993 : సందేహాలు -సమాధానాలు

 

Q : మొదటగా నా విన్నపం ఏంటంటే వారంలో కనీసం నాలుగు ఆర్టికల్స్ ఉండేలా చూడండి. ఇక నా ప్రశ్న- కామెడీ ప్రధానంగా తక్కువ బడ్జెట్లో కాన్సెప్ట్ బేస్డ్ మూవీస్ (హీరోకి చిన్న ఆరోగ్య సమస్య ఏదో ఉండడం, బట్టతల లాంటివి) కు స్క్రీన్ ప్లే ఎలా రాసుకోవాలో, ఏమేమి ఉండేలా చూసుకోవాలో, ప్రధాన పాత్రను ఎలా నిర్వహించాలో కొంచెం విపులంగా వివరిస్తారా.

―అశోక్ పి, అసోసియేట్ 

A : చాలా మందిది ఇదే ఫిర్యాదు. నిజమే, వ్యాపకాలు పెరిగి వ్యాసాలు తగ్గాయి. ఎన్నో పెండింగులో వున్నాయి. వారానికి మూడు తెల్లారి ఆరుగంటలకల్లా పోస్టయ్యేలా గత రెండు వారాలుగా ప్రయత్నిస్తూనే వున్నాం. చాలా కొత్త సినిమాల రివ్యూలు కూడా మిస్సవుతున్నాయి. ఒక సినిమా చూడడం ప్లస్ రివ్యూ రాయడం ఆరేడు గంటల సమయం తీసుకుంటుంది. ఇంకాస్త వ్యాపకాలు కొలిక్కి రావాలి. వ్యాపకాలంటే షికార్లు కావు, సినిమా కథల రాతలే. వీటిలో ఒక పెద్ద బడ్జెట్ పాత మూసని కొత్త సీసాలో పోసేసరికి సరికి తలప్రాణం తోకకొచ్చింది. ఇంతా చేసి అదేమవుతుందో తెలీదు. వ్యాసాలు తప్పకుండా ఈ వారం నుంచి ప్రయత్నిద్దాం. రెండోదేంటంటే, పవర్ ప్రాబ్లం చాలా వుంది ఈ మధ్య వర్షాల వల్ల.   

రెండో ప్రశ్నకి - ముందుగా అర్ధం చేసుకోవాల్సిందేమిటంటే, కాన్సెప్ట్ బేస్డ్ మూవీస్ అనే మాట తప్పు. ఏ సినిమా అయినా కాన్సెప్ట్ తోనే వుంటుంది. కాన్సెప్ట్ లేకుండా సినిమా ఎలా వుంటుంది. కాబట్టి వున్నవి లో- కాన్సెప్ట్ సినిమాలు, హై కాన్సెప్ట్ సినిమాలనేవే. హై కాన్సెప్ట్ సినిమాలంటే భారీ సినిమాలు : బాహుబలి, రోబో, ఇన్సెప్షన్, గాడ్ ఫాదర్, మ్యాట్రిక్స్, జూరాసిక్ పార్క్ లాంటివి. ఇలాటివి కానివన్నీ లో- కాన్సెప్ట్ సినిమాలే. 

హీరోకి చిన్న ఆరోగ్యసమస్యలతో, వ్యక్తిత్వ లోపాలతో వుండేవన్నీ సాధారణ లో- కాన్సెప్ట్ సినిమాలే. కాకపోతే ఇవి కామెడీలుగా ఎక్కువుంటాయి. మతిమరుపుతో ‘భలే భలే మగాడివోయ్’ లాగా. అధిక బరువుతో  ‘సైజ్ జీరో’ లా. బట్టతలతో హిందీ ‘బాలా’ లాగా. ఇలాటి సమస్యల్ని డీల్ చేసేప్పుడు జాగ్రత్తగా వుండాలి. రీసెర్చి బాగా చేసుకోవాలి. లేకపోతే ఓసిడి (అబ్సెసివ్ కంపల్సివ్ పర్సనాలిటీ డిజార్డర్) అని ప్రచారం చేసి, సాధారణ ఎలర్జీ గురించి చూపించినట్టవుతుంది. ప్రేక్షకులు ఇదే ఓసిడి అనుకునే తప్పుడు సమాచారం వెళుతుంది. అలాగే ‘సైజ్ జీరో’లో అధిక బరువు గురించి చెప్తూ, దాన్నొదిలేసి క్లినిక్కులు చేసే మోసాల కథగా మారిపోయి- సెకండాఫ్ సిండ్రోమ్ లో పడి ఫ్లాపయ్యే ప్రమాదముంటుంది. 

ఫలానా ఈ విధమైన కథకి స్క్రీన్ ప్లే ఎలా రాసుకోవాలని పదేపదే అడుగుతూంటారు. పదేపదే చెప్తూనే వున్నాం. పాత్ర- సమస్య- సంఘర్షణ- పరిష్కారమూ అనే చట్రమే వుంటుంది ఎంత చిన్న లో- కాన్సెప్ట్ కైనా, ఎంత పెద్ద హై కాన్సెప్ట్ కైనా. మనిషి బ్రెయిన్ కి ప్రతి రూపమే స్క్రీన్ ప్లే అనీ, ఈ స్ట్రక్చర్ మారేది కాదనీ ఎన్నోసార్లు చెప్పుకున్నాం. ఈ బేసిక్ పాయింటుని ముందు  బాగా గుర్తుంచుకుంటే బావుంటుంది.

ఇక తక్కువబడ్జెట్, లేదా జీరో బడ్జెట్ స్క్రిప్టు ఎలా చేసుకోవాలో మూడు వ్యాసాలిచ్చాం. ఇక్కడక్లిక్ చేసి స్క్రోల్ డౌన్ చేయండి. ఇలాటి వ్యాసాల్ని డౌన్ లోడ్ చేసుకుని వుంచుకుంటే రిఫరెన్సులుగా మీకుపయోగపడతాయి.

―సికిందర్

992 : స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు

      రణరంగం రెండు రకాలు. అంతరంగ ప్రధానం, బహిరంగ ప్రధానం. అంతరంగంలో మానసికం, బహిరంగం భౌతికం. ‘నాక్టర్న్’ లో మానసిక రణరంగం. ఇందులో ప్రధాన పాత్ర జూల్స్, తన ప్రత్యర్ధి అయిన వివి మీద పైచేయి కోసం మానసికంగా రణరంగాన్ని రగిలించుకుంటుంది. పర్యవసానంగా కవల సోదరి వివి భౌతికంగా బయట వివిధ పరిణామాలెదుర్కొంటుంది. కమింగ్ ఆఫ్ ఏజ్ జానర్ సృష్టికర్త గోథే. 1796 లో సుప్రసిద్ధ జర్మన్ రచయిత అయిన జే డబ్ల్యూవ్ గోథే రాసిన ‘విల్ హమ్ మిస్టర్స్ అప్రెంటీస్ షిప్’ అన్న నవల కమింగ్ ఆఫ్ ఏజ్ కథల జానర్ ఎలిమెంట్స్ ని స్థాపించింది. ఇదే ఇలాటి నవలలకైనా, సినిమాలకైనా గైడ్ లా వుంటూ వస్తోంది. ట్వెంటీ ప్లస్ లోకి అడుగుపెట్టే ముందు టీనేజర్ల మానసిక స్థితి ఎలా వుంటుందన్న దానికి శాస్త్రీయ విశ్లేషణతో కూడిన ఎలిమెంట్స్ అన్నమాట. అంటే ఇదేదో కమర్షియల్ సినిమాలకి పనికిరానిదేమో అనుకుంటే కాదు. పనికి రానిది హాలీవుడ్ తీసుకోదు. పనికి రానిది ఈ బ్లాగులో కూడా రాయం. గోథే ఎలిమెంట్స్ ఈనాటికీ అర్ధవంతమైన కమింగ్ ఆఫ్ ఏజ్ కమర్షియల్ కథనపు మసాలా దినుసులే.    

     ఐతే స్ట్రక్చర్ లేకుండా ఈ దినుసులు పడవు. స్క్రీన్ ప్లేకి స్ట్రక్చర్ అనేది చట్రం. దినుసులనేవి అందులో కుదురుకునే క్రియేటివ్ యాస్పెక్ట్. ఏ జానర్ కథకా జానర్ సంబంధ మసాలా దినుసులుంటాయి. వీటిని ఏర్చి కూర్చి చట్రంలో అమర్చడమే క్రియేటివ్ యాస్పెక్ట్. ఈ క్రియేటివ్ యాస్పెక్ట్ కి ఫ్రేము కట్టినట్టు చట్రంలా వుంటూ స్ట్రక్చర్ కాపాడుతూంటుంది. దీన్నే త్రీయాక్ట్ స్ట్రక్చర్ అంటారు. 

    ఇప్పుడు ఈ స్ట్రక్చర్ అనే చట్రంలో 'నాక్టర్న్' కథ ఎలా ఇమిడిందో చూద్దాం. ముందుగా ఈ కథలో ప్రధానంగా దృష్టిలో పెట్టుకోవాల్సిన అంశం ఏమిటంటే, ఇది ఫాస్టియన్ బార్గెయిన్ అన్న పాయింటు ఆధారంగా సాగే కథ. ఫాస్టియన్ బార్గెయిన్ అంటే దుష్ట సాంగత్యం. మనం విలువల్ని పక్కన పెట్టేసి డబ్బు కోసమో, మరేవో సుఖాల కోసమో దుష్టుడితో చేతులు కలిపామనుకోండి, దాన్నిఫాస్టియన్ బార్గెయిన్ అంటారు. దాన్తర్వాత దానికి తగ్గ పరిహారం చెల్లించుకోవాల్సిందే, అది వేరే విషయం.

2

        'ది ట్రాజికల్ హిస్టరీ ఆఫ్ డాక్టర్ ఫాస్టస్' అనేది ఆంగ్ల సాహిత్యంలో సుప్రసిద్ధ నాటకం. దీన్ని ఇంగ్లాండుకి చెందిన క్రిస్టఫర్ మార్లో (1564-1593) రచించాడు. దేవుడిని తెలుసుకోకుండా ఈ లోకపు ఆకర్షణలకి లోనై, దుష్టశక్తులని ఆశ్రయించిన డాక్టర్ ఫాస్టస్ అనే జర్మన్ తత్వవేత్త ఎలా పతనమయ్యాడనేది దీని ఇతివృత్తం.

    డాక్టర్ ఫాస్టస్, మెఫిస్టోఫిలిస్ అనే దుష్ట ఆత్మ (దెయ్యం) తో ఒప్పందం చేసుకుంటాడు. దాని ప్రకారం మెఫిస్టోఫిలిస్ తనకి డబ్బూ, హోదా, అధికారం, స్త్రీ సుఖమూ వంటి సర్వసౌఖ్యాలూ కల్పిస్తే, తను మెఫిస్టోఫిలిస్ కి తన ఆత్మని ఇచ్చేస్తానని వాగ్దానం చేస్తాడు. ఇలా దెయ్యంతో ఒప్పందం చేసుకుని నరకం అనుభవిస్తాడు డాక్టర్ ఫాస్టస్, దారుణ మరణం పొందుతాడు. ఇదే పాయింటుతో 'నాక్టర్న్' కథలో సోదరి వివి మీద పైచేయి కోసం, జూల్స్ ఈ ఫాస్టియన్ బార్గెయిన్నే చేసుకున్న ఫలితంగా ప్రాణాలు తీసుకునే పరిస్థితి వస్తుంది...

3

        బిగినింగ్ (17 నిమిషాలు) : ఒక ఆత్మహత్యా దృశ్యం. శాస్త్రీయ సంగీత కారుడు టర్టినీ బాణీ ‘డెవిల్స్ ట్రిల్ సోనాటా’ ని వయొలిన్ మీద మీటుతున్న జూల్స్, గడియారం ఆరుగంటలు కొట్టడంతో ఆపుతుంది. నింపాదిగా వెళ్ళి భవనం మీంచి సూర్యుడి కభిముఖంగా దూకి ఆత్మహత్య చేసుకుంటుంది... 

    కవలల జననం. పొత్తిళ్లలో పూలగుత్తుల్లా ముద్దుముద్దుగా వుంటారు. నెలల శిశువులుగానే పియానో అడ్డదిడ్డంగా మీటేస్తారు. పెరుగుతూ ఇంకా మీటి పారేస్తారు. ఎదిగి నోట్స్ ఆధారంగా ఇంకా పీకేస్తారు. టీనేజర్స్ గా ఫాస్టెస్ట్ పియానిస్టులుగా మారిపోతారు. ఇదంతా 1.13 నిమిషాల్లో కలయో మాయో అన్నట్టుగా మెరుపు వేగంతో ముగిసిపోతుంది.    

కథలో కొస్తే, పేరెంట్స్ కేసీ, డేవిడ్ ల పరిచయం, వాళ్ళ మిత్రుడు కూడా వుంటాడు. ఇప్పటికి వివి లిండ్బర్గ్ అకాడెమీలో చేరిపోయి వుంటుంది. జూల్స్ కేమీ తోచక గడుపు తూంటుంది. వివి వచ్చే సంవత్సరం జులియర్డ్స్ కెళ్ళాలి కాబట్టి  ముందుగా ప్రిపేర్ అవుతోందని, రెండు నిమిషాలు వెనుక పుట్టిన దానివి నువ్వు కాస్తాగొచ్చనీ అంటాడు డేవిడ్. మిత్రుడు అందుకుని, భూమ్మీద 8 బిలియన్ల జనాభా వుందనీ, ప్రతీ వొక్కరూ స్పాట్ లైట్ లోకి వచ్చెయ్యాలనుకుంటారనీ, కానీ ఇన్ స్టా గ్రామ్ జనరేషన్ తెలుసుకోవాల్సిందేమిటంటే, లాంగ్ టర్మ్ కెరియర్ ఆప్షన్స్ గురించి ఆలోచించడమనీ అంటాడు. జూల్స్ విన్పించుకోదు. సరే, ఆకాడెమీలో చేరుదువు గానిలే అంటాడు డేవిడ్. డేవిడ్, కేసీలు యూరప్ టూర్ వెళ్ళే ఆలోచనతో వుంటారు. 

జూల్స్ ని అకాడెమీలో చేర్పిస్తాడు డేవిడ్. కారులో వస్తున్నప్పుడు జూల్స్ విచారంగా వుంటుంది. దూరంగా కొండలు కన్పిస్తాయి, దగ్గర్లో ఇళ్ళు కన్పిస్తాయి. క్యాంపస్ చేరుకుంటారు. అక్కడ వీళ్ళని చూసుకోకుండా వివి వెళ్ళి బాయ్ ఫ్రెండ్ మాక్స్ ని హగ్ చేసుకుంటుంది. ఇది చూసి డేవిడ్ - ఈ యంగ్ లవ్ ఫాదర్స్ కి పగలే పీడకలలురా బాబూ అనుకుంటాడు. జూల్స్ కి ఆత్మవిశ్వాసం కల్పిస్తూ ధైర్య వచనాలు చెప్తాడు. 

                              4

        ఇక్కడ్నుంచీ జూల్స్ అకాడెమీ జీవితం ప్రారంభమవుతుంది. వివి సాదరంగా చూస్తుంది. అకాడెమీలో ఆరువారాల క్రితం ఆత్మహత్య చేసుకున్న మోయిరా అనే స్టూడెంట్ స్మృత్యర్ధం సభ జరుగుతుంది. మోయిరాకి నివాళిగా జులియర్డ్స్ కన్సర్ట్ లో మనం గెలుపొందాలని హెడ్ ప్రసంగిస్తుంది. క్లాసులు జరుగుతాయి. క్లోక్ రూంలో కింద ఎవరో నోట్ బుక్ పడేసి పోతూంటే జూల్స్ తీసి చూస్తుంది. మాడిపోయిన వికృత సూర్యుడి బొమ్మ వేసిన పుస్తకం. అది మోయిరా షెల్ఫ్ లోంచి పడేసి వెళ్ళాడని అర్ధమవుతుంది. ఆ నోట్ బుక్ తెచ్చుకుని తన రూమ్ లో పెట్టుకుంటుంది. రూమ్ తలుపు మూసుకుని చీకటవుతుంది.      

    వివికి కస్క్, జూల్స్ కి రోజర్ టీచర్లుగా వుంటారు. ఈ డ్రగ్స్, డ్రింక్స్ జమానాలో కూడా నువ్వు నీ వర్క్ తో కమిటెడ్ గా వున్నావని ప్రశంసిస్తాడు రోజర్. కస్క్ దగ్గర పియానో ప్లే చేస్తున్నప్పుడు వివి వక్షస్థలాన్ని ఎక్స్ ఫోజ్ చేస్తూ వుంటుంది. జూల్స్ ని చూసి, పీస్ ఎందుకు ఛేంజ్ చేశావని అడుగుతాడు రోజర్. ఆమె సెయింట్ సీన్స్ 2 పీస్ ప్లే చేస్తూంటుంది. అది వివి ట్రై చేస్తున్న పీస్, అంత కష్టం కాదంటాడు. వివికి కస్క్ దీన్నే నేర్పుతున్నాడని అంటుంది. హెర్ హెమెడస్ కి కమిట్ కా, నీకు హెర్ హెమెడస్ ఆశీర్వచనాలందుతాయని అంటాడు రోజర్. 

    వివితో ఎడ మొహం పెడ మొహం గా వుంటుంది జూల్స్. వివి సెయింట్ సీన్స్ 2 పీస్ మీదే వుంటుంది. ఆమె అత్యంత స్పీడుగా ప్లే చేస్తూంటే రహస్యంగా గమనిస్తున్న జూల్స్ కి గుండె దడదడ కొట్టుకుంటుంది. వెళ్ళిపోయి తను కూడా అదే స్పీడుని ప్రయత్నిస్తుంది. 

    ప్లాట్ పాయింట్ 1 : ఎక్కడో డెవిల్స్ ట్రిల్ సోనాటా వాయిస్తున్నశబ్దం. దాని సృష్టికర్త టర్టినీ చిత్రపటాన్నే చూస్తుంది జూల్స్. టిక్ టిక్ టిక్ మని గడియారం ముళ్ళ శబ్దం. రూమ్ లోకి వచ్చి కిటికీ మూస్తుంది జూల్స్. నోట్ బుక్ తీస్తుంది. మొదటి పేజీలో వాక్యాల్ని చదువుతుంది - అంధకారంలో నన్ను వెతుక్కునే వాళ్ళకి అమరమైన ఖ్యాతి లభిస్తుంది - అని వుంటుంది. అనుసరించాల్సిన మార్గం ఈ పుస్తకంలో వుంది…1,2,3,4,5,6… అని వుంటుంది. మొదటి పాఠం ముందు పెట్టుకుని పియానో మీటుతూంటుంది. వివి టీచర్ కస్క్ ఇది గమనిస్తాడు. వివి పీస్ నే ప్లే చేస్తున్నావ్ కదూ అంటాడు. వివికి చెప్పొద్దు, చెప్తే నన్ను చంపేస్తుందని అంటుంది. నీ కాళ్ళు విరగ్గొడుతుందని అంటాడు కస్క్ (బిగినింగ్ సమాప్తం).

బిగినింగ్ వర్క్ షీట్ చూద్దాం : 

     టీనేజి పాత్రల ‘ఎదుగుదల’ కి సంబంధించిన చిత్రణలకి స్క్రీన్ ప్లే త్రీ యాక్ట్ స్ట్రక్చర్లో నాల్గు క్రియేటివ్ యాస్పెక్టులున్నాయి. మూమెంట్ ఇన్ టైం, లాంగ్ హాల్, బిగ్ ఈవెంట్, పెట్రి డిష్ అన్నవి. లాంగ్ హాల్ - అంటే సాగలాగే పద్ధతిలో - టీనేజి పాత్ర పరిణతి చెందే దిశగా చేసే ప్రయాణాన్నిసాగలాగుతూ, కొన్నేళ్ళ స్పాన్ లో చూపిస్తూ పోతారు. అంటే బాల్యం నుంచీ టీనేజీ మీదుగా ఇరవయ్యో పడిలోకి. ‘నాక్టర్న్’ ఈ లాంగ్ హాల్ కోవకి చెందుతుంది.

    ఎదుగుదల, స్వేచ్ఛ అనేవి గోథే ప్రతిపాదించిన టీనేజీ సమస్యలు. అంటే ఎలిమెంట్స్ లేదా మసాలా దినుసులు. టీనేజర్స్ ఎదుగుదల దృక్పథంతో వుంటే స్వేచ్ఛని వదులు కుంటారు. ఎదుగుదల కోసం ఏ వ్యాపకాన్ని కోరుకుంటారో దాని మీద వుంటారు. ఇది పాజిటివిజం. స్వేచ్ఛని కోరుకుంటే ఇక దేనీ మీదా మనసు లగ్నం చేయక, ఎదుగుదలని వదిలేసి, దొరికిన సొమ్ములతోనో, పేరెంట్స్ మీద ఆధారపడో బతికేస్తూంటారు. ఇది నెగెటివిజం. ఎదుగుదల కోరుకుంటే ‘లాంగ్ హాల్’ గా నిరంతర ప్రయాణంగా వుంటుంది. ‘నాక్టర్న్’ లో ఇది జూల్స్ పాత్రకి వర్తిస్తుంది. 

        పైన గమనించిన దీని బిగినింగ్ విభాగపు కథనంలో, బిగినింగ్ విభాగపు ప్రత్యేక బిజినెస్ అంతా కూడా వుంది నాల్గు టూల్స్ తో. 1. కథానేపథ్యపు ఏర్పాటు : ఇది వివితో పోటీపడుతున్న జూల్స్ మనస్తత్వం రూపంలో ఆవరించి వుంది. పుట్టినప్పుడు ఇద్దరూ కళాకారిణులు గానే పుట్టారు. పుట్టినపుడు అందరూ సమానంగానే పుడతారు. పెరుగుతున్నప్పుడు కొందరు వెనుకబడిపోతారు. దీనికి ఇంకొకరితో పోల్చి చూసుకోవడమే కారణం. పోల్చుకోవడమంటే తాము ఒకవేళ తక్కువేమోనని చెక్ చేసుకోవడం. చెక్ చేసుకోవడమంటే స్లిప్ అవడమే. ఒకసారి మనసు ఇక్కడ ఇలా స్లిప్ అయిందా, ఇక జీవితాంతం విజయం కోసం తంటాలే, పోరాటాలే.

జూల్స్ వూహ తెలిసే వయసుకొచ్చేటప్పటికి ఎక్కడో వివితో తనని పోల్చుకుని స్లిప్ అయి వుంటుంది. మనమిక్కడ తల్లిదండ్రుల పెంపకం జోలికి పోవడం లేదు. కథ ఇంకా క్లిష్టంగా మారుతుంది. ఇక అలా స్లిప్ అయి జారుడుబల్ల మీద జారిపోతూనే టీనేజి కొచ్చింది జూలు విదుల్చుకుని జూల్స్. అంటే కథలో చూపిస్తున్న పదిహేడేళ్ళ వయసుకి.      

(ఇద్దరూ కళాకారిణులుగా పుట్టినప్పుడు, కవలలైనప్పుడు, ఇద్దరూ కూడబలుక్కుని, ఒకే గోల్ పెట్టుకుని, ఆ గోల్ ని స్టేజి మీద ప్రదర్శిస్తూ, ఇద్దరూ విడివిడి పియానోల మీద, ఇద్దరూ ఒకే వేగంతో, వరస తప్పకుండా జుగల్ బందీగా, ఒకే పీస్ ప్రదర్శించి, సంభ్రమాశ్చర్యాల్లో ముంచెత్తుతూ, కవలలకే వన్నెఎందుకు తేకూడదు? కవలలుగా పుట్టినందుకు జన్మ రుణం తీర్చుకోవాలిగా? ఇదొక నీతి, ‘నాక్టర్న్’ నుంచి పుట్టే ఇంకో కథ రీతి).

1

      1 వ టూల్ కథా నేపథ్యపు ఏర్పాటు పై విధంగా జరిగాక, 2 వ టూల్ పాత్రల పరిచయాలు : కవలలుగా జన్మించడం. పుడుతూనే ఇద్దరూ పియానో మీద పడడం, పెరుగుతూ రాణించడం, టీనేజర్లుగా పియానో సాధకులవడం. పుట్టుక నుంచీ టీనేజీ వరకూ ఈ చిత్రణ ఒక అద్భుత దృశ్య మాలిక. దర్శకురాలు సోది చెప్పలేదు. ఒకదానివెంట ఒకటి కవలల సంగీత కాంక్ష తోనే వేగంగా మాంటెజెస్ వేసింది. ఇందులో తల్లిని చూపించలేదు, తండ్రినీ చూపించలేదు. మా అమ్మలు కదే, మా బొమ్మలు కదే అని మెచ్చుకుని ముద్దాడే పాత మూస చాదస్తాల్లేవ్. పాటేసుకుని పావుగంట సేపు చైల్డ్ హుడ్ బోరు నాన్సెన్స్ లేదు. కేవలం 1.13 నిమిషాల్లో కలయో మాయో అన్నంత వేగంగా సమ్మోహనపరుస్తూ ఒక పూల బాణం విసరడం. కవిత్వం తెలిస్తేనే ఇలాటి చిత్రీకరణలు సాధ్యమవుతాయి. అన్నట్టు కవిత్వం బిందువులో అనంతం చూపిస్తుంది. కొత్త దర్శకురాలు లిప్తపాటు కాలం పోయెటిక్ మాంటెజెస్ లో అనంతమే చూపించింది.

2

        తల్లిదండ్రులతో వాళ్ళ మిత్రుడితో బాటు జూల్స్ ని చూపిస్తూ, ఇప్పటి జూల్స్ ని పరిచయం చేశారు. ఇప్పుడామె చాలా మూడీగానూ విచారంగానూ వుంది. అకాడెమీలో చేరిపోయి రేపు జులియర్డ్స్ కెళ్ళబోతున్న వివి పట్ల అసహనంగానూ వుంది. అది బయటికి కనిపించని అసహనం. కథ చివరంటా సాగే తన అంతరంగాన్ని బయటపడనివ్వని పాత్రచిత్రణకి, ఇక్కడే ప్రారంభం జరిగింది. జరగాలి కూడా. అకాడెమీకి వెళ్లడానికి తొందరపాటు కూడదని తండ్రి మందలించడం, లాంగ్ టర్మ్ కెరియర్ ఆప్షన్ గురించి మిత్రుడు చెప్పడం. ఈ సీన్లో వివి అదృష్టం పట్ల జూల్స్ జెలసీతో వుందని ఎస్టాబ్లిష్ అయింది. గోథే ఎలిమెంట్స్ ప్రకారం, ప్రధాన పాత్ర పరిచయ ప్రక్రియలో, జీవితం పట్ల అస్థిర టీనేజీ మనస్తత్వ చిత్రణ ఈ బిగినింగ్ విభాగంలోనే జరగాలి. ఈ జానర్ మర్యాదలననుసారం టీనేజీ పాత్ర మానసికంగా అస్తిరత్వం లోంచి స్థిరత్వం లోకి ప్రయాణిస్తుంది కాబట్టి, ఈ కథా ప్రయాణాన్ని ఇక్కడ్నుంచే చూపించాలి. ఇదే ఇక్కడ జరిగింది. ఇక ఆమెని అకాడెమీలో చేర్పించడానికే నిర్ణయం తీసుకుంటూ సీను ముగుస్తుంది. 

    ఇలా ఒక్క సీన్లో పాత్రల పరిచయాల్నీ, వాటి స్థితి గతుల్నీ చూపించేశాక, ఇంకేవో కాలక్షేప సీన్లతో సాగదీయలేదు. అకాడెమీలో చేర్పించడానికి నిర్ణయించాక, కథనాన్ని లాజికల్ గా ముందుకి తీసికెళ్తూ, 3 వ టూల్ తీసుకుని ఇక అకాడెమీకి ప్రయాణమే. 3 వ టూల్ వచ్చేసి ఇక సమస్యకి దారితీసే పరిస్థితుల కల్పన గురించి వుంటుంది. అంటే ప్లాట్ పాయింట్ వన్లో వచ్చే కీలక ఘట్టానికి దారితీసే సిట్యుయేషన్స్ ని కల్పించడం.

ఇప్పుడు సమస్యకి దారితీసే పరిస్థితుల కల్పన మొదలు పెడుతున్నప్పుడు, పైన స్థాపించిన మానసిక స్థితితో ముందుకెళ్లాలి. ముందు కెళ్ళి నప్పుడు మానసిక ప్రపంచానికి భౌతిక ప్రపంచం చెక్ పెడుతూండాలి. ఎందుకు చెక్ పెట్టాలి? అజ్ఞానాన్ని, అపరిపక్వతని భౌతిక ప్రపంచం తిరస్కరిస్తుంది కాబట్టి. ఇంటర్వూలో వంకర సమాధానాలు చెప్తే లేచెళ్లి పొమ్మంటాడు కదా ఆఫీసర్? మానసిక ప్రపంచం స్పిరిచ్యువల్, భౌతిక ప్రపంచం మెటీరియల్. మెటీరియల్ గా ఏదైనా ఉనికిలోకి రావాలంటే ముందు ఆలోచన శుభ్రంగా వుండాలి. జూల్స్ కీదే లోపించించింది.

3

        జూల్స్ ఇలా అస్థిర మానసిక స్థితితో అకాడెమీకి ప్రయాణం కట్టినప్పుడు, దూరంగా కొండలు కన్పిస్తాయి, దగ్గర్లో ఇళ్ళు కన్పిస్తాయి. ఈ షాట్స్ ఎందుకు వేసిందా దర్శకురాలని ఆలోచిస్తే, ఒకటే అన్పిస్తుంది : మనమేం కోరుకుంటున్నా అది మనలోనే వుంటుంది, బయట ఎక్కడో వెతుక్కోనవసరం లేదు. దీనికి సింబాలిజంగానే ఇళ్ళు చూపించడం. ఇల్లనేది అన్నీ మనలోనే వున్న మన మానసిక లోకం. ఇల్లొదిలేసి అనవసరంగా దూరపు కొండల నునుపు చూసి పరుగులు పెడుతూంటాం. దీనికి సింబాలిజంగానే కొండల్ని చూపించడం. జూల్స్ కిదే వర్తిస్తోంది... ఇలాకాక ఎవరికైనా ఇంకేదైనా అర్ధమైతే మాకు తెలియజేయవచ్చు.

        ఈ సీనులో ఇంకోటుంటుంది. జూల్స్ కిటికీలోంచి చూస్తూ ప్రయాణిస్తూంటే ఎవరు డ్రైవ్ చేస్తున్నారో దర్శకురాలు చూపించదు. కారులో తండ్రి వుండొచ్చు, కానీ డ్రైవ్ చేస్తున్న అతణ్ణి చూపించదు. ఈ సీను జూల్స్ ఒక్కరిది. ఆమె భావసంచలనాలూ, అవతల చూపిస్తున్న దూరపు కొండలూ, దగ్గరి ఇళ్ళ సింబాలిజాలూ ప్రేక్షకులకి సింక్ అవాలంటే, తండ్రిని కూడా చూపిస్తూ, మాటలు పలికిస్తూ, సీనుని కలుషితం చేయకూడదని తెలుస్తోంది.

4

        జూల్స్ ని అకాడెమీ చేరుకున్నాక క్యాంపస్ లో ఇంకో డైనమిక్స్ చూపిస్తుంది దర్శకురాలు. జూల్స్ కారులో వెళ్తున్నప్పుడు కట్ చేసి, క్యాంపస్ బ్యాక్ డ్రాప్ లో ఆగివున్న కారు డోర్ తీసుకుని ఆమె హుషారుగా పరుగెట్టడాన్ని చూపిస్తుంది. ఇదేంటి, అంత డల్ గా వస్తున్న జూల్స్, ఇప్పుడింత హుషారుగా కారుదిగి పరుగెడుతోందేమిటని ఉలికిపాటుతో మనం చూస్తాం. పరుగెత్తడమే కాదు, అక్కడున్న స్టూడెంట్ ని గభాల్న వాటేసుకుంటుంది. వార్నీయబ్బ ఇదేంట్రా అని మాస్ ప్రేక్షకుడు అనుకుంటాడు. ఇప్పుడు ఆల్రెడీ అక్కడే వున్న తండ్రి డేవిడ్ ని, జూల్స్ నీ చూపిస్తుంది దర్శకురాలు. ఇప్పుడు డేవిడ్ పాయింటాఫ్ వ్యూలో బాయ్ ఫ్రెండ్ ని హగ్ చేసుకుంటున్న వివిని చూపిస్తుంది దర్శకురాలు...థ్రిల్లింగ్ ఎక్స్ పీరియెన్స్. డైనమిక్స్ అంటే తారుమారు చేసి చూపించడం. క్రియేటివిటీ అంటే సమయస్ఫూర్తితో కూడిన డైనమిక్స్. సీనంటే కథకి చైతన్యం. సీనంటే ప్రశ్న రేకెత్తించి జవాబు చూపించడం. సీనంటే బ్రహ్మ ముహూర్తంలో లేచి రాయడం కాదు, తదేక ధ్యానంతో చూసేలా చేయడం. సీనంటే సోది చెప్పడం కాదు, నాల్గు సీన్లలో చూపించే విషయాన్ని ఒక్క సీనులో చూపించెయ్యడం. సీనంటే బడ్జెట్ ని ఆదా చేయడం. సీనంటే పాత్రల గురించి కొత్త సమాచారమివ్వడం లేదా కథని ముందుకి తీసికెళ్లే కొత్త పాయింటుని ప్రేక్షకులకి అందించడం. ఈ సీనులో ఆల్రెడీ అకాడెమీలో వున్న వివి, బాయ్ ఫ్రెండ్ తో ప్రేమాయణంలో వుందని పాత్ర గురించి కొత్త విషయం  చెప్పేసింది దర్శకురాలు. ఇది మన మేకర్లకి వివరిస్తే అర్ధమవుతుందా? ఎవ్వరికీ అర్ధం కాదు. వాళ్ళ మైండ్ లో వుండేదే అర్ధమవుతుంది. కానీ మాస్ ప్రేక్షకులకి  అర్ధమైపోతుంది. కళాత్మకత అంటే అద్భుత కళాఖండాల్లో వుండేదే కాదు, ఇలాటి రెగ్యులర్ సినిమాల్లోనూ సింపుల్ గా వుంటుంది. ఈ సింప్లిసిటీని కూడా ఫాలో కాకపోతే మేకింగులు వృధా.

5

        ఈ 3 వ టూల్ తో సమస్యకి దారితీసే పరిస్థితుల కల్పన కొనసాగుతోంది... రిజర్వుడు గా వుంటున్న జూల్స్ అకాడెమీ జీవితం చూపిస్తూ, వివికి ఆమె పట్ల వున్న సుహృద్భావాన్ని ఒక సీన్లో చూపిస్తుంది. సమస్యకి దారితీసే పరిస్థితుల కల్పనకి ఆత్మహత్య చేసుకున్న స్టూడెంట్ మోయిరా గురించి అవసరం. ఈమె గురించిన సభతో ఈ ప్రక్రియ పూర్తవుతుంది. ఈమెకి నివాళిగా జులియర్డ్స్ లో గెలుపొందాలన్న ప్రతిపాదన, జూల్స్ గోల్ కి ఒక గమ్యాన్ని అందించినట్టయ్యింది, ఇప్పుడు దీన్నెలా ఎదుర్కొంటుందన్న ప్రశ్న రేకెత్తిస్తూ.  

        ఇక క్లోక్ రూంలో జూల్స్ కి మోయిరా నోట్ బుక్ దొరకడంతో కథ లోతుల్లోకి వెళ్లింది. ప్రశ్నకి సమాధానమిక్కడ దొరికింది. ఇప్పుడు ఏమిటా నోట్ బుక్ క్లాసిక్ హార్రర్ లా అన్న మిస్టీరియస్ వాతావరణమేర్పడింది. దాన్ని రూంలోకి తెచ్చి పెట్టుకున్నప్పుడు తలుపు మూసుకుని చీకటవుతుంది. జూల్స్ తెలియకుండానే ఏదో అధో జగత్తులోకి అడుగు పెట్టినట్టు సింబాలిజంగా. కథ ముందుకెళ్తోంది. 

 వివికి కస్క్ ని, జూల్స్ కి రోజర్ ని టీచర్లుగా చూపిస్తున్నప్పుడు వివి ఎజెండా కూడా ఓపెనైంది. డ్రగ్స్ ని, డ్రింక్స్ ని దూరం పెట్టి కమిటెడ్ గా వున్నావని రోజర్, జూల్స్ కి కితాబునివ్వడం, జూల్స్ ఎదుగుదలకి అడ్డుపడే ‘స్వేచ్ఛ’ ని  ‘త్యాగం’ చేసుకున్నఆమె గోథే మార్గంలో పాత్ర చిత్రణకి అద్దం పడుతోంది. మరొవైపు వివిని చూస్తే, టాలెంటెడ్ అయిన వివి జులియర్డ్స్ కి ఎంపికవడానికి  కస్క్ కి వక్షస్థలాన్నిచూపిస్తూ ఎర వేస్తోందని తెలుస్తోంది. ఇలా జూల్సే కాదు, వివి కూడా ఒక వ్యూహంతో ముందుకెళ్తోందని విజువల్ గా చెప్పడం.

        ఇక వివి శిక్షణ పొందుతున్న సెయింట్ సీన్స్ 2 పీస్ ని జూల్స్ ప్లే ట్రై చేస్తూండడం, వివితో ఎడ మొహం పెడ మొహం గా వుండడం, వివి సెయింట్ సీన్స్ 2 పీస్ ని అత్యంత స్పీడుగా ప్లే చేస్తూంటే, రహస్యంగా గమనిస్తున్న జూల్స్ కి గుండె దడదడ కొట్టుకోవడం, వెళ్ళిపోయి తను కూడా అదే స్పీడుని ప్రయత్నించడం, సమస్యకి దారితీసే పరిస్థితుల కల్పనలో భాగాలే. ఇలా 3 వ టూల్ నిర్వహించాక, ఇక 4 వ టూల్- ఇవన్నీ, అంటే మొదటి మూడు టూల్స్ కి దోహదం చేసిన సీన్లని కూడేసి సమస్యని స్థాపించడం. ఈ సమస్య పరిష్కారానికొక గోల్ నివ్వడం. ఇదే ప్లాట్ పాయింట్ వన్ కీలక ఘట్టం.
ప్లాట్ పాయింట్ 1 : 

        డెవిల్స్ ట్రిల్ సోనాటా వినబడుతున్న నేపథ్యంలో జూల్స్, టర్టినీ చిత్రపటాన్నే చూడడం తీసుకోబోతున్న నిర్ణయానికి మొదటి మెట్టు. ఇప్పుడు టిక్ టిక్ టిక్ మంటున్న గడియారం ముళ్ళ శబ్దం. ఈ గడియారం శబ్దం ఈ కథలో ప్లాట్ డివైస్. ఇక్కడ్నించీ ఇది ప్లే అవడం మొదలవుతుంది. దీంతో జూల్స్ కి దొరికిన మోయీరా నోట్ బుక్ తో సంబంధముంటుంది. అదేమిటో తర్వాత తెలుస్తుంది. జూల్స్ రూంలో కొచ్చినప్పుడు సన్నగా గాలి వీస్తున్న సవ్వడి. ఏం చేస్తోందో ఆమెకే తెలీదు. అన్ కాన్షస్ గా కిటికీ మూసేస్తుంది. అలా చేసి మాయగాలిని తనతో బాటు గదిలో బంధించేసింది. ఆ మాయ నోట్ బుక్ తీస్తుంది. నల్లగా మాడిన సూర్యుడి వికృత రూపం అట్ట మీద. పేజీ తిప్పినప్పుడు కన్పించే వాక్యాలు -అంధకారంలో నన్ను వెతుక్కునే వాళ్ళకి అమరమైన ఖ్యాతి లభిస్తుంది - అని వుండడం ఎంతైనా ఆమె మెంటాలిటీని ఆకర్షించేదే. అనుసరించాల్సిన మార్గాన్ని సూచించే పాఠాలు 1,2,3,4,5,6 గా వుంటాయి. ఇక్కడాపి, ప్రారంభంలో జూల్స్ ఆత్మహత్యా దృశ్యాని కెళ్దాం -

1

ఒక ఆత్మహత్యా దృశ్యం. శాస్త్రీయ సంగీత కారుడు టర్టినీ బాణీ ‘డెవిల్స్ ట్రిల్ సోనాటా’ ని వయొలిన్ మీద మీటుతున్న జూల్స్, గడియారం ఆరుగంటలు కొట్టడంతో ఆపుతుంది. నింపాదిగా వెళ్ళి భవనం మీంచి దూకి ఆత్మహత్య చేసుకుంటుంది... 

        ఇక్కడ ‘డెవిల్స్ ట్రిల్ సోనాటా’ వినపడిందా? ఎందుకు వినిపించిందో ఇప్పుడు ప్లాట్ పాయింట్ వన్ సీనులో లో అర్ధమైందా? గడియారం ఆరు కొట్టగానే ఆమె ఆత్మహత్య చేసుకుందా? నోట్ బుక్ లో 1,2,3,4,5,6 పాఠాలకీ, ఆత్మహత్య చేసుకున్న ఆరు గంటలకీ ఏదో సంబంధముందని సందేహం వచ్చిందా? ఈ సందేహం ప్లాట్ పాయింట్ 2 దగ్గర తీరుతుంది. అప్పటి వరకూ ఓపిక పట్టాలి. ఈ నోట్ బుక్ తో తానెంత మోసపోయానో తెలుసుకున్న జూల్స్, ఇక ఆత్మహత్యే శరణ్య మనుకుందా? అంతేకదా, దెయ్యాన్ని నమ్మిన డాక్టర్ ఫాస్టస్ కి మరణమే కదా ప్రాప్తించింది? అలాటి మాయ నోట్ బుక్ తో జూల్స్ చేసుకున్నది ఫాస్టియన్ బార్గెయినే కదా? ఇక గడియారం ముళ్ళ శబ్దమెందుకో ఇప్పుడు తెలిసిపోయింది- ప్రారంభ ఆత్మహత్యా దృశ్యంతో తులనాత్మకంగా చూసుకున్నాక. ఆ ముళ్ళ శబ్దం ఆమె అంతిమ ఘడియలకి కౌంట్ డౌన్ అన్నమాట ...

2

      ఎప్పుడైనా కమింగ్ ఆఫ్ ఏజ్ జానర్లో పాత్ర తీసుకునే గోల్ మూర్ఖంగానే వుంటుంది. ఆ వయసులో జీవితమంటే ఏమిటో తెలీదు కాబట్టి. అందుకని పొరపాటున కూడా పాజిటివ్ గోల్ తీసుకోదు. అస్థిరత్వం లోంచి స్థిరత్వం వైపుకి అపరిపక్వ పాత్ర ప్రయాణం కాబట్టి.

ఈ ప్లాట్ పాయింట్ వన్లో నోట్ బుక్ ముందు పెట్టుకుని ప్రాక్టీసు ప్రారంభించేసింది. సమస్యకిదే పరిష్కారమని గోల్ తీసేసుకుంది. ఇక ప్లాట్ పాయింట్ వన్ కి చేరేటప్పటికి పాత్ర తీసుకునే గోల్ బలంగా వుండేందుకు నాల్గు గోల్ ఎలిమెంట్స్ వుంటాయి. 1. కోరిక, 2. పణం, 3. పరిణామాల హెచ్చరిక, 4. ఎమోషన్. ఈ నాల్గూ వుంటే కథ బలంగా ముందుకెళ్ళడానికి భరోసా. 

జూల్స్ గోల్ లో 1. కోరిక : వివిమీద పైచేయి సాధించడం, 2. పణం : జీవితాన్నెప్పుడో పణంగా పెట్టేసింది, 3. పరిణామాల హెచ్చరిక : ఆ మాయ నోట్ బుక్ తో పరిణామాలెలా వుంటాయో తెలుస్తూనే వుంది, 4. ఎమోషన్ : జీవితాన్నేపణంగా పెట్టి, వివి మీద గెలుపుకోసం తెగించి, మాయ నోట్ బుక్ తో మనసులో రగిలించుకున్న ప్రమాదకర రణరంగంతో - గోల్ కొట్టి తీరాల్సిందే, వెనుకడుగు వేసేది లేదు!

        ఇలా బిగినింగ్ విభాగం వర్క్ షీట్ పూర్తయింది. బిగినింగ్ విభాగం ముందు కథకి ఇంధనం లాంటిది. దీని సెటప్ లోపాలమయంగా వుంటే ముందు కథంతా బలహీనమే అవుతుంది. బిగినింగ్ విభాగాన్ని సెటప్ చేయడమే మిగతా కథకంటే కష్టమైన ప్రక్రియ. 4 టూల్సుల అల్లికతో సృజనాత్మక ప్రక్రియ.

( next : మిడిల్, ఎండ్ విభాగాలు)

 ―సికిందర్

 

991 : హాలీవుడ్ కమింగ్ ఆఫ్ ఏజ్ మూవీ రివ్యూ + స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు ఈ రోజు సాయంత్రం

...(మల్టీ టాస్కింగ్ మెడకి చుట్టుకుని బ్లాగు రెగ్యులారిటీ మీది కొచ్చింది...)

 రచన : దర్శకత్వం : జూ క్విర్క్ 
తారాగణం: సిడ్నీ స్వీనీ, మెడిసన్ ఐజ్మన్, జాక్స్ కొలిమన్, ఇవాన్ షా, జూలీ బెంజ్, బ్రాండన్ కీనర్ తదితరులు 
సంగీతం : గజెల్ ట్విన్, ఛాయాగ్రహణం : కార్మన్ కబనా, కూర్పు : ఆండ్రూ డెజెక్ 
బ్యానర్ : బ్లమ్ హౌస్ టెలివిజన్ 
విడుదల: అమెజాన్ స్టూడియో 
నిడివి : 90 నిమిషాలు
***

      కమింగ్ ఆఫ్ ఏజ్ మూవీస్ జానర్ హాలీవుడ్ లో పెద్ద మెయిన్ స్ట్రీమ్ బిజినెస్ మార్కెట్. ఏడాదికి యాభై వరకూ విడుదలవుతాయి. ఈ ఏడాది ఇప్పటి వరకూ 26 విడుదలయ్యాయి. వీటిలో రోమాంటిక్ కామెడీలు, రోమాంటిక్ డ్రామాలు, హార్రర్ లు, సైన్స్ ఫిక్షన్లు, హై స్కూల్ రోమాన్సులు, హై స్కూలు హార్రర్లు ఇలా అన్నిరకాల సబ్ జానర్లు వున్నాయి. 13 నుంచి 19 ఏళ్ల మధ్య టీనేజీ పాత్రల మూవీస్ ని కమింగ్ ఆఫ్ ఏజ్ మూవీస్ అంటారు. దీని గురించి సవివరమైన ఆర్టికల్స్ ఇటీవల బ్లాగులో ఇచ్చాం. ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి. దురదృష్టవశాత్తూ తెలుగు సినిమాలు ఈ జానర్ని గుర్తించి సొమ్ము చేసుకోవడం లేదు. అవే పాతికేళ్ళ వయసు పాత్రల డ్రై మార్కెట్ రోమాంటిక్ కామెడీలు, డ్రామాలు మాత్రమే పదేపదే తీస్తున్నారు. వీటిని కాస్త వాస్తవ జీవితాల్లోకొచ్చి, నేటి కెరియర్ ప్రభావిత రిలేషన్ షిప్స్ లో యువతీ యువకులెదుర్కొంటున్న వివిధ సమస్యల మీదనో, వికట ప్రేమల మీదనో ఫోకస్ పెట్టి రియలిస్టిక్ మూవీస్ తీసినా ఓ అర్ధం పర్ధం, బిజినెస్ మార్కెట్టు. 

    కమింగ్ ఆఫ్ ఏజ్ మూవీస్ ఏ సబ్ జానరైనా ప్రేమల గురించి కాదు, నేర్చుకోవడం గురించి. అప్పుడప్పుడే బయటి ప్రపంచంలో అడుగుపెట్టే 13-19 ఏజి గ్రూపుది టాలెంట్స్ వికసించే వయసు. అవి ఉక్కిరిబిక్కిరి చేస్తూంటాయి. వాటితో ఏదో తెలుసుకోవాలి, ఏదో చేయాలి, జీవితంలో ఏదో సాధించాలన్న తపనతో కూడిన సంఘర్షణ. ఈ సంక్షుభిత ప్రయాణంలో జీవితంలో తెలియనివెన్నో తెలుసుకోవాలని ప్రయత్నించడం, నేర్చుకోవడం వంటివి చేసి 19 కల్లా పరిపక్వ వ్యక్తిగా/వ్యక్తురాలిగా ఎదగడం. ఇలా కమింగ్ ఆఫ్ ఏజి మూవీస్ టీనేజర్లు నేర్చుకోవడం - ఎదగడం పాయింటు చుట్టూ వుంటాయి. దురదృష్టమేమిటంటే, తెలుగులో ఈ ఏజి గ్రూపు టీనేజర్లు తమ జీవితాలు కనిపించని, వాటికి దారి చూపని అవే రోమాంటిక్ కామెడీలూ డ్రామాలకి కనెక్ట్ కాలేక, తమకోసం సినిమాలు తీసే యంగ్ మేకర్లు లేని లోటుకి ఒక అసంతృప్త ప్రేక్షక సమూహాలుగా మిగిలిపోతున్నారు. ఈ సెగ్మెంట్ లో మార్కెట్ ని సొమ్ము చేసుకునే స్పృహ ఏ మేకర్లకీ వుండడం లేదు. అవే రోమాంటిక్ కామెడీలు తీస్తూ డ్రై మార్కెట్లో ఒకటే కుమ్మడం, ఫ్లాపవడం. ఈ కుమ్మడంలో చూద్దామన్నా ట్వెంటీ ప్లస్ వాళ్ళకి కూడా పనికొచ్చే రియలిస్టిక్ సరుకు కనిపించదు. ఇంకా మేకర్ల వాళ్ళ అమ్మా నాన్నల కాలం నాటి పురాతన సినిమాలే!

    హాలీవుడ్ కమింగ్ ఆఫ్ ఏజీ మూవీలు తమ ఈ టీన్ క్లయంట్స్ సముదాయాన్ని  గౌరవిస్తున్నాయి. ఏటా యాభయ్యేసి సినిమాలతో వాళ్ళ ఆర్తిని తీరుస్తున్నాయి. ఈ కోవలో తాజా విడుదల ‘నాక్టర్న్’ సాఫ్ట్ సైకో హార్రర్ రూపాన్ని సంతరించుకుంది. పువ్వుపుట్టగానే వికసించిన రెండు నైపుణ్యాల కథ. అనుకున్నది సాధించడానికి ఎంత దాకా పోతావ్? పోయే దమ్ముందా? లేక రాజీపడి టాలెంట్ ని చంపుకుంటావా? పోయే దమ్మున్నా అది పోగాలపు దమ్ము కాకుండా చూసుకోగలవా? ఇదీ ఈ కవల టీనేజీ సోదరీమణులతో కొత్త దర్శకురాలి పాయింటు.

కథ 

    జూలియెట్ (జూల్స్- సిడ్నీ స్వీనీ), వివియన్ (వివి- మెడిసన్ ఐజ్మన్) లిద్దరూ టీనేజీ కవలలు. వివి రెండు నిమిషాలు పుట్టింది. కేసీ (జూలీ బెంజ్), డేవిడ్ (బ్రాండన్ కీనర్) లు తల్లిదండ్రులు. చిన్నప్పట్నుంచీ జూల్స్, వివిలు క్లాసికల్ పియానో సంగీతానికి జీవితాన్నితాకట్టు పెట్టేశారు. జూల్స్ కంటే వివికి టాలెంట్ ఎక్కువ. టీనేజర్లుగా మ్యూజిక్ అకాడెమీలో చేరతారు. జూలీకి సిగ్గెక్కువ, తడబడుతూ వుంటుంది. వివికి తెగువ ఎక్కువ. దూసుకుపోతుంది. టాలెంట్ ఒక్కటే చాలదని ప్రపంచ పోకడ అర్ధం జేసుకుని, అప్పుడే అకాడెమీలో బాయ్ ఫ్రెండ్ గా మాక్స్ (జాక్స్ కొలిమన్) ని పట్టేస్తుంది. తను ఉన్నత స్థాయి జులియర్డ్స్ లో పాల్గొనే అవకాశం పొందడానికి మ్యూజిక్ టీచర్ డాక్టర్ హెన్రీ కస్క్ (ఇవాన్ షా) ని లైంగికంగా లొంగ దీసుకుంటుంది. తాగుతుంది, పార్టీలు చేసుకుంటుంది. 

    ఇవేవీ చేయలేని జూల్స్ కుములుతూంటుంది. తన మ్యూజిక్ టీచర్ రోజర్ (జాన్ రోథ్మన్) చెప్పే నిదానమే ప్రధానం మాటలు నచ్చవు. వివి మీద ఈర్ష్యపుట్టి ఎలాగైనా ఆమెని బీట్ చేయాలనుకుని అహర్నిశలూ పియానో పాఠాల మీద వుంటుంది. ఇంతలో జులియర్డ్స్ లో పాల్గొనేందుకు వివి ఎంపికై పోతుంది. దీంతో జూల్స్ కి మతిపోతుంది. 

    వీళ్ళు అకాడెమీలో చేరే  ఆరు వారాల ముందు మోయిరా అనే స్టూడెంట్ ఆత్మహత్య చేసుకుంటుంది. ఆమె రాసిన నోట్ బుక్ జూల్స్ కి దొరుకుతుంది. అందులో మోయిరా గీసిన భయానక రేఖా చిత్రాలు, అర్ధం గాని భాషా వుంటాయి. జూల్స్ కిది థియరీ బుక్ లా కన్పిస్తుంది. దీంతో తిరుగుండదనుకుంటుంది. దాన్ని అనుసరిస్తూ పియానో ప్రాక్టీసు చేస్తూ, తననేదో ఆవహించినట్టు ట్రాన్స్ లోకెళ్లి పోతూంటుంది...

     ఏమిటీ ఈ నోట్ బుక్? వివి మీద పైచేయి కిది తోడ్పడిందా? దీంతో ఎదురైన  విపరిణామాలేమిటి? జూల్స్  ఏ జీవిత పాఠం నేర్చుకుంది? దాని ఫలితంగా చివరికి ఏం పొందింది? ఇదీ మిగతా కథ...

సిడ్నీ స్వీనీ సీన్ 

    ఇది పూర్తిగా జూల్స్ పాత్ర కథ. పాత్ర ఎజెండానే డ్రైవ్ చేసే పాత్ర ప్రయాణం. ఆమె దృక్కోణంలో మనం చూస్తూంటాం. ఈ పాత్ర నటించిన సిడ్నీ స్వీనీ లేని సీనంటూ లేదు. 23 ఏళ్లకే పన్నెండు సినిమాలు నటించింది. తన పాత్రలకి బయోగ్రఫీలు తయారు చేయించుకుంటుంది. పాత్ర శిశువుగా పుట్టినప్పట్నుంచీ స్క్రిప్టులో మొదటి పేజీ కొచ్చేవరకూ ఆఫ్ స్క్రీన్ జీవితాన్ని రాయించుకుని, ఆ మూలాల్నుంచీ పాత్రని పట్టుకుని నటిస్తుంది. దటీజ్ గ్రేట్. అందుకే పాత్రలా వుంది, రిపీటయ్యే ఇన్ఫీరియారిటీ కాంప్లెక్స్ తాలూకు ఉచ్ఛ్వాస నిశ్వాసలతో, గుండె దడలతో, చేతివేళ్ళ వణుకుడుతో. మైక్రోలెవెల్ పాత్రచిత్రణకి మైక్రోలెవెల్ నటన. ఆమె డార్క్ మైండ్ లో గూడుకట్టుకున్న ఆలోచనలకి మొహం అద్దంలా. నోట్ బుక్ లోని డెవిల్స్ గైడెన్స్ జులియర్డ్స్ కి ఎంపికవ్వాలన్న ఏకైక గోల్ కోసమే తప్ప, సైకోగా మారిపోయి అల్లకల్లోలం సృష్టించాడానికి కాదు. గుంభనంగా తన గోల్ ని తను సైలెంట్ గా నెరవేర్చుకునే ఎజెండా. ఆ బుక్ వల్ల ట్రాన్స్ లో కెళ్ళిపోయి చిత్తభ్రమలకి లోనయ్యే షాకింగ్ సన్నివేశాలు కూడా మనకి తప్ప చుట్టూవున్న పాత్రలకి అర్ధం గావు. కేవలం మనకి జాలి పుట్టిస్తుందే తప్ప కథలో మరెవ్వరికీ కాదు. చివరికి ఆమె ఏం చేసిందో, ఎందుకు చేసిందో మనకి తప్ప పాత్రలకి కూడా తెలియని నిష్క్రమణ అసంపూర్ణంగా వున్న నోట్ బుక్ లో లిఖిస్తుంది. అదెవరూ తెలుసుకునే అవకాశం లేదు, మనం తప్ప. సిడ్నీ స్వీనీ ఈ పాత్రతో చాలా కాలం గుర్తుండి పోతుంది.

వివిగా మెడ్సన్ ఐజ్మన్ ఎక్స్ ట్రోవర్ట్ క్యారక్టర్ అయిప్పటికీ కవల జూల్స్ రహస్య ఎజెండా వల్ల కలల్ని భగ్నం చేసుకుని, హూందాగా ఓటమినొప్పుకుని తప్పుకునే కాంట్రాస్ట్ పాత్రలో వైబ్రంట్ గా కన్పిస్తుంది. తల్లిదండ్రుల పాత్రల్లో జూలీ బెంజ్, బ్రాండన్ కీనర్ లు డీసెంట్ గా వుంటారు. అయితే కూతుళ్ల మధ్య ఏం జరుగుతోందో, ప్రత్యేకించి చిన్నప్పట్నుంచీ స్ట్రగుల్ చేస్తున్న జూల్స్ గురించి అన్నేళ్లూ తెలుసుకోనే లేదా? ఇదొక అడ్డుపడే లోపం. మ్యూజిక్ టీచర్స్ గా ఇవాన్ షా, జాన్ రోథ్మన్ లకి కూడా కథకి తోడ్పడే మంచి పాత్ర చిత్రణలున్నాయి. టీచర్స్ గా వాళ్ళ డొల్లతనాన్ని సిడ్నీ స్వీన్ కడిగి పారేసే రెండు సన్నివేశాలు బలమైనవి. తక్కువ పాత్రలతో ఎక్కువ కథాబలమున్న మేకింగ్ ఇది.  

        కొత్త దర్శకురాలు జూ క్విర్క్ డ్రమెటిక్ గా, టెక్నికల్ గా ఎంత కళాత్మక చిత్రణ చేసి, కొత్త క్రియేటివ్ ఆలోచనలు రేకెత్తించిదో రేపు సమగ్ర స్క్రీన్ ప్లే సంగతుల్లో చూద్దాం.

―సికిందర్  

990 : సందేహాలు- సమాధానాలు

 

       Q : ‘ఒరేయ్ బుజ్జిగా’, ‘కలర్ ఫోటో’ వంటి సినిమాల రివ్యూస్ ఇవ్వొచ్చుగా, సంక్షిప్తంగానైనా?
―ఎపి, అసోసియేట్
       A : ఇలాటివి చూసి చూసి రాసి రాసి వున్నాం. ఇంకా ఇలాటివి చూస్తే రాయ బుద్ధిగావడం లేదు, ఏం చేద్దాం. ఇవి చూసి మీరైనా నేర్చుకునేదేమిటి? నిర్మాణమా, కథాకథనాలా, మార్కెట్ - క్రియేటివ్ యాస్పెక్ట్సా? ఏం నేర్చుకుంటారు. మీరే నేర్పగల స్థాయిలో వుంటారు. కాబట్టి ఏదైనా రవంత నేర్చుకోదగ్గ సినిమాలుంటే వాటి గురించి చెప్పుకోవడం బెటర్. సినిమా లవర్స్ ప్రతీ సినిమా చూస్తూ కాలక్షేపం చేస్తారు. సినిమా మేకర్స్ ప్రతీ సినిమా చూడరు, మాట్లాడరు. 

     Q : నావి రెండు ప్రశ్నలు. 1. ఈ రోజే (అక్టోబరు 24) ‘ఆహా’ ఓటిటి లో రిలీజ్ అయిన ‘కలర్ ఫోటో’ సినిమా చూశాను. అయితే సినిమాలో ఓ చోట హీరో పాత్ర 'నేను కథానాయకుడుని కాదు, కథా వస్తువుని మాత్రమే’ అని డైలాగ్ చెబుతాడు. మరి వాళ్ళు తెలిసి అలా డైలాగ్ వాడారో లేక తెలియకుండా చెప్పించారో గానీ, సినిమా మాత్రం మిడిల్ మటాష్ స్క్రీన్ ప్లే అయిపోయింది. అసలు ఈ కథానాయకుడు, కథావస్తువు ఏమిటో వివరించగలరు. 

    2. ప్రేమ సినిమాలలో ఎంత చెత్త సినిమా అయినా కూడా లవర్స్ కలుసుకోవడం, ప్రేమలో పడటం, ఆ తర్వాత విడిపోవడం, మళ్లీ కలుసుకోవడం ఉంటుంది. నిజానికి ఇంటర్వల్ కి వాళ్ళు  ప్రేమలో పడ్డాక, వాళ్ళ ప్రేమకు ఏదో అడ్డంకి వస్తుంది. కానీ ‘కలర్ ఫోటో’ సినిమా లో ఇంటర్వల్ టైమ్ కు హీరో హీరోయిన్ల ప్రేమ స్టార్ట్ అయింది. మళ్ళీ సెకండ్ హాఫ్ సగానికి పైగా ప్రేమించుకోవడానికే సరిపోయింది. వాళ్ల మధ్య సమస్య వచ్చేసరికి క్లయిమాక్స్ వచ్చేసింది. స్ట్రక్చర్ ఫాలో అవకపోతే ఇంత దారుణంగా ఉంటుంది వ్యవహారం. కొంచెం ప్రేమకథ సినిమాలకు స్ట్రక్చర్ ఎలా ఉంటుంది అన్నది వివరించండి.       
―విడి, అసోసియేట్
    A : 1. ‘నేను కథానాయకుడుని కాదు, కథా వస్తువుని మాత్రమే’ అనేది గొప్ప గ్రౌండ్ బ్రేకింగ్, చారిత్రాత్మక డైలాగు అనాలి. దీనర్ధం తెలిసే వాడారా లేదా అనేది దర్శకుణ్ణే అడగాలి. తెలిసి వాడి వుంటే, ఇలా సినిమా తీస్తే ఏమవుతుందో తెలిసే తీసి వుండాలి. దీనర్ధం ఏమిటయ్యా అని నిర్మాతే గనుక అడిగి వుంటే, ఆ నిర్మాతకి దర్శకుడు పూర్తి నిజం చెప్పేసి వుంటే, ఈ సినిమా తీయడం మానేసి పెట్టుబడి భద్రపర్చుకునే వాళ్లేమో. ‘నేను కథానాయకుణ్ణి’ అంటే కథకి నాయకుడు. అంటే కథని తాను నడిపే యాక్టివ్ క్యారక్టర్. ‘నేను కథావస్తువుని’ అంటే, తనే కథ, లేదా కథావస్తువు. అంటే కథే/కథావస్తువే తనని నడిపిస్తుంది. అంటే బస్సుని డ్రైవర్ నడిపినట్టు గాక, బస్సే వచ్చేసి డ్రైవర్ ని నడిపినట్టు ఇలాటి సినిమాలు తీసి ప్రేక్షకుల మీద రుద్దుతున్నారు. అంటే కథావస్తువు లేదా కథ నడిపినట్టూ నడుచుకునే పాసివ్ క్యారక్టరన్న మాట తను. ‘నేను కథానాయకుణ్ణి’ అంటే అది కథవుతుంది. ‘నేను కథావస్తువుని’ అంటే గాథ అవుతుంది. కమర్షియల్ సినిమాలకి గాథలు పనికి రావని చాలాసార్లు చెప్పుకున్నాం. అయినా కథకీ గాథకీ తేడా తెలీక తీసి ఫ్లాప్ చేస్తూనే వుంటారు. ఈ సినిమాలో హీరో కథావస్తువుని అనడం, దీనికి తగ్గట్టే స్క్రీన్ ప్లే మిడిల్ మటాష్ గా వుండడమూ సరిపోయాయి గాథ లక్షణాలకి. కంగ్రాట్స్ చెపుదాం.

     2. ఏ జానర్ సినిమాకైనా స్ట్రక్చరొకటే. బిగినింగ్- మిడిల్- ఎండ్ విభాగాలు, వాటి నియమిత నిష్పత్తులు, వాటిలో జరిగే బిజినెస్సులతో కూడిన త్రీయాక్ట్ స్ట్రక్చర్. నిష్పత్తులు గల్లంతయితే మిడిల్ మటాషులు, మటన్ షాపులు, కైమా కొట్టించుకున్న దర్శకుల జీవితాలు. ఈ మిడిల్ మటాషులెప్పట్నించి ప్రారంభమయ్యాయో తెలుసా? 2000 సంవత్సరం నుంచీ రచయితల్ని మూల కూర్చోబెడుతూ, ‘కథ-మాటలు-స్క్రీన్ ప్లే- దర్శకత్వం’ అని తామేనంటూ సినిమా గురించి తెలియని కొత్తకొత్త దర్శకులు- యూత్ సినిమాలంటూ ప్రారంభించిన ‘లైటర్ వీన్’ అనే బలహీన ప్రేమ సినిమాల ‘ట్రెండ్’ తో. రచయితల్ని మూల కూర్చోబెట్టాక ఇక మిడిల్ మటాషులే మటాషులు ఈ 2020 వరకూ. 2000 కి పూర్వం మిడిల్ మటాషుల్లేవు. 

        ప్రేమ సినిమాల స్ట్రక్చర్ అంటూ ప్రత్యేకంగా ఏమీ వుండదు. పైన చెప్పుకున్నట్టు అన్ని జానర్లకీ ఒకే త్రీయాక్ట్ స్ట్రక్చర్. జానర్ ని బట్టి స్ట్రక్చర్ మారేది కాదు. జీవితాల్ని బట్టి మనిషి బ్రెయిన్ స్ట్రక్చర్ మారుతుందా? అదే కాన్షస్ మైండ్, అదే సబ్ కాన్షస్ మైండ్, వీటితో ఆడుకునే అదే ఇగో - ఇదీ మనిషి బ్రెయిన్ స్ట్రక్చర్. మనిషి బ్రెయిన్ స్ట్రక్చర్ లోంచి ఏర్పాటయిందే వెండి తెరమీద స్క్రీన్ ప్లే స్ట్రక్చర్. అప్పుడే మనిషి బ్రెయిన్ చక్కగా కనెక్ట్ అవగల్గుతుంది. మనిషి బ్రెయిన్ లాగే కథల స్ట్రక్చర్ శాశ్వతం, సార్వజనీనం. సినిమా కథలనే కాదు, ఇంకే రూపంలో కథకైనా ఇదే స్ట్రక్చర్. ఆధ్యాత్మికంగా ప్రపంచ పురాణాల్లోంచి, జానపదాల్లోంచీ వచ్చిన స్ట్రక్చర్. ఇందుకే స్ట్రక్చర్ గురించి మనమింత పట్టుబట్టేది.

    ఇక ఈ స్ట్రక్చర్ కి లోబడి ఏ జానర్ కా కథనం, జానర్ మర్యాదలు వుంటాయి.  రోమాన్స్ జానర్లో రోమాంటిక్ కామెడీ సబ్ జానర్ కథనం, జానర్ మర్యాదలు వేరు; రోమాంటిక్ డ్రామా సబ్ జానర్ కథనం, జానర్ మర్యాదలు వేరు. వీటి గురించి విపులంగా ‘రోమాంటిక్ కామిడేడ్పులు’ అన్న వ్యాసం వుంది బ్లాగులో. 

    Q : నేను డైరెక్షన్ డిపార్ట్ మెంట్ ని. నా ఫ్యూచర్ గోల్ దర్శకుడిని కావడమే. నేను ఒక కథ మొదలు పెడతాను. అది పూర్తి చేయకుండా ఇంకొకటి మొదలు పెడతాను. ఇలా చాలా కథలు మొదలు పెట్టి పూర్తి చేయలేక పోతున్నాను. మీరు ప్రొడక్టివిటీ గురించి పెట్టిన పోస్టు చదివాను. అందులో నా సమస్య తీరలేదు. ఏం చేయమంటారో వచ్చే ఆదివారం చెప్పండి.
―రెడ్డి కెఎస్
        A : చాలా పెద్దగా రాసిన ప్రశ్నని తగ్గించాం. కథ రాయడం గురించి చెప్పమంటే చెప్పవచ్చు గానీ, కథలు పూర్తి చేయలేక పోతున్నమీ వ్యక్తిగత క్రమశిక్షణకి సంబంధించిన సమస్యని వ్యక్తిత్వ వికాస నిపుణుల ముందు పెట్టాలేమో ఆలోచించండి. దర్శకుడు కావాలన్న మీ గోల్ పట్ల మీకు నిబద్ధత లేదేమో, వున్నానిలకడతనం లేదేమో. ఇలా మానసిక కారణాలుండవచ్చు. రాత సమస్యగా కథ పూర్తి చేయడంలో వచ్చే ఇబ్బందులు, వాటి పరిష్కారాల గురించయితే చెప్పొచ్చు. ఈ రాత సమస్య మీకుందేమో చెక్ చేసుకోండి. పూర్తి స్థాయిలో సినాప్సిస్ లేదా ఔట్ లైన్ ముందుగా సిద్ధం చేసుకోక పోతే, రాస్తున్న కథ ముందుకు కదలక పోవచ్చు. అప్పుడు ఈ కథ లాభం లేదని మధ్యలో ఆపేసి ఇంకో కథ మొదలెట్ట వచ్చు. అదీ ముందుకు కదలక ఆపేసి ఇంకోటి మొదలెట్టొచ్చు. ఇలా సాగుతూనే వుంటుంది. ముందు ప్లాను వేసుకోకుండా ఇల్లు కట్టగలరా?   

    ఇదే మీ సమస్య అయితే ఇలా చేయాలి : ముందుగా కథ అనుకోకూడదు, చిన్న ఐడియా తీసుకోవాలి. ఏం ఐడియా తీసుకోవాలా అని ఐడియా కోసం షాపింగ్ చేయవద్దు. అయిడియా మీరు చూస్తున్న, చదువుతున్న, వింటున్న వాటిలోంచి యాదృచ్ఛికంగా మీకు స్ఫురించాలి. అప్పుడే ఒరిజినల్  అయిడియా అవుతుంది, ఉత్సాహం పెరుగుతుంది. 

    ఉదాహరణకి ఇటీవల ఒక ఉత్తరాది రాష్ట్రంలో ఒక పెద్ద గ్యాంగ్ స్టర్ ఎన్ కౌంటర్, దీనికి పూర్వం ఇంకో రాష్ట్రంలో ఇంకో పెద్ద గ్యాంగ్ స్టర్ ఎన్ కౌంటర్ రెండూ గమనిస్తే ఒకటి అన్పించింది : ఈ గ్యాంగ్ స్టర్స్ బ్లడీ ఫూల్స్. ప్రభుత్వ యంత్రాంగంతో, రాజకీయ పక్షంతో సంబంధాలు పెట్టుకుని వాళ్ళకోసం తాము చేస్తూ, తమ కోసం వాళ్ళతో చేయించుకుంటూ ఎదురు లేదని విర్రవీగుతారు. తీరా ఇద్దరి బండారం బయటపడే రోజు వస్తుంది. ఎవిరీ మ్యాడ్ డాగ్ హేజ్ టు ఫేస్ అడ్వాన్సుడు డెత్ అన్నమాట. ఆ రోజు రాగానే అదే అధికార యంత్రాంగం, రాజకీయ పక్షం అరెస్ట్ చేసి తీసికెళ్లి ఎన్ కౌంటర్ చేసేసి పునీతమైపోతారు. కాబట్టి ఇలాటి ప్రతీ గ్యాంగ్ స్టర్ ఫూలిష్ గా తన భవిష్యత్ ఎన్ కౌంటర్ కి తనే బాట వేసుకుంటున్నాడని తెలుసుకోని ఒక బలిపశువు. ఈ నీతితో కొత్త గ్యాంగ్ స్టర్ కథ పుట్టవచ్చు.  

    ఇలా థ్రిల్లింగ్ ఐడియా స్ఫురిస్తే ఆపమన్నా ఆపలేరు. తర్వాత ఈ అయిడియాని రీసెర్చి చేయాలి. ఆ తర్వాత సినాప్సిస్ లేదా ఔట్ లైన్ స్ట్రక్చరల్ గా విభజించుకుని (బిగినింగ్- మిడిల్- ఎండ్) రాసుకోవాలి. అప్పుడు ఏం రాయాలో ఎలా రాయాలో పూర్తి బ్లూప్రింట్ చేతికొస్తుంది. దాంతో ఆర్డర్ వేసుకోవాలి. ఇక ఆగమన్న ఆగదు కథ. కాకపోతే ఏ ఆర్నెల్లకో ఒక సారి ఆవులిస్తూ వొళ్ళు విరుచుకుని లేచి పూర్తి చేయడానికి కూర్చోకూడదు. ఒకటే బండ గుర్తు : ప్రాక్టికల్ గా కథ ముందుకు కదలని రాత సమస్య వస్తోందంటే, వచ్చిన ఐడియాకి ప్రారంభ ముగింపుల సినాప్సిస్ లేదా ఔట్ లైన్ రాసుకోలేదనే, లేదా సరిగ్గా రాసుకోలేదనే అర్ధం.

       Q : సినిమా క్రియేటివిటీకి నేను కొన్ని పుస్తకాలు కొన్నాను. అర్ధం గావడం లేదు. బోరు కొడుతున్నాయి. వీటికంటే సినిమాలు చూసి నేర్చుకోవడమే బెటర్ అనుకుంటున్నాను. అర్ధమయ్యే మంచి స్క్రీన్ ప్లే పుస్తకాలు చెప్పండి.
―ఆర్ శ్రీనివాస్, అసిస్టెంట్
        A : సినిమాలు చూసి నేర్చుకోవడం కూడా ఒక పద్ధతి. అదొక స్కూలు. సొంత స్కూలు. ఇంకో పద్ధతి అకడెమిక్ స్కూలు. స్క్రీన్ ప్లే పుస్తకాలు సరదాగా చదువుకునే సినిమా కబుర్లు కావు. స్క్రీన్ ప్లే పుస్తకాలు అకడెమిక్ (విద్యా సంబంధమైన) పుస్తకాలు. ఈ స్కూలుతో ఆసక్తి లేకపోతే అకడెమిక్ పుస్తకాలు బోరే కొడతాయి. కానీ సినిమా క్రియేటివిటీకి అకడెమిక్స్ తో సంబంధముంది. అకడెమిక్స్ లేకుండా సినిమా క్రియేటివిటీ లేదు. కాబట్టి బోరు కొడుతున్నాయనే అభ్యంతరకర మాట మానెయ్యాలి. 

    పోతే, స్క్రీన్ ప్లే పుస్తకాలే కదాని ఏది పడితే అది చదవకూడదు. మార్కెట్ లో చాలాచాలా స్క్రీన్ ప్లే టాపిక్స్ తో పుస్తకాలు ఆకర్షిస్తూంటాయి. ‘150 స్క్రీన్ రైటింగ్ ఛాలెంజెస్’ అన్నాడు ఏమిటో చూద్దామని కొనేస్తే నెత్తినేసి కొట్టుకోవడమే. ‘ది హీరో విత్ ఏ థౌజండ్ ఫేసెస్’ అంటున్నాడు చదివేద్దామని చేజిక్కించుకుంటే నెత్తికింద తలగడ చేసుకుని నిద్రపోవడమే. చాలా మంది చేస్తున్న ఘోరమైన నేరాలు- అతి కిరాతకాలు ఇవే. 

    ముందు ఎలిమెంటరీ, తర్వాత హై స్కూలు, ఆ తర్వాత కాలేజీ, ఇంకా తర్వాత యూనివర్సిటీ పుస్తకాలన్నట్టు, ఈ క్రమ పద్ధతిలో ప్రోటోకాల్ పాటిస్తేనే పుస్తకాలు అర్ధమై లాభపడతారు. ముందుగా స్ట్రక్చర్ కి సంబంధించి బేసిక్స్ సులభంగా అర్ధమవడానికి సిడ్ ఫీల్డ్ ‘స్క్రీన్ ప్లే’ చదువుకోవాలి. రివ్యూలు రాయడానికి మనం బుద్ధిగా చేసిన మొట్టమొదటి పని ఇదే. దీని మీద పట్టు సాధించకపోతే ఇంకేదీ చదవక్కర్లేదు, అర్ధంగావు కూడా. అప్పుడు ఈ స్కూలులో స్క్రీన్ రైటర్ అవుదామన్న ఆలోచన ఇక మానెయ్యొచ్చు.

      తర్వాత ఐడియాని ఎలా నిర్మించాలన్న దాని గురించి ఎరిక్ బోర్క్  ‘ది ఐడియా’ అన్న పుస్తకం, దీని తర్వాత సినాప్సిస్ ఎలా రాయాలన్న దాని గురించి  scriptreaderpro.com అన్న వెబ్సైట్; ఇక ఆర్డర్ వేయడానికి జెన్నిఫర్ గ్రిసాంటీ ‘స్టోరీ లైన్’ అన్న పుస్తకం, ట్రీట్ మెంట్ రైటింగ్ కి studiobinder.com అన్న వెబ్సైట్ తీసుకోవచ్చు. 

    దీంతో స్క్రీన్ ప్లే స్ట్రక్చర్ అర్ధమవడం పూర్తవుతుంది. ఇది మన వరకు. హాలీవుడ్ లో డైలాగుల్ని కూడా కలుపుకుని స్క్రీన్ ప్లే అంటారు. ఈ స్ట్రక్చర్ అనేది అస్థిపంజరం. అస్థిపంజరం తయారీ అర్ధమైన తర్వాత, దీనికి రక్త మాంసాలద్దడానికి క్రియేటివిటీకి సంబంధించిన పుస్తకాల జోలికి పోవాలి. అప్పటివరకూ ఇప్పుడు చెప్పబోతున్న పుస్తకాల జోలికి పోకూడదు. పై అభ్యాసం లేకపోతే ఏమీ అర్ధంగావు. వీటిని ఈ వరస క్రమంలో చదవాలి : జాన్ ట్రూబీ ‘ది అనాటమీ ఆఫ్ స్టోరీ’, జెఫ్రీ కల్హాన్ ‘ది గైడ్ ఫర్ ఎవిరీ స్క్రీన్ రైటర్ - ఫ్రమ్ సినాప్సిస్ టు సబ్ ఫ్లాట్స్’, రాబర్ట్ మెక్ కీ ‘స్టోరీ’, థామస్ లెన్నన్ -రాబర్ట్ బెన్ గరాంట్ ‘రైటింగ్ మూవీస్ ఫర్ ఫన్ అండ్ ప్రాఫిట్’ అన్న పుస్తకాలు.

     దీంతో పూర్తి స్థాయి సమగ్ర స్క్రీన్ ప్లే విధానాన్ని స్వయంగా అర్ధం జేసుకోవడమో, నేర్చుకోవడమో పూర్తవుతుంది. అప్పుడే అడిషనల్ స్టడీస్ జోలికి పోవాలి. అంటే చేసే తప్పులు, పొరపాట్లు, వాటి పరిష్కారాలకి సిడ్ ఫీల్డ్ ‘ది స్క్రీన్ రైటర్స్ ప్రాబ్లం సాల్వర్’, విలియం అకర్స్ ‘యువర్ స్క్రీన్ ప్లే సక్స్’ మొదలైనవి. ఈ మొత్తం పుస్తకాల సెట్టుకి ఎనిమిది వేలు వరకూ పెట్టుకోవాలి.    

    అయితే ఎంత హాలీవుడ్ నుంచి స్ట్రక్చర్ తెలుసుకున్నా, దాన్ని తెలుగు సినిమాలకి కస్టమైజ్ చేసుకున్నప్పడే ప్రయోజనం. స్ట్రక్చర్ గురించి ఏం తెలుసుకుంటున్నా, దాన్ని తెలుగు సినిమాలకి ఎలా అన్వయించాలా అని ఆలోచించాలే తప్ప, ఉన్నదున్నట్టు హాలీవుడ్ ని దింపెయ్యకూడదు. దెబ్బతింటారు. సింపుల్ గా చెప్పాలంటే స్ట్రక్చర్ని తెలుగుకి కస్టమైజ్ చేసుకుని ఓన్ చేసుకోవాలి. ఇక్కడ క్రియేటివిటీకి పనిచెప్పాలి.  

    ఇలా పోస్ట్ గ్రాడ్యుయేట్లు అయిపోయాం కదాని మార్కెట్లో ఆకర్షించే ఇతర సవాలక్ష పుస్తకాల మీద పడకూడదు. పని చేసుకోవాలి. అవన్నీ చదువుకుంటూ కూర్చుంటే చదవడమే వ్యసనమై రాసే పని, తీసేపని మొదలెట్టలేరు. పుస్తకాలు పట్టుకుని తిరుగుతూ చర్చలు పెట్టుకుంటారు. పనికిరాని మ్యాడ్ మేధావి అయిపోతారు. ఇలాటి శాల్తీలున్నారు. ఈ ట్రాప్ లో పడకుండా అప్రమత్తంగా వుండాలి.

            ఇంతేగాకుండా, గొప్ప స్ట్రక్చరాశ్యులై పోయామని అభిప్రాయం కల్గించకూడదు. అందరూ స్ట్రక్చర్ స్కూల్లో వుండరు. సొంత స్కూళ్ళు వున్నాయి. వాటిదే హవా, వాటివే 90% ఫ్లాపులు. నేర్చుకున్న స్ట్రక్చర్ మీలోనే దాచుకుని, పనిలో ఉపయోగించుకుంటూ పోవాలి. డాంబికంగా స్ట్రక్చర్ అనో పచ్చిపులుసు అనో డిస్కషన్స్ లో అదరగొట్టే పని చేయకూడదు. రాబర్ట్ మెక్ కీ మాట గుర్తుంచుకోవాలి : విలుకాడు విలువిద్య నేర్చుకునే వరకే అందులో వుండే సాంకేతికాలు చర్చిస్తాడు. నేర్చుకున్న తర్వాత బాణాలేయడం దానికదే అలవాటైపోతుందే తప్ప, అందరి ముందూ నేర్చుకున్న శాస్త్రం వల్లె వేస్తూ బాణాలేయడు. ఆటోమేటిగ్గా వేసేస్తాడు. ఇది గుర్తు పెట్టుకోవాలి (మనమంటే ఈ బ్లాగులో రాయాలి కాబట్టి వివిధ భంగిమల్లో ఇలా శాస్త్రాభినయం చేస్తున్నాం, బయట నోర్మూసుకుని వుంటాం).      

    అప్పుడు వృత్తిలో స్థిరపడ్డాక, వృత్తి ప్రయాణంలో అప్డేట్ అవుతూ వుండడానికి, తీరిక దొరికినప్పుడు ఇతర సవాలక్ష పుస్తకాలు నవలల్లాగా చదువుకుంటూ వుంటే ఇబ్బంది లేదు. (‘ది నట్షెల్ టెక్నిక్’, ‘మేకింగ్ ఏ గుడ్ స్క్రిప్ట్ గ్రేట్’ వంటివెన్నో). స్క్రీన్ ప్లే పుస్తకాలనే కాదు, కెమెరా, ఎడిటింగ్, సౌండ్ మొదలైన సాంకేతికాలకి సంబంధించిన పుస్తకాలూ చదవొచ్చు. ఇంకా వెబ్సైట్స్ చూడొచ్చు. సినిమా రచనా సాహిత్యం ప్రపంచంలో ఒక్క హాలీవుడ్ నుంచే ఉత్పత్తి అవుతోంది. ఎందుకంటే ఇతర దేశాల్లో రాయడానికి స్ట్రక్చర్ వుండదు. ఆ సినిమాలు ఎక్కడికక్కడ సొంత స్కూలు సినిమాలు. వీటికి రచనా సాహిత్యం వుండదు. ఉదాహరణకి వరల్డ్ మూవీస్.

    కమర్షియల్ సినిమాలకి అంతర్జాతీయ మార్కెట్ గల భారీ పరిశ్రమ అయిన ఒక్క హాలీవుడ్ మాత్రమే సొంత స్కూళ్ళు పెట్టకోకుండా సార్వజనీన, సార్వకాలిక మన్నికగల స్ట్రక్చర్ సాహిత్యం (సినిమా రచనా సాహిత్యం) తోబాటు, వివిధ శాఖల టెక్నాలజీ సాహిత్యం -అంటే కెమెరా, ఎడిటింగ్, సౌండ్ వగైరా - అందించగలదు. ఎక్కడి ఫిలిమ్ స్కూల్లోనైనా కోర్సులుండేది స్ట్రక్చర్ సాహిత్యంతోనే. క్రియేటివ్ ఫీల్డు నిత్య అధ్యయనం ఫీల్డు. స్టిరపడ్డాం కదాని అప్డేట్ అవడం మానేస్తే అవుట్ డేటెడ్ అయిపోతారు.

―సికిందర్