రివ్యూలు, సాంకేతికాలు, స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు...

టికెట్లు దొరకడం యోగం, సినిమాలు చూడడం భోగం, రివ్యూలు రాయడం రోగం!

1, మే 2019, బుధవారం

814 : స్పెషల్ ఆర్టికల్


      బయోపిక్స్ పిచ్చి పీక్ కెళ్ళి బయోపిచ్చిగా మారింది. ఇక రూటు మార్చుకోవడమే కరెక్ట్ అనుకుంటున్నారు. గత కొంత కాలంగా బాలీవుడ్ బయోపిక్స్ తీయడాన్ని కొత్త  ట్రెండ్ గా, ఓ భారీ వ్యాపారంగా మార్చుకుంది. నటీనటులు, రాజకీయ నేతలు, క్రీడా కారులు, చారిత్రక పురుషులు... ఇలా పాజిటివ్ వ్యక్తులపై బయోపిక్స్ తీస్తూ వచ్చింది. ఇలా అదేపనిగా బయోపిక్స్ తీసి ప్రేక్షకుల మీద పడేస్తూంటే, బయోపిక్స్ తో ఎవరెవరివో జీవిత పాఠాలు నేర్పుతున్నారని  ప్రేక్షకులకీ విసుగొచ్చేసింది. ఈ ప్రమాదాన్ని పసిగట్టారేమో, ఇలాకాదని నెగెటివ్ బయోపిక్ కి నడుం కట్టారు. అదే పనిగా పాజిటివ్ చరిత్రలు చూపిస్తూ ప్రేక్షకులకి ఇంకా బోరు కొట్టించడం కంటే, నెగెటివ్  చరిత్ర చూపిస్తే డిఫరెంట్ ఫీల్ వచ్చి, మళ్ళీ బయోపిక్స్ కి కొత్త వూపు వస్తుందనుకున్నట్టుంది- ఏకంగా సంచలన రేపుల బాబా ఆశారాం బాపూ మీద బయోపిక్ తీసి పడేస్తున్నారు!

         
షినార్ మజుందార్ అనే రచయిత ‘గాడ్ ఆఫ్ సిన్ : డౌన్ ఫాల్ ఆఫ్ ఆశారాం బాపు’ అనే నవల రాశాడు. దీన్ని అగ్రనిర్మాత సునీల్ బొహ్రా  బయోపిక్ గా  తీసేందుకు హక్కులు కొనేశాడు. నేరగాణ్ణి  గ్లామరైజ్ చేస్తున్నాడన్న మాట రాకుండా,  ఈ బయోపిక్ ఆశారాం మీద కాక ఆశారాంకి వ్యతిరేకంగా పనిచేసి బాధితురాళ్ళకి న్యాయం జరిగేలా చూసిన ఒక లాయర్, ఇద్దరు లేడీ పోలీసాఫీసర్ల విజయం మీద ఫోకస్ చేస్తున్నట్టు చెప్పాడు నిర్మాత బొహ్రా. ఇందులో ఎవరెవరు నటిస్తారనేది త్వరలో తెలియజేస్తానన్నాడు. ఈ బయోపిక్ కి అంతర్జాతీయ గుర్తింపు రావాలని కోరుకుంటున్నట్టు చెప్పాడు.

         అటు నరేంద్ర మోడీ బయోపిక్, లక్ష్మీస్ ఎన్టీఆర్ బయోపిక్ ఎన్నికల కోడ్ గుప్పిట ఇరుక్కుని విలవిల్లాడుతున్నాయి. ఈ రెండూ  బ్యాలెన్స్ వుండగా ఆశారాం బాపూ రాబోతున్నాడు. 2013 లో రేపుల కేసులో అరెస్టయి 2018 లో జీవిత ఖైదు పడ్డ ఆశారాం కథ -  ఇంతవరకూ వచ్చిన సాత్విక బయోపిక్స్ కంటే మసాలా బయోపిక్ గా ఇదే  ఎక్కువ హిట్ అవుతుందనేది వాస్తవం. బాలీవుడ్ స్టార్ సంజయ్ దత్ నేరాల మీద తీసిన బయోపిక్ ‘సంజు’ ఆరువందల కోట్లు వసూలు చేసిన ఎగ్జాంపుల్ వుండనే వుంది. ఏ శాఖాహార బయోపిక్ కూడా ఇంత వసూలు చేయ లేదు. వందకోట్లకి చేరడమే గగనమైంది. 

          ఇలావుండగా, మా నాన్న పోతే నేను లేనా అన్నట్టు రేప్ చేసిన ఆశారాం కొడుకు నారాయణ్ సాయికి మొన్న ఏప్రెల్ ఇరవై ఆరునే జీవిత ఖైదు పడింది. ఆశారాం బయోపిక్ లో ఇది కూడా తోడైతే  డబుల్ మసాలా అవుతుంది. ఇంకో పెద్ద మసాలా మాస్టర్ వున్నాడు – డేరా బాబా! గుర్మీత్ రాంరహీం సింగ్ జీ ఇన్సాన్.  ఇతను కూడా రేప్ కేసులో ఇరవై ఏళ్ళు శిక్ష పడి కటకటాల వెనుక సేద దీరుతున్నాడు. ఇంకా హత్య కేసులు కూడా వున్నాయి. కానీ ఇతను ఆల్రెడీ సూపార్ స్టార్ గా ఐదు యాక్షన్ సినిమాలు తీసేశాడు. బయోపిక్ కి ఇంకా ఎవరి దృష్టీ పడలేదు. 

       ఇక ఇటు టాలీవుడ్ కి  తాజా బయోపిక్ దొరికింది. ఇప్పుడు సంచలనం సృష్టిస్తున్న హాజీ పూర్ సీరియల్ రేపిస్టు  కిల్లర్ శ్రీనివాస రెడ్డి బయోపిక్ తీస్తే ఎలా వుంటుంది? – అన్న ఎంక్వైరీలు చేస్తున్నారు. ఇలా మసాలా బయోపిక్స్ తో మంచి మెసేజిలివ్వచ్చు. కలెక్షన్లు కూడా వస్తాయి. కానీ ఈ సందర్భంగా ఒక ఐడియా ఏమిటంటే, ఇలా నేరస్థులు దొరికాక వాళ్ళ గురించి తెలుసుకుని బయోపిక్స్ తీసేకంటే, అంతు చిక్కని నేరాలు జరిగినప్పుడే వాటి మీద ఇన్వెస్టిగేటివ్ కథనాలు చేసి తీస్తే,  శ్రీనివాసరెడ్డి లాంటి క్రిమినల్స్ ని పోలీసులు పట్టుకునేందుకు క్లూస్ ఇచ్చినట్టవుతుంది. అప్పుడు ‘ముందస్తు బయోపిక్’ గా మంచి పేరొస్తుంది.

సికిందర్


813 : రైటర్స్ కార్నర్



బాలీవుడ్ రచయిత్రి దేవికా భగత్ 



దేవికా భగత్...బాలీవుడ్ లో అతికొద్ది మంది రచయిత్రుల్లో ప్రత్యేకతలు గల రచయిత్రి.  రాసే కథలు, స్క్రీన్ ప్లేలూ, సంభాషణలూ ఒక సినిమాకీ ఇంకో సినిమాకీ పోలికే వుండదు. 2003 లో  సినిమా రంగ ప్రవేశం చేసి ‘డ్రీమింగ్ లాసా’ అనే  టిబెట్ సినిమాకీ,  హాలీవుడ్ హిట్ ‘బోర్న్ సుప్రమసీ’ కీ  అసిస్టెంట్ డైరెక్టర్ గా పనిచేశారు. 2007 లో ఆమె జీవితం మలుపు తిరిగింది.   అభయ్ డియోల్ నటించిన ‘మనోరమ-  సిక్స్ ఫీట్ అండర్’  అనే  విజయవంతమైన మర్డర్ మిస్టరీకి కథ- స్క్రీన్ ప్లే- సంభాషణలూ సమకూర్చి రచయిత్రిగా మారారు. అటు తర్వాత రణబీర్ కపూర్ నటించిన  ‘బచ్ నా యే హసీనో’, షారుఖ్ ఖాన్ నటించిన  ‘జబ్ తక్ హై జాన్’ లకి స్క్రీన్ ప్లే రచయిత్రిగానూ,  సోనమ్ కపూర్ నటించిన ‘ఐషా’, రణవీర్ సింగ్ నటించిన ‘లేడీస్ వర్సెస్ రాకీ బహల్’,  జాన్ అబ్రహాం నటించిన ‘ఐ- మీ- ఔర్ మై’ లకు స్క్రీన్ ప్లే- సంభాషణల రచయిత్రిగానూ, తాజాగా 2014 లో అభయ్ డియోల్ నటించిన ‘ఒన్ బై టూ’ తో దర్శకురాలిగానూ మారిన ఈ ముప్ఫై ఆరేళ్ళ సక్సెస్ ఫుల్ లేడీ,  స్క్రీన్ ప్లే రైటింగ్- డైరెక్షన్ కోర్సుల్లో న్యూయార్క్ యూనివర్సిటీ పట్టభద్రురాలు. ‘ఉమెన్స్ వెబ్ డాట్ ఇన్’  కి ఈమె ఇచ్చిన ఇంటర్వూ పాఠం ఈ కింద చూద్దాం..

˜హిందీ సినిమాలకి మీరు స్క్రీన్ ప్లే రచయిత్రిగా ఎలామారారు?

         నేను న్యూయార్క్ యూనివర్సిటీ నుంచి స్క్రీన్ ప్లే రైటింగ్- డైరెక్షన్ లలో డిగ్రీ తీసుకున్నాక ఇండియా తిరిగొచ్చాను. నా ఆలోచన ఏమిటంటే నా సొంత కథనల్ని ప్రమోట్ చేసుకోవాలన్నా, భవిష్యత్తులో డైరెక్టర్ గా మారాలాన్నా, అసిస్టెంట్ డైరెక్టర్ గా పనిచేస్తే ఆ ద్వారాలు తెర్చుకుంటాయని! కానీ రెండు మూడు సినిమాలకి అసిస్టెంట్ డైరెక్టర్ గా పనిచేసే సరికి సృజనాత్మకంగా నేను కోల్పోతున్నదేమిటో తెలిసి వచ్చింది. అసిస్టెంట్ డైరెక్టర్ గా నేను చేస్తున్నదంతా షూటింగు స్పాట్ లో, పోస్ట్ ప్రొడక్షన్ లో రైటింగ్ తో సంబంధం లేని పనే. కానీ తప్పదు. అప్పుడు ఇంకో సినిమాకి అసిస్టెంట్ డైరక్టర్ గా అవకాశం కోసం ప్రయత్నిస్తున్న సమయంలో ఒక స్క్రిప్టు రాసుకున్నాను. అప్పుడొక అద్భుతం జరిగింది. ఒక కామన్ ఫ్రెండ్ ద్వారా పెద్ద దర్శకుడు ఇంతియాజ్ అలీ ని కలుసుకోగలిగాను! ఆయన నా పట్ల ఆసక్తి కనబర్చి నేను రాసిన స్క్రిప్టు చదివారు. అది ట్రాష్ అని నాకూ తెలుసు. కానీ నాలో స్క్రీన్ ప్లే రైటర్ అయ్యే టాలెంట్ వుందని ఆయన పసిగట్టారు. తన తర్వాతి సినిమాకి నాకు వర్క్ ఆఫర్ చేశారు. కానీ దురదృష్టవశాత్తూ ఆ సినిమా షూటింగ్ దశకే వెళ్ళలేదు. అయితే రైటింగ్ లో ఆ కొంత అనుభవమే  నాకు బోలెడు ఆత్మవిశ్వాసాన్నిచ్చింది. ఆతర్వాత దర్శకుడు నవదీప్ సింగ్ ని కలుసుకున్నాను. ఇక ‘మనోరమ- సిక్స్ ఫీట్ అండర్’ రూపు దాల్చడం మొదలయ్యింది..దీంతో నా అదృష్టం ఎలా మలుపు తిరిగిందో మీకు తెలిసిందే! 

    మీరు రాసే సినిమాలు డిఫరెంట్ జానర్స్ తో ఉంటున్నాయి. మీ రచనల మీద దేని ప్రభావం ఎక్కువ వుందంటారు?
        నావరకూ జానర్ అనేది నేను కావాలని కోరుకునేది కాదు. ముందు కథా, ఆ కథలో పాత్రలూ మాత్రమే నాకు ముఖ్యం, అవే నాకు ఏ తరహా సినిమా అవుతుందో దారి చూపుతాయి. నేనిష్ట పడేది ఎక్కువగా క్యారక్టర్స్ కథలే. నన్ను నా క్యారక్టర్సూ, వాటి కథా ప్రపంచమూ నడిపించాలని కోరుకుంటాను. నా కథల్ని మెయిన్ స్ట్రీం అనో, ఆఫ్ బీట్ అనో వర్గీకరించడం కూడా నా కిష్ట ముండదు. అయితే ప్రాజెక్టు కయ్యే బడ్జెట్టు స్క్రీన్ ప్లే లో ఏది ఉండాలో ఏది కూడదో నిర్ణయిస్తుంది కాబట్టి ఈ దృష్ట్యా స్క్రిప్టులు రాయక తప్పదు. 
˜   స్క్రీన్ రైటింగ్ ప్రాసెస్ లో అతి కష్టమైనది క్రియేటివ్ కంట్రోల్ ని కాపాడుకోవడం. కొన్నిసార్లు ఆ కంట్రోల్ ని వదులుకోవాల్సి వస్తుంది కూడా ఒక  రైటర్ గా. అలాటి మీకు అస్సలు ఇష్టంలేని మార్పుచేర్పులు స్క్రిప్టుల్లో చేయాల్సిన అగత్యం ఎప్పుడైనా ఎదురయ్యిందంటారా?
          
స్క్రిప్టు రైటరు దర్శకుల లేదా నిర్మాతల విజన్ ని సాకారం చేయాల్సి వుంటుంది. కథ నాదైనా వాళ్ళదైనా అది వర్కౌట్ అయ్యేలా చూస్తాను.  స్క్రిప్ట్ రైటర్ గా నాకు సొంత క్రియేటివ్ ఆలోచనల లుండొచ్చు, కానీ ఇక్కడ నేను మాత్రమే కాకుండా అవతల ఇంకా దర్శకుల, నిర్మాతల, అగోచరంగా వుండే ప్రేక్షక సమూహపు అభిలాషలూ వుంటాయి. కాబట్టి ఇవన్నీ దృష్టిలో పెట్టుకుని బ్యాలెన్సింగ్ యాక్ట్ చేయక తప్పదు. నిజమే, అప్పుడప్పుడు  స్క్రిప్టు మీటింగ్స్ లో క్రియేటివ్ పోరాటాలు జరుగుతాయి. కానీ స్క్రిప్టులో ఏదైనా మార్చాల్సి వస్తే నేనెప్పుడూ బ్యాడ్ ఫీలింగ్స్ పెట్టుకోను. బ్యాడ్ ఫీలింగ్స్ నన్ను చుట్టుముట్టినప్పుడు ఆ సినిమా నుంచే తప్పుకుంటాను. స్క్రిప్ట్ రైటింగ్ అనేది నిరంతర పరిణామ ప్రక్రియ. ఇందులో మడిగట్టుకుని ఏదీ వుండదు. 

   క్యారక్టర్ కథలిష్టమన్నారు. మీరు రాస్తున్నప్పుడు ఉద్భవించే క్యారక్టర్లు ఎంతవరకు తెరమీదికి వచ్చేసరికి జీవం పోసుకుంటున్నాయంటారు?
           నేనెప్పుడూ ఫలానా యాక్టర్ అని దృష్టిలో పెట్టుకుని స్క్రిప్ట్ రాయలేదు. అది క్యారక్టర్లని ఓ చట్రంలో బిగించేస్తుంది. నేనొకసారి ఓ సినిమాకి స్క్రిప్టు రాస్తున్నప్పుడు ఆ నిర్మాత చాలా సార్లు హీరో జాన్ అబ్రహాం అంటూ చెప్పసాగారు. ఆయన చెప్పినప్పుడల్లా సీన్లు రాస్తున్నప్పుడు జాన్ అబ్రహాం ని షర్టు లేకుండా ఊహించుకుంటూ చాలా ఇబ్బంది పడేదాన్ని!
          అంతిమంగా నా ఊహాలోకంలోని పాత్రల్ని వెండితెరమీద ఏ ఏ తారలు నటిస్తున్నారనేది నాకెప్పుడూ ముఖ్యం కాదు. ఆ పాత్రలకి వాళ్ళెలా ప్రాతినిధ్యం వహిస్తున్నారన్నదే ప్రధానం. కాగితాల మీద క్యారక్టర్లకి ప్రాణముండదు. ఆయా  తారలూ దర్శకుడూ కలిసి తెరమీద ప్రాణ ప్రతిష్ట చేయాల్సి వుంటుంది. తారల ఎంపిక సమయంలో నిర్మాతలు, దర్శకులు నా సూచనలు అడుగుతారు. అయితే అంతిమ నిర్ణయం వాళ్ళదే. రిహార్సల్స్ సమయంలో ఒక్కోసారి ఆ నటుడు లేదా నటికి సరిపోయేలా పాత్రల్లో మార్పులు చేయాల్సి వుంటుంది కూడా! 
˜   
ఏదైనా ఉదాహరణ చెప్తారా? 
      ‘మనోరమ- సిక్స్ ఫీట్ అండర్’  సినిమా విషయంలో జరిగింది...ఆ కథలో హీరో పాత్ర సత్యవీర్ నలభై ఐదేళ్ళ నడివయసు వ్యక్తి నిజానికి. కానీ ఆ పాత్రకి అభయ్ డియోల్ ని అనుకున్నాక వయస్సుని ముప్ఫై కి తగ్గిస్తూ పాత్రలో మార్పులు చేయాల్సి వచ్చింది- పాత్ర జీవితంతో సహా. అది మంచికే జరిగిందనుకుంటాను. ముప్ఫై యేళ్ళ హీరోకి ఈ కథ డిమాండ్ చేసే ఇన్వెస్టిగేషన్ కోణం పట్ల జిజ్ఞాస, కుశాగ్రబుద్ధీ ఎక్కువ వుంటాయి కదా?


మీరు చూడాలనుకుంటే ఎలాటి సినిమాలు ఇష్టపడతారు?
          ఫిలిం స్కూల్ కోర్సు చేస్తున్నప్పుడు వరల్డ్ సినిమా మాకు పరిచయం చేశారు. నా వరకూ మాత్రం హాంకాంగ్ దర్శకుడు వాంగ్ కార్ వాయ్, హాలీవుడ్ దర్శకులు కోయెన్ బ్రదర్స్ సినిమాల్ని ఇష్టంగా చూస్తాను. ఇంకా పాల్ థామస్, ఆండర్సన్, అలెగ్జాండర్ పైన్, వేస్ ఆండర్సన్, జేసన్ రీట్మన్, కెమెరాన్ క్రోవ్.. సినిమాలూ ఇష్టమే. ఈ పేర్ల వరస చూస్తూంటే  వీళ్ళు నా కెందుకిష్టమో మీకర్ధమయ్యే వుంటుంది- వీళ్ళందరివీ క్యారక్టర్ డ్రైవెన్ సినిమాలే! 
   
˜   మీరు బాగా ఇష్టపడి రాయాలని కోరుకుంటున్న కథ- కానీ దాన్ని ఇండియాలో తీయడం అసాధ్యంలే అన్పించిన కథ ఏదైనా ఉందా?
             ఉంది! ముగ్గురు నిర్మాతల దగ్గర ప్రయత్నించాను కూడా. ఎవరూ ముందుకు రాలేదు. వాళ్ళ దృష్టిలో అది చాలా డార్క్ మూవీ అవుతుంది. ఓ ఐదేళ్ళల్లో సాధ్యం  కావచ్చను కుంటున్నాను...

˜   హిందీ సినిమాలు పూర్తిగా నగరీ కరణ చెందాయని విమర్శలున్నాయి. పాత బాలీవుడ్ సినిమాల్లాగా అవి బి సెంటర్ ప్రేక్షకులని ఆకట్టుకోలేక పోతున్నాయి..ఇది నిజమేనా? మీరే ప్రేక్షకుల కోసం రాయాలని కోరుకుంటారు?

          
మొత్తం పరిశ్రమ గురించి నేను కామెంట్ చేయలేను గానీ, నా వరకూ చెప్పగలను. నేను ఫలానా ప్రేక్షకులని మనసులో పెట్టుకుని రాయలేను. నాకు తెలిసింది, నాకు అనుభవమయ్యింది మాత్రమే రాయగలను. నాకు తెలీని ప్రపంచాల గురించి నేనేమీ రాయలేను. అది బూటకంగా వుంటుంది కూడా. ఇక హిందీ సినిమాలు నగరీకరణ చెందడం గురించి.. ‘మనోరమ -సిక్స్ ఫీట్ అండర్’ పల్లెటూళ్ళో జరిగే పల్లెటూరి కథే కదా? కాకపోతే సహజంగా తీశాం. బీ సెంటర్ ప్రేక్షకులకి వాళ్ళ సహజ కథలే వాళ్లకి నచ్చకపోతే ఏం చేస్తాం. నేనేం స్ఫూర్తి పొందానో అది రాయకుండా, వాళ్లకి కావాల్సిందేదో రాస్తూ పోతే చాలా గందరగోళంలో పడిపోతాను!

అమృతా రాజన్



30, ఏప్రిల్ 2019, మంగళవారం

812 :టిప్స్




           
(31 – 42)

          31. సినిమాలో ఒక హీరోని చూపిస్తున్నామంటే ఆ కథ అతడిదే అవాలి. మధ్యలో అతణ్ణి పక్కన బెట్టి సహాయ పాత్ర కథగా చెప్పడానికి ఆ సహాయ పాత్రకి ఎంత ఫ్లాష్ బ్యాక్ పెట్టి సమర్ధించాలనుకున్నా బెడిసి కొడుతుంది. ప్రాథమిక జ్ఞానం కూడా లేకుండా ఇలా సినిమాలెలా తీస్తారో చూసి తెలుసుకోవాల్సిందే.  రాస్తున్న ఓ కథ హీరోదా లేక  హీరోయిన్ దా తెలియకపోతే ఆ తీసిన సినిమాని విడుదల చేసుకోవడానికి కాళ్ళరిగేలా తిరగాల్సిందే.
          32. సంఘర్షణకి దారితీసే కారణం బలంగా లేకపోతే  యాక్షన్ కథ సిల్లీగా మారిపోతుంది. పెన్సిలు కోసం పోట్లాడుకునే చిన్నపిల్లల కథలా వుంటుంది. యాక్షన్ కథ వేరు- యాక్షన్ కామెడీ కథ వేరు. రాస్తున్నది యాక్షన్ కామెడీ అయినప్పుడు యాక్షన్ డైనమిక్స్ కి పాల్పడితే అభాసుపాలవుతారు. యాక్షన్ కామెడీలో సంఘర్షణకి దారి తీసే కారణం స్వల్పంగానే ఉండొచ్చు. దానికి విలన్ వైపు నుంచి  రియాక్షన్ మొదట యాక్షన్ విలన్ కి లాగా హీరోని చంపెయ్యడంగానే వుండొచ్చు. కానీ పోనుపోనూ కొత్త కారణాలు పుట్టుకొస్తూ విలన్ లక్ష్యం కూడా మారిపోతూ వుండాల్సిందే.
          33. విజువల్ రైటింగ్ ని సాధించాలంటే పాసివ్ రైటింగ్ మానుకోవాలి. సర్వ సాధారణంగా  డైలాగ్ వెర్షన్ లెఫ్ట్ సైడ్ యాక్షన్ పార్టులో ఇలా రాసేస్తూంటారు - వెళ్ళాడు, కూర్చున్నాడు, తీసుకున్నాడు, ఇచ్చాడు... లాంటి క్రియాపదాల్ని ఉపయోగిస్తూంటారు. ఇవి పాసివ్ పదాలు. అంటే పాసివ్ రైటింగ్. వీటికి బదులు - గబగబా వెళ్ళాడు, కూలబడ్డాడు, లాక్కున్నాడు, విసిరేశాడు - అని రాస్తే యాక్టివ్ పదాలు, అంటే విజువల్ యాక్షన్ తో కూడుకున్న యాక్టివ్ రైటింగ్. యాక్టివ్ రైటింగ్ అంటే విజువల్ రైటింగే. అంటే రాసే ప్రతి చర్యలోనూ  విషయముండాలి. వెళ్ళాడు- అనడంలో విషయం లేదు, గబగబా వెళ్ళాడు -అనడంలో విషయం కన్పిస్తోంది. మొదటి ఉదారహణలో సీన్లు ఎంత డల్ వుంటాయో, రెండో ఉదాహరణలో ఎంత స్పీడుగా వుంటాయో గమనించవచ్చు. ఇలా అన్ని సందర్భాల్లో కుదరకపోవచ్చు. శోభనం గదిలోకి పాలగ్లాసు పట్టుకుని నిదానంగానే వస్తున్నట్టు  చూపించాలి పెళ్ళికూతుర్ని. అయినా తలుపు సందులో ఆమె చీర ఇరుక్కున్నట్టు రాస్తే,  దాని తదుపరి చర్యలతో సహా సీను విజువల్ రైటింగ్ గా మారిపోతుంది. ఆల్ ది బెస్ట్!
          34. సినిమా తీయడమే కాదు, స్క్రీన్ ప్లే రాయడం కూడా విజువల్ కసరత్తే. టీవీల్లో, పత్రికల్లో చూస్తే  ఎన్నెన్ని పెద్ద పెద్ద ఐడియాల్ని ఒక్క క్షణకాలపు విజువల్స్ లో చూపిస్తారు! పేజీల కొద్దీ  డైలాలగులు రాసేకన్నా తెలివైన పని ఇది. హీరో ఉద్యోగం పోగొట్టుకున్నాడని పదిమాటల్లో డైలాగుగా చెప్పేకన్నా,  ఒక్క విజువల్ తో ఒక్క క్షణంలో చూపించెయ్యొచ్చు. హీరో ఆఫీసు కెళ్ళేసరికి, అతడి పర్సనల్ సరంజామా డస్ట్ బిన్ లో పడుందని చూపిస్తే బలంగా వుంటుంది ఉద్యోగం వూడిందన్న విషయం. సినిమా అంటే చూపించడం, చెప్పడం కాదు. అందుకే విజువల్ రైటింగ్ అవసరం.
          35.  క్యారక్టర్ గోల్ అంటే కథ మొత్తానికీ  కలిపి ఒకే గోల్ మాత్రమే వుండడం కాదు- సీను సీనుకీ అవసరమైన చోటల్లా గోల్స్ వుంటేనే కథ బోరు కొట్టకుండా వుంటుంది. స్టోరీ గోల్ ని సాధించే మార్గంలో అనేక ఆటంకాలు ఎదురవుతాయి. ఈ ఆటంకాలు ఆయా సీన్లలో వుంటాయి. వాటిని అధిగమించడం కూడా ఒక గోల్ అవుతుంది. అధిగమించకపోతే ఆ సీను బోరు కొడుతుంది. అలాటి సీన్లు ఎన్ని వుంటే కథ అంత బోరు కొడుతుంది..
          36. ఒక జీవిత చరిత్ర ఏ రస ప్రధానమో ఆ రస ప్రధానంగా సినిమా చేయకపోతే ఒక అటెన్ బరో  గాంధీవుండదు, ఒక కృష్ణ  అల్లూరి సీతారామరాజు  వుండదు. ఆ జీవిత చరిత్రకి అన్యాయం చేస్తూ  రుద్రమదేవిఅనే కమర్షియల్  కథమాత్రమే వస్తుంది- ‘గాథరాదు. వీరవనిత చరిత్ర వుండదు, తోచిన శృంగార దేవత చిత్రణ లుంటాయి. దీన్ని ఒక్కడుకి మించిన కమర్షియల్ అని కూడా దర్శకుడు అనడం చరిత్రపట్ల తనకున్న నిబద్ధతని పట్టిస్తుంది.
          37. సినిమా స్క్రీన్  ప్లేలు బాగా అర్ధమవ్వాలంటే స్క్రీన్ ప్లేలు చదవాలి. తెలుగు సినిమాల స్క్రీన్ ప్లేలు దొరకవు. హాలీవుడ్ సినిమాల స్క్రీన్ ప్లేల్ని ఉచితంగా డౌన్ లోడ్ చేసుకోవచ్చు. వాటిని పరిశీలనాత్మకంగా చదవడం ఒక ఎడ్యుకేషన్ రైటర్లకి. కొందరు కొత్త దర్శకులు హాలీవుడ్ సినిమాలు చూస్తూ సీనిక్ ఆర్డర్ వేసుకుని స్టడీ చేస్తున్నారు. దానికంటే కూడా స్ట్రక్చర్ బాగా అర్ధమవ్వాలంటే  స్క్రీన్ ప్లేలు చదవడమే మంచిది. మరి కొందరు హాలీవుడ్ సినిమాలు వేసుకుని చూస్తూ ఏ షాట్  ఎంత లెన్త్ వున్నదీ కౌంట్ రాసుకుంటున్నారు. తీసేటప్పుడు వుండే షాట్స్ లెన్తులు ఎడిటింగ్ లో వుండవు. కాబట్టి ఎడిటింగ్ అయిన షాట్స్ లెన్త్స్ ని పట్టుకుని మనం కూడా ఇన్ని మిల్లీ మీటర్లే  తీయాలనుకోవడం పొరపాటు. పోతే, మరికొంత మంది  ఆయా సినిమాల సెన్సార్ స్క్రిప్టులు సంపాదించుకుని స్టడీ  చేస్తున్నారు. సెన్సార్ స్క్రిప్టుల్లో  షాట్స్ లెన్తులు, డైలాగులూ తప్ప మరేమీ వుండదు. హాలీవుడ్ స్క్రీన్ ప్లేలు చదవడ మొక్కటే సరైన మార్గం.
          38. అన్ని సినిమాలు అందరి కోసమూ తీయలేరు. అన్ని సినిమాల్ని అందరూ చూడరు. భారీ బడ్జెట్లతో ఫ్యామిలీ ఎంటర్ టైన్మెంట్లు అంటూ తీసున్న సినిమాలనే ఫ్యామిలీలన్నీ కదిలి వచ్చి చూడ్డం లేదు. ఒకే సారి వెయ్యి థియేటర్లలో విడుదల చేసుకుంటే గానీ వాటికి మనుగడ లేదు. యూత్ సినిమాల పేర తీసే ప్రేమ సినిమాలని ఫ్యామిలీలు కాదుకదా, మాస్ కూడా పూర్తిగా చూడ్డం లేదు. అలాగని యూత్ కూడా అందరూ చూడ్డం  లేదు. హారర్ సినిమాలకైతే ఏ  ప్రేక్షకులుంటారో ఎవరికీ తెలీదు. అయినా ఈ సినిమాల్ని పట్టుకుని ఇది ఫ్యామిలీలకి ఎక్కదు, బి, సి సెంటర్లలో ఆడదు అంటూ ప్రొఫైలింగ్ చేయడం లేదెవరూ. వీటన్నిటినీ క్రాస్ చేసే ఒక విభిన్న కథా చిత్రం వస్తే మాత్రం- చాలా వెంటనే ప్రొఫైలింగ్  చేసేస్తారు. మిగతా ప్రపంచమంతా బ్రహ్మరధం పట్టనీ గాక, స్థానికంగా మాత్రం సంకుచిత మనస్తత్వాన్ని ప్రదర్శిస్తారు. ఇది బి, సి సెంటర్లలో ఆడదు, ఫ్యామిలీలు రారు, ఇందులో అది లేదు, ఇది లేదు అంటూ తీర్పు లిచ్చేస్తూంటారు. విషయమేమిటంటే, ఈ తీర్పులిచ్చే వాళ్లకి అసలు క్వాలిటీ సినిమా అంటే ఏమిటో అలవాటు తప్పిపోయింది. సగటు ప్రేక్షకుల్లాగా మెదళ్ళని ఇళ్ళ దగ్గర వదిలేసి థియేటర్లలో అమాంబాపతు సినిమాలని ఎంజాయ్ చేస్తూ ఇవే తెలుగు సినిమాలని డిసైడ్ అయిపోయారు. వీళ్ళకి భిన్నంగా నెట్ ప్రపంచం, షోషల్ మీడియా లోకం ఇలాటి సినిమాలు ఒక్కదానికీ భిన్నాభిప్రాయం లేకుండా బ్రహ్మరధం పడుతూంటాయి.  కాబట్టి ఈ  తీర్పులకి వెరవకుండా- అనుకున్న పంథా లో సాగిపోవడమే అసలైన స్క్రీన్ రైటర్ల కర్తవ్యం. మార్పు తెచ్చే వాళ్లెప్పుడూ వొంటరి వాళ్ళు అనేది పాత మాట. 
          39. స్ట్రక్చర్ అంటే బోరు కొడుతున్నప్పుడు స్ట్రక్చర్ ని ఎగేసే పాత్రల్ని సృష్టించి స్ట్రక్చర్ రహిత స్క్రీన్ ప్లేని రాయవచ్చు. అయితే ఆ పాత్రని పోషించే నటుడికి ప్రేక్షకుల్లో మంచి క్రేజ్ వుండాలి- ‘భలే భలే మగాడివోయ్లో నాని లాగా. ఆ క్రేజీ నటుడు పది నిమిషాల కోసారి కథలో బ్యాంగ్ కూడా ఇస్తూపోవాలి. ఇక స్ట్రక్చర్ ప్రసక్తే వుండదు. స్ట్రక్చర్ అంటే మూడంకాల ( త్రీ యాక్ట్స్) స్ట్రక్చరే  కాబట్టి, దీన్ని రెండంకాలకి కుదించి కూడా రాసుకోవచ్చు. ‘ సైకోలో ఆల్ఫ్రెడ్ హిచ్ కాక్  చేసిన పని ఇదే. హీరోయిన్ కథగా నడుస్తున్నది కాస్తా, చరిత్రలో నిల్చిపోయిన బాత్రూం మర్డర్ సీనులో ఆ హీరోయిన్ ని విలన్ చంపెయ్యడంతో విలన్ కథగా మారిపోతుంది. అంటే ఒకే సినిమాలో ఇద్దరి పాయింటాఫ్ వ్యూల్లో ఇద్దరి కథ. ఇక్కడ కూడా ఆ ఇద్దరూ పాపులర్ నటులే కాబట్టి వర్కౌట్ అయ్యింది. నయనతార ని ఆ హీరోయిన్ స్థానంలో, నాగార్జునని ఆ విలన్ స్థానంలో సినిమాని ఊహిస్తే ఎలా వుంటుందో ఆలోచించడి..నాగార్జున నయనతారని చంపాడూ- నాగార్జున నయనతారని చంపాడూ అని  ఒకటే పబ్లిసిటీ అయిపోతుంది! ఇలాగే వుంటాయి సినిమా ట్రేడ్ గిమ్మిక్కులు. కేవలం కథలతోనే కుస్తీ పట్టక్కర్లేదు.
          40. కథల్లో  కాన్ఫ్లిక్ట్ (సమస్య) పుట్టే ఘట్టం వుంటుంది. అది ప్లాట్ పాయింట్ వన్ అనుకుందాం. కాన్ఫ్లిక్ట్  జడంగా వుండి పోయి, దాన్నాథారంగానే సంఘర్షణ జరుగుతూండడం పరిపాటి. హీరో హీరోయిన్లకి జాతకాలు కలవడం లేదని పెళ్ళికి హీరో తండ్రి ఒప్పుకోలేదనుకుందాం.  ఇదే  కలవని జాతకాలు అనే పాయింటు తో కాన్ఫ్లిక్ట్ ని పుట్టించి కథ నడిపిస్తే,  కాన్ఫ్లిక్ట్ వర్కౌట్ అయ్యే అవకాశాలు తక్కువ. కాన్ఫ్లిక్ట్ జడంగా వుండిపోయి కాసేపటికి సంఘర్షణ బోరు కొట్టేస్తుంది. జాతకాలు కలవడం లేదని కాక,  అసలెందుకు  కలవడం లేదో,  దాని పరిణామా లేమిటో ఫన్నీగా  సృష్టిస్తే,  అప్పుడా కాన్ఫ్లిక్ట్ జడత్వాన్ని వదిలించుకుని  వర్కింగ్ కాన్ఫ్లిక్ట్  గా మారిపోతుంది. ఫన్నీ పాయింటేదో  హీరోకే  అవమానకరంగా వుంటే,  దాన్ని తుడిచేసే సంఘర్షణతో అతను నానా పాట్లు పడతాడు. మూలంలో జాతకాలూ అనే కాన్ఫ్లిక్ట్ వుంటుంది, కానీ సంఘర్షణలో దాని పరిణామాలతో వర్కింగ్ కాన్ఫ్లిక్ట్ ఏర్పడుతుంది. కాబట్టి కాన్ఫ్లిక్ట్ కి వర్కింగ్ కాన్ఫ్లిక్ట్  తోడయినప్పుడే సంఘర్షణ కొత్త పుంతలు తొక్కుతుందని అర్ధం జేసుకోవాలి.
          41. ప్రధాన పాత్ర పట్ల ఎంత దయ చూపిస్తే అవి అంత బోరు కొడతాయి, ప్రధాన పాత్రతో నిర్ధాక్షిణ్యంగా వుంటే అది  కత్తిలా వుంటుంది. ఎంత నిర్ధాక్షిణ్యానికి అంత పదునైన కత్తి. ప్రధాన పాత్ర ఫీలవుతున్న దాన్ని దాన్నుంచి గుంజెయ్యాలి. దానికోసం వెంపర్లాడేట్టు చెయ్యాలి. దాని కోసం పోరాడేట్టు, దాని కోసం ప్రాణాల్నే పణంగా పెట్టేట్టు సంక్షోభం సృష్టించాలి. సంక్షోభం యాక్షన్ కి  దారితీస్తుంది. సంక్షోభం అంటే ఫీలింగ్స్ మధ్య సంఘర్షణే (యాక్షన్). ఫీలింగ్స్ లేకపోతే సంక్షోభం లేదు, దీని పర్యవసానమైన సంఘర్షణా లేదు. యాక్షన్ (సంఘర్షణ) కి మూలం ఫీలింగ్సే. భావజాలాల తేడాలు లేకపోతే బాహాబాహీల్లేవు. ప్రధాన పాత్ర పట్ల దయతో వుంటే బాహాబాహీలేదు. బాహాబాహీ లేకపోతే బలమైన సినిమా లేదు. నిర్ధాక్షిణ్య పాత్ర చిత్రణే నిజమైన బలం బాహాబాహీకి.
          42. 2016 లో వరుసగా అక్టోబర్, నవంబర్, డిసెంబర్ మాసాల్లో విడుదలైన నాలుగు సినిమాలనీ  ఒకే తరహా విచిత్ర కథనాలతో పెళ్లి కూతుర్లులా ముస్తాబు చేశారు (పెళ్లి కూతుళ్ళు విచిత్రంగా ముస్తాబవుతారని కాదు). మూడు సినిమాల్లో కథనాల్ని ఫ్లాష్ బ్యాక్ లో పెట్టుకుంటే, నాల్గో చలనచిత్రంలో క్లయిమాక్స్ కి కేటాయించుకున్నారు.  నందినీ నర్సింగ్ హోంలో హీరోయిన్ కోసం హీరో ఒకచోట ఎదురు చూస్తూంటాడు. హీరోయిన్ అతడికో కొత్త బైక్ కొనుక్కుని  నడుపుకుంటూ వస్తూ యాక్సి డెంట్ అయి చచ్చిపోతుంది. కావాలనే ఆమె రావడంలేదని హీరో అపార్ధం చేసుకుని వేరే జీవితంలోకి వెళ్ళిపోతాడు. ‘ఎక్కడికిపోతావు చిన్న వాడాలో హీరోయిన్ పెళ్లి చేసుకుంటున్నానని తండ్రికి చెప్పి బయల్దేరుతుంది ( కాసిని టీ నీళ్ళేవో తాగి వస్తుందిలే  అన్నట్టు తండ్రి ఓకే అనేస్తాడు). రిజిస్ట్రార్ ఆఫీసు దగ్గర హీరో ఎదురు చూస్తూంటాడు. ఆమె టూ వీలర్ మీద వస్తూ వస్తూ ఠకీల్మని యాక్సిడెంట్  అయి చచ్చిపోతుంది. ఇది తెలియని హీరో వేరే ఏదో అపార్ధం చేసుకుని వేరే జీవితంలోకి వెళ్ళిపోతాడు. ‘ఇంట్లో దెయ్యం - నాకేం భయంలో కూడా హీరోయిన్ పెళ్లి చేసుకోవడానికి వెళ్తున్నానని అమ్మకి చెప్పి బయల్దేరుతుంది (నాల్గు ఇడ్లీలేవో  కతికి వస్తుందిలే అన్నట్టు  అమ్మ రైటో అనేస్తుంది). రిజిస్ట్రార్  ఆఫీసు దగ్గర హీరో ఎదురు చూస్తూంటాడు. టూ వీలర్ మీద వస్తున్న ఆమె ఇంకేదో గొడవలో ఇరుక్కుని హరీమంటుంది. ఇది తెలియని  హీరో అర్జెంటుగా అపార్ధం చేసుకుని వేరే జీవితంలోకి వెళ్ళిపోతాడు. ఇలా ప్రతీ హీరో కన్వీనియెంట్ గా జంప్ అవడమే! యాక్సిడెంట్ అయినట్టు తెలియదా? టీవీలో రాదా? పేపర్లో రాదా? తండ్రో, తల్లో ఫోనే చెయ్యరా? పైన చెప్పుకున్న మూడో కేసులో హీరోయిన్ తన మరదలే! మరదలు చచ్చిపోయినట్టు కూడా తెలీదా? ఈ మూడూ ఇలా వుండగా, ఇక నాల్గో మూవీలో పాత్ర రివర్స్ అవుతుంది – ఇక్కడ హీరోయినే జంప్ అవుతుంది- ‘అప్పట్లో ఒకడుండే వాడుక్లయిమాక్స్ లో భర్తకోసం హీరోయిన్ రైల్వే స్టేషన్ లో ఎదురు చూస్తూంటుంది. ఇంతలో భర్త ఎన్ కౌంటర్ అయినట్టు టీవీలో వస్తుంది. అది చూసి చాలా బాధపడిపోయి, ఏడ్చేసి రైలెక్కి వెళ్లి పోతుంది! ఇలా పాత్రలు కన్వీనియెంట్ గా జంప్ అవకపోతే అనుకున్న కథనం  చేయలేమని దర్శకుల ఉద్దేశం. పాత్ర కిల్ అయినా సరే, కథనం హాస్యాస్పదంగా అన్పించినా సరే, అదెవరి దృష్టికీ పోదని అంత నమ్మకం. నిజమే, ఒకప్పుడుపంతులమ్మ’, ‘కోరికలే గుర్రాలైతేలాంటి సినిమాలు చూసి ఇద్దరు వ్యాపారస్తులు షాపులో కూర్చుని హీరోయిన్ల పాత్రల గురించి చర్చించుకునే వాళ్ళు. వ్యాపారులకే ఇంత అభిరుచి వుంటే, ఇతరుల సంగతి చెప్పనవసరం లేదు. ఇప్పుడెవరూ సినిమాలు చూసి చర్చించుకుంటున్న దృశ్యాలు కనపడవు.  అసలు సినిమాల్ని దృష్టితో చూస్తే కదా? ఇదే  ఇలాటి కథనాల పాలిట అదృష్టంగా మారింది!
(మరికొన్ని మరోసారి)
సికిందర్