రివ్యూలు, సాంకేతికాలు, స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు...

టికెట్లు దొరకడం యోగం, సినిమాలు చూడడం భోగం, రివ్యూలు రాయడం రోగం!

Thursday, August 6, 2015

సాంకేతికం!



‘అరుంధతి’...ఇంకా ప్రేక్షకుల జ్ఞాపకాల్నుంచీ చెరిగిపోని -2009 బ్లాక్ బస్టర్ !
        ఓ సినిమా చూసిన ప్రేక్షకులు డాన్సులు బావున్నాయనో, ఫైట్స్ బావున్నాయనో అన్నారంటే ఆ సినిమా ప్రమాదం లో పడినట్టే. అంటే కథ ఆకట్టుకోనట్టే. అలాగే గ్రాఫిక్స్ బావున్నాయని అన్నారంటే కూడా ఇదే అర్ధం వస్తుంది. ఇందుకే ‘అంజి’  ఫ్లాప్ అయ్యిందంటారు రాహుల్ నంబియార్. ఇలాటి పొరపాటు ‘అరుంధతి’ విషయంలో జరగనివ్వలేదనీ, ఇదే తను నేర్చుకున్న క్రియేటివ్ లెసన్ అనీ అన్నారాయన.
          రాహుల్ నంబియార్.. ‘అరుంధతి’ సంచలన విజయంతో తళుక్కున మెరిసిన పేరు. మూడు పదుల ఈ ఏస్ గ్రాఫిక్స్ ఎక్స్ పర్ట్ కేరళలో పుట్టి రాజస్థాన్ లో పెరిగారు. అక్కడ్నించీ  గుజరాత్ లో ‘బరోడా స్కూల్ ఆఫ్ ఫైనార్ట్స్’  లో చిత్ర లేఖనం  పట్టా పుచ్చుకున్నారు. తర్వాత ముంబాయి లో యానిమేషన్  కోర్సు పూర్తి చేసి, 2000 లో హైదరాబాద్ చేరుకున్నారు. ఇక్కడ ‘ఫ్లై ఫైర్’ అనే క్రియేటివ్ స్టూడియో ప్రారంభించి, ‘అంజి’ కి గ్రాఫిక్స్ సమకూర్చే ప్రతిష్టాత్మక ప్రాజెక్టు చేపట్టారు.
            ‘వినియోగ దార్ల స్వప్నాన్ని సాకారం చేయడమే నా వృత్తి’ అన్నారాయన. ‘అరుంధతి’ నిర్మాత శ్యాం ప్రసాద్ రెడ్డి నిర్మించిన, మెగాస్టార్ చిరంజీవి నటించిన ‘అంజి’ తోనే స్పెషల్ ఎఫెక్ట్సుకి జాతీయ అవార్డు సాధించుకుని అందరి దృష్టిలో పడ్డారు నంబియార్. తర్వాత వరుసగా ‘ఠాగూర్’, ‘ఛత్రపతి’, ‘సాంబ’, ‘స్టయిల్’, ‘గోదావరి’ మొదలైన 20 సినిమాలకి గ్రాఫిక్స్ సమకూరుస్తూ బిజీ అయిపోయారు. అయితే ‘అరుంధతి’ కి పనిచేయడం తన జీవితంలో మైలురాయి వంటిదన్నారు.
          ‘కథలో కలగలిసిపోయిన గ్రాఫిక్స్ సృష్టికి అత్యుత్తమ ఉదాహరణ అరుంధతి!’  అన్నారు. ఇలా కథలో మిళితమై పోయిన గ్రాఫిక్స్ వున్న హిట్స్  ‘టర్మినేటర్-2’, ‘మాట్రిక్స్’,  ‘ధూమ్ -2’, ‘క్రిష్’  మొదలైనవి అని వివరించారు. ‘అరుంధతి’  కోసం తను ‘శబ్దాలయా కాంప్లెక్స్’ లోనే కొత్తగా ‘టికిల్ బాగ్ క్రియేటివ్ స్టూడియో’ ( ఈ ఇంటర్వ్యూ ఇస్తున్న ప్లేస్) ని నెలకొల్పానన్నారు. ఇక్కడ్నించే చెన్నైలో ఒకటి, ముంబాయిలో మూడు, హైదరాబాద్ లో మరో రెండూ స్టూడియోలని
‘అరుంధతి’ కి సంబంధించిన గ్రాఫిక్స్ వర్క్స్ కోసం నియంత్రించానన్నారు. మొత్తం మూడు వేల మంది యానిమేటర్లు పాల్గొన్న ఈ మహా యజ్ఞం రెండున్నర సంవత్సరాలు పట్టిందన్నారు. ప్రీ ప్రొడక్షన్ కి ఏడాది, పోస్ట్ ప్రొడక్షన్ కి మరో ఏడాదిన్నర కాలమూ పట్టాయన్నారు. దీని బడ్జెట్ రెండున్నర కోట్ల రూపాయలు.
          ‘నా ఉద్దేశంలో సినిమా స్క్రిప్టు రాస్తున్నప్పుడే అందులో విజువల్ ఎఫెక్ట్స్ నీ కలుపుకు పో వాలి. అంతే కాదు, షూటింగులో విజువల్ ఎఫెక్ట్స్ సూపర్ వైజర్ కచ్చితంగా పాల్గొనాలి’ - అంటూ ‘అరుంధతి’  షూటింగ్ లో తను పాల్గొన్న ఫోటోలు చూపించారు.


          ‘అరుంధతి’ లోని గ్రాఫిక్స్ సహిత సన్నివేశాలన్నిటికీ నంబియారే దర్శకత్వం వహించారు. వీటి నిడివి గంట వరకూ వుంటుంది. ఈ దృశ్యాల చిత్రీకరణకి నిర్మాత శ్యాం ప్రసాద్ రెడ్డి నంబియార్ కోరికపై ఆస్ట్రేలియా నుంచీ ఖరీదైన మోషన్ క్యాప్చర్ కెమెరా తెప్పించారు. దీని నిర్వహణకి ‘లార్డ్స్ ఆఫ్ డి రింగ్స్’ కి పనిచేసిన నిపుణుల్ని రప్పించారు. ఈ కెమెరా విశిష్టత ఏమిటంటే, ఈ కెమెరాకుండే క్రేన్ ఎన్నిసార్లైనా నిర్దేశిత మూవ్ మెంట్ ని పొల్లు పోకుండా రిపీట్ చేస్తూ పోతుంది.
           ఇదంతా సరే, ఇంతకీ ‘అరుంధతి’ లో తనకి బాగా నచ్చిన దృశ్యా లేమిటి?
          వాటిని ఇలా చెప్పుకొచ్చారు :
          1. ముగింపులో రాజభవనం కూల్చివేత ( దీని సృష్టికి హైదరాబాద్ లోని గ్రాఫిక్స్          సంస్థలన్నీ అశక్తతని తెలియజేశాయట!)
          2. క్లైమాక్స్ ఎపిసోడ్.
          3. సమాధిలోంచి విలన్ సోనూ సూద్ లేవడం.
          4. కోట మార్ఫింగ్ షాట్స్.
          5. డ్రమ్ డాన్స్ దృశ్యాలు
          అయితే వీటిలో మరీ గర్వ పడే సృష్టి- సమాధి లోంచి  సోనూ సూద్ లేచే సీనే అన్నారు.
           ‘బెసికల్లీ వుయ్ ఆర్ ఇన్ స్టోరీ టెల్లింగ్ మీడియా. విజువల్ ఎఫెక్ట్స్ ఈజ్ సెకండరీ..’ అంటూ సినిమాల్లో కథకి  కట్టాల్సిన పట్టుచీరా, పెట్టాల్సిన బంగారు కిరీటమూ గురించి చెప్పుకొచ్చారు. ఈయన్ని చూస్తోంటే, మన హీరోలు కూడా ఇలా ఆలోచిస్తే ఎంత బావుండునన్పిస్తుంది.
          కథని గ్రాఫిక్స్ డామినేట్ చేయకూడదన్న పట్టుదల వుంది తనకి. ‘అంజి’ లా కాక, ‘అరుంధతి’ లో  ప్రేక్షకులు కథ గురించీ, అనూష్కా నటన గురించీ మాత్రమే మాట్లాడుకున్నారని చెప్పుకొచ్చారు.  ఈ సినిమాకి కూడా మరో నంది దక్కింది తనకి.
          ‘ఓకే, మరయితే- నెక్స్ట్ ప్రాజెక్ట్ ఏమిటి?’  అన్న ప్రశ్నకి ఇలా  చెప్పుకొచ్చారు : శ్యాం ప్రసాద్ రెడ్డి నిర్మాణంలోనే ఓ ఫాంటసీ థ్రిల్లర్. పూర్తి స్థాయి దర్శకుడు తనే - అంటూ, ఈ కూర్చున్న అద్దాల ఛాంబర్ లోంచి అవతల స్టూడియోవర్క్ బెంచి మీద కన్పిస్తున్న ఒక మినియేచర్ ని చూపించారు. దాని దగ్గరికి వెళ్లి చూస్తే, అదొక పురాతన దేవాలయ ముఖ ద్వార మినియేచర్. తను దర్శకత్వం వహించబోయే ఫాంటసీ థ్రిల్లర్ లో ఇది కీలక పాత్ర పోషిస్తుందట. కేవలం రెండు అడుగుల ఎత్తున్న ఈ మినియేచర్  రేపు వెండితెర మీది కొచ్చేసరికి, రెండు వందల అడుగుల ఎత్తు కన్పిస్తుందట!
          ఇదీ ఆయన మ్యాజిక్. ఈ మినియేచర్ కి లాగే, పొట్టి మనిషైన రాహుల్ నంబియార్ కూడా- వెండితెర మీద తన విశ్వామిత్ర  సృష్టులతో ఎవరెస్టు శిఖరమంత ఎత్తు కన్పిస్తారు తప్పక!

సికిందర్
[‘ఆంధ్రజ్యోతి’- ఆగస్టు 2010 ]



Tuesday, August 4, 2015

రైటర్స్ కార్నర్

ప్రసూన్ జోషి 


ప్రసూన్ జోషి- స్క్రిప్టు రచయితగా మారిన జాతీయ అవార్డు పొందిన గీత రచయిత!  క్రియేటివిటీ తనలోంచి ధారాళంగా ప్రవహిస్తుందని చెప్పుకునే యాడ్స్ క్రియేటర్ కూడా! కలం పట్టుకుని వీలైనన్ని రచనా ప్రక్రియల్లో అదృష్టాన్ని పరీక్షించుకోవా లనుకుంటున్న జోషీ, సూపర్ హిట్ ‘భాగ్ మిల్కా భాగ్’ కి స్క్రిప్టు రాసి తనలోని ఆ మరో క్రియేటివ్ పార్శ్వాన్ని ప్రదర్శించారు. ఈ సినిమాకి రాసినప్పటి అనుభవం గురించి, దర్శకుడు రాకేష్ ఓం ప్రకాష్ మెహ్రాతో తనకు గల అనుబంధం గురించీ ఆయనిలా చెప్పుకొచ్చారు..

* గీత రచయిత నుంచి కథా రచయితగా మారడంలో మీకెలాటి  అనుభావా లెదురయ్యాయి?
          ఛాలెంజింగ్ అనుభవాలు. అంతే ఫన్ కూడా. నేర్చు కోవడానికి మంచి అనుభవం కూడా. భాగ్ మిల్కా భాగ్’  స్క్రిప్టు రాయడానికి నేనెందుకు అంగీకరించానంటే, అందులో నాకు ఛాలెంజి ఎక్కువ కన్పించింది. నేనే పని చేపట్టినా అందులో నేర్చుకోవడానికి ఏదో ఉంటుందన్న దృష్టితోనే చేపడతాను. ‘భాగ్ మిల్కా భాగ్’  స్క్రిప్టు మీద పూర్తి మూడేళ్ళూ వర్క్ చేశాను. అది నిరంతర ప్రక్రియ. స్క్రిప్టు రచన నిరంతరంగా సాగే ప్రక్రియ. కొన్ని సార్లు ఇతర పనుల వల్ల  బ్రేక్స్ తీసుకున్నా, ఆ తర్వాత ఆ స్క్రిప్టు మీద ఏకబిగిన వారం పాటు కూర్చునే వాణ్ణి.  స్క్రిప్టు ని చాలా చాలా పాలిష్ చేయాల్సిన అవసరం ఏర్పడింది.
* దర్శకుడు రాకేష్ ఓం ప్రకాష్ మెహ్రా తో పనిచేయడం ఎలా అన్పించింది?
          గతంలో ఆయన సినిమాలకి పాటలు రాశాను. దర్శకుడిగా ఆయనంటే గౌరవముంది.  మేమిద్దరం ఒకే రంగం నుంచి వచ్చాం- అడ్వర్టైజింగ్ రంగం. కాబట్టి ఆయనతో పనిచేయడం నాకెప్పుడూ సులభంగానే వుంటుంది. పైగా ఎక్సైటింగ్ గా కూడా. మొదటి సారి ఆయనతో ‘రంగ్ దే బసంతీ’  కోసం పనిచేశాను. ఆ సినిమాకి పాటలతో బాటు డైలాగులు రాశాను. రెండోసారి ‘ఢిల్లీ  -6’  కి పనిచేశాను. ఈ సినిమాలో కూడా పాటలు, మాటలు రాశాను.

* భాగ్ మిల్కా భాగ్ ని ఎలా రాసేవారు?
          ఇందాకే చెప్పినట్టు స్క్రిప్ట్ రైటింగ్ నిరంతర ప్రక్రియ. ఆ ప్రక్రియలో ఎప్పుడు పడితే బ్రేక్స్ తీసుకునే వాణ్ని కాదు. ఆ రాస్తున్నప్పుడు మధ్యమధ్యలో చర్చ లుండేవి. స్క్రిప్టు ని- స్క్రీన్ ప్లే నీ రాసిన దాన్ని పాలిష్ చేస్తూండడం చాలా అవసరంగా భావించే వాణ్ని. పాలిష్ చేస్తూంటే అందులోంచి ఏ  అద్భుతం ఊడి పడొచ్చో చెప్పలేం. దాంతో మరింత బెటర్ మెంట్ వచ్చే అవకాశం వుంది. ఇంతేగాక- చాలా రీసెర్చి చేయాల్సి వచ్చింది సబ్జెక్టుని.  ఈ తరహా కథకి రీసెర్చి లేకుండా రాయలేం. మిల్కా సింగ్ నిజ జీవిత పాత్ర. ఆయన జీవితాన్ని అర్ధం జేసుకోవడం చాలా అవసరం. ఆయనతో పాటు ఆయన సమకాలీన క్రీడాకారుల జీవిత చరిత్రలని కూడా చదివాను. అలా నాకు చాలా  మెటీరియల్ దొరికింది. ఆ కథలు కూడా చెప్పాల్సినంత  ముఖ్యమైనవే. కానీ ఈ సినిమాలో కాదు. ఇది మిల్కా సింగ్ ఒక్కరి జీవిత కథ మాత్రమే.

* జీవిత చరిత్రని సినిమాగా మల్చాలంటే కష్టమైన  పనే..
          కచ్చితంగా. ఈ ప్రాజెక్టుని ఒప్పుకోవడమే ఇందులో ఛాలెంజి ఉందన్న ఉద్దేశంతో. మూడేళ్ళూ  దీనిమీద వర్క్ చేశాను. ఈ కాలంలో చాలా  సమయం మిల్కా సింగ్ తో గడిపాను. కథని ఎంత కాల్పనికం చేసినా అది నిజ జీవిత పాత్రకి అతికేలా వుండాలి. కనుక మిల్కా సింగ్ ని చాలా దగ్గరగా చూశాను- ఆయన వ్యక్తిగత జీవితాన్ని, ఇతరులతో ఆయన సంబంధాల్నీ,   ఎమోషనల్ గా మానసిక లోతుల్నీ వీలైనంత పరిశీలించాను. ఈ రీసెర్చి మెటీరియల్ అంతా రాకేష్  ముందుంచి డిస్కస్ చేసే వాణ్ణి .

* ఈ సినిమాకి రాస్తున్నప్పుడు మిల్కా సింగ్ నుంచి మీరు నేర్చుకున్న దేమిటి?
          క్రమశిక్షణ- అది నేర్చుకున్నాను. ఆయనొక  క్రీడాకారుడు- ఆ క్రీడాకారుడి క్రమశిక్షణ ఆయన నరనరానా వుంది. సినిమాల్లాంటి సృజనాత్మక రంగాల్లో ఉంటున్న వాళ్లకి కూడా క్రమశిక్షణ  చాలా అవసరమని గుర్తించాను. ఆ తర్వాత ఎట్టి పరిస్థితిలో ఓటమిని అంగీకరించని సంకల్ప బలం ఆయన్నుంచి నేర్చుకున్నాను.

* పాటలు రాయడంలో- స్క్రిప్టు రాయడంలో ఎలాటి తేడా మీరు గమనించారు?
          పాటల రచన వేరే వ్యవహారం. నేనీ రోజు ఓ పాటా, రేపో పాటా రాసేయగలను. ఈ పని తక్కువ సమయం తీసుకోవడమే గాక, సినిమా స్క్రిప్టు రాయడం కంటే తేలికైన పని కూడా. పాట  ఒక ఊపులో వచ్చేసి దానంతట అదే నిలబడిపోతుంది. స్క్రిప్టు అలా కాదు. చాలా లాజికల్ కంటిన్యూటీలూ చూడాల్సి వుంటుంది. రోజుల తరబడి రీ రైటింగ్ చేస్తూనే ఉండాల్సి వుంటుంది. డైలాగులు తగ్గిస్తూ షార్ప్ గా వచ్చేట్టూ పదేపదే సాన బట్టాల్సి వుంటుంది.

* హిందీ పాటల సాహిత్యంలో  దిగజారుతున్న విలువల గురించేమంటారు?
          అలాటి పాటల్ని ఆదరిస్తున్న శ్రోతల్ని కూడా అనాలి. ఏదో వినేసి, కాస్సేపు ఒళ్ళు ఊపి ఆ పాటని మర్చిపోయే శ్రోతలుంటే అలా రాసే వాళ్ళూ వుంటారు. శ్రోతలకి కూడా బాధ్యత వుండాలి. అలాటి పాటల్ని తిప్పి కొట్టాలి. అయితే ప్రతీ కాలంలో మంచి పాటలు, చెడ్డ పాటలూ అనేవి వుంటూనే వుంటాయి. సాహిర్ లుథియాన్వీ పాటలు రాస్తున్న కాలంలో చెత్తపాటలు రాస్తున్న వాళ్ళు కూడా వున్నారు. చెత్త పాటల వల్లే మంచి పాటల్ని గుర్తించ గల్గుతున్నా మేమో!

* మీరు పాటల రచనా ప్రక్రియ మీద ఒక పుస్తకం రాశారు- ఆ ప్రక్రియ తెలుసుకోవడం శ్రోతలకి ముఖ్యమని ఎందుకు భావించారు?
          ఆ పుస్తకం రాయడానికి కారణం పాటల క్వాలిటీ దిగాజారిపోతోందని వాపోయే వాళ్ళు తెలుసుకోవాల్సినవి వున్నాయని చెప్పడానికే. అసలు పాటలెలా రూపొందుతాయో వాళ్ళు తెలుసుకోవడం కోసం రాశాను.

* హాలీవుడ్ లో స్క్రిప్టు రచన అనేది అదొక కళారూపంగా రూపాంతరం చెందుతోందని ఆ సినిమాలు చూస్తే అర్ధమవుతోంది. మన దేశంలో ఎలా వుంది?

          స్క్రిప్ట్ రచన హాలీవుడ్ లో ఒక కళా రూపంగా రూపాంతరం చెందుతోందంటే అక్కడ స్క్రిప్టు రచయితల్ని గౌరవించడమే కారణం. మన దగ్గర అలవాటు పడ్డ చెడ్డ సాంప్రదాయమే కొనసాగుతోంది. ఇక్కడ స్క్రిప్ట్ రైటర్లకి గుర్తింపు లేదు, పేరు పొందే అవకాశాలు అసలే లేవు.  డబ్బు కూడా రాదు. చరిత్ర చూస్తే మీకే తెలుస్తుంది.. స్క్రిప్ట్ రచయితగానే  ఏ ఒక్కరూ కొనసాగా లేదు. వాళ్ళూ దర్శకులైపోయి రాసుకుంటున్నారు. రచయితగానే బతకాలంటే చాలా కష్టం. పని చేసిన సినిమాకి చిట్ట చివర పేమెంట్ పొందేవాడు రచయితే. అదృష్టం బావుండి సినిమా హిట్టయితే కూడా చిట్ట చివర క్రెడిట్ పొందేది రైటరే.

* మీరూ దర్శకులవుతారా?
          చాలా మంది అడుగుతున్నారు దర్శకత్వం వహించమని. కానీ రాయడం ఒక్కటే నాకు సాధ్యమయ్యే పని. ఒక యాడ్ కంపెనీ సీఈఓ గా నాకు ఉద్యోగపరమైన బాధ్యతలు చాలా వున్నాయి- ఉద్యోగం వదులుకోలేను కూడా. యాడ్ రంగం నా ప్రథమ భుక్తి మార్గం.

                                                            ***

Saturday, July 25, 2015

కాపీ కొట్టడమెలా?



స్క్రీన్ ప్లే-దర్శకత్వం: సాయి కిశోర్ మచ్చ

తారాగణం :  అల్లరి నరేష్, సాక్షి చౌదరి, ఆశీష్ విద్యార్థి, సప్తగిరి, చంద్రమోహన్, జయప్రకాష్ రెడ్డి, రఘుబాబు, కృష్ణభగవాన్, పోసాని తదితరులు
కెమెరా: దాము నర్రావు
, సంగీతం: సాయి కార్తీక్, మాటలు: శ్రీధర్ సీపాన
బ్యానర్ :ఎ.కె.ఎంటర్ టైన్మెంట్స్ ఇండియా ప్రై.లి., నిర్మాత : రామబ్రహ్మం సుంకర
విడుదల : జూలై
24,2015.

***
తెలుగులో ఉన్న ఏకైక కామెడీ హీరోకి తనతో తనే పోటీ పడలేని పరిస్థితి తలెత్తుతోంది!. వరస ఫ్లాపులతో సతమత మవుతూ- ఓ హిట్ కోసం ఇంకేం చేయాలో తోచక, కొరియన్ సినిమాల మీద దృష్టి సారిస్తే గతంలో ఒకటి హిట్టయ్యిందనీ, కనుక మళ్ళీ ఆ దృష్టే ఇంకో హిట్ కి బాట వేయవచ్చనీ ఆశించి చేసిన ఈ తాజా ప్రయత్నమూ కలిసిరాక పోవడం  చాలా బ్యాడ్.

    జంధ్యాల, ఈవీవీ సత్యనారాయణ, వంశీ, రేలంగి నరసింహారావు ల్లాగా జీవితంలోంచి కామెడీని సృష్టించే దర్శకులు గాక, సినిమాల్లోంచి దిగుమతి చేసుకునే రెడీమేడ్ ‘కామెడీ దర్శకులు’  ఇవ్వాళ్ళ రావడం చేత అల్లరి నరేష్ కీ పరిస్థితి. తను స్పెషలైజ్ చేస్తున్న కామెడీ రంగంలో తనని నిలబెట్టేంత ప్రతిభగల నిజమైన హాస్యరస సృజనకారులు ఒక్కరైనా ఉన్నారా  అని ప్రశ్నించుకుంటే, లేదనే సమాధానం వస్తుంది. మొత్తం కామెడీకే ఒకే ఒక్క హీరో మిగిలడం నరేష్ కి కాలం ఇస్తున్న బంగారు అవకాశం. దీనికి కట్ అండ్ పేస్ట్ దర్శకులతో ప్రయోగాలు చేస్తున్నంత కాలం, కాలం కలిసి వచ్చే అవకాశమే  లేదు... 



           టాప్ దర్శకుడు శ్రీను వైట్ల దగ్గర కో - డైరెక్టర్ గా అనుభవం సంపాదించిన సాయి కిషోర్ సైతం దర్శకుడుగా తన మొదటి సినిమాకి తనదైన ఒరిజినాలిటీతో గాక, విదేశీ కాపీ వ్యవహారం మీద ఆధారపడ్డం దేనికో అర్ధంగాదు. నిజానికి విదేశీ సినిమాని తెలుగు నేటివిటీకి తగ్గట్టు కాపీ కొట్టి తీయడమే కష్టం- సొంతంగా తెలుగులోనే కథేదో ఆలోచించుకుని తంటాలు పడ్డం సులభం. కాపీ కొట్టేటప్పుడు కథనం కూడా మార్చేస్తే ఎలా? ఆ వొరిజినల్ తీసిన దర్శకుడు ఆ సబ్జెక్టుకి ఎన్నో రకాలుగా ఆలోచించి ఆలోచించి  ఇప్పుడున్న తీరులో కథనాన్ని తీర్చిదిద్దుకుని సక్సెస్ సాధించి ఉంటాడు. దాన్ని కాపీ కొడుతూ ఆ కథనాన్ని కెలకడానికి ఇంకేమీ వుండదు - ఆ కథకి ఆ కథనమే నప్పుతుందని బాక్సాఫీసు సాక్షిగా ఒకసారి రుజువయ్యాక! ఇలాటివి అర్ధం జేసుకోకుండా కథనం మీద తెలుగుకి ఇంకేదో ‘బెటర్ మెంట్’ (!) ఆలోచిస్తే ఈ సినిమాలాగే వుంటుంది!

          కాపీకూడా ఎలా కొట్టాలో మాట్లాడుకునే దుస్థితిలో  మనం వుండడం కాపీ కొట్టిన  సినిమాల వల్లే  కలుగుతోంది- కాపీ ఎలా కొట్టి వుండాల్సిందో మాట్లాడుకోవడమంటే ఆ కాపీని (కథా చౌర్యాన్ని) సమర్ధించినట్టే  అవుతుంది. ఈ సినిమా మాతృక అయిన ‘మై వైఫ్ ఈజే గ్యాంగ్ స్టర్’ దర్శకుడు కూడా ఈ సినిమాతో పరిచయమైన కొత్త దర్శకుడే. కొరియన్ దర్శకులెందుకో హాయిగా హాలీవుడ్ సినిమాల్ని కాపీ కొట్టుకోకుండా, ఇంత కష్టపడి తమ క్రియేటివిటీనంతా  తెలుగు దర్శకులకి ధారదత్తం చేస్తున్నారు!

          ఈ నేపధ్యంలో ఈ కామెడీ కథేమిటో చూద్దాం..
ఆమె పెళ్లి పథకం
      దుబాయిలో డాన్ గా ఆధిపత్యం చెలాయిస్తున్న పూజ ( సాక్షిచౌదరి) తన ప్రత్యర్ధి బడా ( ఆశీష్ విద్యార్థి ) అనే అతడి కొడుకుని ఒక గొడవలో చంపేస్తుంది. ప్రతీకారంగా ఈమెని చంపడం కోసం బడా ప్రయత్నాలు మొదలెడతాడు. ఇంతలో ఇండియాలో తనకో తల్లి వుందని తెలుస్తుంది పూజకి. చిన్నప్పుడు తనని తీసుకుని తన తండ్రి దుబాయ్ వచ్చేసి డాన్ గా ఎదిగాడు. తనని కూడా డాన్ గా తయారు చేశాడు. ఇప్పుడు క్యాన్సర్ తో బాధ పడుతున్న తల్లిని హైదరాబాద్ వచ్చి కలుసుకుంటుంది. ఆమె పరిస్థితి చూసి ఇక్కడే సెటిలయి పోతుంది. ఇదిలా వుండగా ఇంకెంతో కాలం బతకని ఆ తల్లి ఓ కోరిక కోరుతుంది- పూజ పెళ్లి చేసుకోవాలని. పూజ దీన్ని కాదన లేక పోతుంది.

         దీంతో తన గ్యాంగ్ ని పురమాయించి, తను డాన్ అనే సంగతి చెప్పకుండా వరుణ్ణి వె
మంటుంది- ఇది పేరుకే పెళ్లనీ, కేవలం తల్లి కోరిక తీర్చడానికి  చేసుకుంటున్నా ననీ అంటుంది.

          ఇక్కడే ఒక అమాయకుడైన, భయస్థుడైన సాఫ్ట్ వేర్ ఇంజనీర్ నాని ( నరేష్) అనే వాడు ఉంటాడు. ఇతడికి పద్ధతిగల అమ్మాయిని పెళ్లి చేసుకుని, ఇల్లు కట్టుకుని హాయిగా జీవించాలని వుంటుంది. ఒకరోజు అలాటి కలల రాణిగా కన్పించిన పూజని చూసి మనసు పారేసుకుంటాడు. ఆ ఫోటో పట్టుకెళ్ళి మ్యారేజ్ బ్యూరోని సంప్రదిస్తాడు. ఆ బ్యూరో అతను ( కృష్ణ భగవాన్) పూజ ఒక  డాన్ అన్న సంగతి చెప్పకుండా సంబంధం కుదిర్చేస్తాడు.

          ఇక పెళ్లి చేసుకున్న పూజా ఒక భార్యలా ప్రవరించక పోవడంతో, మొదటి రాత్రి కూడా జరక్కపోవడంతో నానికి కష్టాలు మొదలవుతాయి. ఈ ఉత్తుత్తి  పెళ్ళితో తల్లిని సంతృప్తిపర్చి తన ‘బిజినెస్’ చూసుకుంటూ వుంటుంది పూజా. ఆ బిజినెస్ ఏమిటో, అసలామె ఎవరో ఒకరోజు నానికి తెలిసిపోవడంతో, బెదిరిపోయి పారిపోయేందుకు  విఫలయత్నాలు చేస్తూంటాడు...

          ఇదీ విషయం. ఇలా పెళ్లి నటిస్తున్న పూజాని ఆమె తల్లి ఇంకేం కోరిక కోరింది? దాంతో ఆమెకి నాని అవసరం ఎలా ఏర్పడింది? వీళ్ళిద్దరి కాపురం ఎలా చక్కబడింది? మధ్యలో దుబాయ్ లో వున్న ప్రత్యర్ధి ఇంకేం చేశాడు?  ఇవన్నీ కలుపుకుని ఇక్కడ్నించీ సాగే కథ.

ఎవరెలా చేశారు?
      నరేష్ కిది వెంటనే రెండోసారి ఈ తరహా పాత్ర పోషించడం- గత నవంబర్లోనే ‘బ్రదర్ ఆఫ్ బొమ్మాళి’  అనే హీరోయిన్ ఓరియెంటెడ్  సినిమాలో కవల సోదరి ధాటికి కి తట్టుకోలేని సోదరుడి పాత్రలో ఎలా చిత్తయ్యాడో- తిరిగి ఇప్పుడూ  ‘జేమ్స్ బాండ్ - నేను కాదు నా పెళ్ళాం’  అంటూ హీరోయిన్ కే అప్పజెప్పేసిన కథలో చతికిలబడిపోయాడు. కామెడీ ఎంత చేశానన్నది కాదు, ఎలాటి పాత్రలో కామెడీ చేస్తున్నామన్నది ముఖ్యం. ఈ రెండు సినిమాల్లోనూ హీరోయిన్ని ఫాలో అయ్యే పాసివ్ పాత్రలే పోషించినట్టు నరేష్ కి తెలిసి వుంటే- పాసివ్ పాత్రలతో మెప్పించడానికి వచ్చే సమస్యలేమిటో  తెలిసివుంటే, ఈ సినిమా ఒప్పుకునే వాడు కాదు. సూటిగా చెప్పుకోవాలంటే, ‘బ్రదర్ ఆఫ్ బొమ్మాళి’ లాగే ఇదీ హీరోయిన్ ఓరియెంటెడ్ సినిమానే. హీరోయిన్ ఓరియెంటెడ్ సినిమాలో నరేష్ కేం పని? ఇదీ ప్రశ్న! అసలు కొరియన్ ఒరిజినల్ ‘మై వైఫ్ ఈజే గ్యాంగ్ స్టర్’ హీరోయిన్ ఓరియెంటెడ్ సినిమానే. సహజంగానే ఇలాటి సినిమాల్లో హీరోకి ప్రాధాన్యం వుండదు. అతను పక్క పాత్రలా ఉండిపోతాడు. పైగా ఇలాటి పాత్రల్లో ప్రముఖ హీరోలు కూడా నటించరు- ఈ సింపుల్ లాజిక్ ని కూడా పట్టించుకోకుండా, కొరియన్ సినిమా అనగానే కళ్ళుమూసుకుని కాపీ కొట్టేస్తే ఎలా?

          తెలుగులో  పెళ్ళాం కాలి చెప్పు కింద మొగుడి  కామెడీ లెన్నో వచ్చాయి. పాసివ్ గా ఆ మొగుడు మొదట నానా ఇబ్బందులు పడ్డా, ఓ దశ కొచ్చేటప్పటికి పెళ్ళానికి ఎదురు తిరిగి యాక్టివ్ గా మారిపోతాడు, ఇక తనే కథ నడిపించుకుంటూ పోతాడు. ఈ తరహా సినిమాల్లో వుండే క్యారక్టరైజేషన్ ఇదే నని పూర్వం ఎన్నో కామెడీలు తెలియజెప్పాయి. అయినా గ్రహించకపోతే ఎలా?

          ఇలాకాక సాంతం కొరియన్ సినిమాలో వున్నట్టుగానే పాత్ర ఉండాలనుకుంటే దానికి ఇమేజి లేని నటుణ్ణి పెట్టుకోవాలి. కొరియన్ సినిమాలో ఈ పాత్ర నటించిన పార్క్ సాంగ్ మ్యూన్ మొదటి నుంచీ సహాయ పాత్రలు వేస్తున్న నటుడే తప్ప హీరో కాదు. సహాయ పాత్రలోనే -పెళ్ళాం చాటు మొగుడిగా ఇదే  ‘మై వైఫ్ ఈజే గ్యాంగ్ స్టర్’ (2001)  తో మంచి పాపులారిటీ సంపాదించుకోవడంతో- ఆ వెంటనే హీరోగా మారిపోయి రెండు కామెడీల్లో నటించి అట్టర్ ఫ్లాపయ్యాడు- తిరిగి సహాయ పాత్రల కొచ్చేశాడు. ఇలాటిది కామెడీ హీరోగా ఇమేజి వున్న నరేష్ సహాయ పాత్రలో నటిస్తే  ప్రేక్షకు లెలా రిసీవ్ చేసుకుంటారు? కాబట్టి ఎంత కామెడీ చేశామన్నది కాదు, ఏ పాత్రలో చేశామన్నది ముఖ్యం. తన పాత్ర ఎంతకీ హీరోగా మారకపోతే ఆ కామెడీ అంతా దేనికనేది ఎవరికైనా తట్టే ప్రశ్న!
                                                          ***
         స్టయిలిష్ డాన్ పాత్రలో సాక్షి చౌదరి ఒడ్డూ పొడవూ సరిపోయాయి. కాస్ట్యూమ్స్ కూడా ఆమె డాన్ పాత్ర ని ఎలివేట్ చేశాయి. సీరియస్ దృశ్యాల్లో, యాక్షన్ దృశ్యాల్లో ఆమె స్క్రీన్ ప్రెజెన్స్ వెలకట్ట లేనిదే- కానీ సాంప్రదాయ దుస్తుల్లో ఒకమ్మాయిగా ఆమె నటన వెలవెలబోయింది. ఆడతనంతో హావభావ ప్రకటన అంత ఆకట్టుకోదు. పాత్రకి రెండు షేడ్స్ వున్నాయి. మొదటి యాక్షన్ షేడ్ కి మాత్రమే  న్యాయం చేయగల్గింది.
          ఇక ఆమె గ్యాంగ్ లో వున్న సప్తగిరి  సహా హాస్య పాత్రలవి బలవంతపు కామెడీయే. వేరే ఫ్యాక్షన్ పాత్రల కామెడీ కూడా అదో రకం. మాటల రచయిత శ్రీధర్ సీపాన క్రియేటివిటీ ప్రాస డైలాగులకే సరిపోయింది. ఈ సినిమాలకి ఆవల- బయట జీవితంలో- ఇతర రంగాల్లో నిఖార్సయిన చాలా హాస్యముంది రియల్ గా ఎంజాయ్ చేయడానికి - కామెడీ కోసం ఇలాటి కృత్రిమ కామెడీ సినిమాలకే వెళ్ళనవసరం లేదు.

          పాటలు ఒకటి రెండు ఫర్వాలేదు. ఇక ఫైట్స్ తప్ప ఇతర సాంకేతిక విభాగాలకి ఏ ప్రత్యేకతా కన్పించదు.
         
          ఇక దర్శకత్వం ఈ కాలపు కొత్త దర్శకుడికి మల్లే గాక, ఓల్డ్ ఫ్యాషన్డ్ గా వుంది. కొరియన్ ఒరిజినల్ తీసిన కొత్త దర్శకుడు చో జింగ్యూ క్రియేషన్ తో పోలిస్తే- తెలుగులో ఇది రొడ్డ కొట్టుడు టేకింగ్. దర్శకుడి ముద్ర- ‘ఫలానా ఈ ముద్రతో, శైలితో కొత్త దర్శకుడిగా నేను ప్రేక్షకుల ముందుకు  ఇలా వస్తున్నా’ నంటూ ఓ ప్రామిజింగ్ ఆరంభం ఈ సినిమాతో వుంటే బావుండేది. అంతిమంగా  తెరమీద సినిమా ఎలా కన్పిస్తుందో నిర్ణయించేది డైలాగ్ వెర్షనే అయినప్పుడు,  ఆ డైలాగ్ వెర్షన్ని తీసుకుని ఇదివరకు దర్శకులు అజ్ఞాతంలోకి వెళ్ళిపోయే వాళ్ళు. నిశ్శబ్ద వాతావరణం లో, మౌన ముద్రలో కెళ్ళి పోయి- మనసు తెర మీద ఆ డైలాగ్ వెర్షన్ని రన్ చేసుకుంటూ, దీన్ని ఏ శైలీ శిల్పాలతో తెరకెక్కించాలో మనసులో ముద్రించుకుని- శబ్ద ఫలితాలు  సహా తీవ్రమైన  పేపర్ వర్క్ చేసుకుని, సర్వసన్నద్ధులై సెట్స్ కి వెళ్లేందుకు వచ్చేవాళ్ళు.

స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు
          ఈ స్క్రీన్ ప్లే ఎలా వుందో చూసే ముందు ఒరిజినల్ కొరియన్ మూవీ ‘మై వైఫ్ ఈజే గ్యాంగ్ స్టర్’ - (జోపాగ్ మనూరా) ఎలా వుందో చూడాల్సిందే : ఇందులో హీరోయిన్ ఓ క్రిమినల్ ఆర్గనైజేషన్లో నంబర్ టూగా వుంటుంది. చిన్నప్పుడు ఈమె, ఈమె అక్క అనాథాశ్రమంలో పెరుగుతున్నప్పుడు తను తప్పి పోయింది. ఎక్కడో పెరిగి పెద్దదై  క్రిమినల్ గా మారిపోయింది తను. ఇప్పుడా అక్క ఫలానా ఆస్పత్రిలో క్యాన్సర్  పేషంట్ గా ఉందని తెలిసి వెళ్లి కలుసుకుంటుంది. ఇద్దరూ భావోద్వేగాలకి లోనవుతారు. ఇక ఇంకొద్ది కాలంలో చనిపోబోయే అక్క ఒక కోరిక కోరుతుంది- చెల్లెల్ని పెళ్లి కూతురిగా చూడాలని.
          
           చేసేదిలేక  ఆ పెళ్లి ప్రయత్నాల్ని తన అనుచరుడు ‘రోమియో’ కి అప్పజెప్తుంది హీరోయిన్. అయితే తానెవరో బయట పెట్ట వద్దంటుంది. ఆ సంబంధాలు చూసేందుకు రోమియో చేసే ప్రయత్నాలు బెడిసికొడుతున్నప్పుడు, ఓ రోజు రోడ్డు మీద ఓ చిన్న గొడవకి ఓ ఇద్దరు హీరోయిన్ మీద దాడి చేస్తారు. ఇది చూసిన ఒకతను ఆమెని కాపాడేందుకు అడ్డు పడతాడు. చూసుకోకుండా ఆమె అతడి తల పగులగొట్టేస్తుంది. అతను అమాయకుడైన ప్రభుత్వోద్యోగి. హాస్పిటల్లో పడ్డ ఇతడి వివరాలు తెలుసుకుని హీరోయిన్ తో పెళ్లి చూపులు ఏర్పాటు చేసేస్తాడు రోమియో. ఈమె పెళ్లి చేసుకుంటోందని వైట్ షార్క్ అనే ప్రత్యర్ధి గ్యాంగ్ బాస్ కి తెలిసి, ఆ పెళ్లి చెడగొట్టేందుకు అనుచరుల్ని పంపిస్తాడు. ఆ గలాటా మధ్యలోనే పెళ్ళయిపోతుంది. 

        పెళ్ళయ్యాక ఆఫీసులో గొడ్డు చాకిరీలాగే ఇంటి చాకిరీ కూడా చేయాల్సి వస్తుంది అమాయకుడికి. ఆమె భార్యలా కాపురం చేయకుండా మగరాయుడిలా తిరుగుతూంటుంది- ఏమంటే బయట వేశ్యల్ని చూసుకోమంటుంది. హర్టయి, పెళ్ళంటే మరణ శిక్ష విధించడం కాదంటూ  ఆమెని ‘రేప్’ చేసేస్తాడు. కానీ ఇంకా తర్వాత ఆ ప్రయత్నం ఎప్పుడు చేసినా - నా పర్మిషన్ లేకుండా నా దగ్గరి కొస్తే తంతానంటూ లాగి తంతూంటుంది.

          వీళ్ళ  ‘కాపురం’ ఇలా సాగుతోందో తెలిసి, ఇక సామరస్యం కుదుర్చాలన్న ఉద్దేశంతో అక్క వచ్చి మకాం వేస్తుంది. కాపురం చేసే పద్దతి ఇది కాదని చెల్లెలికి నచ్చ జెప్తూ, ఆమె బిడ్డని కంటే చూడాలనుందని మరో కోరిక కోరుతుంది. దీంతో ఇరకాటంలో పడ్డ హీరోయిన్ ఇక తప్పక, అమాయక భర్తని రేప్ చేయడం మొదలెడుతుంది- ఎక్కడపడితే అక్కడ, ఎప్పుడుపడితే అప్పుడు. తట్టుకోలేక పోతాడు.

          ఇలా వుండగా, ఈమె పెళ్లి చేసుకుని సుఖపడుతోందని భావించుకున్న వైట్ షార్క్ అనుచరుడొకడు, ఓర్చుకోలేక మళ్ళీ కెలుక్కుంటాడు. ఈసారి వాణ్ణి పొడిచి పారేస్తుంది. వెంటనే ఇరుపక్షాల అత్యవసర సమావేశం ఏర్పాటవుతుంది. హీరోయిన్ బాస్ కూడా వస్తాడు. హీరోయిన్ తన అనుచరుణ్ణి అన్యాయంగా పొడిచేసింది గనుక, ఇప్పుడీమె మార్షల్ ఆర్ట్స్ వీరుడైన తన ముఖ్య అనుచరుడితో తలపడి నిరూపించుకోవాలని వైట్ షార్క్ సవాలు విసురుతాడు. ఈ పోరాటంలోకూడా ఓడించి పారేస్తుంది హీరోయిన్.

          తీరా ఆమె గర్భం ధరించిన విషయం, అదే సమయంలో ఆమె గ్యాంగ్ లీడర్ అన్న సంగతీ ఒకే సారి తెలుస్తాయి భర్తకి. ఆ షాక్ లోంచి తేరుకుని, జరిగిందేదో జరిగిపోయింది, ఇక ఈ వృత్తి మానెయ్యమంటాడు. ఆమె కొంత సమయం అడుగుతుంది. 

          కథా ప్రారంభంలోనే ఆమె అనుచరుడు రోమియో ఓ టీనేజీ కుర్రాణ్ణి  పట్టుకొచ్చి గ్యాంగులో పోస్టు ఇప్పిస్తాడు. ఎప్పుడూ ఈ టీనేజర్ని ని వెంటేసుకు తిరుగుతూ ప్రతీ దానికీ లాగిపెట్టి ఒకటిచ్చుకుంటూంటాడు. ఈ టీనేజర్ ని ఒకసారి సిటీలోనే ఒక చిల్లర గ్యాంగ్ రోడ్డు మీద బట్టలిప్పించి కొడతారు. ఇది రోమియో దృష్టి కొస్తుంది. వాళ్ళని పట్టుకుని తను చితకబాదుతాడు. ఈ నేపధ్యంలో ఇప్పుడు రోమియో కి ఒక లవర్ దొరుకుతుంది. ఈమెకి గిఫ్టు కొనుక్కుని వచ్చేందుకు బయటి కెళ్ళినప్పుడు ఆ చిల్లర గ్యాంగ్ పట్టుకుని చంపేస్తారు. ఇది వైట్ షార్క్ చేయించిన హత్యగానే భావించుకున్న హీరోయిన్ వాళ్ళ మీదికి  సమరానికి కెళ్తుంది- కడుపుతో వున్న ఆమెని తీవ్రంగా గాయపరుస్తారు. హాస్పిటల్ పాలవుతుంది. దీంతో అమాయక భర్త వైట్ షార్క్ మీద పగ బడతాడు. 

          వైట్ షార్క్ ఘనంగా పార్టీ చేసుకుంటూ- తన జీవితంలో ఈ జులై- ఆగస్టు మాసాల్లో టపాకాయలు పేలి వెలుగులు విరజిమ్ముతాయని జాతకంలో రాసుందని చెప్పుకుంటాడు. అమాయక భర్త పెట్రోలు తెచ్చి వాళ్ళ మీద గుమ్మరిస్తాడు. వైట్ షార్క్ కి సిగరెట్ ముట్టిద్దామని లైటర్ వెలిగిస్తాడు తెలివి తక్కువ అనుచరుడు. దాంతో తను చెప్పిన జీవితంలో మతాబుల వెలుగుల్లాగే ఒక్కసారి మంటలు రేగి మాడి మసైపోతాడు వైట్ షార్క్ ముఠాతో సహా!
                                                          ***


విలన్ - జంగ్ సే జిన్
        ఒక సున్నిత హాస్యకథా చిత్రమిది! ఈ ఫీల్ ని ఎక్కడా చెదరనివ్వలేదు కొత్త దర్శకుడు చో జింగ్యూ. ‘నా పెళ్ళాం గ్యాంగ్ స్టర్’ అని టైటిల్ వున్నా ఇదస్సలు గ్యాంగ్ స్టర్స్ తన్నుకునే  కథ కాదన్న స్పష్టతతో వున్నాడు దర్శకుడు. అందువల్ల హీరోయిన్ కి - ఆమె ప్రత్యర్ధి వర్గంతో ఏవో వృత్తిపరమైన గొడవల జోలికీ, యాక్షన్ ఎపిసోడ్లకీ పోలేదు. ఎక్కడా ఆమెని గ్యాంగ్ స్టర్ లా బిల్డప్ ఇస్తూ కూడా చూపించలేదు. పైగా ఈ పాత్రకి ఒక  ‘హీ- మాన్’ లాంటి స్ట్రాంగ్ బాడీ వున్న నటిని కూడా ఎంపిక చేసుకోలేదు. అతి సాధారణంగా కన్పించే షిన్ యున్ క్యుంగ్ అనే హీరోయిన్ని తీసుకున్నాడు. ఈమె 1989 నుంచీ ఈ సినిమా అప్పటికి డజను కొరియన్ సినిమాల్లో నటించిన అనుభవంగల నటీమణి. 2001 లో ‘మై వైఫ్ ఈజే గ్యాంగ్ స్టర్’ తర్వాత మరో పది హీరోయిన్ ఓరియెంటెడ్ సినిమాల్లో నటించింది. వీటిలో ‘మై వైఫ్ ఈజే గ్యాంగ్ స్టర్’ -  2, 3 కూడా వున్నాయి. తాజాగా 2014 లో ‘ది ప్లాన్’ అనే మరో హీరోయిన్ ఓరియెంటెడ్ సినిమాలో లోన్ మాఫియాగా నటించింది. 

         ప్రస్తుత సినిమాలో ఆ మూడు చోట్ల ఫైట్ సీన్లలో తప్పితే  మరెక్కడా వీరావేశంగానీ, అనవసర గాంభీర్యంగానీ ప్రదర్శించదు. గ్యాంగ్ సభ్యులతో కూర్చున్నా లేచినా ఎలాటి బిల్డప్స్ వుండవు. ఈ సినిమా మొత్తాన్నీ ప్రధానంగా కొన్ని ముఖ్య పాత్రల గురించి కథగా అర్ధం జేసుకోవాలి. కొన్ని ముఖ్య పాత్రల గురించి కథా కథనాలు కావడం వల్ల ఆ  ప్రతీ ఒక్క పాత్రా గుర్తుండిపోయే విధంగా పాత్రచిత్రణ చేశారు. ఈ పాత్ర చిత్రణలకి దర్శకుడికి ఒక స్థిరమైన విజన్ వుండి తీరింది! 

దర్శకుడు చో జింగ్యూ

హీరోయిన్ షిన్ యున్ క్యుంగ్

     గ్యాంగ్ స్టర్ గా మగరాయుడిలా తిరుగుతున్న ఆమెని అక్క ఏమని కోరింది? పెళ్లి చేసుకుంటే చూడాలని వుందంది. దీనికి హీరోయిన్ పాత్ర రియాక్షనేమిటి? ఒకసారి తనని తాను చూసుకుంది- తను పెళ్లి చేసుకోగల ఆడదేనా అన్నట్టు! ఈ కథ పాత్రల గురించే! ఆయా పరిస్థితుల్లో పాత్రలెలా రియాక్టవుతాయో వాటి మానసిక ప్రపంచాల్నీ  చూపిస్తూ, అంత బలంగా కథని ప్రేక్షకుల మనస్సుల్లో నాటడం గురించే!
          అక్క మాటతో ఆమెకి సహజంగానే రెండు పరిస్థితు లేర్పడ్డాయి : మొదటిది పెళ్లి సంబంధాలు చూసుకోవడం, రెండోది పెళ్ళికి తగ్గట్టుగా తనని తాను గ్యాంగ్ స్టర్ ఇమేజి నుంచి కుదురైన ఒక సాధారణ అమ్మాయి తరహాకి మార్చుకోవడం. రెండు పనులూ అనుచరుడు రోమియోకి అప్పజెప్పింది. మొదట  గ్యాంగ్ లోనే ఎవరైనా ఉన్నారేమో చూసి, కాదని  బయటి సంబంధాలు చూడ్డం మొదలెట్టాడు రోమియో. మరో వైపు తన బాస్ లో ఆడతనాన్ని తీర్చిదిద్దేందుకు ఒక బ్యూటీషియన్ ని తెచ్చి అప్పగించాడు. ఇక మొదలయ్యాయి  ఈ రెండు కోణాల్లో హాస్య ప్రహసనాలు. ఇన్నాళ్ళూ ఆడపిల్లగానే ఫీలవ్వని తను ఇప్పుడా ఫీలింగ్ ని డెవలప్ చేసుకోవాల్సిన పరిక్ష. మరో వైపు రోమియో తెచ్చే సంబంధాలు - పెళ్లి చూపులప్పుడు ఎలాగెలాగో ప్రవర్తించి, మాట్లాడి చెడగొట్టుకోవడం! ఇదంతా హాస్యభరితంగానే ప్రొజెక్ట్ అవుతూ వుంటుంది హాస్యరసప్రదానమైన సినిమా కాబట్టి! 

          ఇలా వుండగా, అప్పుడామె  రోడ్డు మీద జరిగిన ఒక సంఘటనలో అమాయక ఉద్యోగి తల పగులగొట్టేసింది. ఇదామె క్యారక్టర్ ఆర్క్. ఈ సంఘటనతో తను రిస్కులో పడడమే గాక, అతణ్ణి కూడా రిస్కులో పడేసిన ఆత్యయిక పరిస్థితి కథనంలో తటస్థించింది. సంఘటనని సృష్టించి దాంతో కథని ముందుకు నడిపించేదే పాత్ర. లేకపోతే ఆ పాత్ర చప్పగా తేలిపోవడమే గాక కథనాన్నీ పట్టి పల్లారుస్తుంది
-( What is character but the determination of incident? And what is incident but the illumination of character?- Henry James).

         
ఈ సంఘటనతోనే ఆమెకి పెళ్ళికొడుకు దొరికాడు.  ఆ తర్వాత పెళ్లి జరిగిపోయింది. ఇక ఈ అవసరంలేని మొగుడితో స్ట్రగుల్ చేయసాగింది. సమస్య పెళ్ళే- ఆ పెళ్ళితో వచ్చిన అమాయక భర్తే, ఈ స్ట్రగుల్ రక రకాలుగా పెరుగుతూ క్యారక్టర్ ఆర్క్ నీ, టైం అండ్ టెన్షన్ గ్రాఫ్ నీ పెంచే మరో సమస్య ఎదురయ్యిందామెకి. అది తను బిడ్డని కనాలన్న అక్క ఆదేశం.

          మళ్ళీ బ్యూటీషియన్ ప్రవేశం. బిడ్డని కనడం గురించి ఆమెతో రకరకాల ప్రయోగాలు- ఆ ప్రయోగాలతో సీన్ రివర్సల్. ఇంత కాలం సెక్సు కోసం భర్త వేధించాడు, ఇప్పుడు గర్భం ధరించడం కోసం తను వేధించడం! వెంటనే బిడ్డని కని అక్కకి చూపించాలన్న స్ట్రగుల్ ఇలా కొనసాగింది.

          ఈ క్రమంలో క్యారక్టర్ గ్రోత్ ( ఎదుగుదల) మీద కూడా దృష్టిపెట్టాడు దర్శకుడు. లేకపోతే  ఆమె క్యారక్టర్ ఆర్క్- అర్ధవంతంగానూ సమగ్రంగానూ వుండబోదు. అందుకని ఆమెని నిజమైన గృహిణిగా  మార్చడం మొదలెట్టాడు దర్శకుడు. భర్త చిత్రించుకుని  దాచుకున్న ఒక అందమైన చిత్రపటాన్ని చూసిందామె : అందులో తనూ తన భర్తా ఇద్దరు అందమైన పిల్లలతోఅన్యోన్యంగా వున్నారు! ఇది చూసి ఆమె కదిలిపోయింది. ఒకింత అపరాధభావంతో సిగ్గుపడింది. ఇప్పుడు జీవితానికో అర్ధం పర్ధం తెలిసివచ్చింది. ప్రవర్తన మార్చుకుంది. ఇక వంట చేసే బాధ్యత భర్తకి తప్పింది. ఆమె వంట చేస్తూంటే - ఇవ్వాళ్ళ మా ఆవిడ నా కోసం వంట చేస్తోందని అతనూ   సంతోషించాడు.

          తీరా తను గర్భవతి అని తెలియడం, అదే సమయంలో తను గ్యాంగ్ స్టర్ అని భర్తకి తెలియడమూ జరిగి- అప్పుడు తను చావుకి దగ్గర్లో వున్న అక్క కోసం ఆడిన అబద్ధాన్ని నిజాయితీగా ఒప్పుకోవడం, అతను కూడా అర్ధం జేసుకోవడం వగైరా జరిగి, ఆ అస్తవ్యస్త కాపురం కథ సుఖాంతమయ్యింది!

          దీని తర్వాత తన అనుచరుడు రోమియోని ఎదుటి గ్యాంగ్ హతమార్చిందన్న పగతో, గర్భవతిగానే దండయాత్రకి వెళ్ళడం తో ఈ పాత్ర ముగింపు దశకి చేరుకుంది!

          ఇప్పుడీ క్యారక్టర్ ఆర్క్ ని చూద్దాం : గ్యాంగ్ స్టర్ గా పరిచయం / అక్కని కలుసుకోవడంతో తన గ్యాంగ్ స్టర్ అస్తిత్వానికి స్వస్తి చెబుతూ పెళ్ళికి అర్హమైన అమ్మాయిగా మారాలనుకోవడం / దీనికోసం ప్రయత్నాలు / పెళ్లి సంబంధాలతో అవకతవక పనులు / ఒకడి తల పగులగొట్టి వాణ్నే పెళ్లి కొడుకుని చేసుకోవడం/ వాడితో సరీగ్గా కాపురం చేయకపోవడం / బిడ్డని కనాలని అక్క ఇంకో షరతు పెడితే మళ్ళీ దాని కోసం స్ట్రగుల్ పడ్డం / ఈ స్ట్రగుల్లో భర్త అంతరంగం తెలుసుకుని నిజమైన భార్యగా మారిపోవడం / గర్భం ధరించి  అక్క మాట తీర్చడం / తను గ్యాంగ్ స్టర్ అని భర్తకి తెలిసిపోవడం తో నిజాయితీగా ఆ సంగతి ఒప్పుకోవడం / తన కోసం ఏమైనా చేసే రోమియో హత్యకి ప్రతీకారంగా గర్భావతిగానే రిస్కు తీసుకుని పోరాటానికి వెళ్ళడం!

          ఇదంతా చూస్తే ఈ కథ ఎవరిదన్పిస్తోంది? హీరోయిన్ పాత్రదా, లేక ఆమె భర్త పాత్రదా? ఇంకా స్పష్టత అవసరమా? కాబట్టి హీరోయిన్ కథే అయిన ఈ స్క్రీన్ ప్లేలో, పై పేరాలో చెప్పుకున్న ఈమె క్యారక్టర్ ఆర్క్ లో ఇప్పుడు పాత్ర ఎలా  కన్పిస్తోంది? అర్ధవంతమైన పాత్ర ప్రయాణమే ఇలాంటి బర్నింగ్ ఆర్క్ ని ఏర్పాటు చేస్తుంది! చిన్నప్పుడు అనాధగా తప్పిపోయిన ‘దారితప్పిన’ అమ్మాయిని అన్ని విధాలా దార్లో పెట్టి మోక్షం కల్గించడమే ఈ పాత్ర చిత్రణ వెనకాలున్న వ్యూహం. ఈ కథ కొన్ని ముఖ్య పాత్ర ( ల) గురించే తప్ప మరొకదాని గురించికాదు!
                                                          ***

టీనేజర్ తో రోమియో 
          ఇక అక్క పాత్రవిషయానికొస్తే, ఈమెకి  చెల్లెలి పనీ పాట్లు ఏమిటో తెలియకపోయినా, పెళ్ళీ గిళ్ళీ లేని ఆ చెల్లెల్ని అలా చూడలేక పెళ్లి కోరిక కోరింది. ఆ పెళ్లి తర్వాత కాపురం సవ్యంగా లేదని తనే పూనుకుని చక్కదిద్దబోయింది. ఆ క్రమంలోనే - ఈ భూమ్మీద   నుంచి మనం మన గుర్తులు వదలకుండా వెళ్ళిపోవడం క్షంతవ్యం కాదని సంతానవతి కావడం గురించి చెల్లెలికి ఉపదేశించింది. తీరా ఆమె గర్భవతి అయ్యే లోపే కన్నుమూసింది. ఇది అసంతృప్తిగా ఉందా? ఇలా జరిగితేనే ఈ పాత్ర గుర్తుండి పోతుంది. అంతేగాని చెల్లెలు కన్న బిడ్డని ఒళ్లోకి తీసుకుని ఆనందంగా తనువు చాలించడం - షిట్! షిట్! అది అధమస్థాయి పాత్రచిత్రణ- బ్యాడ్ మెలోడ్రామా- చవక బారు కథనం కూడా అవుతుంది! 

          ఇక అమాయక భర్త పాత్ర భార్యతో పరిస్థితిని ఎలా చక్కదిద్దుకోవాలో తెలీని అయోమయపు పాత్ర. ఈ పాత్ర భార్య పాత్ర ప్రయాణాన్ని అనుసరించే సాగిందే తప్ప ఎలాటి తిరుగుబాటూ చేయలేదు. అసలీ కథలో హీరోయిన్ కి సమస్యని ఎలా డిజైన్ చేశారంటే, ఆమెకి అక్క కోరిక తీర్చడమే సవాలుగా మారేట్టు! అంతే తప్ప భర్త ఆమెకి సమస్య కాదు, బయట విలనూ తనకి సమస్య కాదు! అక్కతో వచ్చిన సమస్యే తనకి విలన్! ఈ విలన్ తో తను మానసిక ప్రపంచంలో అంతర్యుద్ధం చేస్తోంది- ఎమోషనల్ గోల్ కోసం! సమస్య ఇక్కడ (ఎమోషనల్ గా ) పుట్టినప్పుడు బయట వేరే ఫిజికల్ గోల్స్ వుండవు- భర్తని  దారికి తెచ్చుకోవాలనో, విలన్ అంతు చూడాలనో వుండదు. ఆమెకి అక్క వల్ల  ఏర్పడిన ఎమోషనల్ గోల్ మాత్రమే  వుంది.  కాబట్టి భర్త పాత్రని తిరుగుబాటు చేయించి వేరే విలన్ ని ఫిజికల్ గా సృష్టించకుండా జాగ్రత్త పడ్డాడు లేదు దర్శకుడు. అప్పుడది మొదలెట్టిన కథకి న్యాయం చేయని వేరే పిచ్చి కథవుతుంది కాబట్టి!
          భార్యతో పరిస్థితి చక్కబడ్డాకే- ముగింపులో గర్భవతిగా వున్న ఆమె పోరాటానికి వెళ్లి ప్రమాదంలో పడినప్పుడు మాత్రమే ఈ  భర్త పాత్ర యాక్టివేట్ అయ్యింది. వెళ్లి ఆ గ్యాంగ్ ని భస్మీపటలం చేశాడు!

          ఇక రోమియో, అతను పట్టుకొచ్చే టీనేజీ కుర్రాడూ మరో రెండు ముఖ్య పాత్రలు. టీనేజర్  ‘పని’ నేర్చుకుంటున్నాడు. రోమియో కి బాస్ ( అంటే హీరోయిన్- ఈమెని బిగ్ బ్రదర్ అని పిలుస్తాడు- ఇలాటి పిలుపుల వల్లే  కాబోలు ఈమె తన ఆడతనాన్ని మర్చిపోయింది) అంటే ఎనలేని గౌరవం. ఈమె ఏం చెప్తే అది చేయడానికి కామెడీగా గొప్ప హడావిడీ చేస్తాడు. పెళ్లి సంబంధాల్ని  చూడ్డం తో మొదలయ్యే ఇతడిగాడి  క్యారక్టర్ ఆర్క్- ఆ పెళ్లి జరిపించడం, అయినా కాపురంలో ఇన్వాల్వ్ కాకుండా పక్క పనులు చూసుకోవడం, అవికూడా లేక టీనేజర్ని వెంటేసుకుని బలాదూరు తిరగడం, వాణ్ణి ఎవరో తన్నారని  ఆ చిల్లర గ్యాంగ్ ని తన్నడం, తన రోమియో అనే పేరుకి తగ్గట్టుగా తను లేనని ఆలస్యంగా అవగతమై ఒక లవర్ని చూసుకోవడం, ఆమెకి బహుమతి కొని తెచ్చే ప్రయత్నంలో వున్నప్పుడు చిల్లర గ్యాంగ్ చేతిలో చావడం- ఇలా ముగుస్తుంది ఈ ఫన్నీ క్యారక్టర్ పాత్ర ప్రయాణం.

          ఇక ప్రత్యర్ధి గ్యాంగ్ పాత్ర వైట్ షార్క్ వచ్చేసరికి ఇతనూ పెంపుడు పిల్లి జుట్టు నిమురుతూ వ్యంగాస్త్రాలు విసిరే కామిక్ విలనే. హీరోయిన్ పెళ్లి చేసుకోవడం నచ్చక ఆ పెళ్లిని చెడగొట్టమని అనుచరుల్ని పంపుతాడు. ఇంకోసారి తన అనుచరుడొకణ్ణి  ఆమె పొడిచిందన్న కోపంతో మీటింగ్ ఏర్పాటు చేసి ఆమెకి సవాలు విసిరినప్పుడూ, చివర్లో క్లయిమాక్స్ లోనూ కన్పిస్తాడు.

          ఇదీ అయిదారు పాత్రల మీద మాత్రమే ప్రధానంగా దృష్టిని ఫోకస్ చేసి- వాటిద్వారా కథని ఆసక్తికరంగా మల్చిన దర్శకుడి వ్యూహం. పక్క పాత్రలన్నిటినీ  హీరోయిన్ చుట్టూ తిరిగే పాత్రలుగానే నిర్మించడం, తత్ఫలితంగా వాటిని కూడా ఒడ్డున పడ్డ చేపల్లాగానే చూపడం, ఇక్కడ దర్శకుడు బాగా రిజిస్టర్ చేస్తున్న సంగతి!
          
            హాయిగా తమ వృత్తేదో చేసుకుంటున్న  హీరోయినూ ఆమె అనుచర బృందమూ అది మానుకుని,  అలవాటులేని ఇంకో ప్రపంచంలోకి అడుగు పెట్టడం, పెళ్ళీ కాపురం గీపురం అంటూ చేతకాని పన్లు పెట్టుకుని నవ్వుల పాలవుతూ- అలవాటు లేని ఈ జీవితంతో ఒడ్డున పడ్డ చేపల్లా గిలగిలా కొట్టుకోవడం! అంటే, పాత్రలు తాము సుఖంగా ఉంటున్న కాన్షస్ వరల్డ్ లోంచి, అదేమిటో తెలీని నిగూఢమైన మహా సముద్రం లాంటి సబ్ కాన్షస్ ప్రపంచం లో పడి కొట్టుకోవడమన్న మాట! కేవలం గొప్ప సినిమాల్లోనే మనలోని ఈ కాన్షస్- సబ్ కాన్షస్ మైండ్ ల ఇంటర్ ప్లే తెరమీద ఆవిష్కృత మవుతుంది- అలాటిది ఇక్కడ కన్పించడం విశేషం!

          ఇదీ పాత్ర చిత్రణ అంటే! కామెడీ కథలోనూ డెప్త్ ని తీసుకురావడమంటే. జీవితాన్ని చూపించడమంటే! జీవితం దేనికోసమో చెబుతూ ఆ చేదు మాత్రకి- పాత్రోచితమైన కామెడీతో షుగర్ కోటింగ్ ఇస్తూ- తెలియకుండా ప్రేక్షకుల చేత మింగించడం! ప్రపంచ వ్యాప్తంగా ఈ సినిమాని ఎందుకలా అంతలా మెచ్చుకున్నారంటే  ఈ పై అన్ని కారణాల వల్లే!

స్ట్రక్చర్ సంగతి!
             మూడంకాలు పెట్టుకుని, ఆ బిగినింగ్- మిడిల్ - ఎండ్ అనే మూడంకాలకి రెండు మూలస్థంభాలు పెట్టుకుని, వాటి మధ్య వాటికి దారి తీయించే  ఉత్సుకతని రేపే కథనాన్ని మాత్రమే చేసుకుంటే,  ఆస్వాదించడానికి  సినిమా ఎంత హాయిగా వుంటుందో తెలిపే ఉదాహరణ ఇదే!
          సకాలంలో సరీగ్గా 18 వ నిమిషంలో బిగినింగ్ ముగిసిపోయి మొదటి మూల స్థంభం ఏర్పాటవుతుందిందులో. ఇలా మిడిల్ లో పడిన కథ సరీగ్గా గంటా 28 వ నిమిషానికి ఆ మిడిల్ కి ముగింపు పలుకుతూ రెండో మూల స్థంభం ఏర్పాటవుతుంది. మొదటి మూల స్థంభం రోడ్డు మీద జరిగే సంఘటనలో హీరోయిన్ కాబోయే భర్త తల పగులగొట్టండం అయితే, రెండో మూలస్థంభం రోమియో హత్యకి గురికావడం. బిగినింగ్ 18 నిమిషాలు నడిస్తే, రెండు మూలస్థంభాల మధ్య మిడిల్ గంటా 10 నిమిషాలు సాగడం. ఇక ఎండ్ 20 నిమిషాలు తీసుకోవడం. ఇప్పుడు స్ట్రక్చర్ ని అంకాల వారీగా విభజిస్తే సుమారు 1 : 2 : 1 నిష్పత్తిలో బ్యాలెన్సింగ్ గా వుండడం. మొత్తం స్క్రీన్ ప్లే లో బిగినింగ్ 25 శాతం, ఎండ్ మరో 25 శాతం ఉంటూ - మిడిల్ ఉండాల్సిన 50 శాతమూ వుండడం. ఈ స్ట్రక్చర్ తో కథకి బలమైన వెన్నెముక ఏర్పడడం.

          సంఘటనలతో మూలస్థంభాలు ఏర్పాటు చేయాల్సిందే. సినిమా అనేది విజువల్ మీడియా- రేడియో నాటకం కాదు డైలాగులతో మూలస్థంభాలు  ఏర్పాటు చేయడానికి. సంఘటనల రూపంలో మూల స్థంభాలని ఏర్పాటు చేసినప్పుడే సినిమా చూస్తున్న అనుభూతి కలుగుతుంది. రెండోది మూలస్థంభాలు ఈ మూడింటిని కలిగి వుంటాయి : సమస్య, ఎమోషన్, పరిణామాలు. పై మొదటి మూలస్థంభాన్ని చూస్తే, ఆమె అతడి తల పగులగొట్టడంలో ఆత్మరక్షణ అనే ఎమోషన్ వుంది. పెళ్లి సమస్య పాకాన పడింది, ఆ సంఘటన పరిణామాలు అనూహ్యం!

          రెండో మూలస్థంభంలో రోమియో హత్యలో అతడి లవర్ తో శాశ్వత ఎడబాటు అనే ఎమోషన్ వుంది, తన హత్య హీరోయిన్ కి సమస్యగా నిల్చింది, ఈ సంఘటన పరిణామాలు అనూహ్యం!

          ఇతర సీన్లకి భిన్నంగా మూల స్తంభాలకి ఈ ప్రత్యేకతలు కల్పించినప్పుడే అవి కథనిమలుపు తిప్పే మూలస్థంభాలు ( ప్లాట్ పాయింట్స్) అన్పించుకుంటాయి. 

          మిడిల్లో సమస్యతో ఆమె సంఘర్షణ ఏఏ  మలుపులు తిరుగుతూ సాగిందో ఆమె పాత్ర చిత్రణ విభాగంలో పైన చెప్పుకున్నాం. మిడిల్ ప్రారంభంలో సరీగ్గా పెళ్లి సమయానికి విలన్ని పరిచయం చేశాడు దర్శకుడు. ఆ పెళ్లి చెడ గొట్ట మన్నాడు. పెళ్లి వేడుకలో ఆ గ్యాంగ్ వచ్చేసి చేసే కామెడీ గలాటా, వాళ్ళని రోమియో ఎదుర్కొనే క్రమం అంతా ఒక సింబాలిజం కూడా కావొచ్చు. ఈ కిష్కింధ కాండ లాగే ఆమె సంసారం కూడా ఉండబోతోందని. తెరవెనుక అంతరార్ధం లేకుండా ఇందులో ఏ సీన్లూ కన్పించవు. కాబోయే భర్త తల పగుల గొట్టినప్పుడు కూడా రేపామె చేతిలో  భర్త పరిస్థితి ఇదే నన్న అంతరార్ధం తొంగి చూస్తోంది. అలాగే ఒక సంఘటన మరో సంఘటనగా మలుపు తిరిగే డైనమిక్స్ కూడా ఈ మిడిల్ విభాగంలో వున్నాయి. ఉదాహరణకు ఆమె తల్లి కాబోతోందన్న సంతోషకర వార్తకి అతను బొమ్మలు పట్టుకుని ఆనందంగా వస్తే- ఆమె మాఫియా అన్న సంగతి బయటపడి విషాదంగా మారడం. అలాగే  రోమియో తన ప్రేయసికి బహుమతి తెస్తానని వెళ్తే అక్కడ హత్యకి గురికావడం. ఇలాటి డైనమిక్స్  కథనాన్ని ఉద్విగ్నభరితం చేశాయి. అలాగే అక్కా చెల్లెళ్ళ మధ్య సన్నివేశాల్లో వెచ్చదనం ఒక హైలైట్. స్ట్రక్చర్లో అక్క పాత్రకి ఇవ్వాల్సిన ప్రాధాన్యత అంతా ఇచ్చాడు- ఈ కథ మొదలవడానికి కారకురాలు ఆమె కాబట్టి. అక్క ఫలానా ఆస్పత్రిలో వుందని తెలిసి హీరోయిన్ వెళ్తున్నప్పుడు చిన్నప్పటి మాంటేజేస్ ఒకెత్తు.

           పోతే మిడిల్ ని ముగించి రెండో మూలస్తంభం ఏర్పాటు చేయాడానికి సబ్ ప్లాట్ ని వాడుకున్నాడు. ఇదొక ప్రయోగమని గుర్తించాలి. హీరోయిన్ ప్రధాన కథమీద కూడా రెండో మూల స్థంభం లేకుండా సబ్ ప్లాట్ మీద పెట్టడానికి కారణం ఒకటి - అప్పటికి భర్తతో ఆమె పరిస్థితి సుఖాంత మయ్యింది. అంటే ప్రధాన కథ ముగిసిపోయింది. అలా కాకుండా ఆ ప్రధాన కథనే సాగదీసి అందులో విలన్ ని చొరబెట్టి దాని మీదే  క్లయిమాక్స్ కి వెళ్లి వుంటే అది చీప్ కథనమయ్యేది. అందుకే రోమియో అనే ముఖ్యపాత్రకి లవ్ ట్రాక్ ప్రారంభించి అతడి హత్యతో రెండో మూల స్థంభం ఏర్పాటు చేసి, దీని మీదే హీరోయిన్ క్లయిమాక్స్ కి వెళ్లేట్టు చేశాడు. ఇది స్టోరీ క్లయిమాక్స్ కాదు, ఎవరూ ఊహించని విధంగా ప్లాట్ క్లయిమాక్స్ తో సినిమాని ముగించాడు.  ఈ ప్లాట్ క్లయిమాక్స్ నే  బాలచందర్ తీసిన ‘మరో చరిత్ర’ అనే సూపర్ హిట్ లోనూ చూడొచ్చు. 

        రోమియో హత్యకి విలన్ తో ఏ సంబంధమూ లేదు. వేరే చిల్లర గ్యాంగ్ పని అది. కానీ  అది విలన్ చేసిన పనే అని హీరోయిన్ అపోహపడి వెళ్ళింది. ఆమె అపోహలతోనే మూలస్థంభాలు రెండూ ఏర్పాతయ్యాయని గమనించాలి. మొదటి మూలస్థంభంలో అమాయకుణ్ణి కూడా దుండగుడు అనుకుని అపోహపడి తల బద్దలు చేసింది. రెండో మూల స్థంభంలో విలనే అనుకుని పోరాటానికి వెళ్ళింది. ఆమె అపోహవల్ల చేయని హత్యకి చచ్చాడు విలన్! ఇది కూడా పైకి కన్పించని కామెడీయే!

         ఇక ఈ స్ట్రక్చర్ కి ‘బుకెండ్’ ప్రారంభ ముగింపులతో మొత్తం సినిమాకే పరిపూర్ణత వచ్చింది. ఇప్పుడు ‘ఓపెనింగ్ బ్యాంగ్’ గురించి చెప్పుకుంటే- సినిమా ప్రారంభమే హాఫ్ వేలో వర్షంలో ఆమె చేసే మార్షల్ ఆర్ట్స్ పోరాటంతో మొదలవుతుంది. రాత్రి పూట బ్లూ టింట్ లో ఆ హైస్పీడ్ యాక్షన్ సీన్ అత్యంత కళాత్మకంగా వుంటుంది. ఈ సీన్లో విలన్ వుండడు. తనకి తెలిసిన వాణ్ణి ఒకణ్ణి కాపాడేందుకే ఆమె ఫైట్ చేసే సీన్ ఇది. దీంతో కథకీ ఎలాటి సంబంధం లేదు. ఈ ఫైట్ తర్వాత ఎక్కడో వున్నా విలన్ పగబట్టి ఆమెని చంపెయ్యాలని ఆదేశించే ‘బ్యాంగ్’ కూడా లేదు. అసలీ కథలో ఒక విలన్ ఉంటాడనే హింట్ కూడా ఇవ్వకుండా, ఇస్తే ఈ కామెడీ పెళ్లి కథని ఆస్వాదించేందుకు అదొక డిస్టర్బెన్స్ గా ఉంటుందని- దాన్ని పక్కనబెట్టి, ఫక్తు హీరోయిన్ పెళ్లి కథే చెప్పుకొచ్చాడు.




                సినిమా ముగింపులో భర్త విలన్న్ గ్యాంగ్ ని తగులబెట్టాక మరో ఓపెనింగ్ బ్యాంగ్ లాంటి పోరాటమే మరో గ్యాంగ్ తో మొదలవుతుంది. ఈ పోరాటంలో హీరోయిన్ కి తోడుగా గ్యాంగ్ స్టర్ గా మారిన భర్త ఉంటాడు! ఈ బుకెండ్ కవరింగ్ వల్ల ఒక పుస్తకానికి ముందు అట్ట, వెనుక అట్ట అనే బైండింగ్ లాంటి  ప్యాకింగ్ ఏర్పడింది. 

          ఇలా అర్ధవంతమైన స్ట్రక్చర్, పాత్ర చిత్రణలతో పాటు- వాటిమీద దర్శకుడి చెక్కు చెదరని ఫోకస్ ఈ సినిమాని జనరంజకం చేశాయి.

‘జేమ్స్ బాండ్’ సంగతి?
          హీరోయిన్ కథలో సహాయ పాత్ర ఉండాల్సిన చోట పాపులర్ కామెడీ హీరోని తెచ్చి ఇరికించారు. దీంతో కథా కథనాలు, పాత్ర చిత్రణలూ అస్తవ్యస్తమై పోయాయి. హీరోయిన్ కి మాఫియాగా లేనిపోని బిల్డప్ లిచ్చి ఆమెకి పోటీ మాఫియాతో శత్రుత్వపు కథ కూడా ఎందుకో నడిపారు. ఓపెనింగ్ బ్యాంగ్ లో ఆమె ఆ మాఫియా తమ్ముణ్ణి చంపడమూ,  దీంతో మాఫియా పగబట్టినట్టు బ్యాంగ్ ఇవ్వడమూ హాస్యాస్పదంగా వున్నాయి. ఈ కథ దేని గురించి అసలు? ఇలా కాలం చెల్లిన, చూసి చూసి వున్న పాత మూస బ్యాంగే మళ్ళీ ఇచ్చి అర్ధరహితంగా ఈ కథని ప్రారంభించారు.
         
          ఇలా బ్యాక్ గ్రౌండ్ లో ఒక విలన్ ఉన్నాడని మనల్ని డిస్టర్బ్ చేస్తూ- హీరో- హీరోయిన్ల పెళ్ళీ సంసారం కథలో ఆ విలన్ చేత ఆమె మీద హత్యాప్రయత్నాలు చేయిస్తూ, క్లయిమాక్స్ ఆ విలన్ తోనే ఆ పెళ్ళీ సంసారం కథకి ముగింపు పలికిస్తూ భలే కథ అల్లారు.

          తల్లి మాటతో పెళ్లి చేసుకోవాలనుకున్న, చేసుకున్నడాన్ అయిన అమ్మాయికి, బ్యాక్ డ్రాప్ లో మాఫియా విలన్లతో వేరే కథేమిటి? ఆమెకి విలన్ ఆమె తల్లి మాటే కాదా? తల్లి మాట తోనే ఈ కథ ప్రారంభం కాలేదా? ఇలా పాత్రల గురించి కథగా కాకుండా, ఏవో కథల గురించి పాత్రలుగా మార్చుకుని తీసేశారు.

          పాత్రల్ని నిలబెట్టడంలో విఫలమయ్యారనేందుకు ఒక్క సీను చాలు. క్యాన్సర్ తో వున్న తల్లి పెళ్లి చేసుకోమంటే ఉండాల్సిన మాఫియా హీరోయిన్ రియాక్షన్, ఫీలింగ్స్- ఇక మాఫియా వేషాలు మానేసి నార్మల్ అమ్మాయిగా మారాలా? అన్న డైనమిక్స్ - వదిలేసి ఆమె ఆనందం చూపించేసి కట్ చేసేశారు. ఆ ఆనందం అర్ధమేమిటి? పెళ్లి చేసుకోవడం హేపీ అనేనా? అయితే మొగుణ్ణి ఎందుకు సతాయించింది? ఇక ఓవర్ యాక్షన్ చేస్తూ వొంటి నిండా చీరా కట్టుకుని, జడేసుకుని, బొట్టూ కాటుకలు పెట్టుకుని గుడి కెళ్తుంది! ఈ పాత మూస సీనులో గుడికే వచ్చిన హీరో ఆమెని చూసి ఫ్లాట్ అయిపోతాడు. ఇక ఆ అమ్మాయే కావాలని పెళ్లి సంబంధాలవాడిని వేధిస్తాడు. కథలో బిగినింగ్ ని ముగిస్తూ ఏర్పాటు చేసిన మొదటి మూల స్థంభం అన్నమాట ఇలా వుంది! ఇందులోనూ కామెడీ సినిమాకుండాల్సిన వొరిజినల్లో వున్న లాంటి డైనమిక్స్ లేదు, ఎమోషన్ లేదు, సమస్యా ఏర్పాటు కాలేదు, పరిణామాల ఫోర్ షాడోవింగ్ లేదు.
         
          హీరోకి ఇంకో కథ పెట్టారు. గతంలో ఒక ఫ్యాక్షన్ కుటుంబంలో సంబంధం చూడబోతే, అక్కడా ఆమ్మాయి తడాఖా చూసి పారిపోయి వచ్చాడని! వాళ్ళంతా ఇతడి కోసం వెతుకుతు న్నారని!  హీరోయిన్ని మాఫియాలు వెతుకుతున్నారు, హీరోని ఫ్యాక్షనిస్టులు వెతుకుతున్నారు..ఇలా ఇష్టారాజ్యంగా అల్లుకుంటూ పోయారు- ప్రధాన కథ తల్లి కిచ్చిన మాట అన్న సంగతి పూర్తిగా మర్చిపోయారు. అ తల్లి కూడా క్యాన్సర్ పేషంట్ లా కాక ఇంట్లో హాయిగా తిరుగుతూంటుంది- ఈమెని చూసి కూతురికి అనుమానం రావాలి నిజానికి -తన పెళ్లి జరిపించడం కోసం క్యాన్సర్ నటిస్తోందా అని!

          ఇంటర్వేల్లోనే హీరోకి హీరోయిన్ మాఫియా అని తెలిసిపోతుంది. దాంతో ఆమెని వదిలేసి పారిపోయే అతడి గొడవ మొదలవుతుంది. వదిలేసి పారిపోవడమేమిటి? పారిపోయి ఏం చేయాలనుకున్నాడు? ఏమిటీ అతడి లక్ష్యం? వేరే ఇంకో పెళ్లి చేసుకోవాలనా? ఇలా హీరోయిన్ కథలో హీరో కథ ఇరికించడం వల్ల స్పష్టత ఇవ్వలేని గజిబిజిగా మారిపోయింది వ్యవహారం.

          సెకండాఫ్ సంగతి చెప్పనే అక్కర్లేదు. ఇరవై నిమిషాల సేపు ఆగిన బస్సులో బురఖా లేసుకుని ఒక గుంపుగా చేసిన రభస- కూడా దారీ తెన్నూ తెలీని కథాకథనాల పర్యవసానమే.  కొరియన్ కామెడీ వృత్తిగత ప్రపంచంలోంచి ఖర్మకాలి వ్యక్తిగత ప్రపంచంలో కొచ్చి పడ్డ పాత్రల చేతకాని తనమైతే- అదిక్కడ ఏమిటేమిటోగానో మారిపోయింది.
         
          అసలీ సినిమాలో అల్లరి నరేష్ కి స్థానం లేదు- వేరే జ్యూనియర్ తో హీరోయిన్ ఓరియెంటెడ్ సినిమాగా- అదీ ఒక స్ట్రక్చర్ లో పెట్టి సున్నిత హాస్య చలన చిత్రంగా తీయాల్సిన కథ!

          ఈ కొత్త దర్శకుడు ఈ కథతో రెండేళ్ళు అల్లరి నరేష్ ని ప్రయత్నించినట్టు తెలియ వస్తోంది. ముందుగా తయారు చేసుకున్న కథ వేరే ఉండొచ్చు- ఈ రెండేళ్ళల్లో దాన్ని ఎవరెవరికో నచ్చే విధంగా అదే పనిగా డెవలప్ మెంట్లు (!)  చేసీ చేసీ వున్న ఫలితంగా ఈ వికృతరూపం దాల్చి ఉండొచ్చు. ‘డాన్- నేను కాదు నా పెళ్ళాం’  అని ఉండాల్సిన టైటిల్ కూడా అర్ధం లేకుండా ‘జేమ్స్ బాండ్ నేను కాదు నా పెళ్ళాం’  గా మారిపోయింది!    


—సికిందర్

PS: వేరే సినిమాల్ని కాపీ కొట్టేటప్పుడు, లేదా నిజాయితీగా రీమేక్ చేసేప్పుడు వాటిని కూలంకషంగా విశ్లేషించుకుని ( అంటే చర్చించుకుని కాదు, స్పష్టంగా వీలైనంత రాసుకుని) ఆ కథా నిర్మాణం, పాత్రచిత్రణలు, వాటి దృశ్యీకరణల వెనకున్న ఉద్దేశాల్నీ, వ్యూహాల్నీ, అనుసరించిన విధానాల్నీ మదింపు చేసి, వీలయితే అందులోంచి కొంత నేర్చుకుని, మొత్తం సబ్జెక్టునీ ‘ఓన్’ చేసుకుని ముందుకెళ్తే ప్రమాదాలు తప్పుయేమో!