రివ్యూలు, సాంకేతికాలు, స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు...

టికెట్లు దొరకడం యోగం, సినిమాలు చూడడం భోగం, రివ్యూలు రాయడం రోగం!

4, సెప్టెంబర్ 2021, శనివారం

1056 : రివ్యూ

 రచన - దర్శకత్వం:  ఎస్. దర్శన్
సుశాంత్, మీనాక్షీ చౌదరి, వెన్నెల కిషోర్, ప్రియదర్శి, వెంకట్, రవి వర్మ తదితరులు 
సంగీతం: ప్రవీణ్ లక్కరాజు, ఛాయాగ్రహణం : ఎం సుకుమార్
బ్యానర్ : ఏవన్ స్టూడియోస్, శాస్త్ర మూవీస్
నిర్మాతలు: రవి శంకర్ శాస్త్రి, ఏకతా శాస్త్రి, కె హరీష్
విడుదల : 27 ఆగస్టు, 2021
***
      సుశాంత్ నటించిన ఏడు సినిమాల్లో చిలసౌ’, అల వైకుంఠపురం రెండే చెప్పుకోదగ్గవిగా నమోదయ్యాక, ఎనిమిదో సినిమాగా ఇచ్చట వాహనములు నిలుపరాదు తెరపై కొచ్చింది. ఒక కొత్త దర్శకుడితో  చిలసౌ లాంటి వినూత్న ప్రయత్నం చేశాడు తను. ఇప్పుడు ఇంకో కొత్త దర్శకుడితో మరో వైవిధ్యాన్ని అందించాలన్న తపనతో ఈ సినిమా చేసినట్టుంది. ఇందులో కొత్త హీరోయిన్ మీనాక్షీ చౌదరి తోడయ్యింది. హీరో హీరోయిన్లుగా ఇద్దరూ బావున్నారు. మరి కొత్త దర్శకుడు ఎస్ దర్శన్ ఈ ఇద్దరితో కలిపి చేసిన కృషి ఏమైనా కొత్తగా వుందా? సినిమాలో కొత్తదనం పక్కన పెడదాం, అసలు కొత్త దర్శకుడంటే అర్ధమేమిటి? ఏం చేస్తే కొత్త దర్శకుడన్పించుకుంటాడు? ఇవి తెలుసుకోవడానికి సినిమాలోకెళ్దాం...

కథ

    అరుణ్ (సుశాంత్) ఓ ఆర్కిటెక్ట్. అదే కంపెనీలో ఆర్కిటెక్చర్ ఇంటర్న్ గా చేరుతుంది మీనాక్షి (మీనాక్షీ చౌదరి). ఇద్దరూ ప్రేమలో పడతారు. ఈమెకో అన్న నర్సింగ్ యాదవ్ (వెంకట్) అనే కార్పొరేటర్ వుంటాడు. ఇతనుండే కాలనీలో దొంగతనాలు జరుగుతూంటే కాలనీ వాసుల చేత గస్తీ ఏర్పాటు చేస్తాడు. ఒక రోజు అన్న వూరికెళ్ళింది చూసి అరుణ్ ని ఇంటికి రమ్మంటుంది మీనాక్షి. కొత్త బైక్ కొనుక్కుని వెళ్తాడు అరుణ్. నో పార్కింగ్ బోర్డున్న ఇంటి ముందు బైక్ ఆపి లోపలికెళ్ళి, ఈ ఇల్లు కాదని పక్క ఫ్లాట్లోకి వెళ్ళి మీనాక్షిని కలుసుకుంటాడు. అదే సమయంలో తను వెళ్ళిన ఇంట్లో వుంటున్న ఓ సీరియల్ నటిని చంపి దోచుకుని పారిపోతాడు ఓ దొంగ. ఇంటి ముందు బైక్ చూసిన గస్తీ ప్రజలు దొంగ ఇక్కడే వున్నాడనుకుని కాలనీని దిగ్బంధం చేసి గాలించడం మొదలెడతారు. జరిగింది తెలుసుకున్న అరుణ్, మీనాక్షీ వాళ్ళ ఫ్లాట్ లో ఇరుక్కుంటాడు. ఇప్పుడు ఈ ఫ్లాట్లోంచి ఎలా సురక్షితంగా బయటపడి, నేరం తాను చేయలేదని  నిరూపించుకున్నాడన్నది మిగతా కథ.

ఎలావుంది కథ

      జానర్ రీసెర్చ్ మర్చిన కిల్లర్ అయిడియా. ఈ బాపతు కిల్లర్ - అంటే కత్తి లాంటి అయిడియాని ఏ జానర్లోకి కూర్చి తీయవచ్చో తెలుసుకోకుండా కల్పన చేసుకున్న ఓ మూస కథ. 'డైహార్డ్' టైపు హాస్టేజ్ జానర్ డ్రామాని డిమాండ్ చేస్తున్న అయిడియాని, 'సి గ్రేడ్' కింద కిష్కింధ చేసుకున్న కథ. పారిపోయిన నేరస్థుడు ఒకింట్లో మనుషుల్ని బందీలుగా పట్టుకుని సృష్టించే డ్రామా హాస్టేజ్ డ్రామా అయినప్పుడు, ఇదే పరిస్థితిని నేరారోపణ ఎదుర్కొంటున్న ఓ అమాయకుడి మీద రివర్స్ ప్లే చేస్తే, కొత్త కథగా మారిపోయే ఈ అయిడియాని  - అనాలోచిత రాత తీతలతో వృధా చేసుకున్న అవకాశం. 

        బహుశా అమాయక పాత్ర ఇలాటి పరిస్థితిలో ఇరుక్కుని తానుగా సృష్టించే హాస్టేజ్ డ్రామా అయిడియాగా సినిమాలు రాలేదు. ఈ ఇన్నోవేషన్ ని జారవిడుచుకుని తనదైన ముద్రతో ఎస్టాబ్లిష్ అయ్యే అవకాశాన్ని కోల్పోయాడు. మొదటి సినిమా పట్టుకోవడానికి ఎన్నో సంవత్సరాలు యాతన పడతారు. తీరా ఆ మొదటి సినిమాతో ముద్ర వేయకపోతే మళ్ళీ అదే యాతన రీప్లే. ఈ ముందున్న మొసళ్ళ పండగని తెలుసుకుంటే ఇలా చుట్టేయరు మొదటి సినిమాని. కొత్త దర్శకుడు కొత్తని దర్శించక పోతే మళ్ళీ పాత స్ట్రగులే. ఇలా ఈ అయిడియా డిమాండ్ చేస్తున్న మార్కెట్ యాస్పెక్ట్, క్రియేటివ్ యాస్పెక్ట్ రెండూ చెల్లకుండా పోతాయి. 1955 లో 'డెస్పరేట్ అవర్స్' నుంచీ, 1988 లో 'డైహార్డ్' మీదుగా, 2021 లో 'రోగ్ హాస్టేజ్' వరకూ నేరస్థుల మీద వందల్లో వున్నాయి. వీటిని క్షుణ్ణంగా పరిశీలించి అమాయకుడి మీద కథగా కొత్త తరహా థ్రిల్లర్ గా మార్చుకునే ఛాన్సు ఇది మౌలికంగా.

        మొదటి కోవిడ్ కి పూర్వం జనవరి 2020 లో ఈ సినిమా ప్రారంభమైంది. కోవిడ్ కారణంగా సెప్టెంబర్ లో తిరిగి షూటింగ్ ప్రారంభమైంది. ఈ విరామంలో ఓటీటీ వల్ల మారిన బిజినెస్ మాడెల్ దృష్ట్యా ఈ మూస కథని, మేకింగ్ నీ మార్చుకునే ఆలోచన చేయలేదు. 2021 లో రెండో కోవిడ్ కూడా వచ్చి పడి ఓటీటీ ఇంకింత విజృంభించింది. అయినా రెండో కోవిడ్ తర్వాత ఈ ఆగస్టులో అదే మూస మోడల్ తో విడుదలై గల్లంతైపోయిందీ సినిమా. కోవిడ్ ఒక్కటే సినిమాలని ఆపితే నష్టమేం లేదు. కోవిడ్ లో సందు చూసుకుని దాన్ని మించిన వైరస్ లా తిష్టవేసిన ఓటీటీయే ఇలాటి మూసలకి చావుదెబ్బ. ప్రేక్షకులు ఓటీటీలో ఏమేం చూస్తున్నారో కాస్త తెలుసుకుని ఇలాటి చిన్న సినిమాలు తీస్తే సొమ్మేం పోదు.

నటనలు- సాంకేతికాలు  

    2018 లో హీరోగా సుశాంత్ చిలసౌ అనే ఫర్వాలేదన్పించుకున్న ప్రయోగాత్మకం నటించింత్తర్వాత, ఈ రెండో ఎంపిక ట్రాక్ తప్పింది. కథ ఏమీ లేకుండానే ఒకే రాత్రి జరిగే కథతో సినిమా అంతా కూర్చోబెట్ట గల్గిన రియలిస్టిక్ రోమాంటిక్ డ్రామెడీ చిలసౌ. కొత్తగా దర్శకత్వం చేపట్టిన నటుడు రాహుల్ రవీంద్రన్, దీంతో కాస్త  వాస్తవ జీవితాలు ఉట్టిపడే రియలిస్టిక్  ప్రేమ సినిమాల కొరత తీర్చడంతో సుశాంత్ కా మాత్రం తలెత్తుకునే అవకాశం లభించింది. రాహుల్ రవీంద్రన్ కి ఉత్తమ స్క్రీన్ ప్లే జాతీయ అవార్డు లభించడంతో బాటు, ఉత్తమ నూతన దర్శకుడుగా నామినేట్ అయ్యాడు. రుహానీ శర్మ ఉత్తమ నటిగా, వెన్నెల కిషోర్ ఉత్తమ హాస్య నటుడుగా నామినేట్ అయ్యారు. ఈ వైభవమంతా ఎక్కడికి పోయింది.   

జానర్ ని మన్నిస్తూ చిలసౌలో హీరోహీరోయిన్లే ఒకరికొకరు ప్రత్యర్ధులు కావడంతో పాత్రల లోతుపాతుల్లో కెళ్ళి నటించడానికి ఒక ఆధారమంటూ ఇద్దరికీ దొరికింది. ప్రస్తుత ప్రయత్నంలో ఆధారమే లేదు సుశాంత్ తో బాటు మీనాక్షి పాత్రకీ. సుశాంత్ యువ ప్రేమికుడుగా ఫ్రెష్ గా, వైబ్రంట్ గా నటించాడు తప్పితే పాత్రలో విషయం లేదు. విషయం లేకపోవడంతో ఫస్టాఫ్ లో ఎంటర్ టైన్ చెయ్యడు. ఆర్కిటెక్చర్ పాత్ర దేనికో తెలీదు. ప్రేమిస్తున్న హీరోయిన్ కోసం ఓ అద్భుత స్ట్రక్చర్ ని నగరం మధ్య నిలబెట్టడం లాంటి డ్రీమ్ కూడా వుండదు. ఆర్కిటెక్చర్ అన్పించే ప్రవర్తన, మాటలూ వుండవు. నటిస్తున్నది ఒక క్యారక్టర్ అన్న భావమే కనపడదు.

        సెకండాఫ్ లో కథలో కొచ్చి హీరోయిన్ ఇంట్లో ఇరుక్కున్నప్పుడు అర్ధవంతమైన డ్రామా లేకపోవడంతో కథతో బాటు పాత్రా చెల్లాచెదురై నటుడిగా చూపించుకునేందుకు ఏమీ మిగల్లేదు. హాస్టేజ్ డ్రామా క్రియేట్ చేసివుంటే నటించడానికి వుండేది. ఇక్కడున్న పరిస్థితితో స్ట్రగుల్ చూపించడం మానేసి, దీంతో సంబంధం లేని బయటెక్కడో తల్లికి యాక్సిడెంట్ కల్పించి - ఆ మదర్ సెంటిమెంటుతో అతకని ఎమోషనల్ డ్రామా క్రియేట్ చేస్తే నటన ఏం ఆకట్టుకుంటుంది. హీరోయిన్ తో కూడా ఇలాగే ఎమోషనల్ ఎటాచ్ మెంట్ లేక సుశాంత్ యాంత్రికమై పోయాడు. ఫస్టాఫ్ గంటా ఇరవై నిమిషాలు హీరోయిన్ తో సాగించిన రోమాన్స్ కి సెకండాఫ్ లో అర్ధమే లేదా?

        డైహార్డ్ లో బ్రూస్ విల్లీస్ భార్యతో చెడిన సంబంధాల్ని మెరుగు పర్చుకోవడం కోసం ఆమె ఆఫీసుకెళ్ళి, క్రిమినల్స్ జరిపే దాడిలో హాస్టేజ్ డ్రామాలో ఇరుక్కుంటాడు. సుశాంత్ కూడా ఫస్టాఫ్ లో మీనాక్షితో చెడి ఆమె ఇంటికెళ్ళి ఇరుక్కుని వుంటే, ఒక అర్ధవంతమైన ఎమోషనల్ డ్రామా ఇన్నర్ స్ట్రగుల్ గా క్రియేటయ్యేది. నిరపరాధిగా ఇంట్లోంచి ఎలా బయటపడాలన్నది ప్రధాన కథకి తగిన ఔటర్ యాక్షన్ గా వేరే వుండేది.

        మీనాక్షి స్లిమ్ గా, గ్లామరస్ గా బావుంది. నటన కూడా వచ్చు సరైన పాత్రంటూ వుంటే. వెన్నెల కిషోర్ కామెడీ కుదర్లేదు. ప్రియదర్శిది కామెడీయే లేని ట్రాజడీ పాత్ర. కమెడియన్ - హీరో సునీల్ సెకండాఫ్ లో దొంగ ఎస్సై గా చేసిపోయే కామెడీ ఏమిటో అర్ధం గాదు. వెంకట్, రవి వర్మ, విలన్ కృష్ణ చైతన్య పాత్రలేం ఆకట్టుకోవు. సుశాంత్ తల్లిగా ఊర్వశి నటించింది.  ఇక సంగీతం గురించి ఏం చెప్పుకుంటాం. కెమెరా వర్క్ బావుంది.

చివరికేమిటి
     ఇది కూడా రెండున్నర గంటల సినిమా! వరుసగా రెండున్నర గంటలతో ఇలా బాదుతున్నారు. ఈ కథ చెప్పడానికి గంటన్నర కూడా ఎక్కువే. ప్రారంభ దృశ్యాలే మిగతా సినిమా ఎంత అద్భుతంగా వుంటుందో చెప్పేస్తాయి. ఈ కథని కూడా ఫస్టాఫ్, సెకండాఫ్ రెండు ఫ్లాష్ బ్యాకులుగా చూపించే క్రియేటివిటీ. ఫస్టాఫ్ లో సుశాంత్ బైక్ కొనడానికి కారణం చెప్తూ ఫ్లాష్ బ్యాక్ ఓపెన్ చేస్తే, అది దాదాపు గంట సేపు మీనాక్షితో విషయం లేని టెంప్లెట్ రోమాంటిక్ ట్రాకుని సాగలాగుతుంది. ఈ సేమ్ మోడల్ టెంప్లెట్ రోమాంటిక్ ట్రాకుని  గతవారమే శ్రీదేవి సోడా సెంటర్ లో చూడలేక ఆర్తనాదాలు చేశాం. ఇక ఎవరైనా సినిమా కెళ్ళాలంటే అరచేతిలో ప్రాణాలు పెట్టుకుని, బితుకుబితుకు మంటూ, టెంప్లెట్టేనా బాబూ? అని అడుక్కుని వెళ్ళాల్సిన పరిస్థితి. ఇంకో ఇరవై నిమిషాలకి ఆమె ఇంటికెళ్ళి ఇరుక్కుంటే గానీ ఇంటర్వెల్ కి ప్రారంభం కాని కథ. ఇదంతా బడ్జెట్ వృధా. ఇలా ఫస్టాఫ్ లో విషయం లేకపోయాక, ఇంటర్వెల్ సంగతితో సెకండాఫ్ చేయడానికి చేతులెత్తేయడంతో అంతా రసాభాస.

        ఏ ఇంట్లో దొంగ దాక్కున్నాడో వెతికే కాలనీ వాసులతో లెక్కలేనన్ని క్రౌడ్ దృశ్యాలు. ఏవేవో కామెడీ సీన్లు. ఇంటి ముందు బైక్ వుంది. ఆ బైక్ ని చూస్తారు. చూసినప్పుడు దాని నెంబర్ తో అదెవరి బైకో తెలుసుకుంటే పోయేడానికి, వచ్చిన పోలీసులూ కూడా దొంగెవరో పట్టుకునే గుడ్డి పరుగులే.        

       చేయని నేరానికి మీనాక్షీ ఫ్లాట్లో దాక్కున్న సుశాంత్, బయట పడలేక చివరికి పోలీసులు వచ్చేసే వరకూ మీనాక్షితో కంగారు పడుతూ వుండడమే. బ్రూస్ విల్లీస్ భార్యని మంచి చేసుకోవడాని కెళ్ళి ఇరుక్కున్నాడు కదా, సుశాంత్ కూడా ఫస్టాఫ్ లో మీనాక్షితో చెడినట్టు కథ రాయించుకుని, మంచి చేసుకోవడానికి ఆమె ఇంటి కెళ్ళినట్టు వుంటే, ప్రేమ కథకి సెకండాఫ్ లో బలం కదా. ఆమె వినకపోతే బయటపడడానికి ఆమెనే బందీగా పట్టుకుని హాస్టేజ్ డ్రామా క్రియేట్ చేసుకుని- పోలీసులతో, కాలనీ గుంపుతో ఒక హీరోగా ఆడుకోవచ్చు కదా. బైక్ ని ప్రధానంగా చేసి వరుణ్ సందేశ్ తో కుర్రాడు తీస్తే పోయింది, రాజ్ తరుణ్ తో లవర్ తీస్తే పోయింది. ఇక మూడో దానికి పార్కింగ్ ఎక్కడుంటుంది? 

సికిందర్

2, సెప్టెంబర్ 2021, గురువారం

1055 : టిప్స్

       సినిమాల్లో హీరోలతో చూపించే ప్లాట్ పాయింట్ వన్ మలుపు అనే రొటీన్ ని బ్రేక్ చేసి, కొత్త పంథా పట్టిన ఉదాహరణలు రెండు చూశాం ఇటీవల :  రెండు తమిళంలో వచ్చిన సార్పట్టా’, మండేలా ల్లో. వీటి రివ్యూలలో  రొటీన్ ప్లాట్ పాయింట్ వన్ (కథా ప్రారంభం) మలుపు నుంచి హీరోలని తప్పించిన  క్రమాన్ని పాఠకుల దృష్టికి తెచ్చాక, ఒకరిద్దరు ఇన్స్పైరై  తెలుగు సినిమాల ఆధారంగా దీన్ని వివరించమని కోరాక, మొత్తం ఆసక్తి పరులందరికీ ఉపయోగపడ వచ్చన్న ఆలోచనతో ఇలా బ్లాగు ముఖంగా చెప్పుకోవాల్సి వస్తే - శివ నే తీసుకుందాం. శివ లో జేడీ, అమలని టీజ్ చేస్తే, నాగార్జున సైకిలు చైనుతో కొట్టడం ప్లాట్ పాయింట్ వన్ ఘట్టమని తెలిసిన విషయమే. ఇక్కడ నాగార్జునని ఈ ఘట్టం నుంచి తప్పిస్తే, ప్లాట్ పాయింట్ వన్ అమల - జేడీల మథ్యే వుంటుంది. అప్పుడు అమలని జేడీ టీజ్ చేస్తూంటే నాగార్జున అలా చూస్తూ వుంటాడు. అమలే జేడీని ఎదుర్కోబోయి, వల్లకాక ఏడ్చిందనుకుందాం. ఇది ఆమెని జేడీతో సమస్యలో పడేసే ప్లాట్ పాయింట్ వన్ మలుపు. ఇక ఈ సమస్యతో సంఘర్షణ, గోల్ ఆమెవే అవుతాయి. వుమన్ ఎంపవర్మెంట్ పేరుతో నాగార్జున మోటివేట్ చేస్తాడు. ఆమెకి ఎదురయ్యే ఒకానొక విషమ ఘట్టంలో తను జోక్యం చేసుకుని కథని అందుకుంటాడు. ఈ కోవలో ఆలోచిస్తే రొటీన్ ని బ్రేక్ చేసే వేరియెంట్ వస్తుంది. ఆల్ ది బెస్ట్.


      2. కమర్షియల్ సినిమాల్లో స్క్రీన్ ప్లే పరంగా ఏముండాలీ అంటే చాలా వుండాలి. ఆ వుండే వేమిటో వాటి అర్ధం తెలియాలి. ఎలా ఎక్కడ వాడాలో టెక్నిక్ తెలియాలి. ఇలాటివి ఓ పదహారు వుండొచ్చు : ప్రామాణికమైన కాన్సెప్ట్ చుట్టూ కథ, సంక్షుభిత డ్రామా, స్ట్రక్చర్, మాటలతో గాకుండా చేతలతో కథ చెప్పడం, పాత్రలకి పణం, రిస్కు ఎలిమెంట్స్, పరిపూర్ణ పాత్రలు, యాక్షన్ లో వుండే పాత్రలు, ఫోర్ షాడోలు, పేఆఫ్ లు, సస్పెన్సులు, సర్ప్రైజులు, రివర్సల్స్, ట్విస్టులు, హాఫ్ వేలో సీన్లు, సీను సీనుకీ డైనమిక్స్ మొదలైనవి... రెండు నిమిషాలు చొప్పున ఓ అరవై గొప్ప సీన్లుంటే విజయవంతమైన సినిమా అన్నాడు జార్జి లూకాస్.   


        3. ఒక సాఫ్ట్ వేర్ నుంచి సినిమాల్లోకి వచ్చి, కొంత స్క్రీన్ ప్లే అదీ తెలుసుకున్న అభ్యర్ధి నవలల్ని సజెస్ట్ చేయమని అడిగాడు. నవలలతో సినిమా కథ స్ట్రక్చర్ ఎలా తెలుస్తుందబ్బా అనుకుంటూ వుంటే ఈ మధ్య వస్తున్న కొన్ని సినిమాల్లో పాత్రచిత్రణ లోపాలు ఆనవాయితీగా మారిపోవడం గుర్తొచ్చింది. పాత్రచిత్రణలు, మనస్తత్వాలు. మానసిక సంఘర్షణలు స్పష్టంగా అర్ధమవాలంటే నవలలు చదవడమే బెస్ట్. మహోజ్వల నవలలని వుంటాయి. అలాటి తెలుగు, ఇంగ్లీషు క్లాసిక్స్ చదవాలి. గోపీచంద్ నుంచీ జేన్ ఆస్టిన్ వరకూ. కొత్త వాళ్ళకి సినిమాలు చూస్తూంటే పాత్రచిత్రణలు, మనస్తత్వాలు, మానసిక సంఘర్షణల తెరవెనుక నిర్మాణం అర్ధం గాదు. నవలలు చదివితే ఇవి అక్షరరూపంలో కళ్ళముందుంటాయి. బాగా అర్ధమవుతాయి. ఇందుకోసమైతే నవలలు చదవొచ్చు.  

సికిందర్ 

 

31, ఆగస్టు 2021, మంగళవారం

1054 : రివ్యూ

రచన - దర్శకత్వం: కరుణ కుమార్  
తారాగణం: సుధీర్ బాబు, ఆనంది, నరేష్, రఘు బాబు, పావెల్ నవగీతన్, అజయ్, హర్షవర్ధన్, సప్తగిరి, సత్యం రాజేష్ తదితరులు
కథ : నాగేంద్ర కాశీ, సంగీతం: మణిశర్మ , ఛాయాగ్రహణం : షందత్ సైనుద్దీన్
బ్యానర్ : 70 ఎంఎం ఎంటర్ ప్రైజెస్,
నిర్మాతలు: విజయ్ చిల్లా, శశి దేవిరెడ్డి
విడుదల : ఆగస్టు 28, 2021

***
      మొత్తానికి సుధీర్ బాబు డీ గ్లామరైజుడు పాత్రతో వచ్చాడు. బడుగు జీవి నటనకి ఒప్పుకున్నాడు. సిక్స్ ప్యాక్ బడుగు జీవి. సల్మాన్ ఖాన్ లా అనవసరంగా షర్టు విప్పే అవసరం హీరో లెవరికీ రాదు, సిక్స్ ప్యాక్ వుంటేనే చూపించాలి కాబట్టి షర్టు విప్పే అవసరం వస్తుంది. కమెడియన్- హీరో సునీల్ కీ తప్పలేదు. బాడీ సిక్స్ ప్యాక్ వుంటే సరిపోతుందా, చేసే సినిమా ప్యాకేజీ సరిగ్గా వుండక్కర్లేదా అనేది సుధీర్ బాబుతో ప్రశ్న. టైటిల్ ప్రకారం సోడా వాటర్ అన్నిసార్లు తాగినా అది హీరోయిన్ ని మెప్పించడం కోసమే, ప్రేక్షకుల్ని మెప్పించడానికి? అలాగే పలాస అనే రియలిస్టిక్ తీసిన దర్శకుడు కరుణ కుమార్ తిరిగి అదే కుల సమస్యతో కమర్షియల్ టైటిల్, హంగూ ఆర్భాటాలతో ఈసారి వచ్చాడు. ఈ రియలిస్టిక్ లో రియలిస్టిక్ ఎంత? దేని గురించి ఈసారి కథ? ఇవి చూద్దాం...
కథ

      అమలాపురంలో సూరిబాబు (సుధీర్ బాబు) ఎలక్ట్రీషియన్. అక్కడే సంజీవరావు (నరేష్) శ్రీదేవి సోడా సెంటర్ నడుపుతూంటాడు. శ్రీదేవి (ఆనంది) అతడి కూతురు. ఒక ఉత్సవంలో ఈమెని చూసి ప్రేమిస్తాడు సూరిబాబు. ఆమే ప్రేమిస్తుంది. అతడి కులం చూసి అడ్డుపడతాడు తండ్రి. ఈ తండ్రి కులస్థుడు కాశీ (పావెల్ నవగీతన్) వుంటాడు. ఇతను పడవల పోటీల్లో సూరిబాబుతో గొడవపడి అనుచరుడి చేత సూరిబాబు తండ్రిని అవమానిస్తాడు. ఈ గొడవలో సూరిబాబు అనుచరుణ్ణి పొడిచేస్తాడు. దీంతో సూరిబాబు- శ్రీదేవి పారిపోయి పెళ్ళి చేసుకుందామనే ప్రయత్నం విఫలమై సూరిబాబు జైలుకి పోతాడు. ఇప్పుడీ ప్రేమ ఏమైందనేది మిగతా కథ.

ఎలావుంది కథ

      పలాస లాంటి రియలిస్టిక్ జానర్ తీసిన దర్శకుడు కరుణ కుమార్ నుంచి అదే కుల సమస్యతో ఈసారి కాంప్రమైజ్ అయిన మూస ఫార్ములా ప్రేమ వచ్చింది. ట్రాజడీతో ముగిసే మరో ఆనర్ కిల్లింగ్ కాన్సెప్టు. కుల సమస్యతో మామూలు ప్రేమ సినిమాలే కాలాన్ని బట్టి మారకుండా కూర్చున్నాయి మారుతున్న నూనూగు మీసాల తరాల ముందు ఏమిటో అర్ధం గాకుండా. దీనికి ఆనర్ కిల్లింగ్ జోడింపు ఈ మధ్య ట్రెండ్ గా మారింది. కులం గెలిచి ప్రేమ ఓడిపోయే అవే అభ్యుదయ వ్యతిరేక భావజాలాలతో. కులాంతరం చేసుకోకండ్రోయ్ ఛస్తారు - అని మెసేజిలిస్తున్నట్టు ఆధిపత్య భావజాల ముక్తాయింపులతో. కులాలుండ కూడదంటూనే ఈ రకమైన కథలతో. ఇక కుల సమస్య ఎప్పుడు పోవాలి? డబ్బు ముందు కులం అప్రధానమై సంబంధాలు కలుపుకుంటున్న వైనాలు ఇంకా సినిమా కథలకి పనికిరావు కాబోలు.       

        ఈ కథతో జానర్ కల్తీ ఇంకో సమస్య. రియలిస్టిక్ కథకి రొటీన్ అరిగిపోయిన, లేదా కాలం చెల్లిన ఫార్ములా టెంప్లెట్ ప్రేమ జోడింపు. సుధీర్ బాబు లాంటి కమర్షియల్ హీరోతో సినిమా కాబట్టి రియలిస్టిక్ కథ రూపురేఖలు మారిపోవడం. రియలిస్టిక్ కథలతో ఇలా కాంప్రమైజ్ అవడంకన్నా కమర్షియల్ దర్శకులుగా మారిపోవడమే బెటర్. రియలిస్టిక్ కథల మార్కెట్ అంతర్జాతీయం. దర్శకులు రియలిస్టిక్ సినిమాల్ని ప్రాంతీయ సినిమాలుగా భావిస్తే తప్ప తెలుగు రియలిస్టిక్స్ తో జాతీయ- అంతర్జాతీయ దృష్టి నాకర్షించలేరు.

        దేశంలో వివిధ ప్రాంతీయ భాషల యువ దర్శకులు చేస్తున్నదిదే. పడ్డాయి అనే తుళు సినిమాతో అభయ సింహా ఇదే చేశాడు. రివ్యూ కోసం ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి. ఇతను షేక్స్ పియర్ మాక్బెత్ ని మత్స్యకారుల రస్టిక్ కథగా, పచ్చిగా, కళాత్మకంగా తీసి జాతీయ అవార్డులు పొందాడు. ఇంకా కమర్షియల్సే మెయిన్ స్ట్రీమ్ కాదు, కోవిడ్ పుణ్యాన రియలిస్టిక్స్ కూడా ఇప్పుడు మెయిన్ స్ట్రీమే. ఎగబడి చూస్తున్నారు ప్రేక్షకులు. కాబట్టి మూసఫార్ములా పోకడలు పక్కనబెట్టి, భయపడకుండా వాస్తవికతని ప్రతిబింబించే పక్కా పవర్ఫుల్ రియలిస్టిక్స్ తో తమ ప్రత్యేకతేదో చాటుకోవడమే చేయాలి.

        కథకి కథా ప్రయోజనమనే దొకటుంటుంది. ఈ కథతో ఏం చెప్పదల్చారు? కులం తప్పి ప్రేమిస్తే చావు తప్పదనేనా? ప్రేమికులారా మీరింకేం చేయలేరనేనా? అయితే ఇది కథా ప్రయోజనం ఆలోచించని కథ.

నటనలు- సాంకేతికాలు

     సుధీర్ బాబు కింది కుల పాత్రలో తన ఇమేజితో అసహజత్వం కనబడనీయకుండా మమేకమై నటించాడు. కొన్ని కీలక దృశ్యాల్లో కమర్షియల్ హీరోగా ఇమేజి కూడా చూసుకోవాలి కాబట్టి ఆ బిహేవియర్ లో హీరోయిజం ప్రదర్శించాడు. రోమాన్స్ లో రెగ్యులర్ లవర్ బాయ్ నటనే. ఐటెం సాంగ్ లో మాస్ హీరో అయ్యాడు. సంఘర్షణలో, ప్రేమలో విషాదంలో రియలిస్టిక్ పాత్రకి దిగివచ్చాడు. అన్నిటి కంటే ఏడ్పు దృశ్యాల్లో బాగా రాణించాడు. కమర్షియల్ సినిమాలు చేసే తనకి తనలోని నటుణ్ణి పరీక్షించుకునే అవకాశాన్ని ఈ సినిమా ఇచ్చిందని చెప్పొచ్చు.    

        సిక్స్ ప్యాక్ హీరోగా పడవల పోటీల్లో ఎక్స్ ఫోజ్ అయి, ఆ తర్వాత ప్రతీ ఫైట్ సీన్లో యాక్షన్ హీరో టైపులో విజృంభణ కొనసాగించాడు. ఇక్కడొక ప్రశ్న వస్తుంది : అంత సిక్స్ ప్యాక్ హీరో అయినప్పుడు హీరోయిన్ ని కాపాడుకో లేడా? ధైర్యంగా నిలబడి పెళ్ళి చేసుకోకుండా, హీరోయిన్ ని లేపుకు పోయి పెళ్ళి చేసుకోవడ మేమిటి? అలాంటప్పుడు సిక్స్ ప్యాక్ దేనికి సిద్ధం చేసుకున్నాడు? బడుగుజీవి పాత్రకి సిక్స్ ప్యాక్ అవసరమా? ఈ కాన్సెప్ట్ కి ఏది అవసరం- కమర్షియల్ పాత్రా, రియలిస్టిక్ పాత్రా? ఇది తేల్చుకోక పోవడంతో ఈ సమస్య. గ్లోబల్ జంబో ప్యాక్ రాంబో తో ఈ కథ తీస్తే ఎలా వుంటుందో అలా వుంది. దీనికి పరిష్కారం? పడవల పోటీల్లో అలా షర్టు విప్పి సిక్స్ ప్యాక్ సంపద చూపించకుండా వుంటే సరిపోతుంది.

        హీరోయిన్ ఆనంది ఎప్పటిలానే ఛార్మింగ్. కాలేజీ కెళ్తూ సోడా షాపులో తండ్రికి సహకరించే శ్రీదేవి పాత్రలో మొదట గ్లామరస్ గా, బలంగా వుంటూ ఆసక్తి రేపే నటనే  కనబరుస్తుంది. కానీ ప్రేమలో సమస్యలో పడ్డాకే తద్విరుద్ధంగా బలహీనురాలిగా మారిపోతుంది పాత్ర. ఇలా బలహీనమవడానికి తండ్రి ఏదైనా ఎమోషనల్ బ్లాక్ మెయిల్ చేసి వుంటే జస్టిఫికేషన్ వుండేది. అలాంటిదేమీ లేకుండా యూటర్న్ తీసుకోవడం  సహేతుక పాత్ర చిత్రణ అన్పించుకోదు.

        తండ్రి ఆమెని బందీగా వుంచి ఒక సంబంధం చూసి ఓ పెళ్ళి చూపులయ్యాక, వచ్చి హీరోని కలుసుకుంటుంది. హీరో తానెంత ప్రేమిస్తున్నాడో నిరూపించుకున్నాక, నా ప్రేమని ఎలా చూపించనూ - అని వెంటనే లైంగికంగా నిరూపించుకుంటుంది. ఆ తర్వాత అతడితో పారిపోతుంది. తండ్రి పట్టుకొచ్చి ఇంకో సంబంధం చూసి పెళ్ళి చేసేస్తాడు. ఇదంతా గజిబిజిగా వుంటుంది. వేరే పెళ్ళి చేస్తూంటే- నాకు హీరోతో ఏ టూ జెడ్ అన్నీ అయిపోయాయని చెప్పేస్తే ఆ పెళ్ళి తప్ప వచ్చు. చెప్పాల్సిన సమయంలో ఈ మాట చెప్పకుండా, చెప్పకూడని సమయంలో చెప్పకూడని మాట అనేస్తుంది. శోభనం రాత్రి ఆ భర్తని గాయపర్చి గొడవ చస్తుంది. కులపెద్ద సహా అందరి ముందూ సీన్ క్రియేట్ చేసి, తన చావు తను తెచ్చుకునే మాటలనేస్తుంది- మొగుడు చేత కాని వాడని చెబుతూ వూరంతా పడుకుంటానంటుంది. ఇప్పుడర్ధమయ్యే వుంటుంది ఈ ఆనర్ కిల్లింగ్ కాన్సెప్ట్ కూడా ఎంత డొల్లగా వుందో.

    నాకు హీరోతో ఏ టూ జెడ్ అన్నీ అయిపోయాక ఇలా పెళ్ళి చేశారు చూడండీ- అని చెప్పుకుంటే ఒక అర్ధం, సానుభూతి. వూరంతా పడుకుంటానంటే ఏ కులస్థులు, ఏ కుల పెద్ద వూరుకుంటారు. ఇప్పుడు తన ఆనర్ కిల్లింగ్ కి కారణ మెవరు, తనే! తను పేలిన మాటలే. కుల పెద్దనో, తండ్రినో దూషించాల్సిన అవసరమే లేదు. ప్రేమించిన వాణ్ణి పెళ్ళి చేసుకుంటానంటే చంపడం తప్పే కావచ్చు, వూరంతా పడుకుంటానంటే పెద్దల్ని తప్పుబట్టడానికేమీ వుండదు, చట్టం దానిపని అది చేసుకుపోవడం తప్ప. చట్టంలో ఆనర్ కిల్లింగ్ కి నిర్వచనమే లేదు. అదో హత్య, అంతే. అలా మాటలు పేలి సమర్ధించుకునే అవకాశం పెద్దల కిచ్చేసింది తను.

        తండ్రి పాత్రలో నరేష్ టాప్ నటన కన్పిస్తుంది. క్లయిమాక్స్ దృశ్యాల్లో మానసిక సంఘర్షణ ప్రదర్శించిన తీరు నిజంగా ప్రశంసనీయం. కృత్రిమ డ్రామా కాకుండా ఆర్ట్ సినిమా తరహా వాస్తవిక నటనతో తానున్న పరిస్థితికి అద్దం పట్టాడు. విలన్ గా నటించిన పావెల్ నవగీతన్ మాత్రం చాలా మైనస్ ఈ కథకి. ఇంత బలహీన విలన్ సిక్స్ ప్యాక్ సుధీర్ బాబుకి కుదర్లేదు. సుధీర్ బాబు తండ్రిగా రఘుబాబు నేపథ్యంలో వుంటాడు. సెకండాఫ్ లో కనిపించడు. ఫస్టాఫ్ లో విలన్ అనుచరుడు అవమానించే సంఘటన అట్రాసిటీ కేసు కిందికొస్తుంది. ఇదేమీ ఈ రియలిస్టిక్ కథకి పట్టలేదు, ఫార్ములా కథ కింద సర్దేసినట్టున్నారు. సుధీర్ బాబు పక్క కమెడియన్ గా సత్యం రాజేష్, అతిధి పాత్రలో కమెడియన్ సప్తగిరి కన్పిస్తారు.

        విజువల్స్ బావున్నాయి షాందత్ సైనుద్దీన్ ఛాయాగ్రహణంలో. పడవల పోటీ దృశ్యాలు, కొన్ని ప్రకృతి దృశ్యాలూ బాగా తీశాడు. ఈ పడవలు మోటార్ బోట్లు. ఇలా కాకుండా కేరళలో ఓనం పండక్కి జరిగే వాళ్ళం కలి పడవల పోటీల్లో తెడ్డేసి పాల్గొంటారు. ఇందులో యాక్షన్, థ్రిల్ ఎక్కువుంటాయి. ఇక మణిశర్మ సంగీతంలో పాటలు ఓ మాదిరిగా వున్నాయి.

చివరికేమిటి

     ఇది క్లయిమాక్స్ వరకూ ఫ్లాష్ బ్యాక్ లో నడిచే నాన్ లీనియర్ కథ. హత్యకేసులో హీరో జైలుకొచ్చే దృశ్యాలతో ప్రారంభమై ఫ్లాష్ బ్యాక్ లోకి వెళ్తుంది. ఎలక్ట్రీషియన్ గా పరిచయం, హీరోయిన్ తో ప్రేమ, విలన్ తో వైరం, హత్యా యత్నం కేసులో అరెస్టు వగైరా ఫస్టాఫ్ కథ. గంటా ఇరవై నిమిషాల సుదీర్ఘ సమయం. ఇంత సమయమంతా ప్లాట్ పాయింట్ వన్ కి రావడానికే. ఇంటర్వెల్ సీనుకి ప్లాట్ పాయింట్ వన్. అతను జైలు కెళ్తూ వుండడం, ఆమె ఏడుస్తూ వెంటపడడం.

        ఇంతసేపూ లవ్ ట్రాక్ ప్రతీ ప్రేమ ఫార్ములా సినిమాలో చూసే టెంప్లెట్ తరహాలోనే రిపీటవుతుంది. అతను తొలిచూపులో ప్రేమలో పడడం, ఆమె వెంటపడడం, ఆమె బెట్టు చేయడం, తర్వాత ఎందుకో తెలియకుండా ఫ్రేమలో పడిపోవడం లాంటి చూసి చూసి వున్న ఫార్ములా రొటీన్. ఈ సీన్లకి చేసిన నిర్మాణ వ్యయం నిర్మించిందే నిర్మించడమవడంతో సేలబిలిటీ లేక వృధా అయినట్టే అనుకోవాలి.

        ఈ ఫస్టాఫ్ లో ఆనర్ కిల్లింగ్ కథకి అవసరమైన ఎమోషనల్ హుక్ కూడా లేదు. స్టేక్ (పణం), తీసుకుంటున్న రిస్కు వంటివి కూడా లేవు. ఇది కులాంతర కథ అన్న భావం ఎక్కడా పుట్టదు. ఈ భావం పుట్టనప్పుడు ఆడియెన్స్ కి ఎమోషనల్ హుక్, హీరో హీరోయిన్ల పాత్రలు స్టేక్, రిస్కు ఫీలయ్యే అవకాశం కూడా వుండదు. కోడి రామకృష్ణ తీసిన అదిగో అల్లదిగో లో - మీ కొడుకు శివానంద శాస్త్రి అగ్రహారంలో బ్రహ్మణ్యంపై తిరగబడి హరిజన ప్రవేశం కల్పించాడు. వర్ణసంకరానికి పుట్టిన పిల్లతో ప్రేమలో పడ్డాడుఅనే డైరెక్టు డైలాగులు వుంటాయి.  ‘ఆ కులహీనురాలికి తాళి కట్టావో, ఈ యజ్ఞోపవీతంతో వురేసుకుంటా! అని పరిస్థితి తీవ్రతని తెలిపే డైలాగులు కథానుసారం వుంటాయి. ఏ తరహా కథ డ్రామా రగిలించడానికి ఆ తరహా డైలాగుల్ని కలిగి వుంటుంది.  ప్రస్తుత ఫార్ములా రియలిస్టిక్ కథకుడెందుకో ఉన్నదున్నట్టు చెప్పడానికి మొహమాటపడ్డాడు. దీంతో బలమైన డ్రామా లేకుండా పోయింది.

        సెకండాఫ్ హీరో జైలునుంచి పారిపోయి రావడం, హీరోయిన్ తో సిటీకి పారిపోవడం, పెళ్ళి చేసుకోవడం, పోలీసులు వచ్చి మళ్ళీ పట్టుకోవడం, తండ్రి తీసికెళ్ళి హీరోయిన్ పెళ్ళి చేసేయడం, ఇంకా తర్వాత ట్రాజిక్ క్లయిమాక్స్ వగైరా. హీరో జైలు కెళ్ళడం రావడం రిపీటవుతూ వుంటాయి. జైల్లోంచి పారిపోతే పట్టుకుపోయి జైల్లో వేస్తారు, వేశాక బెయిల్ మీద వదిలేస్తారు. పారిపోయిన ఖైదీకి బెయిల్ ఇస్తారా. ఫార్ములా కథనం కాబట్టి లాజిక్ చూడకూడదేమో.

        ఇంకోటేమిటంటే ఈ సెకండాఫ్ లో వేరే హిందూ ముస్లిం పెళ్ళి, పాట సహా అనవసరంగా చూపించడం. బడ్జెట్ వేస్ట్. ఈ సామరస్యం ఎవరికి చూపించడానికి? ప్రేక్షకులకా? ప్రేక్షకులకి అవసరం లేదు. హీరో హీరోయిన్లకా? వాళ్ళు సామరస్యంతోనే వున్నారు. ఈ పెళ్ళికి హీరోయిన్ తండ్రిని పిలిపించి వుంటే సార్ధకమయ్యేది బడ్జెట్ కూడా. కథ ఇందులో వుంది, డ్రామా ఇక్కడుంది. 

        ప్లాట్ పాయింట్ టూ తర్వాత విలన్ రివీల్ చేసే పాయింటు మాత్రం తేరుకునేలా చేస్తుంది. ఇదంతా మొదట్నుంచీ హీరోకి విలన్ పన్నిన వలేనని రివీలవడం ఒక్కటే ఈ కథలో క్రియేటివిటీ ఏదైనా వుంటే దానికి తార్కాణం. ఎండ్ సస్పెన్స్ ని ఎండ్ సస్పెన్స్ కథనం చూస్తున్నట్టు అన్పించకుండా ప్లే చేసే ట్రిక్. ప్లాట్ పాయింట్ టూ వచ్చేసి కేసు విషయంలో విలన్ తనని ఇంకా బలంగా ఇరికించినట్టు హీరో తెలుసుకోవడం. ట్రాజిక్ క్లయిమాక్స్ మాత్రం పైన చెప్పుకున్న హీరోయిన్ పేలిన తెలివి లేని మాటల ఫలితమే. ఇదేం ఒప్పించేదిగా వుండదు కాన్సెప్ట్ కి.

“Everything that's realistic has some sort of  ugliness in it.
Even a flower is ugly when it wilts, a bird when it seeks its prey,
the ocean when it becomes violent.
Sharon Tate

సికిందర్

 

 

29, ఆగస్టు 2021, ఆదివారం

1053 : రివ్యూ

రచన- దర్శకత్వం : హసిత్ గోలి 
తారాగణం: శ్రీవిష్ణు, మేఘా ఆకాష్, సునయన, రవి బాబు, శ్రీకాంత్ అయ్యంగార్, అజయ్ ఘోష్, కాదంబరి కిరణ్, గంగవ్వ తదితరులు
సంగీతం: వివేక్ సాగర్, ఛాయాగ్రహణం : వేద రామన్ శంకరన్
బ్యానర్స్ :  అభిషేక్ అగర్వాల్ ఆర్ట్స్, పీపుల్స్ మీడియా ఫ్యాక్టరీ
నిర్మాత: అభిషేక్ అగర్వాల్, టి.జి. విశ్వప్రసాద్ 
విడుదల : 19 ఆగస్టు 2021
***
      రెండేళ్ళ క్రితం బ్రోచేవారెవరురా అనే హిట్ తర్వాత తిప్పరా మీసం’, గాలి సంపత్ లాంటి రెండు ఫ్లాప్స్ లో నటించి తిరిగి ఇప్పుడు రాజరాజ చోర తో గాడిలో పడినట్టు వార్తలు సృష్టిస్తున్న శ్రీవిష్ణుకిది నిజానికి నటనలో  ప్రతిభని సానబట్టుకునే అవకాశం, పాత్ర అలాటిది కాబట్టి.  చోరకళ  వున్న పాత్రకి ప్రేక్షకుల హృదయాల్ని దోచుకునే నటన కూడా తోడ్పడాలి.  దీన్నెంత వరకు సాధించాడు? అలాగే కె. విశ్వనాథ్, జంధ్యాల వంటి దర్శకుల స్కూలుకి చెందినట్టు చెప్పుకున్న కొత్త దర్శకుడు హసిత్, సాహిత్య సంగీత సాంప్రదాయాల సమ్మేళనంగా తొలి ప్రయత్నాన్ని ప్రేక్షకుల ముందుంచాడు. దీంతో ఎంత వరకు మెప్పించగల్గాడు? ఈ విషయాలు పరిశీలిద్దాం.

కథ


   భాస్కర్ (శ్రీవిష్ణు) జెరాక్స్ షాపులో పనిచేస్తూంటాడు. ప్రేమిస్తున్న సంజన (మేఘా ఆకాష్) కి సాఫ్ట్ వేర్ ఇంజనీర్ నని చెప్పుకుంటాడు. ఆమె కూడా సాఫ్ట్ వేర్ ఇంజనీర్. ఆమెతో ఖర్చులకి జీతం చాలక దొంగతనాలు చేస్తూంటాడు. మరో వైపు భార్య విద్య (సునయన), ఓ కొడుకూ వుంటారు. కొడుకి చదువుకి, భార్య లా చదువుకీ, ఇంకా ఇతర ఇంటి ఖర్చులకీ దొంగతనాల మీదే ఆధారపడతాడు.

        ఒక పోలీస్ ఇన్స్ పెక్టర్ విలియం రెడ్డి (రవి బాబు) వుంటాడు. ఇతడికో ఫ్రెండ్ వుంటాడు. ఆ ఫ్రెండ్ గర్ల్ ఫ్రెండ్ తో తను వ్యవహారం నడిపిస్తూ వుంటాడు. సిటీలో దొంగతనాలు పెరిగిపోతున్నాయని పై నుంచి వొత్తిడి వుంటుంది. ఒక మోటారు షెడ్డులో నివసించే (అంజమ్మ) గంగవ్వ వుంటుంది. ఇక్కడే సాఫ్ట్ వేర్ ఇంజనీరుగా డ్రెస్ మార్చుకుని పోతూంటాడు భాస్కర్. ఇతడి దొంగతనాల గురించి తెలిసిన ఆమె, కిరీటం పెట్టుకుని రాజు వేషంలో వెళ్తే దొంగతనంలో బాగా కలిసి వస్తుందని చెప్తుంది.

        ఈలోగా సంజనకి భాస్కర్ పెళ్ళయిన వాడని తెలిసి పోతుంది. దీంతో భార్య చనిపోయిందని అబద్ధం చెప్పి తప్పించుకుంటాడు. ఓ రాత్రి కిరీటం పెట్టుకుని రాజులా వేషం వేసుకుని భారీగా దొంగతనం చేసుకుని వస్తూ, ఇన్స్ పెక్టర్ విలియం రెడ్డికి దొరికిపోతాడు. అదే చోట విలియం రెడ్డి కూడా ఫ్రెండ్ గర్ల్ ఫ్రెండ్ కోసం వెళ్ళి  ఫ్రెండ్ కి దొరికిపోతాడు.

        ఇప్పుడు తప్పుచేసి ఫ్రెండ్ కి దొరికిపోయిన విలియం రెడ్డి, దొంగతనమనే ఇంకో తప్పు చేసి దొరికిపోయిన భాస్కర్ ని పట్టుకునే సాహసం చేశాడా? తన గుట్టు కాపాడుకోవాలంటే భాస్కర్ గుట్టు కూడా కాపాడాల్సి వచ్చిందా? ఇది తెలిసిపోయిన భాస్కర్ భార్య విద్య ఏం చేసింది? భాస్కర్ పెళ్ళయిన వాడని తెలుసుకున్న సంజన ఇప్పుడేం చేసింది? ఇదీ మిగతా కథ.

ఎలా వుంది కథ
   కామెడీ అన్నారు గానీ ఇది ఫిలాసఫికల్ గా చెప్పాలనుకున్న నీతి కథ. పాత సినిమాల్లో దొంగ మంచివాడుగా మారే ఎన్నోసార్లు చూసేసిన రొటీన్ నీతి కథే. నీతి తప్పిన ఇతర పాత్రలు కూడా కర్మ సిద్ధాంతం ప్రకారం ఫలితం అనుభవించే సెంటిమెంటల్, ఎమోషనల్ డ్రామాల కథ. దీనికి వాల్మీకి కథ ఆధారమని కూడా ప్రచారమైంది.

        2010 లోనే వాల్మీకి గురించి దుష్ప్రచారం చేయకూడదని హైకోర్టు తీర్పు వుంది.  పంజాబ్ - హర్యానా హైకోర్టు ఆదేశాల మేరకు వాల్మీకి జీవితాన్ని పరిశోధించిన పంజాబ్ - హర్యానా యూనివర్సిటీ, వాల్మీకి దొంగ అని నిరూపించే ఆధారాలేవీ దొరకలేదని తేల్చింది. దీంతో వాల్మీకిని అలా చిత్రిస్తూ నాటికలు, టీవీ సీరియల్స్, సినిమాలు వంటివి రూపొందించడం నేరమని, చట్ట ప్రకారం చర్యలు తీసుకోవచ్చనీ హైకోర్టు తీర్పిచ్చింది. అయినా 2019 లో వరుణ్ తేజ్ నటించిన తెలుగు సినిమాకి వాల్మీకి టైటిల్ పెడితే ఆందోళనలు చెలరేగి,  చివరికి గద్దలకొండ గణేష్  గా పేరు మార్చాల్సి వచ్చింది. అయినా కూడా ప్రస్తుత సినిమాకి వాల్మీ కథ ఆధారమని మీడియాలో వచ్చేసింది...

        శ్రీవిష్ణు నటించిన ఈ తాజా కథ ఇటీవల తమిళంలో విడుదలైన జీవి కథని గుర్తుకు తెస్తుంది. ఇది కూడా కర్మ సిద్ధాంతంతో  విధి విలాసపు కథే. కాకపోతే ఆ కుటుంబ కథని చాదస్తాలకి పోకుండా, రియలిస్టిక్ జానర్ లో బిగిసడలని సస్పెన్స్ థ్రిల్లర్ కథగా తీశాడు. ఇందులో కూడా హీరో దొంగే. హీరో చేసే ఒక దొంగతనమనే ప్రధాన కథని, ఇంకో కుటుంబంలో ఇంకో కాలంలో జరిగిన దొంగతనంతో ముడిపెట్టి, సారూప్యతా సిద్ధాంతం అనే దాంతో అర్ధవంతంగా తీశాడు.

        ఇందులో హీరో పాత్ర పాసివ్ గా వుండదు, యాక్టివ్ గా వుంటుంది. ప్రస్తుత కథ పాసివ్ పాత్రతో వున్న నీతి కథ. కథ అనేకంటే సరిగ్గా తీయని గాథ అనొచ్చు. ఈమధ్య కథ అనుకుంటూ గాథలు తీసుకుంటూ ఎక్కడికో వెళ్ళిపోతున్నారు. కథ- గాథ తేడాల గురించి ఎవరికున్న నాలెడ్జి వాళ్ళది. కథా కథనాలకి కొత్త దర్శకుడు కొత్త కాబట్టి ఇది తన అవగాన మేరకు చేసుకున్న రచన, దర్శకత్వం. దీనికి తన సాహిత్య సంగీతాభి లాషల్ని, ప్రవచనాలతో కథని వివరించే కామెంటరీని జోడించి నేటివిటీని ప్రదర్శించే ప్రయత్నం చేశాడు.

        తెలుగు పట్ల మక్కువతో ఇంటర్వెల్లో సృజనాత్మకత కోసం ప్రయత్నించాడు. ఇంటర్వెల్లో విలియం రెడ్డి ఫ్రెండ్ కి దొరికిపోయినందుకు విలాపం అని, ఇదే సీనులో భాస్కర్ దొంగగా దొరికి పోయినందుకు విఘాతం అనీ, ఈ రెంటినీ కలిపి విరామం అనీ  అక్షరాలేశాడు.

        ఇలా చేయడం వల్ల పంచ్, బ్యాంగ్ లాంటివి మిస్సయి పేలవంగా మారింది. నవ్వుతూంటే నవ్వుతోందనీ, ఏడుస్తూంటే ఏడుస్తున్నాడనీ క్యాప్షన్స్ వేసి చెప్తే ఎలా వుంటుందో అలా వుందిది. ఏం జరిగిందో తెలిసి పోతున్నాక ఇంకా బ్లాక్ బోర్డు మీద రాసి పాఠం చెప్పనవసరం లేదు.

        ఇలా విజువల్ మీడియాకి ఎప్పుడు స్క్రీన్ మీద రాసి చెప్తే ఎఫెక్ట్ వుంటుందంటే, పూరీ జగన్నాథ్ బుజ్జిగాడు చూడొచ్చు. ఇందులో ఇంటర్వెల్ యాక్షన్ సీను ముగింపు చూస్తే- ఈ భావోద్వేగ సన్నివేశంలో ప్రభాస్ తో మోహన్ బాబు లవ్ యూ సాలా అని భుజం తట్టినప్పుడు, ఇదే మాట  Love You Saala’ అని ఇంగ్లీషులో లెటర్స్  వేసినప్పుడు, ఇంటర్వెల్ కి హుషారైన పంచ్, బ్యాంగూ పడ్డాయి. ఇదీ తేడా.

        ఇక దర్శకుడి అభిమాన దర్శకులైన జంధ్యాల, కె విశ్వనాధ్ సినిమాలు చైతన్యంతో వుంటాయి. పాత్ర చిత్రణల మీద పట్టు వుంటుంది. గుర్తుండి పోయే పాత్ర చిత్రణలుంటాయి. వీటి గురించి అనుభవం గడించాల్సిన అవసరముంది దర్శకుడికి.

నటనలు -సాంకేతికాలు

   ఒక చోరుడుగా శ్రీవిష్ణు పాత్రతో బాటు, నటనా ఇంప్రూవ్ అవడానికి అవకాశముంది. అయితే ఇది హాస్య పాత్రనా, సీరియస్ పాత్రనా స్పష్టత లేనట్టు అటు ఇటు కాని పాత్రగా  తయారయ్యింది. కామిక్ సెన్స్, హుషారు, స్పీడు, డైనమిక్స్ వంటి కథాంగాలకి కథనం  దూరంగా వుండడంతో, ఫిలాసఫికల్ మూడ్లోకి వెళ్లిపోవడంతో, శ్రీవిష్ణు చోరుడు పాసివ్ పాత్ర కూడా అయ్యాడు. మధ్య తరగతి కుటుంబ సమస్య డామినేటింగ్ గా, దీనికి తగ్గట్టు భార్యగా నటించిన సునయన పాత్ర సీరియస్ పాత్ర కూడా కావడంతో, వినోదాత్మక విలువలు ఇందులో కనపడవు.

        కథ ఏ జానర్ లో వుంటే ఆ ఫ్రేములోనే నటనలుంటాయి. అయినా కూడా పోనుపోనూ సెకండాఫ్ లో, హడావిడిగా ముగించిన ముగింపులో, శ్రీవిష్ణు స్కిల్స్ ని మరింత మెరుగుపర్చుకుని వుంటే ఈ బరువైన కథకొక వెయిట్ వుండేదేమో. అన్ని సినిమాల్లో ఒకేలాటి పొడిపొడి సాఫ్ట్ నటనతో సరిపెట్టుకోవడం ఏమంత మేలు చేయదేమో.

        సంఘర్షించడానికి, నటించడానికీ ఎక్కువ స్కోపున్న, వ్యక్తిత్వమున్న పాత్ర సునయనది. ఇందులో సఫలమైంది. అయితే పాత్ర వ్యక్తిత్వం ఒక దగ్గర దెబ్బతిని పోయింది. ఈ కథలో తప్పుచేసిన పాత్రలు ఏదోక విధంగా నిష్కృతి చేసుకుంటాయి, లేదా ఫలితం అనుభవిస్తాయి. భర్త తనకి తెలియకుండా చేసిన దొంగతనాల డబ్బుతో లా చదువుతున్న తను, తెలిశాక అలాటి చదువు పట్ల నైతికతని ఫీలవకుండా, అతడితోనే ఒక ఏర్పాటుతో వుంటూ, మళ్ళీ అతను దొంగతనాలు చేస్తే, అప్పుడు బై చెప్పి కొడుకుతో వెళ్ళిపోయి- రెండేళ్ళ తర్వాత లాయర్ గా సెటిలై వుంటుంది!

        ఈమె నైతికతని ప్రశ్నించుకుని అలాటి చదువుకి మొదటే ఛీ కొట్టి వుంటే, ఇది శ్రీవిష్ణు పాత్ర పరివర్తన చెందడానికి బలమైన ఫ్యామిలీ డ్రామాని క్రియేట్ చేసేది. ఇక తన తప్పు వల్ల భార్య భవిష్యత్తు బలి కాకూడదన్న రియలైజేషన్ ఏర్పడి, ఆమె చేత చదువు పూర్తి చేయించే ఏకైక లక్ష్యం కోసం మంచివాడుగా మారే, ఏ త్యాగమైనా చేసే పాత్ర ప్రయాణంతో, నిజమైన ఫ్యామిలీ మాన్ గా హృదయాల్ని దోచుకునే వాడు. శ్రీవిష్ణు ఈ మంచి అవకాశాన్ని కోల్పోయాడు.

       దొంగగా దొరికిపోయిన శ్రీవిష్ణుని విడిపించుకోవడానికి సునయన పోలీస్ స్టేషన్ కొచ్చినప్పుడు,  ఇన్స్ పెక్టర్ పాత్ర రవి బాబుతో, అతనే ఇరుక్కోగల లా పాయింట్లు మాట్లాడి గెలవడం గొప్ప అన్పించుకునే సన్నివేశ సృష్టి కాబోదు. పోవమ్మా, దొంగ డబ్బుతో లా చదువుతూ నాకే నీతులు చెప్తున్నావా అని రవిబాబు అంటే, ఆమె మొహం ఎక్కడ పెట్టుకుంటుంది.

    కథ లాజిక్ వదిలేసినా చెల్లుతుందేమో గానీ, పాత్ర చిత్రణల్లో లాజిక్కులు లేకపోతే కథే ఖతమవుతుంది. ఇక శ్రీవిష్ణుని ప్రేమించే పాత్రలో సంజనగా మేఘా ఆకాష్ వుంటుంది. ఈమె పాత్రకి ఇంటెర్వెల్లో ఒక ట్విస్టు వుంటుంది. ఇంతవరకూ సాఫ్ట్ రోమాన్స్ నటనే వుంటుంది. సెకండాఫ్ లో సైడ్ అయిపోతుంది. భార్య చనిపోయిందని శ్రీవిష్ణు అబద్ధం చెప్పాడని తెలుసుకున్నప్పుడు ఆమె పాత్ర ముగిసిపోతుంది. ఈ అబద్ధం చెప్పాడని తెలుసుకునే మలుపు మాత్రం చేసిన కథనంతో డైల్యూట్ అయిపోయింది. దీంతో అది మలుపు కాకుండా పోయింది. శ్రీవిష్ణు అబద్ధం చెప్పాడని ఆమె తెలుసుకున్న ఇంకో నిజం ఇలా ఫ్లాష్ బ్యాక్ గా వేయడంతో థ్రిల్లింగ్ గా లేక చప్పగా తేలిపోయింది.  
     
        దేర్ విల్ బి బ్లడ్ (2007) ఆస్కార్ గాథ స్క్రీన్ ప్లే సంగతులులో ఇలా జరక్కుండా ఏ జాగ్రత్త తీసుకున్నాడో గమనించాం. ఇందులో ఇంటర్వెల్ ఎపిసోడ్ లో రెండు ప్రమాదాలు జరుగుతాయి. ఒకదాని తర్వాతొకటి రెండు ప్రమాదాలూ చూపిస్తే రిపిటీషన్ తో దెబ్బతింటాయని ఈ జాగ్రత్త తీసుకున్నాడు దర్శకుడు పి.టి. ఆండర్సన్ :  మొదటి ప్రమాదాన్ని మైనర్ ప్రమాదంగా చేసి, లైవ్ యాక్షన్లో చూపించకుండా, మాటలతో వివరించే వెర్బల్ సీనుగా  వేశాడు. దీంతో బాటు ప్రమాదం తాలూకు కొన్ని విజువల్స్ వేశాడు. ఇలా మొదటి ప్రమాదం గురించి కేవలం చెప్పించడంతో, ఆ వెంటనే ఇంటర్వెల్లో జరిగే మేజర్ ప్రమాదాన్ని రియల్ టైమ్ లో లైవ్ యాక్షన్లో చూపించడం వల్ల, ఇది రిపిటీషన్ బారిన పడని ఇంటర్వెల్ ఇంపాక్ట్ గా నిలబడగల్గింది. మేఘా ఆకాష్ విషయంలో కూడా ఇలా ఇంపాక్ట్ వుండాలంటే రియల్ టైమ్ లో లైవ్ యాక్షన్లో చూపించాలి తప్ప, చల్లారిపోయిన అభిప్రాయం కల్గించే ఫ్లాష్ బ్యాకుగా కాదు.

        ప్రవచన కారుడుగా తనికెళ్ళ భరణి కన్పిస్తాడు. ఇక ఇన్స్ పెక్టర్ రవిబాబుతో బాటు డాక్టర్ కమ్ రియల్ ఎస్టేట్ శ్రీకాంత్ అయ్యంగార్, జెరాక్స్ షాప్ ఓనర్ అజయ్ ఘోష్, హెడ్ కానిస్టేబుల్ కాదంబరి కిరణ్, గంగవ్వ పాత్రలకి ఒక్కో కథనిచ్చాడు దర్శకుడు. కర్మ ఫలాలు కాన్సెప్ట్ కాబట్టి ఈ కథలు. పోతే సాంకేతికంగా ఏ సినిమా అయినా ఇలా అప్డేట్ అవుతూనే వుంటుంది. ఎప్పటికప్పుడు అప్డేట్ అయ్యేది సాంకేతికులు మాత్రమే. ఏమాత్రం అప్డేట్స్ అంటకుండా జాగ్రత్తలు తీసుకుని, మాస్కులు వేసుకుని, శానిటైజ్ చేసుకుంటూ, అరకిలోమీటరు దూరం పాటించేది కథకులే. కోవిడైజుడు కథకులు. ఇక సంగీతానికి సెమీ క్లాసిక్ టచ్ ఇచ్చే ప్రయత్నం చేశాడు.

చివరికేమిటి

    గుళ్ళో శివరాత్రి పవిత్ర ప్రవచనాలతో ప్రారంభమై, గుళ్ళోనే  ఉగాది పవిత్ర ప్రవచనాలతో ముగిసే ఈ గాథ- దొంగతనాలే గాకుండా రంకుతనాల్ని కూడా చూపించింది. సుమారు గంటా ఇరవై నిమిషాలు కథలోకి వెళ్ళడానికే టైము పట్టింది. పైన చెప్పుకున్న ఇంటర్వెల్ సీనుకి గానీ బిగినింగ్ విభాగం ముగియదు. 23 వ నిమిషంలో హీరోకి భార్య వుందన్న విషయం బయటపడుతుంది. ఇది ప్లాట్ పాయింట్ వన్ కాదు. ప్లాట్ పాయింట్ వన్ ఇంటర్వెల్లోనే - శ్రీవిష్ణు, రవిబాబు పరస్పరం దొరికిపోవడంతో.
        ఈ గంటా ఇరవై నిమిషాలూ కథనంలో డైనమిక్స్ లేక, దాంతో స్పీడూ లేక మందకొడిగా సాగుతుంది. ఇంటర్వెల్ తర్వాత సెకండాఫ్ గంట సేపు పూర్తిగా శ్రీవిష్ణు-సునయనల సీరియస్ కుటుంబ డ్రామాగా మారిపోతుంది. శ్రీవిష్ణు పూర్తిగా పాసివ్ అయిపోతాడిక్కడ. ఫస్టాఫ్ లో గోల్ లేనట్టే సెకండాఫ్ లోనూ గోల్ వుండదు. కథకుడు ఎలా కథనం చేస్తే అలా పోతాడు. కానీ కథనానికి బేసిక్ సూత్రమేమిటంటే, పాత్ర ఎలా కథనం సృష్టిస్తూంటే కథకుడు అలా పోవడం. ఎందుకంటే కథాకథనాలనేవి కథకుడివి అయివుండవు. పాత్రకి చెందిన ఆస్తి అది. పాత్ర డొమైన్. పాత్ర డొమైన్ లో కథకుడికేం పని?

     కేవలం ఐడియానే కథకుడు సృష్టించగలడు. దాంతో కథా కథనాల్ని సృష్టించుకుని, నడుపుకునే పని పాత్రదే. అందుకే కథ నడుపుకునే వాడు కాబట్టి కథా నాయకుడన్నారు. ఫస్టాఫ్ నుంచీ ఇది జరిగి వుంటే శ్రీవిష్ణు గోల్ వున్న యాక్టివ్ పాత్రగా వుంటూ, కథనం చైతన్యంతో వుండేది. గాథల్లో సైతం ట్రాజడీ అయినా సరే పాత్రకి గోల్ వుంటుంది. కొత్త దర్శకుడి స్క్రిప్టులో ఇలాటి చాలా స్క్రిప్టింగ్ టూల్స్ మిస్సయ్యాయి.

“If you give people tools, and they use their natural abilities and their
curiosity, they will develop things in ways that will surprise you very much
beyond what you might have expected.”― Bill Gates

సికిందర్