రివ్యూలు, సాంకేతికాలు, స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు...

టికెట్లు దొరకడం యోగం, సినిమాలు చూడడం భోగం, రివ్యూలు రాయడం రోగం!

23, ఏప్రిల్ 2019, మంగళవారం

807 : సందేహాలు - సమాధానాలు


Q : మీరు ‘సూర్యకాంతం’ స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు రాశారు. కానీ మజిలీ, జెర్సీ, చిత్రలహరి స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు రాయలేదు. ఇలా అయితే మాకు కష్టంగా వుంది.  
సుధీర్, టాలీవుడ్
         
A : తెలుగు రాజ్యం డాట్ కాంలో ప్రతీవారం రివ్యూల వరకూ రాస్తూనే వున్నాం. మళ్ళీ విడిగా వాటికి  స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు రాయాలంటే సమయం చిక్కడం లేదు. ఆలస్యమైపోయాక రాయడంలో అర్ధం కూడా వుండదు. ఓ రెండు వెబ్ సైట్లకి, ఓ పత్రిక్కి, బ్లాగుకి తెలుగు, హిందీ, ప్రాంతీయ సినిమాలు నాల్గైదు చూసి రాసేసరికల్లా వారం గడిచిపోయి మళ్ళీ కొత్త వారం కొత్త సినిమాలు ముందుంటున్నాయి. ఈ పరిస్థితిలో స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు దైవాధీనంగా తయారయ్యాయి. ప్రయత్నిద్దాం. మజిలీ, జెర్సీ, చిత్రలహరిల గురించి కొన్ని అభిప్రాయాలు  వచ్చాయి. వాటిని ఈ కింద తెలుసుకుందాం. 

         
Q : వరుసగా విడుదలైన మజిలీ, జెర్సీ, చిత్రలహరి మూడూ పరాజితుల కథలేనని మీరు ‘జెర్సీ’ రివ్యూలో రాశారు. కానీ జెర్సీ పరాజితుడి కథ అనుకోను. అతను జబ్బు వున్న క్యారక్టర్ కదా? నాకు ముగింపులో తేల్చిన విషయం రొటీన్ క్యాన్సర్ ఫార్ములా కథలా అన్పించింది.
రామ్ కే, టాలీవుడ్ 

      A : వాస్తవానికి అతను జబ్బు కారణంగా క్రికెట్ కి దూరమైన క్యారెక్టర్. కానీ ధూమపానానికి, మద్యపానానికీ జబ్బు అడ్డు కాదన్నట్టు చిత్రణ వుంది. జబ్బు అనేది ముగింపులో బయట పెట్టిన రహస్యం. అంతవరకూ అతన్ని చూపించింది క్రీడా రంగంలో రాజకీయాల వల్ల క్రికెట్ కి దూరమై, పదేళ్ళ తర్వాత పరిస్థితుల వల్ల తప్పని సరై లేటు వయసులో క్రికెట్ కి పూనుకున్నాడనే. దీంతో జీవితంలో ఏదైనా సాధించడానికి వయసు అడ్డు కాదనే పరాజితుడి కథ ఉపరితలంలో కన్పిస్తోంది. అంతరంగంలో దాచిన కారణం మాత్రం జబ్బు. దీని వల్ల ఒక కాన్సెప్ట్ కి సెటిలై ఒక రియలిస్టిక్ గా నడుస్తున్న మూవీ చూస్తున్నప్పుడు, ముగింపులో ఈ కాన్సెప్ట్ క్యాన్సిలై రియలిస్టిక్ జానర్ కాస్తా జబ్బు అనే ఫార్ములా ట్విస్టుతో ముగింపు కొచ్చినప్పుడు,  సహజంగానే మింగుడుపడదు మీలాటి ఆలోచనాపరులకి. కానీ మెజారిటీ ప్రేక్షకులకి నచ్చిందిది. ఇదే కథ అంతగా ఫాలోయింగ్ లేని హీరోతో తీస్తే ఛీఛీ అంటారు మెజారిటీ ప్రేక్షకులే. కాబట్టి ‘జెర్సీ’ లో ప్రేక్షకులు తమ అభిమాన నేచురల్ స్టార్ ని నానిని చూస్తున్నారు కొత్తగా, కథని కాదు. ఉపరితలంలో ఒక కథ నడుస్తూ,  చివర అంతరంగంలో దాచిపెట్టిన అసలు కథ బయటపడే కాన్సెప్టులు మర్డర్ మిస్టరీలతో, సస్పన్స్ థ్రిల్లర్స్ తో వుంటాయి. ఇలాటి కాన్సెప్ట్స్ తో ‘ఎండ్ సస్పెన్స్’  అనే సినిమా విజయావకాశాల్ని దెబ్బతీసే కథా ప్రక్రియని కవర్ చేయడానికి ఈ టెక్నిక్ ని వాడతారు. ఈ టెక్నిక్ ని కనిపెట్టింది 1958 లో ‘టు ఛేజ్ ఏ క్రూకెడ్ షాడో’ తో. దీని గురించి బ్లాగులో అనేక సార్లు రాశాం. 

           
Q : జెర్సీ, మజిలీ, చిత్రలహరి సినిమాలు ఇంచుమించు ఒకే రకమైన పాత్రలతో, కథలతో రావడాన్ని పెద్దగా ఎవరూ పట్టించుకోవడం లేదు. ప్రేక్షకులు సహజత్వాన్ని ఎంత బలంగా కోరుకుంటున్నారో దీన్ని బట్టి అర్ధంజేసుకోవాలేమో. అలాగని అన్నీ ఇలాటి సినిమాలే వచ్చి పడితే చూస్తారనుకోను. తెలుగు సినిమా ప్రైమరీగా యూత్ ఓరియెంటెడ్. వాళ్ళు కోరుకునేది ఎంటర్ టైన్మెంట్. తామేం చేయాలో మెసేజీలు కాదేమో అన్పిస్తోంది.
దర్శకుడు, టాలీవుడ్ 

      A : సినిమా పని పరిస్థితిని ఏకరువు పెట్టడం తప్ప, అంటే రిపోర్టింగ్ చేయడం తప్ప,  మెసేజి లివ్వడం కాదనేది అందరూ ఒప్పుకునే మాటే. ఆ చేసిన రిపోర్టింగ్ లో ఏదైనా మెసేజి ఫీలైతే ప్రీక్షకులే తీసుకుంటారు, లేకపోతే లేదు. కొన్ని ప్రాంతీయ సినిమాలు చూస్తే ఈ కళనే ఒడిసి పట్టినట్టు కన్పిస్తాయి. ‘ఆదిమ్ విచార్’ అనే కోసలీ గిరిజన కథా చిత్రంగానీ, ‘లోక్టాక్ లైరేంబీ’ అనే మణిపురి మత్య్సకారుల కథా చిత్రం గానీ... ఇలా ప్రాంతీయ సినిమాలు పనిగట్టుకుని మెసేజి లివ్వడం లేదు. పరిస్థితిని ఏకరువు పెట్టి వదిలేస్తున్నాయి. ప్రేక్షకులే ఆలోచించుకుంటారు. మన తెలుగులోకి వచ్చేసరికి బల్లగుద్ది ఏదో మెసేజి ఇచ్చేయాలన్న పెద్దరికం వచ్చేస్తోంది. దర్శకుడు పెద్దోడు కాదు, ప్రేక్షకులకంటే చిన్నోడే. బల్ల మీద విషయం పెట్టాలి, ప్రేక్షకులు చూసి ఏమనుకోవాలో అనుకుంటారు. మీరన్నట్టు ఇలా సీరియస్ రియలిస్టిక్ ధోరణుల్లో తీస్తూపోతే ఎవరూ చూడరు. కొత్తగా అన్పించి ఇప్పుడు రెండు మూడు చూశారేమో. సినిమా అనేది ప్రధానంగా వినోద సాధనమే. లేకపోతే డబ్బులు రావు, ఇంత వందేళ్ళ చరిత్రా వుండదు. కాబట్టి ఏదైనా పరిస్థితిని ఏకరువు పెట్టాలన్నా, పరిస్థితులు ఇలా వుండకూడదని చెప్పాలన్నా అది వినోదాత్మకంగానే చేయాలి. ఇలాటివి తెలుగులో పాతవి చాలా వున్నాయి. ఎంటర్ టైనర్స్  అనేవి సమాజంలో పరిస్థితులుగానీ, వ్యక్తులుగానీ అలాకాదు, ఇలా వుండాలని చిత్రిస్తూ ఎంటర్ టైన్ చేస్తాయి. అదే ఆర్ట్ సినిమాలు లేదా రియలిస్టిక్ సినిమాలు ఉన్నదున్నట్టు మాత్రమే పరిస్థితిని చూపిస్తాయి. ఈ మాట – ఈ తేడా ఫేమస్ క్రిటిక్ రోజర్ ఎబర్ట్ చెప్పాడు. కాబట్టి ఎంటర్ టైనర్స్ ని ఈ చెప్పిన విధానంలో తీసే ప్రయత్నం చేస్తే, విశేష ప్రజాదరణ పొందే అవకాశముంది. 

           
Q : ‘జెర్సీ’ సినిమా ప్రయత్నిస్తూ ఓడిపోయిన 99 మందిలో ఒకడి కథ అన్నారు చివర్లో. కానీ జబ్బు కారణంగా ఆటను వదిలి, కొడుకు కోసం ఆడి చనిపోయిన ఒక తండ్రి కథ అన్పించింది. ఇటీవల విడుదలైన జెర్సీ, మజిలీ, చిత్రలహరి మూడూ లూజర్స్ కథలే ఏ కారణం వల్ల విజయం సాధించాయో. ‘జెర్సీ’ బావుందనిపించినా, అసమర్ధుని జీవ యాత్రలా వుందనిపించింది నాకైతే.
మహేష్ ఆర్,  టాలీవుడ్ 

     A : మీరు చెప్పినవన్నీ కరెక్టు. అది ఆ పాత్రవరకూ దాని పర్సనల్ కథ మాత్రమే. దీంట్లోంచి ప్రేక్షకులు తీసుకోవాల్సినంత మెసేజీ ఏమీ లేదు. ఎందుకంటే ప్రేక్షకులందరూ అలాటి జబ్బున్నవాళ్ళయి వుండరు. అతడికి గనుక డయాబెటిస్ వుంటే, దాని కారణంగా ఆడలేకపోతే, ఆ డయాబెటిస్ ని జయించి - బ్యాటు పట్టుకుని సిక్సర్లు కొట్టిన కథగా అప్పుడు జనరలైజ్ అవుతుంది. అతడి పర్సనల్ కథగా వుండిపోదు. నేడు కామనై పోయిన డయాబెటిస్ వ్యాధిని జీవితాంతం మందులు వాడే  అవసరం లేకుండా క్యూర్ చేసుకున్న విజయగాథలు ఫారిన్లో వున్నాయి. వీటిలో మార్షల్ ఆర్ట్స్ ప్రముఖులూ వున్నారు. మార్షల్ ఆర్ట్స్ తో శరీరంలో ఇన్సులిన్ ప్రేరేరింప జేసుకుని డయాబెటిస్ ని జయించిన క్రీడాకారులున్నారు. ఇలాటి కథలు డయాబెటిస్ వ్యాధి గ్రస్తులకి కొత్త ఉత్సాహాన్నీ, డయాబెటిస్ ని జయించవచ్చన్న కొత్త ఎవేర్ నెస్ ని కల్గిస్తూ ప్రయోజనాత్మకంగా వుంటాయి. వినోదాత్మకంగా చూపించవచ్చు. ‘జెర్సీ’ లాగా రియలిస్టిక్ కథకి ఓల్డ్ ఫార్ములా ట్విస్టు ఇచ్చే అగత్యమే ఏర్పడదు. కాన్సెప్ట్ ని సాధారణ స్థాయికి కుదించే, ప్రయోజన రహిత పర్సనల్ డ్రామాగా మార్చే అవసరమే రాదు. 

         ఇక ఈ లూజర్స్ కథలతో సినిమాలు మూడూ ఎందుకు ఆడాయంటే అగ్రతారలకి ఎట్రాక్ట్ అయి కావచ్చు. ఆ అగ్రతారలు ప్రేక్షకులు విసిగిపోయిన మూస రొటీన్ మాస్ హీరోయిజాల, పంచ్ డైలాగుల, ఫైటింగుల జోలికిపోకుండా,  కామన్ మ్యాన్ పాత్రలకి ఒదిగి కాస్త కొత్తగా కన్పించడం వల్ల కావచ్చు. ప్రేక్షకులకి పరమ బోరెత్తిపోయిన టెంప్లెట్ కథలనుంచి ఉపశమనం లభించడం వల్ల కావచ్చు. ఇలా పర్యావరణ సంగతులు ఫ్రెష్ గా కలిసివచ్చుంటాయి.
 
సికిందర్


19, ఏప్రిల్ 2019, శుక్రవారం

806 : రివ్యూ


రచన - దర్శకత్వం : అభిషేక్ వర్మ
తారాగణం :  వరుణ్ ధవన్, ఆలియాభట్, సోనాక్షీ సిన్హా, మాధురీ దీక్షిత్, ఆదిత్యా రాయ్ కపూర్,  సంజయ్ దత్, కునాల్ ఖేమూ తదితరులు
కథ : శివానీ భతీజా, మాటలు : హుస్సేన్ దలాల్, సంగీతం : ప్రీతమ్, ఛాయాగ్రహణం : బినోద్ ప్రధాన్
నిర్మాతలు : కరణ్ జోహార్, సాజిద్ నాడియావాలా
విడుదల : ఏప్రెల్ 18, 2019
***
          ట్టహాసంగా ప్రచారం చేసుకుని మల్టీ స్టారర్ పీరియడ్ మూవీగా కరణ్ జోహార్ నిర్మించిన ‘కళంక్’ ప్రేక్షకుల ముందుకొచ్చింది. ఇటీవల హిందీ సినిమాలు ఎటు తిరిగీ రాజకీయాల వాసనేస్తూ, పనిలోపనిగా దేశభక్తిని గుర్తుచేస్తూ రిలీజవుతున్నాయి. బయోపిక్ లు తీసినా, చారిత్రాత్మకాలు తీసినా, యుద్ధాలు, గూఢచర్యాలు తీసినా ఇవే. వీటి మధ్య స్వాతంత్ర్య పూర్వపు పీరియడ్ మూవీగా ‘కళంక్’ చేరింది. దేశ విభజన నేపధ్యంలో ప్రేమ కథని చిత్రించింది. అయితే ఇది ప్రేక్షకులు భరించే స్థితిలో వుందా లేదా అన్నదే చాలా ప్రధానమైన పాయింటు. ఎందుకో వివరాల్లోకి వెళ్లి చూద్దాం...

కథ 
       స్వాతంత్ర్య పూర్వం 1946 లో లాహోర్ సమీపంలోని హుస్నాబాద్  అనే కల్పిత పట్టణం. అక్కడొక పత్రికాధిపతి బల్రాజ్ చౌదరి (సంజయ్ దత్), అతడి కుమారుడు ఎడిటర్ దేవ్ ( ఆదిత్యారాయ్ కపూర్), కోడలు సత్య ( సోనాక్షీ సిన్హా) లు...సత్య క్యాన్సర్ తో చనిపోబోతోంది. అందుకని భర్త సుఖం కోరుకున్న ఆమె ఈ లోగా భర్తకి పెళ్లి చేయాలనుకుంటుంది. చదువుకుని, సంగీతంలో అభిరుచిగల రూప్ (ఆలియాభట్) ని ఇందుకు ఒప్పిస్తుంది. కుటుంబ ఆర్ధిక కారణాలవల్ల ఒప్పుకున్న రూప్, దేవ్ కి భార్యవుతుంది. కానీ అతను ఆమెని దూరంగా వుంచుతాడు. ఆమె పాలుపోక బహార్ బేగం (మాధురీ దీక్షిత్) దగ్గర సంగీతం నేర్చుకోవడానికి వెళ్తుంది. అదే సమయంలో తమ పత్రికలో రిపోర్టర్ గా చేరుతుంది. బహార్ బేగం వుంటున్న హీరా మండీలో వేశ్యల జీవితాలపై పరిశోధన చేయాలనుకుంటుంది రూప్. ఈ సందర్భంగా కమ్మరి వాడైన జాఫర్ (వరుణ్ ధవన్) ని కలుసుకుంటుంది. చూడగానే ఆమెతో ప్రేమలో పడతాడతను. ఆమె కూడా ప్రేమిస్తుంది. అప్పుడతను తల్లి బహార్ బేగంని కలుసుకుని, బల్రాజ్ చౌదరి మీద ప్రతీకారం తీర్చుకుంటున్నానని చెప్పేస్తాడు. తను బహార్ బేగంకీ, బల్రాజ్ చౌదరికీ పుట్టిన అక్రమ సంతానం. ఇప్పుడు అతడి కోడలు రూప్ ని ఇవతలికి లాగి పెళ్లి చేసుకుని, కసి తీర్చుకుంటానంటాడు... అప్పుడేం జరిగింది? ఇందుకు తల్లి ఒప్పుకుందా? అటు బల్రాజ్ కి కొడుకు దేవ్ తో వున్న ఇంకో సమస్యేమిటి? జాఫర్ ప్రతీకారం తీర్చుకున్నాడా? రూప్ ఎవరి భార్య అయింది చివరికి?...ఇదీ మిగతా కథ.

ఎలావుంది కథ 
     దీన్ని ఇప్పటి కాలపు కథగా తీస్తే కాలం చెల్లిన కథవుతుంది. అందుకని స్వాతంత్ర్య పూర్వ కథగా, పీరియడ్ మూవీగా తీస్తే అప్పటి కాలానికి సెట్ అయి కవరై పోవచ్చనుకున్నట్టుంది. కానీ దీన్ని చూడాల్సింది ఇప్పటి కాలపు ప్రేక్షకులే. 1970 - 80 లలో అక్రమ సంతానం తండ్రి మీద పగదీర్చుకునే ఫ్యామిలీ డ్రామా ఫార్ములాలు ఎన్నో వచ్చాయి. అమితాబ్ బచ్చన్  నటించిన ప్రసిద్ధ ‘త్రిశూల్’ అందులో ఒకటి. కాబట్టి కాలం చెల్లిన ఫార్ములా కథనే పీరియడ్ మూవీగా తీసి కవర్ చేయాలనుకున్నారు. ఇలా కూడా తేడా కొట్టింది. ఈ కథని నిర్మాత కరణ్ జోహార్ తండ్రి సుప్రసిద్ధ నిర్మాత యశ్ జోహార్ పదిహేనేళ్ళ క్రితం రాసి పెట్టుకున్నారని చెప్పుకున్నారు.

          పాతని పాతలాగే తీయకుండా అప్డేట్ చేసివుంటే ఈ కథకి యూత్ అప్పీల్ వచ్చేది. క్యాన్సర్ తో చనిపోయే సోనాక్షీ పాత్ర రివర్స్  అయి చనిపోకపోతే, ఆలియాభట్ పాత్ర పెళ్లి కథకి మంచి ట్విస్ట్ వచ్చేది. ఎన్టీఆర్ ‘జీవిత చక్రం’ లో చనిపోతుందనుకున్న శారద పాత్ర చనిపోకపోవడంతో, వాణిశ్రీతో ఎన్టీఆర్ పెళ్లి కథ రివర్స్ అయినట్టు. ఎలాటి మలుపులూ లేకుండా మొదలెట్టిన కథ మొదలెట్టిన కథలాగే నీరసంగా సాగడం ‘కళంక్’ లోపం. పైగా హీరో ప్రతీకారం తీర్చుకునే పాయింటు కూడా అతను కాంప్రమైజ్ అయిపోవడంతో మధ్యలోనే ఆసక్తిని పోగొట్టుకుందీ కథ.

ఎవరెలా చేశారు 
       అందరూ బాగానే చేశారు. కాకపోతే అవి డల్ పాత్రలు కాబట్టి ఎంతబాగా నటించినా బోరుకోట్టక మానలేదు. పాత్రలు డైలాగులతో ఒకటే నసపెడతాయి. ఈ డైలాగులు కవితాత్మకంగా వుండడం ఇంకో సమస్య. హీరో పాత్ర సహా ఏ పాత్ర  కూడా ఎంటర్ టైన్ చేయని సీరియస్ పాత్రలే. మూడు గంటల సేపు బరువైన పాత్రల్ని మోస్తూ భారీ ఎమోషనల్ డ్రామా నడపడానికి సమాయత్తమయ్యారు. సగంలోనే సినిమా నిలబడక విఫలమయ్యారు. హీరో ప్రతీకార కథగా మారాకానైనా కథని హీరోకి వదిలెయ్యక, ఇటు హీరోకీ, అటు హీరోయిన్ కీ సర్ది చెప్పే పాత్రల స్పీడ్ బ్రేకర్లతో ప్రతీకార కథ కూడా లేకుండా పోయింది.

          హీరో వరుణ్ ధవన్ కి నటనలో నిరూపించుకోవడానికి మంచి అవకాశం దక్కింది. ఈ సినిమా మొత్తంలో గుర్తుండిపోయేది అతనొక్కడే. అర్ధవంతంగా అద్భుతంగా నటించాడు. కానీ ఏం లభం, పాత్ర అర్ధవంతంగా లేనప్పుడు. ఆలియాభట్ ఎలాటి యూత్ అపీల్ లేని సీరియస్ నటనతోనే సరిపెట్టింది. డిటో సోనాక్షీ. ఇక సంగీత నాట్యాలతో కాస్త ఎంటర్ టైన్ చేసేది మాధురీ దీక్షిత్ ఒక్కతే. మాధురీ - అలియాల మీద గ్రూప్ డాన్స్ సాంగ్ పెద్ద హైలైట్. ఇక సంజయ్ దత్ సగం మూసిన కళ్ళతోనే మాట్లాడతాడు. ఆదిత్యారాయ్ కపూర్ ఎమోషన్లు లేని పాత్ర, నటన. అబ్దుల్ పాత్రలో కునాల్ ఖేమూ విలన్ పాత్ర. దేశవిభజన కోరుకునే ఇతను, వ్యతిరేకించే పత్రికాధిపతులు (సంజయ్ దత్, ఆదిత్యారాయ్ కపూర్)తో గొడవలు పెట్టుకుని, మతకల్లోలాకి దారితీస్తాడు.  

          సంజయ్ లీలా భన్సాలీ కూడా ఉలిక్కి పడేంత కళాత్మకంగా నిర్మాణం చేశారు. అద్భుత సెట్స్ వేసి పరమాద్భుత చిత్రీకరణ చేశారు. ప్రతీ ఫ్రేమూ పోయెటిక్ గా తీశారు. హుస్నా బాద్ పట్టణాన్ని అట్టహాసంగా చూపించారు. షాట్స్ లో క్రౌడ్ మేనేజిమెంట్ ని అపూర్వంగా నిర్వహించారు. ఫేమస్ బినోద్ ప్రధాన్ కెమెరా వర్క్ కళ్ళు  తిప్పుకోనివ్వదు. పాటపాటకీ సంగీతంతో ప్రీతమ్ ఊపిన వూపు చెప్పక్కర్లేదు. ఇంత హంగామాలో సినిమాలో విషయమొక్కటే విషయం లేకుండా, భరించే ఓపిక నివ్వకుండా పోయింది!

          ‘టూ స్టేట్స్’ అనే తొలి ప్రయత్నంతో దృష్టి నాకర్షించిన దర్శకుడు అభిషేక్ వర్మ, ఈ పీరియడ్ మూవీతో ఇంత బాధ్యత మీదేసుకుని చతికిలబడ్డాడు.

సికిందర్



18, ఏప్రిల్ 2019, గురువారం

805 : ఆధునిక స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు


         స్క్రీన్ ప్లేల్లో మిడిల్ వన్, మిడిల్ టూలు ఒకే ఉష్ణోగ్రతతో వుండవు. మిడిల్ వన్ వేసవి ఎండ అయితే మిడిల్ టూ రోహిణీ కార్తె ప్రచండం. ఈ ఫీల్ చూపించకపోతే మొత్తం మిడిల్ అంతా చప్పగా వుంటుంది. ‘చిత్ర లహరి’లో ఇదే మర్చిపోయారు. చలికాలం తర్వాత ఎండా కాలం వస్తుంది, ఆ తర్వాత వర్షాకాలం. స్క్రీన్ ప్లేల్లో చలికాలం బిగినింగ్ అనుకుంటే, ఎండాకాలం మిడిల్. ఈ మిడిల్ ఎండాకాలంలో  మళ్ళీ మిడిల్ వన్ ఎండ ఒక ఉష్ణోగ్రతతో వుంటే, మిడిల్ టూ ప్రజ్వరిల్లిన ఉష్ణోగ్రతతో వడగాల్పులు వీచే రోహిణీ కార్తెగా వుంటుంది. ఇక ఎండ్ ఈ వేడినంతా చల్లబర్చే వర్షాకాలం. సినిమా చూసే ప్రేక్షకులకి అదొక జర్నీఅనుకుంటే, ఈ రుతువులు ఫీలయ్యేట్టు ఆ జర్నీని లేదా టూర్ ని రూపకల్పన చేసినప్పుడు ఆ అనుభవం వేరే వుంటుంది. ఈ రుతువులే కథనంలో మార్పులు. వీటివల్లే టైం అండ్ టెన్షన్ గ్రాఫ్ ఏర్పడుతుంది. దీనికి మూలం క్యారెక్టర్ ఆర్క్ (పాత్రోచిత చాపం). క్యారెక్టర్ లేకుండా ఏదీ ఏర్పడదు. క్యారెక్టరే బ్రహ్మ. ఇదే కథని పుట్టిస్తుంది, పాలిస్తుంది. దీనికో గోల్ వుంటుంది. ఆ గోల్ తో కథని పాలించే (కథనం నడిపే) క్రమంలో అది లోనయ్యే ఒడిడుకులే క్యారెక్టర్ ఆర్క్ ని ఏర్పరుస్తాయి. దాంతో కథనంలో  టైం అండ్ టెన్షన్ గ్రాఫ్, దీంతో రుతువుల అనుభవం.  

          ప్లాట్ పాయింట్ వన్ దగ్గర మొదలయ్యే మిడిల్ వన్ ఎలాగైతే ఇంటర్వెల్ కి దారి తీసే కథనంతో వుంటుందో, అలా ఇంటర్వెల్ నుంచి మొదలయ్యే మిడిల్ టూ, ప్లాట్ పాయింట్ టూకి దారి తీసే కథనంతో వుంటుందని తెలిసిందే. అంటే ప్లాట్ పాయింట్ వన్ దగ్గర ప్రధాన పాత్ర సమస్యలో పడితే, ప్లాట్ పాయింట్ టూ దగ్గర ఆ సమస్యలోంచి బయటపడుతుందన్న మాట. ఇది అన్ని స్క్రీన్ ప్లేలకి వాడుతున్న సాంప్రదాయ పధ్ధతి. ‘బేబీ డ్రైవర్’ లో ఇది తిరగబడిందని గత రెండు వ్యాసాల్లో గమనించాం. ఇక్కడ బేబీకి ప్లాట్ పాయింట్ వన్ దగ్గర సమస్య పుట్టలేదు, తన బాస్ డాక్ ని పడ్డ బాకీ తీర్చే సమస్యని పూర్తి చేసుకుని స్వేచ్ఛా జీవి అయిపోయాడు. డెబొరాతో జీవితాన్ని వూహించుకుంటూ వెళ్ళిపోయాడు. ఇలా ప్లాట్ పాయింట్ వన్ నుంచి వుండే ప్రత్యర్ధితో ఏర్పడే సమస్యా, దాన్ని సాధించే గోల్ కోసం మిడిల్ విభాగపు సంఘర్షణా అనే సాంప్రదాయ రొటీన్ కథనాన్ని బ్రేక్ చేసినట్టయ్యిందని చెప్పుకున్నాం. అంటే ఎక్కడో సెకండాఫ్ లో ప్లాట్ పాయింట్ టూ దగ్గర పరిష్కారమవ్వాల్సిన సమస్యా, పూర్తవ్వాల్సిన గోల్,  ఫస్టాఫ్ లోనే ప్లాట్ పాయింట్ వన్ దగ్గరే పూర్తయి పోయాయన్న మాట. ప్లాట్ పాయింట్ వన్ దగ్గర సమస్య పుడితేనే కథ పుడుతుంది, సమస్య తీరిపోతే ఇక మిడిల్ లో కథేముంటుంది? మిడిల్ ఎలా కొనసాగుతుంది? 

        ఇదికూడా గత వ్యాసంలో గమనించాం. మిడిల్ వన్ లో బేబీ,  ఫ్రీ బర్డ్ లా డెబొరాతో ఎంజాయ్ చేస్తున్నపుడు చూసిన డాక్ ని దుర్బుద్ధి పుట్టడం. డెబొరాని అడ్డం పెట్టుకుని బ్లాక్ మెయిల్ చేసి తిరిగి దోపిడీ జాబ్స్ కి రమ్మని బేబీని బెదిరించడం. ఇలా ఫ్రెష్ గా కథ పుట్టింది. ఎప్పుడూ ప్లాట్ పాయింట్ వన్ దగ్గరే సమస్యా దాంతో కథా పుట్టాలని స్ట్రక్చర్ నేర్పింది. ఇలాగే సినిమాలూ వస్తున్నాయి. స్ట్రక్చర్ తో క్రియేటివిటీకి పాల్పడితే ఆ కృత్రిమత్వం తొలగిపోతుంది. ఒకే పోతలో పోసినట్టు కథా నిర్మాణాలూ, దాంతో సినిమాలూ వుండవు. అలా డాక్ బ్లాక్ మెయిల్ కి లొంగిన బేబీ తిరిగి దోపిడీ జాబ్స్ మొదలెట్టాడు. 

          బీబీ డాక్ ఋణం తీర్చుకుని వెళ్ళిపోయాక, ఇది కావాలని మళ్ళీ డాక్ చేత కథని పుట్టించడం కాదా అన్పించవచ్చు. బేబీ డాక్ ఋణం తీర్చుకుని స్వేచ్ఛాజీవి అయ్యాడు సరే, మరి చట్టం బాకీ సంగతి? డాక్ కి పడ్డ బాకీ అతడికి దోపిడీలు చేసి పెట్టి తీర్చేశాడు బాగానే వుంది, మరి  దోపిడీల ఫలితంగా చట్టం దృష్టిలో తను నేరస్థుడైన సంగతి? ఇది మర్చిపోయి స్వేచ్ఛాజీవి ఎలా అయిపోతాడు? ముందు చేసిన నేరాలకి పరిహారం చెల్లించుకున్నాకే, చట్టం బాకీ తీర్చుకున్నాకే స్వేచ్ఛాజీవి అయి డెబొరాతో ఎంజాయ్ చేయగలడు. గత వ్యాసంలో ఇదంతా విశ్లేషించుకున్నాం. కాబట్టి ఇప్పుడు పుట్టిన కథ కథకోసం కావాలని పుట్టించిన కథ కాదు. చట్టం బాకీ అనే బ్యాలెన్సున్న పాయింటుతో, డాక్ నే ఉపయోగించి కొనసాగించిన కథ. బిగినింగ్ విభాగంలో బేబీ ఎప్పుడైతే నేరాలు చేశాడో, అప్పుడే మిడిల్ లో పుట్టాల్సిన కథ పుట్టి నిగూఢంగా వుండి పోయింది, అదిప్పుడు బయటపడింది. 

      ఇలా డాక్ తో సంఘర్షణ పుట్టి, డెబొరాని కాపాడుకునే గోల్ కూడా ఏర్పడింది బేబీకి. ఇలా కథా లక్షణాలు వాటికవే మొలకెత్తాయి. అయితే ఇప్పుడు ఇలా డాక్ తో కథ పుట్టినప్పుడు ఇతను ప్రత్యర్ధికాదు. కాబట్టి బేబీ ఇతడితో అమీతుమీ తేల్చుకునే కథనం వుండదు. ఈ మిడిల్లో పుట్టింది చట్టం బాకీ కథ. కాబట్టి పోలీసులే ప్రత్యర్ధులుగా వుంటారు. ఇంటర్వెల్ కల్లా బేబీ వెళ్లి వెళ్లి పోలీసులతోనే డైరెక్టుగా  పెట్టుకున్నాడు. ఆయుధాల కోసం బుచర్ గ్యాంగ్ దగ్గరి కెళ్ళినప్పుడు,  ఆ బుచర్ గ్యాంగ్ పోలీసులే నని తెలీక వాళ్ళని చంపేసి ఇక చట్టం ఉచ్చులో దారుణంగా ఇరుక్కున్నాడు బేబీ. ఇక చట్టం బాకీ తీర్చుకోక తప్పించుకోలేడు. ఇదీ ఇంటర్వెల్ వరకూ నడిచిన మిడిల్ వన్ కథనం, దాని తాలూకు వేసవి ఉష్ణోగ్రత. ఇక మిడిల్ టూ కథనంలో రోహిణీ కార్తె ఎలావుందో చూద్దాం...

          మిడిల్ టూ కథనం : రోహిణీ ఎండకి రోళ్ళు పగులుతాయట, రోళ్ళలో పాయసం ఉడుకుతుందట. బేబీగాడు ఎలా ఉడుకుతున్నాడో చూద్దాం. ఇంటర్వెల్లో వీడు పోలీసులుగా బయటపడ్డ బుచర్ గ్యాంగ్ ని చంపేసి కారులో పారిపోయాడు బ్యాట్స్, బడ్డీ, డార్లింగ్ లతో కలిసి. అలా పారిపోతున్నప్పుడు ఒక రెస్టారెంట్ ని చూసి ఏదైనా తిందాం కారాపమంటాడు బ్యాట్స్. బేబీ విన్పించుకోడు. రెస్టారెంట్ లో డెబొరా ముందుకు వీళ్ళని తీసికెళ్ళడం ఇష్టం లేదు. ఈ రెస్టారెంట్ బావుండదంటాడు. బ్యాట్స్ నసపెడుతూంటే భరించలేక ఆపుతాడు. రెస్టారెంట్ లో డెబొరాని చూసి ఆమె తెలియనట్టే వుంటాడు బేబీ. ఈ గ్యాంగ్ తో బీబీని చూసిన డెబొరా కూడా జాగ్రత్త పడుతుంది. కానీ వీళ్ళిద్దరూ లవర్స్ అని పసి గట్టేస్తారు గ్యాంగ్ ముగ్గురూ. న్యూసెన్స్ చేయవద్దని బ్యాట్స్ ని వారిస్తాడు బడ్డీ. బేబీ వీళ్ళతో ఇబ్బందికరంగా గడిపి వెళ్ళిపోతూ బిల్లు తనే పే చేస్తూ, ఒక నోట్ అందిస్తాడు డెబొరాకి. అందులో రాత్రి రెండు గంటలకి లాంగ్ డ్రైవ్ వెళ్దామని వుంటుంది. 

   నల్గురూ డాక్ దగ్గరికి తిరిగొస్తారు. అప్సెట్ అయిందంటాడు బ్యాట్స్. బుచర్ గ్యాంగ్ దగ్గర ఆయుధాలు తీసుకోమని డాక్ పంపిస్తే తాము వెళ్లారు. ఆ బుచర్ గ్యాంగ్ పోలీసులని తెలియడంతో చంపి రాక తప్పలేదు...బ్యాట్స్ అంటూంటే, డాక్ సీరియస్ అవుతాడు. వాళ్ళు పోలీస్ డిపార్ట్ మెంట్లో తన మనుషులేననీ, వాళ్లకి మామూళ్ళు ఇస్తున్నాననీ, వాళ్ళని చంపడమేమిటని నిలదీస్తాడు. ఈ సంగతి ముందే చెప్పొచ్చుకదా అంటాడు బ్యాట్స్. 

          డాక్ దగ్గర్నుంచి వచ్చేసి, డెబొరాకి కాల్ చేస్తాడు బేబీ. రెస్పాన్స్ రాదు. అసహనంగా గడుపుతాడు. అప్పుడు బ్లాక్ అండ్ వైట్ లో ఒక దృశ్యం అతడికి మెదుల్తుంది. ఆ బ్లాక్ అండ్ వైట్ దృశ్యంలో బేబీ, డెబొరాలు పురాతనంగా వుంటారు. ఏంతో పాత సన్నివేశం లాగా వుంటుంది. ఓ కారు వుంటుంది. లాంగ్ డ్రైవ్ కి ఆమెనాహ్వానిస్తూంటాడు. కట్ అవుతుంది. తేరుకుని డెబొరాదగ్గరికి బయల్దేరబోతాడు. ఫాలో అవుతున్న బడ్డీ ఆపేస్తాడు. బ్యాట్స్ కూడా వచ్చేస్తాడు. బేబీ ఇయర్ ఫోన్స్ లాగేస్తారు, ఐ - ఫోన్ తీసేసుకుంటారు. తీసికెళ్ళి డాక్ ఎదుట హాజరుపరుస్తారు. 

          డాక్ ఎదుట టేబుల్ మీద చాలా టేప్స్ పడుంటాయి. అవి డాక్ తో మీటింగ్స్ ని బేబీ రహస్యంగా రికార్డు చేసిన టేప్స్. బేబీ ఫ్లాట్ ని సోదాచేస్తున్నప్పుడు బ్యాట్స్, బడ్డీలకి దొరికాయి. అవి సరదాకి మ్యూజిక్ మిక్స్ చేసి ఎంజాయ్ చేస్తున్నానంటాడు బేబీ. వీడు పోలీస్ ఏజెంటని ఆరోపిస్తాడు బ్యాట్స్. పోలీస్ ఏజెంటైతే తమ  సంభాషణలు రికార్డ్ చేసిన టేప్స్ ని మ్యూజిక్ మిక్స్ చేసి చెడగొట్టడని అంటాడు డాక్. బేబీ మీద అనుమానాలు తొలగిపోతాయి. మరి రేపు పోస్టాఫీస్ జాబ్ ఓకేనా అని డాక్ అడిగితే, అది పూర్తి చేద్దామంటాడు బేబీ. 

      మార్నింగ్ పోస్టాఫీసు దోపిడీ కెళ్ళి డబ్బుతో పారిపోయి వస్తున్నప్పుడు బ్యాట్స్ గార్డుని చంపేస్తాడు. పోలీసులు వెంటబడతారు. బ్యాట్స్ కారెక్కేసి త్వరగా పోనిమ్మంటాడు.  బేబీ మొండి కేస్తాడు. రివాల్వర్ తో బెదిరించే సరికి కారుని పోనిస్తాడు బేబీ.  ఎదురుగా ఒక పికప్ వ్యాను ఆగి వుంటుంది. దాంట్లోంచి ఇనపరాడ్లు పొడుచుకుని వచ్చి కన్పిస్తూంటాయి. ఆ రాడ్లు బ్యాట్స్ ఛాతీలోకి దిగబడేలా పికప్ వ్యాన్ని గుద్దేస్తాడు బేబీ. రాడ్లు దిగబడి చచ్చిపోతాడు బ్యాట్స్. 

          పోలీసులు చుట్టుముట్టేస్తారు. డబ్బు తీసుకుని కారుదిగి పారిపోబోతారు బడ్డీ,  డార్లింగ్ లు.  బేబీ ఎప్పుడో జంపై పోతాడు. అతన్ని పోలీసులు ఛేజ్ చేస్తారు. ఇటు బడ్డీ,  డార్లింగ్ ల  మీద ఫైరింగ్ చేస్తారు. డార్లింగ్ చనిపోతుంది. దీంతో పోలీసుల మీద కాల్పులు జరుపుతూ విజృంభిస్తాడు బడ్డీ. 

          పోలీసుల్ని తప్పించుకుంటూ పరిగెడుతున్న బేబీ, షాపింగ్ మాల్ లో డ్రెస్ మార్చుకుని,  బయట కార్లూ మార్చేస్తూ ఎస్కేప్ అవుతూంటాడు. తన ఫ్లాట్ కి తిరిగొచ్చేస్తాడు. అక్కడ పెంపుడు తండ్రి జోసెఫ్ కింద పడి వుంటాడు. ఫ్లాట్ అంతా చిందర వందరై వుంటుంది. దాచుకున్న డబ్బు తీసి జోసెఫ్ కిచ్చేసి, ఎత్తుకెళ్ళి హాస్పిటల్లో చేర్పించి, డెబొరా దగ్గరికి వెళ్ళిపోతాడు. 

       రెస్టారెంట్ లో డెబొరా ఎదురుగా రివాల్వర్ పెట్టుకుని కూర్చుని వుంటాడు బడ్డీ. అప్పుడు కారుని  వెంటనే పోనివ్వక డార్లింగ్ చావుకి బేబీ కారకుడయ్యాడని అతడి కసి. ఇంతలో ఒక పోలీసు అధికారి లోపలి కొస్తాడు టాయిలెట్స్ కెళ్ళడానికి. బడ్డీ రివాల్వర్ దాచేస్తాడు. ఒక వెయిటర్ ఇటుగా రావడంతో అటు తిరిగి చూస్తాడు బడ్డీ. దీంతో తన రివాల్వర్ తీసి బడ్డీని కాల్చేసి డెబొరాతో పారిపోతాడు బేబీ. టాయిలెట్స్ లోంచి వచ్చి కిందపడ్డ బడ్డీని చూస్తాడు పోలీసు అధికారి. బతికున్న బడ్డీ అతణ్ణి కాల్చేస్తాడు. 

          దొరికిన ఒక డబ్బు బ్యాగుతో, డెబొరాని తీసుకుని డాక్ దగ్గరి కొస్తాడు బేబీ. ఈ డబ్బు వరకూ కాపాడానని బ్యాగు అందిస్తాడు. ఇప్పుడెక్కడికి పోతావ్ ఇంత జరిగాక, పైగా పోలీసుల్ని చంపిన వాళ్ళాల్లో నువ్వొకడివి – అని డాక్ హెచ్చరిస్తాడు. ఇంతలో బుచర్ అనుచరులు  వచ్చేసి డాక్ మీద దాడి  చేస్తారు. రెండు బుల్లెట్లు తగిలినన డాక్ తేరుకుని,  వాళ్ళని షూట్ చేసి చంపేస్తాడు. బడ్డీ వూడిపడి  డాక్ ని కాల్చేస్తాడు (ప్లాట్ పాయింట్ -2)
***
       పై మిడిల్ టూ కథనం 34 సీన్లతో, 33 నిమిషాల నిడివుంది. మిడిల్ వన్ కథనాన్ని బేబీని తిరిగి ట్రాప్ చేస్తూ డాక్ ప్రారంభించడంగా వుంటే, ఈ మిడిల్ టూ కథనం బేబీకి విముక్తి కల్గిస్తూ డాక్ మరణంతో ముగింపుగా వుంది. ఇక బేబీకి పోలీసులతో, బడ్డీతో సమస్య మిగిలే వుంది. ఈ మధ్యలో అంతా అతను డెబొరాకిచ్చిన మాట ప్రకారం లాంగ్ డ్రైవ్ వెళ్లేందుకు చేసిన విఫల యత్నాలున్నాయి. 

          మిడిల్ వన్ డెబొరాతో బేబీ రోమాన్సుగా ప్రారంభమై, డాక్ బెదిరింపుతో బేబీ తిరిగి గ్యాంగ్ లో చేరిన సంఘర్షణాత్మక వాతావరణంతో వేడిని పుట్టిస్తూ సాగింది. ఆ వేడి ఇంటర్వెల్లో పోలీసులైన బుచర్ గ్యాంగ్ ని చంపడంతో పెచ్చరిల్లిపోయింది. ఇప్పుడు మిడిల్ టూలో పోస్టాఫీస్ జాబ్ లో గార్డుని చంపడంతో పోలీసులతో ముఖాముఖీ ఘర్షణ ప్రా రంభమైపోయింది. మరోవైపు బడ్డీ కక్ష గట్టాడు. వాడినుంచి డెబొరాని కాపాడుకొస్తే డాక్ కూడా చనిపోవడంతో - ఇప్పుడు బేబీ ఒంటరిగా మిగిలాడు- బడ్డీనీ పోలీసుల్నీ ఎదుర్కోవడానికి. ఇలా ఉష్ణోగ్రత తారాస్థాయికి చేరింది.

          వీటన్నిటి మధ్యా అతడికి డెబొరాతో లాంగ్ డ్రైవ్ వెళ్ళాలన్న కోరిక. దీని తాలూకు ఒక మాంటేజి బ్లాక్ అండ్ వైట్ లో ఫ్లాష్ బ్యాకుగా పడుతుంది. లాంగ్ డ్రైవ్ అన్నది అతడి ఇప్పటి కల. ఆ కల గతంలో తీరిపోయినట్టు ఫ్లాష్ బ్యాక్ ఎందుకొచ్చింది? ఇది ఫ్లాష్ బ్యాక్ కాదు, ఫ్లాష్ ఫార్వర్డ్. భవిష్యత్తులో ఇది తీరని కోరికగా మిగల వచ్చన్న సంకేతం. అసలు డెబొరా తో రిలేషన్ షిప్పే అసాధ్యమయ్యే సూచన. కేవలం ఈ ఒక్క మాంటేజితో రొమాంటిక్ యాంగిల్ పట్ల సందేశాలు రేకెత్తించాడు దర్శకుడు. 

        ఈ మొత్తం కథలో ఇంకో అందం ఏమిటంటే, ఎక్కడా విలన్ అనే వాడు లేకపోవడం. బేబీ పరిస్థితులే, అతడి చేతలే అతడి పాలిట విలన్స్ అయ్యాయి. చట్టం బాకీ కథ అయినప్పటికీ ప్రత్యర్ధిగా ఏ పోలీసు అధికారినీ దింప లేదు కథలోకి. బేబీని పట్టుకోవడానికి ప్రయత్నించే కొందరు పోలీసు సిబ్బందినే చూపించారు. ఈ సిబ్బందికూడా మారిపోతూంటారు. ఇలా హీరోకి / యాంటీ హీరోకి ఒక ఎదుటి పాత్ర లేకుండా ఈ యాక్షన్ కథని లాగించేశారు. హీరోకి / యాంటీ హీరోకి ఒక ప్రత్యర్ది పాత్ర వుండడం రొటీన్, మూస. దీన్ని బ్రేక్ చేసేసి – విధియే బేబీ పాలిట విలన్ గా అదృశ్యం చేసి చూపించడంతో ఫ్రెష్ గా కన్పిస్తుందీ యాక్షన్. 

          ఎండ్ కథనం : డాక్ ని చంపిన బడ్డీని నానా తంటాలు పడి చంపేస్తాడు బేబీ. చచ్చే ముందు పాయింట్ బ్లాంక్ గా బడ్డీ పేల్చిన బులెట్ కి బేబీ చెవులు దిబ్బడ వేస్తాయి. ఏమీ విన్పించదు. చిన్నప్పుడు పేరెంట్స్ కారు యాక్సిడెంట్ అప్పటి అనుభవమే. ఏమీ విన్పించదు. ఎలాగో తేరుకుని బడ్డీని చంపేస్తాడు. ఇప్పుడు అతడికి ఇయర్ ఫోన్స్ లో మ్యూజిక్ వినే అవస్థ తప్పుతుంది. చెవుల్లో వెంటాడే శూన్యం - నిశ్శబ్దం ఇక లేదు. 

       తెల్లవారుతుంది. డెబొరా కారు డ్రైవ్ చేస్తూంటుంది. పక్కన బేబీ వుంటాడు. పచ్చటి ప్రకృతిమధ్య లాంగ్ డ్రైవ్ వెళ్తూంటారు. టేప్ లో బేబీ మదర్ పాడిన పాట వస్తూంటుంది. దూరంగా పోలీసులుంటారు రోడ్డు బ్లాక్ చేసి.  ఇది చూసి డెబ్బీ కారాపెస్తుంది ఆందోళనగా.  ఎస్కేప్ అవ్వాలని కారు రివర్స్ చేయబోతుంది. బేబీ ఆమెకి సారీ చెప్పి పోలీసులకి లొంగిపోతాడు.
          బేబీ జైలుకి పోతాడు. కోర్టులో కేసు నడుస్తుంది. డెబొరా, జోసెఫ్, ఇంకొందరు సాక్ష్యం చెప్తారు. బేబీ మంచోడే, చెడు నిర్ణయాలు తీసుకుని దారి తప్పాడనీ, ఎవరికీ హని చేయలేదనీ చెప్తారు. బేబీకి పాతికేళ్ళు జైలు శిక్ష విధిస్తాడు జడ్జి. ఐదేళ్ళ తర్వాతే పెరోల్ అప్లయి చేసుకోవాలని తీర్పు చెప్తాడు. 

          బేబీ జైలు జీవితం గడుపుతూంటాడు. డెబొరా పోస్ట్ కార్డులు పంపుతూంటుంది. ఆ పోస్ట్ కార్డులు తామిద్దరూ వెళ్ళాలని ఆమె ప్లాన్ చేస్తున్న లొకేషన్స్. బేబీ కి మళ్ళీ బ్లాక్ అండ్ వైట్ మాంటేజీతో అదే ఫ్లాష్ బ్యాక్ పడుతుంది. ఆ ఫ్లాష్ బ్యాక్ కలర్ లోకి మారుతుంది. బేబీ పెరోల్ మీద విడుదలై బయట వెయిట్ చేస్తున్న డెబొరాని కలుసుకుంటాడు. కిస్ చేస్తాడు...

***
        ఈ ఎండ్ కథనం, అంటే క్లయిమాక్స్ యాక్షన్, పోరాటాలూ లేకుండా ప్రశాంతంగా వుంటుంది. ఒక్క ప్రారంభంలో బడ్డీని చంపే యాక్షన్ తప్ప. పోలీసులతో యాక్షన్ వుండదు. మనోడికి పోలీసు ధ్యాసే వుండదు. తను నేరాలు చేశాడన్న ఫీలింగే వుండదు. ఎప్పుడు చూసినా అమాయకుడిలా ప్రశాంతంగా వుంటాడు. ప్లాట్ పాయింట్ వన్ లో కూడా డాక్ బాకీ తీరిపోయి డెబొరాతోతను ఫ్రీ బర్డ్ అయ్యాననుకున్నాడే తప్ప, చేసిన నేరాలకి చట్టపరంగా శిక్ష అనుభవించాలన్న స్పృహే లేదు. ఇప్పుడు కూడా బడ్డీ ని చంపితే సుఖాంతమయిందనునుకుని డెబొరాతో లాంగ్ డ్రైవ్ వెళ్లి పోయాడు. మిడిల్ టూ  అంతా తనని పట్టుకోవడానికి వెంటాడిన పోలీసుల విషయమే మర్చిపోయాడు. పాత్ర తత్వాన్ని బట్టే, ఫీలయ్యే దాన్ని బట్టే కథా కథానాలుంటాయి. అందుకని ఈ ఎండ్ విభాగంలో పోలీసులతో యాక్షన్ సీన్స్ లేవు. డెబొరాతో లాంగ్ డ్రైవ్ వెళ్తూ సింపుల్ గా పోలీసులకి దొరికిపోయాడు. ఎదురుతిరగకుండా లొంగిపోయాడు.

          ఇక ఇప్పుడు పెరోల్ మీద విడుదలవడం కూడా ఒకటో రెండో నేలలవరకే. ఆ తర్వాత మళ్ళీ జైలుకెళ్ళి శిక్షా కాలం పూర్తి చేయాల్సిందే. పాతికేళ్ళు జైలు శిక్ష అంటే ముసలోడు అయిపోవడమే. పచ్చని జీవితాన్ని నాశనం చేసుకోవడమంటే ఇదే. ఇందులో నీతీ, మెసేజ్ ఏదైనా వుంటే అది ఫీలవ్వచ్చు ప్రేక్షకులు.

***

      బేబీ డ్రైవర్’ థీమాటిక్ స్టడీస్ కి అర్హమైనదని తేల్చారు విమర్శకులు. ఇదే ఈ వ్యాసాల్లో గమనిస్తూ వచ్చాం. ఒక రొటీన్ ఫార్ములా యాక్షన్ కథని ఫార్ములాకి భిన్నంగా, ఎక్కడికక్కడ స్ట్రక్చర్ తో క్రియేటివిటీకి పాల్పడుతూ, ఎలా తీయవచ్చో ఈ స్క్రీన్ ప్లే నిరూపించింది. తెలుగు మేకర్స్ దీన్ని ఎంతవరకు అర్ధం జేసుకుని తమ పాత మూస పంథా మార్చుకుంటారో చూడాల్సి వుంది. మేకర్స్ మేకింగ్ చేయకుండా ప్యాకింగ్ కే అలవాటు పడి నంత కాలం ఇలాటి సినిమాలని ఎంత విశ్లేషించుకోవడమూ, ఇవెంత చదవడమూ వృధా.


                                   అమెరికా లోని నేషనల్ బోర్డ్ ఆఫ్ రివ్యూ 2017 టాప్ మూవీస్ లో ఒకటిగా బేబీ డ్రైవర్ ని చేర్చింది. ఇంకా అనేక అవార్డులు రావడం ఒక ఎత్తైతే,  మూడు ఆస్కార్లకి నామినేట్ అవడం ఇంకొకెత్తు. ఎడిటింగ్, సౌండ్, సౌండ్ మిక్సింగ్ విభాగాల్లో నామినేట్ అయింది. ఇందులో యాక్షన్ సీన్స్ కి  రీ- రికార్డింగ్ షూట్ చేశాక ఆ యాక్షన్స్ కనుగుణంగా చేయలేదు. బేబీ ఇయర్ ఫోన్స్ లో వినే రకరకాల సాంగ్స్ ని ముందు రికార్డింగ్ చేసి, వాటికనుగుణంగా యాక్షన్ సీన్స్ కంపోజ్ చేశారు. సాంగ్స్ ని బట్టి డాన్స్ మూమెంట్స్ ఎలా చిత్రీకరిస్తారో, అలా బేబీ వినే సాంగ్స్ ని బట్టి యాక్షన్ మూవ్ మెంట్స్ చిత్రీకరించారు. ఇదీ బేబీ డ్రైవర్ టెక్నికల్ స్పెషాలిటీ. బేబీ డ్రైవర్ స్క్రీన్ ప్లే నిండా సాంగ్స్ తో సవివరమైన యాక్షన్ సీన్స్ వర్ణనే వుంటుంది. 

         ఇంతేకాదు, ఇది కథానాయకుడు బేబీ కథ కాబట్టి అతడి మానసిక ప్రపంచాన్ని ప్రతిబింబించే  నేపధ్య వాతావరణాన్ని ఆవిష్కరిస్తూ పోయారు. అతను లేత కుర్రాడు, ప్రపంచాన్ని లైట్ గా తీసుకుంటాడు, ఎప్పుడూ మ్యూజిక్ లో మునిగి వుంటాడు. అందుకని విజువల్స్ అలాటి  లైట్ కలర్స్ తోనే కూల్ గా వుంటాయి. ఈ లైట్ కలర్స్ విజువల్స్ లో ప్రధానంగా పింక్ కలర్ వుంటుంది. పింక్  రోమాంటిక్ కలర్. ఈ యాక్షన్ మూవీకి పోస్టర్స్ మీద కూడా పింక్ కలరే డామినేటింగ్ గా వుంటుంది. రోమాంటిక్ కథ నేపథ్యంగా నడుస్తున్న యాక్షన్ కథ ఇది! బీబీ మానసిక స్థితిని దృష్టిలో పెట్టుకుని ఎక్కడా డార్క్ షేడ్స్ రానివ్వలేదు. మూవీ మొత్తం కలర్ఫుల్ గా నయనానందకరంగా వుంటుంది. ఇదీ ప్రధాన పాత్రని దాని తాలూకు కథతో ఎటాచ్ చేయడమంటే. పాత్ర మనసే కథాలోకం మనసవుతుంది. ఈ సృష్టి ఎలాగైతే ఆ దేవుడి మనసైందో, అలాగే ఈ కథాలోకం బేబీగాడి మనసు. వాడు ఏ మనసుతో చూస్తున్నాడో అలాగే మనకు అన్నీ కన్పిస్తున్నాయి.         

              కాస్ట్యూమ్స్ కూడా కూల్ గా వుంటాయి. ఇతర పాత్రల కాస్ట్యూమ్స్ కూడా వాటి మనస్తత్వాల్ని బట్టే వుంటాయి – ఆ రకమైన కలర్స్ తో, స్టయిల్స్ తో. ‘బేబీ డ్రైవర్’ అనేది  ఏ దో రాశాం తీశాం చూస్కోండి మీ ఖర్మ టైపు తెలుగు మార్కు ప్యాకింగ్ కాదు. ఏం రాశావ్, ఏ పర్సెప్షన్ తో ఎందుకు రాశావ్; ఏం తీశావ్, ఏ కళాత్మకతతో ఎందుకు తీశావ్ ముందు చెప్పు – అని దబాయించే న్యూజనరేషన్ మేకింగ్.

సికిందర్

15, ఏప్రిల్ 2019, సోమవారం

804 : స్క్రీన్ ప్లే సంగతులు - 2

      

        ఈ కథలో హీరోయిన్ పాత్రకి ఏర్పాటు చేసిన పెళ్లి ఫోబియా కాస్తా కథకుడికి కథతోనే  ఫోబియా అన్నట్టుగా తయారయింది. కథని సరీగ్గా ఆలోచించాలంటే లైటర్ వీన్ ప్రేమ సినిమాలు అలవాటు చేసిన ఒకనాటి వెన్నాడే భయం. పాత్రతో ఆలోచిస్తే కథ వస్తుందా, లేక కథతో ఆలోచిస్తే కథ వస్తుందా...ఎలా ఆలోచించి తీస్తే ఏమవుతుందో ఆ నాలెడ్జిలోకి వెళ్ళాలంటేనే భయంభయం.  పైపైన అలా అలా రాసేసి లైటర్ వీనుగా తీసేస్తే చాలా సుఖం సుఖం. ఇవి రెండ్రోజులు కూడా సరీగ్గా ఆడడం లేదని వారం వారం తెలుస్తూనే వున్నా ఇంకా అలాగే తీస్తూ ఖుషీ ఖుషీ. ట్రైలర్స్ కి వచ్చే యూట్యూబ్ వ్యూస్ లెక్కేసుకుని ఎంతో హేపీ హేపీ. థియేటర్స్ లో పట్టుమని పదిమంది ప్రేక్షకులు లేకున్నా మీట్స్ సక్సెస్ మీట్స్. ఓ పదేళ్ళ క్రితం వరకూ ప్రేక్షకుల్లేక సగానికి సగం థియేటర్లు మూతబడిపోయిన పరిస్థితుల్లోంచి - ఉత్తరాది కార్పొరేట్ కంపెనీల పుణ్యమాని వూరూరా మల్టీప్లెక్సులు వెలుస్తూ, దీటుగా ప్రేక్షకులూ పెరిగిపోయి -  ప్రదర్శనా రంగం భళ్లున తెల్లారినట్టు విస్తరిస్తే -  దీన్నందుకుని లాభపడాలన్న ఆలోచన లేక, అవే అనామక సినిమాలతో అదే కురచ పరిధిలో పడకేసి, లైటర్ వీను అనే సిగార్ లైటర్ తో ఫ్యూచర్ ని ఎంచక్కా తుదముట్టించడం!

         ఇంకో వందేళ్ళ తర్వాత  ఎలాగూ సిగార్ లైటింగ్ దర్శకత్వాల్లో సెట్స్ మీద తగులబడిపోయే స్క్రిప్టు కాగితాలే  సినిమాలుగా మారబోతాయనే కాబోలు - 1919 లో ఏరికోరి దక్షిణదేశపు మొదటి చలనచిత్రంగా  ‘కీచక వధమ్’ నిర్మించారు. ఇప్పుడు 2019 లో వచ్చేసి ఈ కీచక వధమ్ శత వత్సర జ్ఞాపికగా, ‘సూర్యకాంతం’ కూడా శత వ్రక్కలై  వచ్చింది బాక్సాఫీసు వధమ్ గా. 

          కిందటి వ్యాసంలో ప్లాట్ పాయింట్ వన్ వరకు వచ్చాం. అభిషేక్ మళ్ళీ పెళ్లి రికార్డు వేసిన ఫలితంగా సూర్యకాంతం బిక్కచచ్చి కన్పించకుండా వెళ్లి పోయింది. ఆమెకున్న పెళ్లి ఫోబియాకేం చేయాలో అది చేయకుండా అభిషేక్ ఫూలిష్ గా మాట్లాడడంతో ఈ ప్లాట్ పాయింట్ వన్ కి అర్ధం లేకుండా పోయింది. కీచకుడు ఇలాగే పెళ్లి చేసుకొమ్మని వేధిస్తూంటే పంచభర్తృక ద్రౌపది వెళ్లి భీముడికి చెప్తే, గదుచ్చుకుని కీచుమన్పించాడు కీచకుడ్ని భీముడు. ఫోబియాకన్యక సూర్యకాంతంని పెళ్లి చేసుకొమ్మని వేధిస్తున్న అసలు అభిషేక్ ని వదిలేసి బాక్సాఫీసునే భస్మీపటలం చేశాడు కథకుడు సిగార్ లైటింగుచ్చుకుని.  

         
తనని పెళ్లి చేసుకొమ్మని వేధిస్తున్న అభిషేక్ నే తిరిగి ప్రేమించి, అతడి ఎంగేజ్ మెంట్ ని చెడగొట్టే ‘అదర్ వుమన్’ గా సూర్యకాంతాన్ని రప్పించి ఇంటర్వెల్లో కథనే వధించాడు. భీముడు గదతో వెళ్ళాడు, సూర్యకాంతం పాప్ కార్న్ తో వచ్చింది. వచ్చి అభిషేక్ కి షాకిచ్చింది. అతడి నోట్లో పాప్ కార్న్ కుక్కి, “రీఫిల్ చేసుకురా, సెకండాఫ్ ఇంకా ఇంటరెస్టింగ్ గా వుంటుంది” అంది. 

          స్క్రీన్ ప్లే అదిరింది... ఇక సెకండాఫ్ సూపర్ ... లాంటి తెరమీద ప్రేక్షకులకి అవసరంలేని సొంత బాకాలూదుకోవడం ఇక్కడా వుంది. సినిమాలోకి (కథలోకి) కథకుడు / దర్శకుడు  వచ్చి కామెంట్ చేయడం చీప్ టేస్టని తెలీదు.  సెకండాఫ్ ఎందుకు ఇంటరెస్టింగ్ గా అన్పించిందో గానీ, ఫస్టాఫ్ మహా ఫ్లాట్ గా వుంది.  చూస్తే సెకండాఫ్ ప్రారంభంలోనే ఇప్పుడేం చేయాలో అర్ధంగావడం లేదని ఇద్దరు నటులు నెత్తిన తెల్లగుడ్డ లేసుకోవడం వుంది.

***
      కథలో ప్రధాన పాత్ర ఎవరన్న స్పష్టత లేకపోవడం చాలా సమస్యలకి దారి తీసింది. అభిషేకా, సూర్యకాంతమా, ఎవరు ప్రధాన పాత్ర ? ఇటీవలి ‘శుభలేఖ+లు’ కూడా ఈ స్పష్టత లేకనే ఫ్లాపయింది. ఇది కూడా హీరో, హీరోయిన్ ఎవరూ ఒక ప్రధాన పాత్రంటూ కాని హోల్ సేల్ ఫ్యామిలీ డ్రామా. హీరోహీరోయిన్లని పాసివ్ పాత్రలుగా మార్చేసి అట్టర్ ఫ్లాపయింది.  ‘సూర్యకాంతం’ కూడా ఒక ప్రధాన పాత్రంటూ లేని కలగూరగంప ట్రయాంగులర్ డ్రామాగా తయారయింది. హీరో హీరోయిన్ల పాసివ్ పాత్రల నసగా మారి అట్టర్ ఫ్లాపయింది. 

          ఒక ప్రధాన పాత్ర - అది ఎదుర్కొనే సమస్య - దానికి పరిష్కారం అనే సూటి గీత కథా పథకం మాత్రమే సినిమా కథవుతుంది. ఈ సూటి గీత హీరో, హీరోయిన్ - ఇద్దరికీ కనబడదు. ప్రేక్షకులకి తెలిసిన హీరోయిన్ గా నిహారిక వుండగా, తెలియని హీరో మీద కథ చేయాలనుకోరు. నిహారిక పాత్రదే కథవ్వాలి. ఆమే ప్రధాన పాత్రవాలి. అప్పుడు ఆమెకున్న  ఫోబియా - దాంతో సంఘర్షణ - పరిష్కారం - ఈ గీత మీద ఆమె కథ వుండాలి. ఇలా వుండదు. హీరోనే ప్రధాన పాత్ర అనుకున్నా, ఫోబియా గల ఆమెతో తనకి  సమస్య- ఆమెతో సంఘర్షణ -  ఫోబియాకి పరిష్కారం - ఈ గీత మీద కథ వుండాలి. ఇలా కూడా వుండదు. అసలు ఫోబియానే ఎత్తి పారేస్తే ఏ గీత మీద ఎవర్ని ప్రధాన పాత్రగా చేసుకుని కథగా వుంటుంది? 

          ఇందుకే ప్లాట్ పాయింట్ వన్ కూడా అర్ధం లేకుండా వుంది. ఆమె మదర్ చనిపోతే,  నీకు అండగా వుంటాను లైఫ్ లాంగ్ అనగానే భయపడి ఆమె జంప్ అయింది. ఇలా ఇదివరకు అన్నప్పుడు కూడా భయపడి జంప్ అయింది. అప్పుడతను ఆమె మదర్ ని కలిస్తే కూతురి ఫోబియా గురించి చెప్పింది. అయినా ఆ ఫోబియా కథేదో నడపకుండా కథకుడు ఇప్పుడు కథతో సంబంధం లేని అదే పెళ్లి యావ పెట్టడంతో ప్లాట్ పాయింట్ వన్ ఫ్లాప్ అయింది. ఒకవేళ ఆమె కన్పించక పోవడమే అతడి సమస్య అనుకున్నా, అలా అతనే ప్రధాన పాత్రనుకున్నా, ఈ సమస్యతో సంఘర్షించిందీ లేదు. గిల్టీ ఫీలయ్యిందీ లేదు. ఆమెని వెతికిందీ లేదు. ఏడాది పాటు కన్పించకుండా పోయినా ఫర్వాలేదనుకుని, వేరే అమ్మాయితో పెళ్ళికి సిద్ధ పడ్డాడు. అంటే ప్రధాన పాత్రగా సమస్యకి సంబంధించి అతడికి గోల్ కూడా లేదు. 

      ఇలా ప్రధాన పాత్ర కాకపోతే ప్రత్యర్ధి పాత్రవాలి. అంటే అతను ఏదైనా చర్యకి పాల్పడి వుండాలి. దానికామె బెదిరిపోయి పారిపోయి వుండాలి. ఇది బయటపడితే అతడికే ప్రమాదంగా వుండాలి. అందుకే ఆమెని వెతక్కుండా తేలుకుట్టిన దొంగలా వుండిపోవాలి. తను పాల్పడిన చర్య బయటపడకుండా చూసుకోవడమే తన గోల్ గా వుండాలి. ఇలా కూడా లేదు. కాబట్టి ప్రత్యర్ధి పాత్ర కూడా కాదు. ప్రధాన పాత్ర కాక, ప్రత్యర్ధి పాత్రా కాక, ఓ పాసివ్ సహాయ పాత్ర అయ్యాడు. 

          ఇక సూర్యకాంతంతో జరిగిన కథ పూజకి చెప్పేసి, ఆమెతో ఎంగేజ్ మెంట్ అనుకుంటున్నప్పుడు,  సూర్యకాంతం వచ్చేస్తుంది. ఇది ఇంటర్వెల్. ఈ సీన్లో అభిషేక్ షాక్ అవుతాడు. పిల్లిలా మారిపోతాడు. బెంబేలెత్తి పోతాడు. ఎందుకో? ఆమెని పెళ్లి చేసుకుంటానని మోసం చేశాడా? ఆమే ఏమీ చెప్పకుండా వెళ్ళిపోయింది. ఆమెదగ్గర ఫోటోలు, చాట్స్, కాల్స్ ఏమైనా వున్నాయా? వుంటే పూజకి చెప్పేశాక ఇక భయమెందుకు?
నీ పాస్ట్ గురించి నేనేం చేయలేను, కానీ నీ ప్రెజెంట్, ఫ్యూచర్ మొత్తం నాదే నంటూ పూజా అభయమిచ్చాక  ఇంకా భయమెందుకు? ఏముందనిప్రేక్షకులు ఈ ఇంటర్వెల్ సీనుకి సీట్లకి అతుక్కుపోయి టెన్షన్ అనుభవించాలి. హీరో అలా కిందా మీదై పోతాడెందుకు? ఏముందని ఇంటర్వెల్ కి ఈ బిల్డప్? ఈ మాత్రానికి సెకండాఫ్ ఇంకా ఇంటరెస్టింగ్ గా వుంటుందని సూర్యకాంతం సెలవివ్వడం.

***
       కన్పించకుండా పోయిన ఈ ఏడాది కాలమంతా సూర్యకాంతం ఎక్కడుంది? ఏం చేసి బతికింది? ఫోబియా తగ్గి ఎవర్నైనా ప్రేమించిందా? పెళ్లి చేసుకుందా? అవి విఫలమై ఏమీ ఎరగనట్టు తన దగ్గరికి తిరిగి వచ్చిందా? ఎన్ని పెళ్ళిళ్ళు  లేదా ప్రేమలు ముక్క చెక్కలయ్యాయి? ఎవరైనా ఆత్మహత్యలు చేసుకున్నారా? ఏడాది అజ్ఞాతంలో వున్న ఈమె మారిటల్, లీగల్ స్టేటస్సులేమిటి? మెంటల్ కేసులు సహా ఎన్ని పోలీసు కేసులున్నాయి? ఎవర్నైనా చంపి తప్పించుకొచ్చిందా - ఈ సందేహాలు అభిషేక్ కి రావు. మనకొస్తే మన ఖర్మ. పైపైన రాసేసి తీసేసే లైటర్ వీను రాతతీతల బాధితులుగా...

          ఇంతకీ సంవత్సరం పాటు సూర్యకాంతం ఎక్కడికి అదృశ్యమై ఏం చేసిందో అదొక ఆగథా క్రిస్టీ సిండ్రోమా? ప్రఖ్యాత క్రైం రచయిత్రి ఆగథా క్రిస్టీ అదృశ్యమైన ఆ పదకొండు రోజులూ  ఎక్కడుందో ఏం చేసిందో, ఎలా తిరిగి వచ్చిందో ఎప్పటికీ తేలని మిస్టరీ. సూర్యకాంతం అగథా క్రిస్టీ దగ్గరికెళ్ళి కూడబలుక్కుని వచ్చిందా? వన్నియర్ ఆగి వెళ్ళు, అప్పుడు వాడు పెళ్లి చేసుకుంటూ వుంటాడు, వెళ్లి చెడగొట్టు-  అని పిచ్చి సలహా కాంతం కిచ్చిందా క్రిస్టీ? ఇది క్రిస్టీ కాంతం కుట్రా? 

          ఇక సెకండాఫ్ కథనేం చేయాలో అర్ధంగాక పాత్రల నెత్తిన తెల్ల గుడ్డ లేయించాక, పాత మూస ఫార్ములా డ్రామా మొదలు. ఇద్దరు హీరోయిన్లతో హీరో ఒకర్ని దాస్తూ ఇంకొకరితో తంటాలు. ఇంటర్వెల్ కే హీరో సూర్యకాంతాన్ని చూసి భయమూ, ఆ ఇంటర్వెల్లూ ఫాల్స్ అన్పించాక, మళ్ళీ ఇదొకటి. 

       ఇలా వుంటే, తర్వాత సూర్యకాంతం గురించి అభిషేక్ పూజ ముందు ఓపెనై పోయాక, పూజ కూడా  ఫూలిష్ గా ప్రవర్తిస్తుంది. తన కాబోయే భర్త మాజీ ప్రియురాలు సూర్యకాంతాన్ని ఎంటర్ టైన్ చేస్తుంది. ఎందుకు? జెలసీ పుట్టించి నెత్తి మీదికి తెచ్చుకోవడానికా? అయితే తమ ఎంగేజ్ మెంట్ రింగ్ సూర్యకాంతం చేతే సెలెక్ట్ చేయించమని కూడా అభిషేక్ ని కోరుతుంది. ఎందుకు? తనని పరిహసిస్తున్నట్టు ఫీలై సూర్యకాంతం పంతానికి పోవడానికా? ఆమెలో మళ్ళీ అభిషేక్ తో పెళ్లి మీద ఆశలు రేకెత్తించడానికా? నీ ప్రెజెంట్, ఫ్యూచర్ మొత్తం నాదేనంటూ అభిషేక్ కి చెప్పుకున్న పూజ,  తన చాప కిందికే నీళ్ళు తెచ్చుకునే పిచ్చి ప్రవర్తన. ఇదీ పాత్ర చిత్రణ. 

          అలా అభిషేక్ పూజకి తొడిగేందుకు పూజ కోరికమేరకు తనే రింగు సెలెక్టు చేసిన సూర్యకాంతం, ఎంగేజ్ మెంట్ సమయంలో తన వేలికే  పెట్టుకుని, తీయరాక  సీన్ క్రియేట్ చేస్తే -  ఈ ఎంగిలి సంబంధం వద్దని పూజమ్మ పేరెంట్స్ వెళ్ళిపోక, ఆ రింగునే కూతురికి తొడిగించి సెలబ్రేట్ చేసుకోవడం. ఉంగరం సెలెక్షన్ పథకం ఇలా కడదేరి, ఎంగిలి ఉంగరంతో మిగిలిన పిచ్చి పూజ - నీ ప్రెజెంట్
, ఫ్యూచర్ మొత్తం నాదేనన్న డైలాగుని బానిస డైలాగుగా ప్రూవ్ చేసుకోవడం.

***
         ‘నీ పాస్ట్ గురించి నేనేం చేయలేను. కానీ నీ ప్రెజెంట్, ఫ్యూచర్ మొత్తం నాదే’ అని డిక్లేర్ చేసుకున్న అమ్మాయి,  ఆ మాజీ ప్రియురాల్ని తన ప్రేమ ఎరీనాలోకి రానిస్తుందా? ఇలా వుంటాయి చెప్పే మాటలు, చేసే పనులు. సినిమాలో కథ వున్నట్టు అన్పించాలంటే పాత్రల మధ్య సంఘర్షణ పుట్టాలి. ఇక్కడ పాత్రలు మూడూ చెట్టపట్టా లేసుకుంటే సంఘర్షణ ఎలా పుడుతుంది. సినిమా ఎలా అవుతుంది. 

          ఈ ఉంగరం ఎపిసోడ్ కంటే  ముందే సూర్యకాంతం అభిషేక్ కి చెప్పేస్తుంది -  ఎంగేజ్ మెంట్ సంగతి తెలిసే తను బ్రేక్ చేయడానికి వచ్చానని. అయినా ఆమెని పూజతో కలుపుతాడు. ఉంగరం షాపింగ్ కి తీసికెళ్తాడు. ఇలా గజిబిజిగా వుంటాయి పాత్రలు, కథనం. సెకండాఫ్ ఏమీ అర్ధం గావడం లేదని నెత్తిన తెల్లగుడ్డ లేసుకోవడం కరెక్టే. 

           
ఇలా ఎంగేజ్ మెంటయిన జంటని సూర్యకాంతం టూర్ పంపుతుంది. తనూ అక్కడికి వెళ్లి డిస్టర్బ్ చేస్తుంది. ట్రూత్ గేమ్ అని ఆడతారు. ఈ ట్రూత్ గేమ్ లో పూజ అడిగిన ప్రశ్నకి తను తిరిగి వచ్చి రెండు సార్లు ప్రపోజ్ చేశాననీ, ఇక్కడి కొచ్చిందే వాళ్ళిద్దరి సంబంధాన్ని బ్రేక్ చేయడానికనీ చెప్పేస్తుంది సూర్యకాంతం. 

          ఎందుకు బ్రేక్ చేయడానికి వచ్చింది సూర్యకాంతం. ఇందులో అభిషేక్ చేసిన తప్పేమిటి? అభిషేక్ ప్రపోజ్ చేస్తే ఏడాది కన్పించకుండా పోయిన తను ఇప్పుడు వచ్చి అభిషేక్ ని ప్రేమిస్తున్నానంటే ఎలా కుదురుతుంది? అసలు తన ఫోబియా ఏమైంది? ట్రీట్మెంట్ తీసుకుని నయం చేసుకుందా? అభిషేక్ మీద ఇంటరెస్ట్ వుంటే ఇన్నాళ్ళూ తనెందుకు కాల్ చేయలేదు? తను ఇక రాదనుకుని అతను  పెళ్లి చేసుకుంటూంటే ఎలా వచ్చి బ్రేక్ చేస్తుంది? అతడి పేరెంట్స్ అమాయకులు కాబట్టి సరిపోయింది. లేకపోతే ఎవతివే నువ్వని తరిమి కొట్టే వాళ్ళు. దీన్ని పాత్ర అనాలా? అసలు సూర్యకాంతం క్యారక్టర్ బయోగ్రఫీ ఏమిటి? 

        ట్రూత్ గేమ్ లో సూర్యకాంతం అలా అన్నాక, పూజ రియాక్ట్ అవకుండా అభిషేక్ కే బ్రేకప్ చెప్పేసి వెళ్ళిపోతుంది! అభిషేక్ ప్రెజెంట్, ఫ్యూచర్ తనదేనని చెప్పుకున్న తను- ఇదే మాట సూర్యకాంతం కి చెప్పి అమీతుమీకి సిద్ధపడక జారుకుంటుంది. పాత్రలు అవి అన్న మాటలకే ఎక్కడా కట్టుబడవు. ఇక సంఘర్షణ ఎలా పుడుతుంది? ఇంత పేలవంగా ఇక్కడ ప్లాట్ పాయింట్ టూ వుంది. ఈ తప్పుడు ప్లాట్ పాయింట్ టూని సరిదిద్దడమెలా? 

          మొదట్లో సూర్యకాంతం ఫ్లాష్ బ్యాక్ విన్నాక - నీ ప్రెజెంట్, ఫ్యూచర్ నాదేనని పూజా చెప్పి వుండకూడదు. ఆమె ఆప్పుడు అభిషేక్ సిన్సియారిటీనీ, కమిట్ మెంట్ నీ అనుమానించి వుండాలి. అతడి పట్ల అపనమ్మకంతో వుండాలి. అతడే నమ్మకం కల్గించాలి. ఎట్టి పరిస్థితిలో నా ప్రెజెంట్, ఫ్యూచర్ నీదేనని అతను భరోసా ఇచ్చి వుండాలి. ఈ భరోసా ఇప్పుడు కన్పించక పూజ బ్రేకప్ చెప్పుకుని వెళ్ళిపోతే అర్ధముంటుంది. 

          పూజ బ్రేకప్ చెప్పేశాక అభిషేక్ లో అంతర్మథనం. సూర్యకాంతం వైపు మొగ్గు చూపడం. ఆమె పేరెంట్స్ తో తను మాట్లాడతానని వెళ్ళడం. అక్కడ తన పొరపాటు ఒప్పుకుని అభిషేక్, పూజలని కలపడం, ఇంతే. అంతలోనే మనసెందుకు మార్చుకుందో తెలీదు. లైటర్ వీనుగా మార్చుకుంది. ఇక అపూర్వ త్యాగమయిగా ఉత్తర మిచ్చి వెళ్లిపోతే,  అభిషేక్ వెతికి పట్టుకురావడం. ఇంట్లో కలుపుకోవడం. పూజని పెళ్లి చేసుకోవడం. ఆ ఇంట్లోనే  సూర్యకాంతం హేపీగా సెటిలైనట్టు ఎండ్. 

        పాపం, ఎలాటి సమస్యలతో సూర్యకాంతం ప్రేక్షకులకి పరిచయమైందో, అవి పరిష్కారమై జీవితం బాగుపడకుండా అలాగే మిగిలిపోయింది! సొంతిల్లు ఏమైందో. ఆ ఇంట్లో అమ్మమ్మ సూర్యకాంతం పటాలేమయ్యాయో,   అలాటి లెజెండ్ కిలాటి మనవరాలు ఈసురోమని మిగిలింది!

సికిందర్