1410 : రివ్యూ

 

రచన- దర్శకత్వం : రాంగోపాల్ వర్మ

తారాగణం :   అజ్మల్ అమీర్, వాసు ఇంటూరి, కోట జయరాం, మానస రాధాకృష్ణన్, ధనుంజయ్ ప్రభునే, సురభి పార్వతి, తదితరులు  

సంగీతం: బాలాజీ, ఛాయాగ్రహణం : సజీష్ రాజేంద్రన్

నిర్మాత: దాసరి కిరణ్ కుమార్

విడుదల : మార్చి 2, 2024

***

        రాంగోపాల్ వర్మ రాజకీయ సినిమాల పరంపర కొనసాగుతోంది. వీటిని సినిమాలనేకంటే డాక్యుమెంటరీలనడం సబబు. రాజకీయ రంగంలో జరిగిన సంఘటనలని పేర్లు మార్చి నటులతో కలిపి చూపిస్తే, కొన్ని సెటైర్లువేస్తే సినిమా అయిపోతోంది. ఈ కోవలో ఇప్పుడు ఏపీ సీఎం జగన్మోహన్ రెడ్డి బయోపిక్ ని తీసుకున్నాడు. ఇటీవల ‘యాత్ర 2’ పేరుతో జగన్మోహన్ రెడ్డి బయోపిక్ వచ్చింది. అది విఫలమైంది. ఇప్పుడు ‘వ్యూహం’ పేరుతో మరొకటి. ఇదెలా వుందో చూద్దాం...

కథ

14 సంవత్సరాల క్రితం ఆంధ్రప్రదేశ్ సీఎం వీరశేఖరరెడ్డి హెలికాప్టర్ ప్రమాదంలో మరణిస్తాడు. ఈ సంఘటనకి వెలుగు దేశం అధ్యకుడు ఇంద్రబాబు నాయుడు ఆనందిస్తాడు. జరుగుతున్న పరిణామాల్లో ఎక్కడ ప్రయోజనం పొందాలో ఆలోచనలు చేస్తూంటాడు. అధికార భారత్ పార్టీకి చెందిన 150 మంది నాయకులు తదుపరి సీఎం గా వీఎస్సార్ కుమారుడు మదన్ మోహన్ రెడ్డి పేరు ప్రతిపాదిస్తూ సంతకాలు చేస్తారు. దీంతో భారత్ పార్టీ అధ్యక్షురాలు మేడమ్ ఆగ్రహించి  కాశయ్యని సీఎంగా చేస్తుంది. దీంతో అసంతృప్తి చెందిన మదన్, భార్య మాలతి (మానస రాధాకృష్ణన్) ప్రోత్సాహంతో తండ్రి మృతికి తట్టుకోలేక చనిపోయిన మృతుల కుటుంబాల్ని పరామర్శించడానికి ఓదార్పు యాత్ర చేపడతాడు. దీని మీద మేడమ్ మళ్ళీ అగ్రహిస్తుంది. మదన్ ఆగకుండా వేరేగా వీఎస్సార్ సీపీ పార్టీ పెడతాడు. ఇక మేడమ్ అవినీతి కేసులు మోపి జైల్లో వేస్తుంది.          

ఇలావుండగా సినిమా స్టార్ కిరణ్ జీవి ప్రారంభించిన మన రాజ్యం పార్టీని భారత్ పార్టీలో విలీనం చేస్తే తమ్ముడు శ్రవణ్ కళ్యాణ్ అడ్డం తిరుగుతాడు. ఇప్పుడు జైల్లో వున్న మదన్ ఏం చేశాడు? తండ్రి ఆశయాల్ని నెరవేర్చాలని తపిస్తున్న తనకి ఎదురవుతున్న అవాంతరాల్ని ఎలా దాటాడు? ఏ వ్యూహం రచించాడు? దీన్ని అడ్డుకుంటూ ఇంద్రబాబు నాయుడు పన్నిన ప్రతి వ్యూహాలేమిటి? ఇదీ మిగతా కథ.

ఎలావుంది కథ

2009 లో అప్పటి ముఖ్యమంత్రి వైఎస్ రాజశేఖర రెడ్డి మృతి దగ్గర నుంచి, 2019 లో వైఎస్ జగన్మోహన్ రెడ్డి సీఎం అయ్యే వరకూ జరిగిన కొన్ని సంఘటనలని ఏకరువు పెట్టే కథ ఇది. పూర్తిగా జగన్ పక్షం వహిస్తూ ప్రత్యర్ధుల్ని జోకర్లుగా చూపించే ఎన్నికల ప్రచార సినిమా అనొచ్చు. ‘యాత్ర 2’ కథాకాలం కూడా ఇదే కాబట్టి అందులో చూపించిన సంఘటనలే ఇందులో వుంటాయి. ఓదార్పు యాత్రతో ప్రారంభమయ్యే జగన్ రాజకీయ ప్రయాణం పాద యాత్రతో ఎన్నికల్లో గెలిచి సీఎం అవడం వరకూ. అయితే ‘యాత్ర 2’ లో జగన్ పాత్రని తన లక్ష్యం కోసం సంఘర్షించే కథానాయక పాత్రగా సినిమాటిక్ గా చూపిస్తే, ‘వ్యూహం’లో అదేమీ లేకుండా ప్రత్యర్ధుల్ని జోకర్లుగా మార్చి, సెటైర్లు వేయడానికే చూపించడంతో, బలహీన సినిమాగా మారింది. ప్రత్యర్ధుల్ని బలంగా చూపిస్తేనే కదా కథానాయకుడికి సంఘర్షణ వుంటుంది. ఈ సంఘర్షణ లేకుండా ఒకదాని తర్వాత ఒకటి సంఘటనల్ని పేర్చుకుంటూ పోవడంతో కథలా కాకుండా డాక్యుమెంటరీలా తయారయ్యింది.

       
వై ఎస్ బగన్, భారతి, విజయలక్ష్మి, షర్మిల, అంబటి రాంబాబు, చంద్రబాబు నాయుడు, లోకేష్, కన్నా లక్ష్మీనారాయణ, కె. రోశయ్య, సోనియా గాంధీ, రాహుల్ గాంధీ, చిరంజీవి, పవన్ కళ్యాణ్, నాగబాబు ఈ పాత్రలన్నీ పేర్లు మార్చి వుంటాయి. ఐతే తెలంగాణ ఉద్యమం, రాష్ట్ర విభజన వుండవు. ఇలాటి కీలక పరిణామాల్ని దాటవేస్తూ జంప్ చేస్తూంటుంది డాక్యుమెంటరీ. చంద్రబాబు సీఎం అయితే వేర్పడిన ఆంధ్రప్రదేశ్ సీఎం అని తెలియదు.

        

ఇక వై ఎస్ మదన్, వీఎస్సార్ సీపీ పార్టీ అని చెప్తూనే దృశ్యాల్లో జగన్ పేర, వైఎస్సార్ సీపీ పార్టీ పేర జెండాలు కనిపిస్తూంటాయి. ఒక పాట కూడా జగన్ ని కీర్తిస్తూ వుంటుంది. పాత్ర చూస్తే మదన్, పాటలు బ్యానర్లు చూస్తే జగన్. పాటలు బ్యానర్లు సరే, మరి ఈ మదన్ ఎవరు? – అని అడిగితే ఎన్నికల ప్రచార సినిమా కేం చెబుతారో తెలీదు.ఒక పద్ధతి లేకుండా రాంగోపాల్ వర్మ తీసిన తన పద్ధతి సినిమా ‘వ్యూహం’.

నటనలు –సాంకేతికాలు

దాదాపు నటులందరూ అచ్చం నిజజీవిత పాత్రలకి తగ్గట్టే వుండేలా వెతికి పట్టుకోవడం వర్మ సాధించిన గొప్పదనం. జగన్ లాంటి అజ్మల్ అమీర్, చంద్రబాబులాంటి ధనంజయ్ ప్రభునే, భారతి లాంటి మానస రాధాకృష్ణన్...ఇలా అందరూ పోలికలు కుదిరి, అనుకరణలు కుదిరి దృశ్యాల్ని ఆసక్తికరంగా మారుస్తారు. లోకేష్ నటుడెవరో కనిపించడు. తిండిపోతుగా తింటున్న చేతులు మాత్రమే కనిపిస్తూంటాయి. తిండి గురించి చెప్పే మాటలు మాత్రమే వినిపిస్తూంటాయి.

       
ఇంద్రబాబు నాయుడుని తోటి నాయకులే మెత్తగా దెప్పి పొడవడం, ముఖ్యంగా అవసరానికి ఎవరి కాళ్ళయినా పట్టుకునే దిగజారుడు మనిషిగా చెప్పడం వుంటాయి.  ఇంద్రబాబు శ్రవణ్ కళ్యాణ్ ని అవసరానికి వాడుకుని, ఎన్నికల్లో ఓడించి మూలన కూర్చోబెట్టడం, రెండు లక్షల పుస్తకాలు చదివాననే చేగువేరా అరాధకుడు శ్రవణ్ కళ్యాణ్  పరమ జోకర్ లా బిహేవ్ చేయడం, అన్న కిరణ్ జీవి కూడా తెలివి తక్కువ రాజాకీయాలు మాట్లాడడంగా ఈ పాత్రలుంటాయి.

       
ఇన్నేసి పాత్రలున్నా సినిమా పేలవంగా వుంటుంది డాక్యుమెంటరీలా తీశారు కాబట్టి. ఇదే సినిమా కోడిరామకృష్ణ గనుక తీసి వుంటే ఒక ఊపు వూపేది. రాజకీయ సినిమాలు తీయడంలో ఆయన సిద్ధహస్తుడు. బ్యాక్ గ్రౌండ్ రాజకీయ పాటలు కూడా వాటి దారిన అవి వచ్చి పోతూంటాయి- సన్నివేశాల్లో బలం వుండదు కాబట్టి. ఓదార్పు యాత్ర, పాద యాత్ర,  మదన్ అరెస్టప్పుడు అడ్డుకునే కార్యకర్తల క్రౌడ్ దృశ్యాలు మాత్రం హెవీగా వుంటాయి.

       
ఇంతకీ మదన్ రాజకీయ భావజాలమేమిటి? మేనిఫెస్టో చూసి, ఇందులో సంక్షేమ పథకాలే కనిపిస్తున్నాయి, అభివృద్ధి గురించి ఏది?- అంటుంది మాలతి. భవనాలూ రోడ్లతో మెరిసి పోయే అభివృద్ధికన్నా, సంక్షేమ పథకాలతో ప్రజల అభివృద్ధికి పాటుపడడమే నిజమైన అభివృద్ది- అంటాడు మదన్.

       
అయితే ఇది బలమైన ఎన్నికల ప్రచార సినిమా అవ్వాలంటే మొదట్నుంచీ సింగిల్ ఎజెండాతో మదన్ తన ఐడియాలజీ కోసం సంఘర్షించే బలమైన పాత్రగా చూపించుకు రావాలే తప్ప, చివర్లో సంక్షేమం- అభివృద్ధి గురించి ఓ మాట అనేస్తే సరిపోదు సినిమాకి.

—సికిందర్

 
         

1409 : రివ్యూ

 

రచన –దర్శకత్వం : శక్తి ప్రతాప్ సింగ్

తారాగణం : వరుణ్ తేజ్, మానుషీ చిల్లర్, రుహానీ శర్మ, నవదీప్, సంపత్ రాజ్ షతాఫ్ ఫిగర్, పరేష్ పహుజా, అభినవ్ గోమఠం తదితరులు

సంగీతం : విక్కీ జె మేయర్, ఛాయాగ్రహణం : హరి కె వేదాంతం

నిర్మాణం : సోనీ పిక్చర్స్, సందీప్ ఎం.

విడుదల ; మార్చి 1, 2024

***

        వరుణ్ తేజ్ నటించిన ‘ఘని’, ‘గాండీవధారి అర్జున’ అనే  గత రెండు సినిమాలూ ఫ్లాపయిన తర్వాత, ఇంకో యాక్షన్ మూవీ ‘ఆపరేషన్ వాలంటైన్’ తో ప్రేక్షకుల ముందు కొచ్చాడు. దీనికి శక్తి ప్రతాప్ సింగ్ అనే కొత్త దర్శకుడు. తెలుగులో వైమానిక దళ కథతో తొలి సినిమాగా తీసిన దీనికి ఫుల్వామా దాడి- ప్రతీకార దాడుల ఉదంతం ఆధారం. జనవరి 25నే ఇదే ఉదంతం మీద హిందీలో ‘ఫైటర్’ వచ్చింది. ఇలా ఒకే కథతో వెంటవెంటనే రెండు సినిమాలు రావడంతో ఏది బెటర్ అన్న ప్రశ్న వస్తుంది. అదేమిటో చూద్దాం...

కథ

వింగ్ కమాండర్ అర్జున్ దేవ్ (వరుణ్ తేజ్), భార్య రాడార్ అహనా గిల్ (మానుషీ చిల్లర్) ఆపరేషన్ వజ్ర పేరుతో టెస్ట్ ప్రాజెక్ట్ చేపడతారు. 20 మీటర్ల తక్కువ ఎత్తులో ఫైటర్ జెట్స్ నడిపితే శత్రువుల రాడార్స్ కి చిక్కకుండా పైలట్స్ ప్రాణాలు కాపాడుకోవచ్చనేది ఈ ప్రాజెక్టు ఉద్దేశం. అయితే ఈ టెస్టులో స్నేహితుడు (కబీర్) నవదీప్ చనిపోవడంతో అహనా అర్జున్ తో విభేదించి దూరంగా వుంటుంది. ఫ్రెండ్ మృతికి కారకుడైనందుకు అర్జున్ బాధలో వుండగా, ఫుల్వామాలో సైనికుల మీద ఉగ్రవాద దాడి జరిగి 40 మంది సైనికులు చనిపోతారు. దీంతో ఫ్రెండ్ మృతికి ప్రాయశ్చిత్తం చేసుకునే అవకాశం అర్జున్ కి లభిస్తుంది. ఫుల్వామా దాడికి ప్రతీకారంగా వైమానిక దళం పాక్ ఉగ్రవాద స్థావరాల మీద దాడి చేసేందుకు సిద్ధమవుతుంది. ఈ ప్రతీకార దాడిలో పాల్గొన్న అర్జున్ ఎలా విజయం సాధించాదనేది మిగతా కథ.

ఎలావుంది కథ

2019 ఫుల్వామా ఘటనకి ముందు 2016 లో యురీలో సైనిక స్థావరం మీద జరిగిన ఉగ్రవాద దాడి ఆధారంగా ‘యురీ - ది సర్జికల్ స్ట్రైక్’  అనే సినిమా వచ్చింది. విక్కీ కౌశల్ - యామీ గౌతమ్ నటించారు. ఇది 2019 జనవరి 11 న విడుదలైంది. వెంటనే ఫిబ్రవరి 14 న ఫుల్వామా దాడి జరిగింది. దీంతో ఈ సినిమాకి విపరీత ఆదరణ లభించింది. 44 కోట్ల బడ్జెట్ కి 342 కోట్ల బాక్సాఫీసు వచ్చింది. ఈ మూవీ బలమైన కథతో, బలమైన చిత్రీకరణతో ప్రేక్షకుల్ని కట్టిపడేసింది. ఇందులో “హౌ ఈజ్ ది జోష్?” – “హై సర్!” అన్న డైలాగు బాగా వైరల్ అయింది.

         

దీని తర్వాత 2024 జనవరి 25 న ఫుల్వామా దాడి మీద హృతిక్ రోషన్ నటించిన ‘ఫైటర్’ విడుదలైంది. ఇందులో బలమైన కథా కథనాలు లేక యావరేజీగా ఆడింది. ఇప్పుడు మళ్ళీ ఫుల్వామా మీద ‘ఆపరేషన్ వాలంటైన్’ వచ్చింది. ఇది కూడా బలమైన కథా కథనాల లోటుని ప్రదర్శించింది. కారణం, ఫుల్వామా కథకి ముందు ఏర్ ఫోర్సు జరిపే ఆపరేషన్ వజ్ర అనే టెస్టు, ఫుల్వామా కథ తర్వాత ప్రతీకారంగా పాకిస్తాన్ జరిపే ఆపరేషన్ నెహ్రూ పేర దాడి... ఇలా ఫుల్వమాకి ముందు ఒక కల్పిత కథ, తర్వాత ఇంకో కల్పిత కథ అతికించడంతో మధ్యలో ఫుల్వామా కథ బలి అయింది. ప్రేక్షకులు ఏ కథ ఫీలవ్వాలో అర్ధం కాని పదార్ధంగా తయారైంది. పూర్తి నిడివి ఫుల్వామా మీద వుండాల్సిన కథ లేకపోవడంతో భావోద్వేగాలు, డ్రామా, సంఘర్షణ అనే బాక్సాఫీసు ఎలిమెంట్లు  అదృశ్యమైపోయాయి. కేవలం యాక్షన్ సీన్స్ కోసం ఈ సినిమా చూడాలంతే.

          
ఫస్టాఫ్ ఆపరేషన్ వజ్ర టెస్టు తో, వరుణ్ తేజ్ -మానుషీ చిల్లర్ ఫ్లాష్ బ్యాక్స్ తో, ఇంకా బోలెడు ఏర్ ఫోర్స్ హడావిడితో సాగుతుంది. ఇదంతా ఏమిటో అర్ధం గాకుండానే ఇంటర్వెల్ ముందువరకూ సాగుతుంది. అప్పుడు ఫుల్వామా  మీద దాడి జరగడంతో అసలు కథలో కొస్తుంది. ఈ దాడికి ప్రతీకారంగా ఏర్ ఫోర్స్ బాలకోట్ స్ట్రైక్ ప్లాన్ చేయడంతో ఫస్టాఫ్ ముగుస్తుంది.

        

సెకండాఫ్ లో బాలకోట్ ఉగ్ర స్థావరాల మీద విజయవంతమైన దాడితో ఆ ఆపరేషన్ ముగుస్తుంది. దీంతో కథ అయిపోయినట్టే. కానీ దీనికి ప్రతీకారంగా మళ్ళీ పాక్ ఎదురుదాడి అనే కల్పిత కథతో పొడిగించారు. మళ్ళీ దీన్ని ఏర్ ఫోర్స్ తీపికొట్టిన విధానంతో ముగించారు.     

       
ఇలా కథ మూడు ముక్కలుగా వుండడంతో సినిమాని నిలబెట్టే భావోద్వేగాలు అనే ముఖ్యమైన ఎలిమెంట్ మిస్సయ్యింది. దీంతో విషయపరంగా, పాత్రల పరంగా డొల్లగా, యాక్షన్ పరంగా జోరుగా తయారయ్యింది. ఇలా ‘ఆపరేషన్ వాలంటైన్’, ‘ఫైటర్’ రెండూ ఒకటే అయ్యాయి.

నటనలు – సాంకేతికాలు

 ‘కంచె’ అనే వార్ మూవీ తర్వాత వరుణ్ తేజ్ మరో సారి యుద్ధ వీరుడి పాత్రలో పర్ఫెక్ట్ గా కనిపిస్తాడు. ఇలాటి పాత్రలు అతడికి కొట్టిన పిండే అన్నట్టు వుంది. కాకపోతే ‘కంచె’ లోలాంటి బలమైన పాత్రచిత్రణ కొరవడింది మూడు ముక్కల కథ వల్ల. ఇంకోటేమిటంటే హీరోయిన్ మానుషీ చిల్లర్ తో కెమిస్ట్రీ, సంఘర్షణ, ఫీల్ వంటివి ఏవీ లేకపోవడం. ఫ్రెండ్ మృతికి బాధ కూడా బలంగా లేకపోవడం. కేవలం లుక్స్ కి, యాక్షన్ కి ఒక మోడల్ గా కనిపించడం వరకూ చేశాడు వరుణ్ తేజ్. క్లయిమాక్స్ లో కాస్త దేశభక్తి ఎలిమెంట్ పోషించాడు.

        మానుషీ చిల్లర్ డిటో. ఈమెతో బాటు ఇతర పాత్రధారులకీ సరైన పాత్రచిత్రణలు లేవు. ఫస్టాఫ్ లో తీసుకున్న సమయమంతా పాత్రచిత్రణల్ని స్థాపించడానికి తీసుకున్నా బావుండేది. ‘ఫైటర్’ లో ఈ ప్రయత్నమే చేశారు- ఇంటర్వెల్ కి ముందు ఫుల్వామా దాడి జరిగే వరకూ. ఆ తర్వాత ఆ పాత్రచిత్రణలు ఎటు పోయాయనేది వేరే సంగతి.

        మిక్కీ జె మేయర్ సంగీతం ఓ మాదిరిగా వుంది. నిజానికి ఫుల్వామా లాంటి విషాద సంఘటన చుట్టూ కథకి  వెంటాడే సంగీతం వుండాలి. కానీ ఫుల్వామా కథ మధ్యలో ఓ ముక్క కాబట్టి సినిమా సాంతం ఒక వెంటాడే సంగీతానికి స్కోప్ లేకుండా పోయింది.

        హరి కె వేదాంతం కెమెరా వర్క్ మాత్రం ఉన్నతంగా వుంది. అలాగే ఏరియల్ యాక్షన్ దృశ్యాల విజువల్ ఎఫెక్ట్స్ బడ్జెట్ కి తగ్గట్టు వున్నాయి. ఈ విషయంలో ‘ఫైటర్’ బడ్జెట్ చాలా ఎక్కువ. అయితే గగనతలంలో జెట్ ఫైటర్స్ యాక్షన్ కొరియోగ్రఫీ ఉత్కంఠ భరితంగా వుంది. ఈ సినిమాలో కథా కథనాల కన్నా, పాత్రచిత్రణల కన్నా యాక్షన్ దృశ్యాలే హైలైట్.

        ఇలాటి హై కాన్సెప్ట్ సినిమాలకి ముఖ్యంగా కావాల్సింది భారతీయాత్మ. ‘షోలే’, ‘గదర్’ వంటి యాక్షన్ సినిమాల్లో భారతీయాత్మని దండిగా సమకూర్చి పెట్టడం వల్లే మళ్ళీ మళ్ళీ విరగబడి చూశారు ప్రేక్షకులు. యుద్ధ సినిమాలో ఇదింకా చాలా ముఖ్యం. జేపీ దత్తా ‘బోర్డర్’ పెద్ద ఉదాహరణ. ఇలాటి సినిమాలు చూసి, తెలుసుకుని తీస్తే ‘ఆపరేషన్ వాలంటైన్’ లాంటివి రిపీట్ ఆడియెన్స్ తో నాలుగు రోజులు ఎక్కువ ఆడుతాయి.

—సికిందర్

1408 : రివ్యూ

 

రచన –దర్శకత్వం : టి.జి. కీర్తి కుమార్

తారాగణం : వెన్నెల కిషోర్, సంయుక్తా  విశ్వనాథన్, మురళీ శర్మ, సత్యా, తాగుబోతు రమేష్ తదితరులు

సంగీతం : సైమన్ కె కింగ్, ఛాయాగ్రహణం : రిచర్డ్ కెవిన్ ఎ

నిర్మాత: అదితీ సోని

విడుదల  : మార్చి 1, 2024

***

        పాపులర్ కమెడియన్  వెన్నెల కిషోర్ గతంలో హీరోగా చేసిన రెండు ప్రయత్నాలు విఫలమయ్యాక కమెడియన్ గానే కొనసాగాడు. 100 కి పైగా సినిమాల్లో నటించాడు. మళ్ళీ తిరిగి ఇంకోసారి హీరోగా ప్రయత్నిస్తూ ‘చారి 111’ లో నటించాడు. గూఢచారి పాత్రని కామెడీగా పోషించి నవ్వించాలని ఉద్దేశం. దీనికి కావలసిన సరంజామా దర్శకుడు కీర్తి కుమార్ సమకూర్చాడు. మరి వెన్నెల కిషోర్ సినిమా మొత్తాన్నీ తన భుజాన మోస్తూ నినిలబెట్టాడా అన్నది ప్రశ్న. ఈ గూఢచారి సినిమాలో అసలేముంది? ఉన్న విషయమైనా సక్రమంగా వుందా? కామెడీ పేరుతో కామెడీ కూడా చేయలేక వెన్నెల కిషోర్ చతికిలబడిన దృశ్యం కనిస్తుంది ఇందులో. ఎందుకంటే ఈ కథే ఓ పిచ్చి కథ.

ఈ కథలో రిటైర్డ్ మేజర్ ప్రసాద రావు (మురళీ శర్మ) సీఏం కోరికపై రుద్రనేత్ర అనే సీక్రెట్ ఏజెంట్స్ టీంని నడిపిస్తూంటాడు. దేశ భద్రత కోసం ఈ టీం సీక్రెట్‌గా పని చేస్తుంది. ఈ నేపథ్యంలో హైదరాబాద్ లో ఆత్మాహుతి దాడి జరుగుతుంది. ఈ దాడి జరిపిన మృతుడి వొంటి పై బాంబు అమర్చినట్టు వుండదు.  బాంబు లేకుండా ఎలా దాడి చేశాడు? ఈ మిస్టరీని ఛేదించడానికి కేసుని సీఎం, ప్రసాదరావుకి అప్పజెప్తాడు. ప్రసాదరావు ఏజెంట్ చారి 111 (వెన్నెల కిషోర్) ని రంగంలోకి దింపుతాడు. ఏజెంట్ చారి ఏ కేసు కూడా సీరియస్ గా తీసుకోడు. పిల్లకాయ చేష్టతలతో పిచ్చి పిచ్చిగా పరిశోధిస్తాడు.

ఈ పరిశోధనలో కెమికల్ పిల్ ని కడుపులో దాచి పేల్చుకున్నట్టు తేలుతుంది. ఏమిటా కెమికల్ పిల్? ఎవరు తయారు చేస్తున్నారు, వాళ్ళని చారి ఎలా పట్టుకున్నాడ న్నది మిగతా కథ.

ఈ కథ పిల్లకాయ చేష్టగానే వుంటుంది. కామెడీ పేరుతో అర్ధం పర్ధం లేని సీన్లతో నింపేశారు. ఫస్టాఫ్ కథ  కథ లేకుండానే వెన్నెల కిషోర్, అతడి టీం తెలివితక్కువ కామెడీ సీన్లతో ఓపికని పరీక్షిస్తూ సాగుతుంది. లాజిక్ లేని సిల్లీ కామెడీలతో నవ్వించడానికి విశ్వ ప్రయత్నం చేశారు. ఈ కామెడీ ఇటు ఆబ్సర్డ్ కామెడీ కాకుండా, అటు మైండ్ లెస్ కామెడీ కూడా గాకుండా పోయింది. ఈ అర్ధం పర్ధం  లేని కామెడీ ఎక్కువగా డైలాగ్-ఓరియెంటెడ్ గానే వుంటుంది. ఈ డైలాగులకి కూడా నవ్వురాదు.

వెన్నెల కిషోర్ దర్యాప్తు మానవ ప్రేగులలో సహజంగా ఉత్పత్తి అయ్యే రసాయనాల్ని పేలుడు పదార్థాలుగా మార్చే  శాస్త్రవేత్త నేతృత్వంలోని బృందానికి దారి తీస్తుంది. మేజర్ ప్రసాద రావుకి  ఫ్లాష్ బ్యాక్ ఒకటి వుంటుంది. ఈ ఫ్లాష్ బ్యాక్ లో కాశ్మీరీ ఆవిడ పాత్ర అనుమానాస్పదంగా వుంటుంది. ఇలా సరైన లింకులు లేకుండా ఏవేవో మలుపులు తిరుగుతూ పోతూంటుంది కథ.కిషోర్ చేపట్టే కేసులో  ఏజెంట్లుగా సంయుక్తా విశ్వనాథన్, తాగుబోతు రమేష్ కనిపిస్తారు.  ఇంకో కమెడియన్ సత్య క్యూ అనే ఇంకో పిచ్చి పాత్ర పోషించాడు

విచిత్రమేమిటంటే, ఫస్టాఫ్ పిచ్చికామెడీ చేసి, సెకండాఫ్ యమ సీరియస్ గా నడిపించడం. ఇక్కడ కూడా లాజిక్ లేకపోవడంతో సినిమా పూర్తిగా బెడిసికొట్టింది. సెకండ్ హాఫ్ కూడా సిల్లీ కామెడీతోనే నడిపివుంటే సరిపోయేది.

        
విషయం పేలవంగా వుండడంతో వెన్నెల కిషోర్ ఎంత కామెడీ చేసినా సినిమాని మోయలేక పోయాడు. హీరోగా ఇది మూడో వైఫల్యం. మళ్ళీ ఇలాటి ప్రయత్నాలు చేయకుండా వుంటే బావుంటుంది.

—సికిందర్

1407 : రివ్యూ

 రచన- దర్శకత్వం : రాహుల్ సదాశివన్

తారాగణం : మమ్ముట్టి, అర్జున్ అశోకన్, సిద్ధార్థ్ భరతన్, అమాల్డా లిజ్ తదితరులు సంగీతం : క్రిస్టో జేవియర్, ఛాయాగ్రహణం: షెహనాద్ జలాల్

బ్యానర్స్ : నైట్ షిఫ్ట్ స్టూడియోస్, వైనాట్ స్టూడియోస్

పంపిణీ : సితార ఎంటర్‌టైన్‌మెంట్స్ (ఏపీ, తెలంగాణ)

విడుదల : ఫిబ్రవరి 24, 2024

***

        72 ఏళ్ళ వయస్సులో కమర్షియల్ పాత్రల్లో ఇంకా సాధించేదేమీ లేని మలయాళ సూపర్ స్టార్ మమ్ముట్టి, ఈ మధ్య వరుసగా ప్రయోగాత్మక సినిమాలు చేస్తున్న సరళి కన్పిస్తోంది. సైకలాజికల్ థ్రిల్లర్ ‘రోర్చాచ్’, విజిలాంటీ థ్రిల్లర్ ‘క్రిస్టఫర్’, పోలీస్ థ్రిల్లర్ ‘కన్నూర్ స్క్వాడ్’, హోమోసెక్సువల్ డ్రామా ‘కాథల్ : ది కోర్’, మెడికల్ థ్రిల్లర్ ‘అబ్రహాం ఓజ్లర్’, రానున్న యాక్షన్ థ్రిల్లర్ ‘బజూకా’, యాక్షన్ కామెడీ టర్బో’... ఇలా రెండేళ్ళలో పీరియడ్ హార్రర్  ‘భ్రమయుగం’ ( ది ఏజ్ ఆఫ్ మ్యాడ్ నెస్) కలుపుకుని 8 సినిమాలు! ‘భ్రమయుగం’ ఆధునిక ప్రయోగాత్మక సినిమాల్లో దేశంలోనే మొదటిది. ఎందుకంటే బ్లాక్ అండ్ వైట్ సినిమాలు అంతరించిపోయిన దశాబ్దాల తర్వాత, బ్లాక్ అండ్  వైట్ లో తీయడం ప్రయోగాత్మకమే కాదు, సాహసం కూడా. ఈ వయసులో మమ్ముట్టి చేయాల్సింది ఇలాటివే. దీనికి అసాధారణ సినిమా నిర్మాణ  శైలికి, సంక్లిష్ట  కథనాలకి పేరుతెచ్చుకున్న యువ దర్శకుడు రాహుల్ సదాశివన్  ప్రాణం పోయడమొక అదనపు హంగు. ‘రెడ్ రెయిన్’, ‘భూతకాలం’ వంటి విభిన్న హార్రర్లు తీసిన ఇతను, ఈ సారి హార్రర్ తోనే చేసిన కొత్త ప్రయోగం ఇవాళ దేశవ్యాప్త చర్చ అయింది. దీని ప్రత్యేకత లేమిటో కథలోకి వెళ్ళి చూద్దాం...

కథ

17వ శతాబ్దంలో దక్షిణ మలబార్ లో బానిసల వర్తకం చేస్తున్న పోర్చుగీసు సైన్యాల బారి నుంచి తప్పించుకుంటారు దేవన్ (అర్జున్ అశోకన్), కోరన్ (మణికందన్ ఆచారి). ఆ పారిపోయే క్రమంలో అడవిలో ఒక యక్షి (అమల్డా లిజ్) కోరన్ ని చంపేస్తుంది. దేవన్ ప్రాణాలు రక్షించుకుంటూ ఒక పాడు బడిన భవనం చేరుకుంటాడు. అక్కడి వంటవాడు (సిద్ధార్థ్ భరతన్) పట్టుకుని యజమాని కొడుమాన్ పొట్టి (మమ్ముట్టి) ముందు ప్రవేశపెడతాడు. దేవన్ గాయకుడని తెలుసుకుని పాట పాడించుకుంటాడు పొట్టి. పాటకి మెచ్చి, దేవన్ ని భవనంలోనే బస చేసేట్టు చూస్తాడు.

బస చేసిన దేవన్ కి అక్కడి వాతావరణం భయం గొల్పేదిగా వుంటుంది. వంట వాడి నుంచి కొన్ని భయపెట్టే విషయాలు తెలుసుకుంటాడు. కొడుమాన్ పొట్టి చూడలన్ పొట్టి వంశస్థుడు. జంధ్యం లేని బ్రాహ్మణుడు. ఇతడికి వారాహి దేవత సహాయకుడిగా చాతన్ అనే రాక్షసుడిని ప్రసాదిస్తుంది. అయితే కొడుమాన్ పొట్టి చాతన్ ని హింసిస్తూ వుండడంతో చాతన్ కి పిచ్చి ముదురుతుంది. దీంతో కుటుంబం సహా చూడలన్ పొట్టిని చంపేస్తాడు. బతికున్న కొడుమోన్ పొట్టి చాతన్‌ ని ఓడించి, ఈ భవనం అటకపైన బంధించి వుంచాడు.

        

ఇప్పుడు అసలు విషయం ఏమిటంటే, ఇక్కడ వంటవాడే కాదు, దేవన్ కూడా ప్రాణాపాయంలో వున్నాడు.  ఎందుకంటే దేవన్ చూస్తున్న కొడుమాన్ పొట్టి కొడుమాన్ పొట్టి కాదు, ఇతను చాతన్. కొడుమాన్ పొట్టిని తన స్థానంలో అటకపైన బంధించి కొడుమాన్ పొట్టిలా నటిస్తున్నాడు. ఈ రాక్షసుడి  తాంత్రిక విద్యలు ఇప్పటికే చవిచూశాడు దేవన్. తామిద్దరూ ఇంకా ఇక్కడుంటే వీడి చేతిలో చావడం ఖాయం.  పారిపోవాలి! ఎలా పారిపోవాలి? పారిపోగల్గారా, లేదా? ఇదీ మిగతా కథ.

ఎలావుంది కథ

'ఇది భ్రమయుగం, కలియుగానికొక వికృత రూపం. భ్రమయుగంలో దేవుడ్ని పూజించి  ఏ ఉపయోగం లేదు. ఆచార సాంప్రయాదాలకి ఇక్కడ ఏ విలువా లేదు. దేవుడి నిష్క్రమణలోనే భ్రమయుగం మొదలైంది. నువ్వెంత అరిచి గీపెట్టి పాడినా దేవుడికి వినిపించదు!’ అని అసలు విషయం చెప్తాడు కొడు మాన్ పొట్టి, అతడి అతిధిగా బస చేసిన దేవన్ తో.

        

కొడుమాన్ పొట్టి కాదు, కొడుమాన్ పొట్టి పాత్రలో మమ్ముట్టి ఈ డైలాగు చెప్తున్నప్పుడు మన వెన్నులోంచి వణుకు పుట్టుకొస్తుంది. ఇప్పుడొచ్చే హార్రర్ సినిమాల్లో డైలాగులకి భయపడడం ఎప్పుడో మానేశాం. అందులో బ్లాక్ అండ్ వైట్ లో సినిమా వుంటే, అందులోనూ మమ్ముట్టిలాంటి స్టార్ దుష్టపాత్రలో ఆ డైలాగులు చెప్తూంటే వెన్నులోంచే కాదు, రివ్యూ రాస్తూంటే పెన్నులోంచీ వణుకు పుట్టుకొస్తుంది.

        

ఇది పూర్తిగా బ్లాక్ అండ్ వైట్ లో చిత్రీకరించిన పీరియడ్ హార్రర్ థ్రిల్లర్. హార్రర్ ఫీల్ కి బ్లాక్ అండ్ వైట్ ని మించిన మాధ్యమం లేదని, ’70 లలోనే కలర్ సినిమాలు వస్తున్న కాలంలో ‘జగమేమాయ’ లాంటి బ్లాక్ అండ్ వైట్ హార్రర్లు కొనసాగాయి.

       

‘భ్రమయుగం’ బ్లాక్ అండ్ వైట్ వెలుగు నీడలతో కళాత్మకంగానూ వుంటుంది. కాకపోతే ఆర్ట్ సినిమాల నడకలా నిదానంగా కథ నడుస్తూంటుంది. ఇంత నిదానంగా సాగే సినిమాని పనిగట్టుకుని రెండుంబావు  గంటల సేపు కూర్చుని ఎందుకు చూడాలంటే, పెరిగిపోయిన  రకరకాల వొత్తిళ్ళతో ఘోరంగా జీవిస్తున్న మనం, ఈ కళాసృష్టిని చూస్తూ కనీసం రెండు గంటలు ధ్యానముద్రలో వుండగలం. ఈ క్రియేషన్ - వొత్తిళ్ళని దూరం చేసే మెడిటేషన్. యాభై ఏళ్ళనాటి మణికౌల్ సినిమా ‘ఉస్కీ రోటీ’ చూస్తూ ఏ మేడిటేషన్ లోకెళ్ళి పోతామో, అదే ఈ భ్రమయుగమనే మాయాలోకంలో అనుభవిస్తాం. 

కథ సింపుల్. పాడుబడ్డ భవనంలో కొడుమాన్ పొట్టికి చిక్కిన దేవన్, వంటవాడు ఎలా తప్పించుకు ప్రాణాలతో బయపడ్డారనేది. సాగుతున్న కొద్దీ అపాయాలు, మలుపులు, ఆందోళనలు, టెర్రర్. అరణ్యంలో పాడుబడ్డ భవనం, మూడే పాత్రలు. కొడుమాన్ పొట్టి ప్రాణం దీపంలో వుంటుంది. ఆ దీపాన్ని ఆర్పడమెలా? పూర్తిగా జానపద కథల శైలిలో, నాలుగు  శతాబ్దాల నాటి కథా కాలంతో, ఆనాటి పాత్రలతో హార్రర్ లో కొత్త ప్రయోగమిది. సాలీడు గూడు అల్లడం. వంటవాడు కట్టెలు కొట్టడం, బావిలో బాల్చీ పడడం వంటి కథని సింబాలిక్ గా తెలియజేసే షాట్స్ వున్నాయి. కులపరమైన, సామాజిక పరమైన, రాజకీయపరమైన, ఆర్ధికపరమైన అసమానతల ప్రస్తావనలు కూడా వుంటాయి. దేవన్ తక్కువ కులం, కొడుమాన్ పొట్టి ఎక్కువ కులం. అయితే కొడుమాన్ పొట్టి రూపంలో వున్నది రాక్షసుడు చాతన్. రాక్షసుడు తక్కువ కులం వాడ్ని చంపాలని ఎందుకు అనుకుంటాడు? ఇలా సాగుతూ క్లయిమాక్స్ విషయంలో కొచ్చేసరికి బిగి సడలి పోతుంది. ఇంత రుచి చూపించి చివర్లో చల్లార్చడమొక్కటే లోపం.

నటనలు- సాంకేతికాలు

మమ్ముట్టి నట విశ్వరూపం ఈ సినిమా. సౌమ్యుడుగా మొదలై రాక్షసంగా మారే పాత్ర పరిణామ క్రమం అద్వితీయంగా పోషించాడు. చూసే తీరు, పలికే తీరు టెర్రిఫిక్ వాతావరణాన్ని క్రియేట్ చేస్తాయి. అమితాబ్ బచ్చన్ ఇంకా ఇలాటి పాత్రలు పోషించి హడలెత్తించాల్సిన అవసరముంది ఆర్ట్ మూవీస్ స్కూల్లో. మమ్ముట్టి వరుసగా చేస్తున్నది ఇదే. అయితే మమ్ముట్టి కంటే దేవన్ పాత్ర పోషించిన అర్జున్ అశోకన్ ఎక్కువ సేపు కనిపిస్తాడు. నిమ్న కులస్థుడిగా వంటవాడు కూడా అనే మాటలు పడే సన్నివేశాల్లో దైన్యాన్ని బాగా ప్రదర్శిస్తాడు. కొడుమాన్ పొట్టి మాయకి జ్ఞాపక శక్తి కూడా కోల్పోయి -రెండు మూడు రోజులు కాదు, తను ఎన్నో నెలలుగా ఇక్కడుంటున్నాడని ని తెలుసుకుని షాక్ అయే దృశ్యాన్ని బాగా హేండిల్ చేశాడు. ఇక వంటవాడుగా భరతన్ పాత్రకి చివర్లో ఒక ట్విస్టు వుంది. కొడుమాన్ పొట్టి చేతిలో హీనంగా బతుకుతున్న తన జన్మ రహస్యం తనకే తెలీదు. దేనికీ భయపడకుండా శాంతంగా వుండడం తన స్వభావం. ఈ పాత్రని సహజ ధోరణిలో నటించాడు.

       
ఇందులో సాంకేతికంగా హంగులూ ఆర్భాటాలూ వుండవు. కళాత్మకంగా ఉత్తమాభిరుచి మాత్రమే వుంటుంది. హార్రర్ తో అదరగొట్టే చీప్ ట్రిక్స్ వుండవు. వాతావరణమే ఫోక్ సంగీత బాణీలతో భయపెడుతుంది, అవతల నదులూ జలపాతాల హోరు కలుపుకుని. చిత్రీకరణకి కళాదర్శకత్వం బాగా తోడ్పడింది. బ్లాక్ అండ్ వైట్ కెమెరా వర్క్ ప్రొడక్షన్ నాణ్యతని పెంచింది. దర్శకుడు పూర్తి కమాండ్ తో, కథా కథనాలతో శాసించి ప్రేక్షకుల్ని కదలకుండా కూర్చోబెడతాడు.

—సికిందర్

1406 : రివ్యూ

 

రచన- దర్శకత్వం: అభిమన్య తాడిమేటి

తారాగణం : ప్రియమణి, శరణ్యా ప్రదీప్, సీరత్ కపూర్, రఘు ముఖర్జీ, సుదీప్ వేద్, అనూజ్ గుర్వారా, చైతూ జొన్నలగడ్డ, రుద్ర ప్రతాప్ తదితరులు

సంగీతం: ప్రశాంత్ ఆర్ విహారి, ఛాయాగ్రహణం :  దీపక్ యారగెరా

నిర్మాతలు: బాపినీడు, సుధీర్ ఈదర

విడుదల : ఆహా ఓటీటీ

***

        2022 లో ఆహాలో స్ట్రీమింగ్ అయిన ‘భామాకలాపం’ కి సీక్వెల్ ఈ  ‘భామాకలాపం 2’. ప్రియమణి ప్రధాన పాత్రలో నటించిన ‘భామాకలాపం’ వెబ్ మూవీగా హిట్టయ్యింది. అయితే థియేట్రికల్ విడుదల కూడా ప్రకటించిన తర్వాత ఏమైందో దాని సంగతి తెలీదు. క్రైమ్ కామెడీగా హిట్టయిన ఈ వెబ్ మూవీ మధ్యతరగతి పాత్ర నేటివిటీకి ఒక చారిత్రక స్పర్శగల అంశంతో కల్పన చేయడం వల్ల విషయ గాంభీర్యమేర్పడి ఆసక్తిరేపింది. ఈ పాత్రని కొనసాగిస్తూ సీక్వెల్ తీసినప్పుడు ఈసారి ప్రియమణి చేసే అడ్వెంచర్ ఏమై వుంటుందనేది సహజంగానే ఈ సీక్వెన్ ని చూసేలా చేస్తుంది. ఓ రెండు గంటలు కేటాయించుకుని ఆహాలో చూసేందుకు కూర్చుంటే ఓహో అన్పించేలా వుంటే –దిల్ మాంగే మోర్- అని అర్జెంటుగా ఇంకో సీక్వెల్ కావాలని డిమాండ్ చేసేందుకు ఉద్యమించే పరిస్థితి ఏర్పడొచ్చు. దర్శకుడు డిమాండ్ తీర్చగల సమర్ధుడన్న నమ్మకంతో. అయితే నిజంగా అంత వుందా? సీక్వెల్ చూస్తే ఇంకో సీక్వెల్ కి బాట వేసేంత విషయం ఇందులో వుందా? ఇది తెలుసుకుందాం...

కథ

మొదటి భాగంలో ఓ సాధారణ మధ్య తరగతి గృహిణిగా యూట్యూబ్ వంటకాలు చేసుకునే అనుపమ (ప్రియమణి) కి, గాసిప్స్ కోసం ఇతరుల కుటుంబాల్లోకి తొంగి చూసే వ్యసనంతో హత్య కేసులో ఇరుక్కుని బ్రతుకు జీవుడా అని ఎలాగో బయటపడుతుంది. ప్రస్తుతానికొస్తే, వేరే ఫ్లాట్ లో వుంటుంది. మళ్ళీ అక్కడా ఇక్కడా తొంగి చూడకు అని భర్త మోహన్ (రుద్రప్రతాప్) హెచ్చరిస్తాడు. అలాగేనని, యూట్యూబ్ ద్వారా సంపాదించిన డబ్బుతో, పని మనిషి శిల్ప (శరణ్యా ప్రదీప్) పార్టనర్ గా హోటల్ పెడుతుంది. డ్రైవింగ్ నేర్చుకునేందుకు డ్రైవింగ్ స్కూల్లో చేరుతుంది. ఒకడ్ని గుద్ది గొడవలో ఇరుక్కుంటే వాడు బెదిరిస్తూ వుంటాడు.

       
ఇంకోవైపు అంథోనీ లోబో (అనూజ్ గుర్వారా) అనే బిగ్ షాట్, సినిమా అవకాశాల కోసం ఆంథోనీని నమ్మిన జుబేదా (సీరత్ కపూర్) అనే యువతి కలిసి ఓ భారీ వంటల పోటీ నిర్వహించే పనుల్లో వుంటారు. విజేతకి ఓ బంగారు కోడిపుంజు బొమ్మని ట్రోఫీగా ఇవ్వాలనుకుంటారు. డ్రగ్ స్మగ్లింగ్ కి తోడ్పడే ఈ ట్రోఫీ విలువ వెయ్యి కోట్లు అని స్మగ్లర్లకి బేరం పెడుతూంటాడు ఆంథోనీ. ఈ ట్రోఫీ కొట్టేయాలని మాజీ నార్కోటిక్స్ బ్యూరో అధికారి సదానంద్ (రఘు ముఖర్జీ) నిర్ణయించుకుంటాడు. ఈ వంటల పోటీలో పాల్గొనే అవకాశం అనుపమ కొస్తుంది. అయితే తనని బెదిరిస్తున్న వాడిగురించి అనుపమ సదానంద్ సాయం కోరడంతో, సదానంద్ వాడ్ని చంపి అనుపమనీ, పనిమనిషి శిల్పానీ ఇరికిస్తాడు.  ఇందులోంచి బయటపడాలంటే వంటల పోటీలో ట్రోఫీని దొంగిలించుకు రావాలని కండిషన్ పెడతాడు.

       
ఇప్పుడు ఏం చేసింది అనుపమ? మళ్ళీ చేయని హత్యలో ఇరుక్కుని ఈసారి ట్రోఫీ దొంగగా మారిందా? వంటల పోటీలో ఏం చేసింది? సదానంద్ తోబాటు ఇంకో ముగ్గురు విలన్లని ఎలా ఎదుర్కొంది? ఇదీ మిగతా కథ.  

ఎలావుంది కథ

‘భామాకలాపం’ కథ 200 కోట్లు విలువజేసే కోడి గుడ్డు గురించి అయితే ఈ సీక్వెల్ 1000 కోట్ల విలువైన కోడిపుంజు గురించి.  కోడి గుడ్డు కథకి ఒక డెప్త్ వుంది. ఏసు ప్రభువు పునర్జన్మకి సంకేతంగా వున్న ‘ఎగ్’ అని చెప్తూ, ఆధ్యాత్మిక స్పర్శతో కల్పిత కథ చేశారు. ఈ కల్పితాన్ని అసలు దేవుడంటే అర్ధమేమిటో చెప్పడానికి కథలో వాడుకున్నారు. మత ప్రచారకుల మూఢనమ్మకాలకి ప్రజలెలా బలి అవుతారో, దాంతో ఎలాటి దారుణాలు జరుగుతాయో చెప్పే ఈ కాన్సెప్ట్ లో, ఇతరుల విషయాల్లో తలదూర్చి పీతూరీలు చెప్పే అలవాటుతో కూడా ఎలాటి ప్రమాదంలో పడవచ్చో హెచ్చరిక చేశారు. ఈ రెండు ట్రాక్స్ నీ ఏకత్రాటిపై నడిపిస్తూ అర్ధవంతమైన కథ చేశాడు అప్పట్లో దర్శకుడు.

దీనికి ఆర్నెల్ల ముందు, హాలీవుడ్ నుంచి వచ్చిన ‘రెడ్ నోటీస్’ అనే కామిక్ థ్రిల్లర్‘క్లియోపాత్రా ప్రాచీన ఎగ్’ కోసం వేటగా  వుంటుంది. ఈ ‘క్లియోపాత్ర ప్రాచీన ఎగ్’ అనేది సినిమా కోసం కల్పించిన కథ. చారిత్రక స్పర్శతో ఈ కల్పన వల్ల ఈ కామిక్ థ్రిల్లర్ కో విషయ గాంభీర్యం ఏర్పడింది.  ఇలా ‘రెడ్ నోటీస్’, భామాకలాపం’ రెండూ కల్పించిన హిస్టారికల్ బ్యాక్ డ్రాప్ వల్ల హూందాతనంతో, రిచ్ గా కన్పిస్తాయి.

 ‘భామకలాపం 2’ కి ఈ బ్యాకప్ లేదు. బంగారు కోడి పుంజు ట్రోఫీకి ఎలాటి విషయ ప్రాధాన్యం లేక కాకమ్మ కథ చెబుతున్నట్టు వుంది. కథా కథనాలన్నీ, పాత్రచిత్రణలన్నీ వెబ్ మూవీ కోరే సహజత్వం దాటి, కమర్షియల్ సినిమాల కృత్రిమత్వంతో చప్పగా తయారయ్యాయి.

        
‘భామాకలాపం’ చాలా విషయాల్లో క్రియేటివ్ ఘనత సాధించింది. ముఖ్యంగా ప్రియమణి పాత్ర- కథలో ఈ పాత్ర సమస్యలో పడ్డాక చివరంటా అనేక అనుభవాలు- వాటిలో కొన్ని వొళ్ళు జలదరింప జేసేవి. సమస్య లోంచి బయటపడేందుకు చేసే ప్రయత్నాలు ఎదురు తిరిగి సమస్యని ఇంకా పెంచేయడం అనే డ్రైవ్ పాత్రని, పాత్రతో బాటు తననీ బిజీగా వుంచుతాయి. కథ తన చేతి నుంచి దాటిపోదు. క్షణం క్షణం థ్రిల్ చేస్తూ, ఒక పక్క అమాయకత్వం, ఇంకో పక్క భయం, తెగింపూ అనే పాత్రోచిత నటనతో సినిమాని భుజానేసుకుని నడిపిస్తుంది.

        
ఈ సీక్వెల్లో మాత్రం తను ఎక్కడుందో తప్పిపోయింది. ముగ్గురు విలన్లతో వాళ్ళ గొడవలే కథగా మారడంతో తను గల్లంతయిపోయింది. మొదటి 40 నిమిషాల తర్వాత తనదేంలేదు- అంతా రాత్రి పూట హోటల్ అనే ఒకే లొకేషన్లో ట్రోఫీ కోసం విలన్ల కథే!

        
‘భామాకలాపం’ సాంకేతికంగా కూడా - దృశ్యాల చిత్రీకరణలో ఒక సెటిల్డ్ వాతావరణం కన్పిస్తుంది. ఒకప్పుడు హైదరాబాద్ నిదానంగా, నిద్రాణంగా వున్నట్టు- దృశ్య వాతావరణం మోడరన్ హైదరాబాద్ ని ప్రతిబింబించదు. అపార్ట్ మెంట్లో జరిగినవి రెండు మర్డర్స్ అయితే, ఈ పరిస్థితి తీవ్రతకి కాంట్రాస్ట్ గా, నిదానంగా సాగే పోలీస్ ఇన్వెస్టిగేషన్, తీరుబడిగా పాత్రల యాక్టివిటీస్ వగైరా సినిమా చూస్తున్నట్టు వుండదు- మనపక్కనే ఇలాటి దృశ్యాలు ఎలా కన్పిస్తాయో అలా వుంటాయి. చాలా పాత అపార్ట్ మెంట్ భవనం, దాని చుట్టూ పాత ఇళ్ళూ రోడ్లూ, వీటికి తగ్గ కళా దర్శకత్వం- కథ మూడ్ ని స్థాపిస్తాయి.

       
సీక్వెల్లో ఈ నేటివిటీ, ఫీల్ కనిపించవు. కమర్షియల్ సినిమా ఆర్భాటంతో సహజత్వానికి దూరంగా వుంటుంది. మొదటి నలభై నిమిషాలు ప్రియమణి జీవితం, స్మగ్లర్ల పథకాలు, వంటల పోటీల్లో ప్రియమణికి అవకాశం, కారు యాక్సిండెంట్ – విలన్ సాయం- హత్య, హత్యలో ప్రియమణి ఇరుక్కున్న తర్వాత ఇక చివరి వరకూ వంటల పోటీల్లో ట్రోఫీని దొంగలించడం గురించి మాస్టర్ ప్లాన్ అమలు, ఇంతే.

       
ఈ దోపిడీ ఎపిసోడ్ అంతా విలన్ ఫోన్లో ఇచ్చే సూచనలతో చాలా టెక్నికల్ గా, వాటిని పాటించే ప్రియమణితో చాలా ఫ్లాట్ గా వుంటుంది. అయిదు నిమిషాల తర్వాత స్కిప్ చేసి, గంట రన్ తర్వాత చివర్లో ఏం జరిగింది చూసుకుంటే సరిపోయేలా వుంది. ఈ చివర్లో విలన్లు ఒకర్నొకరు కాల్చుకునే యాక్షన్, శవాల గుట్టలు అంతా గందరగోళంగా వుంటుంది. ఇది చూశాక ఇంకో సీక్వెల్ కోసం దిల్ మాంగే మోర్ అనిపించే అవకాశం మాత్రం ఏమాత్రం వుండదు.

నటనలు- సాంకేతికాలు

ప్రియమణి పాత్రని ఫాలో అవడానికి ఆమెతో బాటు మనం ఫీలవగల అంశం ఏదీ లేకపోవడం ఒక విషాదం. పైగా ‘భామాకలాపం’ లో సంఘటనలతో అంత అనుభవమయ్యాక, మళ్ళీ నేరంలో ఇరుక్కోవడమన్నది మూర్ఖత్వమనిపిస్తుంది. యాక్సిడెంట్ ఘటనలో ఎవరో బెదిరిస్తున్నాడని విలన్ సాయం ఎలా అడుగుతుంది, పోలీసులకి చెప్పేయక? ఆ విలన్ హత్య చేసి ఇరికిస్తే వాడి కోసం దోపిడీ ఎలా చేస్తుంది, ఆ బ్లాక్ మెయిల్ ని తిప్పికొట్టక? సీక్వెల్లో క్యారక్టర్ ఎదగపోతే ఎందుకు? నిజానికి విలన్ బ్యాక్ మెయిల్ నే తిప్పికొట్టడ గురించే ఈ కథ అవ్వాలి.

       
జేమ్స్ హెడ్లీ ఛేజ్ రాసిన నవల్లో హెల్గా రాల్ఫ్ అనే ధనిక వివాహిత వుంటుంది. మొదటి నవల్లో బ్లాక్ మెయిలర్ ఆమె బలహీనతల్ని అడ్డుపెట్టుకుని దోచుకుంటాడు. మళ్ళీ సీక్వెల్లో ఇంకో పథకంతో వస్తాడు. ఈ సారి ఎత్తుకు పై యెత్తులేసి వాడ్ని చిత్తు చేస్తుంది. మళ్ళీ రెండో సీక్వెల్లో ఇంకో గట్టి పథకంతో వస్తాడు. ఈసారి మళ్ళీ కనిపించకుండా దెబ్బమీద దెబ్బ కొడుతుంది. ఇలా క్యారక్టర్ ఎదుగుతూ పోతూంటుంది. గొప్ప సస్పెన్స్, థ్రిల్స్ పోషిస్తుంది. ప్రియమణి క్యారక్టర్ ‘భామాకలాపం’ లో కంటే ఎదగలేదు. విలన్లే కథని హైజాక్ చేసినప్పుడు తనేం చేయాలో తెలియక మొక్కుబడిగా నటించేసింది.

        
పని మనిషి శిల్ప పాత్రలో శరణ్యా ప్రదీప్ మరోసారి పాత్రని నిలబెట్టుకుంది ఫన్నీ క్యారక్టరైజేషన్ తో. జుబేదా అనే ఫార్ములా పాత్రలో సీరత్ కపూర్ చేసేదేమీ వుండదు. ఇక ముగ్గురు విలన్లు సరే. కోడిపుంజు కోసం కథ వీళ్ళదే- వీళ్ళని కోడి పుంజులు చేసి గుడ్లు చేతిలో పెట్టాల్సిన ప్రియమణి కీలు బొమ్మగా మారడమొక భామా విలాపమే!

       
టెక్నికల్ గా రిచ్ గా వుంది. అయితే ‘భామాకలాపం’ కూడా టెక్నికల్ గా రిచ్ గానే  వుంటుంది. దాంట్లో తెలుగుదనముంది. దీంట్లో కమర్షియల్ సినిమాల కృత్రిమత్వముంది. వెబ్ మూవీస్ అనేవి కమర్షియల్ సినిమాలుగా తీయడానికికాక, ప్రాంతీయ జీవితాల దర్పణాలుగా హృదయాల్ని తట్టేవిగా వుండాలేమో ఆలోచించుకోవాలి.  ప్రాంతీయ ఓటీటీల్ని ఈ జీవితాలకి కనెక్ట్ అవడం కోసమే స్థాపిస్తున్నారు.

—సికిందర్