830 : టిప్స్

       74. ఉప కథ ప్రధాన కథ ఎప్పుడూ అవదు. ప్రధాన కథతో సంబంధమున్నదైతే ఉపకథ విడికథ ఎన్నడూ అవదు. కాన్సెప్ట్ గోల్ కి మార్కెట్ యాస్పెక్ట్, యూత్ అప్పీల్ లేకపోతే, ఈ రెండూ వున్న స్టోరీ గోల్ లో అంతర్లీనమై పోతుంది. పాత్రకి స్టోరీ గోల్ తో ఫిజికల్ యాక్షన్, కాన్సెప్ట్ గోల్ తో ఎమోషనల్ యాక్షన్ వుంటాయి. అప్పుడు సమగ్రపాత్ర చిత్రణవుతుంది. సినిమా ఫ్లాపయిందంటే ఎందుకు ఫ్లాపయిందో సరైన కారణం  క్రియేటివ్ స్కూలుకి, వరల్డ్ మూవీస్ పాఠశాలకీ అంతుబట్టదు. ఈ వర్గాలు స్టోరీ మెకానిజాన్ని నమ్మవు. పరాజయ కారణాలు స్ట్రక్చర్ స్కూల్ చెప్తే నచ్చదు. కారణాలు తెలియకుండా ఇలా సుఖంగా గడిచిపోతూంటే చాలు. మహర్షులు, సీతలు వాటి పాట్లు అవి పడతాయి.

          75. ‘భైరవ గీత’ లాంటి పెళ్లి తప్పించుకుని పారిపోయే హీరోహీరోయిన్ల యాక్షన్ కథతో తప్పకుండా సెకండాఫ్ లో సమస్యలొస్తాయి. యాక్షన్ కామెడీ అయితే  విలన్లతో  ఏదో కామెడీలు చేసుకుంటూ ఎంటర్ టైనర్ గా మల్చవచ్చు. సీరియస్ యాక్షన్ కథల్లో దాడులు ప్రతి దాడులే ఆక్రమిస్తాయి. ఫైట్ మాస్టర్స్ ప్రతిభకి ఇవి అద్దం పట్టవచ్చు తప్ప, కథాపరంగా నిలువుటద్దాలేమీ వుండవు. తప్పకుండా ఇంటర్వెల్ అనే జంక్షన్ యాక్షన్ సినిమాలకి పరీక్షా కేంద్రమై ఎదురవుతుంది. ఇక్కడ నించుని సెకండాఫ్ లోకి చూస్తూంటే దట్టమైన కారడవిలా కన్పిస్తుంది. ఆ కారడవిలో సరైన దారి కనుక్కుని సాగక పోతే ప్రయాణం గల్లంతవడమే  అవుతుంది. అందుకని ఈ జంక్షన్ లో ఒక గైడ్ పోస్టు నేర్పాటు చేశారు విజ్ఞులు. ఇది ఒకే డైరెక్షన్ చూపిస్తుంది : సబ్ ప్లాట్ వెంట వెళ్ళిపోవడం. సబ్ ప్లాట్ అంటే ఉపకథ. ఒక ఉపకథని పెట్టుకుని దాన్ని ముగించుకుని, ప్రధాన కథకి వెళ్లిపోవడం. యాక్షన్ కథకి దారెటూ అని ఇక్కడ నించుని చూడకూడదు. సబ్ ప్లాట్ ఏమిటా అని ఆలోచించాలి. ప్రతీ యాక్షన్ కథకీ సెకెండ్ యాక్ట్ స్లంప్ అనే మాంద్యం ఎదురవుతుంది. సెకెండ్  యాక్ట్ అంటే ఇంటర్వెల్ ముందు వుండే మిడిల్ -1, ఇంటర్వెల్ తర్వాత వచ్చే మిడిల్ - 2 విభాగాలు కలిపి. ఈ రెండిట్లో స్లంప్ ఏర్పడుతుంది యాక్షన్ కథలకి. అందుకని మిడిల్ -1 లోనే ఉప కథ ప్రారంభించాలి, దాన్ని మిడిల్ -2 లో ముగించాలి. ఈ కవరింగ్ వల్ల యాక్షన్ మూవీ ఫ్లాట్ గా అన్పించదు. ఐతే రెండు ఆస్కార్ల రచయిత విలియం గోల్డ్ మాన్, పూర్వం ఒక ఉపకథతో ఈ లోటు తీరిస్తే, ఇప్పుడు ఇప్పటి కాలానికి నాల్గు ఉపకథలతో స్లంప్ ఆనే గొయ్యిని పూడ్చి, యాక్షన్ స్క్రీన్ ప్లే నిర్వచనాన్నే మార్చేశాడు రచయిత రిచర్డ్ వెంక్ ‘ఈక్వలైజర్ -2’ తో.

          76. సినిమా టైటిల్ మిడిల్- 1 లో వుండే కథలోంచే వస్తుందంటున్నాడు ఒక హాలీవుడ్ మహాశయుడు. ఎందుకని? ఇక్కడే కథా లోకపు ఐరనీ అంతా వుంటుందని.

          77.  ‘బటన్’ అనేది సీను ముగింపులో డైలాగు రూపంలో గానీ, యాక్షన్ రూపంలో గానీ పాత్ర చేరుకునే ఎమోషనల్ మజిలీ అంటున్నాడు ఇంకో హాలీవుడ్ మహాశయుడు. ఈ ఎమోషనల్ మజిలీ దగ్గర బటన్ నొక్కినపుడు తర్వాతి సీను ఈ లీడ్ తో - ఈ బటన్ తో వుంటుందంటున్నాడు. అంటే ‘మహర్షి’లో మహేష్ బాబుకి తన సక్సెస్ కారణం నరేష్ అని తెలియడం ఎమోషనల్ మజిలీ లేదా బటన్ అవుతుందన్నమాట. అలాగే ‘సీత’ లో సోనూసూద్ పెట్టే సహజీవనం ప్రపోజల్ కాజల్ అగర్వాల్ కి ‘బటన్’ అవుంతుందన్న మాట. కథకుడు పాత్రని ఇలా ఒక ఎమోషనల్ మజిలీకి - బటన్ కి - చేర్చాక, ఇక్కడాగి పాత్రలాగే ముందు కథ గురించీ, పాత్ర వ్యూహం గురించీ ఆలోచించాలే తప్ప, పలాయన వాదంతో ఈ బటన్ ని వదిలేసి ముందుకెళ్ళి పోతే, అతను కథని కుట్టే మంచి టైలర్ మాత్రం కాలేడు. పై రెండు సినిమాల్లో ఇందుకే బొత్తాలు లేని చొక్కాలు చేతికొచ్చాయి

          78. లైటర్ వీన్ లవ్ స్టోరీస్ అంటూ బలహీన స్క్రిప్టులు రాయడం తెలుగులో సర్వ సాధారణమైపోయింది. అవన్నీ ఫ్లాపవుతున్నాయి. ఎందుకు ఫ్లాపవుతున్నాయని పరిశీలిస్తే ఒకటే తెలుస్తుంది : లైటర్ వీన్ లవ్ స్టోరీస్ పేరుతో ప్రతీదీ బలహీనపర్చడం వల్ల అవి తిరుగు లేకుండా ఫ్లాపవుతున్నాయి. హీరో బలహీనుడు, హీరోయిన్ బలహీనురాలు, వాళ్ళ మధ్య సమస్యా బలహీనం, దాంతో సంఘర్షణా బలహీనం, చివరికి పరిష్కారమూ బలహీనమే. అసలు సంగతేమిటంటే, లైటర్ వీన్ లేదా సింపుల్ లవ్ స్టోరీ ఎప్పుడూ కాంప్లికేటేడ్ గానే వుంటుంది. పాత్రలు, వాటి మధ్య పుట్టే సమస్య, దానికి పరిష్కారమూ సింపుల్ గా వుంటూనే, సంఘర్షణ అనే కథనం మాత్రం పోనుపోనూ ఉప్పూ కారం జల్లినట్టు కాంప్లికేటేడ్ - అంటే సంక్లిష్టంగా మారిపోతూ వుంటుంది. వైరుధ్యాలే ఎప్పుడూ కథల్ని నిలబెడతాయి. అంటే బరువైన కథలు సింపుల్ కథనమనే వైరుధ్యంతో వుంటే, సింపుల్ కథలు వచ్చేసి సంక్లిష్ట కథనమనే వైరుధ్యాన్ని కలిగి ఉంటయి. ‘Make your story simple – and complicate everything else’ అన్నది హాలీవుడ్ వూదే బాక్సాఫీసు బాకా.

          79. మీ కథ ఇంటర్వెల్లో పాత్రకి విజయానికి సంబంధించి ఆత్మసంతృప్తి లభించినట్టయితే, సెకండాఫ్ ప్రారంభంలో కథని స్టే చేయండి. పాత్రని సేదదీర నివ్వండి. పూర్తి చేయాల్సిన గోల్ గురించి నింపాదిగా పునరాలోచించుకోనివ్వండి. దీని తర్వాత మాత్రమే తర్వాతి  సంఘర్షణని తీవ్రతరం చేయండి. కథని స్టే చేసిన కాలాన్ని పాత్రకి స్టేట్ ఆఫ్ గ్రేస్ గా భావించండి - హాలీవుడ్ మహాశయుడు.

          80. ముక్కోణ ప్రేమల్లో కథ హీరోదైతే, ఎదుటి పాత్రలుగా రెండు  హీరోయిన్ పాత్రలుంటాయి. కథ హీరోయిన్ దైతే,  ఎదుటి పాత్రలుగా రెండు హీరో పాత్రలుంటాయి. అదే ఇతర జానర్స్ లో హీరోకి ఇద్దరు విలన్లు విడివిడిగా వుండరు. వుంటే ఒకే లక్ష్యంతో కుమ్మక్కై వుంటారు. ఎందుకంటే హీరోకి రెండు లక్ష్యాలు కుదరదు కాబట్టి. ఇద్దరు విలన్లు వేర్వేరు లక్ష్యాలతో వుంటే, ఒక విలన్ సద్దాం హుస్సేన్ లా ఎందుకో ‘బంకర్’ లాంటి  దాంట్లో దాక్కుని పడుకుని, హీరో చేతిలో ఉత్తి పుణ్యాన చచ్చిపోతాడు  ‘రంగస్థలం’ లో లాగా. హీరోకి కూడా ఇతడితో లక్ష్యం లేదు కాబట్టి, కథలో వేస్టుగా వేలాడుతున్న అన్ వాంటెడ్ ఫెలోని  స్వచ్ఛ భారత్ కార్యక్రమం లాంటిది చేపట్టి, ప్రక్షాళన చేసేస్తాడు సరదా సరదాగా.

          81. అసలు కాన్షస్ -  సబ్ కాన్షస్ ఇంటర్ ప్లేలో ఎదురురెదురు రెండే పాత్రలుంటాయి. ప్రధాన పాత్ర, ప్రత్యర్ధి పాత్ర. కారణం, మనుషులనే వాళ్ళకి కాన్షస్ మైండ్ ఒకటి, సబ్ కాన్షస్ మైండ్ ఒకటి మాత్రమే ముందు చూపుతో ఆలోచించి ప్రకృతి అమర్చింది. లేకపోతే  ఈ లోకాన్ని  మనుషులెప్పుడో ఖతం చేసుకునే వాళ్ళు. అలాటిది ముక్కోణ ప్రేమ కథల్లోకి తెచ్చి ఒక పాత్ర వర్సెస్  రెండు పాత్రలు పెడితే ఇంటర్ ప్లే ఎలా సాధ్యమవుతుంది? కాన్షస్ మైండ్ వర్సెస్ సబ్ కాన్షస్ మైండ్ + అదనపు సబ్ కాన్షస్ మైండ్ అసహజమూ, ప్రకృతి విరుద్ధమూ కదా? ఇందుకే ఒక పెళ్ళికాని హీరో x ఇద్దరు పెళ్లి కాని  హీరోయిన్లు, లేదా ఒక పెళ్ళికాని హీరోయిన్ x ఇద్దరు పెళ్లి కాని హీరోల ముక్కోణాలు పెద్దగా కనెక్ట్ కావు. ఎప్పుడు కనెక్ట్ అవుతాయంటే,  మూడింట్లో రెండు పాత్రలకి పెళ్ళయిపోయి వుంటేనే. ఈ రకం ముక్కోణాల్లో సంజయ్ లీలా భన్సాలీ బలమైన ఇంటర్ ప్లేలని సృష్టిస్తాడు ‘హమ్ దిల్ దే చుకే సనమ్’ (1999) లోనైనా, ‘బాజీరావ్ మస్తానీ’ (2015) లోనైనా. ‘కాసా బ్లాంకా’ (1942) లాంటి హాలీవుడ్ లో కూడా ఇంతే. ‘ఆప్ కీ కసమ్’ (1975), ‘ఏక్ హసీనా దో దీవానే’(1972) లాంటి బాలీవుడ్స్ లో కూడా ఇంతే. ‘మేఘ సందేశం’ (1982), ‘జీవిత చక్రం’ (1971) లాంటి టాలీవుడ్స్ లో కూడా ఇంతే. ‘దేవదాసు’ (1953) లో పార్వతి (సబ్ కాన్షస్) అంటే భయపడి పారిపోతాడు దేవదాసు (కాన్షస్). చంద్రముఖితో కాన్షస్ వరల్డ్ లోనే వుండి పోతాడు. విడిగా కాన్షస్ మైండ్ కి జీవితం లేదు. సబ్ కాన్షస్ (అంతరాత్మ)తో కలిసుంటేనే జీవితం, లేకపోతే  పతనం. దేవదాసు పతనం ఇలాంటిదే. ఇందులో నీతి ఇదే. సరే, గొప్ప కథలిప్పుడు అవసరం లేదు. గొప్ప సినిమాలు తీయాలంటే ఆస్తికులై వుండాల్సిందే, స్టీవెన్ స్పీల్ బెర్గ్ ‘ది రైడర్స్ ఆఫ్ ది లాస్ట్ ఆర్క్’ తో ప్రేక్షకుల ఆత్మిక దాహాన్నిఅంత గొప్పగా తీర్చగాలిగాడంటే, నాస్తికుడై కాదు.

           82. జోసెఫ్ క్యాంప్ బెల్ ‘ది హీరో విత్ ఏ థౌజండ్ ఫేసెస్’ థియరీ క్లాసిక్ స్టోరీ స్ట్రక్చర్ కి పనికొచ్చేది. హాలీవుడ్ స్క్రీన్ ప్లేల కోసం అరిస్టాటిల్ మోడల్ నుంచి ప్రారంభమై, జోసెఫ్ క్యాంప్ బెల్ మీదుగా,  సిడ్ ఫీల్డ్ కొచ్చి స్థిరపడినట్టు ఒక ప్రొఫెసర్ రాసిన వ్యాసాన్ని గతంలో ఈ  బ్లాగులో పోస్టు చేశాం. అది చదివే వుంటారు. ’90 లనుంచి హాలీవుడ్ సినిమాలు సిడ్ ఫీల్డ్ ని అనుసరిస్తూ వస్తున్నాయి. క్యాంప్ బెల్ స్ట్రక్చర్ తో అమెరికన్ నవలలు వస్తున్నాయి, రోమాంటిక్ నవలలు సహా.  మారుతున్న కాలాల్లో మారుతున్న  ప్రేక్షకాభిరుచిని దృష్టిలో పెట్టుకుంటూ హాలీవుడ్ స్క్రీన్ ప్లే లని సరళీకృతం చేసుకుంటూ వస్తోంది. తెలుగులో ‘బాహుబలి’ యే తీసినా అందులో సిడ్ ఫీల్డ్ వుంటాడే తప్ప క్యాంప్ బెల్ వుండడు. ఎప్పుడో అరుదుగా ‘దంగల్’  లాంటి దానిలో వుంటాడు. ‘టైగర్ జిందా హై’లో కొంత వుంటాడు.

          83. క్యాంప్ బెల్ చెప్పింది పురాణాల కథా నిర్మాణాన్ని. వాటిలో కథానాయకుడికి ప్రయాణంలో పన్నెండు మజిలీ లుంటాయని  చెప్పాడు. ఈ పురాణాల నిర్మాణాన్ని అనుసరించి స్టార్ వార్స్ సిరీస్, ఇండియానా జోన్స్ సిరీస్ వంటి సినిమాలు అనేకం వచ్చాయి. తర్వాత ఈ పన్నెండు మజిలీల్ని పదికి తగ్గించి మైకేల్ హాగ్ ఒక మోడల్ నిచ్చాడు. పది కూడా అవసరం లేదని,  సిడ్ ఫీల్డ్ ఆరుకి తగ్గించి పారడైం ఇచ్చాడు. హీరో మజిలీలకి మజిలీలు చేసుకుంటూ కూర్చుంటే కాలం మారిన ప్రేక్షకులు నిద్ర పోవడం ఖాయం. సిడ్ ఫీల్డ్ ప్లాట్ పాయింట్ -1, పించ్ -1, ఇంటర్వెల్, పించ్ -2, ప్లాట్ పాయింట్ -2 అనే  ఆరు స్టేజీలకి తగ్గించి  స్పీడు పెంచడంతో,  దీనివెంటే పడింది వ్యాపార స్పృహ దండిగా  వున్న హాలీవుడ్. 

          84. సినిమా ప్రొడ్యూసరు అయిన ప్రతివాడూ పిక్చరు టిన్నులు తిరపతికి పట్టుకెళ్ళి, ప్రోక్షం చేయిస్తూంటే ఒకానొకడు ‘నేనునమ్మను’, అని పిక్చరు రిలీజు చేసి డబ్బు చేసుకుంటే వాణ్ణి  ఎవరూ అడగరు, కాని పిక్చరు ఫ్లాప్ అయిందో లోకం కోడై కూసినట్టుగా అందరి ఆక్షేపణలకూ గురి అవుతాడు. పైకి ఎలా కన్పిస్తుందంటే, టిన్నులు ప్రోక్షం  చేయించుకున్నవాళ్ళందరూ,  పిక్చరు మట్టి కరిచిన వాళ్ళతో సహా, చాలా  వివేకం గల వాళ్ళయినట్టూ, అలా చెయ్యని ఒక్కడూ గాడిద అయినట్టూ కన్పిస్తుంది  - కొడవటిగంటి కుటుంబరావు. 

― సికిందర్

829 : టిప్స్

        61. ఇంకా పాత సినిమాలే వున్నదున్నట్టూ అనుసరణీయమనే అభిప్రాయం ఇంకా వుంది. పాత  సినిమాల్లోని భావోద్వేగాలు (ఎమోషన్స్ ) నిస్సందేహంగా కాలదోషం పట్టనివే. భావోద్వేగాలు ఎప్పుడైనా ఒకలాగే వుంటాయి. వుండనివేమిటంటే ఆయా కాలాల అభిరుచులే (టేస్ట్స్). అభిరుచులు మారిపోతూంటాయి. ముందు ట్రెండ్ లో వున్న ప్రేక్షకాభిరుచుల్ని ఎష్టాబ్లిష్ చేసుకుంటే - వాటిని ఆధారంగా జేసుకుని  ఏ ఎమోషన్స్ నైనా ప్రదర్శించుకోవచ్చు. అదే పాత సినిమాల్లోని ఎమోషన్స్ ని ఆనాటి అభిరుచులతో సహా అలాగే ఎత్తేసి పెట్టుకుంటే, మొత్తం సినిమా కాలం చెల్లిన రూపంతో, ఆ మధ్య వచ్చిన  ‘రభస’లాగే వుంటుంది. ఇటీవలి ఒక  హిట్ ’రన్ రాజా రన్’ లో, ముందు ట్రెండ్ లో వున్న అభిరుచుల్ని హైలైట్ చేస్తూ, విలన్లూ -పోలీసుల పాత మూస తరహా భావోద్వేగాలతోనే నింపేసి అలరించారు.     

          62. కథా ప్రపంచంలో ఎక్కడెక్కడ ఏమేం జరుగుతున్నాయో కథానాయకుడనే వాడికి తెలియకపోతే అతనొక  కథానాయకుడే కాదు. 

          63. యాక్టివ్ పాత్రతో కమర్షియల్ సినిమాల్ని సహజత్వంతో  తీయడం నూటికి ఒక్కరికి మాత్రమే సాధ్యమవుతోంది. టాలీవుడ్ లో హీరో పాత్రలతో కమర్షియల్ అనుకుని పొరబడి తీస్తున్న వన్నీ ఆర్ట్ సినిమాల్లాంటివే.

          64. మాస్ సినిమా హీరో పాత్ర, ప్రేమ సినిమా హీరో పాత్ర, సస్పెన్స్ థ్రిల్లర్ హీరో పాత్ర... ఇలా పాత్రలన్నీ ఒకలాగే వుంటాయా? ఒక ఇడ్లీనే దోశ వేసేసి, పూరీ వేసేసి, చపాతి చేసేసి అమ్ముతారా? పేరుకే జానర్లు వేర్వేరు, వాటి పాత్రలు అదే ఇడ్లీతో వేర్వేరు టిఫిన్లు. ప్రేక్షకులు ఎంత వెర్రి వాళ్ళయితే ఈ టిఫిన్లు తిని త్రేన్చి ది బెస్ట్ అంటున్నారు. ఏ జానర్ కైనా హీరో పాత్ర ఒకే మోడల్ - మూస ఫార్ములా మాస్ హీరో.
          65. స్క్రీన్ ప్లే లో హీరోకి ఏర్పాటు చేసే గోల్ ఒకే మాట, ఒకే బాణం అన్న తీరులో వుండాల్సిన అవసరం లేదన్నట్టు పాత్రచిత్రణ లుంటున్నాయి.  ప్లాట్ పాయింట్ వన్ దగ్గర ఒక గోల్ ని ఏర్పాటు చేసినట్టు అన్పించాక, దానికి కట్టుబడి వుండక,  ఇంటర్వెల్లో ఇంకో గోల్ ని ముందుకు తేవడం వల్ల కథనానికి స్థిరత్వం లేకపోవడమే కాదు, అది ఎపిసోడ్ల మాదిరిగా సాగడమే కాదు, అసలు హీరో ఏం కోరుకుంటున్నాడో అర్ధంగాని పరిస్థితి తలెత్తే ప్రమాదముంది. ‘కంచె’ ప్రత్యక్ష  కథలో ప్లాట్ పాయింట్ వన్ దగ్గర, మొదట బందీలైన తన దళాన్ని విడిపించుకోవడమే  గోల్ గా  ప్రకటించుకున్న హీరో, తీరా ఇంటర్వెల్ దగ్గర, పసి పిల్లని కాపాడే గోల్ గా మార్చుకుంటాడు. ‘షేర్’ లో ప్లాట్ పాయింట్ వన్ దగ్గర, హీరోయిన్ని పెళ్ళాడతానని సవాలు చేసే  ఛోటా విలన్ కి, అదేదో తనే  పెళ్ళాడి చూపించకుండా, ఇంటర్వెల్ దగ్గర ఆ ఛోటా విలన్ కమీషనర్ తో ఇంకో ఎత్తుగడ వేస్తే, దానికి విరుగుడుగా కమీషనర్ తో హీరో ఇంకో గోల్ కి సిద్ధమౌతాడు. కథంటే హీరో కోరికే. అతనేం కోరుకుంటున్నాడో స్పష్టత నివ్వకపోతే కథేమిటో ప్రేక్షకులకి అర్ధంగాదు.       
          66. ప్లాట్ పాయింట్ -2 రహస్యం నిజానికి ప్లాట్ పాయింట్ -1 లోనే దాగి వుంటుంది. అందుకే ప్రాబ్లం సెటప్ బలంగా లేకపోతే  కథ ముగింపు కూడా బలహీనంగా వుంటుందనేది. సెటప్ చేసిన ప్రాబ్లం కి పరిష్కారం కనుగొనే ఘట్టమే ప్లాట్ పాయింట్- 2.  ఇక్కడ్నించీ ప్రారంభమయ్యేదే క్లయిమాక్స్,  అంటే ఎండ్ విభాగం. ప్రీ క్లయిమాక్స్ అనే పదాన్ని తెలుగులోనే విరివిగా వాడేస్తూంటారు. దీన్ని వివరించమంటే ఎవరూ వివరించలేరు. డిక్షనరీలో ఈ పదానికి అర్ధం పర్యావరణానికి సంబంధించి వుంటుంది. నెట్ లో సెర్చ్ చేసినా - మహేష్ బాబు ప్రీ క్లయిమాక్స్ సీన్ అనో,  బాలకృష్ణ ప్రీ క్లయిమాక్స్ ఫైట్ అనో  కేవలం తెలుగు సినిమాలకి సంబంధించే రిజల్ట్స్ వస్తాయి. తెలుగులో ఈ పదాన్ని ఎవరు ఎప్పుడు ఎలా పుట్టించారో ఎవరైనా రీసెర్చి చేయాలి.  సినిమాల్లో వుండేది ఒక్క క్లయిమాక్స్ మాత్రమే - అది ప్లాట్ పాయింట్- 2 దగ్గర్నుంచీ ప్రారంభమవుతుంది. ఒకవేళ ప్రీ క్లయిమాక్స్ నే నిర్వచించాల్సి వస్తే,  అది ప్లాట్ పాయింట్ -2 కి ముందు వచ్చే పించ్ -2 అని చెప్పుకోవాల్సి వుంటుంది.  కానీ పించ్ -2  ని దృష్టిలో పెట్టుకుని  ప్రీ క్లయిమాక్స్ అని అంటున్నారా అంటే,  పించ్-2  ని అందరూ గుర్తించడమే కష్టం - ఎంతో స్క్రీన్ ప్లే పరిజ్ఞానం వుంటే తప్ప. కాబట్టి స్పష్టత లేని పదజాలాలు పెట్టుకుని ప్లాట్ పాయింట్- 2 ని  ఆలోచించకూడదు. అది క్లయిమాక్స్ ని దెబ్బ తీయవచ్చు.    
         67. ఫ్లాష్ బ్యాక్ అనేది కథ మీద ఫోకస్ ని దెబ్బతీస్తుంది. ఫ్లాష్ బ్యాక్ లేని స్ట్రెయిట్ నేరేషన్ సినిమాల్లో సెకండాఫ్ లో ఎక్కడో చోట కథ డల్ అవుతున్న మాట నిజమే. దీనికి పరిష్కారం ఫ్లాష్ బ్యాక్ కాదు. దాదాపు పాత్రకో ఫ్లాష్ బ్యాక్ చొప్పున వున్న ‘సుబ్రహ్మణ్యం ఫర్ సేల్’ లో సెకండాఫ్ అరగంట గడిచాక, రౌడీలని మంచివాళ్ళుగా హీరో ప్రవేశ పెట్టినప్పుడు, అమాంతం కథ డౌన్ అయిపోయి, విషయం  కోసం వెతుక్కుంటున్నట్టు తయారవుతుంది. సెకండాఫ్ లో ఒక అనూహ్య సంఘటనో, లేదా కథని మలుపు తిప్పే ఓ కొత్త పాత్ర ఎంటర్ కాకపోవడమో ఇలా జరగడానికి కారణమని తను గమనించినట్టు దర్శకుడు దేవ కట్టా ఒకసారి చెప్పారు.  
          68. ముగింపు తెలియకుండా కథ ప్రారంభించ కూడదు. అలాగే అనుకున్న కథలో మొదటి మూల స్థంభం, రెండవ మూల స్థంభం, విశ్రాంతి ఘట్టం నిర్ణయించుకోకుండా రాయడం మొదలు పెట్టకూడదు. రాయడానికి ముగింపూ- మూల స్తంభాలు రెండూ-  విశ్రాంతి ఘట్టమూ-  ఈ నాలుగూ గైడ్ పోస్టులుగా వుంటాయి. ఒక మజిలీ నుంచి ఇంకో మజిలీకి కథనానికి గమ్యాలు తెలుస్తూంటాయి.
          69. క్యారెక్టర్ గోల్ అంటే కథ మొత్తానికీ  కలిపి ఒకే గోల్ మాత్రమే వుండడం కాదు- సీను సీనుకీ అవసరమైన చోటల్లా గోల్స్ వుంటేనే కథ బోరు కొట్టకుండా వుంటుంది. స్టోరీ గోల్ ని సాధించే మార్గంలో అనేక ఆటంకాలు ఎదురవుతాయి. ఈ ఆటంకాలు ఆయా సీన్లలో వుంటాయి. వాటిని అధిగమించడం కూడా ఒక గోల్ అవుతుంది. అధిగమించకపోతే ఆ సీను బోరు కొడుతుంది. అలాటి సీన్లు ఎన్ని వుంటే కథ అంత బోరు కొడుతుంది..
          70. ఒక జీవిత చరిత్ర ఏ రస ప్రధానమో ఆ రస ప్రధానంగా సినిమా చేయకపోతే ఒక అటెన్ బరో  ‘గాంధీ’ వుండదు, ఒక కృష్ణ  ‘అల్లూరి సీతారామరాజు’  వుండదు. ఆ జీవిత చరిత్రకి అన్యాయం చేస్తూ  ‘రుద్రమదేవి’ అనే కమర్షియల్  ‘కథ’ మాత్రమే వస్తుంది- ‘గాథ’ రాదు. వీరవనిత చరిత్ర వుండదు, తోచిన శృంగార దేవత చిత్రణ లుంటాయి. దీన్ని ‘ఒక్కడు’ కి మించిన కమర్షియల్ అని కూడా దర్శకుడు అనడం చరిత్రపట్ల నిబద్ధతని పట్టిస్తుంది.
          71. అన్ని సినిమాలు అందరి కోసమూ తీయలేరు. అన్ని సినిమాల్ని అందరూ చూడరు. భారీ బడ్జెట్లతో ఫ్యామిలీ ఎంటర్ టైన్మెంట్లు అంటూ తీసున్న సినిమాలనే ఫ్యామిలీలన్నీ కదిలి వచ్చి చూడ్డం లేదు. ఒకే సారి వెయ్యి థియేటర్లలో విడుదల చేసుకుంటే గానీ వాటికి మనుగడ లేదు. యూత్ సినిమాల పేర తీసే ప్రేమ సినిమాలని ఫ్యామిలీలు కాదుకదా, మాస్ కూడా పూర్తిగా చూడ్డం లేదు. అలాగని యూత్ కూడా అందరూ చూడ్డం  లేదు. హారర్ సినిమాలకైతే ఏ  ప్రేక్షకులుంటారో ఎవరికీ తెలీదు. అయినా ఈ సినిమాల్ని పట్టుకుని ఇది ఫ్యామిలీలకి ఎక్కదు, బి, సి సెంటర్లలో ఆడదు అంటూ ప్రొఫైలింగ్ చేయడం లేదెవరూ. వీటన్నిటినీ క్రాస్ చేసే ఒక విభిన్న కథా చిత్రం వస్తే మాత్రం- చాలా వెంటనే ప్రొఫైలింగ్  చేసేస్తారు. మిగతా ప్రపంచమంతా బ్రహ్మరధం పట్టనీ గాక, స్థానికంగా మాత్రం సంకుచిత మనస్తత్వాన్ని ప్రదర్శిస్తారు. ఇది బి, సి సెంటర్లలో ఆడదు, ఫ్యామిలీలు రారు, ఇందులో అది లేదు, ఇది లేదు అంటూ తీర్పు లిచ్చేస్తూంటారు. విషయమేమిటంటే, ఈ తీర్పులిచ్చే వాళ్లకి అసలు క్వాలిటీ సినిమా అంటే ఏమిటో అలవాటు తప్పిపోయింది. సగటు ప్రేక్షకుల్లాగా మెదళ్ళని ఇళ్ళ దగ్గర వదిలేసి థియేటర్లలో అమాంబాపతు సినిమాలని ఎంజాయ్ చేస్తూ ఇవే తెలుగు సినిమాలని డిసైడ్ అయిపోయారు. వీళ్ళకి భిన్నంగా నెట్ ప్రపంచం, షోషల్ మీడియా లోకం ఇలాటి సినిమాలు ఒక్కదానికీ భిన్నాభిప్రాయం లేకుండా బ్రహ్మరధం పడుతూంటాయి.  కాబట్టి ఈ  తీర్పులకి వెరవకుండా- అనుకున్న పంథా లో సాగిపోవడమే అసలైన స్క్రీన్ రైటర్ల కర్తవ్యం. మార్పు తెచ్చే వాళ్లెప్పుడూ వొంటరి వాళ్ళు అనేది పాత మాట. 
          72. స్ట్రక్చర్ అంటే బోరు కొడుతున్నప్పుడు స్ట్రక్చర్ ని ఎగేసే పాత్రల్ని సృష్టించి స్ట్రక్చర్ రహిత స్క్రీన్ ప్లేని రాయవచ్చు. అయితే ఆ పాత్రని పోషించే నటుడికి ప్రేక్షకుల్లో మంచి క్రేజ్ వుండాలి- ‘భలే భలే మగాడివోయ్’ లో నాని లాగా. ఆ క్రేజీ నటుడు పది నిమిషాల కోసారి కథలో బ్యాంగ్ కూడా ఇస్తూపోవాలి. ఇక స్ట్రక్చర్ ప్రసక్తే వుండదు. స్ట్రక్చర్ అంటే మూడంకాల ( త్రీ యాక్ట్స్) స్ట్రక్చరే  కాబట్టి, దీన్ని రెండంకాలకి కుదించి కూడా రాసుకోవచ్చు. ‘ సైకో’ లో ఆల్ఫ్రెడ్ హిచ్ కాక్  చేసిన పని ఇదే. హీరోయిన్ కథగా నడుస్తున్నది కాస్తా, చరిత్రలో నిల్చిపోయిన బాత్రూం మర్డర్ సీనులో ఆ హీరోయిన్ ని విలన్ చంపెయ్యడంతో విలన్ కథగా మారిపోతుంది. అంటే ఒకే సినిమాలో ఇద్దరి పాయింటాఫ్ వ్యూల్లో ఇద్దరి కథ. ఇక్కడ కూడా ఆ ఇద్దరూ పాపులర్ నటులే కాబట్టి వర్కౌట్ అయ్యింది. నయనతార ని ఆ హీరోయిన్ స్థానంలో, నాగార్జునని ఆ విలన్ స్థానంలో సినిమాని ఊహిస్తే ఎలా వుంటుందో ఆలోచించడి..నాగార్జున నయనతారని చంపాడూ- నాగార్జున నయనతారని చంపాడూ అని  ఒకటే పబ్లిసిటీ అయిపోతుంది! ఇలాగే వుంటాయి సినిమా ట్రేడ్ గిమ్మిక్కులు. కేవలం కథలతోనే కుస్తీ పట్టక్కర్లేదు.
          73. “మాకు ఉపదేశించే అర్హతలేదు. వినోదం మాత్రమే ఇయ్యగలం” అనటం సినిమా చిత్రాలు తీసేవారికే చెల్లింది! వరసగా దివాలా చిత్రాలు తియ్యటం కూడా వారికే చెల్లింది. అలాంటి దృక్పథం గల కళాకారుడు షండుడు. తనకి తెలిసిన జీవితాన్నయినా వాస్తవంగానూ, జీవిత సత్యం నిరూపితమయేటట్టూ చిత్రించ లేనివాడు కళాకారుడని చెప్పుకునేందుకు అర్హుడు కాడు. ఆ పని చేసినప్పటికీ అతడి కళాసృష్టి  సమాజాన్ని ఉద్ధరించకపోవచ్చు. దాని లోపాలను విమర్శనం చేస్తుంది. ప్రత్యేక కళాఖండాలు చేయలేని పని కళలు సమష్టిగా చెయ్యవచ్చు.
―కొడవటిగంటి కుటుంబరావు

(సికిందర్)  

828 : సందేహాలు - సమాధానాలు

Q : ఎప్పుడూ అప్డేట్ అవ్వాలని చెప్పే మీరే వీడియో రివ్యూస్ గురించి ఆలోచించడం లేదు. వీడియో రివ్యూస్ వల్ల మన స్పాన్ పెరగడమేగాక ఎక్కువ మందికి రీచ్ అవుతుందని నా అభిప్రాయం. దీని గురించి ఆలోచించగలరు. ఇక ఓల్డ్ మూవీస్ కి స్క్రీన్ ప్లే విశ్లేషణలు రాయడం బెటర్ అన్నారు. ఇది మంచి అయిడియా. తప్పకుండా రాస్తారని ఆశిస్తాను. అలాగే ప్రతీ నెలా ఇతర భాషలకి చెందిన ఒక మూవీ ఎనాలిసిస్ కూడా ఇస్తే బావుంటుందని నా ఉద్దేశం.
―రవి, AD
          A : ఈ బ్లాగులో వస్తున్న కంటెంట్ ని ఫేస్బుక్, వాట్సాప్ లలోనే షేర్ చేయడం లేదని గమనించగలరు. ఈ బ్లాగు కంటెంట్ కి సెలెక్ట్ రీడర్స్ వుంటారు. అందుకని సోషల్ మీడియాలో అందరి మీదా దీన్ని తీసికెళ్ళి బలవంతంగా రుద్దడం లేదు. అలాంటప్పుడు వీడియో రివ్యూలతో ఊరూ వాడా చేసుకునే ఆలోచనే వుండదు. ఈ టెక్నికల్ కంటెంట్ పట్ల ఆసక్తి వున్న మీలాంటి సెలెక్ట్ రీడర్స్  బ్లాగు కొచ్చి చదువుకుంటున్నారు, అంతవరకే. ఇక ఒక వెబ్సైట్ లో రివ్యూలు రాస్తున్నాంగా, ఇంకా వీడియో రివ్యూలెందుకు? మీరు ప్రస్తావించిన ఇంగ్లీషులో చెప్పే హిందీ సినిమా వీడియో రివ్యూలు వేరు, తెలుగులో చెప్పే తెలుగు సినిమా వీడియో రివ్యూలు వేరు. వీడియోల ద్వారా ఇవి తెలుగు ప్రేక్షకుల్లోకి నేరుగా వెళ్లిపోయి సినిమాల్నిఎక్కువ డ్యామేజి చేస్తాయి. చాలా పూర్వం రెండు ఛానెల్స్ వాళ్ళు అడిగితే ఇదే చెప్పి తప్పించుకున్నాం. అందుకని కూత రివ్యూల కంటే రాత రివ్యూలు నయం. వీటిని వెబ్సైట్స్ కొచ్చి చదివేది నెటిజనులే, అందరు నెటిజనులు కూడా కాదు. ఇక ఒక సినిమా విడుదలైతే ఓరుగల్లు నుంచి ఓవర్సీస్ దాకా సోషల్ మీడియాలో నెటిజనులైన ప్రేక్షకులే ట్విట్టర్ లో స్పాట్ రివ్యూలు పెట్టేస్తున్నారు. సినిమా చూస్తూనే లైవ్ అప్డేట్స్ ఇచ్చేస్తున్నారు. గంటసేపు కూడా సినిమాల్ని బతకనీయడం లేదు. సినిమా రివ్యూల అర్ధమే మారిపోయింది.  

          వీడియో రివ్యూలైతే స్టార్స్ చూసి ఆలోచిస్తారన్నారు మీరు. స్టార్స్ కి మనమేదో చెప్పాలన్న ఆరాటం దేనికి? ఈ రివ్యూలు, విశ్లేషణలు దర్శకుల కోసం, రచయితల కోసం, మీలాంటి అసిస్టెంట్స్ కోసం. వాళ్ళకి రీచ్ అవుతున్నాయి  చాలు.  ఇకపోతే, మనం క్రిటిక్ (సినిమా విమర్శకుడు) గా ఎప్పుడూ భావించుకుని ఆ పరంగా వ్యాపకాలు పెంచుకోలేదు. ఎప్పుడో పూర్వాశ్రమంలో శవ సాహిత్యం రాసి, ఫర్వాలేదు మనం కూడా ఓ మాదిరి రైటరే అన్పించాక, ఆ రైటర్ ని చంపుకోలేక, రైటర్ కళ్ళతో సినిమాల్ని చూసి, ఆ స్క్రీన్ ప్లే శాస్త్రాలేవో కాస్త వొంట బట్టించుకుని, స్క్రీన్ ప్లే విశ్లేషణలు రాస్తున్నాం. క్రిటిక్ అయివుంటే ఈ విశ్లేషణలుండవని గమనించగలరు. ఈ రివ్యూలు, విశ్లేషణలు బ్యాక్ గ్రౌండ్ మ్యూజిక్ మాత్రమే. చేస్తున్న పనులు వేరే వున్నాయి. మీలాటి వారికి అడిగితే స్క్రిప్టు బాగోగుల వైద్య పరీక్షలు. 

          ఇక మీరడిగిన పుస్తకం వేయడం గురించి. రివ్యూలకి, విశ్లేషణలకి పుస్తకాలు బావుండవు. హాలీవుడ్ వెబ్సైట్స్ లో బోలెడన్ని రివ్యూలు, విశ్లేషణలు, ఇంకేవేవో చాలా వస్తూంటాయి. అవి పుస్తకాలుగా వస్తున్నాయా? పుస్తకంగా తీసుకువచ్చే ఆలోచన ఒక్క ‘తెలుగు సినిమా స్క్రీన్ ప్లే స్ట్రక్చర్’ విషయంలో వుంటే వుండొచ్చు. ఈ కంటెంట్ అంతా కూడా బ్లాగులోనే వుంది. దీన్నింకా మెరుగు పర్చాల్సి  వుంది.

          ఇక మీరన్నట్టు నెలకొక ఇతర భాషలకి చెందిన మూవీ ఎనాలిసిస్ తప్పక ఇద్దాం. అయితే సమస్యేమిటంటే, మనకి తెలుగు హిందీ ఇంగ్లీషు తప్ప భాషలు అర్ధంకావు. ఎప్పుడో నేర్చుకున్న తమిళం కాస్త అర్ధమవుతుంది. సబ్ టైటిల్స్ వున్నవి దొరికితే రాద్దాం. ఈ మధ్య ‘సంచిక డాట్ కాం’ లో ప్రాంతీయ భాషల సినిమాలు రాస్తూంటే - డోగ్రీ, హర్యాన్వీ, గుజరాతీ, పంజాబీ, సంథాలీ, కోసలీ, భోజ్ పురి, నాగపురీ మొదలైన భాషలతో ఇబ్బంది రాలేదు. ఇవి వివిధ హిందీ మాండలికాలే కాబట్టి. 

          చివరిగా, మీరు వేరే ఉత్తరంలో రాసిన విషయం గురించి మీరే ఆలోచించండి. పనిచేసే చోట క్రియేటివ్ యుద్ధాలు డిస్కషన్స్ లో ఎలాగూ తప్పవు. అదివేరు. పనిగట్టుకుని ఇంకొకరి సినిమా తప్పని ఏవో ఆధారాలు తీసుకెళ్ళి ప్రూవ్ చేయాలనుకోవడం మంచిదేనా? క్రియేటివ్ వర్క్ చేసే వాళ్ళు పోరాట కార్యకర్తలుగా మారితే క్రియేటివ్ వర్క్ చేసుకోలేరు. క్రిటిక్ గా మారకుండా క్రియేటర్ అవడం మీద దృష్టి పెడితే బావుంటుందేమో ఆలోచించండి.

        Q : రివెంజ్ జానర్ కథా కథనాలు, జానర్ లక్షణాలు, డైనమిక్స్ తెలుసుకోవాలనుంది.
―శ్రీహర్ష, AD
        A :  రివెంజి కథ అనేది యాక్షన్ జానర్ లో సబ్ జానర్. యాక్షన్ జానర్ డైనమిక్సే దీనికీ వర్తిస్తాయి. కాకపోతే రివెంజి అనే పాయింటు మీద. ఈ రివెంజి కథలు ప్రేక్షకులకి సమాజం మీద కోపం వున్న కాలంలో సాగాయి. ఇప్పుడు సమాజం మీద ఎవరికి కోపం వుంది? ఎవరి పనులు వాళ్ళు చేసుకోవడంలో బిజీ అయిపోయారు. పగా ప్రతీకారాలు తీర్చుకునే ఆలోచనలు చేయడానికి గ్లోబలైజేషన్ ఖాళీ టైమునివ్వడం లేదు. మరో వైపు మత మౌఢ్యం ప్రబలాక నిరుద్యోగం, పేదరికం, సంక్షేమం, అవినీతి, అత్యాచారాలు, ఆర్ధికాభివృద్ధి మొదలైన వాటి మీద కోపాలు రావడం లేదు. టీవీలో కొందరు నిరుద్యోగుల్ని ఉపాధి సమస్యల  గురించి అడిగితే, ‘అవన్నీ అలా వుంటాయిలెండి’ అని కొట్టి పారేశారు మతానికే థమ్సప్ చూపిస్తూ. కాబట్టి ముందు మార్కెట్ యాస్పెక్ట్ ని చూసి రివెంజి కథ మీద నిర్ణయం తీసుకోవాలి. జానర్ ఏదైనా స్ట్రక్చర్ ఒకటే. ఆ జానర్ కథని బట్టి కథనాలు వుంటాయి. ఈ క్రియేటివ్ యాస్పెక్ట్ కోసం ఇతర రివెంజి సినిమాలు చూడాలి. వాటి కథనాల్లోంచి మీరేం కనిపెట్టి డిఫరెంట్ గా చేయగలరో ఆలోచించాలి. ’ది మాగ్నిఫిషెంట్ సెవెన్’ లో అది రివెంజి అని చివరి దాకా తెలియనివ్వడు హీరో. ఇలా మీరింకేం చేయగలరో క్రియేటివ్ గా ఆలోచించాలి. స్క్రిప్టు రాయడమంటే 90% రీసెర్చి, 10% రైటింగ్ అనుకోవాలి. రీసెర్చి అంటే కాపీ కొట్టే శుభకార్యం కాదు.

        Q : మహర్షి కలెక్షన్స్ రెండో రోజే డ్రాప్ అయ్యాయట, నిజమేనా? ఎందుకు?
 ―హెచ్. ఎస్. రెడ్డి, పాఠకుడు
          A :  కలెక్షన్స్ సమాచారం స్పెక్యులేషన్. దాని జోలికి పోనవసరం లేదు. సినిమా బావుందని టాక్ వస్తే వెళ్లి చూసేయడమే. నూర్రూపాయలే ఇచ్చి నూరు కోట్ల సినిమా అప్పనంగా చూస్తూ కలెక్షన్లు వచ్చాయా లేదా ఆరాలెందుకు? రాకపోతే ఇస్తారా? వంద కోట్ల సినిమా ఏంతో త్యాగం చేసి, ఏసీ కూడా వేసి, వందకే చూపిస్తున్నప్పుడు బీహేపీ! ఇతకంటే అదృష్టజాతకులైన వినియోగదార్లు లేరు.  బస్టాండు ఏసీ రూముల్లో కూర్చుంటే టీవీ చూపిస్తూ డబ్బులు లాగేస్తారు.

          Q : మహర్షి స్కీన్ ప్లే సంగతులు సెకండాఫ్ పూర్తి చేయకుండానే ఆపేశారు. మీరే విశ్లేషిం చలేకపోతే మేమెక్కడికి పోవాలి?
―వికేఎన్, Asso Dir
          A :  చాలా మంది ఆపేయడం గురించి అడుగుతున్నారు. అదెలా రాయాలో అర్ధంగాక ఆపేశాం. జీవితంలో ఇలాటి సినిమా ఒకటి ఎదురవుతుందని తెలిస్తే ఈ బ్లాగు ప్రారంభమయ్యేది కాదు. విశేషమేమిటంటే, మహేష్ బాబు ‘1 : నేనొక్కడినే’ అనే కళాఖండం రివ్యూ - స్క్రీన్ ప్లే సంగతులతోనే ఈ బ్లాగు ప్రారంభమైంది. ‘మహర్షి’ దెబ్బకి బ్లాగు మూతపడే పరిస్థితి. గొప్ప సినిమాలకి విశ్లేషణ రాయడం మామూలు మాట కాదు. కథగా ప్లాట్ పాయింట్స్ పెడుతూ, గాథగా కథ నడుపుతూంటే, ఎక్కడికక్కడ ఈ చిక్కు ముడులు విప్పుతూ వివరించాలంటే మతిపోయేట్టుంది. ఈ స్క్రిప్టు రచన చేసిన అద్భుత మేధావుల స్థాయిని అందుకునే పరిస్థితి లేదు. ‘నీ కన్నీటి రెప్పలంచున మనసు నిండి పొంగునా ... ఓ నీటి బిందువే కదా నువ్వు వెతుకుతున్న సంపద...’ అని పాడుకోవడమే.

          Q : గోదావరి ప్రాంతంలో పుట్టి పెరిగిన నాకు తెలిసినంతవరకు, గాస్ పైప్ లైన్ వెయ్యటానికి ఊళ్ళు ఖాళీ చెయ్యక్కర్లేదు, ఇళ్ళు పడగొట్టక్కర్లేదు. వ్యవసాయం మానుకోనక్కర్లేదు. అవన్నీ అండర్ గ్రౌండ్ లో పొలాల కింద వేస్తారు. నిర్వహణ కోసం అక్కడక్కడ కొన్ని స్టేషన్లు ఉంటాయి. ఒకోసారి ఏదైనా పైప్ లైన్ లీకైతే గాస్ బయటకి వస్తుంది. డ్రిల్లింగ్ రిగ్ వద్ద సమస్య వస్తే బ్లో అవుట్ అవుతుంది. కాని ఈ సినిమాలో అందుకు విరుద్ధంగా చూపించారు.
 ―బోనగిరి, పాఠకుడు
          A :  ఏ మాత్రం విషయ సేకరణ చేయకుండా సమాజం మీద సినిమాలు తీస్తే ఇలాగే వుంటుంది. ఒకవేళ మీరు చెప్పినట్టు గాక, పైప్ లైను కోసం ఊళ్ళు ఖాళీ చేయించాలని కొత్త సిద్ధాంతం చెప్తున్నారేమో?  అమెరికన్ గూఢచార సంస్థ సీఐఏ కొన్ని సమస్యలకి పరిష్కారాల కోసం హాలీవుడ్ ని సంప్రదిస్తూ వుంటుంది. హాలీవుడ్ తీసే సినిమాలు అలాటి పరిగణించదగ్గ పరిష్కారాలతో వుంటాయని సీఐఏ నమ్మకం. ఈ ఉద్దేశం పెట్టుకుని మహర్షిని ఇలా తీశారేమో.

―సికిందర్