733 : లవర్ నుంచి ఎఫ్ 2 దాకా...

          ఈ ఆరు నెలల కాలంలో ఆరు భిన్నజానర్ల ఏడు సినిమాలు విడుదలయ్యాయి. స్పై, ఫాంటసీ,  సైన్స్ ఫిక్షన్, రాజకీయం, బయోపిక్, రియలిస్టిక్ జానర్లతో కూడిన ఏడు సినిమాల్లో హిట్ లేదు, రెండు ఏవరేజీలు, నాల్గు ఫ్లాపులున్నాయి -  రియలిస్టిక్ జానర్లో  ‘కంచరపాలెం’ ని మినహాయిస్తే. ఈ ఆరూ కూడా కాన్సెప్టులుగా  అలాటి ఫలితాల్ని తెచ్చుకోలేదు. కాన్సెప్టులు రాయడంలోనో తీయడంలోనో వచ్చిన వ్యతిరేక ఫలితాలవి. వీటి జానర్లేవీ మార్కెట్ యాస్పెక్ట్ కి దూరంగా ఏమీ లేవు, క్రియేటివ్ యాస్పెక్ట్ కే సుదూరంగా వుండిపోయాయి. జానర్ ని బట్టి కన్పించే వాతావరణం వుంటుంది. ఒక జానర్ వాతావరణంలోకి ఇంకో జానర్ వాతావరణం రాకూడదన్నదే జానర్ మర్యాద. కానీ రోమాంటిక్ కామెడీలే,  యాక్షన్ కామెడీలే తీయడం తెలిశాక, ఇతర జానర్లనీ  ఆ ‘రోకా’ ల్లాగానో, లేదా ‘యాకా’ ల్లాగానో  తీసేయడం రెండు దశాబ్దాలుగా అదే వూడలు దిగిన సమ్ - ప్రదాయం.
1. గూఢచారి
అడివి శేష్, శోభిత, శశి కిరణ్ (కొత్త దర్శకుడు)  
మార్కెట్ యాస్పెక్ట్ :  జానర్ స్పష్టత లేని  స్పై- ఏవరేజి
క్రియేటివ్ యాస్పెక్ట్ : రెగ్యులర్ యాక్షన్ టైపు కథ - ఏవరేజి
          గూఢచారి అంటే స్పై. ఇది స్పై జానర్ కథ. కానీ స్పై సినిమా చూస్తున్న ఫీల్ కలగదు. ఇంకో  రెగ్యులర్ యాక్షన్ మూవీలా వుంటుంది దాని కథా కథనాలు, పాత్రచిత్రణలు, వాతావరణాల పద్దతితో.  స్పై, కౌబాయ్, సైన్స్ ఫిక్షన్, మిస్టరీ మొదలైన స్పెషలైజుడు జానర్ సినిమాలన్నిటినీ ఒకే రెగ్యులర్ మూస యాక్షన్ జానర్ లోకి దింపి చూపించలేరు. వీటి విలక్షణ జానర్ మర్యాదలతోనే ఇవి మామూలు రెగ్యులర్ యాక్షన్ సినిమాలకి భిన్నమైన లుక్ తో వుంటాయి. వేటికవి డిఫరెంట్ వాతావరణాన్ని, ఫీల్ ని కలిగి వుంటాయి. స్పై విషయానికి వస్తే, స్పై క్యారెక్టర్ రెగ్యులర్ యాక్షన్ క్యారెక్టర్ లా గడ్డం పెరిగి, రఫ్ గా వుండడు. ఓ జీన్సూ ఓ టీసూ వేలాడదీసుకుని ఆవారాలా తిరగడు. క్లీన్ షేవ్డ్ సూపర్ స్పీడ్  రోమాంటిక్ లుక్ తో, స్టయిలిష్ కాస్ట్యూమ్స్ లో వుంటాడు. ఇతడి విలన్స్ కూడా ఇంతే స్టయిలిష్ గా వుంటారు. తన వృత్తి పరిధిలోనే  హై ప్రొఫైల్ ప్రొఫెషనల్ అమ్మాయిలతో రోమాన్స్ సాగిస్తాడు. ప్లే బాయ్ క్యారెక్టర్ అయికూడా వుండొచ్చు. కానీ ఏదో ఫీలైపోయి ప్రేమ పురాణాలు ఎత్తుకోడు.  కారణం,  స్పై అనే వాడు ఒంటరి యాత్రికుడు. అతడికి కుటుంబం, వ్యక్తిగత జీవితం, వాటి తాలూకు బంధువులూ, బాధ్యతలూ, బాధలూ ఏవీ వుండవు. సూటిగా అతడిది ఒకే బాధ, ప్రపంచ బాధ. ప్రపంచ బాధే తన బాధగా వుంటాడు. అతను ఇంటర్నేషనల్ క్యారెక్టర్. అమరావతిలోనో, హైదరాబాదులోనో, ముంబాయిలోనో, గోవాలోనో కథ పెట్టుకున్నాం తీద్దాం రమ్మంటే నవ్వి పోతాడు. దేశ అంతర్గత వ్యవహారాల కథ పోలీస్ క్యారెక్టర్ తో చూసుకోమంటాడు. దేశాంతర గూఢచార కార్యకలాపాలతో తనుంటాడు. విదేశాల్లో, విదేశీ శక్తులతో తనకి పని. ఇతను చెప్పేది నిజమే. ప్రధాని వచ్చి రాష్ట్రంలో పరిపాలన చేయడు కదా. ఇలా స్పై పాత్రకి సంబంధించి జానర్ మర్యాదలు చాలా వున్నాయి.

        జేమ్స్ బానెట్ ‘స్టోరీ వీల్’ ఆరోహణ క్రమంలో చూస్తే, కింది స్థానంలో పాత్ర తనూ తన కుటుంబమూ అనే వ్యక్తిగత కథలతో వుంటుంది. దీనికి పై స్థానంలో పాత్ర తన గురించి కాక, సమాజం గురించిన కథతో వుంటుంది. ఇంకా పైన వుండేది ప్రపంచం గురించిన కథతో పాత్ర. 

        దీని పై స్థానంలో వుండేది ఆథ్యాత్మిక కథతో వుండే పాత్ర. మొదటిది ఫెయిరీ టేల్ పాత్ర, రెండోది క్లాసిక్ పాత్ర, మూడోది లెజెండ్ పాత్ర, నాల్గోది మిథికల్ పాత్ర. 

          ఇప్పుడు స్పై పాత్ర కుటుంబ సమస్యలతో కింది స్థానంలో వుండొచ్చా? పోనీ దీని పైన సామాజిక సమస్యతో వుండొచ్చా?  దీనికంటే  పైన ప్రపంచ సమస్యతో వుండొచ్చా? వుంటుంది, ఈ సెగ్మెంట్ లోనే వుంటుంది.  ఎందుకంటే దాని యాక్షన్ ప్రాంగణమంతా  ప్రపంచ దేశాలే. 

          ఇప్పుడు ఈ స్పై పాత్రని ఏమంటారు?  స్టోరీ వీల్ లో సూచించిన ప్రకారం ‘లెజెండ్’ అంటారు. మధుబాబు  సృష్టించిన స్పై పాత్ర  ‘షాడో’ లెజెండ్ ఎందుకయ్యింది? కాబట్టి షాడో లెజెండ్, జేమ్స్ బాండ్ లెజెండ్, జార్జ్ స్మైలీ లెజెండ్, జానీ ఇంగ్లిష్ లెజెండ్, కిల్ మాస్టర్ నిక్ కార్టర్ లెజెండ్...

          ఇలా గొప్ప లెజెండ్ సెగ్మెంట్ లో వుండే స్పై పాత్రని పనిమాలా ఎందుకు దిగజార్చి కింది ఒకటి రెండు స్థానాల్లో పాత్రల్లాంటి వాటి లాగా కుదేసి పరువు తీయడం? 

          అతను మన దేశంకోసం ఇతర దేశాలతో నిత్యం పోరాడుతూంటాడు - హీఈజ్ లెజెండ్, అంతే! ఇది అర్ధం కాకపోతే వేరే మూస ఫార్ములా పాత్రలు చాలా వుంటాయి, ఆ సినిమాలు తీసుకోవాలి స్పైని వదిలేసి. 

          ప్రస్తుత  సినిమాలో గూఢచారి పాత్ర లెజెండ్ అయ్యే అవకాశాన్ని వదులుకుని, వ్యక్తిగత కింది స్థాయిలో, తండ్రితో చిన్నప్పటి ఎడబాటు కథతో వుంటుంది. తండ్రీ కొడుకుల కుటుంబ సెంటిమెంట్లు ధారాళంగా ప్రవహిస్తూంటాయి. పాత సలీం - జావేద్ యాక్షన్ సినిమాలా అన్పిస్తూంటుంది. మధుబాబు ఒక ఇంటర్వ్యూలో చెప్పారు : తన స్పై పాత్ర షాడోకి బిందుతో పెళ్లి చేసి, ఫ్యామిలీ లైఫ్ ప్రారంభిస్తే పాఠకులు అల్లరి చేశారని. పాఠకులు తెలివైన వాళ్ళు, ప్రేక్షకులకి అంత వుండదు. గూఢచారి నాన్నా అంటూ ఏడ్చినా, ఓ య్యస్ రా నాన్నా అని బదులిస్తారు. ఎందుకంటే అది స్పై సినిమా వాతావరణంతో వుండక, ఇంకో రెగ్యులర్ మూస యాక్షనేదో చూస్తున్నాంలే  అనుకుంటారు.   

      2017 లో హను రాఘవపూడి దర్శకత్వంలో, నితిన్ తో ‘లై’  అనే గొప్ప  స్పై వచ్చింది. ఇందులో కళ్ళు తిరిగే క్రియేటివిటీ వుంటుంది. ఓపెనింగ్ సీన్స్ - హీరోయిన్ క్యారుమని పుడుతుంది. పుట్టగానే డబ్బుని ముట్టుకుంది. పిసినారిగా ఎదుగుతుంది. పెళ్లి చేసుకుంటే హనీమూన్ కి ఫారిన్ తిరగొచ్చని ఎవరో అంటే, పేరెంట్స్  ని పీడించి పెళ్ళికి తయారవుతుంది. హనీమూన్ టూరుకి ఏజెంట్ కి డబ్బు కూడా కట్టేస్తుంది. ఆ పెళ్లి క్యాన్సిల్ అవుతుంది. 

           అటు స్పై హీరో సత్యం ఆవారాగా తిరుగుతూంటాడు. (స్పై క్యారెక్టర్ పేరు ఇలా వుంటుందట! సత్యం, శీనుగాడు, చిట్టీ, పండుగాడు ... శవ్వ! శవ్వ!!) ఈ స్పై సాబ్ ని పెళ్లి చేసుకోరా అని మదర్ మాతృదేవత పీడిస్తూంటుంది. స్పై మాస్టర్ సత్యం సారు ఆవారా గిరీ వల్ల వచ్చే సంబంధాలు కాస్తా హరీ మంటూంటాయి. ఇక అమెరికా పోతా, అక్కడే చూస్కుంటా, యేస్కుంటా  అని వెళ్ళిపోతాడు. అక్కడ హీరోయిన్ తగిలి లవ్ ట్రాక్, ఇంటర్వెల్ వరకూ టెంప్లెట్, ఇంటర్వెల్ నుంచి టెంప్లెట్ తో విదేశీ విలనీ...ఇది స్పై సినిమా అట. శవ్వ! శవ్వ!! (కోట శ్రీనివాసరావు సౌండ్). 

          మాట్లాడితే రెగ్యులర్ యాక్షన్లు, యాక్షన్ కామెడీలు, రోమాంటిక్ కామెడీలు - ఇవే. అందుకని  స్పైలు కూడా ఈ మూడూ కలిపినట్టే వుంటున్నాయి. స్క్రీన్ రైటింగ్ ఒక మిస్టరీ అనుకుంటే, ఇందులో తెలియని, తెలుసుకోవాల్సిన ఆశ్చర్యపర్చే రహస్యా లెన్నో వున్నాయి. వీటిని ప్రేక్షకులకి అందించక పోవడం వాళ్ళ పట్ల చేస్తున్న అన్యాయమే. స్పెషలైజుడు జానర్లు ఇప్పుడు కొత్త ప్రేక్షకులకి యేం తెలుసులే, ఇవి తెలిసిన అప్పటి పాత ప్రేక్షకులు ఇప్పుడు కొత్త సినిమాలకి రావడం లేదుగా  - కొత్త ప్రేక్షకుల్ని ఇలాగే నమ్మించేద్దామనుకుంటే – స్క్రీన్ రైటింగ్ రహస్యాలతో పనే లేదు! 

2. అదుగో 

అభిషేక్ వర్మ, నభా నతేష్, రవిబాబు (12 సినిమాల దర్శకుడు)
మార్కెట్ యాస్పెక్ట్ : నిల్ - ఫ్లాప్
క్రియేటివ్ యాస్పెక్ట్ : అబ్సినిటీ - ఫ్లాప్
          ఇది ఫాంటసీ జానర్. కంప్యూటర్ గ్రాఫిక్స్ వచ్చాక సినిమా కథల తీరుతెన్నులు పూర్తిగా మారిపోయాయి. అసాధ్యమనుకున్న కథలు కూడా వెండితెర కెక్కుతున్నాయి. ఈ పంది పిల్ల కథని సినిమా తీయడం సీజీ వల్లనే సాధ్యమైంది. ఇండియాలో మొదటి లైవ్ యాక్షన్ పూర్తి స్థాయి త్రీడీ సూపర్ స్టార్ గా పంది పిల్లని పేర్కొంటూ ఈ కథ చేశారు. సాంకేతికంగా త్రీడీ రిఫరెన్స్ కోసం పంది పిల్లని వాడుకున్నారు. ఫాంటసీలో ఇది పూర్తి స్థాయి యాక్షన్ కామెడీ కథ. పంది పిల్ల చుట్టూ ఇంకొన్ని కథలుండే కథ. జంతువులతో  సినిమాలకి టార్గెట్ ఆడియెన్స్ పిల్లలు, వాళ్ళ వెంట వచ్చే పెద్దలు. మిగతా యూత్, మాస్ ఎలాగూ వుంటారు. ఇంత పరిధిలో కలిసివచ్చిన మార్కెట్ యాస్పెక్ట్ ని చివరి రెండు వర్గాలకి పరిమితం చేసుకుని - వాళ్ళు కూడా భరించలేనంత క్రాష్ లాండింగ్ చేసుకున్నారు మార్నింగ్ షోకే. స్టాక్ మార్కెట్ క్రాష్ అయినట్టు పన్నెండు కోట్లూ ఎగిరిపోయాయి.

          ఎవరైనా చిరాకుపడే పందిపిల్లతో సినిమా అంటే రిస్కీ వ్యవహారం. అయినా సినిమాగా ఎంటర్ టైన్ చేయడానికి పూనుకున్నప్పుడు,  నల్గురూ అసహ్యించుకునే జీవిని పిల్లలు సైతం ఇష్టపడేలా సంస్కరించి చూపించాలి. అప్పుడే ఇలాటి ప్రయోగం సక్సెస్ అయ్యే అవకాశాలుంటాయి. ఇలా కాకుండా కామెడీ పేరుతో అసహ్యాన్నీ, జుగుప్సనీ, హింసనీ పందిపిల్ల చుట్టూ, జానరేతర రెగ్యులర్ మూస రౌడీ పాత్రలతో చూపించి అసలుకే మోసం తెచ్చుకున్నారు. 

 3. సుబ్రహ్మణ్యపురం 

సుమంత్, ఈషా రెబ్బా, సంతోష్ జె (కొత్త దర్శకుడు)
మార్కెట్  యాస్పెక్ట్ : అమెచ్యూర్ స్పిరిచ్యువల్ కాన్సెప్ట్  - ఫ్లాప్
క్రియేటివ్ యాస్పెక్ట్ : పాసివ్ పాత్ర, మిడిల్ మటాష్  - ఫ్లాప్
           మిథికల్ ఫాంటసీ మిస్టరీ జానర్. కానీ ఈ జానర్ లక్షణాలేవీ కన్పించవు. ముందు భక్తి రసంతో ఓలలాడించాక, మహిమలతో కట్టి పడేశాక, బాగానే దేవుడు ఎస్టాబ్లిష్ అయినట్టు కన్పిస్తాడు కాన్సెప్ట్ ప్రకారం. ఈ దేవుడి మహిమ వల్ల రాజ్య రక్షణ జరిగిందని  శతాబ్దాల పూర్వం జరిగినట్టు ఓ కల్పిత చరిత్ర అల్లారు. అలాటి దేవుడికి ఇప్పుడొచ్చేసి  మహిమలు లేవా, ఊరిని రక్షించలేడా అన్నవి లాజికల్ ప్రశ్నలు. ఉన్న దేవుడికీ, లేడంటున్న హీరోకీ, పోరాటం కూడా చూపించకుండా కాన్సెప్ట్ కెలా న్యాయం చేస్తారు. ‘భక్త తుకారాం’ చూసి ఈ కాన్సెప్ట్ ఆలోచించాల్సింది. జేమ్స్ బానెట్ ఒక జానపద కథ ప్రస్తావిస్తాడు- ‘ఆగాబాబా’ అనే ఆ కథలో టీనేజీ  హీరో ఒక సాహసయాత్రకి బయల్దేరుతూ, ఆకలేసి అడవిలో ఒక మంత్రగత్తె దగ్గర ఆగుతాడు. ఆ మంత్రగత్తె అన్నం పెట్టకుండా ప్రశ్నలు వేస్తుంది  - సృష్టిలో  ఏది సత్యం? ఈ విశ్వం ఎప్పుడు అంతమవుతుంది? అని.  నోర్ముయ్యమంటాడు. ముందు తినడానికేమైనా వుంటే పెట్టమంటాడు. ఇందులో నీతి ఏమిటంటే,  లౌకికంగా బతకడానికి చేయాల్సిన పనులు మానేసి, జవాబులు దొరకని అలౌకిక విషయాలతో కాలం గడప వద్దని. కాబట్టి అసలు దేవుడున్నాడా లేడా అన్న కాన్సెప్టే వ్యర్ధమైనది. పైగా ఈ దేవుడి కథకి విదేశీ స్మగ్లర్లతో ఉస్సూరనిపించే పాత రొటీన్ ఫార్ములా ముగింపు. మరొకటేమిటంటే, కాన్సెప్ట్ రెండు పాయింట్లుగా చీలిపోవడం. హీరో లక్ష్యం దేవుడి ఉనికిని  తెలుసుకోవడం. కానీ అతను చేసేది దేవుడి పేరు మీద జరుగు తున్న మోసాలు బయట పెట్టడం. అంటే కాన్సెప్ట్ ఒకటైతే, చూపించిన కథ ఇంకోటి. దేవుడంటే మనతో సహా  జీవులన్నిట్లో వుండే  మైండే నని, పదార్ధాలన్నిట్లో వుండే అణువులే నని చెప్పకుండా ఇంకా ఎక్కడో వెక్కోవడమేమిటి. 

4. అంతరిక్షం 

వరుణ్ తేజ్, అదితీరావ్ హైదరీ, సందీప్ రెడ్డి (ఒక సినిమా దర్శకుడు)
మార్కెట్ యాస్పెక్ట్ : సైన్స్ ఫిక్షన్ స్పేస్ ని సవ్యంగా వాడుకోకపోవడం – ఫ్లాప్  
క్రియేటివ్ యాస్పెక్ట్ : రెండు గోల్స్ తో రెండు గాథలు  - ఫ్లాప్
          సైన్స్ ఫిక్షన్ జానర్. అమెరికా అంతరిక్ష విజయాలు ఇప్పుడున్నంత టెక్నాలజీ అభివృద్ధి చెందని కాలంలోనే చంద్రమండలం చేరుకునే దాకా సాగాయని, హాలీవుడ్ క్రిటిక్ రోజర్ ఎబర్ట్ పేర్కొన్నాడు. ఇప్పుడు కొత్త మిశ్రమ లోహాలు, ఇంజన్లు, ఇంధనాలు, కంప్యూటర్లు, టెక్నాలజీ అందుబాటులోకి వచ్చినా కూడా తగిన సంకల్ప బలం లేక అంతరిక్ష వైఫల్యాలెదుర్కొంటున్నామనీ, ‘అపోలో 13’ (1995) కి రివ్యూ రాస్తూ ఆయన నోట్ చేశాడు.

          ఇప్పుడు ఈ తాజా  ‘అంతరిక్షం’ లో ఈ వైఫల్యాలే -  ఒకసారి కాదు, రెండు సార్లు చూపించడంలో మంచి శ్రద్ధ కనబర్చారు. పైగా ఇందులో వ్యోమగామి పాత్రలు ఏదో ఘన కార్యం సాధించినట్టు, దేశానికే  గర్వకారణంగా, పనిలో పనిగా దేశభక్తి జానర్  జోడించి చూపించారు. విఫల ప్రయోగాలు చూపిస్తూ, వాటిని బాగు చేస్తూ కూర్చోవడం దేశానికెలా గర్వకారణమవుతుందో తెలీదు. ఇండియా అంతరిక్ష ప్రయోగాలు ఇలా నాసిరకంగా వుంటాయని చాటాలనేమో?

          గత జూన్ లో తమిళంలో ‘టిక్ టిక్ టిక్’ అనే అంతరిక్ష చలన చిత్రం వచ్చింది. ఇందు లో అంతరిక్ష విజయం గురించి చూపించారు. అంతరిక్షం లోకెళ్ళి చెన్నై వైపు దూసుకొస్తున్న గ్రహ శకలాన్ని పేల్చి వేసే వీరోచిత అంతరిక్ష సాహసం. ఇలాటి ముప్పులెదుర్కొని ప్రపంచాన్ని రక్షించే పని, మా అమెరికా ఒక్కటే గుత్తకి తీసుకుని చేస్తుందని చిత్రిస్తూ, హాలీవుడ్ అదే పనిగా సినిమాలు తీస్తూంటుంది. ఈ పొగరు అణిచారు ‘టిక్ టిక్ టిక్’ తో.        ‘అంతరిక్షం’ కథా ప్రయోజనమెలా వుందో, దీని ద్వారా చెప్పకనే ఏం చెప్పారో పైన చూశాం. ఇంకా రిపేర్లు చేసుకునే దశలోనే ఇండియన్ సైన్సు వుందని రికార్డు చేశారు- ఒకవైపు ఇస్రో దిగ్విజయంగా గంపగుత్తగా ఇతర దేశాల ఉపగ్రహాలని తీసికెళ్ళి అంతరిక్షంలోకి ప్రవేశ పెడుతూంటే. ఈ సినిమా విడుదలకి ముందు  బుధవారమే, అతిబరువైన ఇంకో ఉపగ్రహాన్ని విజయవంతంగా ప్రయోగిస్తే కూడా! 

          కథా ప్రయోజనం సంగతలా వుంచితే, ఇదసలు కథేనా అన్న ప్రశ్న కూడా వస్తుంది.  ఎందుకంటే, దీనికి సినిమాకుపయోగపడే కథా లక్షణాల కన్నా, సినిమా సక్సెస్ కి తోడ్పడని గాథ లక్షణాలే వున్నాయి. పైగా రెండు గోల్స్ తో రెండు గాథలు. రెండు కథల సినిమాలాగా. 

5. నోటా 

విజయ్ దేవరకొండ, మెహ్రీన్ పీర్జాదా, ఆనంద్ శంకర్ (రెండు సినిమాల దర్శకుడు)
మార్కెట్ యాస్పెక్ట్ : విలువైన ఓటర్ ఎవేర్నెస్ కాన్సెప్ట్ దుర్వినియోగం : ఫ్లాప్
క్రియేటివ్ యాస్పెక్ట్ :  వేర్వేరు ఎపిసోడిక్ కథనాలు : ఫ్లాప్                             ఈ తెలుగు తమిళ ద్విభాషా చలనచిత్రం, తెలుగు రాజకీయాలు ప్రతిబింబించని ఇటీవలి తమిళ రాజకీయాల కథ. జయలలిత మరణం తదనంతర పరిణామాల్లో శశికళ ఆధ్వర్యంలో జరిగిన రిసార్ట్స్ రాజకీయాలతో బాటు, చెన్నైకి వరదలొచ్చిన పరిస్థితి, ఫ్లెక్సీ బోర్డుల సంస్కృతి, పార్టీకో ఛానెళ్ళ రొద, ఒక స్వామీజీ చక్రం తిప్పడాలు వగైరావగైరా రాజకీయ వాతావరణమంతా ఇందులో కనిపిస్తుంది. అయితే ఏవీ కూడా ఒక కథగా అల్లుకోలేదు. విడివిడి ఎపిసోడ్లుగా వచ్చి పోయే ఈ సంఘటనలు నిజానికి సినిమాలో  ఒక ఏకమొత్తం కీలక డ్రామాకి చోటు లేకుండా చేశాయి. ఇంటర్వెల్ కి తండ్రి మీద హత్యాయత్నమనే పాయింటుతో ఒక కీలక డ్రామా ఏర్పడిందనుకుంటే, ఇక రౌడీ సీఎం ఎవరో వస్తున్నాడని హీరో ప్రకటించడంతో,  కథ రసకందాయంలో పడిందనుకుంటే, సెకండాఫ్ లో దీని వూసే వుండదు. మళ్ళీ విడివిడి తమిళనాడు సంఘటనల వరసే. విడివిడి ఎపిసోడ్ల ఎపిసోడిక్ కథనంతో సినిమా కథ ఏర్పడదని తెలుసుకోలేకపోయారు.

          బయట రోజూ ట్రెండింగ్ అవుతున్న రాజకీయాలే హాట్ హాట్ గా బావుంటున్నాయి. ఈ ఎన్నికల సీజన్లో పూర్తిగా కాలీన స్పృహ లేకుండా, అయిపోయి చల్లారిన తమిళ రాజకీయాలే మళ్ళీ చూపించే సాహసానికి వొడిగట్టిందీ రాజకీయ సినిమా. ఈ దృశ్యాలు -  చెన్నై వరదలతో సహా- టీవీల్లో చూసేసినవే. కనీసం ‘నోటా’ అనే టైటిల్ కైనా న్యాయం చేయని కథలేని సొదగా ముస్తాబై, విజయ్ దేవరకొండ అభిమానుల హృదయాలని దోచుకోవడానికి విచ్చేసిందీ తమిళ మార్కు రాజకీయ మసాలా కాని మసాలా. అభిమానుల కోసం హీరో హీరోయిన్ల మధ్య రోమాన్సు లేదుగానీ, సెకెండాఫ్ లో ముసలి పాత్ర సత్యరాజ్ కి ఫ్లాష్ బ్యాక్ వేసి,  లవ్ స్టోరీ చూపించడం అత్యవరమన్పించింది తమిళ దర్శకుడికి!

6. ఎన్టీఆర్ కథానాయకుడు 

బాలకృష్ణ, విద్యా బాలన్, క్రిష్ ( 8 సినిమాల దర్శకుడు)
మార్కెట్ యాస్పెక్ట్ : రెండు భాగాల బయోపిక్ - ఫ్లాప్
క్రియేటివ్ యాస్పెక్ట్ : ఉపోద్ఘాతం -ఫ్లాప్
          బయోపిక్ జానర్. బయోపిక్ ని రెండు భాగాలుగా తీయరు. కాబట్టి వీటి స్క్రీన్ ప్లేలు చూసిన అనుభవం లేక, ఎన్టీఆర్ బయోపిక్ మొదటి భాగం బాగానే వుందిగా అనుకున్నాం. మరెందుకు ఫ్లాపయ్యింది. బుర్రని వాడితే అప్పుడర్ధమైంది. మొదటి భాగం ఉపోద్ఘాతం చెప్పారని. ఇది క్రియేటివ్ యాస్పెక్ట్ పరంగా. ఉపోద్ఘాతం సినిమా అవదు గనుక సినిమా కాకుండా పోయింది. ఇక మార్కెట్ యాస్పెక్ట్ పరంగా, ఇప్పటి తరానికి ఎన్టీఆర్ సమీప రాజకీయ జీవిత చరిత్ర చూపించకుండా, బాక్సాఫీసు అప్పీల్ లేని సుదూర సినిమా జీవిత చరిత్ర చూపడం. ఇలా రెండు భాగాలు కాకుండా, ఒకే సినిమాగా ఎన్టీఆర్ రాజకీయ జీవితాన్ని కథగా చేసి (మళ్ళీ గాథగా కాదు!) చూపించి వుండాలని - ఈ రెండు భాగాల బయోపిక్ అనే కొత్త దృష్టాంతంతో మనకి అనుభవ పూర్వకంగా తెలిసొచ్చింది. స్క్రీన్ ప్లే స్ట్రక్చర్ కి కొత్త పాఠమైంది. 

7. కేరాఫ్ కంచర పాలెం

కొత్త నటీనటులు, వెంకటేష్ మహా (కొత్త దర్శకుడు)
మార్కెట్ యాస్పెక్ట్ : పరిమిత ప్రేక్షకులు - ఏవరేజి
క్రియేటివ్ యాస్పెక్ట్ : స్ట్రక్చర్ తో రియలిస్టిక్ కథ - ఏవరేజి
          రియలిస్టిక్ జానర్ ఇండీ ఫిలిం. నాల్గైదు కథల సినిమాలు ఇటీవల  కొన్ని వచ్చాయి.  చందమామ కథలు, మనమంతా, ఆ! … అన్నవి. ఇవి సక్సెస్ కాలేదు. ప్రస్తుత కథల సంపుటి భిన్నమైనది. పూర్తిగా రస్టిక్ నేటివ్ వాతావరణంలో, అండర్ డాగ్స్ పాత్రలతో, అధోజగత్ ప్రేమల్ని ఇది చూపిస్తుంది. ప్రేమతో మతం చెలగాటాల్ని ముసుగు తీసి చూపిస్తుంది. ఫార్ములా  కథల బారిన పడకుండా పచ్చి జీవితాలెలా వుంటాయో  ముందుంచుతుంది. హాస్యాన్ని షుగర్ కోటింగ్ లా వాడుకుంటూ ఆలోచింపజేస్తుంది. ఇది ఇండీ ఫిలిం కోవకి చెందిన సామాజిక కథ. సమాజంలో తెరకెక్కని జీవితాల్ని తెరకెక్కించిన కొత్త పంథా కథ. 

          షార్ట్ మూవీస్ నుంచో, ఇంకెక్కడ్నుంచో వస్తున్న కొత్త కొత్త దర్శకులు ఇండీ ఫిలిమ్స్ పేరుతో, క్రౌడ్ ఫండింగ్ మూవీస్ పేరుతో ఇష్టారాజ్యమైన  కళా ప్రదర్శన చేస్తూంటారు. అసలిలాటి సినిమాలకి కళే బలం, టెక్నాలజీ కాదు. ఆ కళేమీ తెలియకుండా ఎలాపడితే అలా చుట్టేసే వాళ్ళే ఎక్కువ. ప్రస్తుత ఇండీ ఫిలింతో దర్శకుడు వెంకటేష్  రాయడంలోనే గాక, తీయడంలో కూడా ఆరి తేరాడు. నా ఇండీ ఫిలిం నా ఇష్టమన్నట్టు స్ట్రక్చర్ లేకుండా ఈ కథలు చూపెట్టలేదు. పూర్తి స్ట్రక్చర్ లోనే రాయడం, తీయడం చేశాడు.  ఇలాటి కమర్షియలేతర సినిమాలు కూడా ఎంతో కొంత ఆడాలంటే కమర్షియల్ సినిమాల స్ట్రక్చర్ లో పాత్రలు, కథా కథనాలూ వుండాల్సిందే. ఐతే బడ్జెట్ మాత్రం లక్షలు దాటకూడదు. సుమారు రెండున్న గంటల ప్రేమకథల ఈ ఆంథాలజీని, ఎలాటి కమర్షియల్ మసాలాలూ గట్రా లేకుండా, క్షణం బోరుకొట్టకుండా, ఆద్యంతం కుతూహలాన్ని పెంచుతూ పోయాడు.

(సమాప్తం)

―సికిందర్