రివ్యూ!

రచన- దర్శకత్వం : పరశురామ్

తారాగణం : అల్లు శిరీష్, లావణ్యా త్రిపాఠి, ప్రకాష్ రాజ్, రావురమేష్, తనికెళ్ళ భరణి, అలీ, ప్రగతి, సుమలత, హంసా నందిని, రవిప్రకాష్, రణధీర్ తదితరులు 

సంగీతం : ఎస్ ఎస్ తమన్, కెమరా : మణికంద 

బ్యానర్ : గీతా ఆర్ట్స్ , నిర్మాత : అల్లు అరవింద్ 

విడుదల : 5  ఆగస్టు, 2016

***

రెండేళ్ళ తర్వాత  తిరిగి అల్లు  శిరీష్  అదృష్టాన్ని పరీక్షించుకుంటూ యాక్షన్ సినిమాల ఫార్ములా దర్శకుడు పరశురాంతో పాత స్టయిల్ రొటీన్ ప్రేమ కథే  ప్రయత్నించి సేఫ్ అవుదామనుకున్నట్టుంది. సేఫ్ ప్రయత్నమనగానే ఇంకా పాత మూస ఫార్ములాలే ప్రయత్నించాలా అనేది  సీనియర్ నిర్మాత అల్లు అరవింద్ ఇష్టానికి వదిలేద్దాం. ఆయన అనుభవజ్ఞుడు. ఈ లెక్కన కాలంతో పాటు ముందు కెళ్ళని, ఇంకా  2000 నాటి తరహా సినిమాలే చూసే అభిరుచిగల ప్రేక్షకులకి ఇది కచ్చితంగా నచ్చి తీరాలి. అలాటి ప్రేక్షకులకోసమైనా తీసిన-

 ‘శ్రీరస్తు శుభమస్తు’ లో అసలేముందో చూద్దాం...

కథ 

      బాగా డబ్బున్న కృష్ణ మోహన్ ( ప్రకాష్ రాజ్) కొడుకు శిరీష్ ( అల్లు శిరీష్) కాశ్మీర్ టూర్ వెళ్లి అక్కడ ట్రెక్కింగ్ లో గాయపడ్డ అనన్య (లావణ్యా త్రిపాఠీ) ని చూడగానే ప్రేమిస్తాడు. ఆమె వైజాగ్ లో ఇంజనీరింగ్ చేస్తోందని తెలిసి వైజాగ్ వచ్చి ప్రేమ ప్రయత్నాలు ప్రారంభిస్తాడు.  తండ్రి కృష్ణ మోహన్ కి ఈ మధ్య తరగతి కుటుంబాలంటే పడదు. వాళ్ళు ఉన్నత కుటుంబాల్లో పెళ్లి సంబంధాలు చేసుకుని జీవితాలకి భద్రత చూసుకునే రకాలని మండిపాటు. ఈ అభిప్రాయంతోనే పెద్ద కొడుకు (రవిప్రకాష్) ప్రేమించి చేసుకున్న మధ్యతరగతి కోడలిని హీనంగా చూస్తాడు. ఈ నేపధ్యంలో శిరీష్ కూడా వచ్చేసి ఇలాటిదే అయిన తన ‘మధ్యతరగతి ప్రేమ’ గురించి చెప్పేసరికి ఇంకోసారి   కృష్ణ మోహన్ బుర్ర తిరిగిపోతుంది. ఆ మిడిల్ క్లాస్ అమ్మాయి నిన్ను ప్రేమించదు, నీ డబ్బు చూసి ప్రేమిస్తోందని అనేసరికి- అయితే నేను మిడిల్ క్లాస్ వాడిలానే ఆమెకి కన్పించి  ప్రేమిస్తుందో లేదో చూస్తా, ప్రేమించకపోతే నువ్వు చూసిన గొప్ప సంబంధమే చేసుకుంటా- అని ఛాలెంజి చేసి వెళ్ళిపోతాడు శిరీష్.

        కానీ అనన్య అసలు ఈ ప్రేమలంటే ఇష్టం లేనట్టే వుంటుంది. శిరీష్ ఉనికినే సహించదు. అతడి చేష్టలకి ఎంతసేపూ వెళ్ళగొట్టాలనే చూస్తూంటుంది. అంతగా డబ్బు లేని ఆమె తండ్రి జగన్నాథం (రావురమేష్), స్నేహితుడు రామనాథం (తనికెళ్ళ భరణి) చేస్తున్నఆర్ధిక సహాయంతో తను ఇంజనీరింగ్ చదువుకుని పైకి రావాలని కృషి చేస్తోంది. తనకి ఇంకో ఆసక్తి లేదు. అలాటి ఈమెనే కోడలిని చేసుకుంటానని సాక్షాత్తూ రామనాథమే  రావడంతో, ఏమీ అనలేని  నిస్సహాయ స్థితిలో పడుతుంది. శిరీష్ ని వదిలించుకుంటుంది.

        ఇలా దెబ్బ తిన్న శిరీష్ ఆమె ఇంట్లో చేరి ఆమె పెళ్లి కార్యక్రమాల్లో ఆమె మనసు మార్చే ప్రయత్నాలు ప్రారంభిస్తాడు. ఈ ప్రయత్నాల్లో ఎలా సఫలమయ్యా డనేది మిగతా కథ. 

ఎలా వుంది కథ 

     ముందు చెప్పుకున్నట్టు దశాబ్దంన్నర క్రితం, ఇంకా అంతకి ముందు కూడా వచ్చిన ఎన్నో -‘దిల్ వాలే దుల్హనియా లేజాయింగే’  టైపు రొటీన్ ఫార్ములా ప్రేమ సినిమాల్లాగే వుంది . పెళ్లవుతున్న హీరోయిన్ ఇంటికి హీరో వెళ్ళి తనవైపు ఆమెని తిప్పుకునే బాపతు సినిమాల కోవలోనే వుంది ఈ  కథ. ఈ కథలో  ట్రెండ్  దృష్టిలో పెట్టుకుని కొత్తదనం వైపు మళ్ళించేందుకు తగ్గ ఘట్టం ఒకటి అసంకల్పితంగా జొరబడ్డా, అది దృష్టికి రాలేదో, లేక అనుకున్న పాత మూసకే  కట్టుబడాలని  ఉద్దేశపూర్వకంగా  ఉపేక్షించారో తెలీదు (ఈ ఘట్టం గురించి తర్వాత స్క్రీన్ ప్లే సంగతుల్లో చెప్పుకుందాం) కానీ మొత్తంగా  చూస్తే, వాళ్ళ పాట్లేవో వాళ్ళు పడుతున్న నేటి కాలపు యువజంట ప్రేమ కథలో  మోరల్ పోలీసులుగా పెద్దలు  జోక్యం చేసుకుని-ప్రేమలూ పెళ్ళిళ్ళూ ఎప్పుడూ తమ ఆదుపులోనే వుండేట్టుగా  సంకెళ్ళు వేసే (సినిమా) పాలసీకి సమర్ధింపుగా, ఈ దర్శకుడు కూడా అందించిన మరో నీతి కథే తప్ప – యువతకి స్వేచ్ఛ గానీ, యూత్ అప్పీల్ గానీ ఇందులో కన్పించవు.

         ‘అహ నా పెళ్ళంటా’ లోనూ రాజేంద్రప్రసాద్ కి ఇలాగే తండ్రితో గొప్పా పేదా తేడాలతో సమస్య వచ్చి, పిసినారి కూతుర్ని పిసినారిగానే ప్రేమించి సొంతం  చేసుకుంటానని  బయల్దేరతాడు. ఈ వినోదభరిత కథలో పెద్దల జోక్యం గానీ, యువతని దృష్టిలో పెట్టుకుని వాళ్ళు పీకే క్లాసులుగానీ వుండవు- ఎందుకంటే ఇది కామెడీ కథ. కామెడీ జానర్లో అలాటి వాసనలు కుదరవు. మరి యూత్ లవ్ స్టోరీస్ లో జానర్ మర్యాదని భంగపర్చే  పెద్దల సిద్ధాంతాలు ఎలా పొసగుతాయి? ఈ మధ్యే ‘కళ్యాణ వైభోగమే’ లోనూ ఇదే పరిస్థితి. పోనీ ఫ్యామిలీ సినిమా అనుకున్నా పాత్రచిత్రణలు, వాటి మనస్తత్వాలు ఇంత అసహజంగా ఎందు కున్నాయి? ఏమైనా ఎలా వున్నా పాతదే చాలునని అల్లు అరవింద్ రాజీ పడ్డట్టుంది, తనకున్న  నెట్ వర్క్ తో  సినిమాని నిలబెట్టుకోవడం కష్టం కాదు కాబట్టి. 

ఎవరెలా చేశారు    సేమ్ టు సేమ్ అల్లు శిరీష్, మార్పేమీ లేదు. ఇంకా క్యారక్టర్  ప్రకారం గత ‘కొత్త జంట’ లో కొంత ట్రెండీ గానైనా  కన్పించాడు. ఇప్పుడు ఈ క్యారక్టర్ ప్రకారం, కథ ప్రకారమూ ట్రెండీ నెస్ కుదరక, పైగా గతంలో ఎందరో  హీరోలు ఇలాటి పాత్రలు నటించెయ్యడంతో పాత్రలో కూడా నవ్యత లేకుండా పోయింది. పాత్ర చిత్రణ సరిగ్గా లేకపోతే  నటన గురించి మాట్లాడుకోవడం కూడా  అప్రస్తుతమై పోతుంది. పాత్ర చిత్రణ సరీగ్గా ఉంటేనే ఎలా నటించాడని చెప్పుకునేందుకు విషయ ముంటుంది. 

        చిట్ట చివర్లో అల్లుశిరీష్ తండ్రి పాత్ర ప్రకాష్ రాజ్ తో అనే మాట- ఇంట్లో ఇంత కించ పడుతున్న వదినని చూస్తూ ఇంకో కోడలిని తీసుకు రాలేక వదిలేసి వచ్చానంటాడు. అంటే ఐదేళ్లుగా వదిన పరిస్థితి తన ఇంట్లో ఎలా వుందో ముందు తెలీదా? అసలు ఇలాటి తండ్రి వున్న ఇంట్లోకి ఇంకో మధ్య తరగతి అమ్మాయిని తీసుకువస్తానని ప్రపోజ్ చెయ్యడమే తప్పు. ఛాలెంజి చేసి ఆ ఆమ్మాయితోనే  వస్తానని చెప్పడం ఇంకా తప్పు. తను చెయ్యాల్సింది ముందు తండ్రి మనస్తత్వాన్ని మార్చడం, తద్వారా వదినకి గౌరవ ప్రదమైన స్థానాన్ని  కల్పించడం- ఆ తర్వాతే ప్రేమా గీమా!  

        పాత రోటీన్ కథలే అయినా, ఫ్యామిలీ కథంటూ ప్రచారం చేసినా- ఇలాటి లోటుపాట్లతో ఎలా చెలామణీ చేయగలరు. నిజ జీవితాల్లో తామెలా ఉంటారో, ఎలా వ్యవహరిస్తారో జనాలు ప్రతీ ఒక్కరికీ వాళ్ళ కుటుంబాల్లో అనుభవపూర్వకంగా తెలిసే వుంటుంది. వాళ్ళు పోల్చి చూసుకుంటే ఇలాటి కథలు- పాత్రలు  నిలబడతాయా?

        అల్లు శిరీష్ తన ఆకృతికి తగ్గట్టు నటించి మెప్పించాలంటే ఇలాటి మూస ఫార్ములా పాత్రలు తగవు. తన ఆకృతిని మరపించే యూత్ అప్పీల్ వున్న, స్పీడుతో  కూడుకున్న  ఇంకా క్రీజీ క్యారక్టర్స్  పోషించాల్సి వుంటుంది- తమిళంలో ధనుష్ లాగే. అంతే గానీ గ్లామర్ హీరోగానో, మాస్ హీరోగానో అయిపోదామంటే బాక్సాఫీసుతో అయ్యేపని కాదు.  

         ఇక లావణ్యా త్రిపాఠి పాపం సినిమా చిట్టచివరి వరకూ ఎక్కడా  యూత్ అప్పీల్  అనేదే లేకుండా, ప్రేమించనే ప్రేమించకుండా, ప్రేక్షకుల్ని అలరించే రోమాన్సే లేకుండా రుసరుసలాడే, చిటపటలాడే మొనాటనీతో విసిగించేస్తుంది  - అల్లు శిరీష్ పాత్ర పెట్టే  టార్చర్ పుణ్యాన! ఎంతసేపూ ఇద్దరి మధ్య కీచులాటల దృశ్యాలే. ఎందుకీ చదువుకునే ఓ మధ్యతరగతి అమ్మాయిని ఇంతగా వెంటపడి వేధిస్తున్నాడని మనకే చిరాకేస్తుంది. చూస్తే ఈ ట్రాక్ ‘యువత’ లోంచి దిగుమతయ్యిందని అర్ధమవుతుంది. పరశురాం మొదటి మూవీ ‘యువత’ లో ఇలాగే ఆవారా హీరో మెడిసిన్ చదివే హీరోయిన్ ని అమర్యాదగా సంబోధిస్తూ వెంటపడి వేధిస్తూంటాడు. ఈ వెంటపడ్డాలకీ, ప్రేమలో ఒప్పించుకోవడాలకీ చాలా తేడా వుంది. లైంగిక వేధింపుల్లా వుండే ఈ వెంటపడి వేధించడాలు ‘స్టాకింగ్’  నేరం కిందికొచ్చి ఏంచక్కా  నిర్భయ చట్టాన్ని మెడకి బిగిస్తాయి. కానీ మూస కథలకి, హీరోల పాత్రలకీ  బయటి ప్రపంచంతో సంబంధం వుండదు కదా? 

పబ్లిసిటీ కోసం తీసిన ఈ ఫోటో షూట్ రోమాంటిక్ దృశ్యాలేవీ సినిమాలో లేవు...

     తండ్రి డబ్బుని  ఎంజాయ్ చేసే, భవిష్యత్ గురించి ఏ బెంగాలేని  వాడు హీరో. చదువుతోనే భవిష్యత్తూ, అదీ ఇంకొకరి సాయం పొంది తండ్రి తెచ్చిస్తున్న డబ్బుతోనే  చదువుకుని పైకొచ్చే బాధ్యతా  వున్న హీరోయిన్. తనకీ ఈమెకీ ఇంత తేడా వుంటే  హీరోగారి ప్రేమ గోలేమిటి- తండ్రితో చేసిన హాస్యాస్పదమైన ఛాలెంజితో? 

        హీరోయిన్ గనుక ఈ హీరోగారి ఇంట్లో బండారం తెలుసుకుంటే- ‘ఏంట్రా నీ దబాయింపు- వెళ్లి ముందు మీ ఇంట్లో మీ వదినకి మంచి స్థానం కల్పించు  ఫో! నీ వదిన అలా బతుకుతున్న కొంపలోకి నేనూ రావాలట్రా?’ - అని తోసి పారేసేది!

        ఇది రోమాంటిక్ కామెడీగానూ ఎందుకు కాలేకపోయిందంటే, రోమాంటిక్ కామెడీల్లో హీరో హీరోయిన్లే పరస్పరం ప్రత్యర్ధులుగా వుంటారు. మరొకరు వుండరు. అలాంటప్పుడు హీరో గారు పెట్టే  టార్చర్ కి హీరోయిన్ రియాక్ట్ అవుతూ పాసివ్ గా వుండదు. మాటకి మాట,  చేతకి చేత బదులిస్తూ యాక్టివ్ గా వుంటుంది.  

        ప్రకాష్ రాజ్, రావురమేష్, తనికెళ్ళ పాత్రలు పెద్దరికాలతో ప్రేమకథకి అడ్డుతగిలే పాత్రలే. సెకండాఫ్ లో వచ్చే అలీ- సుబ్బరాజుల కామెడీ కాస్త బెటర్ ఎంటర్ టైన్మెంట్ ఈ సినిమాకి. తమన్ సంగీతంలో క్యాచీ సాంగ్స్ మాత్రం లేవు. మణికంద కెమెరా వర్క్ ఫర్వాలేదు. పరశురాం రచనా, దర్శకత్వాలు సినిమా ప్రారంభమే భారంగా మందకొడిగా సాగుతాయి. చివర్లో ప్రకాష్ రాజ్ తో అల్లు శిరీష్ అనే మాటలు పైకి హైలైట్ గానే దృశ్యాన్ని రక్తికట్టిస్తాయి గానీ, తరచి చూస్తే పైన చెప్పుకున్న అల్లు శిరీష్ లోపభూయిష్ట పాత్ర చిత్రణ రీత్యా ప్రేక్షకుల్ని మభ్య పెట్టడంగానే తేలతాయి. 

చివరికేమిటి     
      జానర్ స్పష్టత లేని సినిమాలు ప్రేక్షకులు ఇప్పుడెక్కడ చూస్తున్నారు? గత సంవత్సరం హిట్టయిన చిన్నా పెద్దా సినిమాలన్నీ జానర్ మర్యాదని కాపాడుకున్నవే నని అర్ధంజే సుకుంటే, ‘శ్రీరస్తు శుభమస్తు’ కి ఏ జానరూ లేదు. పాసివ్ హీరోయిన్ తో రోమాంటిక్ కామెడీ అన్పించుకునేట్టు లేదు, పాత్ర చిత్రణ లోపాలతో ఫ్యామిలీ స్టోరీ అన్నట్టూ లేదు. మూసఫార్ములా అనడానికీ పాత్ర చిత్రణలే అడ్డొస్తున్నాయి. రోమాంటిక్ కామెడీ అనుకున్నప్పుడు  యువత జీవితాల్లో చేసుకునే ప్రయోగాలకి వాళ్ళే బాధ్యత వహించి వాళ్ళే పరిష్కరించుకునే, పెద్దల జోక్యం లేని స్వావలంబన దిశగా యువతని నడిపించేట్టూ  వుండాలి.  లేదూ, ఫ్యామిలీ కథకే కట్టుబడదామనుకుంటే ఆ కుటుంబ సంబంధాలో మానవ సంబంధాలో అవైనా  అర్ధవంతంగా చూపించాలి. కానీ యూత్ సమస్యా- కుటుంబ సంబంధాలూ రెండూ కలిపి కొడితే కాషాయం తయారవుతుందే  తప్ప కమర్షియల్ కి అవకాశముండదు. రెండోది, టార్గెట్ ఆడియెన్స్ ఎవరు? యువతా, లేక కుటుంబాలా? ముందు ఇది నిర్ణయించుకుంటే గానీ తీయాలనుకుంటున్న కథ తో స్పష్టత రాదు.

-సికిందర్
(స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు సోమవారం)
http://www.cinemabazaar.in/