1452 : స్పెషల్ ఆర్టికల్

 

గత 30 ఏళ్ళు గా న్యూ ఢిల్లీలో రామ్ వర్మ న్యూరో లింగ్విస్టిక్ ప్రోగ్రామింగ్ (ఎన్ ఎల్ పి) కోచ్. మన సబ్ కాన్షస్ మైండ్ మన మాట వినేట్టు ఎలా ప్రోగ్రాం చేసుకుని సత్ఫలితాలు పొందవచ్చో నేర్పే ఈ కోర్సుకి ఆయన దేశంలో మొట్ట మొదటి కోచ్. అంతే కాదు, క్యాన్సర్ సహా నయం కాని వ్యాధులు రాకుండా, వస్తే నయం చేసుకునేలా అభివృద్ది చేసిన కొత్త శాస్త్రం ఎపిజెనెటిక్  హీలింగ్ ద్వారా స్వయంగా మన జీన్స్ ని ఎలా ప్రోగ్రామింగ్ చేసుకుని ఆరోగ్యవంతులు కావచ్చో కూడా ఈ కోర్సుల్లో భాగంగా నేర్పుతాడు. తన యుక్త వయస్సులో వివిధ అనారోగ్యాలు వెంటాడి ఇక డాక్టర్లు చేతులెత్తేసిన సందర్భంలో, ఎన్ ఎల్ పి గురించిన ఓ పుస్తకం చేతిలో పడి దాని ద్వారా పూర్తిగా ఆరోగ్యవంతుడయ్యాడు. అప్పట్నుంచీ ఈ స్వీయానుభవంతో ఎన్ ఎల్ పి నే వృత్తిగా చేసుకున్నాడు. వివిధ నగరాల్లో వర్క్ షాపులు నిర్వహించడమే గాక, ఎన్నో వీడియోలు రూపొందించాడు. యూట్యూబ్ లో ఈ వీడియోలు వందల సంఖ్యలో వుంటాయి. కాకపోతే హిందీలో వుంటాయి. ఓ మూడేళ్ళుగా ఈయన వీడియోలు గమనిస్తూంటే గత వారం ఒక వీడియో బాగా ఆసక్తి కల్గించింది...

సిక్స్ టెక్నిక్స్ టు కంట్రోల్ సబ్ కాన్షస్ మైండ్’ అన్న వీడియోలో, పట్టు పగ్గాల్లేని గుర్రంలాంటి మన సబ్ సబ్ కాన్షస్ మైండ్ కి ఎలా పగ్గం వేసి అనుకున్న గోల్ (లక్ష్యం) దిశగా నడిపించి జీవితంలో విజయాలు సాధించ వచ్చో వివరించాడు. ముందుగా ఈ టెక్నిక్స్ తెలుసుకుందాం. ఇవే టెక్నిక్స్ ని సినిమా స్క్రీన్ ప్లేలకి అన్వయిస్తే కథలు మరింత అర్ధవంతంగా తయారవగలవన్న నమ్మకంతో ప్రయోగాత్మకంగా రాస్తున్న వ్యాసమిది.

    సబ్ కాన్షస్ మైండ్ (సుప్త చేతనావస్థ) ని ప్రోగ్రామింగ్ చేయకపోతే దానికదే ప్రోగ్రాం అయిపోయి జీవితంలో ఇబ్బందులు సృష్టిస్తుంది. మానసికంగా ఓ పద్ధతీ పాడూ లేకుండా జీవించేస్తాం. మనస్సుని అదుపులో వుంచుకోవాలంటారు మునులు, ఋషులు, జెన్ మాస్టర్లు. అంటే ఏమిటి? మన నిత్య జీవితంలో పనులు చేసుకోవడానికి వాడుకునే పైన వుండే, కాన్షస్ మైండ్ (చేతనావస్థ) ని అదుపు చేయడమా? కాదు, అది తలకిందులు తపస్సు చేసినా సాధ్యం కాదు. దానికి దిగువన వుండే సబ్ కాన్షస్ మైండ్ తోడ్పాటు లేకుండా కాన్షస్ మైండ్ ఏమీ చేయలేదు. అందుకని అడుక్కి వెళ్ళి సబ్ కాన్షస్ మైండ్ ని ప్రోగ్రామింగ్ చేసుకోవాలే తప్ప, పైపైన కాన్షస్ మైండ్ తో ఎన్ని పాట్లుపడినా మనస్సుని అదుపు చేసుకునే విషయంలో సక్సెస్ అస్సలు సాధ్యం కాదు.

1. మంచీ చెడుల రహస్యం వైరింగే!

కనుక సబ్ కాన్షస్ మైండ్ ని ప్రోగ్రాం చేసుకోవడానికి కొన్ని టెక్నిక్స్ ని ప్రయోగించాలి. ఇక్కడ కాన్షస్ మైండ్ తో ఒక చిక్కు వస్తుంది. అది సబ్ కాన్షస్ మైండ్ మాట వినదు. లాజికల్ గా ఆలోచిస్తుంది. ఉదాహరణకి, ఆర్ధికంగా రిచ్ అవ్వాలనుకుని సబ్ కాన్షస్ మైండ్ ‘నేను బాగా రిచ్ ని!’ అంటే, ‘నువ్వెప్పుడు రిచ్ వయ్యావ్? నువ్వింకా పూర్ గానే వున్నావ్ కదా?’ అని అడ్డు తగులుతుంది లాజికల్ కాన్షస్ మైండ్. ఇది నిజమే. సాధారణ భాషలో చెప్పుకుంటే, మనం రిచ్ కానప్పుడు రిచ్ అని చెప్పుకోవడానికి మనసొప్పదు. అబద్ధంలో జీవిస్తున్నట్టు వుంటుంది. కనుక ‘నేను రిచ్ ని’ అని సబ్ కాన్షస్ కి సజెషన్ ఇవ్వకుండా,  ‘నేను రిచ్ నవుతాను’, ‘నేను రిచ్ నవుతున్నాను’ అని ఫ్యూచర్ టెన్స్ లో, లేదా ప్రెజెంట్ కంటిన్యూయస్ టెన్స్ లో అంటే, రిచ్ అవ్వాలని కోరుకుంటున్నాడు కాబోలని, ఇది లాజికల్ గా వుందని, కాన్షస్ మైండ్ ఓకే అని, సబ్ కాన్షస్ తో చేతులు కలిపి -రిచ్ అవడానికి యాక్షన్ తీసుకుంటుంది. ఇలాగే ఆరోగ్యం, విద్య, ఉద్యోగ, వ్యాపార, కుటుంబ సంబంధాలు వగైరా అన్ని విషయాల్లో దీన్ని అప్లై చేయొచ్చు.

కాన్షస్ మైండ్ మన మనసులో స్వల్ప భాగమే, 10 శాతమే వుంటుంది. అదే సబ్ కాన్షస్ మైండ్ 90 శాతం ఆక్రమించి వుంటుంది. ఇది అంతులేని జ్ఞాపకాల భండాగారం. మన ప్రతి మాట, చేత, ఆలోచన, అనుభవాలు, వీటి తాలూకు భావోద్వేగాలూ జ్ఞాపకాలుగా నిక్షిప్తమై పోతాయి  సబ్ కాన్షస్ మైండ్ లో. ఈ స్టోరేజీ మెదడు లోని 80 బిలియన్ల న్యూరాన్స్ లో వుంటుంది. ఈ న్యూరాన్లు శరీరమంతా కణం కణం వ్యాపించి వుంటాయి. కనుక ఈ జ్ఞాపకాలు శరీరంలోని 60 ట్రిలియన్ల కణాలన్నిట్లో చేరిపోతాయి. ప్రతీ కణంలోనూ ఆత్మలాంటి జీన్, మెదడు లాంటి డీఎన్ఏ వుంటాయి. జ్ఞాపకాలు మొదట కణాల్లోని జీన్స్ లోకెళ్ళి పోతాయి. ఆ జీన్స్ మీద తమ రాత రాస్తాయి. జ్ఞాపకాలు పాజిటివ్ గా వుంటే పాజిటివ్ రాతలు, నెగెటివ్ అయితే నెగెటివ్ రాతలు. జీన్స్ వెంటనే ఈ రాతల్ని డీఎన్ఏ కి పంపిస్తాయి. అవి పాజిటివ్ రాతలైతే, ఈ మనిషి సవ్యంగా ఆలోచిస్తున్నాడు/ఆలోచిస్తోంది  గో ఎహెడ్ అంటాయి. నెగెటివ్ జ్ఞాపకాలైతే ఈ మనిషి  చెడుగా ఆలోచిస్తున్నాడు / ఆలోచిస్తోంది ఫంక్షన్ ఆపేయమంటాయి.

       
మన శరీర కణాలు నిత్యం లక్షా 40 వేల రకాల ప్రోటీన్లు తయారు చేస్తూ, శరీరంలోని ప్రతీ అంగాన్నీ ఆరోగ్యవంతంగా వుంచుతాయి. ఇలాంటప్పుడు డీఎన్ఏ నుంచి పాజిటివ్ సిగ్నల్ అందితే, లక్షా 40 వేల రకాల నాణ్యమైన ప్రోటీన్లు తయారు చేసి, ఆయా అంగాలకి పంపి ఆరోగ్యవంతంగా వుంచుతాయి. అదే నెగెటివ్ సిగ్నల్ అందితే, నాణ్యమైన ప్రోటీన్ల తయారీ ఆపేసి, నకిలీ ప్రోటీన్లు తయారు చేసే పంపుతాయి. దీంతో దేహంలోని అంగాలు దెబ్బతింటాయి. అంటే అనారోగ్యం చేస్తుంది. మన శరీరం మెదడుతో ఇంత వైరింగ్ అయి వుంటే, స్క్రీన్ ప్లేలేమో ఏ వైరింగూ లేని తలాతోకాలేని కథలతో వుంటున్నాయి.

2. అంతా హార్మోన్స్ ఆట!

బాగానే వుంది, ఇక్కడ ఏది మంచి జ్ఞాపకం, ఏది చెడు జ్ఞాపకం ఎలా తెలుస్తుంది జీన్స్ కి? హార్మోన్ల ద్వారా తెలుస్తుంది. ఈ హార్మోన్లు ఎలా ఉత్పత్తి అవుతాయి? మెదడులో పుట్టే ఎమోషన్స్ (భావోద్వేగాల) ద్వారా ఉత్పత్తి అవుతాయి. అంటే సుఖ సంతోషాలు, మంచి తనం, నీతీ నిజాయితీలు మొదలైన పాజిటివ్ ఎమోషన్స్ తో, హేపీ హార్మోన్స్ ఉత్పత్తి అయి న్యూరాన్స్ ద్వారా మొదట కణాల్లోని జీన్స్ కి చేరతాయి. దీంతో జీన్స్ హేపీగా ఫీలై మనల్ని హేపీగా వుంచుతాయి. అదే వొత్తిడి, కోపం, పగా ప్రతీకారాలు, మోసం, భయం మొదలైన నెగెటివ్ ఎమోషన్స్ హేపీ హార్మోన్స్ ని ఆపేసి, కార్టిసాల్ అనే శరీరంలో భాధని పుట్టించే హార్మోన్ ని విడుదల చేస్తాయి. ఇది జీన్స్ లోకెళ్ళి జీన్స్ ని ఏడ్పిస్తాయి. అప్పుడు మనం ఛాతీనో, కడుపునో పట్టుకుని హాస్పిటల్లో బెడ్ బుక్ చేసుకుని, ఖర్మ ఖర్మ అనుకుంటూ నడుం వాలుస్తాం.

       
దాదాపు 100 శాతం రోగాలు మనసు వల్లే. మనసులో ఎమోషన్స్ ఎలా వుంటే శరీరం అలా వుంటుంది. మెదడులోని న్యూరాన్లన్నీ శరీరంలోని కణాలన్నిటితో కనెక్ట్ అయివుండడం వల్ల శరీరానికి ఈ మంచీ చెడులు జరుగుతాయి. అయితే జీన్స్ పై పడ్డ చెడు రాతల్ని మంచి ఎమోషన్స్ తో చెరిపేసి, పాజిటిటివ్ రాతల్ని ప్రవేశ పెట్టి, ఆరోగ్యాన్ని బాగు చేసుకునే వీలుంది. దీన్ని ఎపిజెనెటిక్స్ వివరిస్తుంది. ఇది ప్రస్తుతం మనకి అవసరం లేదు.

        
పై కార్యకలాపాలన్నీ సబ్ కాన్షస్  మైండ్ ఆధ్వర్యంలోనే జరుగుతాయి. మన శరీరాన్ని నడిపించేది సబ్ కాన్షస్  మైండే కాబట్టి. ఐతే రచయితలు ఒక ముఖ్య విషయాన్ని గమనించాలి- ఎమోషన్స్ మనసుకి సంబంధించినవి, ఫీల్ శరీరానికి సంబంధించింది. అంతేగానీ ఎమోషన్స్, ఫీల్ రెండూ మనసుకి సంబంధించినవి కావు. మనసులో ఏ ఎమోషన్ పుడితే హార్మోన్ల ద్వారా శరీరం అలా ఫీలవుతుంది. అంటే వెండితెర మీద ఏ ఏ ఎమోషన్లు ఎలా ప్లే చేస్తే ప్రేక్షకుల శరీరాల్లో ఏఏ హార్మోన్లు విడుదలై ఎలా ఫీలవుతారన్నది తెలుసుకుంటే -స్క్రీన్ ప్లేల క్వాలిటీయే మారిపోతుంది. ఉదాహరణకి- ప్రేక్షకులు ఒక ప్రేమ సన్నివేశాన్ని బలంగా ఫీలవ్వాలంటే, వాళ్ళ శరీరాల్లో ఆక్సిటాసిన్ హార్మోన్ విడుదలయ్యేంత బలంగా ఆ ప్రేమ సన్నివేశముండాలన్న మాట. ఆక్సిటాసిన్ అనేది లవ్ హార్మోన్. రచయితలు మానవ శరీరం గురించి ఎన్ఎల్ పి, ఎపిజెనెటిక్స్ మొదలైనవి చదువుకుంటే రచనలో ఇలాటి మౌలికాంశాలు బాగా ఉపయోగపడతాయి.

3. సిక్స్ టెక్నిక్స్ ఏమిటి?

    ఇప్పుడు విషయానికొద్దాం. మనం గానీ, స్క్రీన్ ప్లేలో పాత్రగానీ జీవితంలో సాధించాలనుకున్న ఏదైనా గోల్ ని సబ్ కాన్షస్ మైండ్ ప్రోగ్రామింగ్ ద్వారా ఎలా సుసాధ్యం చేసుకోవచ్చన్న విషయం. దీనికి ప్రధాన అవరోధం ఒకటుంటుంది. అది కాన్షస్ మైండ్ కీ, సబ్ కాన్షస్ మైండ్ కీ మధ్య వుండే అడ్డు గోడ. ఈ అడ్డు గోడని కూల్చక పోతే ఏ గోలూ సాధ్యం కాదు. గోల్ సాధించేందుకు సబ్ కాన్షస్  మైండ్ లోకి ఎలా ప్రవేశించాలో కాన్షస్ మైండ్ కి తెలీదు. కనుక ఈ ప్రవేశం గురించి, ఆ తర్వాత గోల్ సాధించే మార్గం వైపుగా ప్రయాణించడానికి చేపట్టాల్సిన టెక్నిక్స్ గురించీ తెలుసుకుందాం.

        a. విజువలైజేషన్ : ఈ టెక్నిక్ తో సబ్ కాన్షస్ మైండ్ ని ప్రోగ్రామింగ్ చేస్తే అడ్డు గోడ పడిపోతుంది. విజువలైజేషన్ అంటే ఏమిటి? విజువల్స్ + ఇమాజినేషన్ = విజువలైజేషన్ అవుతుంది. విజువల్స్ అంటే స్మృతులు, ఇమాజినేషన్ అంటే కల్పనా శక్తి. కాబట్టి స్మృతుల్ని కల్పనాశక్తితో జోడించి చూడాలి. ఆ కల్పనాశక్తి త్రీడీలో, లార్జ్ పానరామిక్ పిక్చర్ (విస్తృత దృశ్యం) గా, కలర్ఫుల్ గా వుండాలి. దీనికి సౌండ్ ఎఫెక్ట్స్ జోడించి వూహించాలి. ఇదంతా ఒక మెంటల్ మూవీగా మన వూహల్లో రూపొంది చివరికి ఎండ్ రిజల్ట్ పడాలి. ఎండ్ రిజల్ట్ అంటే గోల్ సాధించిన తర్వాత మన జీవితం ఎలా వుంటుందో, ఎలా ఎంజాయ్ చేస్తూ వుంటామో ఆ డ్రామా అంతా శుభం కార్డుగా పడాలి. ఎండ్ రిజల్టుతో ఈ శుభం కార్డుకి చాలా సంతోషిస్తుంది సబ్ కాన్షస్ మైండ్. దీన్ని పట్టుకుని వెళ్ళి ఆ ఎండ్ రిజల్ట్ ని నిజ జీవితంలో మనకి చూపించే వరకూ ఆగదు.

        ఉదాహరణకి అవకాశాల కోసం ప్రయత్నిస్తున్న సినిమా దర్శకుడు/దర్శకురాలు మెంటల్ మూవీ ని రన్ చేస్తూ ఈ ఎండ్ రిజల్ట్ ని చూడాలి. తీసిన సినిమా పెద్ద హిట్టయ్యింది. ప్రేక్షకులు టికెట్ల కోసం కొట్టుకుంటున్నారు. సినిమా చూసి గుంపులుగా వచ్చి నివాసం ముందు కేరింతలు కొడుతున్నారు. అది మామూలు నివాసం కాకూడదు. పెద్ద భవంతి అయి వుండాలి. తాను ఖరీదైన దుస్తులు ధరించి రిచ్ గా వుండాలి. ఇక నిర్మాతలు అడ్వాన్సులివ్వడానికి క్యూలు కడుతున్నారు. సంతకాలు పెట్టడం, డబ్బు కట్టలు అందుకోవడం. కుప్పలు కుప్పలుగా పడ్డ నోట్ల కట్టల్ని లెక్కెట్టుకోవడం. ఫ్రెండ్స్ తో సెలబ్రేట్ చేసుకోవడం, డాన్సులు చేయడం, కుటుంబ సభ్యులతో ఫ్లైట్ ఎక్కి టూర్ వెళ్ళడం...ఇదీ శుభం కార్డు లాంటి ఎండ్ రిజల్ట్.

    సబ్ కాన్షస్ మైండ్ కి అర్ధమై యాక్షన్ లోకి దిగే భాష బొమ్మలే. రచనలో ఒక ముఖ్య సూత్రం తెలిసిందే- షో, డోంట్ టెల్ అని. అంటే పాత్ర ఆనందంగా వుంటే ఆనందంగా వున్నట్టు రాయకూడదు. లేదా పాత్ర చేత అలా చెప్పించ కూడదు. ఆనందంగా వుంటే ఎలా వుంటాడో బొమ్మ చూపించాలి. ఆనందం పట్టలేక ఎగిరి గంతెయ్యొచ్చు, లేదా రోడ్డు మీద జనాలకి డబ్బులు పంచుతూ పోవచ్చు. ఇలా బొమ్మ చూపించడమెందుకంటే, ఆ పాఠకుల / ప్రేక్షకుల సబ్ కాన్షస్ మైండ్ బొమ్మని చూసి ఇంప్రెస్ అవుతుందని. అప్పుడా రచన కలకాలం గుర్తుంటుందని. సబ్ కాన్షస్ మైండ్ మెచ్చే భాష బొమ్మలే!

       
ఈ బొమ్మల్ని స్వీకరించే రాడార్ మన మెదడులో ఆర్ ఏ ఎస్ (రెటీక్యులర్ యాక్టివేటింగ్ సిస్టమ్) రూపం లో వుంటుంది. ఆ గోల్ డబ్బు కావచ్చు, ఆరోగ్యం కావొచ్చు, విద్యా వ్యాపార ఉద్యోగాలూ కావొచ్చు, ఇంకేదైనా కావచ్చు - దాన్ని ఎండ్ రిజల్టుతో మెంటల్ మూవీగా ఆర్ఏ ఎస్ అనే రాడార్ కి చూపించాల్సిందే.

       
ఈ మెంటల్ మూవీ ఏమిటి, ఎలా వుంటుంది? సినిమా దర్శకుడు/ దర్శకురాలు కథ రాయడం, అనుకున్న హీరోకి / నిర్మాతకి విన్పించడం, అది సింగిల్ సిట్టింగ్ లో ఓకే అవడం, నిర్మాత ఆఫీసు ఇవ్వడం, తాను స్టాఫ్ ని తీసుకుని ప్రీ ప్రొడక్షన్ పనులు ప్రారంభించడం, ఇతర ఆర్టిస్టుల్ని, సాంకేతికుల్ని బుక్ చేసుకోవడం, కొబ్బరి కాయకొట్టి ఎంజాయ్ చేస్తూ షూటింగ్ ప్రారంభించడం,,, షూటింగ్ జరుగుతూంటే దృశ్యాలు బ్రహ్మాండంగా రావడం, గుమ్మడి కాయ కొట్టి షూటింగు ముగించడం, ఎంజాయ్ చేస్తూ పోస్ట్ ప్రొడక్షన్స్, ఫస్ట్ కాపీ, రిలీజ్ కార్యక్రమాలు, పబ్లిసిటీ, బయ్యర్ల సందడీ, సినిమా రిలీజ్....రిలీజ్ తర్వాత పైన చెప్పిన విధంగా ఎండ్ రిజల్ట్!

        
ఎక్కడా ఇది అవుతుందా లేదా అని సందేహ పడకూడడు. ఆటంకాలు చూడకూడదు. అంతా ఒక ఎంజాయ్ మెంటుగా సాఫీగా జరిగిపోతున్నట్టు వూహిస్తేనే సబ్ కాన్షస్ మైండ్ ఓకే చేసే మెంటల్ మూవీ వస్తుంది.

    అయితే గోల్ కోసం మన ప్రయాణం ఎలాగెలా జరుగుతుందో ఇలా వొక మెంటల్ మూవీని వూహిస్తూంటే, మధ్యమధ్యలో మైండ్ మరిక దేని మీకో వెళ్ళిపోవచ్చు. దీన్ని నివారించడానికి చక్కగా మెంటల్ మూవీని కాగితం మీద పది నిమిషాలు వచ్చేలా వివిధ సన్నివేశాలతో వర్ణించుకుని, లూప్ లో రికార్డు చేసుకుంటే, రాత్రి పడుకునేప్పుడు ఇయర్ ఫోన్స్ పెట్టుకుని లూప్ లో రిపీటవుతున్న మెంటల్ మూవీని వింటూ నిద్రలోకి జారిపోవచ్చు. నిద్రపోయినప్పుడే కాన్షస్  మైండ్  ఇనాక్టివ్ అయి, సబ్ కాన్షస్ మైండ్ కి దారి క్లియరై  మెంటల్ మూవీ ప్లాంట్ అవుతుంది. ఇలా ఈ విజువలైజ్ చేసిన మెంటల్ మూవీతో అడ్డుగోడని  కూల్చి కాన్షస్ మైండ్ ని సబ్ కాన్షస్ మైండ్ తో కలపవచ్చు.

       
b. ఆఫర్మేషన్స్ : లా ఆఫ్ ఎట్రాక్షన్ లో ఎలాగైతే ఆఫర్మేషన్స్ చేస్తామో అదే ఇక్కడ చేయాలి. అంటే ఆటో సజెషన్స్ ద్వారా సబ్ కాన్షస్ మైండ్ ని జాగృతపర్చడం. అంటే పైన చెప్పుకున్న విధంగా,  ‘నేను రిచ్ నవుతాను’, ‘నేను రిచ్ నవుతున్నాను’ వంటి గోల్ కి సంబంధించిన విన్నపాల్ని ఆటో సజెషన్స్ గా ఇవ్వడం. ‘ఈ గోల్ నేను సాధిస్తాను’, ‘నా గోల్  సాకారమవుతోంది’ వంటి ఆఫర్మేషన్స్ ని రాత్రి పడుకోబోయే ముందు, ఉదయం లేవగానే కనీసం 30 సార్లు వల్లె వేయాలి, రాయాలి. ఇలా చేస్తున్నప్పుడు ఆఫర్మేషన్ లోని పదాలు బ్రెయిన్ లో న్యూరల్ పాత్స్ ని సృష్టిస్తాయి. అంటే ముద్రితమైపోతాయి. ఇవి న్యూరాన్స్ ద్వారా శరీరం లోని ప్రతీ కణం కణం లోకీ ఇంకి, గోల్ ని సాధించడానికి శరీరాన్ని ప్రేరేపిస్తాయి. బ్రెయిన్ మెమరీ అంతా శరీర కణాల్లో కూడా మెమరీగా రికార్డయిపోతుంది.

        
c. యాక్షన్ : ఇక గోల్ తాలూకు పనితో యాక్షన్ లోకి దిగాలి. డబ్బు సంపాదన గోల్ అయితే, దానికే మార్గముందో ఆ పనులు మొదలెట్టాలి. సినిమా అవకాశం గోల్ అయితే స్క్రిప్టు రాయడం మొదలెట్టాలి. ఆరోగ్యం గురించయితే ఆరోగ్య సూత్రాలు పాటించడం వంటివి చేయాలి. దీంతో శరీరం చేపట్టిన ఈ యాక్షన్ కి అలవాటు పడుతుంది. ఈ పనులు ఎంత కష్టమైనా ఎంజాయ్ చేస్తూ చేయాలి. ఈ టఫ్ ఆర్టికల్ని ఎంజాయ్ చేస్తూనే రాశాం! ఎంజాయ్ చేసినప్పుడు హై వైబ్రేషన్స్ పుడతాయి. హై వైబ్రేషన్స్ సబ్ కాన్షస్ మైండ్ ద్వారా యూనివర్స్ తో కనెక్ట్ అవుతాయి. ఇక యూనివర్స్ మనం పడుతున్న శ్రమకి తగ్గ వినియోగ దారుల్ని వెతికి తేవడం మొదలెడుతుంది.

        
డి. మెటఫర్స్ :  అంటే రూపకాలంకారాలు. సబ్ కాన్షస్ మైండ్ మన ఉద్దేశాన్ని అర్ధం జేసుకోవాలంటే మెటఫర్స్ రూపంలో సంకేతాలు చూపించాలి. గెలుపుకి మెటఫర్ శిఖరం పైన జెండా ఎగరేయడం కావొచ్చు. రాకెట్ లా ఆకాశంలోకి దూసుకు పోవడం కావచ్చు. ఇలాటి మెటఫర్స్ తో ఎమోషనల్ కథలు చూపెట్టాలి. ఉదాహరణకి ముగ్గురు కొడుకులున్నారు. వాళ్ళెప్పుడూ కర్రలు పెట్టి కొట్టుకుంటూ వుంటారు. తండ్రి ఎంత వారించినా వినరు. ఇలా కాదని తండ్రి ముగ్గురికీ ఒక్కో కర్ర ఇచ్చి విరగ్గొట్టమన్నాడు. విరిచి పారేశారు. అవే కర్రల్ని కట్ట గట్టి ఇప్పుడు విరగ్గొట్టమన్నాడు. వాళ్ళ వల్ల కాలేదు.’చూశారా, ‘విడిగా వుంటే విరిగి పోతారు. కలిసివుంటే మిమ్మల్ని ఎవరూ ఓడించలేరు’ అని నీతి చెప్పాడు తండ్రి. ఇక్కడ కట్ట కట్టిన కర్రలు సంఘటిత బలానికి మెటఫర్ అన్నమాట. ఇలాటి మెటఫర్స్ ని ఇష్టపడుతుంది సబ్ కాన్షస్ మైండ్.

       
మెటఫర్స్ పాజిటివ్ సెన్స్ లో వుండాలి. పొరపాటున కూడా ‘నా జీవితం ముళ్ళదారి’ అనో, ‘నా గుండె మీద బండ పడింది’ అనో, ‘నా నెత్తిన పిడుగు పడింది’ అనో అనకూడదు, లేకి కవిత్వాలు రాయకూడదు. అప్పుడు ముళ్ళదారి, బండ, పిడుగు వంటి మెటఫర్స్ కి ఇన్స్ ఫైర్ అయి వాటినే తెచ్చి నిజజీవితంలో పడేస్తుంది సబ్ కాన్షస్ మైండ్. తధాస్తు దేవతల మహా త్మ్యం అన్నమాట! ఈ తధాస్తు దేవతలే సబ్ కాన్షస్ మైండ్.

    ఇలాటి నెగెటివ్ మెటఫర్స్ వున్న పాటలూ వినకూడదు. ‘నా పేరు బికారీ నా దారి ఎడారి’ అనే పాట రాసి కవి డబ్బులు సంపాదించుకుంటాడు. పాటని ఎంజాయ్ చేసిన వాళ్ళ జీవితాల్లోకి బికారీనీ, ఎడారినీ మెటఫర్స్ గా తీసుకుని, ఎడారిలో బికారీలు గా మార్చేస్తుంది సబ్ కాన్షస్ మైండ్. ‘యువర్ విష్ ఈజ్ మై కమాండ్' లాంటి అల్లావుద్దీన్ అద్భుత దీపంలో జీనీ భూతం వ్యవహారమన్నమాట! ఈ జీనీ భూతమే సబ్ కాన్షస్ మైండ్.

       
ఇలా కాకుండా ‘నా జీవితం ఉదయించే సూర్యుడు’, ‘నా ఆరోగ్యం వికసించే పువ్వు’- లాంటి పాజిటివ్ మెటఫర్స్ వాడాలి.

        

e. రిపీటీషన్ :  మెంటల్ మూవీనీ, ఆఫర్మేషన్స్ నీ పదేపదే రిపీట్  చేస్తూంటే సబ్ కాన్షస్ మైండ్ ఎంజాయ్ చేస్తూ గోల్ వైపు వేగంగా చర్యలు తీసుకుంటుంది.

       

f. ఫోకస్ :  సబ్ కాన్షస్ మైండ్ ఇచ్చిన టాస్క్ పై ఫోకస్ తో వుండాలంటే దానికి బెనిఫిట్స్ ని చూపించాలి. గోల్ ద్వారా హోదానో, ఆరోగ్యమో, వ్యాపారమో సాధిస్తే అదనంగా లోకానికేం ఇస్తారో, చేస్తారో చెప్పాలి. ఛారిటీ ఇస్తారా, ఉపాధులు కల్పిస్తారా, లేదా ఇంకేదైనా సమాజ సేవ చేస్తారా స్పష్టం చేయాలి. మన వరకూ సంపాదించుకుని స్వార్ధంతో బ్రతికే గోల్ అంత బలంగా వుండదు. ఇలాటి గోల్ కూడా సాధించవచ్చు. కానీ ఎంతకాలం పడుతుందో చెప్పలేం. మనం విసిగిపోయి విరమించుకోవచ్చు కూడా. ఒకవేళ ఎన్నాళ్ళకో సాధించినా అది ఎంతో కాలం నిలబడదు. సబ్ కాన్షస్ మైండ్ విశ్వమంతా వ్యాపించి లోక కళ్యాణార్ధం పని చేస్తూంటుంది. దానికి బెనిఫిట్స్ చూపిస్తేనే ఫోకస్ పెట్టి సత్వర ఫలితాల్నిస్తుంది.

ఇదంతా బాగానే వుంది. మరి స్క్రీన్ ప్లే సంగతుల్లోకి ఈ సబ్ కాన్షస్ మైండ్ ఎలా వచ్చింది? ఇప్పటికే ఈ సుదీర్ఘ ఆర్టికల్ భారమై వుండొచ్చు. దీన్ని రెండుగా విడగొట్టి మిగిలిన భాగం రేపు ఫ్రెష్ మైండ్ తో చూస్తే బ్యూటీఫుల్ గా వుంటుంది. స్క్రీన్ ప్లే సంగతుల్లోకి సబ్ కాన్షస్ మైండ్ ఎలా వచ్చింది? రాలేదు, సబ్ కాన్షస్ మైండ్ లొంచే స్క్రీన్ ప్లే సంగతులొచ్చాయి!

ఆల్ ది బెస్ట్

—సికిందర్

1451 : రివ్యూ!

రచన –దర్శకత్వం : టీజే జ్ఞానవేల్

తారాగణం : రజనీకాంత్, అమితాబ్ బచ్చన్, ఫహద్ ఫాసిల్, రానా దగ్గుబాటి, మంజూ వారియర్, రీతికా సింగ్, దుషార విజయన్ తదితరులు

సంగీతం : అనిరుధ్ రవిచందర్,  ఛాయాగ్రహణం : ఎస్ ఆర్ కదిర్

బ్యానర్ : లైకా ప్రొడక్షన్స్

నిర్మాత : సుభాస్కరన్ అల్లిరాజా

విడుదల : అక్టోబర్ 10, 2024

***

2023 లో ‘జైలర్’ తో బంపర్ హిట్టిచ్చిన సూపర్ స్టార్ రజనీకాంత్ నటించిన ‘వేట్టయన్- ‘ది హంటర్’ తెలుగు వెర్షన్ ఈ దసరా సందర్భంగా  తెలుగు ప్రేక్షకుల ముందుకొచ్చింది. ఇది రజనీకాంత్ 170 వ సినిమా. సూర్యతో ‘జై భీమ్’ అనే హిట్ తీసిన టీజే జ్ఞానవేల్ దీనికి దర్శకుడు. పానిండియా మూవీగా విడుదలైన ఇందులో వివిధ భాషల నటులు అమితాబ్ బచ్చన్, ఫహద్ ఫాజిల్, రానా దగ్గుబాటి  నటించారు. మంజూ వారియర్ హీరోయిన్. మరి ఇంత ఆకర్షణీయమైన తారాగణంతో భారీగా తెరకెక్కిన  ఈ మూవీ ఎలా వుంది? ఇందులో ఏ సామాజిక సమస్య చెప్పాలనుకున్నారు? రజనీకీ, జ్ఞానవేల్ కీ ఇది మరో హిట్టేనా? ఈ వివరాల్లోకి వెళ్దాం...

కథేమిటి?

ఆదియన్ (రజనీకాంత్) కన్యాకుమారిలో ఎస్పీ గా ‌ఎన్ కౌంటర్ స్పెషలిస్ట్. నేరాలకి పాల్పడే ముఠాల్ని కాల్చిపారేస్తూంటాడు. మానవ హక్కుల  నాయకుడు, లాయర్ సత్యదేవ్ (అమితాబ్ బచ్చన్) ఇది తప్పని వాదిస్తూంటాడు. ఆదియన్ మాత్రం పద్ధతి మార్చుకోడు. ఇతడికి కేసుల్లో సాయపడే బ్యాటరీ (ఫహద్ ఫాజిల్) అనే దొంగ వుంటాడు. 

ఇలా  వుండగా, శరణ్య (దుషారా విజయన్) అనే స్కూల్ టీచర్ వుంటుంది. ఈమె గంజాయి మాఫియాలు స్కూలుని అడ్డాగా మార్చుకుని దందా చేస్తూంటే కంప్లయింట్ ఇస్తుంది. ఆ మాఫియా వ్యక్తిని ఆదియన్ ఎన్ కౌంటర్ చేసేస్తాడు. ఈ ఊదంతంతో శరణ్యకి మంచి పేరు రావడంతో చెన్నైకి ట్రాన్స్ ఫర్ చేయించుకుంటుంది.

       
ఇప్పుడు చెన్నైలో గుర్తు తెలియని దుండగుడు శరణ్యని రేప్ చేసి చంపేస్తాడు. దీంతో ఉపాధ్యాయులు, ప్రజలూ తీవ్ర ఆందోళనకి దిగుతారు. వీళ్ళని శాంతపర్చడానికి కన్యాకుమారి నుంచి ఆదియన్ ని పిలిపించి కేసు అప్పగిస్తాడు డిజిపి (రావు రమేష్). ఆదియన్ గుణ అనే యువకుడ్ని రేపిస్టు- కిల్లర్ గా నిర్ధారించి ఎన్ కౌంటర్ చేసేస్తాడు. ఇది బెడిసి  కొడుతుంది. తాను ఎన్ కౌంటర్ చేసింది అమాయకుడ్నని తెలుకుని షాక్ అవుతాడు.

        

ఇప్పుడు ఆదియన్ పరిస్థితి ఏమిటి? గుణ ని చంపి ఓ పేద కుటుంబానికి అన్యాయం చేసిన తను దీనికి ఎలా ప్రాయశ్చిత్తం చేసుకున్నాడు? అసలు శరణ్య మీద అఘాయిత్యం తలపెట్టిందెవరు? దీంతో నాట్ అకాడెమీ అనే ఎడ్యుటెక్ కంపెనీ నడిపే నటరాజ్ (రానా  దగ్గుబాటి) కేం సంబంధం? ఇతను విద్యార్థుల జీవితాలతో ఆడుకుంటూ భారీగా పాల్పడిన  స్కామ్ ఏమిటి? ఇతడ్ని ఆధారాలతో సహా ఆదియన్ ఎలా పట్టుకున్నాడు? ఇదీ మిగతా కథ

ఎలావుంది కథ

ప్రభుత్వం చేతిలో వుండాల్సిన విద్యారంగాన్ని కార్పొరేటీ కరణ చేసి, ప్రతీ అడ్డమైన కోర్సుకీ ఎంట్రెన్స్ టెస్టులంటూ పేద, మధ్య తరగతి విద్యార్ధులు తప్పనిసరై అప్పులు చేసి కోచింగులు తీసుకునే, అప్పులు కట్టలేక ఆత్మహత్యలు చేసుకునే పరిస్థితులు కల్పించి, భారీగా వ్యాపారం చేసుకుంటున్న ఎడ్యూటెక్ కంపెనీల వ్యవహారాన్ని కథగా తీసుకున్నాడు ‘జైభీమ్’ దర్శకుడు జ్ఞానవేల్. తన బ్రాండ్  సామాజిక సినిమాల సరసన దీన్ని నిలబెట్టే ప్రయత్నం చేశాడు.

       
భారీ ఉద్యమాలని, మెసేజుల్నీ ఒక ఫార్ములాగా డిమాండ్ చేసే ఇలాటి  విద్యారంగం పాత కథకి యాక్షన్ తో కూడిన  పోలీస్ ఎన్ కౌంటర్ల కథ జత చేసి, విద్యారంగం కథ పాత మూస టెంప్లెట్ లో పడిపోకుండా కాపాడడం తెలివైన పనే. దీంతో ఈ  కథనం పోలీస్ ఇన్వెస్టిగేషన్ ప్రధానంగా సాగుతూ యూత్ అప్పీల్ కీ, మాస్ అప్పీల్ కీ న్యాయం చేసే యాక్షన్ థ్రిల్లర్ జానర్ లో కొత్త పుంతలు తొక్కిందేమో ప్రేక్షకులే నిర్ణయించుకోవాలి...

       
ఐతే ఇది ‘జైలర్’ లాగా రియలిస్టిక్ గా వుండదు. రజనీ పాత్ర కూడా ‘జైలర్’లో లాగా వయ్సుకి తగ్గ, సాధారణ జీవితపు వాస్తవికతతో వుండదు.  రజనీ తన ఫ్యాన్స్ ని దృష్టిలో పెట్టుకుని పూర్తి మాస్ మసాలా యాక్షన్ హీరోగానే కన్పిస్తాడు.  ఎస్పీగా  విచ్చలవిడి ఎన్ కౌంటర్ లతో ప్రారంభమై, ఓ గ్రూప్ సాంగ్ వేసుకుని, ఓ కామెడీ చేసుకుని పరిచయమవుతాడు. మరోవైపు సమాంతరంగా అమితాబ్ బచ్చన్ లాయర్ ట్రాక్ నడుస్తూంటుంది. దీనికి సమాంతరంగా టీచర్ పాత్రలో దుషారా విజయన్ ట్రాక్ వస్తూంటుంది. మధ్యమధ్యలో ఫహద్  ఫాజిల్ కామెడీ ట్రాకు. టీఛర్ హత్యతో కథ మలుపు తిరిగి ఇక రజనీ ఇన్వెస్టిగేషన్ తో పరుగులు తీస్తుంది. టీచర్ కేసులో తాను ఎన్ కౌంటర్ చేసింది అమాయకుడ్నని రజనీ తెలుసుకోవడంతో ఫస్టాఫ్ ముగుస్తుంది.

       
ఇక సెకండాఫ్ కూడా దాదాపు ముప్పాతిక భాగం అసలు హంతకుడెవరో తెలుసుకునే ఇన్వెస్టిగేషన్  కథ గానే మలుపులు తిరుగుతూ సాగి- ఎడ్యుటెక్ కంపెనీ ఓనర్ గా రానా తెరపైకి రావడంతో విద్యావ్యవ స్థ కథ మొదలవుతుంది. అయితే కథకి ముగింపు అతి సాధారణంగా వుండడమేగాక,  రజనీ క్యారక్టర్ పరంగా కథలో వుండాల్సిన టర్నింగ్ కన్పించదు.

       
ఈ మద్య సెకండాఫులు తేలిపోయి ఫ్లాపవుతున్న సినిమాల్ని వరసగా చూస్తున్నాం.  కానీ ఈ మూవీ ఫస్టాఫ్, సెకండాఫ్ ఎక్కడా పట్టుతప్పకుండా గ్రిప్పింగ్ గా వుండడం ఒక రిలీఫ్. దీనికి తగ్గట్టు పాత్ర చిత్రణలు కూడా గ్రిప్పింగ్ గా వుండుంటే –‘జైలర్’ లాగా మరో లెవెల్లో వుండేది ఈ పానిండియా మూవీ.

నటనలేమిటి? సాంకేతికాలేమిటి?

ఫ్యాన్స్ కోసం రజనీకాంత్ మళ్ళీ తన రెగ్యులర్ మ్యానరిజమ్స్ నే ప్రదర్శించాడు.  సిగరెట్ ఎగరేయకపోయినా,కళ్ళద్దాలు ఎగరేసి పట్టుకోవడం లాంటి ఎస్పీ స్థాయి పాత్రకి తగని గిమ్మిక్కులు చేశాడు. ఫాస్ట్ సగ్ లో మంజూవారియర్ తో మంచి కిక్ ఇచ్చాడు. అలాగే యాక్షన్ సీన్స్ కూడా తన రెగ్యులర్ బ్రాండ్ ని దృష్టిలో పెట్టుకునే చేశాడు.

       
అయితే పాత్ర పరంగా వుండాల్సిన డెప్త్ లేదు. తాను అమాయకుడ్ని ఎన్ కౌంటర్ చేశాడన్న బాధ కాసేపే వుంటుంది. హతుడి కుటుంబంతో అసలు హంతకుడ్ని పట్టుకుని మీ కొడుకు నిర్దోషి అని నిరూపిస్తానంటాడు. దీంతో ఈ ఇన్వెస్టిగేషన్ తో సాగిపోతాడు. అసలు ఎన్ కౌంటర్ పేరుతో హత్య చేసినందుకు సస్పెండ్ అవ్వాలి. ఇది జరగదు. ఇంకా ఇతడ్ని నమ్మి  అసలు  హంతకుడ్ని పట్టుకునేందుకు అనుమతిస్తాడు డిజిపి. తాను అమాయకుడ్ని చంపాడన్న అపరాధ భావంతో కూడిన పాత్ర చిత్రణ, దానికి ప్రాయశ్చిత్తం చేసుకునే ముగింపూ వుండవు.  చివరికి ఆ కొడుకు నిర్దోషి అని నిరూపించాక, నేను చంపానన్న బాధ వుంది- ఎంక్వైరీ కొంసాగుతుంది- అని కుటుంబంతో అంటాడు. అంటే ఏంటో? తన మీద థాణె ఎంక్వైరీ వేసుకుంటాడా?

       
ఇలాగే అమితాబ్ బచ్చన్ పాత్ర కూడా నామ్ కే వాస్తే వుంది. ఆయన  మానవ హక్కుల పోరాటం ఏం చేశాడో కన్పించదు. తనకీ రజనీకీ సఘర్షణతో కూడిన కథ వుంటుందనుకుంటే అదీ వుండదు. అయితే ఫహద్ ఫాజిల్ కామిక్ పాత్ర కొనసాగింపు,  దానికిచ్చిక షాకింగ్ ముగింపూ బావున్నాయి. విలన్ గా రానా దగ్గుబాటి చివర్లో వచ్చే పాత్ర. రొటీన్ విలనీ, మంజూ వారియర్ కి పెద్దగా ప్రాధాన్యంలేదు గానీ, టీచర్ పాత్రలో దుషారా విజయన్ సానుభూతి పొందే ప్రయత్నంచేస్తుంది. కానీ ఆమె హత్యా దృశ్యపు మాంటేజీలు పదేపదే వేయడం అనవసరం.

       
ఇక రజనీ ఎలా మూవ్ మెంటిస్తే అలా బీజీఎం ఇచ్చి అభిమానుల్ని ఫుల్ ఖుష్ చేశాడు అనిరుధ్ రవిచందర్. పాటల విషయంలో పెద్దగా శ్రద్ధ తీసుకోలేదు. కదిర్ ఛాయాగ్రహణం టాప్ క్లాస్. ఇతర సాంకేతిక విలువలు, యాక్షన్ దృశ్యాలు లైకా ప్రొడక్షన్స్ రేంజిలో వున్నాయి.

       
మొత్తానికి రజనీ, జ్ఞానవేల్ లు కలిసి కమర్షియల్ సినిమాని ఓ కొత్త శైలిలో చూపించాలని చేసిన ప్రయత్నం, ఓ ఫర్వాలేదనే స్థాయిలో వుందని చెప్పుకోవచ్చు.

-సికిందర్

 

    శ్రీ విష్ణు పోషించిన భవభూతి పాత్ర నటన ‘ఇంద్రుడు చంద్రుడు’ (1989) లో కమల హాసన్ ని కాపీ కొట్టినట్టుంది. అదే పొట్ట పెరిగి, పారపళ్ళతో కనిపిస్తూ, బొంగురు గొంతుతో మాట్లాడే కమల హాసన్ నటన ఒక నీటైన అద్బుత ప్రయోగంగా హిట్టయ్యింది ఆ రోజుల్లో

రచన- దర్శకత్వం : హసిత్ గోలి

తారాగణం : శ్రీవిష్ణు, రీతూ వర్మ, మీరా జాస్మిన్, దక్ష నగార్కర్, రవిబాబు, సునీల్, గోపరాజు రమణ  తదితరులు

సంగీతం : వివేక్ సాగర్, ఛాయాగ్రహణం :  వేదరామన్ శంకరన్, కూర్పు విప్లవ్ నిషాదం

బ్యానర్ : పీపుల్స్ మీడియా ఫ్యాక్టరీ

నిర్మాత : టిజి విశ్వ ప్రసాద్

విడుదల : అక్టోబర్ 4, 2022

***

        2021- 22 లలో ఓ మూడు ఫ్లాపుల తర్వాత శ్రీవిష్ణు 2023 లో ‘సామజవరగమన’ కామెడీతో ఓ హిట్టిచ్చి, తిరిగి ‘ఓం భీమ్ బుష్’ అనే ఇంకో ప్లాప్ తో  సరిపెట్టుకున్నాడు. అయితే 2021 ప్రారంభంలో ‘రాజరాజ చోర’ అనే హిట్ కూడా ఇచ్చాడు. దీనికి దర్శకుడు హసిత్ గోలి. తిరిగి ఇదే దర్శకుడితో ఈవారం ‘స్వాగ్’ అనే మరో కామెడీతో ప్రేక్షకుల ముందుకొచ్చాడు. ఇప్పుడు ఈ ఇద్దరి కాంబినేషన్ తిరిగి ఓ క్లీన్ ఎంటర్ టైనర్ ని అందించిందా? దసరా సందర్భంగా దీన్ని చూసి ఎంజాయ్ చేయొచ్చా? తెలుసుకుందాం...

కథేమిటి?

ఎస్సైగా రిటైరైన భవభూతి (శ్రీవిష్ణు) రిటైర్మెంట్  డబ్బులు రాలేదని బాధ పడుతున్న సమయంలో తనది శ్వాగణిక వంశపు వారసత్వమని, కోట్ల రూపాయల సంపద తనకి వచ్చే అవకాశముందని తెలుసుకుంటాడు. వంశవృక్ష నిలయానికి వెళ్ళి ఆ సంపదని క్లెయిమ్ చేస్తాడు. అక్కడికే అనుభూతి (రీతూ వర్మ) అదే పని మీద వస్తుంది.  శ్వాగణిక వంశ వారసులు తమ వారసత్వాన్ని నిరూపించుకోవాలంటే అవసరమైన రాగి పలక వుండాలి. అది ఈమె దగ్గర వుంటుంది. 

       
ఈ రాగి పలక భవభూతికి కాక ఈమెకెలా వచ్చింది? భవభూతి లాగే వున్న సింగరేణి అలియాస్ సింగ (శ్రీవిష్ణు) ఎవరు? వీళ్ళిద్దరికీ సంపద దక్కకుండా చేసిన యయాతి (శ్రీ విష్ణు) ఎవరు? 1551 ఏళ్ళ క్రితం మాతృస్వామ్యాన్ని స్థాపించి మగాళ్ళని తోక్కెసిన వింజామర వంశ మహారాణి రుక్మిణీ దేవి (రీతూ వర్మ) నుంచి అధికారాన్ని లాక్కుని,  పితృ స్వామ్య వ్యవస్థని స్థాపించిన అదే వంశ మహారాజు భవభూతి (శ్రీ విష్ణు) ఏం చేశాడు? ఇందులో రేవతి (మీరా జాస్మిన్)  ఎవరు? చివరికి సంపద ఎవరి సొంతమైంది? ఇదీ మిగతా కథ.

ఎలావుంది కథ 

స్త్రీ పురుషుల్లో ఎవరు ఎక్కువ, ఎవరు తక్కువ అని గాకుండా అందరినీ సమానత్వంతో చూడడమే  మానవత్వమని మెసేజ్ ఇవ్వాలనుకున్నాడు దర్శకుడు. ఇది పాత బడిన- కాలం చెల్లిన  పాయింటేమీ కాదు. ఈ అసమానతల సమస్య, సంఘర్షణ  ఎక్కడైనా ఎప్పటికైనా వుండేవే. అయితే దీన్ని సమకాలీన పరిస్థితుల నేపథ్యంలో యూత్ కోసం ఉద్దేశించాల్సింది పోయి  – యూత్ కి ఏమాత్రం కనెక్ట్ కాని పురాతన జానపద కథల కాలంలో స్థాపించి, యూత్ అప్పీల్ కీ మార్కెట్ యూస్పెక్ట్ కీ అందకుండా  చేశాడు.

జానపద పాత్రలు, సన్నివేశాలు,  సంభాషణలు, హాస్యాలూ  వగైరా ఔట్ డేటెడ్ మూవీ అన్పించేలా చేసేస్తాయి. ఇంతే గాకుండా ఏం కథ చెప్తున్నాడో అస్సలు అర్ధంగాక, కామెడీ కూడా అర్ధం గాక, అర్ధమవడానికి వీల్లేని ట్విస్టులతో, బోలెడు హడావిడీ చేసేస్తూ కన్ఫ్యూజన్ క్రియేట్ చేశాడు! చివర్లో చెప్పిన మెసేజ్ తప్ప ఏదీ అర్ధంగాదు. దీన్ని దర్శకుడి ఓవర్ ఇండల్జెన్స్ అనాలేమూ!

        

పురాతన కాలంతో ప్రారంభమయ్యే ఫస్టాఫ్ కథ ఇదేదో కొత్త ప్రయోగంలా అన్పించి ఆసక్తి రేపుతుంది. పది నిమిషాల్లో నేటి కాలంలో కొచ్చేసరికి శ్రీవిష్ణు ఎస్సై పాత్రతో ఓవరాక్షన్ మొదలై, ఇక దర్శకుడి ఓవరాక్షన్ కూడా మొదలైపోతుంది. ఎన్నెన్నో పాత్రలు, ఏమేమో సంఘటనలు, తెర మీద ఏదీ రిజిస్టర్ కాని స్పీడుతో, ఇక కథని పట్టుకోవడం అసాధ్యమై- శ్రీవిష్ణు మరో రెండు పాత్రల ఎంట్రీతో ఇంటర్వెల్ పడుతుంది.

ఇక సెకండాఫ్ కొస్తే మళ్ళీ పురాతన కాలపు కథతో ప్రారంభమవుతుంది. ఈ సెకండాఫ్ శ్ర్రెవిష్ణు - సునీల్ ల మద్య సాగదీసిన పేలవమైన కామెడీతో సహనపరీక్ష పెడుతుంది. ఫస్టాఫ్ లో కంగాళీ కామెడీతో చేసిన హంగామా అంతా కూడా సెకండాఫ్ లో మాయమైపోయి సీరియస్ సినిమా అయిపోతుంది. కథ విషయంలో గానీ, స్క్రీన్ ప్లే స్ట్రక్చర్ విషయంలో గానీ దర్శకుడికి పట్టు, అవగాహన, స్పష్టత లేక ఇదంతా జరిగింది. మళ్ళీ చివర్లో శ్రీవిష్ణు చేఠ మెసేజ్ ఇప్పించే విషయంలో మాత్రం డిసిప్లిన్ గా వున్నాడు దర్శకుడు. ప్రతి ఇరవై నిమిషాలకోసారి ట్విస్టుతో సినిమా అదరగొడుతుందన్న శ్రీ విష్ణు స్టేట్ మెంట్ పూర్తిగా ఫెయిలైనట్టు లెక్క.

నటనలేమిటి? సాంకేతికాలేమిటి?

 శ్రీ విష్ణు పోషించిన భవభూతి పాత్ర నటన ‘ఇంద్రుడు చంద్రుడు’ (1989) లో కమల హాసన్ ని కాపీ కొట్టినట్టుంది. అదే పొట్ట పెరిగి, పారపళ్ళతో కనిపిస్తూ, బొంగురు గొంతుతో మాట్లాడే కమల హాసన్ నటన ఒక నీటైన అద్బుత ప్రయోగంగా హిట్టయ్యింది ఆ రోజుల్లో. దీన్ని కాపీకొట్టిన శ్రీవిష్ణు నీట్ నెస్ బదులు వెకిలి తనంతో మెప్పించబోయాడు. ఈ గెటప్, డబ్బింగ్ ఏమాత్రం కుదర్లేదు. మిగిలిన పాత్రల అభినయం రొటీనే కాబట్టి కష్టపడే పనిలేకుండా పోయింది. అయితే ఈ పాత్రలన్నీ కూడా గందరగోళపు కథలో ఆకట్టుకునే అవకాశం లేదు..

       
మహారాణి పాత్రలో, తర్వాత ఈ కాలంలో లింగ వివక్ష నెదుర్కొనే ఆత్మాభిమానం గల సాధారణ యువతి  పాత్రలో రీతూ వర్మ మాత్రం నీటుగా నటించింది. ఈ రెండూ సీరియస్ పాత్రలే. కంగాళీ కామెడీలో ఈమె భాగం కాలేదు. శ్రీవిష్ణు భార్య పాత్రలో మీరా జాస్మిన్ కూడా చెప్పుకోవాల్సిన నటి. ఇక సునీల్ రొటీన్. వంశ వృక్ష నిలయంలో రవిబాబు, గోపరాజు పాతకాలపు పాత్రలు, నటన యూత్ కి అవసరం లేదు. రవి బాబుతో పరమానందయ్య శిష్యుల్లాగా వుండే నటుల హాస్యమేమీ లేదు.

       
పురాతన కాలపు సెట్స్, వాతావరణ సృష్టి, దీనికి తగ్గ కెమెరా వర్క్ బావున్నా వీటితో సంగీతం మాత్రం పోటీపడలేదు. పాటలేమీ వర్కౌట్ కాలేదు. ఈ గజిబిజి కథకి ఎడిటింగ్ ఎలా వర్కౌట్ అయిందో ఎడిటర్ కే తెలియాలి.

       
జానపద కథల్లోంచి కథ తీసుకుని మోడరన్ కాలపు కథ చెప్పిన సినిమాలెన్నో వచ్చాయి. ఫాటల్ ఎట్రాక్షన్, కిల్ లిస్ట్, ఏక్ హసీనా థీ, బుల్ బుల్ వంటివి. ‘స్వగ్’ లింగ వివక్ష కథని నేటి కాలంలో స్థాపించి మెసేజి ఇస్తే బాక్సాఫీసు అప్పీల్  బ్లాస్ట్ అయ్యేది.

—సికిందర్