస్తాడు- ఈ విషయం ఎవరికీ తెలియనివ్వలేదని. సేఫ్ మూసి లాక్ చేసేస్తాడు.  మనది అక్రమ రోమాన్సు, ఒకర్నొకరు నమ్మాలంటాడు. టేబుల్ దగ్గరికి వచ్చి కూర్చుంటూ  కవరూ డబ్బూ విస్సర్ ముందు పడేసి- ‘కష్టంలో, సుఖంలో’ – అని మాట పూర్తి చేస్తాడు. అలాగనకు, నీ పెళ్ళిళ్ళు  అంత గొప్పగా వర్కౌట్ కాలేదంటాడు విస్సర్. అని, చెయ్యి ప్యాంటుకి తుడుచుకుంటాడు. ఈ ఖర్చుని ఎక్కౌంట్ లో ఎలా చూపిస్తావని  అడుగుతాడు. ఏం చేయాలో చేశా, ఎంత తక్కువ నువ్వు తెలుసుకుంటే అంత మంచిదంటాడు మార్టీ,  విస్సర్ మాటల్ని విస్సర్  కే అప్పజెపుతూ. చిరునవ్వుతో చూస్తాడు విస్సర్. డబ్బందుకుంటూ, చాలా రిస్కు తీసుకున్నానంటాడు. లెక్కెట్టుకో మంటాడు విస్సర్. లేదు, నిన్ను నమ్ముతా – అంటాడు విస్సర్, కోటు జేబులోకి చెయ్యి పెడుతూ.  చెయ్యి బయటికి తీస్తాడు. రివాల్వర్ వుంటుంది. మార్టీకి గురిపెట్టి ట్రిగ్గర్ లాగుతాడు. మార్టీ నిశ్చేష్టుడై చూస్తాడు. షర్టు మీద రక్తం ధార కడుతూంటుంది... 


       రివాల్వర్ పేలుడు తర్వాత ఫ్యాను శబ్దం మాత్రమే వినిపిస్తూ వుంటుంది. క్లోజ్ షాట్స్ లో పరస్పరం చూసుకుంటూంటారు. వైడ్  షాట్ లో ఇద్దరి పరిస్థితి : తలవాల్చేసి మార్టీ, అలాగే రివాల్వర్ గురి పెట్టి విస్సర్. క్లోజ్ కొస్తే, విస్సర్ అలాగే గురి పెట్టి హేట్ తో గాలి విసురుకుంటూంటాడు. అలాగే చూస్తూంటాడు. టేబుల్ మీద జాపుకున్న మార్టీ కాలు జారిపోతుంది. గాలి విసురుకోవడం ఆపేస్తాడు మార్టీ. కర్చీఫ్ తో రివాల్వర్ పట్టుకున్న అతడి చెయ్యి క్లోజ్ షాట్ లో  కిందికి  వస్తుంది. రివాల్వర్ని  కింద పెట్టి కాలితో తన్నేస్తాడు. డబ్బూ కవరూ తీసి జేబులో పెట్టుకుంటాడు. విస్సర్ కేసి చూసి-  ఇప్పుడెవరు స్టుపిడ్-  అనేసి వెళ్ళిపోతాడు. టేబుల్ మీద టిల్ట్ డౌన్ చేస్తూంటే, నాల్గు చేపలు, మార్టీ శవం, చేపల ముందు లైటర్...

          టాప్ యాంగిల్ తీసుకుంటే,  మార్టీ కుర్చీలో పడున్న స్థితి, పైన నెమ్మదిగా తిరుగుతూ ఫ్యాను రెక్కలు. అవతల డోర్ వేసేసినట్టు పెద్ద చప్పుడు.

***
      ఈ సీనులో చాలా సంకేతాలూ నిగూఢార్ధాలూ ప్లానింగూ వున్నాయి. ఇవన్నీ  స్క్రిప్టులో రాయలేదు. చిత్రీకరణలో వున్నాయి. కావాలని సృష్టించినట్టు వుండవు. అంతర్వాహినిగా సీన్లో కలిసిపోయి వుంటాయి. ముందుగా  అంధకారంలో మూసివున్న భవనాల దృశ్యం వుంటుంది. నడి రోడ్డు మీద దున్నపోతు విగ్రహం వుంటుంది. దాని పక్కన ఆకుపచ్చ సీరియల్ బల్బులు వెలుగుతూంటాయి...చూస్తూంటే ఈ  దృశ్యం సైకలాజికల్ గా మనకి ఇబ్బంది పెట్టేలా వుంటుంది. చీకట్లో నిర్మానుష్యంగా వున్న కూడలి, మూసి వున్న వ్యాపార కేంద్రాలు, దున్నపోతు విగ్రహం. దానికి వెలుగుతూ ఆకుపచ్చ బల్బులు. చాలా మిస్టీరియస్ వాతావరణం. 

          ‘బ్యాక్ టు ది ఫ్యూచర్’ లో  కాల యంత్రంగా తయారుచేసిన  కారుకి డిజైన్ చేసిన పుర్రెలు, లింగం, అగ్ని వంటి సింబాలిజమ్స్ ని జేమ్స్ బానెట్ తన పుస్తకంలో శివుడి గుర్తులుగా విశ్లేషించి,  వాటి అర్ధం చెబుతాడు. అలాగే హిందూ పురాణాల్లోని  సింబాలిజంని  వాడుకున్నారు కోయెన్ బ్రదర్స్. ఈ దున్నపోతు విగ్రహం యముడి వాహనం. దీనికి ఆకు  పచ్చ లైట్లువెలుగుతున్నాయంటే యముడి నుంచి ఆహ్వానం వస్తున్నట్టే. ఎవరికి? మార్టీకే! అన్ని ఆకుపచ్చ లైట్లెందుకు- మార్టీని సూచిస్తూ ఒక్కటుంటే చాలదా? యముడు మార్టీ ఒక్కడికే కాదు, మరెందరికో టోకున ఆహ్వానాలు పంపుతూ నిత్యం బిజీగా వుంటాడు, అందుకని అన్ని లైట్లు. ‘బ్యాక్ టు ది ఫ్యూచర్’ లో  కాల యంత్రం కారుకి చాలా పుర్రెలుంటాయి. అన్ని పుర్రెలు అన్ని పునర్జన్మలకి గుర్తులని బానెట్ రాశాడు. 

          ఇక విస్సర్ మూసి వున్న బార్లోకి వచ్చి టేబుల్ మీద రెండు చేపల్ని పడేస్తాడు. ఈ చేపలు చనిపోయిన ఎబ్బీ, రేలే. మార్టీ పక్కన కూడా ఇంకో రెండు చేపలుంటాయి. ఇవి తను ఫిషింగ్ టూర్ కెళ్ళి నట్టు సాక్ష్యానికి. కానీ మొత్తంగా ఈ నాల్గు చచ్చిన చేపల్ని చూస్తే ఎబ్బీ, రే, మార్టీ, విస్సర్-  నల్గురి కుళ్ళిన మానసిక స్థితిగతులకీ  నిదర్శనాలని గుర్తు చేస్తూంటాయి.

          విస్సర్ సిగరెట్ వెల్గించుకుని, లైటర్ ని టేబుల్ మీద పెట్టడం క్లోజ్ షాట్ లో రిజిస్టర్ చేస్తారు. లైటర్ తో, సిగరెట్ కేస్ తో మొదట్నుంచీ చూపిస్తున్న విస్సర్ సైకలాజికల్ ట్రాక్ ఇక పక్వానికి వచ్చిందని తెలుస్తూంటుంది. 

         అతను పెన్సిల్ పట్టుకుని చేపల్ని మార్టీ వైపు తోయడంలోని బాడీ లాంగ్వేజ్ ని మార్టీ పసిగట్ట లేదు. పసిగట్టి వుంటే విస్సర్ ప్లాన్ మార్చుకున్నాడని అర్ధమయ్యేది. పెన్సిల్ అనేది ప్లాన్ మార్చుకోవడానికి డ్రీమ్స్ లో సింబాలిజం. ఆ చేపల్ని పెన్సిలుతో అలా తోస్తున్నాడంటే- నీ ప్లాను నాకక్కర్లేదు, వేరే ప్లానేసుకున్నా- అని చెప్పడమన్నమాట.



       ఫోటో చూశాక మార్టీ రియాక్షన్- అనీజీగా ఫీలవడం పొంచివున్న మృత్యువు రేపుతున్న అలజడి కావచ్చు. అతను  బాత్రూంలోకి ఫోటో వున్న కవరు పట్టుకుని వెళ్తాడు. టేబుల్ మీదే పెట్టవచ్చుగా? ఆ ఫోటో తన కవసరం. రేపు విస్సర్ అడ్డం తిరక్కుండా ఆయుధంగా ఉపయోగప
డుతుంది కాబట్టి దాన్ని కొట్టేసే ఆలోచనతో వున్నాడు. బాత్రూం లోకి వెళ్ళినప్పుడు పూర్తిగా వెయ్యని తలుపు సందు లోంచి తెల్లని లైటు కాంతి ప్రసరిస్తూంటుందని స్క్రిప్టులో రాశారు. మొదట దున్నపోతు, తర్వాత ఒంట్లో అనీజీ, ఇప్పుడు తెల్లని కాంతి- మూడూ మృత్యుసంకేతాలే. దైవసన్నిధికి చేరుకుంటున్నందుకు ఆ ధవళ కాంతి. బాత్రూంకి డ్రీమ్ మీనింగ్ బాధల నుంచి విముక్తి పొందే ప్రపంచం. దైవలోకం. వొంట్లో ముంచుకొస్తున్న మృత్యువుతో దైవలోకం లాంటి బాత్రూం లోకి ప్రవేశించాడు, అక్కడ ధవళ కాంతి ప్రసరించింది. నిజజీవితంలో మన చుట్టూ మనకి వర్తించే ఇలాటి చర్యలెన్నో జరిగిపోతూనే వుంటాయి. గ్రహించలేనంత బిజీగా వుంటాం. మనకి తెలీయకుండా  కర్మ ఫలాలు ట్రాప్ చేస్తూనే వుంటాయి. దీన్ని సింక్రో డెస్టినీ అన్నాడు డాక్టర్ దీపక్ చోప్రా. 

          ఎందుకిదంతా అంటే,  సినిమా కథకుడికి స్పిరిచ్యువాలిటీతో కూడా పరిచయం వుండాలి. అప్పుడు కథలు ఆత్మిక దాహం తీరుస్తూ హత్తుకుంటాయి. ‘రైడర్స్ ఆఫ్ ది లాస్ట్ ఆర్క్’ గానీ, ‘మాట్రిక్స్’ గానీ, ఇంకా మరెన్నో హాలీవుడ్స్ ఇలాటివే. ‘బ్లడ్ సింపుల్’ కూడా ఇలాగే కన్పిస్తోంది.

          ఇప్పుడు బాత్రూం పక్కన విస్సర్- Employees must wash hands- అని నోటీసు చూసి,  ఇక నీకూ నాకూ చెల్లురా బాబూ అన్న అర్ధంలో సిగరెట్ పీకని నలిపేసి చేతులు దులుపుకుంటాడు. ఇప్పుడొక విశేషం గమనించాలి. అతను సిగరెట్ పీక నలిపేసేది దున్నపోతు మినియేచర్ బాటమ్  మీదే. ఆఖరికి దున్నపోతు మార్టీ టేబుల్ మీదే వుందన్నమాట. సీక్వెన్స్ చూద్దాం- మొదట బయట దున్నపోతు విగ్రహం, తర్వాత మార్టీ ఒంట్లో ఇబ్బంది, బాత్రూంలో దైవలోకం, అక్కడ ధవళ కాంతి, ఇప్పుడు యమలోక ప్రయాణానికి టేబుల్ మీద దున్నపోతు మినియేచర్ సిద్ధం! దాని బాటమ్  మీద విస్సర్ సిగరెట్ నలిపేశాడంటే, ఆ నుసిలాగా మసైపోయి వెళ్ళిపోతాడన్న మాట మార్టీ! 


          కళా దర్శకత్వమంటే ఇది కాదా? ఇలాకాకుండా కథ, పాత్రలు ప్రతిఫలించకుండా,  తోచిన వస్తువులతో అట్టహాసంగా అలంకరణలు చేస్తే సరిపోతుందా? ఇక్కడ కోయెన్ బ్రదర్స్ ఈ వస్తువుల్ని,  ఫీలింగ్స్ నీ ఎక్కడెక్కడ, ఎప్పుడెప్పుడు రివీల్ చేయాలో వరసక్రమంలో అప్పుడే చేస్తూ రావడం గమనించాలి. విస్సర్ వచ్చి టేబుల్ మీద చేపలు పడెయ్యగానే టేబుల్ మీదే వున్న దున్నపోతు మినియేచర్నీ రివీల్ చేయలేదు. ఇంకే షాట్ లోనూ దాన్ని చూపించలేదు. ఎప్పుడు దేంతో కలిపి చూపిస్తే ఎఫెక్టివ్ గా వుంటుందో, ఉలిక్కిపడతామో ఆ టైమింగ్ ని దృష్టిలో పెట్టుకుని అప్పుడే రివీల్ చేశారు. సీక్వెన్స్ లో మార్టీకి ది ఎండ్ అన్నప్పుడే దాన్ని రివీల్ చేశారు. దీన్ని సిగరెట్ నుసితో కలిపి చూపించడంతో ఇంకింత తీవ్రత పెంచుకుంది. సిగరెట్ నలిపెయ్యడానికి దారి తీసిన పరిస్థితి బాత్రూం పక్క నోటీసు. దీనికీ మీనింగుంది, సిగరెట్ నలిపెయ్యడానికీ మీనింగుంది, నుసికీ మీనింగుంది, మినియే చర్ కి మహా మీనింగుంది...

          ఇక-  నన్ను హైర్  చేసుకున్నట్టు ఎవరికీ చెప్పలేదు కదా - అని విస్సర్ అడగడంలో అంతరార్ధం, తను మార్టీని చంపబోతున్నాడు గనుక,  సాక్షుల గురించి ఆరా తీయడమే. మార్టీ సేఫ్ దగ్గర కూర్చున్నప్పుడు హై యాంగిల్లో మార్టీ వెనకాల టాప్ లో,  రెడ్ కలర్ లైటు కాంతి పర్చుకుని వుంటుంది. దాంట్లో  నల్లటి గడుల్లాగా నీడలువుంటాయి. ఆ రెడ్ కలర్ రక్తపాతంతో చావు వుంటుందని చెప్పడం, నల్లటి గడులు అతడి పరలోక ప్రయాణం అంత సాఫీగా వుండదనీ, ఎగుడుదిగుడుగా, లేదా ఎత్తుపల్లాలుగా  కష్టాలతో కూడుకుని వుం టుందనీ  సూచించడం. దీనికి మ్యాచింగ్ సింబాలిజాన్ని  ముందు ముందు వచ్చే  సీను లో ఫిజికల్ గా – యాక్షన్ లో చూపించుకొస్తారు. 

        మార్టీ సేఫ్ లో ఫోటో జారవిడిచిన విషయం విస్సర్ కి తెలీదు. దీనికి ఇంకెవరైనా సాక్షులున్నారా అనే అర్ధంలో అడిగాడు గానీ, మార్టీయే ఫ్రెష్ గా సేఫ్ లో సాక్ష్యం ఏర్పాటు చేశాడని తెలుసుకోలేదు. ఇక రివాల్వర్ తీసి షూట్ చేయడంతో కన్ఫ్యూజన్ ఏర్పడుతుంది. ఈ బుల్లెట్ ఎక్కడిది? తను కొట్టేసిన ఎబ్బీ రివాల్వర్ లో మూడు బుల్లెట్స్  వున్నాయి. ఫోటోలో హత్యా దృశ్యం ప్రకారం ఆ మూడు బుల్లెట్లూ అక్కడే పేల్చాడు. మరి ఈ బుల్లెట్ ఎక్కడిది?

          అసలు మార్టీని ఎందుకు చంపాడు? ఎబ్బీ, రే, మార్టీ- ముగ్గుర్నీ చంపి ఏం చేస్తాడు? ఉన్న నాల్గు పాత్రల్లో మూడూ పోయాక ఇప్పుడేమిటి? కొత్త పాత్రలొస్తాయా? అసలేమిటి విస్సర్ మార్చుకున్న ప్లాను?

(సశేషం)
-సికిందర్





         




21, జులై 2017, శుక్రవారం

485 : రివ్యూ!

రచన దర్శకత్వం : శేఖర్ కమ్ముల
తారాగణంవరుణ్ తేజ్, సాయి పల్లవి, రాజా చెంబోలు, సాయిచంద్, శరణ్యా ప్రదీప్, గీతా భాస్కర్, హర్షవర్థన్ రాణే  
సంగీతం: శక్తికాంత్, ఛాయాగ్రహణం : సినిమాటోగ్రఫీ: విజయ్ సీ కుమార్
బ్యానర్: శ్రీ వెంకటేశ్వర క్రియేషన్స్
నిర్మాత: దిల్ రాజు
విడుదల : జూలై 21, 2017
***
         
దేళ్ళ క్రితం ‘హేపీ డేస్’ తర్వాత సక్సెస్ అనేది అందని మానిపండు అయిపోయిన శేఖర్ కమ్ములకి మూడేళ్ళ క్రితం ‘అనామిక’ మరీ చేదు అనుభవం. మూడేళ్ళ తర్వాత మరోసారి అదృష్టాన్ని పరీక్షించుకుంటూ ‘ఫిదా’ తో వచ్చారు. తన రేంజి ఎంతో అంతలోనే వుంటూ,  తెలుగు ప్రేక్షకులు బాగా ఇష్టపడే అదే రొటీన్ ప్రేమ సినిమాకి రాజీ పడ్డారు కమ్ముల. సక్సెస్ లేని వరుణ్ తేజ్ కూడా  శేఖర్ కమ్ములని నమ్మి చూద్దామని నడుం కట్టాడు. వీళ్లిద్దరితో బాటు ‘ప్రేమమ్’ హీరోయిన్ సాయి పల్లవికి ఎర్ర తివాచీ వేసి స్వాగతం పలికారు తెలుగులోకి నిర్మాత దిల్ రాజు. ఇప్పుడు మరో రొటీన్ ప్రేమ సినిమా అని చెప్పుకోవడానికి మొహమాట పడక్కర్లేని  ‘ఫిదా’ కి, ప్రేక్షకులు ఎంతవరకు ఫిదా అవుతారో ఓసారి చూద్దాం...

కథ 
     అమెరికాలో వరుణ్ (వరుణ్ తేజ్)  అన్నతో వుంటూ మెడిసిన్ హయ్యర్ స్టడీస్ చేస్తూంటాడు న్యూరాలజీలో. ఒక మాట్రిమోనియల్ వెబ్సైట్లో అన్నకి సంబంధం చూసి,  దిల్ రాజు గారి నిజామాబాద్ జిల్లా బాన్సువాడ కి పంపిస్తాడు వరుణ్. ఆ సంబంధం నచ్చి సెకండ్ ఒపీనియన్ కోసం వరుణ్ ని పిలిపించుకుంటాడు అన్న. వరుణ్ వచ్చి పెళ్లి కూతురి చెల్లెలు  భానుమతి (సాయిపల్లవి)ఆకర్షణలో పడతాడు. ఆమె అక్కతో వరుణ్ అన్నకి పెళ్ళయిపోతుంది. ఈ లోగా వరుణ్ మీద ప్రేమ పెంచుకున్న భానుమతి - అతను ఇంకో అమ్మాయితో వుండడం చూసి హర్ట్ అవుతుంది. అతణ్ణి తిరస్కరిస్తుంది. అమెరికా తిరిగి వెళ్ళిపోయినా, ఆమెని మర్చిపోలేక పోతాడు వరుణ్. అతను చేసే ప్రయత్నాలన్నీ తిప్పికొడుతుంది. ఈ పరిస్థితుల్లో ఆమెకున్న ఇగో, అపార్ధం వగైరా ఎలా తొలగి వరుణ్ కి దగ్గరయ్యిందనేది మిగతా కథ. 


ఎలా వుంది కథ      





 కథకాదు, గాథ. ఒక కథానాయకుడు గానీ, కథానాయిక గానీ లేని అచ్చమైన గాథ. ఇద్దర్లో ఎవరో ఒకరు సమస్య చేపట్టి కథ నడిపిస్తే అప్పుడు కథవుతుంది. కానీ కథే ఇద్దర్నీ నడపడం వల్ల ఇద్దరూ పాసివ్ పాత్రలుగా మారి గాథ అయింది. సహజంగానే ఈ గాథలో పాయింటు లేదు, ఆర్గ్యుమెంటు లేదు. జడ్జి మెంటు కూడా లేదు. మలుపుల్లేవు, ఆశ్చర్యాల్లేవు. పోతే, అపార్ధాల ప్రేమకథ అనే ఎన్నో సార్లు చూసిన అదే రొటీన్ గాడిలోనే పడింది. అలాగే ఇది ‘అమీతుమీ’ లాగా మరోసారి తెలంగాణా యాస మాట్లాడే తెలంగాణా అమ్మాయితో లవ్ స్టోరీ. విశేషమేమిటంటే, అపార్ధంతో మానసిక సమస్యలనే పరిస్థితి  ఇద్దరికీ వుండేందుకు వీల్లేదు. ఎందుకంటే, హీరో న్యూరాలజీ చదువుతున్నాడు, హీరోయిన్ అక్క ఎమ్మే సైకాలజీ చదివింది. వీళ్ళు మనసు కష్ట పెట్టుకుని సినిమా సాంతం ఇలా జీవించడ మేమిటి? కమ్ముల సార్ ఇది పట్టించుకోలేదు. ఎందుకంటే స్టార్ వేల్యూ వుంటే ప్రేమ సినిమాల్ని  అంత సీరియస్ గా తీసుకోనవసరంలేదు. పైపైన రాసేసి తీసేస్తే సరిపోతుంది. ఇకపోతే, ఈ ప్రేమల స్థాయి కూడా పాత్రలకి అతకని  అపరిపక్వ టీనేజర్ల స్థాయిలో వుంది. హీరో హీరోయిన్ల పాత్రలు టీనేజర్లా అనే సందేహం వస్తుంది.

       
ఎవరెలా చేశారు 

          డాక్టరీ చేసి అమెరికాలో న్యూరాలజీ చదివే ఎన్నారై పాత్ర పోషించాడు వరుణ్ తేజ్. స్వస్థలం వైజాగ్. గెటప్ విషయంలో పెద్దగా మేకోవరేమీ లేదు. కానీ నడక సంగతి సరి చూసుకోవాల్సిన అవసరముంది. అలా నడిస్తే హీరోలా వుండడు. హీరోయిన్ కూడా అతడి కాళ్ళు చూసి జోకేస్తుంది ఓ సీనులో. కాళ్ళకి మేకోవర్ అవసరం. చైల్డ్ ఆర్టిస్టుతో ఓ సీనులో వీపు తొక్కించుకుంటే చాలదు. పాత్ర ప్రకారం పాసివ్ గా బాగానే నటించాడు. ఫస్టాఫ్ అంతా బాన్సువాడలో హీరోయిన్ తో పెళ్ళింట సరదా సరదా పనులు, చిలిపి చిలిపి చేష్టలులో కలర్ఫుల్ గా కనువిందు చేశాడు. విజయ్ సి. కుమార్ విజువల్స్ ఏంతో  ప్లస్ అయ్యాయి తనకి. కమ్ముల క్రియేటివిటీ, దిల్ కరెన్సీ ఎలాగూ వున్నాయి. సెకండాఫ్ లో అమెరికా వెళ్లాకే సరదాలు తీరి బాధలు ఎక్కువయ్యాయి కథ ప్రకారం. ఈ బాధల్లో వదిన సెంటిమెంటుతో ఫ్యామిలీ ప్రేక్షకుల్ని కంట తడి పెట్టించగలడు. తను ఎందుకు కంట తడిపెడుతున్నాడని ప్రశ్న వేస్తే మాత్రం  పాత్రే వుండదు. రివాజుగా కాబోయే న్యూరాలజిస్టు అనే పాత్ర పరిచయం తర్వాత ఆ హోదానే పట్టించుకోకుండా పాత్రని నడపడం కమ్ముల తప్పుకాదు. ఆయనకంటే ముందునుంచే  తెలుగు సినిమాలు చేస్తున్నదే ఆయనా చూసి చేశారు. 

          అసలు అపార్ధం దగ్గర కూడా ఒక ప్రశ్న వస్తే పాత్రే ప్రశ్నార్ధకమవుతుంది. అన్న పెళ్ళికి హైదరాబాద్ నుంచి తన ఆడ స్నేహితురాలు కూడా వస్తే, ఆమెని హీరోయిన్ కి ఎందుకు పరిచయం చెయ్యడు? పరిచయం చేయకుండా ఆమెతో చాటుమాటుగా గుంభనంగా వ్యవహరిస్తే తను ప్రేమిస్తున్న హీరోయిన్ కి అనుమానాలు రావా? అసలు హైదరాబాద్ నుంచి పెళ్ళికి వచ్చిన ఫ్రెండ్స్ ని పరిచయం చేయడం కనీస మర్యాద కదా?  అలా చేస్తే హీరోయిన్ కి అపార్ధం చేసుకోదు, అపార్ధం చేసుకోకపోతే తాము విడిపోరు, విడిపోక పోతే సెకండాఫే వుండదని దర్శకుడు జోక్యం చేసుకుని వరుణ్ పాత్రని కిల్ చేశాడా? శేఖర్ కమ్ముల నుంచి ఇలాటి పాత్ర చిత్రణల్ని, కథనాల్ని ఆశించం. 

      ఇక హీరోయిన్ సాయిపల్లవి పాత్ర అటు క్లాస్ కీ, ఇటు మాస్ కీ హుషారు తెచ్చేలా  వుంది ఫుల్ జోష్ తో. ఆమె సహజనటి. ఇంత చెప్తే ఇంకింత చేసేస్తుంది. పూర్తిగా సినిమాని తనే డామినేట్ చేసింది. ఆమెలో దేన్ని హైలైట్ చేస్తే సూటిగా హృదయాల్లో నాటుకుంటుందో ఆ నవ్వుమోహాన్ని క్లోజప్స్ వేస్తూ ఆడుకున్నారు కమ్ముల. డాన్సుల్లో కూడా ఆమె మేటి. ఆమెకి వాడిన తెలంగాణా యాస తెలుగుకి ఇంటర్ స్టేట్ సినిమాలు ఇక తప్పవేమోనన్న అభిప్రాయన్ని కల్గిస్తుంది. 

          ఇతర పాత్రల్లో అందరూ ఓకే. హీరోయిన్ తండ్రిగా మరోసారి తెలంగాణా పాత్ర వేశారు సాయి చంద్. శక్తి కాంత్ సంగీతం, విజయ్ కుమార్ ఛాయాగ్రహణం చాలా హైలైట్ అయ్యాయి. తెలంగాణా గ్రామీణ ప్రాంతాన్ని, పాత్రల్ని ఫార్ములా మూసలో కాకుండా రియలిస్టిక్ గా చూపించడం బావుంది. శేఖర్ కమ్ముల రాసిన డైలాగుల్లో ఒకే ఒక్కటి – ప్రేమ పుట్టకుండానే చచ్చిపోయింది - అనే హీరోయిన్ అనే మాట తప్పితే మరేం చెప్పుకోదగ్గది లేదు. భాషని  తెలంగాణా జీవితంలోంచి తీసుకోలేదు. తెలంగాణా భాషలో ఆయన నిజామాబాద్ మాండలికాన్ని పట్టుకోవాల్సింది. వెళ్ళొస్తాం అనడాన్ని నడుస్తాం అంటారు నిజామాబాద్ వాసులు. ఇలాటి మాటలు కోస్తా  హీరో ని కన్ఫ్యూజ్ చేసి కామెడీ పుట్టిస్తాయి.  ఎన్నారై  హీరోకి అమెరికాలో కూడా ‘కైకూ’ (ఎందుకూ) అనే హైదరాబాదీ ఉర్దూ యాస ఎలా పట్టిందో మరి. హీరో కైకూ అన్నప్పుడు, హీరోయిన్ కిస్కూ (ఎవరికీ ) అంటూంటే హాలు పైకప్పులు లేచిపోయేవి. ‘అమీతుమీ’ లో మోహనకృష్ణ ఇంద్రగంటి రొటీన్ రోమాంటిక్ కామెడీనే భాషా ప్రయోగాలతో ఇన్నోవేట్ చేశారు. హిందీ ‘టూ స్టేట్స్’ లో భిన్న రాష్ట్రాలకి చెందిన హీరో హీరోయిన్ కుటుంబాల మధ్య తిండి దగ్గర్నుంచి  ఆచార వ్యవహారాలు ఎలాంటి హాస్య ప్రహసనాలని  సృష్టిస్తాయో చూసిందే. 

చివరికేమిటి 
       చూసిందే చూడరా...అనేదే తెలుగునాట పాపులర్ సామెత కాబట్టి ఆ కోవలోనే ఇది మరొక రొటీన్ – కథ తెలిసిపోయే ప్రేమ సినిమా. పాత్ర చిత్రణలు చూడవద్దు. పాత్రల మాటల ప్రకారం  కథనం చూడకూడదు. బీఎస్సీ అగ్రికల్చర్ చదివే హీరోయిన్, పెళ్లి చేసుకుని అత్తారింటికి ఎందుకెళ్లాలి? పుట్టింట్లోనే వుండకూడదా? నేను నాన్నని వదిలిపెట్టి ఎక్కడికీ వెళ్ళననే ‘స్త్రీ విమోచన’ పాయింటు మీదే కథ నడుస్తుందని అనుకోరాదు. పెళ్లి చేసుకుని వెళ్తున్న అక్కతో కూడా ఇదే వాదించినా, తండ్రి సెంటి మెంటు కూడా ఎంత పండిస్తూనే వున్నా, ఇదేం పాయింటు కాదు. ఇది వదిలేసి హీరోయిన్ వేరే అపార్ధం చేసుకుని రొటీన్ ఎడబాటు బాధలే పడుతుంది.  చివరికి హీరోని పెళ్లి చేసుకుని అతడితోనే  వెళ్ళిపోవాల్సిన పరిస్థితికి లొంగి, చెప్పే ఓటమి డైలాగులు పాత్రని మరీ బ్యాడ్ గా తాయారు చేస్తాయి. కానీ ప్రేక్షకులు ఇదంతా ఆలోచించరనుకుంటారు కమ్ముల. ఈ మాత్రం దానికి హీరోయిన్ ని పెద్ద ఆరిందాలా చూపించడ మెందుకని కూడా అడక్కూడదు. లాజిక్ అనేదాన్ని మర్చిపోయి, కేవలం కళ్ళప్పగించి అలా అలా చూసేస్తే సరిపోతుంది. కానీ కోడిరామకృష్ణ గానీ, కోదండరామిరెడ్డి గానీ స్మాల్ మూవీస్ లో ఎలాటి బలమైన, ఆలోచింపజేసే  స్త్రీ పాత్రల్ని  సృష్టించారో కళ్ళముందు మెదులుతూనే వుంటాయి మనకి. 

          ఫస్టాఫ్ గంటా పది నిమిషాలకి ఇంటర్వెల్ వరకూ కూడా ఇద్దరూ ప్రేమల్ని ప్రకటించుకోరు. ‘కథ’ ముందు కెళ్లదు. ప్రేమ ప్రకటించ కుండానే హీరోయిన్ కి అపార్ధం వచ్చేస్తుంది. ఈ అపార్ధాన్ని చిటికెలో తొలగించవచ్చు. కానీ అది చేయరు.  ఎమ్మే సైకాలజీ అక్క కూడా ఏం చేయాలో అర్ధం గావడం లేదని చేతులెత్తేస్తుంది. పాత్రల మధ్యకి  దర్శకుడు దూరాడని ఆమె అర్ధం జేసుకోదు. చిట్ట చివరి సీను వరకూ  అపార్ధమనే బ్రహ్మ పదార్ధం కంటిన్యూ అవుతూనే వుంటుంది.  ఇలాగే ఇంటర్వెల్ లో చిన్న మాట చెప్పలేని హీరోయిన్ బాధతో  సెకండాఫ్ అంతా సాగదీసిన ‘కాదలి’ అనే ప్రేమ సినిమా వచ్చింది. అది ఎందుకు ఆడలేదంటే,  ఆ బడ్జెట్ లేని సినిమాలో స్టార్లు లేరు మరి. 

          సినిమా ఎక్కువ సార్లు మాంటేజెస్ తోనే సాగుతుంది. ఫస్టాఫ్ అంతా హీరోయిన్ ఇంట్లో అక్క పెళ్లి నేపధ్యమే. ఇది సెకండాఫ్ లో ప్రయాణాలు కట్టడంలో కూడా కొనసాగు తూనే వుంటుంది. అంతలోనే  అమెరికా చేరాక మళ్ళీ అక్కడ అక్క  డెలివరీ నేపధ్యమే. 

          శేఖర్ కమ్ముల తన మేధస్సుని పక్కనబెట్టి, అపార్ధాల ప్రేమ అనే సేఫ్ జోన్ లోనే  బిస్కెట్ వేసి,  ఆడిందే ఆటగా  ఆడుకుంటే చాలనుకున్నారు. 


-సికిందర్  
http://www.cinemabazaar.in

         







16, జులై 2017, ఆదివారం

484 : డార్క్ మూవీస్ స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు




స్క్రీన్ ప్లేల్లో మిడిల్ విభాగంలో కథ ప్రారంభమవుతుందని చెప్పుకున్నాం. కథంటే ఏమిటి?   కథంటే కాన్షస్ -  సబ్ కాన్షస్ మైండ్ ల లడాయి అని ఈ బ్లాగ్ లో కొన్ని సార్లు చెప్పుకున్నాం. ఏ సినిమా కథయినా  మిడిల్ తోనే   ప్రారంభమవుతుంది. మిడిల్ కి ముందు బిగినింగ్ లో జరిగేదంతా  కథకి ఉపోద్ఘాతమే. ఉపోద్ఘాతం ముగిసే చోట బిగినింగ్ కూడా ముగిసి, ప్లాట్ పాయింట్ వన్ ఏర్పాటై, గోల్ ఎలిమెంట్స్ బ్లాస్ట్ అవుతూ  మిడిల్లో పడుతుంది కథనం. ఇదెలా జరుగుతుందో ‘బ్లడ్ సింపుల్’ స్క్రీన్ ప్లేలో గత వ్యాసంలో చూశాం. అలా అప్పుడది ఒక కథగా మారుతుంది. దేవుడేం చేశాడు? సృష్టి నడవడానికి సరిపడా శక్తినీ, రసాయన మూలకాల్నీ తన గోల్ ఎలిమెంట్స్ గా బిందువులో కూరి, ప్లాట్ పాయింట్ వన్ దగ్గర ఢామ్మని బ్లాస్ట్ చేశాడు. అంతే, ఆ బిగ్ బ్యాంగ్ తో  మిడిల్ అనే సృష్టి ప్రారంభమయింది. ఆ శక్తీ, రసాయన మూలకాలనే తన గోల్ ఎలిమెంట్స్ తో సాఫీగా నడుస్తున్న మిడిల్ అనే సృష్టిలో, ఇక జీవం పోయడం మొదలెట్టాడు. శక్తీ, మూలకాలు, జీవం-  జీవం రూపంలో ఈ సృష్టినంతా వ్యాపించి వున్నది సబ్ కాన్షస్ మైండే - ఈ మూడూ కలిసి మనం చూస్తున్నదే  దేవుడు నిర్మించి దర్శకత్వం వహిస్తూ మనకి చూపిస్తున్న నవరసాల  మహోజ్వల  సూపర్ హిట్ అనంత చలనచిత్ర రాజం. ఈ దేవుడు తన మైండ్ నే మన మైండ్  గా కూడా అమర్చాడు. అప్పుడు మన మైండ్ దానికదే దానికి ఆకట్టుకునే డిజైన్ తో కథల్ని అల్లింది. అది స్టోరీ మైండ్ అయింది. స్టోరీ మైండ్ మన మైండ్ ఒకటే!

         
స్క్రీన్ ప్లేకి గుండెకాయ మిడిల్. మన  గుండెకాయని పనిచేయిస్తున్నదేది? సబ్ కాన్షస్ మైండ్. అంటే మిడిల్ అనేది స్క్రీన్ ప్లేకి సబ్ కాన్షస్ మైండ్. కథకి ఆత్మని ఏర్పాటు చేసే శక్తి. మన మైండ్,  కాన్షస్ – సబ్ కాన్షస్ మైండ్ ల ప్యాకేజీగా వచ్చింది. ఈ రెండిటి మధ్యలో ఫ్రీగా ఇగోని కొట్టుకొచ్చాం షాప్ లిఫ్టింగ్ చేసి.  ఈ కేర్ ఫ్రీ ఇగోకి కాన్షస్ మైండ్ లోనే మజా చేయడం బాగా ఇష్టం. సబ్ కాన్షస్ వైపు (అంతరాత్మ వైపు) చూడాలంటే చచ్చేంత జంకు. ఎందుకంటే అందులో నీతులుంటాయి, నగ్నసత్యాలుంటాయి, దేవుడు కొంపలంటుకుంటున్నట్టు  రాసి పెట్టిన ప్రకృతి నియమాల చిట్టా అంతా వుంటుంది. మొత్తంగా సబ్ కాన్షస్ మైండ్ అంటేనే  రూల్సు. అవన్నీ ఎగేసి బతకాలనుకుంటుంది  రాజాలాంటి కేర్ ఫ్రీ ఇగో. కాబట్టి తన డ్రంకెన్ డ్రైవింగ్ ని పట్టుకునే లాంటి సబ్ కాన్షస్ మైండ్ వైపు చచ్చినా వెళ్ళ కూడదనుకుంటుంది. ఇప్పుడు స్క్రీన్ ప్లేకి  బిగినింగ్  కాన్షస్ మైండ్ అయితే, మిడిల్ సబ్ కాన్షస్ మైండ్, రాజాలాంటి ఇగోగారు  హీరో!  కష్టపడి, నానా యాతనపడి ఇది అర్ధం జేసుకోనంత కాలం సినిమా కథలు కథల్లాగా వుండవు,  స్క్రీన్ ప్లేలు  స్క్రీన్ ప్లేల్లాగా వుండవు. 

అంటే అంత వరకూ బిగినింగ్ అనే కాన్షస్ మైండ్ లో మజా చేస్తూ వుండిన ఇగో అనే హీరోకి, ప్లాట్ పాయింట్ వన్ దగ్గర ఇక వెనక్కి తిరిగి చూడలేని, ముందుకే వెళ్లి తీరాల్సిన సమస్య ఎదురవుతుందన్న మాట. ముందుకూ  అంటే తాను  జంకే  మిడిల్ అనే సబ్ కాన్షస్ మైండ్లోకే . ఇక  సబ్ కాన్షస్ సాగరమథనమనే సంఘర్షణా కార్యక్రమం ఇగోకి. ఇందుకే కథంటే కాన్షస్  -  సబ్ కాన్షస్ మైండ్ ల ఇంటర్ ప్లే (లడాయి) అయింది. ఇందులో ఇగో మంచీ చెడూ నేర్చుకుని ఎదిగి- మోక్షం పొందుతూ ఎండ్ విభాగంలో పడుతుంది. అంటే కథ యొక్క అంతిమ లక్ష్యం ఇగోని మెచ్యూర్డ్ ఇగోగా మార్చడమే నన్నమాట. ఏం చేసీ మనం ఇగోని చంపుకోలేం, మెచ్యూర్డ్ ఇగోగా మార్చుకోమనే చెబుతారు. ఇదే చేస్తుంది కథ. ఇదే మన మైండ్, దీనికి సరిపోలే స్టోర్ మైండ్.
          కాబట్టి ఇగో (హీరో) జర్నీ= బిగినింగ్(కాన్షస్) మజా + మిడిల్ (సబ్ కాన్షస్) సంఘర్షణ + ఎండ్ మోక్షం = మెచ్యూర్డ్ ఇగో.
           ‘బ్లడ్ సింపుల్’ కథలో డిటెక్టివ్ విస్సర్ చెడు కర్మలు చేసిన యాంటీ హీరో కాబట్టి మోక్షం బదులు శిక్ష పొందుతాడు, అంతే.
                                    ***
  స్క్రీన్ ప్లేల్లో మిడిల్ రెండు భాగాలుగా వుంటుంది : ప్లాట్ పాయింట్ వన్ నుంచీ ఇంటర్వెల్ వరకూ మిడిల్ వన్, ఇంటర్వెల్ తర్వాత నుంచీ ప్లాట్ పాయింట్ టూ వరకూ  మిడిల్ టూ.  ముందుగా మిడిల్ వన్ చూద్దాం : ఈ విభాగం బ్లడ్ సింపుల్  వన్ లైన్ ఆర్డర్ లో ఈ క్రింది 10 సీన్లున్నాయి. (రిఫరెన్స్ కోసం ఈ విభాగం మార్కింగ్ చేసిన వొరిజినల్ స్క్రీన్ ప్లే కాపీని ఇక్కడ క్లిక్ చేసి పొందవచ్చు)

          14. ఎబ్బీ తనకోసం వేరే ఫ్లాట్ చూసుకోవడం
          15. ఎబ్బీ బార్ కెళ్ళి మార్టీకీ రేకీ మధ్య మళ్ళీ గొడవ జరక్కుండా చూసుకోమని చెప్పడం
          16. రే బెడ్రూంలో ఎబ్బీ అలికిడి విని మార్టీ వచ్చినట్టున్నాడని  రే కి అనుమానం వ్యక్తం చేయడం
          17.  విస్సర్ రహస్యంగా రే ఫ్లాట్ కొచ్చి ఎబ్బీ  రివాల్వర్ కొట్టేసి వెళ్ళిపోవడం 
         18. విస్సర్ మార్టీకి ఫోన్ చేసి వాళ్ళిద్దర్నీ చంపేశాననడం
          19.  విస్సర్ మార్టీ దగ్గరికెళ్ళి మర్డర్ ఫోటో చూపించి డబ్బు తీసుకుని, మార్టీని షూట్ చేయడం
          20.  రే బార్ కొచ్చి మార్టీ శవాన్నీ, రివాల్వర్నీ చూసి ఈ హత్య ఎబ్బీ చేసిందనుకోవడం
          21. కారులో శవంతో రే బార్ లోంచి బయట పడడం
          22.  హైవేమీద ప్రయాణంలో మార్టీ ఇంకా బతికే వున్నాడని  రే తెలుసుకుని పారిపోవడం
          23.  మార్టీ ని అలాగే లాక్కెళ్ళి సజీవ సమాధి చేయడం
(end of middle -1)
***
      స్క్రీన్ ప్లేల్లో సహజంగా బిగినింగ్ లో మొత్తం ఉపోద్ఘాతానికి అనుగుణంగా, ప్లాట్ పాయింట్ వన్ దగ్గర ఏర్పాటైన గోల్ ఎలిమెంట్స్ ఆధారంగా,  మిడిల్ వన్ మొదలవుతుంది. గోల్ ఎలిమెంట్స్ కోరిక, పణం, పరిణామాల హెచ్చరిక, ఎమోషన్ అని చెప్పుకున్నాం. విస్సర్ గోల్ ఎబ్బీ, రే ల్ని చంపడంగా ఏర్పాటయ్యింది. గోల్ కోసం పాత్ర పడుతూ లేస్తూ పోవడం వుంటుంది. ఈ పదమూడు సీన్లూ సబ్ కాన్షస్ మైండ్ కి ప్రతిరూపాలే. దీంతో విస్సర్ ఎలా తలబడుతున్నాడో చూద్దాం. మిడిల్ వన్ స్ట్రక్చర్ లో రెండు మజిలీలుంటాయి : 1. పించ్ వన్, 2. ఇంటర్వెల్. పించ్ వన్ సీను ఇంటర్వెల్ సీనుకి దారితీస్తుంది. అప్పుడే మిడిల్ వన్ పటిష్టంగా వుంటుంది. 

          ఒకసారి మనం జాగ్రత్తగా  గమనిస్తే ‘బ్లడ్ సింపుల్’ బిగినింగ్ ప్రారంభ సీను, ముగింపులో ప్లాట్ పాయింట్  వన్ (13 వ) సీనూ ఒకదానికొకటి మిర్రర్స్ లా వుంటాయి. ప్రారంభ  సీను రాత్రి పూట  వర్షంతో వుంటే, ముగింపు సీను పచ్చటి ప్రకృతి మధ్య తేటగా వుంటుంది- వర్షం వెలిసిందన్న భావంతో. నిజంగా వర్షం వెలిసిందన్న ఫీలింగే మనకి. అంత సేపూ రగులుతోంది కథనం. ఆఖరికి మార్టీ వచ్చి ఎబ్బీ మీద చేసిన దాడితో ఇంకా వేడెక్కింది. ఈ విభాగం టైం అండ్ టెన్షన్ గ్రాఫ్ తారా స్థాయికి చేరింది. ఇక అపెయ్య దల్చుకున్నారు. ఫ్రెష్ గా ఆహ్లాదకర వాతావరణంలో ప్లాట్ పాయింట్ వన్ సీను వేశారు. మిర్రర్ లో ప్రారంభ సీను వర్షంతో వుంటే, తిరగేసిన మిర్రర్ లో ప్లాట్ పాయింట్ వన్ సీను పచ్చటి ప్రకృతితో వుంది. ఇది ద్వంద్వాల పోషణ కూడా.

          ఇలా ఆరుబయట ప్రకృతిలో ఈ సీను మార్టీ, విస్సర్ ల మధ్య ఫన్నీగా నడుస్తూనే,   మర్డర్స్ ఎజెండాతో సీరియస్ మలుపు తీసుకుంటుంది. దీన్ని
against the grain  అంటాడు సిడ్ ఫీల్డ్. అంటే నేపధ్యం ఒకటైతే జరిగేది దానికి విరుద్ధంగా ఇంకోటన్న మాట. పిల్లలు చదువుకునే బడి వరండాలో కూర్చుని దోపిడీ పథకం మాట్లాడు కోవడం. వేశ్యా గృహం ముందు నిలబడి ప్రేమ కబుర్లు చెప్పుకోవడం. వెనుక ఇసుక మాఫియా ఇసుక తోలుకుపోతూంటే, ఇటు నిలబడి రాజకీయ నాయకుడు అవినీతి మీద అరవడం. ఇలా కొన్ని కీలక సీన్లు డ్రమెటిక్ వేల్యూ కోసం  against the grain గా వుండాలంటాడు సిడ్ ఫీల్డ్. ఇలాగే చుట్టూ పచ్చటి ప్రకృతి మధ్య ఆహ్లాదకర వాతావరణంలో హత్యల గురించి మాట్లాడుకుంటున్నారు మార్టీ, విస్సర్ లు. ఈ సీను ఇంకో రెండు పనుల్నికూడా  నిర్వహించింది : ప్రారంభ సీనుతో మిర్రర్ ఎఫెక్ట్ తో ద్వంద్వాల్ని పోషిస్తూనే, against the grain అనే అదనపు విలువనీ నిర్వహించింది. సినిమాలు పామరుల్ని థ్రిల్ చేస్తూనే, రసజ్ఞుల్ని థ్రిల్ చేయడంతో బాటు  రంజింప జేసే  విధంగా రూపొందినప్పుడు, సినిమాలకి దూరమైన అభిరుచిగల ప్రేక్షకులు మెల్ల మెల్లగా దగ్గరయ్యే అవకాశముంటుంది.
          ఇక మిడిల్ వన్ సీన్లు చూద్దాం...

14. ఎబ్బీ తనకోసం వేరే ఫ్లాట్ చూసుకోవడం 
        ఇదేమిటి? బిగినింగ్ 9వ సీనులో రే తో రాజీ పడిపోయాక ఎబ్బీ వేరే ఫ్లాట్ ఎందుకు చూసుకుంటోంది? సీను సీనుకీ ఆశ్చర్య పరుస్తున్నాయి ఈ పాత్రలు. బిగినింగ్ 9 వ సీనులో రే ఆమె క్యారక్టర్ ని అనుమానిస్తూ అన్న మాటలకి-  రేపు వేరే ప్లేస్ చూసుకుని వెళ్లి పోతాలే, నీకు బర్డెన్ గా వుండను – అన్న ఎబ్బీ, తీరా తన భవిష్యత్తు దృష్ట్యా ప్రేమలో అతడితో రాజీపడింది బాగానే వుంది. మరి తెల్లారే అద్దె ఫ్లాట్ ఎందుకు వెతుక్కుంటోంది? ఇక్కడ రెండున్నాయి- ప్రేమకి కట్టుబడడం, అతడి మీద ఆధారపడి బతకడం. ఈ రెండూ చేయదల్చుకోలేదామె. రెండూ చేస్తే రెండో దానికోసమే మొదటి దానికి లొంగిందని అతను అపార్ధం జేసుకోవచ్చు. లేకపోతే అంత పౌరుషంగా- రేపు వేరే ప్లేస్ చూసుకుని వెళ్లి పోతాలే, నీకు బర్డెన్ గా వుండను –అని అనేశాక, ఇక  ఎంత ప్రేమని పునరుద్ధరించుకున్నా, ఇక్కడ వుండగలిగే పరిస్థితే లేదు. పెళ్లి చేసుకుంటే అది వేరు. కానప్పుడు ప్రేమకోసం వచ్చి పోతూ వుండాల్సిందే, వుండడం మాత్రం ఆత్మాభిమానాన్ని కాపాడుకుంటూ వేరే చోట వుండాల్సిందే. ఈ మనో విశ్లేషణ నేపధ్యంలో చూస్తే ఆమె ఈ సీనులో వేరే ఫ్లాట్ చూసుకోవడాన్ని అర్ధం జేసుకోగల్గుతాం. 

          ఈ సీన్లో ఐరనీ ఏమిటంటే, తామిద్దర్నీ విస్సర్ ఇక చంపబోతున్నప్పుడు ఇంకా జీవితాన్ని ఇంకేదో  రకంగా ప్లాన్ చేసుకోవడమేమిటి? గొప్ప  ఐరనీ ఇది!  తర్వాతి సీన్లో ఇంకో ఐరనీ ఎదురవుతుంది. 

15. ఎబ్బీ బార్ కెళ్ళి మార్టీకీ, రేకీ మధ్య మళ్ళీ గొడవ జరక్కుండా చూసుకోమని మారీస్ కి చెప్పడం

          పై సీనుతో బాటు ఈ సీను పాత్ర గురించో, కథ గురించో కేవలం సమాచారాన్ని ఇచ్చే దృష్టితోనే వున్నాయి. బిగినింగ్ 7 వ సీన్లో బార్ లో మార్టీకీ, రే కీ జరిగిన ముఖాముఖీ ఫలితంగానే అతను  ఇంటికి వచ్చి ఎబ్బీని అనుమానిస్తూ 9వ సీనుకి తెర లేపాడు. ఇది ఎబ్బీకి అర్ధమై వుంటుంది. భర్తకీ రేకీ గొడవలు జరగడం ఆమె కిష్టం లేదు. రే కూడా గొడవలు రేపే ఉద్దేశంతో లేడు. ఎబ్బీ కూడా రేనే ఫాలో అవుతోంది. అందుకే ఇప్పుడు బార్ కొచ్చి గొడవలు జరక్కుండా చూసుకోమని  బార్ టెండర్ మారీస్ కి చెప్తోంది. 

          కానీ ఆ భర్తే  తామిద్దర్నీ చంపడానికి విస్సర్ ని నియమించాడని ఆమెకి తెలీదు. ఇది ఈమెని చూసి నవ్వాలో ఏడ్వాలో తెలిని పరిస్థితిని సృష్టించే సీను. ఈ మిడిల్ లో కథకిలా జీవం పోస్తున్నారు దర్శకులు. ఇంతకీ ఆ విస్సర్ ఎక్కడున్నాడు? ఏం చేస్తున్నాడు? దీన్ని సస్పెన్స్ గా వుంచారు. 
          పై రెండు సీన్లకి ట్రాన్సిషన్స్ లేవు, కట్సే వున్నాయి. 

         
16. రేతో  బెడ్రూంలో వున్న ఎబ్బీ, మార్టీ వచ్చినట్టున్నాడని  రే కి అనుమానం వ్యక్తం చేయడం 
          ఈ సీను ఇలా రాశారు :  గది చీకటిగా వుంటుంది. గదిలోంచి కిటికీ వైపు చూస్తే వెన్నెల పడుతూంటుంది. అవతల లాన్, వీధి దీపం వెలుగుతున్న రోడ్డు నిర్మానుష్యంగా వుంటాయి. 

             సడెన్ గా బెడ్ మీద లేచి కూర్చున్న ఎబ్బీ కిటికీ ఫ్రేములో కొస్తుంది. అతనొచ్చే శాడు...అంటుంది. ఆఫ్ స్క్రీన్లో రే అటు వొత్తిగిల్లిన శబ్దం వస్తుంది. ఏంటి సంగతి? -  అంటాడు.
కచ్చితంగా అలికిడి విన్నాను- అంటుంది. డోర్స్ లాక్ చేసి వున్నాయి, ఎవరూ రారు – అంటాడు.  

            ఆమెని లాక్కుంటాడు. అప్పుడు కిటికీ మీద షాట్ ని సస్టెయిన్ చేస్తే అవతల వీధి నిర్మానుష్యంగానే వుంటుంది. మళ్ళీ లేచి కూర్చుంటూ కిటికీ ఫ్రేము బ్యాక్ డ్రాప్ లోకొస్తుంది ఎబ్బీ. రే కేసి చూస్తుంది. నిజమే, అతనే వచ్చి వుంటే పిల్లిలా వస్తాడు. చాలా కేర్ ఫుల్ మనిషి - అంటూ మార్టీ గురించి కొత్త విషయాలు చెప్తుంది. నుదుటి మీద వేలితో చూపిస్తూ, ఈ తన మైండ్ లో రంధ్రాలు  చూస్తూంటానని చెప్పాడనీ,  తనకి డాబు ఎక్కువ, సైకియాట్రిస్టుకి చూపించుకోమని చెప్పాడనీ, తనకి పర్సనాలిటీ ప్రాబ్లమ్స్ ఏవీ లేవని సైకియాట్రిస్టు చెప్తే, అతణ్ణి ఫైర్ చేశాడనీ... చెప్పుకుపో
తూంటుంది.

            ఈ మాటల మధ్యలో మొత్తం ఆమె లేచి కూర్చుంటూ నాల్గు సార్లు కిటికీ ఫ్రేములో కొచ్చే షాట్స్ వున్నాయి. నాల్గోసారి ఫ్రేములోంచి తప్పుకున్నప్పుడు అవతలరోడ్డు మీద ఆగివున్న కారు కన్పిస్తుంది.

            షాట్ ని సస్టెయిన్ చేస్తే, దూరం నుంచి లీలగా శబ్దం వస్తూంటుంది...ఇనుము మీద ఇనుము పెట్టి రాస్తున్నట్టు.  దీంతో సీను ముగుస్తుంది. 

            ఈ సీను ప్రారంభం చూస్తే  కిటికీ మీద వెన్నెల పడుతూంటుంది. వెన్నెల చల్లదనానికి గుర్తు. వెన్నెల పడడమే గాక, అవతల వీధి నిర్మానుష్యంగా వుందని ఎస్టాబ్లిష్ చేశారు. కిటికీ ఫ్రేము పాత్ర బందీ అనడానికి వాడే డార్క్ ఎలిమెంట్. అప్పుడు  సడెన్ గా లేచి కూర్చుంటూ ఎబ్బీ కిటికీ ఫ్రేములోకి వస్తుంది. టెలిస్కోపిక్ రైఫిల్ క్రాస్ బార్లో కన్పిస్తున్న టార్గెట్ లా వుంటుందామె. అప్పుడామె, మార్టీ వచ్చినట్టున్నాడనే అనుమానం వ్యక్తం చేయడం ఇంకో ఐరనీ. గత రెండు సీన్ల నుంచీ ఈ ఐరనీని ఆడదైన ఎబ్బీ తోనే చూపిస్తున్నారు, మగాడైన రే తో చూపిస్తే బాక్సాఫీసు అప్పీల్ అంతగా వుండదని కాబోలు. 

            వీళ్ళని చంపాలని విస్సర్ కాంట్రాక్టు తీసుకున్నాడని మనకి తెలుసు. వీళ్ళకి తెలీదు. విస్సర్ ఎప్పుడొచ్చి చంపుతాడో నని మనం సస్పెన్స్ తో వుంటే, ఈమె గారేమో అదేమీ తెలీక మార్టీ వచ్చినట్టున్నాడని అంటోంది. ఇది కూడా ఈమెతో ఐరనీయే. గత సీన్లో బార్ కెళ్ళి  వాళ్ళిద్దరూ గొడవపడకుండా చూడమని మారిస్ కి చెప్పి వచ్చింది. ఇప్పుడేదో అలికిడి విని మార్టీ వచ్చినట్టున్నాడని అంటోంది. ఇంకోసారి ఈ సీనుని పరీక్షగా చూస్తే, ఆమె మూడు సార్లు కిటికీ ఫ్రేములోకి వచ్చి తొలగినప్పుడు, ఆ మూడు సార్లూ  కిటికీ అవతల రోడ్డు నిర్మానుష్యంగానే వుందని ఎస్టాబ్లిష్ చేస్తూ వచ్చారు. నాల్గోసారి  ఆమె ఫ్రేములోకి వచ్చి తొలిగాక, అప్పుడు బయట ఆగివున్న కారుని ఎస్టాబ్లిష్ చేశారు. అంటే ఆ కారు ఇప్పుడు వచ్చి ఆగిందన్న మాట. ఈ కార్లో మార్టీయే వచ్చివుంటే, ఇప్పుడే రావాలి. 

            మరి సీన్ ఓపెనింగ్ లోనే ఆమె లేచి కూర్చుండి పోతూ, మార్టీ వచ్చినట్టున్నాడనీ, ఖచ్చితంగా అలికిడి విన్నాననీ ఎలా అంది? ఇంస్టిక్ట్. రానున్న ప్రమాదాన్ని పసిగట్టే ఇంస్టిక్ట్ లేదా సహజాతం పురుషుడి కంటే స్త్రీ కెక్కువ వుంటుంది. అదే ఇది. ఆమెకి తెలీని ఇంకో సంగతేమిటంటే,  అన్ కాన్షస్ గా ఆమె కిటికీ ఫ్రేములోకి రావడం తొలగడం, ప్రమాదానికో పరిస్థితులకో బందీ అయీ కానట్టు వున్న సంకేతాలిస్తోంది మనకి. నాల్గోసారి కిటికీ ఫ్రేములోంచి ఆమె తొలగినప్పుడు బయట ఆగి వున్న కారు ఫ్రేములో కొచ్చింది. ఇప్పుడామె ఫ్రేములోంచి తొలగిపోవడమంటే, ఆ కారులో ఎవరున్నా తనకే ప్రమాదం లేదని. ఆ కారులో వచ్చిన వాడే ఫ్రేమింగ్ అయిపోయాడని!  వాడికే మూడుతుందని!  ఐతే ఎబ్బీకి ప్రమాదం లేకపోవడమేమిటి? అదెలా సాధ్యం? చూద్దాం! 

            మనకి తెలిసి ఇప్పుడు మార్టీ రావడానికి వీల్లేదు. విస్సర్ కే ఒప్పజెప్పాడు. పని పూర్తి చేసుకోవడానికి విస్సరే వస్తాడు. ఆ కారు విస్సర్ దే. ఆ కారులోనే ప్లాట్ పాయింట్ వన్ లో డీల్ మాట్లాడుకున్నారు. 

            ఇక ఇప్పుడు ఎబ్బీ, రే ల మాటల్ని చూద్దాం: మార్టీ వచ్చినట్టున్నాడని ఆమె అనుమానం వ్యక్తం చేసింది. అప్పుడు రే- రాడు పడుకో, డోర్స్ లాక్ చేసి వున్నాయని  అనాలి. ఇలా అనకుండా – ఏంటి  సంగతి? - అనడంలో అర్ధం? అస్తమానం మార్టీనే కలవరిస్తున్నావ్, వాడితోనే వుండాలని వుందా? ఏంటి సంగతి?- అన్నట్టు వుందిది. పాత్ర రెండో పాత్ర మనసులోకి డీప్ గా వెళ్తేనే ఇలాటి డిస్టర్బింగ్ డైలాగ్స్ వస్తాయేమో. 

            కానీ ఎబ్బీ మానసిక స్థితి వేరు. ఆమెకి మార్టీ భయం ఇంకా వదల్లేదు. ఏక్షణం వచ్చి ఇంకేం చేస్తాడోననే భయం.  రే మాటల్ని పట్టించుకోకుండా మార్టీ గురించే చెప్పుకు పోసాగింది. అతను  మనోనేత్రంతో రంధ్రాలేవో చూస్తానన్నాడని అంది. డోర్స్ లాక్ చేసి వుంటే మాత్రమేం, అలా ఏ రంధ్రం లోంచి దూరి వచ్చేస్తాడోనని ఆమె  టెర్రర్. తనకి డాబు ఎక్కువని చెప్పాడన్నది. రోజుకో హేండ్ బ్యాగేసుకుని తిరుగుతూంటే అలా అన్నాడేమో.  సైకియాట్రిస్టుకి చూపించుకుంటే పర్సనాలిటీ ప్రాబ్లమ్స్ లేవని తేలిందంది. దాంతో ఆ సైకియాట్రిస్టుని ఫైర్ చేశాడని అంది. ఇలా విస్సర్ తో ప్రమాద ముంటే మార్టీ గురించే మాట్లాడుతోంది. మార్టీయే చంపడానికి విస్సర్ ని నియమించాడని తెలీక. 

            ఇప్పుడీ సీను ఇనుము మీద ఇనుము పెట్టి రాస్తున్నట్టు వస్తున్న సౌండు తో ముగుస్తుంది. సీను చల్లని వెన్నెలతో ప్రారంభమయింది, కరకు రాపిడితో ముగిసింది. ఈ రాపిడి కర్ధం? ఇనుముని ఇనుముతోనే కోయడమా? ఇనుము ఏది? కోస్తున్నది దేన్ని? 

17.  విస్సర్ రహస్యంగా రే ఫ్లాట్ కొచ్చి ఎబ్బీ  రివాల్వర్ కొట్టేసి వెళ్ళిపోవడం
        పై 16 వ సీనులో ఎబ్బీ, రేలు బెడ్ రూమ్ లో వుంటే, ఇప్పుడు అదే సమయంలో ఈ సీన్లో ఇంట్లో రహస్య కదలికల్ని చూపిస్తున్నారు...కోయెన్ బ్రదర్స్ ఈ సీను రాసిన దానికి చిత్రీకరణలో కొంచెం తేడాతో ఇలా వుంటుంది : చీకటిగా వున్న నడవా లోంచి లివింగ్ రూం లోకి ట్రాక్ డౌన్ చేస్తాం. కెమెరా ముందుకు మూవ్ అవుతూంటే, ఇనుము మీద ఇనుము రాపిడి  శబ్దం తీవ్రమవుతుంది. 

            లివింగ్ రూం లో ఫ్రంట్ డోర్ కేసి మూవ్ అవుతూంటుంది కెమెరా. అలా మూవ్ అవుతున్నప్పుడు ఫ్రంట్ డోర్ పక్కన గోడమీద హేట్ ఆకారంలో నీడ పడుతూంటుంది. ట్రాక్ డౌన్ చేసి డోర్ హేండిల్ ని క్లోజ్ షాట్ తీసుకుంటూంటే, రాపిడి శబ్దం మరింత తీవ్రమవుతుంది. డోర్ హేండిల్ అటూ ఇటూ తిరుగుతూంటుంది. క్లిక్ మన్న శబ్దంతో లాక్ తెర్చుకుంటుంది. డోర్ ఓపెనవుతుంది. డోర్ సందులోంచి విస్సర్ చూస్తాడు. నిశ్శబ్దంగా లోపలి కొస్తాడు. ఇటు పక్కకి చూస్తే  టేబుల్ మీద ఎబ్బీ బ్యాగులు రెండుంటాయి. ఒక బ్యాగులోంచి రివాల్వర్ బట్ లా కన్పిస్తూంటుంది. బ్యాగు తీసుకుని లోపల కెలుకుతాడు. దాన్ని పెట్టేసి రెండో బ్యాగులో చెయ్యి పెడితే  ఎబ్బీ రివాల్వర్ దొరుకుతుంది. దాన్ని తీస్తాడు. దాని ఛాంబర్ ఓపెన్ చేస్తాడు. 

            అతడి మొహం మీద లో యాంగిల్ క్లోజ్ షాట్ పెడితే, ఆఫ్ స్క్రీన్ లో క్లిక్ మన్న శబ్దం విన్పిస్తుంది. అతడి మొహం మీద ఆరెంజి కలర్ లో వెలుగు ప్రసరిస్తుంది. అతడి చేతుల మీద క్లోజ్  తీసుకుంటే, ఒక చేతిలో ఓపెనైన రివాల్వర్ సిలిండర్, ఇంకో చేతిలో వెలిగించిన సిగార్ లైటర్ వుంటాయి. సిలిండర్లో మూడు బుల్లెట్స్  వుంటాయి. 

          బెడ్ రూమ్ లో చిన్నగా బెడ్ స్ప్రింగుల కదలిక. 
            లివింగ్ రూం వైడ్ షాట్ తీసుకుంటే, విస్సర్ చెవులు రిక్కించి అడుగు లేస్తూంటాడు నడవా వైపు. ఒక్కో అడుగూ జాగ్రత్తగా వేస్తూ నత్తలా నడుస్తూంటాడు. అతణ్ణి ట్రాక్ చేస్తూంటే, వెనక తలుపు తీసుకుని బయటి కెళ్ళిపోతాడు. 

            బయట అతణ్ణి ట్రాక్ చేస్తూంటే, బెడ్ రూమ్ కిటికీ దగ్గరి కెళ్తాడు. లోపల లుక్కేస్తాడు. మసక చీకటిలో బెడ్ మీద నిద్రలో వున్న ఎబ్బీ రేలు కన్పిస్తారు.
            ఒక శబ్దం అంతకంతకూ దగ్గరవుతున్నట్టు భీకరమైపోయి- ఒక్క మెరుపు మెరిసి బెడ్ రూమ్ లో ఇంకేం కన్పించదు.

            ఇది డైలాగుల్లేని యాక్షన్ తో వున్న సీను. వెనుక 16 వ సీనుకీ ఈ సీనుకీ ట్రాన్సిషన్ గా ఇనుము మీద ఇనుము రాపిడి శబ్దం వాడారు. ఈ శబ్ద తీవ్రతని పెంచారు. లివింగ్ రూం లో ఫ్రంట్ డోర్ కేసి కెమెరా మూవ్ అవుతున్నప్పుడు ఫ్రంట్ డోర్ పక్కన గోడమీద హేట్ లా  ఏర్పడ్డ  నీడ హేండ్ బ్యాగు తాలూకుదే  నిజానికి. టేబుల్ మీద వున్న హేండ్ బ్యాగు అలా వంగి వుండడంవల్ల అది అచ్చంగా హేట్ ఆకారంలో నీడని తలుపు పక్కన గోడమీద సృష్టిస్తోంది. ఈ హేట్ ఆకారం చూస్తే విస్సర్ పెట్టుకునే లాంటిదే. తలుపు పక్కన హేట్ లా నీడ పడుతోందంటే తలుపవతల మనవాడు హాజరై పోయాడన్నమాట. తంతే బూరెల గంపలో పడ్డట్టు, ఎబ్బీ హేండ్ బ్యాగే అతడి హేట్ ఆకారంలో నీడని సృష్టిస్తోంది!

            అతను లోపలికొచ్చాక, హేండ్ బ్యాగు ఫ్లాప్,  బ్యాగులోంచి బయటి కొచ్చినట్టు కన్పిస్తున్న రివాల్వర్ బట్ లాగే ఫోల్డ్ అయి వుంటుంది!
            ఎలాంటి క్రియేషన్ ఇది! చాలా సూక్ష్మ దృష్టి వుండాలి. ఒక సస్పెన్స్ తో కూడిన సీనుని ఇంత హృదయరంజకం చేస్తున్నారు.

            ఇక విస్సర్ నత్తలా అడుగులేసే షాట్. ఎందుకలా నడుస్తున్నాడు? బెడ్ రూమ్ లోంచి శబ్దానికి. బెడ్ రూం లోంచి శబ్దం అతన్నలా నడిచేలా చేస్తోంది. ఆ సమయంలో శబ్దం రావడమెందుకూ, ఆ శబ్దం అతన్నలా నడిపించడ మెందుకూ, ఏమిటిందులో మర్మం?  ఏమిటి విధి చేస్తున్న హెచ్చరిక? సింక్రో డెస్టినీ.  ఏదీ వూరికే జరగదు, ఎందుకో జరుగుతుంది. ఇంకేదో సృష్టిస్తుంది,  అప్పుడర్ధమవుతుంది. విస్సర్ ని అలా నడిచేలా చేసిన ఎబ్బీ, రే ల మంచం కిర్రు శబ్దపు మర్మం మరి కొన్ని సీన్ల తర్వాత మనకి పూర్తిగా బోధ పడుతుంది. స్క్రీన్ ప్లే పరిభాషలో ఫోర్ షాడోయింగ్ అంటారు దీన్ని. 

            ఇంతకీ ఎబ్బీ రివాల్వర్ని దొంగిలించి దాంతో ఏం చేయబోతున్నాడు విస్సర్? వాళ్ళ ఆత్మహత్యని సృష్టించబోతున్నాడా?  బెడ్ రూమ్ కిటికీ దగ్గరికి రావడం, నిద్రిస్తున్న వాళ్ళని చూడడం, పెద్ద మెరుపు మెరిసి గదంతా కళ్ళు  చెదిరేలా ఫ్లాష్ అవడం- ఏమిటిది? రివాల్వర్ షాట్స్ తాలూకు స్పార్క్సే నా? ఆ శబ్దాన్ని వేరే భీకర శబ్దంతో కవర్ చేశారా? ఇంతకీ
ఇనుము మీద ఇనుము రాపిడికి అర్ధం? 

18. విస్సర్ మార్టీకి ఫోన్ చేసి వాళ్ళిద్దర్నీ చంపేశాననడం
       మార్నింగ్ ఎక్కడో హైవే మీద ఫోన్ బూత్ లో ఓపెనవుతాడు విస్సర్. రోడ్డు మీద నుంచి ఒక భారీ ట్రక్కు అలా వెళ్ళిపోతుంది. మార్టీ కి కాల్ చేస్తాడు. చేపలు పట్టావా?- అంటాడు. అర్ధం గాక,  ఏంటీ? – అంటాడు మార్టీ. చేపలు పట్టావా? - రిపీట్ చేస్తాడు విస్సర్. పట్టానంటాడు మార్టీ. ఏం చేపలు పట్టావని అడుగుతాడు విస్సర్. ఏమిటిదంతా, పనైందా? - అని సీరియస్ అవుతాడు మార్టీ. అయ్యిందిలే,  నువ్వు నాకు ఎమౌంట్ బాకీ –అంటాడు విస్సర్. 

            ఈ సీనుకి వెనక సీను సౌండ్ ట్రాన్సిషన్ వుంటుంది. వెనక సీను ముగింపులో భీకర శబ్దం,  ఇప్పుడు ఈ సీను ప్రారంభంలో పోతున్న భారీ ట్రక్కు శబ్దం.

            చేపలు పట్టావా అని మార్టీని అడుగుతున్నాడు విస్సర్. తనకిచ్చే ఫీజు లెక్క ఎకౌంట్ లో కవర్ చేయడానికి ఫిషింగ్ ట్రిప్ కి వెళ్లి రమ్మని తనే చెప్పాడు విస్సర్ మార్టీ కి- ప్లాట్ పాయింట్ వన్ 13 వ సీనులో. ఆ ప్రకారం అడుగుతున్నాడిప్పుడు. పనైందని మార్టీకి చెప్పాడు- ఎబ్బీ, రేలని  ఫినిష్ చేసే పని.
            ఎబ్బీ, రేలు ఇక లేరన్న భావంతో సీను ముగిసింది.


-సికిందర్
           


 




483 : 'పాలపిట్ట' ఆర్టికల్






   
    కొందరు దర్శకులు అన్ని రకాల సినిమాలు తీస్తూ ఏ భావజాలానికీ కాకుండా పోతారు. కొందరు దర్శకులు ఫక్తు భావజాలాల  ప్రచారంతో  సినిమాలకే దూరమైపోతారు. ఇంకొందరు దర్శకులు భావజాలాల్ని వ్యాపారీకరణ చేసి ముందుకు పోతూంటారు. భావజాలమనేది యావత్ ప్రేక్షకులకీ  రుచించని, మాస్ మీడియా అయిన సినిమాకి సరిపడని  డ్రై సబ్జెక్టు. అందుకే కళాత్మక (ఆర్ట్ ) సినిమాలు లేదా సమాంతర సినిమాలు కాలక్రమంలో ప్రజాదరణ కోల్పోయాయి.
          
        మహామహులైన శ్యాం బెనెగళ్, గోవింద్ నిహలానీ ల లాంటి ఆర్ట్ సినిమా దర్శకులు 90 లలో నిరుద్యోగులైపోయారు. వాళ్ళు ఇటువైపు తెలుగు నుంచి దూసుకొస్తున్న ‘సమాంతరాన్ని వ్యాపారీకరణ’ చేసి తన భావజాలంతో ప్రకాశిస్తున్న కె. విశ్వనాథ్ ని గమనించలేకపోయారు.  ఇంకెప్పుడో 2000 సంవత్సరానికి  తమ భావజాలాల్ని పునరుద్దరించుకునే మార్గం కోసం, తమకి పడని, భిన్న ధృవమైన మసాలా బాలీవుడ్ తో రాజీపడక  తప్పదని గ్రహించారు. ఇక బాలీవుడ్ స్టార్స్ ఆకర్షణలతో తమవైన ‘ఆర్ట్ సినిమాలు’ తీయడం ప్రారంభించి  ఈ సారి యావత్ ప్రేక్షకుల్నీ ఆకట్టుకోవడం మొదలెట్టారు. వీటికి కమర్షియలార్టు అనీ, క్రాసోవర్ సినిమా అనీ కొత్త పేర్లు ప్రచారం చేశారు. ప్రారంభించిన ఈ ట్రెండ్ లో కూడా బెనెగళ్,  నిహలానీలు ఎంతో  కాలం నిలబడలేకపోయినా - ప్రపంచీకరణ వచ్చేసి వాళ్ళ  మానస పుత్రికని బతికించింది. ఇప్పటికీ బతికిస్తోంది. బెనెగళ్, నిహలానీల క్రాసోవర్ ట్రెండ్ ని అందిపుచ్చుకుని, ప్రపంచీకరణ నేపధ్యంలో  కొత్త  కొత్త దర్శకులు చిన్న చిన్న బడ్జెట్లతో  బెనెగళ్, నిహలానీల ఫ్రేం వర్క్ లో   కమర్షియలేతర  కథల్ని కమర్షియల్ చట్రాల్లో బిగించి చూపించడం మొదలెట్టారు. దీనికి మల్టీ ప్లెక్సుల  హవా తోడ్పడడంతో ఇప్పుడీ  సినిమాలు మల్టీప్లెక్స్ సినిమాల పేరిట శాశ్వతంగా పాగావేసే దాకా పోయాయి.

           అయితే గమనార్హ మేమిటంటే, బెనెగళ్, నిహలానీలు ఆలస్యంగా గ్రహించిన విషయాన్నే కె. విశ్వనాథ్ అడ్వాన్సుగా పాతికేళ్ళ ముందే గ్రహించారు!  తన భావజాల వ్యాప్తికి ఆయన అప్పట్లోనే స్టార్స్ ని ఆశ్రయించారు. ఐతే బెనెగళ్, నిహలానీల లాగా కేవలం స్టార్స్ తో తాననుకున్న కథలు సాదాగా చెప్పకుండా- ఆ స్టార్స్ కి  సంస్కృతి, సాంప్రదాయం, సంగీతం అనే డెప్త్ కూడా ఇస్తూ భారతీయతని కల్పించారు. కళ ఏదైనా అందులో భారతీయత,  ఒకోసారి సనాతన ధర్మం తప్పని సరిగా ప్రతిబించాలని ఆయన భావించినట్టు కన్పిస్తుంది. వాస్తవిక సినిమాలు వామపక్ష వాదాన్ని ఆశ్రయిస్తే, తను మతవాదం వైపు వున్నారు. మత కోణంలోంచి సామాజిక రుగ్మతల్ని  చూశారు.

          మత కోణం లోనే కృష్ణ నటించిన ‘అల్లూరి సీతారామరాజు’ విప్లవ పాత్ర సృష్టి జరగడం వల్ల అది అంత హిట్టయ్యిందేమో. లేకపోతే అల్లూరి విప్లవ కథ ఫక్తు డ్రై సబ్జెక్టు . దాన్ని ప్రధాన స్రవంతి సినిమాకి పనికొచ్చేలా  భక్తిరసంతో అభిషేకించి సస్యశ్యామలం చేశారు రచయిత త్రిపురనేని మహారథి. ఒకవైపు గిరిజనులకోసం బ్రిటిష్ పాలకులతో పోరాడే వీరుడిగా చూపిస్తూనే, మరోవైపు మహిషాసుర మర్ధిని స్తోత్రం  పాడగల పారంగతుడిగానూ  చిత్రించడంతో, ఆ పాత్ర దైవత్వాన్ని సంతరించుకుని చిరస్థాయిగా ప్రేక్షకుల మనోఫలకాల మీద నిల్చి పోయింది. మౌలికంగా భారతీయులు  మత జీవులు. మెజారిటీ ప్రజల మనోభావాలని గౌరవించే కళే కలకాలం బతుకుతుంది.

          ఈరీత్యా చూస్తే విశ్వనాథ్ కి పూర్వమే త్రిపురనేని మహారధి సమాంతరాన్ని మతంతో వ్యాపారీకరణ చేశారేమో అన్పిస్తుంది. సమాంతర సినిమాలకి మాత్రమే పనికొచ్చే కథలని, యావత్ ప్రేక్షకులకీ రుచించని డ్రై  సబ్జెక్టుల్ని, మరింత జనరంజకమయ్యేలా మతంతో  సామాన్యీకరించడం మొదలెట్టారు  విశ్వనాథ్. మతతత్వం లేని మతం. ఇంకా మాట్లాడితే సెక్యులర్ మతం. ఇలా స్టార్స్ అనే హంగు, వాళ్ల పాత్రలకి మత నేపధ్యపు సంస్కృతీ సంగీత సాంప్రదాయాల డెప్త్,  ఈ రెండంచెల  విధానంతో చెప్పాలనుకున్న సామాజిక సమస్యల్ని వినోదాత్మకం చేశారు. ఇంకో విధంగా చెప్పాలంటే డప్పు సినిమాల్ని సరిగమల సినిమాలుగా మార్చేశారు. డప్పు సినిమాల విప్లవ కవిత్వాన్నే, తన సరిగమలతో భావకవిత్వంగా చెప్పడం మొదలెట్టారు. ఇదేదో బూర్జువా ఫ్యూడల్ దోపిడీ అన్పించవచ్చు, కానీ తప్పదు,  ప్రేక్షకుడు మాట వినాలంటే! విప్లవ కవిత్వంలో వుండని వినోదాన్ని, భావకవిత్వంలో చూశాడు ప్రేక్షకుడు. సరిగమల భావకవిత్వమే సామాజికాంశాల భావజాలానికి తియ్యటి షుగర్ కోటింగ్ అయ్యింది. ఇది ప్రేక్షకుడికి నచ్చింది. 



           విచిత్రంగా వుంటుంది. పాశ్చాత్య సంగీతాన్ని తోసిపుచ్చుతున్నట్టు కన్పించే  విశ్వనాథ్,  సాటి దేశీయ డప్పు సినిమాలకే పోటీ రావడం. అదీ డప్పుతోనే మొదలెట్టడం ‘సిరిసిరిమువ్వ’ తో !

          ఐతే బెనెగళ్, నిహలానీల వారసత్వంగా మల్టీప్లెక్స్ సినిమాలు నిలబడినట్టు- అలాటి వారసత్వాన్ని విశ్వనాథ్ తెలుగు సినిమాలకి ఇవ్వలేకపోయారు. ఇవ్వలేకపోయారనడం కంటే తర్వాతి తరం దర్శకులు అందుకోలేక పోయారనడం సబబు. తెలుగు సినిమాలకి ప్రపంచీకరణ నేపధ్యంలో ఇక యువ ప్రేక్షకులే మిగలడంతో, తర్వాతి తరం దర్శకులు అన్ని సాంప్రదాయాల్నీ పక్కకునెట్టి,  సినిమా అంటే కేవలం ఎంటర్ టైన్ మెంట్  అనే ధోరణిలో పాప్ కార్న్ సినిమాలు తీయడం మొదలెట్టారు. విశ్వనాథ్ సాంప్రదాయాల్నే కాదు,  కమర్షియల్ గా ఆయన చాటిన  సామాజిక స్పృహని కూడా అక్కడే వదిలేశారు. మల్టీప్లెక్స్ సినిమాలతో గుణాత్మకంగా  హిందీ సినిమాలు ఎదుగుతూంటే, తెలుగు సినిమాలు ఎదుగూ బొదుగూ లేకుండా నిర్జీవంగా పడి వుండేట్టు చేశారు ఈ దర్శకులు.

          విశ్వనాథ్ ని గమనిస్తే ఆయన ‘సిరిసిరి మువ్వ’ కి పూర్వం వేరు, ‘సిరిసిరి మువ్వ’ నుంచి పూర్తిగా వేరుగా కన్పిస్తారు. ఆయన ‘సిరిసిరి మువ్వ’ కి పూర్వం లాగే అవే సినిమాలతో అలాగే కొనసాగకుండా పంథా మార్చుకుని దాదా సాహెబ్ ఫాల్కేని అందుకునే  దాకా అడుగులేశారు.  ‘సిరిసిరి మువ్వ’ అనే కళాత్మకానికి పూర్వం కేవలం రెగ్యులర్ కమర్షియల్ సినిమాలతోనే  చేయి తిప్పుకోసాగారు. ప్రసిద్ధ స్క్రీన్ ప్లే పండితుడు రాబర్ట్ మెక్ కీ ఇదే అంటాడు : కళాత్మక సినిమాలు తీయడానికి సాహసించే ముందు మామూలు కమర్షియల్ సినిమాలతో చేయి తిప్పుకోవాలని.  విశ్వనాథ్ ఈ పని చేస్తున్నప్పుడు రాబర్ట్ మెక్ కీ రంగంలో లేరు. తర్వాత విశ్వనాథ్ ని చూసే ఈ సిద్ధాంతం చేశారన్నట్టుంది.

          1965 లో విశ్వనాథ్ తొలి ప్రయత్నం ‘ఆత్మగౌరవం’ కీ, 1976 లో ‘సిరిసిరి మువ్వ’కీ మధ్య  11 ఏళ్ల కాలంలో తీసిన 16 సినిమాల ధోరణీ వేరు. వీటిలో 1975 లో తీసిన ‘జీవన జ్యోతి’ తప్ప మిగిలిన పదిహేనూ తెలుపు నలుపు సినిమాలు కాగా, వీటిలో 10 కుటుంబ కథలే. ‘జీవనజ్యోతి’ తో బాటు మరో మూడు స్త్రీ కథలతో తీసినవే. ఇంకో  ‘కాలం మారింది’  అనే ఒక సామాజికం, ‘నేరము శిక్ష’ అనే సాంఘీకం తీశారు. ‘ఆత్మగౌరవం’ నుంచీ వరుసగా ప్రైవేట్ మాస్టారు, కలిసొచ్చిన అదృష్టం, ఉండమ్మా బొట్టు పెడతా, నిండు హృదయాలు, చెల్లెలి కాపురం, చిన్ననాటి స్నేహితులు, నిండు దంపతులు, అమ్మమనసు, చిన్ననాటి కలలు ...ఇవన్నీ కుటుంబ కథలే కావడం గమనార్హం. అంటే కుటుంబ కథలు అనే ఒకే జానర్ లో పది సినిమాలు తీస్తూ కుటుంబ సినిమాల మీద పట్టు సాధించారన్న మాట. ఇవి తీస్తూనే 1972 నుంచి మధ్యమధ్యలో ‘కాలం మారింది’ అనే సామాజిక కథా చిత్రం, ‘నేరము శిక్ష’ అనే సాంఘీకం;  శారద, ఓ సీతకథ, జీవనజ్యోతి, మాంగల్యానికి మరో ముడి అనే మహిళా చిత్రాలూ తీస్తూ పోయారు. ‘సుడి గుండాలు’ అనే మరో సామాజికానికి రచన చేశారు. ఇలా కుటుంబాల్ని అర్ధం జేసుకుని, సమాజాన్ని అర్ధం జేసుకుని, స్త్రీనీ అర్ధంజేసుకుని – తను సమకట్టబోయే అసలు సిసలు కళా ప్రయాణానికి   అస్త్ర శాస్త్రాలు సిద్ధం జేసుకుని- ‘సిరిసిరి మువ్వ’ తో  కొత్త విశ్వనాథ్ గా అవతరించారు.

          ‘సిరిసిరిమువ్వ’ తో ఆయన అంతకి ముందు తీసిన కాలక్షేప కథా చిత్రాలకి పూర్తిగా దూరం జరిగిపోయారు. సమాజానికి, వాస్తవికతకీ దగ్గరగా వచ్చారు. దర్శకుడుగా ఎదిగారు. మరింత బాధ్యతాయుతంగా మారారు. అంతేకాదు, నిర్మాణంలో సృజనాత్మక శక్తిని అపారంగా పెంచుకున్నారు. ‘సిరిసిరి మువ్వ’ కి ముందూ తర్వాతా ఆయన సృజనాత్మక శక్తి పరిణామ క్రమం కూడా రికార్డు చేయదగ్గదే. ముందు తీసిన వాటిలో అంతగా సృజనాత్మకత కన్పించదు, ‘సిరిసిరి మువ్వ’ తో ఆయన చిత్రీకరణ విధానాన్ని సమూలంగా మార్చేశారు. వాస్తవిక కథా చిత్రాలు డిఫరెంట్ మేకింగ్ ని కోరుకుంటాయి. దీన్నే అనుసరించారు విశ్వనాథ్. అలాగని ఒక ‘మాభూమి’ లా తీయాలనుకోలేదు. దేశంలో ప్రతీ వాస్తవిక కథాచిత్రాల దర్శకుడూ వాస్తవికతని వాస్తవికతలాగే చూపిస్తూంటే, 1976 లో ‘సిరిసిరిమువ్వ’ తో ఎత్తుకోవడం ఎత్తుకోవడం వాస్తవిక కథా చిత్రాన్ని ఎత్తుకున్న విశ్వనాథ్,  పాతికేళ్ళు ముందు కెళ్ళి పోయారు. తన సమకాలీనుల్లా కాకుండా వాస్తవికతకి  అప్పుడే స్టార్ ఆకర్షణలతో, సంగీత సాహిత్య నాట్యాల హంగులతో వినోదాత్మక వాస్తవికత అనే శాశ్వతంగా నిలబడిపోయే కొత్త ఎవర్ గ్రీన్ మ్యూజికల్ కళారూపంగా పరిచయం చేశారు. 2000 లో బెనెగళ్, నిహలానీ లు తిరిగి తమ కళని బతికించు కోవడానికి బాలీవుడ్ స్టార్స్ తో చేస్తున్న ప్రయత్నాలనే అడ్వాన్సుగా పాతికేళ్ళ ముందే విశ్వనాథ్ చేసేశారు.

          1976 లో శ్యాం బెనెగళ్ తన నాల్గో ప్రయత్నంగా ‘మంథన్’ అనే తక్కువ మంది చూసే పక్కా  వాస్తవికత తీస్తోంటే,  విశ్వనాథ్  ‘సిరిసిరి మువ్వ’  అనే ఎక్కువ మంది చూసే వినోదాత్మక వాస్తవికతని తీయసాగారు. ఇతరులు త్వరలోనే ఆదరణ కోల్పోయే సమాంతర – వాస్తవిక సినిమాలు తీస్తూంటే,  విశ్వనాథ్ ఆదరణకి ఢోకా ఉండని ‘వ్యాపారీకరణ చేసిన సమంతరాన్ని’ తీశారు. అక్కడ్నించి అదే ఆయన మంత్రమైంది.

          ‘సిరిసిరిమువ్వ’ ఎందుకు వాస్తవిక కథాచిత్ర మైంది? ఎందుకంటే,  అందులో తియ్యటి కలల ప్రపంచాల రెగ్యులర్ కమర్షియల్ ఫార్ములా పోకడలు లేనందునే. వీటిలో కన్పించని అణగారిన జీవితాలు, పాత్రలూ వుండడం వల్లే. డప్పుకొట్టి జీవించే చంద్రమోహన్, గజ్జెకట్టి నాట్యించే జయప్రదల అణగారిన పాత్రల జీవనసమరమే ఈ వాస్తవికత. ఇతర సమాంతర సినిమాల్లో పాత్రలు రివల్యూషనరీ డప్పు వాయిస్తూంటే, చంద్రమోహనేమో డివోషనల్ డప్పు వాయిస్తూ దిగారు. ఐనప్పటికీ ఈ తియ్యటి వాస్తవికతని తీయడానికి ఒక నిర్మాత ఒప్పుకోలేదు, ఒక పంపిణీ దారుడు డాక్యుమెంటరీ లా వుందని వెనక్కిపోయారు. డప్పూ గజ్జే సరే, జయప్రదకి ఆ మూగతన మేమిటి, సత్యనారాయణకి ఆ అంగ వైకల్యమేమిటి...ఇన్ని బాధలు చూపిస్తూ సినిమా తీయాలా? చివరికి   ఏడిద నాగేశ్వర రావుకి తీయాలనే అన్పించింది. అక్కడ్నించీ  ఈ తరహా కళారూపాలతో విశ్వనాథ్- నాగేశ్వర రావుల ప్రయాణం అప్రతిహతంగా సాగింది. 

      విశ్వనాథ్ సమాంతరాన్ని ప్రధాన స్రవంతి చేశారు.  ఇలా దేశంలో ఎవ్వరూ చేయలేదు. ఇక్కడ్నించీ ఆయన  మ్యూజికల్ సమాంతర ప్రధాన స్రవంతుల్లో అన్నీ సామాన్య పాత్రలే, వాటితో సామాజిక సమస్యలే, లేదంటే   శారీరక- వ్యక్తిత్వ లోపాలే. సమాజాన్నీ మనిషినీ ఆయన గుప్పెట పట్టి ఇక వదల్లేదు. ‘సిరిసిరి మువ్వ’ తర్వాత రెండేళ్ళ పాటూ మళ్ళీ  ప్రేమ బంధం, జీవిత నౌక, కాలాంతకుడు, సీతామా లక్ష్మి, ప్రెసిడెంట్ పేరమ్మ లాంటి రెగ్యులర్స్ తీస్తూ వుండిపోయారు. అప్పుడు ‘సిరిసిరిమువ్వ’ డప్పు  సాంబయ్య పాత్రలోంచి శంకర శాస్త్రిని పుట్టించి ‘శంకరాభరణం’ అనే మరో మ్యూజికల్ సమాంతర ప్రధానస్రవంతి తీసి అజరామరం చేశారు. సాంబయ్యలోంచే శంకర శాస్త్రి పుట్టాడు. అలా పుట్టించడానికి విశ్వనాథ్ కి అహం అడ్డురాలేదు. ఆయన సినిమాల్లో అణగారిన పా త్రలు నిరాదరణకి గురయిన తార్కాణా ల్లేవు.

          శంకరశాస్త్రి చరిత్ర సృష్టించిన లెజండరీ పాత్ర. పరమ సెక్యులర్ పాత్ర. ప్రభుత్వం ఓట్లేయించుకుని వదిలేస్తుంది అణగారిన వర్గాలని- కానీ మతం అలా చేయదని మంజు భార్గవి అణగారిన పాత్రతో నిరూపిస్తాడు శంకర శాస్త్రి. ప్రభుత్వం చేయనిచోట మతం చేయడమే బ్రాహ్మణిజమని సందేశం పంపుతాడు. బ్రాహ్మణిజం  సామాజిక పొందికకి పట్టుగొమ్మ కావాలన్నదే శంకర శాస్త్రి కాంక్ష. విశ్వనాథ్ సృష్టులన్నీ సామాన్య జీవులని ఇన్స పైర్ చేసేవే. ‘సప్తపది’ లో  అస్పృశ్యతా భావాన్ని, ‘సిరివెన్నెల’, ‘స్వాతిముత్యం’ లలో అంగ – మానసిక వైకల్యాల్ని, ‘సాగరసంగమం’ లో మద్యపాన దుష్ప్రభావాన్ని, ‘సూత్రధా రులు’ అహింసా వాదాన్ని, ‘స్వయంకృషి’, ‘ శుభోదయం’  లలో శ్రమైక జీవన సౌందర్యాన్ని,  ‘శృతిలయలు’  లో భౌతిక సుఖాల ప్రమాదాన్ని, ‘స్వాతికిరణం’ లో ఈర్ష్యాసూయల ఉపద్రవాన్ని, ‘శుభలేఖ’ లో వరకట్న సమస్యని...ఇలా మనిషి, లేకపోతే సమాజం వీటి చుట్టే అయన కథలు పరిభ్రమించాయి. ఈ కథలన్నీ వాస్తవిక సినిమాలు చూపించే సామాన్య మానవులవే. విశ్వనాథ్ మతాన్ని- కళల్ని కలిపి వినోదాత్మక  వాస్తవికత చేసి న్యూ సినిమా చూపించారు. కమలహాసన్, చిరంజీవి, అక్కినేని నాగేశ్వరరావు, వెంకటేష్, బాలకృష్ణ, రాజశేఖర్, మమ్మూట్టి, జయప్రద, రాధిక, విజయశాంతి, భానుప్రియ సుహాసిని, మీనా, మీనాక్షీ శేషాద్రి మొదలైన పాపులర్ స్టార్స్ తో ఈ సమాంతర సినిమా కథలు తీసి సమాంతరాన్ని బాక్సాఫీసు ఫ్రెండ్లీ సినిమాలుగా మార్చేశారు. 2000 లకి పూర్వం హార్రర్ సినిమాలు ముక్కూ మొహం తెలియని వాళ్ళతో ఓ వర్గం ప్రేక్షలు చూసే ‘బి’ గ్రేడ్ సినిమాలుగా ఉండేవి అన్ని భాషల్లో. 2000 లో మహేష్ భట్ స్టార్స్ తో ‘రాజ్’ అనే హర్రర్ తీసి ‘ఏ’ గ్రేడ్ హోదా కల్పించడంతో అన్నివర్గాల ప్రేక్షకుల్లోకి అది వెళ్లి ప్రధాన స్రవంతి జానర్ గా మారిపోయింది. అక్కడ్నించీ అన్ని భాషల్లో హారర్స్ కి స్టార్ హోదా వచ్చేసింది. ఇవన్నీ ఆలస్యంగా చేసిన పనులు. అంతకి పాతికేళ్ళ క్రితమే స్టార్స్ ని నటించకూడని సినిమాల్లో నటింపజేసి,  వాస్తవిక సినిమాల్ని ప్రధానస్రవంతి సినిమాలుగా మార్చేశారు విశ్వనాథ్.

          రియలిస్టిక్ సినిమాలే సెమీ రియలిస్టిక్ సినిమాలుగా రూపం మార్చుకుని హిందీలో మల్టీ ప్లెక్సుల్లో ఆడుతున్నాయి. తెలుగులో ఈ మాత్రమైనా రావడం లేదంటే విశ్వనాథ్ కళని కాలానికి తగ్గట్టు కస్టమైజ్ చేసుకోవాలన్న ఆలోచన లేకపోవడం వల్లే. చిన్నసినిమాల పేరుతో ఎందుకూ పనికిరాని  నాసిరకం సినిమాలు తీసి, ఆపై థియేటర్లు ఇవ్వడంలేదని హక్కుల కోసం పోరాడే వాళ్ళంతా, ఒకసారి విశ్వనాథ్ సాగించిన క్రమబద్ధమైన,  తనని తాను ఎడ్యుకేట్ అండ్ అప్డేట్ చేసుకునే మజిలీలతో కూడిన సినీ ప్రయాణాన్ని క్షుణ్ణంగా అధ్యయనం చేసుకుంటే,  సృజనాత్మక అలసత్వం వదిలిపోయి, కొత్త వికాసంతో థియేటర్ల బెంగ తీరి నిజమైన సినీ వ్యాపారులవుతారు.


-సికిందర్ 
(from Palapitta June '17 issue)