రివ్యూలు, సాంకేతికాలు, స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు...

టికెట్లు దొరకడం యోగం, సినిమాలు చూడడం భోగం, రివ్యూలు రాయడం రోగం!

16, జనవరి 2018, మంగళవారం

586 : సందేహాలు - సమాధానాలు



‘అజ్ఞాతవాసి’  పైన పాతిక ప్రశ్న లొచ్చాయి. కథా కథనాలు, పాత్ర చిత్రణలు వగైరాల గురించి, పండగ సినిమాకి ఇంతకంటే ఎక్కువ క్వాలిటీ అవసరం లేదనడం దాని గురించి, పండగ అని చెప్పి ప్రేక్షకులు ఎలాటి సినిమానైనా చూసేస్తారనడం దాని గురించి, డబ్బు గడిస్తే కళకి దూరమవుతారనడం దాని గురించీ ... ఇలా ప్రశ్నలొచ్చాయి. కొన్ని ఘాటుగానే వచ్చాయి. విడివిడిగా వాటికి సమాధానమివ్వడంకంటే,  వచ్చిన వాటిని పై 4 వర్గాలుగా విడగొట్టి,  సమాధానమిస్తే సరిపోతుందని భావించాం. 

       మొదట కథాకథాలు, పాత్ర చిత్రణలు : స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు అడిగారు. అవతల కోడి పందాలు జరుగుతూంటే, ఈ కథ కాపీ కథ అని ప్రపంచం మొత్తం ఇటు టర్న్ అయి కోడై కూస్తున్నాక,  ఇంకా దీన్ని విశ్లేషించుకోవడం హాస్యాస్పదం. చేసిన కాపీ చర్యని ఆమోదించి నట్టవుతుంది. అందుకనే స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు జోలికి పోలేదు, పోదల్చుకోలేదు. అంతేగాకుండా, ఈ మధ్య టెంప్లెట్ సినిమాల స్క్రీన్ ప్లే సంగతుల జోలికి మనం పోవడం లేదు. ఏముంటుంది వాటి గురించి ఇంకా రాయడానికి. అవే రాతలు రాయడం, తెలిసిన అవే అవలక్షణాలు  పాఠకులు చదువుకోవడం అర్ధం లేని వ్యవహారం. ఒక క్రిమినల్ యాక్టివిటీ, హీరో ఫైట్, ఆ విజయంతో ఒక గ్రూప్ సాంగ్, హీరోయిన్ తో లవ్ ట్రాక్, ఇక టీజింగ్ సాంగ్, హీరోయిన్ తో లవ్ ట్రాక్ కొనసాగింపు, హీరోయిన్ లవ్ లో పడగానే ఒక డ్యూయెట్, ఇలా మూడు పాటల కోటా పూర్తయ్యాక విలన్ ఎంట్రీ, విలన్తో ఇంటర్వెల్ సీను, ఇంటర్వెల్ తర్వాత హీరోయిన్ సంగతి వదిలేసి విలన్ తో పోరాటం, బ్లాక్ కాస్ట్యూమ్స్ వేసుకుని కొండ కోనల్లో హీరోయిన్ తో ఒక మెలోడీ సాంగ్, విలన్తో పోరాటం, మరో డ్యూయెట్, విలన్ తో మళ్ళీ పోరాటం, జానపద డ్రెస్సు వేసుకుని హీరోయిన్ తో ఒక ఫోక్ సాంగ్, విలన్ తో క్లయిమాక్స్....ఈ విధంగా ఒక నాటకం వేస్తున్నట్టుగా టెంప్లెట్ లో వుంటున్న అవే స్టార్ సినిమాల గురించి విశ్లేషణలు దేనికి. 

          హిట్టయినా, ఫ్లాపయినా  ఎప్పుడో ఒక ‘హలో’ లాంటి టెంప్లెట్టేతర సినిమాల గురించి మాట్లాడుకోవచ్చు. ఎంతో కొంత వాటిలో నేర్చుకోవాల్సిన కొత్త సంగతులుంటాయి. ఒకే టెంప్లెట్ లో వుండే స్టార్ సినిమాల్లోంచి ఏం నేర్చుకుంటారు రైటర్లు, డైరెక్టర్లు. అందుకే రచన, దర్శకత్వ ప్రయత్నాల్లో వుంటున్న వాళ్లకి టెంప్లెట్ సినిమాలు చూడవద్దనే ఈ వ్యాసకర్త చెప్తూం టాడు. చూసి చెడిపోవడం తప్ప ఉపయోగం లేదు. ఇలాగే  తీసే మోజుంటే చూసుకోవచ్చు.

          ఇలా కాపీ కథ ‘అజ్ఞాతవాసి’ కూడా టెంప్లెట్ సినిమానే. ఇది కాపీ చేసి వుండకపో
యినా, టెంప్లెట్ సినిమా కాబట్టి దీని స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు అప్పుడూ అవసరముండక పోయేవి. ఒకటి గుర్తు పెట్టుకోవాలి. టాప్  దర్శకులైనంత మాత్రాన వాళ్ళ సినిమాలతో భావిదర్శకులకి మార్గదర్శకులవ్వాలని లేదు. ఇన్ స్పైర్ చేయాలనీ లేదు. ఆ రోజులెప్పుడో పోయాయి. టెంప్లెట్ డైరెక్టర్లు వర్ధమాన డైరెక్టర్లు నేర్చుకోవడానికి కొత్త విషయాలేమీ ఇవ్వరు – ఉమ్మడి మూస తప్ప, సమిష్టి వేస్ట్ తప్ప. 

          ఐతే కాపీ ఐనప్పటికీ దర్శకుడు త్రివిక్రమ్ ని సంప్రదించాలనుకున్నాడు ఈ వ్యాసకర్త. సంప్రదించి ఈ పాటి టాలీవుడ్ లోనే దొరికే  రొటీన్ పాయింటుని ఎక్కడో పరాయిదేశం నుంచి ఎందుకు స్వీకరించాల్సి  వచ్చిందో తెలుసుకోవాలనుకున్నాడు. కానీ ఆయన గురించి  తెలిసిందే. తనేం ఏం రాస్తారో,  ఏం తీస్తారో ఎవరికీ  తెలియనివ్వరు. ఎవరైనా జోక్యం చేసుకున్నా, అలాకాదు ఇలాగని చెప్పినా సహించరు. స్టోరీ సిట్టింగ్స్, డిస్కషన్స్ ఏవీ వుండవు. తన వర్క్ గురించి ఎవర్నీ అడగనివ్వరు. కాబట్టి సంప్రదించే ప్రయత్నం వృధా అనుకుని వూరుకోవాల్సి వచ్చింది. 

          కానీ ఒక సీనియర్ కో- డైరెక్టర్ చెప్పిన ప్రకారం, సర్కిల్స్ లో ఏమనుకుంటున్నారంటే, పవన్ – త్రివిక్రమ్ ఇద్దరూ పెద్ద తప్పు చేశారని. ఇప్పుడు పవన్ రాజకీయ ఆకాంక్షలతో ప్రజల్లో ఆసక్తి రేపుతున్నప్పుడు, రివర్స్ లో మళ్ళీ అవే నడుం వూపడాలు, అమ్మాయిలతో అచిబుచ్చి లాడుకోవడాలు చూపించి ఘోరమైన తప్పు చేశారని. ఇలాటి రాజకీయ ప్రవేశ సందర్భంలో ఎన్టీఆర్ ఎలాటి సినిమాలతో ప్రజల్లోకి వెళ్ళారో గుర్తు చేసుకోవాలన్నారు. 

          2. పండగ సినిమాకి ఇంతకంటే ఎక్కువ క్వాలిటీ అవసరం లేదని రివ్యూలో రాయడం గురించి : చూసిన టెంప్లెట్ సినిమాలే మళ్ళీ చూసి ప్రేక్షకులు హిట్ చేస్తున్నప్పుడు, పండగ సినిమా అదే క్వాలిటీలో వుంటే ఎందుకు చూడరు. పండగ సినిమాకి క్వాలిటీ అక్కర్లేదని పనిగట్టుకుని ఎవరూ నాసి సినిమాలు తీయరు. రొటీన్ గా తీస్తున్న సినిమాలే పండక్కీ  వస్తాయి. ఇవి ఇతర రోజుల్లో ఆడవచ్చు, ఆడకపోవచ్చు. కానీ పండగ రోజులు వేరు. పండక్కి విడుదలైన పెద్ద సినిమాలు చూడ్డం సరదా. ఆ మూడ్ లో ఇంకా ఎక్కువ మంది చూస్తారు. కాబట్టి క్వాలిటీ లేకపోయినా ఆడేస్తాయి. అయితే ‘అజ్ఞాతవాసి’  రెండో రోజుకే పడిపోయింది. ఎక్కడ? ఆన్ లైన్ బుకింగ్స్ లేని సెంటర్లలో. ఆన్ లైన్ బుకింగ్స్  వున్న సెంటర్లలో నాల్గు రోజులకి అన్ని ఆటలూ హౌస్ ఫుల్స్ అయిపోయాయి. లేని చోట్ల సినిమా దెబ్బ తింది. అయితే ఒక వూరట ఏమిటంటే, 26 వ తేదీ వరకూ కొత్త సినిమాల్లేవు. ఈ పదిరోజులు ‘అజ్ఞాతవాసి’,  ‘జై సింహా’ లే చూడాలి. ఐనప్పటికీ నష్టమే తప్పకపోవచ్చు. విషయమేమిటంటే, ‘అజ్ఞాతవాసి’ కి నూట ఇరవై కోట్ల బడ్జెట్ ఎవరు పెట్టమన్నారు. నూట యాభై కోట్లకి బయ్యర్ల మీద భారం ఎవరు వేయమన్నారు. నూట ఇరవై కోట్లతో నిజానికి ఎలాటి సినిమా అందించవచ్చు? గ్రాఫిక్స్ తో అద్భుతమైన ఫాంటసీ తీసి అలరించవచ్చు. రొటీన్ పాత మూస సినిమాకి ఇంత బడ్జెట్ దేనికి? ఇందులో సగం హీరో, దర్శకుడూ తీసుకోవడం దేనికి? వాళ్ళు పండగ చేసుకుంటే సరిపోయిందా? 

          క్వాలిటీ లేకపోయినా పండగ సినిమా అని చూస్తారు గానీ, ఓవర్ బడ్జెట్ చేసుకుంటే లేని ప్రేక్షకులు ఎక్కడ్నించి తెచ్చి బాక్సాఫీసు నింపుతారు. అత్యధిక ధరకి కొన్న ఓవర్సీస్ లో కూడా ఇంకా నాల్గు కోట్ల లోటుతో వుంది. 

          పండగ సినిమా ఎలా వున్నా అడేస్తుందని అనడం క్వాలిటీని దృష్టిలో పెట్టుకుని అనడమే, ఓవర్ బడ్జెట్ ని కాదు. క్వాలిటీ అంతంత మాత్రంగా వున్న, ‘జైసింహా’ కి ఓవర్ బడ్జెట్ బాధ లేదు. ఇది ‘ఏ’ సెంటర్స్ లో ఆడకపోయినా బి, సి సెంటర్స్ లో ఆడేస్తోంది. 26 వరకూ దీనికి ఆడిందే ఆట.

          3. పండగ అని చెప్పి ప్రేక్షకులు ఎలాటి సినిమానైనా చూసేస్తారని రివ్యూలో రాయడం గురించి : 10 కోట్ల తెలుగు జనాభాలో 9 కోట్ల మంది అసలు సినిమాలే చూడక పోవచ్చు. మిగిలిన కోటి మందిలోనే చూసుకోవాలి. ఈ కోటిలో ఫ్లాప్ టాక్ వచ్చిందని, ఎలాపడితే అలా  తీస్తే ఎవడు చూస్తాడని 50 లక్షల మంది ఆత్మగౌరవానికి పోయి చూడకపోయినా, 50 కోట్లు కలెక్షన్లు వస్తున్నాయిగా.  అంటే మిగిలిన  50 లక్షల మంది ఆత్మగౌరవం చంపుకుని చూస్తున్నట్టేగా.
ఒక పేరు రాయని పాఠకుడు ఇలా తెలిపారు : సామాన్య జనానికి కావలసింది ఎంటర్ టైన్మెంట్. వాళ్లకి రివ్యూలతో పని లేదు. వాళ్ళు పండగ హిట్ ఇచ్చేస్తారు లెండి పవన్ కళ్యాణ్ కి –అని.

          4. డబ్బు గడిస్తే కళకి దూరమవుతారంటూ రివ్యూలో రాయడం గురించి : దీనికి అంత బాధపడిపోవడమెందుకో అర్ధం కాదు. అందరూ ఇంతేనని రాయలేదు. అందరూ వందల కోట్లు గడించిన రాజూ హిరానీలూ,  రాజమౌళీలూ కాలేరని రాశాం. వాళ్లకి డబ్బు డబ్బే, కళ కళే. డబ్బు సుఖం మరిగి ఎలా తీసినా  నడిచిపోతుందనుకోరు. ఇలా స్థితప్రజ్ఞులు కాని వాళ్ళు, స్టోరీ డిస్కషన్స్ చేస్తూంటే వచ్చే డబ్బుతో ఏ కారు కొనాలి, ఫలానా కారు బాగా లేదట, ఎవర్ని సంప్రదించాలి – లక్ష్మి (అంటే వాళ్ళావిడ) – టీవీలో వస్తున్న హోండా జాజ్ కొందామంటోందే, కొందామా? - ఇలా డిస్కషన్స్ లో అబ్సెంట్ మైండెడ్ అయిపోతూంటే ఇంకేం కళా ప్రదర్శన వుంటుంది.


సికిందర్



           
           




13, జనవరి 2018, శనివారం

585 : స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు


  
మిళనాడు సేలంలోని మోడరన్ థియేటర్స్ లిమిటెడ్ పేరు  తెలియని వాళ్ళుండరు. దీని అధినేత రామప్ప సుందరం తండ్రి ప్రవేశ పెట్టిన  లో-బడ్జెట్ సినిమాల మేకింగ్ ని తు. . తప్పక పాటించిన వాడు.  సీనియర్ సుందరం (1907-63) రచయితల్ని సంస్థకి గొప్ప ఎస్సెట్స్ గా పరిగణించిఉద్యోగ ప్రాతిపదికన నియమిం
చుకుని
రాయించుకునే వాడు. రచయితల్లో కరుణానిధితో మొదలుకొని భారతీ దాసన్ఆశై తంబీల వరకూ ఎందరో వున్నారు. అతను తన చిన్న తరహా సినిమాలకంటూ కొన్ని నిర్దిష్ట ప్రమాణాల్ని స్థిరీకరించాడు. సూటిగా స్పష్టంగా ఉండే కథపరుగులెత్తే కథనంషార్ప్ టేకింగ్సూపర్ ఫాస్ట్ యాక్షన్ సీన్స్క్యాచీ సంగీతంనృత్యాలూ హాస్యం వగైరా. ఇలా తండ్రి సాంప్రదాయాన్నే తుదివరకూ కొనసాగించిన జూనియర్  సుందరం కూడాతనెలా సక్సెసయ్యాడో చెప్పడానికి ఎస్వీ రంగారావుని రౌడీగా చూపిస్తూ ‘మొనగాళ్ళకి మొనగాడు’, గుమ్మడి ని విలన్ గా  చేసి ‘నేనూ మనిషినే’ …రెండు విజయవంతమైన ప్రయోగాలూ  చాలు!  
           మల్లీశ్వరి చూద్దాం : మల్లీశ్వరి’ చరిత్రకి కల్పనని జోడించిన అపురూప సంగీతభరిత ప్రేమ కథగా పండిత పామరులందర్నీ అలరిస్తోంది నేటికీ. మరో కీర్తి కూడా దీని సొంతమైంది. స్క్రీన్ ప్లే పరంగా  అతికొద్ది పాత క్లాసిక్స్ లాగే ఇది కూడా ఒక పాఠ్యాంశమవుతుందని గుర్తించారు. అయితే పాఠ్యాంశాన్ని ఎవరెంత తమ తమ సినిమాల్లో వినియోగించుకున్నారో తెలీదు గానీఇప్పుడు మాత్రం సినిమాలు పూర్తిగా రూపు రేఖలు మార్చుకుంటున్న కాలంలో –కనీసం చిన్న సినిమాలకి సంబంధించి – ఒక ప్రత్యామ్నాయ స్క్రీన్ ప్లే నమూనా అవసరం ఎంతైనా వుంది. అవసరాన్ని ‘మల్లీశ్వరి’ మహాద్భుతంగా తీర్చగలదని బాక్సాఫీసుని గుద్ది మరీ చెప్పొచ్చు.

          ఓంకారలవ్ ఆజ్ కల్లండన్ డ్రీమ్స్ లాంటి హిందీ  సినిమాల్ని చూస్తే ఒక మార్పు కన్పిస్తుంది. వీటిలో గజినీవాంటెడ్ లలో లాంటి రొటీన్ మసాలా విలన్లు కన్పించరు. హిందీ మల్టీప్లెక్స్ఓవర్సీస్ ప్రేక్షకులు ఇప్పుడు సినిమాల్ని కాలక్షేప బఠానీల కన్నా తేలిగ్గా తీసుకోవడంతోపై మూడు చిత్రాల్లో కేవలం పరిస్థితులుపాత్రల మనస్తత్వాలు అనే రెండు ఎలిమెంట్స్ మాత్రమే కథలకి విలన్లుగా కన్పిస్తున్నాయి. ఇవే వాటి విజయాలకి సరిపోతున్నాయి.  

         
ఇదే ఇప్పుడు గనుక తెలుగు సినిమాల్లోనూ జరిగితేప్రేమ కథల్లో కూడా విలన్ తో పొడిపించు కోవడాలురక్తాలు పారించు కోవడాలూ ఇక వుండవు. అసలు విలన్ పాత్రే వుండదు. ‘మల్లీశ్వరి’ కొస్తే, చరిత్ర ప్రకారం రాణివాసంలో పడతులకేసి పరాయి మగాడు కన్నెత్తి చూస్తే శిరఛ్ఛేదం తప్పదు. అంటే అంటే నాగరాజు పాత్ర తల తెగిపడే పరిస్థితి అన్నమాట. ఇక్కడే స్క్రీన్ ప్లే లో విలన్ పాత్ర ఉనికిని శుభ్రంగా చేరిపేస్తోందీ సినిమా. మరి విలన్ పాత్ర లేకపోతే కథెలా నడవాలినాగరాజు ఆడిన వేళాకోళమే అతడి పాలిట విలన్ అవుతుంది ఈ కథలో. తెర మీద నడిచే సినిమా అంతా కూడా మన మానసిక ప్రపంచంలోని భావోద్వేగాల సమాహారమే అనుకుంటే – అంటే మన సబ్ కాన్షస్ మైండ్ తో కాన్షస్ మైండ్ ఆడే ఆట!  కచ్చితమైన స్క్రీన్న్ ప్లే పరిభాషలో చెప్పుకోవాలంటేసినిమా కథని సినిమాకథ అనరు. స్టోరీ మైండ్ అంటారు. దృష్టితోనే స్క్రీన్ ప్లే ని నిర్వచిస్తారు.

         
స్టోరీ మైండ్ లో నాగరాజు కాన్షస్ మైండ్ లాంటి వాడు. అంటే ఇగో అన్నమాట. తన ఇగో తన సబ్ కాన్షస్ మైండ్ తో,  లేదా అంతరంగంతో చెలగాట మాడుతుంది ఈ కథలో ఒక వేళాకోళం చేసేసి. మరి అంతరంగానికి తెర మీద కన్పించే భౌతిక రూపం ఎవరు దేవరాయాలి పాత్రే. దీంతోనే తలపడాలి తను, ఇక వేరే విలన్ అవసరం లేదు!

***
    సహజత్వానికి దగ్గరగా తీసికెళ్ళిన విషాదభరిత సినిమా ‘మనుషులు మారాలి’.  అయితే మరీ ఆర్ట్ సినిమా లాంటి సహజత్వంతో కాకకాస్త నాటకీయతచలం- కెవి చలం- రమాప్రభలతో ఇంకాస్త హాస్యం, మంచి పాటలు, ఇంకా చురకత్తి లాంటి నాగభూషణం చెణుకులతో- ఇంకా ఇతర మసాలా దినుసులూ  దట్టించిఅన్ని వర్గాల ప్రేక్షకులూ బ్రహ్మ రధం పట్టేలా తీశారు. పైగా బ్లాక్ అండ్ వైట్ లో చాలా మంచి షాట్లు తీశారు దర్శకుడు వి. మధుసూదన రావు.  ఇందులో సృజనాత్మకత ఏమిటంటే, ఒక విశిష్ట శిల్పం స్క్రీన్ ప్లే కి కన్పిస్తుంది. కథ పాత్రల చేతులు మారుతూ పోతూంటుంది. అసలు ట్రాజడీల్లో కథే పాత్రల్ని నడిపిస్తుంది. ట్రాజడీల్లో పాత్రలు గొప్ప కాదుఅవి బలిపశువులు. అప్పుడే ట్రాజడీ. కాబట్టి ట్రాజడీల్ని పాత్రలు నడపవు. కథే  పాసివ్ పాత్రల్ని నడిపిస్తుంది. ‘దేవదాసు’ తీసుకున్నా, ‘శంకరాభరణం’  తీసుకున్నా ఇంతే. అలా ‘మనుషులు మారాలి’  గుమ్మడి ట్రాకుతో ప్రారంభమౌతుంది. తర్వాత శారద తర్వాత శోభన్ఇంకా తర్వాత తిరిగి శారదఆఖరికి పిల్లలూ.. ఇలా అధ్యాయాల వారీగా అధ్యాయానికా అధ్యాయం విస్పష్ట  విభజన జరిగిన ట్రాకులతో నడుస్తుంది. ఇబ్బందిపడకుండా కథని ఫాలో అవడాన్ని సులభతరం చేసింది విధానం. కథలు చెప్పడం లో గ్రేట్ మాస్టర్లు కాలంలోనే వున్నారు.

          సెకండాఫ్ లోచనిపోయే శోభన్ పాత్ర హేండాఫ్ పాత్రలా వుంటుంది. అంటేకథలో తను చేయాల్సిన కార్యం ముగించుకుని రెపరెపలాడే కథ అనే పతాకాన్నిరెండో ముఖ్య పాత్రకి అప్పగించి  తను నిష్క్రమించడ మన్నమాట. ఇలా శోభన్ నుంచి   పతాకాన్ని అందుకున్న శారద,  దాంతో ముగింపు దిశగా సాగిపోతారు. ‘రాబోయే కష్టాలకి భయపడి రావాల్సిన హక్కుల్ని వదులుకోవడం పిరికితనం’ అని శోభన్ సిద్ధాంతంసమ్మె చేస్తాడు, వాళ్ళు లాకౌట్ ప్రకటిస్తే నిరాహార దీక్ష చేస్తాడు, ప్రభుత్వమే పూనుకుని  ఫ్యాక్టరీ తెరిపిస్తూంటే నిస్సహాయుడై పోతాడు, లంచం ఎరజూపితే తిప్పికొడతాడు, రాత్రి యాజమాన్యం పంపిన గూండాల చేతిలో హతమైపోతాడు.

         
ఒక్క యంత్రాలు తెచ్చి పెట్టుకుని నాగభూషణం సృష్టించిన పరిస్థితి ఇది. యంత్రాలు మంచివేవాటితో యాజమాన్యాల వైఖరే ప్రశ్నార్ధకమవుతోంది. మహాభారతంలో దుర్యోధనుడుకర్ణుడుయుధిష్టరుడుధృతరాష్ట్రుడుఅశ్వత్థామ లాంటి వాళ్ళందరూ కలిసేవాల్ స్ట్రీట్ ని కుప్ప కూల్చిపెట్టుబడిదారీ వ్యవస్థని నేలకు దించారని ఆర్ధిక నిపుణుడుకాలమిస్టు గురుచరణ్ దాస్ ఒక  ఆర్టికల్ రాశారు. సినిమాలో కూడా నాగభూషణం దుర్యోధనుడైతేరావికొండలరావు యుధిష్టరుడుహరనాథ్ కర్ణుడు లాంటి వాళ్ళే. ముగ్గురి నిర్వాకమే కార్మికుల ప్రాణాల మీదికి తెచ్చింది- నాటికైనా సినిమా హెచ్చరికకనువిప్పు.


***
      నాటకాల రాయుడు’లో 
ఆద్యంతం నాగభూషణం చాలా యాక్టివ్ గాచలాకీగా రక్తి కట్టించే  నవ్వుల ప్రపంచంలో తీరని విషాదం కూడా వుందినాగభూషణం అతడి కుటుంబపు పరిస్థితుల అనులోమవిలోమ సంబంధంరేఖా గణితం  సినిమా కథా కథనాలకి బలమైన వెన్నెముక గా నిలుస్తాయిఎలాగంటే అతనెక్కడో మహా నగరంలో పైపైకి ఎదుగుతూ వుంటేఅటు వూళ్ళో కుటుంబం నానాటికీ దిగజారి పోతూ వుంటుందితను చాలా చాలా గొప్ప వాడైపోయేసరికి కుటుంబంలో  మరణం సంభవించిఇంకో జననం తో ముక్కలైభిక్షాటన చేసే దౌర్భాగ్యంఇప్పటి సినిమాల్లో కొరవడిన కరకు వాస్తవ జీవిత మంతా ఇందులో జడలు విప్పుకుంటుంది.   తల్లి ఆశీర్వాద బలంతోనే  తానిలా గొప్ప వాణ్ణయి పోయాననుకుని మురిసిపోతాడు. తల్లి ఎప్పుడో గతించిన విషయం కూడా తెలీదు! కుటుంబంలో పెళ్ళి శుభకార్యానికి  డబ్బెప్పుడూ నిలవదు. మొదటిసారి డబ్బు దొంగల పాలవగానేఅంతవరకూ ఎంతో అన్యోన్యంగా ఉంటూ వచ్చిన కుటుంబం ఒక్కసారి భగ్గుమనేస్తుంది. కలలో కూడా ఊహించని కటువైన మాటలు పేలతాయి వాళ్ళ మధ్య. పరస్పర దూషణలుదెప్పి పొడుపులు తనకి కూడా తగిలి కుమిలికుమిలి పోతుందా పెళ్లి కున్నఅమ్మాయి. దర్శకుడు సంజీవి దృశ్యాన్ని నాగయ్యహేమలతసత్యనారాయణఅనిత లతో అత్యంత బలంగా సృష్టించాడు. సినిమాకి ఇదే హైలైట్.

***
         ‘బందిపోటు’ కొస్తే, అనగనగా గాంధార రాజ్యంలో సత్యసేన భూపతి అనే అశక్తుడైన మహారాజు. మందారమాల అనే మహా అహంకారియైన కూతురు. శూరసింహుడనే దుష్ట సేనాపతి. ఇతను రాజుగారి బావమరిది కూడా. రాజ్యం మీదా రాజకన్య మీదా కన్నేసి రాజు గార్ని బద్నాం చేస్తూంటాడు. పంట లెత్తుకుపోవడంబల్లేలకి పసి పిల్లల్ని మిడుతల్లా గుచ్చి ఆనందించడం, ఆడవాళ్ళని చెరచడం, మగవాళ్ళని చంపడం వంటి అకృత్యాలతో రాజుకి చాలా చెడ్డ పేరు తెస్తూంటాడు.అసహాయ శూరుడనే వాడు ఇతడి లేటెస్ట్ బాధితుడు. ఇతను ముసుగు దొంగలా ఖజానాని దోచి పేదలకి పంచి పెడుతూంటాడు. కీచక రాజభటుల్ని వధిస్తూంటాడు. అవకాశంతో  శూర సింహుడు  తన దురాగతాల్ని ఇతడికే అంటగట్టి, రాజుకి ఫిర్యాదు చేస్తూంటాడు. ఒకసారి నరసింహ అనే యువ రైతు అసహాయ శూరుడ్ని అటకాయిస్తే, ఇతను తన చిన్నాన్నే అని తెలిసిపోతుంది. అటు రాజుకి కూడా రహస్యం తెలిసిపోయి, అసహాయ శూరుడ్ని విచారణకి తన ఎదుట ప్రవేశ పెట్టాల్సిందిగా అతడి అన్న ధర్మ నాయకుణ్ణి ఆదేశిస్తాడు

         ఈలోపు నిజాలు బయట పడకూడదని శూర సింహుడు అసహాయ శూరుడ్ని చంపించేస్తాడు. అఘాయిత్యానికి గుండె పగిలి చస్తాడు ధర్మనాయకుడు. కుటుంబంలో ఒకేసారి ఇలా ఉత్పాతాలకి నరసింహ ఖిన్నుడై, తేరుకుని శూర సింహుడి మీద పగబడ్తాడు.

          అరగంట లోపే సెటప్ చేసిన కథా ప్రారంభం (స్క్రీన్ ప్లేలో బిగినింగ్ విభాగం) చాలా పకడ్బందీ స్క్రిప్టింగ్ ప్రణాళిక అనొచ్చు. సెటప్ డైనమిక్స్ కి భాగం వరకూ కత్తిరించి రిఫరెన్స్ గా పెట్టుకోవచ్చు ఆసక్తి వున్న సినిమా రచయితలెవరైనా. చాలా అందమైన దృశ్య మాలిక ఇది. జానపద సినిమాలు ఉత్త నేలబారువి అనేవాళ్ళకి చెంప పెట్టు సృజనాత్మకత ఇది. ఇక్కడి దాకా కథని, పాత్రల్ని పరిచయం చేసిన తీరూ, మల్చిన తీరూ, సమస్యని స్థాపించి (ప్లాట్ పాయింట్ వన్) కథానాయకుడ్ని కార్యోన్ముఖుడ్ని చేసిన పద్ధతీఅదీ కేవలం అరగంట సమయంలో క్రియేటివ్ ఛాలెంజియే అనాలి మూడో తరగతి వరకే చదివిన విఠలాచార్య నుంచి!!

సికిందర్