1327 : రివ్యూ!

 దర్శకత్వం : ఎస్. శంకర్ 

తారాగణం :  రామ్ చరణ్,  కియారా అద్వానీ, అంజలి, ఎస్ జె సూర్య, జైరాం, శ్రీకాంత్, సముద్రకని, బ్రహ్మానందం, సునీల్, రాజీవ్ కనకాల తదితరులు
కథ : కార్తీక్ సుబ్బరాజ్, స్క్రీన్ ప్లే : వివేక్ వేల్మురుగమ్, మాటలు : సాయినాథ్ బుర్రా తమన్ ఎస్, ఛాయాగ్రహణం : తిరు, కూర్పు : షమీర్ మహమ్మద్ రూబెన్
బ్యానర్ : శ్రీ వెంకటేశ్వరా క్రియెషన్స్, నిర్మాత : దిల్ రాజు
విడుదల : జనవరి 10, 2025

***

        నిర్మాత దిల్ రాజు, రామ్ చరణ్, శంకర్ ముగ్గురూ కలిసి ఈ సంక్రాంతి వినోదంగా ‘గేమ్ ఛేంజర్’ అందించారు. కొన్నేళ్ళుగా ఎప్పుడెప్పుడా అని ఎదురుచూస్తున్న పానిండియా మూవీ ఇది. అటు ‘ఇండియన్ 2’, ఇటు ‘గేమ్ ఛేంజర్’ పానిండియా బిగ్ బడ్జెట్లు రెండిటినీ ఏకకాలంలో భుజానేసుకుని శంకర్ పడ్డ శ్రమ ఫలితంగా మొదటిది పరాజయంపాలవగా, ఈ రెండోది పండక్కి బాక్సాఫీసు పరీక్షకి నిలబడింది. శంకర్ తీసిన మొదటి తెలుగు సినిమా అని ప్రచారం జరిగి, శంకర్ గతంలో అందించిన తెలుగు డబ్బింగులకి అఖండ విజయాలు సమకూర్చి పెట్టిన తెలుగు ప్రేక్షకుల రుణం తీర్చుకుంటూ, ఎలాటి తెలుగు ఒరిజినల్ అందించాడన్నది ఈ కింద చూద్దాం... 

కథ 

రామ్ నందన్ (రామ్ చరణ్) కొత్తగా వైజాగ్ కలెక్టర్ గా అపాయింటై అవినీతి పరుల అంతు చూస్తూంటాడు. ఈ క్రమంలో రాజకీయ వ్యవస్థని ఢీ కొంటాడు. ముఖ్య మంత్రి సత్యమూర్తి (శ్రీకాంత్) చిన్న కొడుకు మోపిదేవి (ఎస్ జె సూర్య) చేస్తున్న అక్రమాల్ని ఎదుర్కొంటూ వుంటాడు. మోపిదేవి పోషిస్తున్న ఇసుక మాఫియాని పట్టుకోవడం, రేషన్ బియ్యాన్ని పట్టుకోవడం, నిబంధనలు పాటించని మాల్స్ ని కూల్చేయడం వగైరా రామ్ నందన్ ప్రక్షాళనా కార్యక్రమంలో వుంటాయి. తను సీఎం కావాలనే కోరికతో వున్న మోపిదేవి కిదంతా ఇబ్బందిగా వుంటుంది. రామ్ నందన్ తో సంఘర్షించడం మొదలెడతాడు.  

       
మొదట రామ్ నందన్ ఐపీఎస్ కావాలనుకున్నాడు. అయితే కాలేజీలో అతడి కోపాన్నీ, దాంతో అతను సృష్టిస్తున్న అశాంతినీ గమనించి దీపిక (కియారా అద్వానీ), ఇంత కోపంతో ఐపీఎస్ అయితే ఇంకేం చేస్తాడోనని భయపడి, అతను ఐఏఎస్ అయితేనే ప్రేమిస్తానని చెప్పేస్తుంది. రామ్ నందన్ కోపాన్ని తగ్గించుకుని, ఐఏఎస్ పూర్తి చేసి  ఇలా కలెక్టర్ గా వచ్చాడు. ఆమె డాక్టర్ అయింది. ఈ నేపథ్యంలో ఇప్పుడు రామ్ నందన్  మోపిదేవి మనుషుల్ని మాస్ అరెస్టులు చేయడంతో గొడవ ముదురుతుంది. ఒక సభలో సీఎం సత్యమూర్తి ప్రసంగిస్తూండగా మోపిదేవి, రామ్ నందన్ లు ఘర్షణ పడతారు. ఇద్దరి మీదా చర్యలు తీసుకుంటాడు సత్యమూర్తి, ఆ తర్వాత చనిపోతూ తన వారసుడిగా రామ్ నందన్ ని ప్రకటిస్తాడు.

       
ఇప్పుడు రామ్ నందన్ సీఎం అవకుండా మోపిదేవి ఎలా అడ్డుకున్నాడు, రామ్ నందన్ అతన్నెలా ఎదుర్కొన్నాడూ అన్నది మిగతా కథ.

ఎలా వుంది కథ 

శంకర్ ఇలా తెలుగు ప్రేక్షకుల రుణం తీర్చుకుంటాడనుకోలేదు. కసి తీర్చుకోవడమే ఇది. తెలుగోళ్ళ లెవలింతే అన్నట్టు వుంది వరస. అసలు పానిండియాకి ఇలాటి కథ గేమ్ ఛేంజర్ అవుతుందని ఎలా అనుకున్నాడో తెలియదు. గేమ్ ఛేంజర్ అవ్వాలంటే ఒక కొత్త ట్రెండ్ ని సృష్టించ గలగాలి. ఆ ట్రెండ్లో మరిన్ని అలాటి సినిమాలు వస్తూండాలి. రాజకీయ సినిమాలకి సంబంధించి 1989 లో కోడి రామకృష్ణ  తీసిన ‘అంకుశం’ అలా గేమ్ ఛేంజర్ అయింది, ట్రెండ్ సెట్టర్ అయింది. ఆ తర్వాత 1991 లో ఆయనే తీసిన ‘భారత్ బంద్’ కూడా గేమ్ ఛేంజరే, ట్రెండ్ సెట్టరే. ఈ రెండిటినీ జనం విరగబడి చూశారు. ఈ రెండు సినిమాలతోనే సీఎం ని వెన్నుపోటు పొడిచి దింపే కథలు మొదలయ్యాయి. కోడి రామకృష్ణకి ఇన్స్ పిరేషన్ అప్పట్లో సీఎం గా వున్న ఎన్టీ రామారావుని గద్దె దింపి సీఎం అయిన నాదెండ్ల భాస్కరరావు ఉదంతమే. ఇలా రాజకీయ స్పృహతో తీసి ప్రేక్షకుల్ని వెర్రెత్తించారు.

       
కానీ కొత్త కొత్త రాజకీయ రంగుల్ని స్మార్ట్ ఫోన్లలో చూస్తూ తిరుగుతున్న నేటి జనాలకి, ఏ రాజకీయ స్పృహ లేకుండా పురాతన, అరిగిపోయిన అదే పాత మూస ఫార్ములాని తీసి, గేమ్ ఛేంజర్ అనుకోవడానికి శంకర్ కెలా ధైర్యం వచ్చిందో...ఈ కథ ఇచ్చిన కార్తీక్ సుబ్బరాజ్ ఎంత ధైర్యాన్ని నూరిపోశాడో. ఆ ధైర్యం అలా అలా దిల్ రాజు, రామ్ చరణ్ ల వరకూ ప్రాకిపోయింది. పానిండియాప్రాణాల మీదికొచ్చింది. 

       
స్ట్రిక్టు ఐఏఎస్ అధికారులు- స్వార్ధ రాజకీయనాయకులు ఈ ఇద్దరి మధ్య సంఘర్షణ ఎప్పుడూ వుండేదే. అయితే కొత్తగా ఈ రంగంలో ఏం జరుగుతోందీ చూపించగలిగితే అది రాజకీయ స్పృహతో కూడిన కొత్త కథవుతుంది. నార్త్ లో ఒక స్ట్రిక్టు ఐఏఎస్ ఆఫీసర్ 50 సార్లు ట్రాన్స్ ఫర్ అయ్యాడంటే ఇందులో ఎంత కథ వుందో తెలిసిపోతోంది. నార్త్ లోనే ఇంకో ఐఏఎస్ 29 సార్లు బదిలీ అయ్యాడు. సింపుల్ గా ఇలాటి ట్రాన్స్ ఫర్ల బాధితుడైన ఐఏఎస్ హీరో, చూసి చూసి ఆ రాజకీయనాయకులందరి రాజకీయ జీవితమే లేకుండా చేసే ప్రణాళికని ఎన్నికల ఆధారంగా రచించి ఫినిష్ చేస్తే అదొక సమకాలీన మెసేజ్ లా వెళ్తుంది. సినిమా పరంగా ఎంతో కొంత గేమ్ ఛేంజర్ అన్పించుకునే అవకాశముంటుంది. కానీ ఛేంజోవర్ లేకుండా అదే పాత మూసగా సీఎం పదవి కోసం  ఇద్దరూ పోరాడుకునే కథ చేస్తే  ఎవరిక్కావాలి? ఇకనైనా సినిమా కథలు పాత సినిమాల్లోంచి దిగి వచ్చి, చుట్టూ లోకంలో జరుగుతున్నవాటిలో స్నానించి కొత్తబట్ట కట్టకపోతే ఇంతే సంగతులు. 

2. కలెక్టరా, సీబీఐ ఆఫీసరా?

        కానీ ఐఏఎస్ రామ్ నందన్ ఇలా చేయలేదు. చూసి చూసి వున్న పాత రొటీన్ మూస ఫార్ములా టెంప్లెట్ పాత్రగానే కొనసాగాడు. సినిమా ప్రారంభమే కలెక్టర్ గా జాయినవడానికి వస్తూ కాలేజీలో తన క్లాస్ మేట్స్ గ్యాంగుతో ఫైట్ చేసి, ఓ పాటేసుకుని వచ్చి జాయినవుతాడు. రావడం రావడం అవినీతి పరులమీద పోరాటం ప్రకటిస్తాడు. కొత్తగా తొలి పోస్టింగుగా జాయినయ్యే ఏ కలెక్టరూ ఇలా చేయడు. ముందు తానొక జిల్లా కలెక్టరుగా ప్రజా జీవితాన్నీ, ప్రభుత్వ అభివృద్ది పథకాలనీ సమీక్షించకుండా, ప్రజల సమస్యలు తెలుసుకుని వాటిని తీర్చకుండా కలెక్టరుగా రావడం రావడం, ఎప్పుడు చూసినా పదే పదే అవినీతి పరుల్ని పిలిచి అవే దర్బార్లు నిర్వహించడం, వాళ్ళతో బాహాబాహీకి దిగి అరెస్టులు చేయడం వంటివి పాత్ర చిత్రణని చీలికలు పేలికలు చేసేసింది. ఎలా వున్నాడంటే అవినీతి కేసుల్ని విచారించడానికొచ్చిన సీబీఐ అధికారిలా వున్నాడు. 

       
ఫస్టాఫ్ ఈ బిగినింగ్ విభాగంలో అతడి పాత్ర పరిచయం సమగ్రంగా చేయకుండా, ప్రజలతో అతడి మానవీయ కోణం ఎస్టాబ్లిష్ చేయకుండా, ఏకోన్ముఖంగా విద్రోహులతో కొట్లాటలే పెట్టడం వల్ల- పూర్తిగా ఫస్టాఫ్ విషయపరంగా భావోద్వేగాల్లేని డొల్ల కథనంగా తయారయ్యింది. తాను ప్రేమిస్తున్న దీపికాకి కోపాన్ని తగ్గించుకుని ఐఏఎస్ గా తిరిగి వస్తానని చెప్పినవాడు- తిరిగి వచ్చి అదే కోపంతో దాడులు మొదలెట్టాడంటే ఎలాటి పాత్ర చిత్రణ అనుకోవాలి. 

       
మోపి దేవి అనేవాడు సీఎం రెండో కొడుకు. సీఎం కొడుకు చేస్తున్న అక్రమాల్ని సీఎం దృష్టికి తీసుకుపోయే ప్రయత్నం కూడా చెయ్యడు కలెక్టర్ రామ్ నందన్. ఈ కథని రెగ్యులర్ రాజకీయ సినిమాగా పూర్వంలా తీసే వీలు ఇప్పుడుందా? తెలంగాణా విడిపోయాక ఆంధ్రప్రదేశ్ తక్షణ అవసరాలేమిటి? కనీసం రాజధానిని సవ్యంగా నిర్మించుకునే రాష్ట్రభక్తి కూడా లేకుండా, దోపిడీలు సాగించే దుర్బుద్ధి ఏమిటని పోరాడితే  ఒక ఎమోషనల్ పాయింటైనా ఎస్టాబ్లిష్ అవుతుంది. ఏ ఎమోషనూ లేకుండా రాజకీయ సినిమా ఎలా తీస్తారు. తెలుగు సినిమా ఆంధ్రప్రదేశ్ రాష్ట్రాన్ని దాని ఖర్మానికి వదిలేసినట్టుంది. తెలుగులో ఈ కథ తీస్తున్నప్పుడు తెలుగు సంస్కృతిని దృష్టిలో పెట్టుకున్నామని చెప్పాడు శంకర్. సంస్కృతి ఒకటే సరిపోతుందా?

       
ఇలా ఫస్టాఫ్ గంటా 20 నిమిషాలూ బిగినింగే ముగియకుండా, ఇంటర్వెల్ వరకూ సాగదీస్తూ సాగదీస్తూ కలెక్టర్ -మోపిదేవిల సంఘర్షణలే చూపిస్తూ పోవడంతో, విషయం లేని వ్యవహారంగా, బడ్జెట్ వృధాగా తయారయ్యింది మేకింగ్. చివరికి ఇంటర్వెల్లో సీఎం చనిపోతూ వారసుడిగా రామ్ నందన్ ని ప్రకటించడంతో –ఇక సీఎం పదవి కోసం రామ్ నందన్, మోపిదేవిల పోరాటం మొదలవుతుందనే అర్ధంలో ఫస్టాఫ్ ముగుస్తుంది. ఇదే ఇంతాలస్యంగా వచ్చిన ప్లాట్ పాయింట్ వన్! 

3. ఫ్లాష్ బ్యాక్ అందచందాలు

        సెకండాఫ్ ప్రారంభంలో రామ్ నందన్ తండ్రి అప్పన్న ఫ్లాష్ బ్యాక్ వస్తుంది. అప్పన్న స్నేహితుడు (సముద్ర కని)  రామ్ నందన్ చిన్నప్పుడు అతడికి తెలియకుండా జరిగిన విషయంతో ఈ ఫ్లాష్ బ్యాక్ చెప్తాడు. అప్పన్న (రామ్ చరణ్) భార్య పార్వతి (అంజలి) తో, కొడుకు రామ్ నందన్ తో పల్లెటూర్లో జీవిస్తూంటాడు. మైనింగ్ కంపెనీకి వ్యతిరేకంగా పోరాటం మొదలెట్టి రాజకీయ పార్టీ పెడతాడు. అయితే అప్పన్నకి నత్తి కారణంగా ఎన్నికల సభలు జరపలేడని, తన ప్రతినిధిగా సత్యమూర్తి (శ్రీకాంత్ ) ని నియమిస్తే, ఆ సత్యమూర్తి అప్పన్నని చంపి ఎన్నికలు గెలిచి తాను సీఎం అయిపోతాడు. ఇదంతా రామ్ నందన్ కి చిన్నప్పుడు తెలియదు. ఇప్పుడు తండ్రి మిత్రుడు చెప్తూంటే కళ్ళు తెరుస్తాడు. తెరిచి ఏం చేస్తాడు? ఏమీ చేయడు. చేసే అవకాశాన్ని దర్శకుడు లాగేశాడు. 

       
ఇక్కడ దర్శకుడు చాలా గజిబిజి చేశాడు. అసలు ఇంటర్వెల్లో సీఎం సత్యమూర్తి హాస్పిటల్లో చనిపోలేదు, పదవి కోసం కొడుకు మోపిదేవియే చంపేశాడు. చనిపోతూ సత్యమూర్తి తన వారసుడిగా రామ్ నందన్ ని ప్రకటించి మోపిదేవికి దెబ్బ కొట్టాడు. ఇప్పుడు అప్పన్న ఫ్లాష్ బ్యాక్ పూర్వ రంగంలో ఈ ఇంటర్వెల్ దృశ్యాన్ని చూస్తే, తను అప్పన్నని చంపి సీఎం అయినందుకు ప్రాయశ్చిత్తంగా రామ్ నందన్ ని ఆ సీఎం పదవిని అప్పజెప్పినట్టు అన్పిస్తుంది. కానీ ఈ ప్రాయశ్చిత్తం ఎప్పుడు కలిగింది? కొడుకు తన ప్రాణాలు తీస్తేనా? తీయకపోతే రామ్ నందన్ ని వారసుడిగా ప్రకటించే వాడా? కాబట్టి కొడుకు మీద కక్షతోనే తప్ప, తాను చేసిన తప్పుకి ప్రాయశ్చిత్తంతో కాదని తెలిసిపోవడం లేదూ?

       
రెండోది, రామ్ నందన్ కి తన తండ్రి మరణానికి కారకుడు సీఎం  సత్యమూర్తి అని అతను చనిపోయిన తర్వాత గానీ తెలియక పోవడం పాత్ర చిత్రణ పరంగా ఎంత తెలివి తక్కువ తనం? ఈ విషయం తెలియకుండా సత్యమూర్తికి రామ్ నందన్ తనే తల కొరివి పెట్టడం ఎంత ఫూలిష్ కథనం? తండ్రి ఫ్లాష్ బ్యాక్ తెలుసుకున్నాక, తండ్రి హంతకుడికి తాను తలకొరివి పెట్టాడని తెలుసుకుని కూడా కిమ్మనకుండా వుంటాడు. 

       
మూడోది, తండ్రి హత్యకి ప్రతీకారం తీసుకోవాల్సిన వాడు హీరో వుండగా, ఇంకెవరో (ఇక్కడ మోపిదేవి) ఆ హంతకుణ్ణి చంపేసి పోతే హీరోగారి కథ ఏమైపోవాలి? నాల్గోది, అసలు తన తండ్రి హంతకుడ్ని(సీఎం సత్యమూర్తి) ఇంటర్వెల్లో అతడి కొడుకు మోపిదేవియే చంపాడని రామ్ నందన్ కి ఎక్కడా తెలియకుండానే ఈ సెకండాఫ్ కథ కూడా ముగిసి పోతుంది! పాపం పూర్ పాసివ్ రామ్ నందన్... 

       
దీంతో అయిపోలేదు. తన భర్త అప్పన్నని సీఎం సత్యమూర్తియే చంపాడని భార్య పార్వతికి కూడా తెలీదు. తెలిస్తే కొడుకు రామ్ నందన్ ని సత్యమూర్తిని శిక్షించడానికి ప్రేరేపించేది. పాపం అమాయకురాలు ఇంటర్వెల్ సీన్లో సీఎం సత్యమూర్తి సభలో ప్రసంగిస్తూంటే వచ్చేసి, పాలలో కల్తీ జరుగుతున్న విషయం లేవనెత్తి పోరాట వనితగా నిలుస్తుంది. ఈ పోరాటం కాదమ్మా, అసలు నీ భర్తని చంపిన వాడు ఈ సత్యమూర్తియే, ఇందుకు నువ్వు బరిసె సత్యమూర్తిని  తీసుకుని ఒక్క పోటు  పొడవాలని ఎవరు చెప్పాలి? దర్శకుడు చెప్పలేడు. ఎందుకంటే దర్శకుడికి తన కథ తనకే అర్ధంగానంత కన్ఫ్యూజింగ్ గా వుంది. 

       
దీంతో కూడా అయిపోలేదు- రామ్ నందన్ తండ్రి ఫ్లాష్ బ్యాక్ పూర్తయ్యాక, నిజాలు తెలుసుకున్నాక, సత్య మూర్తి ప్రకటన ప్రకారం సీఎం గా ప్రమాణ స్వీకారం చేయబోతాడు!! ఇంతకంటే పాత్రని కిల్ చేయడం వుండదు. తండ్రిని చంపిన వాడు సీఎం పదవిని తనకి దానంగా ఇవ్వడమేమిటని- ఆ సత్యమూర్తి కొంపా గోడూ ధ్వంసం చేసి, అతడి ఇద్దరు కొడుకుల్ని ఖతం చేసి కథ ముగించకుండా - ఆ సీఎం గద్దె నెక్కి కూర్చోవాలనుకోవడమేమిటి? పోనీ తండ్రి చనిపోతూ, ఎప్పటికైనా నా కొడుకు సీఎం అయి నీ సంగతి చూస్తాడని సత్యమూర్తికి  ఛాలెంజి విసిరాడా, తను ఆ గద్దె నెక్కి కూర్చోడానికి?

       
దీనికి మోపిదేవి అడ్డుపడి తనే సీఎం అవుతాడు. వెంటనే రామ్ నందన్ ఎన్నికల అధికారిగా అవతారమెత్తి అసెంబ్లీకి ఎన్నికలు ప్రకటించేస్తాడు! ఇదేమంటే, తనకి ఈ అధికారముందంటాడు. మోపిదేవి ఎమ్మెల్యే కాకుండా సీఎం అయితే ఆరు నెలల్లోగా ఉపఎన్నికలో ఎమ్మెల్యేగా ఎన్నికవాల్సుంటుంది. అప్పుడు ఆరునెలల్లోగా ఎప్పుడు ఉప ఎన్నిక జరపాలన్నది కేంద్ర ఎన్నికల కమిషన్ ఇష్టం. ఈ నిర్ణయం తీసుకోవాల్సింది ఢిల్లీ లోని చీఫ్ ఎలక్షన్ కమిషనర్. చీఫ్ ఎలక్షన్ కమిషనర్ కూడా అసెంబ్లీనే రద్ధు చేసి మొత్తం రాష్ట్రమంతటా మధ్యంతర ఎన్నికలు ప్రకటించలేడు. మోపిదేవి అప్పటికే మంత్రి కాబట్టి ఉప ఎన్నిక కూడా అవసరం లేదు. కానీ రామ్ నందన్ రాష్ట్ర ఎన్నికల అధికారిగా మాత్రమే వచ్చేసి అసెంబ్లీకి ఎన్నికలు ప్రకటించేస్తాడు!

        
ఈ స్క్రిప్టులో చట్టాలు కూడా ఇష్టమొచ్చినట్టు రాసుకున్నారు. ఇక ఇక్కడ్నుంచి మొదలవుతుంది సెకండాఫ్ చివరి వరకూ ఎన్నికల రభస. అసలు ఎన్నికల రభసే ప్రధానంగా చేసి చూపించిన సినిమాలేవీ హిట్ కాలేదు. సుమారు గంట సేపు సాగే ఈ రభస చివరికి రామ్ నందన్ సీఎం అవడంతో ముగిసి శుభం పడుతుంది. ఇంతకంటే సెకండాఫ్ లో ఇంకేం లేదు. మధ్యలో రామ్ నందన్ తల్లితో ఒక లాజిక్ లేని ట్రాజడీ వుంటుంది. ఈ మొత్తం కథకి వుండాల్సిన భావోద్వేగాలనే ప్రధాన ఎలిమెంట్ లేకుండానే రోడ్డు రోలర్ తో చదును చేసినట్టు ఫ్లాట్ గా సాగిపోతుంది కథనం. 

నటనలు- సాంకేతికాలు

 రామ్ చరణ్ విభిన్న పాత్రలు పోషించిన పానిండియా ప్రొడక్టు ఇది. కాలేజీ స్టూడెంట్ గా, కలెక్టర్ గా, ఎన్నికల అధికారిగా, సీఎం గా, తండ్రిగా అన్నీ తానై తన టాలెంట్ ని నిరూపించుకోవాలని ప్రయత్నం చేశాడు. ఒక క్యారక్టర్ మీద కథ నిలబడక పోవడంతో – ఎపిసోడ్లు గా కథ కూడా మారిపోయింది. ఒక క్యారక్టర్ తో ఒక ఎపిసోడ్, ఇంకో క్యారక్టర్ తో ఇంకో ఎపిసోడ్ ... ఇలా క్యారక్టర్ వారీ ఎపిసోడ్లుగా కథ మారిపోవడంతో డాక్యుమెంటరీలా తయారయ్యింది. నటించడం సిన్సియర్ గానే నటించాడు, కానీ పాత్రలో భావోద్వేగాలు, బలం, సరైన కథా లేకపోవడంతో తన కష్టమంతా వృధా అయింది. పాటల్లో రక్తి కట్టించాడు. అది వేరే విషయం. హీరోయిన్ తో రోమాన్స్ ఫస్టాఫ్ లో కాసేపే, సెకండాఫ్ లో హీరోయిన్ తో ఒక సీను, ఒక సాంగ్ అంతే. ఇక యాక్షన్ సీన్లు ఫస్టాఫ్ లో అడపాదడపా వచ్చినా, సెకండాఫ్ లో ఫ్లాష్ బ్యాక్ వల్ల, ఎన్నికల రభస వల్లా  చాలా సేపు మర్చిపోయినట్టున్నాడు దర్శకుడు. 

       
హీరోయిన్ కియారా అద్వానీ డాక్టర్ పాత్ర. డాక్టర్ గా చేసేదేమీ వుండదు. రామ్ చరణ్ తో సాంగ్స్ కోసం వచ్చిపోతూంటుంది. అంజలి సీరియస్ పాత్ర బాగానే  నటించింది గానీ పాత్ర చిత్రణ సహకరించలేదు. విలన్ గా ఎస్ జే సూర్యది నాటు పాత్ర, ఘాటు నటన. ఇక శ్రీకాంత్, సముద్ర కని, రాజీవ్ కనకాల తదితరులు, కమెడియన్ సునీల్ ప్యాడింగ్ కోసమన్నట్టు వున్నారు.  

       
తమన్ పాటలు ఏమోగానీ, శంకర్ మాత్రం వాటి చిత్రీకరణ ఆర్భాటంగా చేశాడు. సాంకేతికంగా ఎంత హంగామా చేయాలో అంతా చేశాడు. సాయినాధ్ బుర్రా మాటలు యావరేజి. దిల్ రాజు ప్రొడక్షన్ విలువలు అమోఘం. సినిమాలో విషయం మాత్రం అన్యాయం. 

చివరి కేమిటి

       సమస్య ఎక్కడొచ్చిందంటే రామ్ చరణ్ కలెక్టర్ గా వచ్చినప్పుడు పాత్రకి సర్కిల్ ఆఫ్ బీయింగ్ లేదు. దీంతో పాత్ర, కథ ఏమాత్రం ఆసక్తి కల్గించక, ఫ్లాట్ గా మారింది. ఇదే ‘అంకుశం’ లో రాజశేఖర్ పోలీసు పాత్రకి తనని కని కుప్ప తొట్లో పారేసిన గతం తాలూకు మానసిక గాయంతో బలమైన సర్కిల్ ఆఫ్ బీయింగ్ వుంటుంది. దీంతో ఆ పాత్ర బలంగా మనసుల్లో నాటుకుపోయింది. రామ్ చరణ్ కి ఎప్పుడో సెకండాఫ్ లోతండ్రి తాలూకు ఫ్లాష్ బ్యాక్ వున్నా ఆ ఫ్లాష్ బ్యాక్ నిరర్ధకం. ఆ ఫ్లాష్ బ్యాక్, తండ్రి పాత్ర లేక పోయినా వచ్చే నష్ట మేం లేదు. దాని బదులు ఫస్టాఫ్ లో స్టూడెంట్ గా హీరోయిన్ తో ఫ్లాష్ బ్యాక్ ఎత్తి పారేసి, రామ్ చరణ్ పాత్రకి వేరే బాధాకర సర్కిల్ ఆఫ్ బీయింగ్ ని క్రియేట్ చేసి వుండొచ్చు. ఇది లేకపోవడం వల్లే పాత్ర సమగ్ర పరిచయం లేదని చెప్పుకున్నాం పైన. 

        
రామ్ చరణ్ పాత్రకి ఫస్టాఫ్ లో ఒక్క సర్కిల్ ఆఫ్ బీయింగ్ ని క్రియేట్ చేసి వుంటే, ఈ కథతో వున్న అన్ని సమస్యలూ తీరిపోయేవి- నేటి ఆంధ్ర ప్రదేశ్ పరిస్థితిని ఎత్తి  చూపే కథగా కాకపోయినా, ఓ మాదిరి ఫర్వాలేదనిపించుకునే నిర్మాణ మన్పించుకునేది.

—సికిందర్

1326 : మూవీ నోట్స్

 

మానసిక సంఘర్షణతో కూడిన డ్రామాలు, మాసిక సంఘర్షణతో కూడిన థ్రిల్లర్లు  రెండూ వేర్వేరు జానర్లు. వీటిలో మొదటి దానిలా రెండోది తీస్తే బెడిసి కొడుతుంది. ఒక సమస్యతో తేల్చుకోలేని మానసిక సంఘర్షణగా మొదటిది వుంటే, ఒక సమస్యతో విపరీతంగా ప్రవర్తించడంగా రెండోది వుంటుంది. ఇదీ డ్రామాకీ, థ్రిల్లర్ కీ వున్న తేడా. దర్శకురాలు డాక్టర్ గోగినేని హరిత తీసుకున్నది థ్రిల్లర్ జానర్. అంటే సైకలాజికల్ థ్రిల్లర్. ప్రమాదకరమైన ష్కీజోప్రీనియా అనే మనో వ్యాధి గురించి థ్రిల్లర్. ఈ వ్యాధితో రోగి అఘాయిత్యాలకి పాల్పడొచ్చు. దీనికి చికిత్స లేదు. ఈ జానర్ సస్పెన్సునీ, థ్రిల్స్ నీ, హార్రర్ నీ డిమాండ్ చేస్తుంది. ఈ మూడూ లేకుండా, పోనీ ఒక డ్రామాగా మానసిక సంఘర్షణ కూడా లేకుండా, ‘ఫియర్’ అనే మూవీ తీస్తే ఇది ఏ కోవకి చెందుతుంది? ఏ కోవకీ చెందని  వ్యర్ధ ప్రయత్నంగా తేలుతుంది. 

     
కథ చూస్తే- సింధూ, ఇందూ (రెండు పాత్రలూ వేదిక పోషించింది) అనే కవల పిల్లలు. బాల్యంలో అనుభవమైన ఓ రెండు సంఘటనల కారణంగా సింధూలో ఓ మానసిక రుగ్మత పెరిగిపోతుంది. ఆ రుగ్మత కారణంగా భయభ్రాంతులకి లోనవుతూ వుంటుంది. ఎప్పుడూ ఓ అపరిచిత వ్యక్తి తనని వెంటాడుతున్నట్టు భ్రమిస్తూంటుంది. చిన్నప్పుడు  స్కూల్‌లో సంపత్ (అరవింద్ కృష్ణ) అనే తోటి విద్యార్థికి  క్లోజ్ అవుతుంది. ఇది సింధూ సోదరి ఇందూకి నచ్చదు. అతడికి దూరంగా వుంచాలని ప్రయత్నిస్తూంటుంది. ఇక సంపత్ కనపడకుండా పోయాడని తీవ్ర మానసిక రుగ్మతకి లోనవడంతో మానసిక చికిత్సాలయంలో చేర్పిస్తారు తల్లిదండ్రులు. ఆ మనోవ్యాధిని ష్కీజోప్రీనియాగా నిర్ధారిస్తాడు సైకియాట్రిస్టు (అనీష్ కురువిల్లా). అప్పట్నించీ 13 ఏళ్ళూ ఆమె ఆ చికిత్సాలయంలోనే వుండి పోతుంది. ఇదీ కథ. 

       
ఈ కథలో చిన్నప్పటి ఆ రెండు అనుభవాలేమిటంటే, అన్నం తినకపోతే ఆమె తల్లి బూచాడు వస్తాడని భయపెడుతుంది. ఆ బూచాడి భయం ఆమెకి దెయ్యంలా పట్టుకుంటుంది. రెండో అనుభవం, సంపత్ గురించి సోదరితో తలెత్తిన టెన్షన్ కారణంగా కోపం వచ్చి ఆమెని నెట్టేస్తే కిందపడి గాయపడింది. దాంతో భయపడిపోయింది. ఈ భయం కూడా కలిసి ఆమె ష్కీజోప్రీనిక్ గా మారిందన్న మాట!

       
బూచాడొస్తాడని భయపెడితే జీవితాంతం ఆ భయంతో బ్రతకడం మనమెక్కడా చూడం. ‘షోలే’ లో గబ్బర్ సింగ్ తన గురించి ఇలా చెప్పుకుంటాడు- పిల్లలు నిద్రపోకపోతే తల్లులు నిద్రపో, లేకపోతే గబ్బర్ వస్తాడని భయపెడ్తారని. ఈ లెక్కన ఆ భయపడ్డ పిల్లలందరూ ష్కీజోప్రీనిక్కులవ్వాలి! చిన్నప్పుడు ఇలా భయపెట్టడం యుగాలుగా సాగుతోంది. ఇది ప్రమాదకరమైతే ఎప్పుడో ఆపేసే వాళ్ళు తల్లులనే జీవులు. 

       
తన వల్ల సోదరి గాయపడిన సంఘటన కూడా మనోవ్యాది పుట్టడానికి సరిపోని  కారణమే. ఇలాటి బలహీన కారణాలున్నప్పుడు సంఘర్షణ కూడా బలహీనంగానే వుంటుంది. ఆమె సంఘర్షణ తనని ఎవరో వెంటాడుతున్నాడనే. మరో వైపు సంపత్ కావాలని గొడవ చెయ్యడం. ఆ సంపత్ లేడు, రాడు, అది నీ భ్రమ అంటూ వుంటాడు సైకియాట్రిస్టు. 

   

ఈ సైకలాజికల్ థ్రిల్లర్‌ కి  డైనమిక్ కథా ప్రపంచం వుండాలి. ఇదే ఇక్కడ మిస్సయ్యింది.  కథనంలో ఎక్కడా సస్పెన్స్, థ్రిల్, టెన్షన్, ఫియర్, పోనీ యాక్షన్ కూడా లేదు. కథ నేలబారుగా ఫ్లాట్ గా సాగుతూంటుంది. ప్లాట్ పాయింట్స్ అనేవి కనిపించవు. కథ సైకలాజికల్ థ్రిల్లర్‌ అయితే, పాత్ర సైకలాజికల్ డ్రామాలో లాగా పాసివ్ గా వుంది. ఎలా మొదలైన పాత్ర అలాగే, అదే వేదనతో కథని ముగిస్తుంది. 

       
ష్కీజోప్రీనియాతో హాలీవుడ్ నుంచి వచ్చిన సైకలాజికల్ థ్రిల్లర్లున్నాయి. వాటిని గమనించి ఈ సినిమా తీసినట్టు లేదు దర్శకురాలు.  కథలో విషయం లేకపోగా, ఈ కథని మూడు టైమ్ లైన్లలో చెప్పడం ఇంకో సమస్య. హీరోయిన్ చిన్నప్పటి టైమ్ లైను, పెద్దయ్యాక రెండు టైమ్ లైన్లు. పెద్దయ్యాక ఈ రెండు టైమ్ లైన్లలో ఏది ఫ్లాష్ బ్యాక్, ఏది ప్రెజెంట్ అర్ధం కాని కన్ఫ్యూజన్ కూడా!

       
మొదటి సినిమా అనేది ఎన్నో ఏళ్ళు ప్రయత్నాలు చేస్తే నిర్మాతలతో దక్కే ఒక ఛాన్సు. చాలా రిస్కుతో కూడిన ఛాన్సు. దాంతో అన్నీతామే చేయగలమనుకుని అప్పుడే కథ- మాటలు- స్క్రీన్ ప్లేలు అన్నీ రాసేసే మేధావులమనుకుంటే- ఫలితం కూడా ఎలా వుంటుందంటే- మళ్ళీ ఇంకో ఛాన్సు కోసం జీవితాంతం ప్రయత్నిస్తూనే వుండాలి! మొదటి ఛాన్సు మేధావితనాన్ని కోరుకోదు, అనుభవజ్ఞుల తోడ్పాటుని కోరుకుంటుంది.

—సికిందర్

1361 : న్యూ ఇయర్ నోట్స్!

CLICK THE VIDEO 

పాఠక మిత్రులందరికీ నూతన సంవత్సర శుభాకాంక్షలు! ఈ సందర్భంగా టాపిక్ ఏమిటంటే, తెల్లారి లేస్తే జనాలు సోషల్ మీడియాలో వుంటున్నారు. సినిమాలెందుకు వుండకూడదు. సోషల్ మీడియాలో సినిమా యాడ్స్, ప్ర మోషన్స్, సాంగ్స్ వంటి పబ్లిసిటీ మెటీరీయల్ సమస్తం వుంటోంది. సినిమాలెందుకు వుండకూడదు? సోషల్ మీడియాలో వుంటున్న జనాలు తెలుసుకుంటున్న సమాచారం సినిమాలో వుంటోందా? వుండకపోతే సినిమాలెలా కనెక్ట్ అవుతాయి? సోషల్ మీడియాలో మునిగి తేలుతున్న జనాలు  సృష్టిస్తున్న ట్రెండ్స్ సినిమాలు పట్టుకోగలుగుతున్నాయా? ఒక కాలంలో రోమాంటిక్ కామెడీల ట్రెండ్ అని, ఇంకో కాలం లో సస్పెన్స్ థ్రిల్లర్ల ట్రెండ్ అనీ  సినిమాలకి ట్రెండ్స్ అనేవి కొత్తేం కాదు. కానీ ప్రేక్షకులే ట్రెండ్స్ ని సృష్టించడం ఇప్పుడు కొత్త. ప్రేక్షకులు సృష్టిస్తున్న ఈ ట్రెండ్స్ నుపయోగించుకుని సినిమాలు కొత్త రూపురేఖలు సంతరించుకునే అవకాశమున్నా ఇంకా అవే రీసైక్లింగ్, కాపీ, టెంప్లెట్ సీన్లతో కాలం వెళ్ళబుచ్చుతున్నాయి. సోషల్ మీడియాలోంచి ప్రేక్షకులు సినిమా హాల్లోకి వచ్చి కూర్చుంటే సినిమాల్లో తమ ప్రపంచం, తమ జీవితం, తమ ఇష్టాయిష్టాలు కనిపించడమే లేదు.

 

అనునిత్యం లక్షలాది ప్రజలు ఇంటర్నెట్ లో తమక్కావాల్సిన సమాచారం కోసం సెర్చి చేస్తూంటారు. లక్షల మంది ఒక సమాచారం కోసం సెర్చి చేస్తూంటారు. ఏ సమాచారం గురించి ఎక్కువ సెర్చిలు చేస్తున్నారో అదే ఆ రోజుకి ట్రెండ్ అవుతుంది. ఉదాహరణకి 'హేపీ న్యూ ఇయర్ ఈవెంట్ 2025' గురించి ఇప్పుడు రాత్రి 8. 40 గం. వరకూ ఇండియాలో ఇరవై లక్షల మందికి పైగా సెర్చి చేశారు. లక్ష సెర్చి లతో 'మాన్ వర్సెస్ న్యూ కాజిల్'  వుంది, అలాగే 50 వేల సెర్చి లతో 'సంబద్ లాటరీ' వుంది. ఇలా ర్యాంకింగ్ ఏర్పడుతుంది. ఈ ట్రెండ్స్ 'గూగుల్ ట్రెండ్స్' వెబ్సైట్ లోకి వెళ్తే తెలుస్తాయి. ఎంతమంది ఏ విషయం మీద సెర్చి చేస్తున్నారో గూగుల్ ట్రెండ్స్ ద్వారా తెలుసుకుని యూట్యూబ్ లో ఆ విషయం తాలూకు వీడియోలు సృష్టించి వ్యూస్ పెంచుకుంటారు. వెబ్సైట్స్ లో ఆ విషయం తాలూకు కంటెంట్ ని పోస్ట్ చేసి రీడర్స్ ని పెంచుకుంటారు. యూట్యూబర్ లు, వెబ్ కంటెంట్ క్రియేటర్లు ఇలా గూగుల్ ట్రెండ్స్ నుపయోగించుకుని ఆదాయం పెంచుకుంటున్నారు. ట్రెండింగ్ టాపిక్స్ ని సెర్చి చేస్తున్న ప్రజలకి ఆ సమాచారాన్ని ఈ రెండు మీడియాలు అందుబాటులో వుంచే మార్కెటింగ్ వ్యూహానికి సినిమాలు దూరంగా వుండిపోవడం చూస్తున్నాం. అంటే సినిమాలు ప్రజలతో బాటు సోషల్ మీడియాలో వుండడం లేదు. సోషల్ మీడియాలో ప్రజలు వెతుక్కుంటున్న సమాచారమమమేంటో, ఆసక్తులేమిటో, మొత్తానికి ప్రేక్షకుల టేస్ట్ అసలేమిటో తెలుసుకోకుండా, చూసి చూసి వున్న అవే పాత రొటీన్ సీన్లు సృష్టించి చేతులు దులుపుకుంటున్నారు.

     

నెట్ లో ప్రజలు సెర్చి చేసే అంశాల్లో దేశం లో జరిగిన ఏదైనా సంఘటన, రాజకీయ పరిణామాలు, ప్రముఖుల ఈవెంట్లు, కొత్త ఫ్యాషన్లు, హాబీలు, ఫుడ్స్, డ్రింక్స్, ఇలా ఒకటేమిటి ఎన్నో వుంటాయి. ఒక ట్రెండింగ్ అవుతున్న ఫుడ్ తీసుకుని సినిమా సీన్లో పార్టీ సీను క్రియేట్ చేశామనుకోండి- వెంటనే ఆడియెన్స్ ఆ సీనుతో కనెక్ట్ అయిపోయి ఎంజాయ్ చేస్తారు. ఒక ట్రెండింగ్ అవుతున్న హాబీనో, ఫ్యాషన్ నో కూడా సీన్స్ లో చూపిస్తే ఆడియెన్స్ కి అది తమ జీవితమే అన్పించి లీనమైపోతారు. ఏదైనా సమస్య మీద అభిప్రాయాలూ కూడా ట్రెండ్ అవుతూంటాయి. ఇవి కూడా పాత్రలు చర్చిస్తే సీన్లు  వైరల్ అవుతాయి.

       
ప్రపంచవ్యాప్తంగా దేశాల వారీగా ఈ ట్రెండ్స్ వుంటాయి. మనకి ఇండియా సరిపోతుంది. దీన్ని 'గూగుల్ ట్రెండ్స్ ఇండియా' అందిస్తుంది. అయితే ఇవాళ ట్రెండ్ అయ్యే టాపిక్ సినిమా రిలీజయ్యేనాటికి పాతబడి పోతుంది కదా అన్పించవచ్చు. సినిమా సీన్స్ లో ట్రెండ్స్ ని అప్పుడే స్క్రిప్టులో చేర్చ కూడదు. షూటింగ్ కేళ్ళేముందు అప్పడు ట్రెండ్ అవుతున్న టాపిక్స్ ని సీన్స్ లో కలుపుకుంటే సరిపోతుంది. అప్పటికి రాసుకున్న డైలాగ్  వెర్షన్లో ఎక్కడెక్కడ బావుంటుందన్పిస్తే అక్కడ యాడ్ చేయవచ్చు. అలాగని అన్ని సీన్స్  లో ట్రెండ్స్ ని చూపిస్తే ఎబ్బెట్టుగా వుంటుంది. అప్పటికి కూడా షూటింగ్ మొదలెట్టి రిలీజయ్యే నాటికి నాల్గైదు నెలలు పడుతుంది కదా అన్పించవచ్చు. జ్ఞాపకాలు ఎక్కడికీ పోవు. నాల్గైదు నెలల క్రితం ప్రేక్షకులు తాము సెర్చి చేసిన టాపిక్ లేదా ఐటెమ్ ఇప్పుడు సినిమాలో కన్పిస్తే ఆ జ్ఞాపకాలు గిలిగింతలు పెట్టకమానవు. సినిమా సీన్లు ఎలా వుంటున్నాయంటే అవి ప్రేక్షకులు పాసివ్ గా చూసే చప్పిడి సీన్లు. సోషల్ మీడియాలో మునిగి తేలుతున్న ప్రేక్షకులకి యాక్టివ్ గా చూసే సీన్లు కావాలి. అవి సోషల్ మీడియాలోంచే వస్తాయి. 

     

  స్క్రిప్టు రచయితల పని దీంతో అయిపోలేదు. వైరల్ వీడియోలు కూడా వున్నాయి. కొన్ని వీడియోలు ఎందుకు వైరల్ అవుతున్నాయి? వాటివెనుకున్న నిజమేంటి? ఇది కూడా స్టడీ చేస్తేనే నిజమైన స్క్రిప్టు రచయితలవుతారు. కాలంతో పాటు మారకపోతే కనుమరుగై పోతారు. వైరల్ వీడియోల్ని స్టడీ చేస్తే అప్పుడు సీన్లు మామూలుగా వుండవు. సోషల్ మీడియాలో వైరల్ అవుతున్న వీడియోల్లాగే ఒక్కో  సినిమా సీన్ని వైరల్ చేసి ప్రేక్షకులకి పిచ్చెక్కించవచ్చు. దీని గురించి  ఇంకోసారి తెలుసుకుందాం. సినిమాల నుంచి ఇతర మీడియాలు చాలా తీసుకున్నాయి. ఇప్పుడు సోషల్ మీడియాలోంచి సినిమాలు తీసుకోకపోతే ఇప్పుడున్న ఎనిమిది శాతం విజయాలు నాలుగు శాతానికి, ఇంకొన్నాళ్ళకి రెండు శాతానికి, మరికొన్నాళ్ళకి సున్నా శాతానికీ పడిపోయి  అదృశ్యమైపోతాయి. సోషల్ మీడియా కింద తవ్వకాలు జరిపితే అక్కడ కనపడతాయి.

—సికిందర్

1360 : స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు

    సాధారణంగా సీక్వెల్స్ సక్సెస్ కావు. కానీ ‘పుష్ప’ సీక్వెల్ అన్ని రికార్డులూ  బ్రేక్ చేస్తూ తెలుగు, హిందీ భాషల్లో సూపర్ హిట్టయిన సీక్వెల్. అల్లు అర్జున్ పోషించిన పుష్పరాజ్ క్యారక్టర్. ‘పుష్ప-1’ తో ఈ క్యారక్టర్, దాంతో అల్లు అర్జున్ నటనా ఎంత సంచలనం సృష్టించాయంటే పాకిస్తాన్ లో సైతం పుష్ప క్యారక్టర్ నటిస్తూ వీడియోలు వైరల్ చేశారు. పుష్పతో అల్లు అర్జున్ ఏం చేశాడంటే, ఒక గబ్బర్ సింగ్ - ఒక పుష్ప మధ్యలో ఇంకెవరూ లేరన్నట్టుగా చరిత్రలో నిలబెట్టేశాడు. కథాకథనాలతో దర్శకుడు సుకుమార్ స్కిల్స్ కి మించి పాత్ర నటించిన అల్లు అర్జున్ స్కిల్సే ఈ రెండు భాగాలుగా వచ్చిన ‘పుష్ప’  ఊర సక్సెస్ కి కారణమయ్యాయని చెప్పుకోవాలి.

        'పుష్ప 1’ లాగే ‘పుష్ప 2’ కథనం కూడా వివిధ పాయింట్లతో వివిధ ఎపిసోడ్ల మయంగా సాగుతుంది. ఎప్పుడైతే వివిధ ఎపిసోడ్లుగా కథనం సాగుతుందో అప్పుడు ఎమోషన్లు ఖతమై  పోతాయి. ఎమోషన్లనేవి ఒకే కథతో, అందులో వుండే ఒకే సమస్యతో, ఆ సమస్యతో వుండే ఒకే పోరాటంతో, ఆ పోరాటంతో వుండే ఒకే పరిష్కారంగా వున్నప్పుడు మాత్రమే బలంగా వుంటాయి. ఈ నిర్మాణంలో వుండేదే కథ. ఇలాగాక వివిధ సమస్యలతో వివిధ పోరాటాలుగా, వివిధ పరిష్కారాలుగా వుంటే అది కథ అన్పించుకోదు, అందులో భావోద్వేగాలు నిలబడవు. ఈ ఎపిసోడిక్ కథనాల్ని కథకాదు కాబట్టి డాక్యుమెంటరీలకి వాడతారు, సినిమాలకి కాదు. అయినా  ‘ఆటోనగర్ సూర్య’, ‘టైగర్ హరిశ్చంద్ర ప్రసాద్’, ‘సిటిజన్’ వంటి అనేక సినిమాలు ఇలా వచ్చి ఫ్లాపయ్యాయి. డాక్యుమెంటరీలకి వాడే ఈ కథనాన్ని స్టార్ట్ అండ్ స్టాప్ టెక్నిక్ అంటారనేది తెలిసిందే. దీని గురించి బ్లాగులో చాలాసార్లు చెప్పుకున్నాం,హెచ్చరించుకున్నాం.

ఎపిసోడిక్ కథనం ఎలా  వుంటుందో పక్కన పటం చూడండి. ఉదాహరణకి- ‘ఆటోనగర్ సూర్య’ లో డీజిల్ కారు తయారు చేస్తే, దాంతో ప్రత్యర్ధుల సంఘర్షణ, దానికో ముగింపు, తర్వాత బ్యాటరీ కారు తయారు చేస్తే, దాంతో ప్రత్యర్ధుల సంఘర్షణ, దానికో ముగింపు, మళ్ళీ తర్వాత కొచ్చిన్ ప్రయాణం కడితే, అక్కడ సంఘర్షణ, దానికో ముగింపూ,  ఇంకాతర్వాత, యూనియన్ లో సభ్యత్వ సమస్యతో ఇంకో  సంఘర్షణా దానికో ముగింపూ. మళ్ళీ తర్వాత వాహనాల వేలం పాట సమస్య, దాంతో సంఘర్షణా, దానికో ముగింపూ...ఇలా ఎపిసోడ్లమయంగా సాగే కథనం  స్టార్ట్ అండ్ స్టాప్ టెక్నిక్ అయింది. ఇదే ‘పుష్ప 2’ లో ప్రత్యక్షమైంది.

సబ్ ఫ్లాట్స్ వేరు, ఎపిసోడిక్ కథనాలు వేరు. సబ్ ఫ్లాట్స్ (ఉప కథలు) వాటి వాటి విడివిడి సమస్య

లతో ప్రధాన కథని డిస్టర్బ్ చేయకుండా సమాంతరంగా సాగుతాయి. ఎపిసోడ్లు అలా కాదు, ఇవి ప్రధాన కథలేకుండా వివిధ ఎపిసోడ్లుగా పైన చెప్పిన విధంగా కథనాలతో వచ్చిపోతూంటాయి.

ఆయితే ‘పుష్ప2’ లో కొత్త విధానం అమలైనట్టుంది- అదేమిటంటే, ఇందులో ప్రధాన కథ వుంది. ఆ ప్రధాన కథని మధ్య మధ్యలో ఆపేస్తూ వేరే సమస్యలతో ఎపిసోడ్లు ప్రారంభమై ముగుస్తూంటాయి. కొన్ని ఎపిసోడ్లకి ఎలివేషన్లు. దీంతో ప్రధాన కథనీ ఫీలవలేక, ఎపిసోడ్లనీ ఫీలవలేక, కేవలం అల్లు అర్జున్ యాక్టింగ్ స్కిల్స్ కోసం ఈ సినిమా చూడాలన్నట్టు తయారయ్యింది. అత్యంత మతిపోయే విషయమేమిటంటే, ఎంతో అనుభవజ్ఞుడైన స్టీవెన్ స్పీల్బెర్గ్ కూడా ఈ ఎపిసోడిక్ స్ట్రక్చర్ కి పాల్పడ్డం తో 2001 లో ’వార్ హార్స్’ ఫ్లాపయ్యింది!

1. ఎపిసోడ్లతో విజయవంతమైన ప్రయోగం

    ఇలా వుంటే,  ‘పుష్ప2’ తో చెన్నైలో ఇంకో ప్రయోగం చేశారు. సినిమా విడుదలైన మూడోరోజు మల్టీప్లెక్స్ లో షో నడుస్తోంది. ప్రేక్షకులు ఉత్కంఠతో చూస్తున్నారు. గంటన్నర తర్వాత బొమ్మ ఆగి లైట్లు పడ్డాయి. అది ఇంటర్వెల్ అనుకున్నారు. కానీ కాదు, అది ది ఎండ్. తాము చూసింది ఫస్టాఫ్ కాదు సెకండాఫ్ అని అర్ధమై గోల గోలచేశారు. మల్టీప్లెక్స్ నిర్వాహకులు జరిగిన పొరపాటు గ్రహించి ఆందర్నీ కూర్చోబెట్టి ఫస్టాఫ్ వేశారు. ఇది ప్రపంచంలో ఎవరికీ ఎదురుకాని అరుదైన అనుభవం. సెకండాఫ్ చూశాక ఫస్టాఫ్ చూడడం.     ప్రేక్షకులకి తాము చూస్తున్నది ఫస్టాఫ్ కాదని ఎందుకు అర్ధం కాలేదు? ఎందుకంటే ఏ ఎపిసోడ్ కా ఎపిసోడ్ గా ముగిసిపోతూంటే ఎందుకొస్తుంది డౌటు. ఇంకేవైనా సందేహాలుంటే సెకండాఫ్ లో తీరుతాయని చూస్తూ కూర్చున్నారు. నాన్ లీనియర్ కథల కాలం కదా? ఇలా ఎపిసోడిక్ కథనం కూడా సక్సెస్ అయిందన్న మాట. అసలు పుష్పా2’ లో ఎలా చూపించినా, ఏది చూపించినా, అసలేమీ చూపించకపోయినా అది సక్సెస్సే!

సినిమా అందరూ చూసే వుంటారు కాబట్టి పూర్తి కథ ఇక్కడ ఇవ్వడం లేదు. ఇందులో ప్రధాన కథ, ఎపిసోడ్లు ఎలా సెట్ అయ్యాయో మాత్రమే చూద్దాం.

2. ఎలివేషన్ కి రాంగ్ అడ్రసు

    ఓపెనింగ్ లో జపాన్ కి ఎర్ర చందనం సరఫరా చేసిన పుష్పతో యాక్షన్ సీన్ వస్తుంది. దీంట్లో భాగంగా ఒక మాంటేజ్ : పుష్ప చిన్నప్పుడు తండ్రి నుంచి సంక్రమించాల్సిన ఇంటి పేరు పెట్టుకోలేని బాధ తో కూడిన ఒక ఫ్లాష్ బ్యాక్ (ఈ సమస్య మొదటి భాగంనుంచి క్యారీ  అయింది). నిజానికి ఓపెనింగ్లో దాదాపు 15 నిమిషాలు సాగే ఈ యాక్షన్ ఎపిసోడ్ తీసేసినా నష్టమేం లేదు. పైగా సినిమా నిడివి తగ్గుతుంది. నిజానికిది ఓపెనింగ్ లో కాకుండా తర్వాత వచ్చి వుంటే అభ్యంతరముండేదీ కాదేమో. ఎందుకంటే ఓపెనింగ్ లో ఈ ఎపిసోడ్ ని నిజానికి పుష్ప క్యారక్టర్ ఎలివేషన్ సీనుగా అర్ధం జేసుకోవాలి. ఇలాటి ఎలివేషన్ సీన్లు ఫస్టాఫ్ లో ఇంకో రెండున్నాయి. అవి కథనంలో భాగంగా వచ్చాయి కాబట్టి తెలియలేదు. ఇవి ప్రధాన కథ ఫ్లోని దెబ్బ తీశాయన్నది వేరే విషయం. ఇలాగే ఈ ఓపెనింగ్ లో జపాన్ ఎపిసోడ్ కూడా కథనంలో భాగంగా తర్వాత వచ్చి వుంటే సెట్ అయ్యేది. కథనమే ప్రారంభం కాకుండా రావడంతో అది ఎలివేషన్ సీన్ అని అర్ధంగాక విమర్శలొచ్చాయి.

3. విలన్లు కాని విలన్లు

    ఇప్పుడు ప్రధాన కథకి బిగినింగ్ విభాగం (ఉపోద్ఘాతం) వస్తుంది- శ్రీవల్లి (రశ్మికా మందన్న) ని పెళ్ళిచేసుకున్న పుష్ప సంసారం, భార్య మాటే మంత్రమని భావించే అతడి వ్యక్తిగత క్యారక్టరైజేషన్ వగైరా. ‘పుష్ప’ మొదటి భాగంలో కూలీగా వున్న పుష్ప ఇప్పుడు ఎర్ర చందనం స్మగ్లింగ్ సిండికేట్ బాస్ గా వుండడం చూస్తాం. సిండికేట్ సభ్యులు స్మగ్లింగ్ చేస్తూ పోలీసులకి పట్టుబడితే పుష్ప వెళ్ళి విడిపించడం. అనుచరులని టార్చర్ చేసిన ఎస్పీ ‘భవర్’ (భన్వర్ కాదు- Bhanwar అని ఇంగ్లీషు స్పెల్లింగ్ వుంటుంది గానీ హిందీలో పలికేది ‘భవర్’ అనే. భవర్ అంటే సుడిగుండం) సింగ్ షేకావత్ కి సవాలు విసురుతూ మొత్తం పోలీస్ స్టేషన్ స్టాఫ్ ని కొనేయడం. తర్వాత సీఎం నరసింహారెడ్డి (ఆడుకాలం నరేన్) దగ్గరికి వెళ్తూ వుంటే ఆయనతో ఫోటో దిగి రమ్మని  భార్య చెప్పడంతో ఆమె మాట కాదనలేని  పుష్ప సీఎం తో ఫోటో దిగాలని కోరితే సీఎం కాదనడం. దీంతో పుష్ప పట్టుదలకి పోయి సీఎం నే పదవిలోంచి దింపేస్తానని ప్రతిన బూనడం వగైరా.

ఇక్కడితో స్క్రీన్ టైమ్ 45 నిమిషాలు గడిచి బిగినింగ్ విభాగం ముగిసి- సీఎం ని దింపేసే పుష్ప గోల్ తో ప్లాట్ పాయింట్ 1 వస్తుంది. ఇలా పుష్ప గోల్ ఏర్పాటయ్యాక దీన్ని అడ్డుకునే ప్రయత్నాలతో సీఎం యాక్టివ్ గా వుండాల్సింది, కనపడకుండా పోతాడు. అంటే పాసివ్ అయిపోయాడు. పాసివ్ ప్రత్యర్ధి పాత్రతో సంఘర్షణ ఏం వుంటుంది? సంఘర్షణ లేకపోతే కథేం వుంటుంది? కథ లేకపోతే స్క్రీన్ ప్లే ఏం వుంటుంది? (ఇవి సిడ్ ఫీల్డ్ మాటలు). ఇక్కడ్నించే ప్రారంభమయ్యే మిడిల్ 1 విభాగంతో  పుష్ప వర్సెస్ సీఎం సంఘర్షణగా కథ వేడెక్కి టైమ్ అండ్ టెన్షన్ గ్రాఫ్ పెంచుకుంటూ పోవాల్సింది అలా జరగలేదు.

పుష్పకి ప్రత్యర్ధి ఎస్పీ భవర్ సింగ్ వున్నాడుగా అన్పించవచ్చు. అతడి గోల వేరే. మొదటి భాగంలో పుష్ప తీవ్రంగా అవమానించాడన్న కోపంతో వ్యక్తిగత కక్ష పెంచుకుని అతను వున్నాడు. అంతేగానీ ఇప్పుడు ప్రధాన కథలో పుట్టిన సంఘర్షణతో అతను మమేకం కాలేదు. అసలు సీఎం మీద పుష్ప కుట్ర చేస్తున్నాడన్న స్పృహ కూడా తనకి లేనట్టే వుంటాడు. ఎంతసేపూ వ్యక్తిగత కక్షే. సీఎం కూడా ఇతడ్ని పిలిచి పుష్ప కుట్రని అడ్డుకోవాలని చెప్పడు. 

    ఇంకా ఈ కథలో ముందు ముందు తెరపైకొచ్చే ప్రత్యర్ధులు వున్నారు. కేంద్రమంత్రి వీరప్రతాప రెడ్డి( జగపతి బాబు), పుష్ప అన్న మొల్లేటి మోహన్రాజ్ (అజయ్), ఇంటర్నేషనల్ స్మగ్లర్ హమీద్( సౌరభ్ సచ్ దేవా), కేంద్రమంతి తమ్ముడి కొడుకు బుగ్గారెడ్డి (తారక్ పొన్నప్ప) మొదలైన వారు. వీళ్ళెవరూ కూడా సీఎం ని గద్దె దింపాలన్న పుష్ప ప్రధాన కథతో కనెక్ట్ అయి వుండరు. ఎవరి కారణాలు వాళ్ళ కుంటాయి.

ఇలా ఒకే ప్రధాన కథ గొడుగు కిందికి రావాల్సిన ప్రత్యర్ధులు చెదిరిపోవడంతో ప్రధాన కథ- దాంతో ఏకధాటిగా ప్రవహించాల్సిన పుష్ప భావోద్వేగాలూ తెగిపోయాయి. అంటే ప్రధాన కథకలో సీఎంని దింపాలన్న ఒక సమస్య ఏర్పాటయ్యాక, సంఘర్షణకి బలాబలాల సమీకరణ జరగలేదు. 'అంధా కానూన్' (చట్టానికి కళ్ళు లేవు) లో ఒక సాంగ్ వుంటుంది: రజనీకాంత్- మాధవిల మీద- 'ఏక్ తరఫ్ హమ్ తుమ్- ఏక్ తరఫ్ సారే'  అని. అంటే ఒక వైపు నువ్వూ నేనూ -ఇంకో వైపు వాళ్ళందరూ అని.  ఇలాగే 'పుష్ప2' లో  -ఒకవైపు నువ్వూ నేనూ(పుష్ప- శ్రీవల్లీ) - ఇంకోవైపు సీఎం, భవర్ సింగ్, మోహన్రాజ్, వీర ప్రతాప రెడ్డి, బుగ్గారెడ్డి తదితర ప్రత్యర్ధులూ అన్న స్పష్టమైన గీత గీసి, ఆటకి రంగాన్ని సిద్ధం చేసే బలాబలాల సమీకరణ జరగలేదు ప్రధాన కథకి.

ఆటకి రంగాన్ని సిద్ధం చేసే ప్లాట్ పాయింట్ వన్ అనేది మొత్తం సినిమా స్క్రీన్ ప్లే అనే మహాసౌధానికి మూలస్థంభం లాంటిదన్నమాట. ఈ మూలస్థంభం బలహీనంగా వుంటే మొత్తం కథ బలహీనమైపోతుంది. సీఎం ని దింపాలన్న లక్ష్యంతో పుష్ప, దీన్ని అడ్డుకోవాలన్న లక్ష్యంతో ప్రత్యర్ధులందరూ నిలబడితే ఎలా వుంటుంది. ఎంత బాగా అర్ధమవుతుంది కథ. భార్యకిచ్చిన మాట కోసం పుష్ప ఈ లక్ష్యాన్ని సాధించాడా లేదా అన్న డ్రమెటిక్ క్వశ్చన్ ఎంత బలమైన భావోద్వేగంతో కథనానికి తోడ్పడేది? ఇదీ పాయింటు. ప్రత్యర్ధులందరూ కట్టకట్టుకుని ప్లాట్ పాయింట్ 1  దగ్గరే పుష్పకి వ్యతిరేకంగా నిలబడనవసరం లేదు. ముందు సీఎం, భవర్ సింగ్, ఆ తర్వాత మిగతా ప్రత్యర్థులూ సినిమాలో చూపించిన పేసింగ్ తో ఈ పోరాటంలో కలుస్తూంటే చాలు. వెళ్తున్న కొద్దీ ప్రత్యర్ధులు పెరుగుతూంటే పుష్పకి చాలెంజీ ఆరోహణ క్రమంలో పెరుగుతూ పతాక స్థాయికి చేరుకునే క్రమం ఒకటి వుంటుంది.

ఎవరైనా అనుసరించే త్రీ యాక్ట్స్ స్క్రీన్ ప్లే స్ట్రక్చర్ 

    'పుష్ప' లాంటి హై కాన్సెప్ట్ సినిమాల్ని హాలీవుడ్ లో ఇంతే సింపుల్ స్టోరీ లైను తో తీస్తారు. పాత్ర- లక్ష్యం- సంఘర్షణ- పరిష్కారమనే సింపుల్ స్టోరీలైను మీద అటూ ఇటూ పాత్రల్ని పోగేసి- దాని మీద హెవీ యాక్షన్ ని మౌంట్ చేస్తారు. దీంతో సినిమా వీక్షణ మెదడుకి భారమైపోదు. అదే ఏదేదో కలిపేసి హెవీ కథ తయారు చేసి, దాని మీద మళ్ళీ హెవీ యాక్షన్ ని మౌంట్ చేస్తే రెండూ కలిసి మెదడు తట్టుకోలేనంత భారమై పోతాయి. అదే రోమాంటిక్ కామెడీల్లాంటి చిన్న సినిమాలు యాక్షన్ లేకుండా కథ మీదే ఆధారపడాలి కాబట్టి ఆ కథని సింపుల్ గా వుంచరు- వీలైనంత సంక్లిష్టం చేస్తారు. దీంతో కథలో ఇన్వాల్వ్  అయిపోయి యాక్షన్ లేని లోటు ఫీలవరు ప్రేక్షకులు. ఇదీ హాలీవుడ్ అనుసరించే మూవీ మేకింగ్ సైకాలజీ.

సరే, ఈ సినిమా స్క్రీన్ ప్లేకి  సూత్రాలన్నీ పక్కనబెట్టి సొంత మార్గాన్ని అనుసరించినట్టున్నారు. దీన్ని ఎపిసోడ్లు, ఎలివేషన్లు, ఎక్స్ టెన్షన్లు అని మనం చెప్పుకోవాలి కొత్తగా. ఇలాటి ప్రతిష్టాత్మక భారీ సినిమాలు తీసినప్పుడు పేరున్న ఆ దర్శకుడు మార్గదర్శకుడవుతాడు. ఎవరైనా అతన్ననుసరించి ఇలాగే సినిమాలు తీయొచ్చు. అప్పుడవి నిలబడతాయా? కాబట్టి మార్గదర్శకుడు దీన్ని దృష్టిలో పెట్టుకుని సినిమాలు నిర్మించాల్సి వుంటుంది. 

4. మిడిల్ 1 ఎపిసోడ్లు

    ప్లాట్ పాయింట్ 1 దగ్గర సీఎం ని దింపాలన్న లక్ష్యంతో వున్న పుష్ప  గోల్ ఏర్పాటయ్యాక- ఇప్పుడు ముందుకెళ్తే మిడిల్ 1 లో కథ ఎలా  వుందో చూద్దాం. సీఎం నరసింహారెడ్డిని దింపి తనతో క్లోజ్ గా వుండే సిద్ధప్ప నాయుడు (రావు రమేష్) ని సీఎం ని చేయాలి. ఇప్పుడు ప్రధాన కథతో సంబంధం లేని మరొక ఎలివేషన్ తో ఒక ఎపిసోడ్ వస్తుంది.  కేంద్రమంత్రి వీరప్రతాప రెడ్డి ని 5 కోట్లు చెల్లించాలని పుష్ప బెదిరించే ఎలివేషన్.  దీని తర్వాత వెంటనే ఇంకో యాక్షన్ ఎలివేషన్. ఇంటర్నేషనల్ స్మగ్లర్ హమీద్ తో ఈ  ఎపిసోడ్. ఈ రెండూ పూర్తయ్యాక- ఎస్పీ భవర్ సింగ్ పుష్ప తలపెట్టబోతున్న భారీ స్మగ్లింగ్ ని అడ్డుకునే, ప్రధాన కథతో భవర్ కి సంబంధం లేని ఒక యాక్షన్ ఎపిసోడ్ కాదుగానీ, భవర్ పాత కక్ష కథే. ఈ యాక్షన్ లో సిండికేట్ అనుచరుడ్ని ఇతను చంపడంతో పుష్ప తిరగబడతాడు. దీంతో  ఇద్దరి మధ్యా గొడవలు రూపుమాపడానికి సిద్ధప్పనాయుడు పూనుకుంటాడు. పుష్ప చేత సారీ చెప్పిస్తాడు. సారీ చెప్పిన పుష్ప మళ్ళీ వచ్చి భవర్ బట్టలు విప్పించి ఘోరంగా అవమానిస్తాడు. ఇది ఇంటర్వెల్ సీను. గంటా 40 నిమిషాలకి ఇది వస్తుంది.

       
ఇప్పుడు కూడా నువ్వు  సీఎం ని ఎలా దింపుతావో చూస్తాననడు భవర్. పుష్ప భార్య మాట కోసం సీఎం ని దింపాలన్న లక్ష్యం పెట్టుకున్నాడని అతడికి తెలియనే తెలియదు. మరొకటేమిటంటే, పుష్పతో సారీ చెప్పించేందుకు వచ్చిన సిద్దప్ప నాయుడే పుష్ప నియమించబోయే సీఎం అని కూడా భవర్ కి తెలియదు. దీనికోసం 100 మంది ఎమ్మెల్యేలని కొనడానికి కావల్సిన 500 కోట్ల రూపాయల కోసమే పుష్ప భారీ ఎత్తున స్మగ్లింగ్ కి తెగబడ్డాడని కూడా భవర్ కి తెలీదు. అతడికి ఈ కథలో ఏం జరుగుతోందో ఏమీ తెలీదు. అయినా కథలో  ప్రధాన విలన్ గా వున్నాడు. అతడికి వున్నదల్లా పాత వ్యక్తిగత కక్ష్ణ తీర్చుకోవాలనే. ఇలా ప్రధాన కథ వదిలేసి ప్రత్యర్ధులందరూ వేర్వేరు లక్ష్యాలు పెట్టుకుంటే ప్రధాన కథేమై పోవాలి. పైగా భవర్ సింగ్ ఈ పాసివ్ నెస్ కి తోడు ఒక జోకర్ లాంటి క్యారక్టర్! ఇలా ప్రధాన కథకి ఒక విలన్ అంటూ లేకుండా పోయిన పుష్ప కి ఇక భావోద్వేగాలతో ప్రేక్షకుల్ని కట్టి పడేసే అవకాశ మెక్కడిది?

5. సెకండాఫ్ - మిడిల్ 2

    భవర్ ని అలా అవమానించిన పుష్ప తిరిగి స్మగ్లింగ్ చేస్తూంటే, దాన్ని విఫలం చేసే యాక్షన్ సీక్వెన్స్ మొదలవుతుంది. అయితే భవర్ పట్టుకున్నది ఎర్రచందనం గాక ఉత్త దుంగలని తెలిసి మళ్ళీ దెబ్బతింటాడు. దీంతర్వాత పుష్ప భార్య గర్భవతి అవడం, ఆడపిల్ల కావాలని కోరుకుంటూ ఆడవేషం వేసుకుని పుష్ప  జాతరలో డాన్సు చేయడం వగైరా వుంటాయి. దీని తర్వాత అన్న మోహన్రాజ్ ఎపిసోడ్. ఇక్కడ పుష్ప ఇంటిపేరు  ప్రస్తావన వచ్చి అతుకుపడుతుంది.  దీని తర్వాత సీఎం నరసింహారెడ్డి దిగిపోవడం, కొత్త సీఎం గా సిద్ధప్ప నాయుడు ప్రమాణస్వీకారం చేయడం జరిగిపోతాయి. ఇదెలా జరిగిందనేందుకు స్మగ్లింగ్ ఎపిసోడ్ మొదలవుతుంది. భవర్  ని తప్పించుకుంటూ పుష్ప సరుకుని రామేశ్వరానికి తరలించడం, అక్కడ్నించి శ్రీలక బోర్డర్ దాటించడం వగైరా. ఆ డబ్బుతో ఎమ్మెల్యేలని కొనేసి సీఎం ని దింపేసి సిద్దప్ప నాయుడ్ని సీఎం చేశాడన్న మాట. తర్వాత విందులో కొత్త సీఎం తో ఫోటో దిగి భార్యకి చూపించడం- ఇలా ప్లాట్ పాయింట్ 1 లో

ఒక సీనుతో, ఇప్పుడు రెండు మూడు సీన్లతో ఆషామాషీగా ముగిసిపోయింది ప్రధాన కథ.  తర్వాత భవర్ సింగ్ ఎర్ర చందనాన్ని తగులబెట్టి అందులో భస్మమైపోతాడు. ఈ ప్లాట్ పాయింట్ త 2 తో మిడిల్ ముగిసి ఎండ్ విభాగానికి చేరుకుంటుంది- కథ కాదు- స్క్రీన్ ప్లే. ఇది లీడ్ ఎపిసోడ్.

6. ఎండ్ విభాగానికి లీడ్ ఎపిసోడ్

    ఇప్పుడు పుష్ప అన్న మోహన్రాజ్ కూతురు కావేరీ (కరణం పావని) కిడ్నాప్ తో ప్రధాన కథతో సంబంధం లేని ఇంకో ఎపిసోడ్ ప్రారంభమవుతుంది. ఈ కిడ్నాప్ కేంద్రమంత్రి తమ్ముడి కొడుకు బుగ్గారెడ్డి చేస్తాడు. పుష్ప ఈ  అన్నకూతుర్ని కాపాడేక పుష్పని  అతడి అన్న కుటుంబంలో కలుపుకుంటాడు. ఈ అన్నకూతురి పెళ్ళి జరుగుతూంటే ఒక ప్రేలుడు జరిగి పుష్ప మూడో భాగాన్ని సూచిస్తుంది ముగింపు. అంటే ఈ 15 నిమిషాల సుదీర్ఘ ఎపిసోడ్ ని రాబోయే 'పుష్ప3' కోసం లీడ్ గా వేశారన్న మాట!

        ఈ రకమైన స్క్రీన్ ప్లేతో ఎవరైనా ప్రయోగాలు చేస్తే చేసుకోవచ్చు. అయితే దానికి పుష్ప లాటి పాత్రని క్రియేట్ చేయాలి. అల్లు అర్జున్ లాంటి స్టార్ ని నమ్ముకోవాలి. ఇలాటి స్క్రీన్ ప్లేకి ఇదే క్రైటేరియా అన్పిస్తే అనుసరించాల్సిందేతప్పక ! సుకుమార్ కా గ్యారంటీ!

—సికిందర్